ΣΥΡΙΖΑ: Οι προτάσεις μας για το .......χρέος!!!!!!!!!

Θα χάσει το λογαριασμό όποιος επιχειρήσει να μετρήσει τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τη διευθέτηση του χρέους.

Ας θυμηθούμε, έτσι για πλάκα, μερικές παλιότερες, δηλαδή... πριν 2 χρόνων: «Σύσταση επιτροπής ελέγχου του χρέους», «διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους», «επαναγορά χρέους», «ριζική επαναδιαπραγμάτευση του χρέους». Στη συνέχεια, αυτά που δεν ήταν και τίποτα ριζοσπαστικά έγιναν: «Τριετής τουλάχιστον αναστολή πληρωμών προς ιδιώτες με τη σύμφωνη γνώμη της ΕΕ» και «με τη σύμφωνη γνώμη και των πιστωτών», «αναδιάρθρωση του χρέους με διαγραφή μεγάλου μέρους του, μορατόριουμ στην αποπληρωμή και ρήτρα ανάπτυξης». Ενώ αργότερα: «Τι θα κάνουμε με το χρέος; Το αυτονόητο. Αυτό που προτείνει το Διεθνές Ταμείο για όλον τον κόσμο».

Κάπως έτσι πορευόμενοι φτάσανε στη δήλωση Σταθάκη «μέσα από διαπραγματεύσεις και συμβιβασμούς μπορούμε να βρούμε μία λύση, η οποία θα είναι βιώσιμη και εποικοδομητική για όλες τις πλευρές» και στην προχτεσινή του Γ. Δραγασάκη στη «Real news»: «Αντί για κούρεμα μπορεί να υπάρξει «απόσυρση» του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, δηλαδή ένα μέρος του χρέους να αποσυρθεί από τις αγορές ή τους φορείς που το κατέχουν σήμερα και να κρατηθεί «παγωμένο» στα πλαίσια της ΕΚΤ». Ολο και πιο πίσω, λοιπόν, τα βήματα του ΣΥΡΙΖΑ, στο όνομα του «ρεαλισμού» και δεν έχουν βγει καν κυβέρνηση. Τι διαφορά θα έχει για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα το αν το χρέος «κουρευτεί», επιμηκυνθεί η αποπληρωμή του ή παγώσει μέρος του; Καμιά, θα αλλάξουν απλά οι τρόποι που θα το πληρώσουν!

Νίκος Μπογιόπουλος: Είμαστε μια (κανονικότατη) Δημοκρατία…....

Σε συνέντευξη της στον «Real FM» η κυβερνητική εκπρόσωπος κυρία Βούλτεψη δήλωσε χτες ότι στην Ελλάδα επικρατεί κανονική Δημοκρατία και όχι σοβιετική, όπως τόνισε…

    Συμφωνούμε απόλυτα με τη κυρία Βούλτεψη. Ορισμένες – πρόχειρες – αποδείξεις για την ορθότητα της διαπίστωσης της κυρίας Βούλτεψη είναι και οι εξής:

   Πρώτο: Αν δεν υπήρχε κανονική Δημοκρατία στην Ελλάδα δεν θα ήταν δυνατόν να ψηφιστεί ένα Μνημόνιο με μόλις 151 ψήφους στη Βουλή. Το Μάη του 2010 η κυβέρνηση έφερε στη Βουλή προς κύρωση το Μνηµόνιο. Ουδείς αμφισβήτησε ποτέ ότι το Μνηµόνιο συνιστά συν τοις άλλοις µια σύµβαση διεθνούς χαρακτήρα της Ελλάδας µε διεθνείς οργανισµούς. Αλλά γι’ αυτού του τύπου τις συµβάσεις το Σύνταγµα περιλαµβάνει ειδική διάταξη όσον αφορά την κύρωσή τους. Το άρθρο 28 του Συντάγµατος προβλέπει αυξηµένη πλειοψηφία 180 ψήφων για την κύρωσή τους από τη Βουλή. Η κανονική Δημοκρατία, όμως, τσαλαπάτησε ακόµα και το Σύνταγµά της. Ετσι δια χειλέων του (και συνταγµατολόγου) Ε. Βενιζέλου, κατοπινού διαδόχου του Γ. Παπακωνσταντίνου στη θέση του υπουργού Οικονοµικών και σημερινού αντιπροέδρου της κυβέρνησης Σαμαρά, ακούσαμε ότι αρκούσε η εφαρμογή της «τυπικής» (!) διάστασης της δηµοκρατίας» και ότι για την κύρωση του Μνηµονίου αρκούσαν οι 151 ψήφοι.

   Θα μπορούσε, άραγε, να συμβεί κάτι τέτοιο αν η Δημοκρατία στην Ελλάδα δεν ήταν κανονική;….

    Δεύτερο: Αν δεν υπήρχε κανονική Δημοκρατία στην Ελλάδα δεν θα ήταν δυνατόν, σε εντελώς άσχετο νοµοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών, να έχει κατατεθεί από τον Μάρτη του 2010 µια πολύ «περίεργη» τροπολογία. Με τη συγκεκριµένη τροπολογία και «κατά παρέκκλιση κάθε γενικής ή ειδικής διάταξης», όπως σαφώς τονίζεται, ο εκάστοτε πρωθυπουργός παρέχει στον... εαυτό του το δικαίωµα να αναθέτει µελέτες και έργα, να συγκροτεί επιτροπές και οµάδες εργασίας, να καθορίζει τις αµοιβές των µελών τους και κυρίως: µε την τροπολογία παραχωρείται στον πρωθυπουργό το αποκλειστικό δικαίωµα να αποφασίζει την παράδοση σε αυτές τις επιτροπές κάθε πληροφορίας και κάθε εγγράφου του κράτους, ακόµα κι αν –όπως αναφέρεται στην τροπολογία– αυτό το στοιχείο «χαρακτηρίζεται κρατικό απόρρητο ή εµπιστευτικό»...

    Θα γίνονταν  τέτοια πράγματα σε μια Δημοκρατία που δεν είναι κανονική;…

   Τρίτο: Αν δεν υπήρχε κανονική Δημοκρατία στην Ελλάδα δεν θα ήταν δυνατόν με άλλη πραξικοπηματική τροπολογία να «νοµιµοποιείται» ο εκάστοτε υπουργός επί της Οικονοµίας να προχωρά σε όποια συµφωνία θέλει µε το ∆ΝΤ, την ΕΚΤ και τα ξένα κράτη της ΕΕ, για την οποία συµφωνία το κοινοβούλιο απλώς και µόνο θα... «ενηµερώνεται» (!), αφού αφαιρέθηκε από τη Βουλή ακόµα και η στοιχειώδης αστικοδηµοκρατική αρµοδιότητα να την επικυρώνει ή να την απορρίπτει! Η τροπολογία αναφέρει: «Τα µνηµόνια, οι συµφωνίες και οι συµβάσεις εισάγονται στη Βουλή για συζήτηση και ενηµέρωση. Ισχύουν και εκτελούνται από της υπογραφής τους». Στις κανονικές Δημοκρατίες, απ΄ότι φαίνεται, η κύρωση µιας συνθήκης και µιας συµφωνίας µε ξένα κέντρα ανήκει στη δικαιοδοσία της «ενός ανδρός Αρχής» (!), της Αυτού Εξοχότητος του εκάστοτε υπουργού της εκάστοτε κυβερνήσεως των «Λουδοβίκων» και των «σωτήρων».

   Έτσι, μάλλον, θα λειτουργούν οι κανονικές Δημοκρατίες…

Τέταρτο: Αν δεν υπήρχε κανονική Δημοκρατία στην Ελλάδα πώς θα ήταν δυνατόν να κατατεθεί τον Ιούνη του 2010 στη Βουλή η δανειακή σύµβαση µε την τρόικα για το θεαθήναι και μόνο; Αυτή η κατάπτυστη συµφωνία µε την οποία η Ελλάδα αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή που πρόκειται να αποκτήσει όσον αφορά τα περιουσιακά της στοιχεία, δεν κυρώθηκε ποτέ! Ναι! Κατέθεσαν στο κοινοβούλιο μια δανειακή σύμβαση που έθετε την Ελλάδα υπό το αγγλικό δίκαιο, αλλά µόνο... προς «ενηµέρωση». Όχι µόνο απαγορεύτηκε, τότε, στη Βουλή ακόμα και η διαδικασία της τυπικής επικύρωσής της, αλλά απαγορεύτηκε µέχρι και η συζήτηση για τη σύµβαση!

    Έτσι θα λειτουργούν, πιθανώς, οι κανονικές Δημοκρατίες. Οι συμβάσεις που υπαγορεύουν ότι «ούτε η Ελλάδα ούτε τα περιουσιακά της στοιχεία έχουν ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας…» (!),  στις κανονικές Δημοκρατίες δεν ψηφίζονται και δεν συζητούνται καν. Απλώς εφαρμόζονται…

     Όπως γίνεται αντιληπτό και σε σχέση με τα προηγούμενα, μπροστά δηλαδή στην τόση… κανονικότητα της Δημοκρατίας για την οποία επαίρεται η κυρία Βούλτεψη, θέματα όπως

-οι 462 (!) εφαρμοστικοί νόμοι των Μνημονίων που ψηφίζονται στο άψε σβήσε σε θερινά τμήματα και με (ν)τροπολογίες της νύχτας,

-τα 22.000 (!) άρθρα των νόμων των Μνημονίων που ψηφίζονται από υπουργούς χωρίς να τα έχουν διαβάσει,  

-οι 25 Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που επιβλήθηκαν εν είδει «αποφασίζομεν και διατάσσομεν»  για να πίνεται «νόμιμα» το αίμα του λαού,

-οι δικαστικές αποφάσεις που καταργούν το χαράτσι αλλά δεν εφαρμόζονται και ανατρέπονται,

-οι δικαστικές αποφάσεις που δικαιώνουν τις καθαρίστριες αλλά δεν εφαρμόζονται,

-οι δικαστικές αποφάσεις που απαιτούν από τη «Χόχτιφ» την καταβολή του ΦΠΑ που έχει υπεξαιρέσει ύψους 600 εκατομμυρίων αλλά δεν εφαρμόζονται, 

-οι Μπαλτάκοι που είναι γραμματείς των υπουργικών συμβουλίων και εν τούτοις σαλιαρίζουν με τους ναζιστές,

    και μερικά (χιλιάδες) ακόμα παρόμοια… μικροζητήματα, θα πρέπει να θεωρούνται πταίσματα.  Ξέρετε, σε μια κανονική (αστική) Δημοκρατία, που προφανώς και δεν είναι σοβιετική, τέτοια πράγματα συνηθίζονται. 

enikos.gr

Συνεννοήσεις και συναινέσεις στο "ατύχημα" των .......πρόωρων εκλογών!!!!!

Με μια σειρά παρεμβάσεων και με τη βοήθεια διαφόρων επιτελείων του συστήματος, τα κόμματα της αστικής διαχείρισης κρατούν «ψηλά» το ζήτημα της περιβόητης «εκλογολογίας»: Η παρέμβαση Σαμαρά στη Χαλκιδική και η προσπάθεια της ΝΔ για τη λεγόμενη «αμφίπλευρη διεύρυνση», οι αντιδράσεις από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ για... τα πνευματικά δικαιώματα της «δημοκρατικής παράταξης» και οι αναφορές του στην ανάγκη «κυβέρνησης με προοδευτικό πρόσημο», οι δημοσκοπήσεις και τα non-paper του ΣΥΡΙΖΑ που προβλέπουν κοινοβουλευτική αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές, το όλο και πιο ανοιχτό «φλερτ» ΔΗΜΑΡ - ΣΥΡΙΖΑ, με συζητήσεις ακόμα και για προεκλογική σύμπραξη, τα παζάρια των «ανεξάρτητων βουλευτών» για τη στάση καθενός από αυτούς στη διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας... Ολο αυτό το αποπροσανατολιστικό γαϊτανάκι για τις εκλογές, την προεδρολογία κ.λπ.

Ο σκοπός τους είναι προφανής: Να εγκλωβίζεται ο λαός σε αυτές τις συζητήσεις, να προκαλείται «πόλωση» σε συνθήκες που όλο και περισσότερο γίνεται εμφανές το κοινό στρατηγικό πλαίσιο που μοιράζονται όλα τα κόμματα αστικής διαχείρισης και, πάνω από όλα, να αποπροσανατολίζονται οι εργαζόμενοι από τον κύριο και βασικό αντίπαλο. Δηλαδή, τους στόχους του κεφαλαίου και της ΕΕ, που προωθούνται ταχύτατα και προϋποθέτουν «συνεχές μάτωμα» του λαού. Στόχοι που, όπως παραδέχονται διάφοροι εκπρόσωποι του κεφαλαίου, θα υλοποιήσει οποιαδήποτε κυβέρνηση (είτε με κορμό τη ΝΔ είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ), με όποιο μείγμα διαχείρισης...

Ταυτόχρονα, η εγχώρια αστική τάξη δεν παραλείπει με παρεμβάσεις της να υπενθυμίζει στα κόμματά της ότι δεν πρέπει να «χάνουν» ούτε στιγμή αυτό που είναι το κύριο για τα συμφέροντά της. Σε αυτό το πλαίσιο, σειρά άρθρων σε όλα σχεδόν τα συγκροτήματα των αστικών ΜΜΕ «υπενθυμίζουν» μέχρι πού πρέπει να πηγαίνει η ιστορία: Διατυπώνουν εκκλήσεις «ενάντια στην οξύτητα», καλούν σε «συνεννόηση» και «συναινέσεις», διατυπώνουν ανησυχίες για το ενδεχόμενο ενός «ατυχήματος» που θα οδηγούσε σε εκλογές χωρίς να έχει δρομολογηθεί η επίλυση βασικών ζητημάτων που ιεραρχούν οι εγχώριοι επιχειρηματικοί όμιλοι, με βασικότερο την «ελάφρυνση» του κρατικού χρέους. Υπενθυμίζουν ότι οι «μεταρρυθμίσεις» θα πρέπει να προχωρήσουν πάση θυσία.

Η βάση γι' αυτές τις «συνεννοήσεις» και τις «συναινέσεις» είναι βέβαια υπαρκτή: Είναι η στρατηγική σύγκλιση όλων των κομμάτων της αστικής διαχείρισης στο στόχο της ανάκαμψης των κερδών των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων, η ταύτισή τους στις βασικές στρατηγικές επιλογές της εγχώριας αστικής τάξης σε ό,τι αφορά τις διεθνείς της συμμαχίες για πιο ενεργή συμμετοχή στην ενδοϊμπεριαλιστική διαπάλη στην ευρύτερη περιοχή.

Ετσι, τα αστικά επιτελεία «υπενθυμίζουν» ότι μια σειρά από «επώδυνες αποφάσεις» - όπως ονομάζουν την προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που θα επιφέρουν νέα πλήγματα στα εργατικά-λαϊκά στρώματα - είναι μπροστά, επομένως θα πρέπει να υπάρχει κατάλληλο έδαφος τόσο για την ψήφιση των σχετικών μέτρων, όσο και για την εφαρμογή τους. Οτι καθώς οι εξελίξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα επιβάλλουν τη συγκρότηση κυβερνήσεων συνεργασίας, δε θα πρέπει η «οξύτητα» να «καίει χαρτιά» και δυνατότητες για μελλοντικά κυβερνητικά κομπρεμί μεταξύ των κομμάτων της αστικής διαχείρισης.

Ο λαός, ωστόσο, δεν έχει κανένα συμφέρον να εγκλωβιστεί ούτε στην «εκλογολογία», ούτε στην άσφαιρη αντιπαράθεση συγκυβέρνησης - ΣΥΡΙΖΑ. Η αντιλαϊκή πολιτική δεν ανατρέπεται μέσα από εναλλαγή κυβερνήσεων που κινούνται στις ίδιες ράγες, της ΕΕ, της ανάκαμψης των μονοπωλιακών κερδών. Η λαϊκή απαίτηση να φύγουν αυτοί που έχουν φορτώσει το λαό με δεινά θα πρέπει να δώσει δυναμική στη μαζική - λαϊκή δράση, με δραστική αλλαγή των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών. Να δοθεί απάντηση με οργάνωση της λαϊκής πάλης σήμερα, ενάντια στην καλλιεργούμενη μοιρολατρία και τη λογική της ανάθεσης, ενάντια στη στρατηγική της ΕΕ και του κεφαλαίου, που καταδικάζει το λαό να ζει με ψίχουλα! Καμία αναμονή, καμία αυταπάτη!

Ικαρία: Αναβλήθηκε η δίκη συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, του δημάρχου και άλλων αγωνιστών!!

Αναβολή για το Νοέμβρη του 2015 πήρε η δίκη των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στην Ικαρία, ανάμεσά τους και ο δήμαρχος Ικαρίας Στέλιος Σταμούλος, δημοτικοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» και άλλοι αγωνιστές.

Κατηγορούνταν γιατί στις 17 Δεκέμβρη 2011 συμμετείχαν σε κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας για την υποβάθμιση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών του νησιού (με την τότε δρομολόγηση του υπέργηρου «Ιεράπετρα»), γεγονός που γύρισε πολλές δεκαετίες πίσω την ακτοπλοϊκή σύνδεση των νησιών με τον Πειραιά και δημιούργησε σοβαρές ανησυχίες για την ασφάλεια και την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα. 

Το πρωί, έξω από τα δικαστήρια πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση συμπαράστασης από τη Γραμματεία Ικαρία - Φούρνων του ΠΑΜΕ, η οποία καταγγέλλει «την ποινικοποίηση των κινητοποιήσεων με προφανή στόχο να τρομοκρατήσουν το λαό που αγωνίζεται ενάντια στην ισοπέδωση των δικαιωμάτων μας, για τη βελτίωση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών και όχι μόνο.

Μ' αυτές τις πρακτικές δεν πρόκειται να σταματήσουν τις λαϊκές αντιδράσεις ενάντια στην αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος από τα διόδια, άλλου είδους χαράτσια και τις αντιλαϊκές πολιτικές. Ο αυταρχισμός και η κρατική τρομοκρατία μέσα από τη χρησιμοποίηση και της δικαιοσύνης δεν πρέπει να κάμψει το αγωνιστικό φρόνημα του λαού.

Τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη του στους διωκόμενους αγωνιστές της Ικαρίας εκφράζει και το Εργατικό Κέντρο Σάμου που απαιτεί να σταματήσει κάθε συνδικαλιστική δίωξη και να αθωωθούν όσοι δικάζονται. Το Εργατικό Κέντρο σημειώνει μεταξύ άλλων: «Καταγγέλλουμε αυτή την πολιτική - δικαστική δίωξη, που στόχο έχει να βάλει στο εδώλιο του κατηγορουμένου το δικαίωμα της διαμαρτυρίας, της απεργίας και την έκφραση ταξικής αλληλεγγύης. Στόχο έχει το ίδιο το ταξικό κίνημα που προσπαθεί να οργανώσει τον αγώνα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων ενάντια στην πιο αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική που έχει γνωρίσει ο τόπος. Τους βεβαιώνουμε ότι οι στόχοι αυτοί θα πέσουν στο κενό. Όχι μόνο δεν πρόκειται να μας γονατίσουν, αλλά οι όποιες δυσκολίες μας ατσαλώνουν ακόμα περισσότερο. Το δίκιο της εργατικής τάξης και του λαού θα λάμψει και θα γίνει νόμος».

902

Σειρήνες πολέμου στην Ελλάδα (Τετάρτη 1/10)

Από την Περιφερειακή Ενότητα Ημαθίας/Γραφείο ΠΑΜ-ΠΣΕΑ και την Αστυνομική Δ/νση Ημαθίας, ανακοινώνεται ότι, την Τετάρτη 01 Οκτωβρίου 2014, κατά την Τακτική Άσκηση Μετά Στρατευμάτων (ΤΑΜΣ) ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ 2014, θα πραγματοποιηθεί δοκιμαστική ενεργοποίηση του συνόλου των σειρήνων συναγερμού Πολιτικής Άμυνας, σε όλη την Επικράτεια (και στην Ημαθία), ως εξής:

  -Τοπική ώρα 11.00, σήμανση συναγερμού αεροπορικής επίθεσης, για χρονική διάρκεια εξήντα (60) δευτερολέπτων (διακοπτόμενος ήχος διαφορετικής έντασης).

   -Τοπική ώρα 11.05, σήμανση λήξης συναγερμού, για χρονική διάρκεια εξήντα (60) δευτερολέπτων (συνεχής ήχος σταθερής έντασης).

Επίσης γνωστοποιείται στο κοινό, ότι η ενεργοποίηση των σειρήνων  συναγερμού Πολιτικής Άμυνας, έχει καθαρά δοκιμαστικό σκοπό και επομένως δεν υπάρχει λόγος σύγχυσης ή ανησυχίας.

πηγη: in Veria.gr

ΕΛΣΤΑΤ: Μείωση των μισθών το 2ο τρίμηνο του 2014

Μείωση κατά 1,4% στους μισθούς στο σύνολο της οικονομίας, στο δεύτερο τρίμηνο του 2014 σε σχέση με το ίδιο διάστημα του 2013, δείχνουν τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Στο δεύτερο τρίμηνο του 2013 η πτώση ήταν 7,4% σε σχέση με το ίδιο διάστημα του 2012. Η μείωση των μισθών είναι εργαλείο για το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης υπέρ του κεφαλαίου. Και γίνεται με πολλούς τρόπους. Με τη νομοθετική ρύθμιση μείωσης του κατώτατου μισθού, με επιχειρησιακές συμβάσεις, με ευέλικτα ωράρια, με τη μη υπογραφή νέων κλαδικών συμβάσεων κλπ. Το γεγονός ότι η μείωση συνεχίζεται δείχνει πως το κεφάλαιο δεν έχει σταματημό στο χτύπημα των εργατικών δικαιωμάτων. Από την άλλη βεβαίως σε συνθήκες ανάκαμψης μπορεί να δοθούν κάποιες αυξήσεις. Οσο όμως πιο χαμηλά είναι σήμερα οι μισθοί, όσο περισσότεροι θα είναι και αύριο οι άνεργοι, τόσο και στο μέλλον οι μισθοί θα διατηρούνται σε χαμηλά επίπεδα. Αυτά συνθέτουν ένα συνολικό αντεργατικό πλαίσιο μέσα στο οποίο όποια ψίχουλα τάζει στους εργαζόμενους η συγκυβέρνηση θα εξανεμιστούν... Για αποκατάσταση εισοδημάτων στα προ κρίσης επίπεδα ούτε λόγος να γίνεται...

Κώστας Πελετίδης: Δεν θα συναινέσουμε σε αντιλαϊκούς νόμους!!!

Ο δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης, με αφορμή τις απειλές της κυβέρνησης για επιβολή αργίας, αλλά και επιστράτευσης των δικαστικών αρχών, δηλώνει τα εξής:

«Για κανένα λόγο δεν θα συναινέσουμε στην εφαρμογή ενός αντιλαϊκού νόμου, που επιβάλλει η συγκυβέρνηση, στα πλαίσια των συμφωνηθέντων κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για μαζικές απολύσεις στο Δημόσιο.

Η δήθεν αξιολόγηση και επανέλεγχος των συμβάσεων θα οδηγήσει σε απολύσεις και στην αντικατάσταση της σταθερής απασχόλησης με ελαστικές σχέσεις εργασίας.

Η κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ένωση, με την αξιολόγηση και τις αναδιαρθρώσεις, στοχεύουν σε ένα κράτος πιο αυταρχικό και εχθρικό για το λαό και τους εργαζόμενους, με ιδιωτικοποιημένους τομείς και υπηρεσίες, προκειμένου να ξαναπληρώσουν τα λαϊκά στρώματα.

Σε σχέση με τη βρώμικη προπαγάνδα της κυβέρνησης και των ελεγχόμενων μέσων ενημέρωσης, επαναλαμβάνουμε ότι η διαδικασία ελέγχου των πιστοποιητικών των υπαλλήλων που έχει ξεκινήσει από το Νοέμβριο του 2013, ολοκληρώνεται για το σύνολο των υπαλλήλων, από τη Διεύθυνση Διοικητικών Υπηρεσιών του Δήμου.

Ως Δημοτική Αρχή στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις την πάλη των εργαζομένων στους ΟΤΑ και τις κινητοποιήσεις τους ενάντια στις απολύσεις και την υπεράσπιση της σταθερής απασχόλησης.

Κατόπιν αυτού, θα προχωρήσουμε υλοποιώντας την τελευταία απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, που τάσσεται κατά της αξιολόγησης και της αποστολής στοιχείων, που θα διευκολύνουν την κυβέρνηση στις μαζικές απολύσεις».

Στο μεταξύ, το πρωί της Δευτέρας, η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ευτέρπη Κουτζαμάνη παρήγγειλε τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης σε σχέση με τα στοιχεία που περιέχει ο φάκελος του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυρ. Μητσοτάκη για πέντε δήμους της χώρας. Αφορά στους Δήμους Πατρέων, Λαρίσης, Χαλανδρίου, Ζωγράφου και Νίκαιας -Ρέντη.

Νίκος Μπογιόπουλος: Ελλάδα: “Η χώρα με τον δεύτερο αυξανόμενο πληθυσμό πολυεκατομμυριούχων στην Ευρώπη”!!!!!!!!!

Στοιχείο πρώτο: Σύμφωνα με τα στοιχεία-σοκ που ανακοίνωσε το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής οι Έλληνες που ζουν σε συνθήκες ένδειας, φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού ανέρχονται στα 6,3 εκατομμύρια!

    Στοιχείο δεύτερο: Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ μόνο μέσα σε ένα χρόνο, από το 2012 στο 2013, τα νοικοκυριά που είχαν τη δυνατότητα να εξασφαλίσουν θέρμανση για τα σπίτια τους μειώθηκαν κατά 31,3%...

    Στοιχείο τρίτο: Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΕΔ το ποσοστό ανεργίας των νέων ανήλθε μεσοσταθμικά το 2013 στο 58,3%...

    Τα προηγούμενα δεδομένα αξίζει να συγκριθούν με ένα ακόμα στοιχείο. Προέρχεται από την έρευνα της εταιρείας «Wealth-Χ» με έδρα τη Σιγκαπούρη και της ελβετικής τράπεζας UBS. Η έρευνα αφορά στην καταγραφή των υπερδισεκατομμυριούχων ανά τον κόσμο. Έχουμε και λέμε λοιπόν:

    Στοιχείο τέταρτο: Στην Ελλάδα το 2014 είχαμε 11 τον αριθμό Έλληνες κροίσους από 9 που είχαν καταγραφεί το 2013, οι οποίοι αύξησαν την περιουσία τους από τα 16 δισ. δολάρια στα 18 δισ. δολάρια (14,2 δισ. ευρώ). Σύμφωνα με την ίδια έρευνα επιβεβαιώνεται η τάση που είχε καταγραφεί από πέρσι στην αντίστοιχη έκθεση της «Wealth-Χ» στην οποία τονιζόταν ότι όσον αφορά τα άτομα με περιουσία μεγαλύτερη των 30 εκατ. δολαρίων η Ελλάδα έχει αναδειχτεί «η χώρα με τον δεύτερο αυξανόμενο πληθυσμό πολυεκατομμυριούχων στην Ευρώπη» (A. Γιαννίκος, http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=447986) …

    Από τα παραπάνω προκύπτουν τα εξής:

    Συμπέρασμα πρώτο: Η Ελλάδα έχει μετατραπεί παγκοσμίως σε ένα ανελέητο πειραματικό εργαστήριο του πιο αδυσώπητου καπιταλισμού. Στο όνομα της κρίσης και της τάχα μου «αντιμετώπισής της» ο μοναδικός νόμος που βασιλεύει είναι ο κεφαλαιοκρατικός νόμος της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου στα χέρια των πολυεθνικών και των μονοπωλίων. Παίρνουν από τους πολλούς τα πάντα και τα δίνουν όλα στους λίγους!

    Στην Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων ανθρώπων, τα 6,3 εκατομμύρια έχουν περιπέσει στην ένδεια, αλλά την ίδια ώρα τα θησαυροφυλάκια της ολιγαρχίας μεγεθύνονται κατά ρυθμό ευθέως ανάλογο των κοινωνικών ερειπίων. Στην Ελλάδα των 6,3 εκατομμυρίων φτωχών, μόλις 11 άνθρωποι, ποσοστό 0,00011% του πληθυσμού, κατέχει πλούτο που αντιστοιχεί σχεδόν στο 10% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας! Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε «υπόδειγμα» χώρας που  οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι.

    Συμπέρασμα δεύτερο: Αυτοί που κυβέρνησαν, που επί δεκαετίες διαχειρίστηκαν τα κοινά για λογαριασμό βιομηχάνων, τραπεζιτών, εργολάβων, «νταβατζήδων», τοκογλύφων και κερδοσκόπων, είναι εκείνοι που χρεοκόπησαν, που ξεφτίλισαν και κατάντησαν τον ελληνικό λαό εδώ που τον κατάντησαν. Αλλά είναι οι ίδιοι που παριστάνουν τους «σωτήρες». Και ενώ καμώνονται τους «σωτήρες» το αποτέλεσμα της «σωτηρίας» είναι η αποθέωση των αβυσσαλέων κοινωνικών ανισοτήτων ανάμεσα στην συντριπτική πλειοψηφία του λαού και σε μια απειροελάχιστη «κάστα» εκπροσώπων της χρηματιστικής ολιγαρχίας.

    Συνεπώς: Αν οι «σωτήρες» μας αν γνώριζαν τι σημαίνει πολιτική τσίπα και πολιτικό φιλότιμο (στα οποία συχνά αναφέρονται), θα είχαν να επιλέξουν ανάμεσα σε δυο επιλογές:

    α) Ή θα έβαζαν μια πέτρα στο λαιμό τους και θα εκλιπαρούσαν γονατιστοί να ανοίξει η γη και η θάλασσα για να τους καταπιεί ή β) θα εμφανίζονταν ενώπιον των εκατομμυρίων μισθοσυντήρητων, χαμηλοσυνταξιούχων, ανέργων, πτωχευμένων, και θα τους έλεγαν ένα και μόνο πράγμα:

«Ελληνίδες και Έλληνες, σας ζητάμε συγνώμη, αλλά ξέρουμε ότι με το κακό που σας προκαλέσαμε είναι αδύνατο να μας συγχωρήσετε. Γι' αυτό ως ελάχιστη ένδειξη ντροπής και ανάληψης των ευθυνών μας, σας δηλώνουμε ότι εξαφανιζόμαστε από προσώπου Γης και ότι το μόνο πια που σας ζητάμε είναι, αν μπορείτε, να μας ξεχάσετε».

    Αυτό θα έκαναν!

    Φυσικά, δεν μας διαφεύγει ότι μια τέτοια προσέγγιση ακούγεται πολύ… «λαϊκιστική» στα ευερέθιστα αυτάκια των δυναστών του λαού. Όπως, επίσης, δεν μας διαφεύγει το κυριότερο: Ότι η πολιτική, ως έκφραση συμφερόντων, ταξικών συμφερόντων, δεν διεξάγεται ούτε με όρους τσίπας, ούτε με όρους φιλότιμου, ειδικά μάλιστα όταν μιλάμε για εκείνη την πολιτική που υπηρετεί τους λίγους, βασανίζοντας τους πολλούς.

    Αντίθετα, στον πραγματικό κόσμο, εδώ που η «αυτοκριτική» είναι το συγχωροχάρτι για τις νέες αγιοαμαρτίες, έχουμε την πολιτική κάστα των δήθεν «σωτήρων», όλους αυτούς που οι Ηρόστρατοι και οι Γουλιμήδες δεν πιάνουν μπροστά τους χαρτωσιά, οι οποίοι διαθέτουν από πάνω και το απερίγραπτο θράσος να ποζάρουν σαν «σοφοί», σαν «Μεσσίες»!

    Θα ’λεγε κανείς ότι είναι πραγματικά απίθανο να παριστάνουν τους «σωτήρες» οι Ηρόστρατοι. Το πιο απίθανο, όμως, είναι ότι ο ελληνικός λαός τους ανέχεται – ακόμα – να δίνουν τέτοιου είδους παραστάσεις και να βαφτίζουν «μονόδρομο» την παραμονή του κόσμου της εργασίας σε ένα πολιτικό και οικονομικό καθεστώς που τον εξανδραποδίζει…

Καλά …σαράντα Νέα Δημοκρατία...!!!

 

…Γιορτάζουν οι  (πολιτικά) πεθαμένοι; Αν έχει εκλείψει παντελώς η τσίπα (τους) τότε γιορτάζουν. Μαζεύονται εις επετείους, σαν αυτή για τα 40 χρόνια από την ίδρυση της Νέας Δημοκρατίας για να  (μας) πουν πόσο  αποφασισμένοι είναι να μην το κουνήσουν από την εξουσία. Πόσο θα αγωνιστούν με νύχια και με δόντια για να μην ξεκαβαλήσουν το σβέρκο μας.

Και ήταν -στους εορτασμούς στης Χαλκιδική- όλοι εκεί  οι σωτήρες μας. Όλοι αυτοί που έφεραν με τις « μεγάλες επιλογές» τους– όπως η ένταξή μας εις την  ΕΟΚ- τις οποίες μάλιστα έχουν το θράσος να γιορτάζουν,  τη χώρα στο σημερινό της χάλι.  

Ήταν όλοι εκεί. Από τον Ιωάννη Βαρβιτσιώτη (τον πατέρα του σημερινού νέου αστέρα της πολιτικής  Μιλτιάδη)  μέχρι τον εκπρόσωπο του νέου ήθους και ύφους Νεοδημοκρατικού πολιτικού πολιτισμού Ανδρέα Παπαμιμίκου των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που ελέγχει ο ΣΔΟΕ…

Αυτοί μας κυβέρνησαν παραδίδοντας θώκους και οφίτσια σαν σκυτάλη (Μητσοτάκηδες, Μπακογιάννηδες, Καραμανλήδες, Τζιτζικώστηδες, Καραγκούνηδες κλπ, κλπ, )  σε σκυταλοδρομία.

Αυτοί που ελέω των ψήφων μας αναπαράγονται  πενήντα χρόνια τώρα ως σύστημα, βολεύοντας και καλύπτοντας αλλήλους. Κοιτάζοντάς μας με την υπεροψία Παπαμιμίκων αντί να κρυφτούν αν όχι από ντροπή, τουλάχιστον από τον φόβο της Δικαιοσύνης…Ποιας δικαιοσύνης; Αυτή είναι πράγματι μια άλλη ερώτηση…

Ηταν όλοι εκεί εκφωνώντας δεκάρικους αντί να απολογούνται για τα όσα έκαναν και οδήγησαν τη χώρα και τον λαό της εδώ που είναι σήμερα.

Ήταν όλοι εκεί σε μια απεγνωσμένη τους προσπάθεια να αποδείξουν ότι το μαύρο είναι άσπρο και η καταστροφή επιτυχία.

Ήταν όλοι εκεί αναιδείς και  υπερόπτες  για να γιορτάσουν τη  δυνατότητα εξαπάτησης του κόσμου που ακόμη πιστεύουν ότι έχουν…

Ήταν όλοι θέλοντας ίσως να ξορκίσουν αυτό που  μάλλον διαισθάνονται χωρίς να θέλουν να το παραδεχτούν: Ότι είναι (πολιτικά) νεκροί. Ότι δε γιορτάζουν, μνημόσυνο κάνουν…

                                                                             Του Δημήτρη Μηλάκα

Πηγή: Ημεροδρόμος

 

Ιαπωνία: Ξεπέρασαν τους 30, οι νεκροί ορειβάτες από την έκρηξη του ηφαιστείου Οντάκε!!!!!!

Περισσότεροι από 30 ορειβάτες που εντοπίστηκαν σήμερα Κυριακή από τα σωστικά συνεργεία στο ηφαίστειο Οντάκε της Ιαπωνίας είναι πιθανότατα νεκροί, καθώς η αστυνομία ανακοίνωσε ότι βρίσκονται σε κατάσταση «καρδιοαναπνευστικής ανακοπής». Ο όρος αυτός χρησιμοποιείται συχνά από τις ιαπωνικές αρχές μέχρι οι γιατροί να επιβεβαιώσουν το θάνατο θυμάτων που εντοπίζονται από σωστικά συνεργεία χωρίς να παρουσιάζουν σημεία ζωής.

Τα θύματα εντοπίστηκαν κοντά στην κορυφή του ηφαιστείου Οντάκε (με ύψος 3.067 μέτρα), που βρίσκεται περίπου 200 χιλιόμετρα δυτικά του Τόκιο και το οποίο λίγο πριν το μεσημέρι του Σαββάτου εξερράγη, με αποτέλεσμα περίπου 250-300 ορειβάτες να παγιδευτούν στις πλαγιές του, από την τέφρα που άρχισε να κυλάει στη νότια πλαγιά του βουνού και σε έκταση μεγαλύτερη των τριών χιλιομέτρων.

Με τη συμβολή περίπου 550 στρατιωτών, αστυνομικών και πυροσβεστών που συμμετέχουν στις επιχειρήσεις διάσωσης, οι περισσότεροι ορειβάτες κατάφεραν να φύγουν από το Οντάκε, ωστόσο ειδικοί εκτιμούσαν ότι περίπου 45-50 άτομα δεν είχαν καταφέρει να κατέβουν από το βουνό στο οποίο οι εκρήξεις του ηφαιστείου ήταν συνεχείς σε όλη τη διάρκεια της νύχτας.

Να σημειωθεί ότι η τελευταία μεγάλη έκρηξη του ηφαιστείου Οντάκε σημειώθηκε το 1979.

902

Λιάνα Κανέλλη: Τζιχάντ! Πλεϊστέισιον! Κύριε Ελέησον!

Κάπου πήρε το μάτι μου ένα εύστοχο σχόλιο, πολύ πικρό αλλά και συνάμα πολιτικά επιδερμικό, για τους αποκεφαλισμούς των δυτικών απαχθέντων - κρατουμένων των φανατικών μαύρων μισθοφόρων, του λεγόμενου, προσωρινά από τα παγκόσμια μέσα, «Ισλαμικού Κράτους», που σύντομα θα αποκαλείται και σκέτο Ις, κάτι σα σφύριγμα φιδιού. Οι αποκεφαλισμοί, σε λίγο, έλεγε, θα μοιάζουν με διαφημιστικά σποτάκι του Ις! Αληθές μεν, συσκοτιστικό μιας καλά μελετημένης κακοήθους ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας από την άλλη.

Προσοχή στις λέξεις γιατί εκδικούνται τους αδιάφορους χρήστες τους. Οι τζιχαντιστές αντικατέστησαν τη λέξη τρομοκράτες. Οπως η μαύρη σαν κάρβουνο στολή του φασίστα πλασάρεται να ενδημεί μόνον στο φαιό των πετρελαιοφόρων αραβικών ερήμων. Ο νομπελίστας ειρήνης Ομπάμα γίνεται πολέμαρχος των κεφαλαίων που εξέθρεψαν, όπλισαν, οργάνωσαν κι έριξαν στην παγκόσμια μάχη του πολυεθνικού εμφυλίου τον καταλύτη Ις-τζιχαντίστας, περιβάλλοντας με «καπιταλιστική ιερότητα» τα ανίερα σχέδια «ιερών» πολέμων κατά μήκος των φλεβών του πλούτου στο δέρμα της Γης.

Οι κοπτόμενοι για τις γενοκτονίες - προσφυγικές καταστροφές - ανθρωπιστικές κρίσεις κ.λπ. ακτιβιστές, τώρα μαντρώνονται και οριοθετούνται στο εμπόλεμο διεθνές γίγνεσθαι. Πρέπει να μάθουν και να εξοικειώνονται με την τιμολόγηση των δραστηριοτήτων τους. Να ξέρουν πού και πώς μπορούν να πάνε χωρίς να χάσουν το κεφάλι τους κορφολογώντας, για λογαριασμό ορατών τε και αοράτων αφεντικών, τους ανθούς της αραβικής άνοιξης. Αυτής που σχεδιάστηκε πολύ πριν από την 9/11, πολύ πριν από την Πτώση του Τείχους, πολύ πριν ο τότε Πάπας ευλογούσε καθημερινά στα ναυπηγεία του Γκντανσκ τον Βαλέσα, όταν εδώ τα σταγονίδια της χούντας ενσωματώνονταν στην υγρασία των κομμάτων εξουσίας κι έκρυβαν τη μυρουδιά της φάτνης των «αγίων» του ναζισμού.

Μεγαλύτερος πολλαπλασιαστής ισχύος της επικοινωνίας του τρόμου, όταν θες να πετύχεις κολοσσιαία χειραγώγηση μαζών, από την «ιερότητα» δεν υπάρχει. Απευθύνεται και κατευθύνει την εσωτερική συνειδησιακή - συναισθηματική διαδικασία παραγωγής σκέψης, ώστε να καταργεί κατά το δοκούν τον ορθολογισμό. Ακούς νέα παιδιά, «μορφωμένα», πολιτικοποιημένα ή και απολίτικα, παγιδευμένα στην ανιστόρητη διαλεκτική του «εδώ και τώρα μ' ένα τουίτ κι ένα έξυπνο κινητό αλλάζω τον κόσμο κι επαναστατώ», να φανατίζονται ένθεν κακείθεν. «Βαράτε τους, λιώστε τους τους βάρβαρους» φωνασκούν, είτε παίζοντας στο διαδικτυακό πλεϊστέισιον με την ομάδα των Αμερικανοκαταριανών είτε με την ομάδα των τζιχαντοϊσλαμιστών. Πίστα Μοσούλη. Στην ιδιότυπη Μονόπολι, τη Διάπλαση των Παίδων του καπιταλιστικού εκπαιδευτικού συστήματος, οι απίστευτοι βομβαρδισμοί που τρέχουν μέρες τώρα, γίνονται ανταλλακτικό νόμισμα, χρήμα, χωρίς την παραμικρή δυνατότητα να ανοίξει συζήτηση κι ανάλυση των αντικειμενικών συνθηκών υπό τις οποίες μιλιούνια ανθρώπων ζουν και πεθαίνουν και ξεριζώνονται και γερνάνε σε μια μέρα, μαζικά. Τόσο μαζικά όσο να αποκτήσει «η ναζιστική ολική λύση» τη νέα της ιεροπρεπή σκοπιμότητα και νομιμότητα στον 21ο αιώνα.

Ετσι, ελάχιστοι είδαν και θα δουν, κι ακόμη λιγότεροι θα μελετήσουν και θα ανατριχιάσουν, τα... παράπονα του πρώην ιδιοκτήτη της ιδιωτικής εταιρείας μισθοφόρων («Blackwater» και νυν «Academi») που έβγαλε μισό δισ. δολάρια από την εισβολή στο Ιράκ, έστησε τους τζιχαντιστές που βλέπουμε σήμερα κι έσφαξε αμάχους για πλάκα... Με τις τωρινές επιχειρηματικές πολεμικές βλακείες του ο Ομπάμα, λέει ο κ. Ερικ Πρινς πως του χάλασε τη δουλειά κι έχασαν οι ρεπουμπλικάνοι λεφτά από τους δημοκράτες καπιτάλες των ΗΠΑ! Δηλαδή, τι να σου κάνουν οι αποκεφαλισμοί όταν μπορείς να έχεις υπερπαραγωγή καλύτερη από αυτήν των ισλαμοράμπο...

Δεν παίζεις με τις λέξεις γιατί σε εκδικούνται είτε είσαι αδιάφορος χρήστης τους είτε συνειδητός διαστρεβλωτής τους. Γιατί οι λέξεις δεν είναι αποκομμένες απ' την εποχή τους. Και λένε κι αυτά που δεν θες να πεις. Οπότε, π.χ., άμα θες να κάνεις ως αριστερός τον αντικομμουνιστικό σου τζιχάντ-ιερό πόλεμο, τρομάζεις τόσο απ' το μέγεθος και το κύρος, τη λαϊκή απήχηση και το νεανικό σφρίγος του πρόσφατου Φεστιβάλ της ΚΝΕ, ώστε... λακίζεις. Απορώντας που δεν σε κάλεσαν εκεί που δεν είχες το κουράγιο είτε να πας είτε να μείνεις...

ΣΥΡΙΖΑ: Αντιλαϊκή πολιτική με αίμα και δάκρυα!!!!!!!!!!!

Η αναφορά του Αλ. Τσίπρα, στο πλαίσιο της ομιλίας του στη Θεσσαλονίκη, ότι «στην επόμενη ΔΕΘ εάν έχει περάσει ένας ακόμη χρόνος και μένει αυτή η κυβέρνηση μπορεί αυτά που σας είπα χθες ...τότε να μην μπορούμε αυτά και να μπορούμε λιγότερα»(!), αποτελεί έναν καθαρό εκβιασμό προς τους εργαζόμενους, με στόχο να επιταχυνθεί η διαδικασία για την ανάδειξή του στην κυβέρνηση. Ενώ από την άλλη προετοιμάζει τους εργαζόμενους να ξαναδούν το πολυπαιγμένο έργο τού «υποσχεθήκαμε μεν, αλλά βρήκαμε καμένη γη», δηλαδή την αθέτηση ακόμα και αυτών των ελάχιστων υποσχέσεων προς το λαό.

Δεν πρέπει να διαφύγει της προσοχής ότι ο σύμβουλος του Αλ. Τσίπρα, οικονομολόγος Γ. Βαρουφάκης, σε πρόσφατη συνέντευξή του προέτρεψε τον Αλ. Τσίπρα να υποσχεθεί «αίμα και δάκρυα στο λαό!».

Ο Γ. Βαρουφάκης χαρακτηρίζει τις εξαγγελίες Τσίπρα σαν «το ελάχιστο» και επισημαίνει ότι η υλοποίηση κι αυτών ακόμα εξαρτάται απ' την έκβαση των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους. «Εξ ορισμού, από τη στιγμή που το πλαίσιο όπου θα κινηθείς και θα κυβερνήσεις θα εξαρτηθεί από το προϊόν αυτής της διαπραγμάτευσης, και αυτή δεν είναι κάτι που μπορείς να το προσδιορίσεις μόνος σου εκ προοιμίου, δεν θεωρώ ότι είναι σκόπιμο, θεμιτό και χρήσιμο να κάνεις εξαγγελίες και να τις κοστολογείς έξω από αυτό το πλαίσιο της διαπραγμάτευσης. Χωρίς να έχει προδιαγραφεί πού θα καταλήξει αυτή η διαπραγμάτευση», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Και προσθέτει: «Θα προτιμούσα μια πολύ πιο μινιμαλιστική παρουσίαση του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ»! Για να παραθέσει αμέσως μετά κυνικά την ωμή αλήθεια: «Αν θέλεις να κυβερνήσεις την Ελλάδα και δεν συναισθάνεσαι το τεράστιο βάρος που θα επωμιστείς, τότε δεν θα είσαι ικανός να ζητήσεις ποτέ την ψήφο. Σε μια συγκυρία σαν αυτή, όπως εκείνη που κλήθηκε να αντιμετωπίσει ο Τσόρτσιλ, θα πρέπει πραγματικά να τρέμεις ότι θα ηγηθείς τέτοιας εκστρατείας και να το κάνεις μόνο υπό την πλήρη συναίσθηση του πόσο δυσάρεστα είναι αυτά που θα κάνεις, αλλά ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή για τη χώρα. Το μόνο που μπορεί να υποσχεθεί δηλαδή κάποιος που θα αναλάμβανε τη διακυβέρνηση της χώρας είναι δάκρυα και αίμα».

Λάκης Λαζόπουλος: Ο «μαέστρος» που αναπαλαιώνει την καπιταλιστική παρακμή!!!!!!!!!

O  Λάκης Λαζόπουλος  έστω κ αν στην αρχή της καριέρας του «δανείστηκε» πολλά στοιχεία απ’τον Χάρρυ Κλυνν, είχε μια συνεπέστατη πορεία στον χώρο της κωμωδίας κ της σάτιρας, φτάνοντας στο απόγειό του με τους «Δέκα μικρούς Μήτσους». Όλα αυτά όμως συνέβαιναν στο τέλος του 20ου αιώνα, τώρα πια ο Λαζόπουλος του σήμερα δεν έχει καμία σχέση με αυτόν του χθες.

Το Αλ Τσαντίρι Νιουζ ξεκίνησε ως μια προέκταση του δελτίου ειδήσεων που διάβαζε ο «Γύφτος» στους Μήτσους, σύντομα όμως εξελίχθηκε σε ένα είδος one man show του. Το concept πλέον είναι πολύ συγκεκριμένο: Live κ μπροστά σε ένα σχετικά πολυπληθές κοινό, ο Λαζόπουλος σχολιάζει την επικαιρότητα, παρεμβάλλοντας συχνά πυκνά βιντεάκια (σύμφωνα με την «σχολή» που καθιέρωσε ο Θέμος Αναστασιάδης). Το δεύτερο μέρος είναι καθαρά μουσικό με τον Λαρισαίο κωμικό να τραγουδάει (μόνος ή με την βοήθεια special guest) διάφορα σουξέ- κυρίως από τον χώρο του λεγόμενου «έντεχνου»..

Ο Λαζόπουλος του 2010 έχει κάποια «κολλήματα». Κατ’ αρχήν πάσχει σε υπερθετικό βαθμό από μια αρρώστια της εποχής, την λεγόμενη «νεολαγνεία». Για αυτόν, οτιδήποτε λένε, οτιδήποτε κάνουν οι νέοι, είναι σωστό κ πρέπει να αποτελεί παράδειγμα για όλους εμάς τους «μεγάλους». Το Αλ Τσαντίρι κατακλύζεται από βίντεο με αγοράκια κ κοριτσάκια που αραδιάζουν ασύλληπτες κοινοτοπίες τις οποίες ο Λαζόπουλος ακούει εκστασιασμένος, προκαλώντας το κοινό του να τις χειροκροτήσει.

Οι πολιτικές θέσεις του Λαζόπουλου;. Τυπικά είναι αριστερός. Υιοθετεί εν λευκώ τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ ακόμα κ του Αντιεξουσιαστικού χώρου (κάτι αρκετά οξύμωρο, όχι μόνο λόγω των δυσθεόραστων αμοιβών του, αλλά κ λόγω των εξαιρετικών σχέσεών που διατηρεί στην προσωπική του ζωή, με την αφρόκρεμα της ελληνικής πολιτικής κ οικονομικής εξουσίας), ενώ επιτίθεται όποτε βρει ευκαιρία στο ΚΚΕ.

Το πιο παράξενό όμως στο Αλ Τσαντίρι Νιουζ είναι πως, ουσιαστικά, δεν πρόκειται για αμιγώς χιουμοριστική εκπομπή. Στο μεγαλύτερο διάστημά της ο Λαζόπουλος απλώς απευθύνεται στην κάμερα «συζητώντας» τα πολιτικά δρώμενα. Το δε χιούμορ του σίγουρα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «πρωτοποριακό» ή «ανατρεπτικό» αφού περιλαμβάνει ως επί το πλείστον παλαιομοδίτικα ανέκδοτα για πεθερές κ γυναίκες που περιμένουν τον σύζυγο με τον πλάστη στο χέρι καθώς κ μπόλικη σκατολογία. Μια προσεκτική ματιά δείχνει πως (με εξαίρεση κάποιες χαζογκόμενες που προφανώς θα γελούν πολύ στην ζωή τους γενικότερα) το κοινό στο στούντιο μάλλον βαριέται με κάποιους να χαμογελούν αμήχανα κ άλλους να στέλνουν sms προς άγνωστη κατεύθυνση.

Φυσικά στα λεγόμενα του οι λέξεις καπιταλισμός, ταξικοί αγώνες κλπ δεν υπάρχουν. «Κρύες» ατάκες κ σεξουαλικά υπονοούμενα συμπλήρωναν το μενού της εκπομπής του .. ενώ δεν κράτησε ούτε τα προσχήματα στην αβάντα που έκανε στο κόμμα της Κουμουνδούρου  Με τα βέλη του στραμμένα κυρίως στη συγκυβέρνηση, χωρίς να αφήσει απ’ έξω το ΚΚΕ, που το παρουσίασε με το σήμα του Amber Alert κ την ένδειξη «κόμμα 96 ετών αναζητείται». Η κριτική του στο ΚΚΕ, εντοπιζόταν κυρίως στο σημείο, ότι αποφεύγει να χτυπήσει αυτήν την κυβέρνηση που καταπιέζει με τρόπο σαδιστικό τους πολίτες.

Τίθεται λοιπόν το ερώτημα: που οφείλεται η τρομακτική επιτυχία του «Αλ Τσαντίρι Νιουζ» το οποίο εξακολουθεί να σημειώνει εκπληκτικές επιδόσεις στο στίβο της τηλεθέασης; Η απάντηση είναι πάρα πολύ απλή: Ο Λαζόπουλος δίνει στον Έλληνα αυτό που χρειάζεται, του λέει αυτό ακριβώς που θέλει ν’ακούσει. Στο Αλ Τσαντίρι, ο μέσος Έλληνας παρουσιάζεται ως ένας εργατικός μεροκαματιάρης, ένας πανέξυπνος καταφερτζής, ένας αγαθός άνθρωπος που αγαπάει όλο τον κόσμο, αλλά όλος ο κόσμος τον μισεί. Ένας πάμφτωχος κ αδικημένος άγιος που πληρώνει πάντα το σφάλματα των άλλων .Των κακών πολιτικών. Των κακών ξένων. Τελικά, ο αποχαυνωμένος Έλληνας τηλεθεατής έχει ανάγκη από στήριξη κ όχι από χιούμορ. Ξεπεσμός; Όχι, ο Λαζόπουλος δεν έχει ξεπέσει. Ο Λαζόπουλος έχει κάνει μια συγκεκριμένη επιλογή για πολύ συγκεκριμένους λόγους. Κ αυτό είναι το χειρότερο…

Η ΑΣΤΙΚΗ ιδεολογία προσπαθεί αδιάκοπα κ με κάθε τρόπο να ναρκώσει την κοινωνία με ανοσοποιητικές ουσίες. Η σκανδαλολογία είναι ένα τέτοιο ανοσοποιητικό θεραπευτικό μέσο. Φετιχοποιεί τα άτομα κ εμφανίζει την κοινωνική σήψη κ διαφθορά ως έργο ατομικό. Έτσι οι ευθύνες αναζητούνται στα «κακά» πρόσωπα, στους «ανέντιμους» κ όχι στην οικονομική κ κοινωνική οργάνωση κ στους θεσμούς. Δηλαδή το αίτιο αναζητείται στο σύμπτωμα κ το σύμπτωμα μετατρέπεται σε αίτιο.

Σε ιδεολογικό επίπεδο, η γλώσσα της σκανδαλολογίας λειτουργεί σαν εμβόλιο: Ομολογεί τα τυχαία κ πιο κραυγαλέα ελαττώματα του συστήματος κ των θεσμών του για να συγκαλύψει καλύτερα τα βασικά ελαττώματα. Δηλαδή με μικρές δόσεις απ’το αναγνωρισμένο κακό ανοσοποιεί το σύστημα κ το προστατεύει απ’τον κίνδυνο μιας γενικευμένης αμφισβήτησής του. Έτσι, ο αφηρημένος καταγγελτικός λόγος (σκανδαλοθηρικός κ ηθικολογικός) ταριχεύει την καπιταλιστική σήψη κ αναπαλαιώνει τα υλικά της. Καταγράφει κ καταγγέλλει εξωτερικά συμπτώματα της σήψης για να αποκρύψει την ολική σήψη της καπιταλιστικής κοινωνίας. 

Ένας «μάγος» αυτού του λόγου είναι ο Λαζόπουλος. Ενας «προφήτης» των «Νέων Ιδεών» κ «αξιών» της καπιταλιστικής φιλοσοφίας. Καταγγέλλοντας τα κραυγαλέα συμπτώματα της καπιταλιστικής σήψης κ «βλακείας» (αυτά που καταγγέλλουν πλέον όλοι) ενώ ταυτόχρονα υιοθετεί όλα τα νέα κυρίαρχα ιδεολογήματα κ τις «πρακτικές» ισοπέδωσης ιδεών, πολιτισμών κ ανθρώπων, καταφέρνει να παράξει ένα ιδεολογικό μείγμα από αλήθειες, ψέματα κ παραπλανητικά, λαϊκίστικα τρικ. Είναι το πολυπολιτισμικό χωνευτήρι. Αποκαλύπτει εξωτερικά συμπτώματα της καπιταλιστικής παθογένειας πασίγνωστα σε όλους (έτσι γίνεται αποδεκτός κ πουλάει) κ ταυτόχρονα προπαγανδίζει την νοοτροπία που τα συγκαλύπτει: εξυγιαντικά παραμύθια, μύθους του «αντιρατσισμού» κ του «αντιεθνικισμού», ηθικολογικά κλισέ κ άλλα.

Οι μισές αλήθειες είναι χειρότερες απ’το ψέμα. Κ είναι ακόμα πιο αποκρουστικό κ ύπουλο όντας καλλιτέχνης, αυτές τις μισές αλήθειες να τις χρησιμοποιείς για να αποκρύψεις την πραγματικότητα.

πηγη: ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ

"Ανάπτυξη" ........γαλέρας!!!!!!!

Του Δημήτρη Τσιμούρα

Αφού οι κυβερνήσεις τους φρόντισαν να μας καταχρεώσουν, παίρνοντας δάνεια που δεν μας αφορούσαν,

αφού έφτιαξαν υποδομές που δεν μας αφορούν, αφού μας πούλησαν μπόλικο πατριωτισμό και περηφάνια με τους Ολυμπιακούς και όχι μόνο, αφού τα έφαγαν «νόμιμα» και παράνομα -συνήθως κάποια από τα παράνομα τα παραδέχονται, ενώ τα «νόμιμα» που είναι και τα ιλιγγιώδη δεν τα συζητούν- μας εμφάνισαν έναν υπέρογκο λογαριασμό χρέους 350 δις ευρώ, που δεν γνωρίζουμε πώς ακριβώς προέκυψε. 

Έναν λογαριασμό που σημαίνει, με απλή αριθμητική, ένα κατά κεφαλήν χρέος γύρω στα 35 χιλ. ευρώ ή 140 χιλ. ευρώ ανά τετραμελή οικογένεια. Και όλα αυτά τη στιγμή που ένας στους πέντε Έλληνες τότε ζούσε κάτω από το όριο της φτώχειας και αυτοί απτόητοι συνέχιζαν να δανείζονται και να μας υπόσχονται... «λαγούς με πετραχήλια για το μέλλον μας στον... παράδεισο της ΟΝΕ»!

Ακριβώς σ' αυτό το σημείο, ενώ ο λαός ήταν αγανακτισμένος με την κυβέρνηση της ΝΔ, ήρθε το ΠΑΣΟΚ, δια του αρχηγού του, να υποσχεθεί ότι υπάρχουν λεφτά και, συνεπικουρούμενο από όλους τους μηχανισμούς της εξουσίας, κατάφερε να υφαρπάξει την ψήφο μας. Το σενάριο από εκεί και πέρα είναι γνωστό. Παίχτηκε πολύ θέατρο με πρωταγωνιστή αρχικά τον Παπανδρέου. Μας δένουν στο άρμα της Τρόικας. Παίρνουν δάνεια τάχα για μισθούς και συντάξεις, για να τα επιστρέψουν πάλι στους δανειστές και να ενισχύσουν τράπεζες και άλλους επιχειρηματικούς ομίλους! Μνημόνια, συγκυβερνήσεις, μεσοπρόθεσμα, μακροπρόθεσμα, εφαρμοστικοί νόμοι κλπ. Μέσα απ' αυτές τις «συμφωνίες» -για τις οποίες φέρουν σοβαρότατες ευθύνες και όσοι βουλευτές τις ψήφισαν και μια μέρα θα λογοδοτήσουν κι αυτοί- οδηγούν στην εξαθλίωση το 90% του Ελληνικού Λαού, υποθηκεύουν το μέλλον πολλών επόμενων γενεών, ξεπουλούν-χαρίζουν τη δημόσια περιουσία, παραδίνουν στους δανειστές ό,τι έχουμε και δεν έχουμε, την ίδια την εθνική μας κυριαρχία!
 

«Η ανάπτυξη θα φέρει τη λύση». Αυτή καθημερινά εξακολουθεί να είναι και τώρα η επωδός των κυβερνώντων. Και φυσικά, για να έχουμε ανάπτυξη, μας λένε, πρέπει να είμαστε ανταγωνιστικοί. Για να είμαστε ανταγωνιστικοί, πάλι μας λένε, πρέπει να σας μειώσουμε τους μισθούς. Δεν μας λένε όμως μέχρι ποιο βαθμό. Αυτό το αφήνουν να εννοηθεί. Όπως αφήνουν να εννοηθεί και το σε σχέση με ποιους θα είμαστε ανταγωνιστικοί. Δηλαδή με τους βόρειους γείτονές μας, με τους Ινδούς, Πακιστανούς, Κινέζους και άλλους τριτοκοσμικούς, όπου γης!

Από την παραπάνω συνεπαγωγή προκύπτει άμεσα ότι το μεροκάματό μας πρέπει να προσεγγίζει στην καλύτερη των περιπτώσεων το μεροκάματο αυτών! Δηλαδή τρία με πέντε ευρώ! Ο μισθός δε, για όσους θα είναι «τυχεροί» και θα έχουν μισθό, θα είναι 150 με 200 ευρώ! Και φυσικά οι μικρές και μη ανταγωνιστικές επιχειρήσεις θα κλείσουν! Αυτό δεν χρειάζεται να το πουν, το βλέπουμε. Καθημερινά κλείνουν κατά χιλιάδες και η ανεργία τινάζεται στα ύψη! Αυτή είναι η ελεύθερη αγορά τους!

Όμως, συνεχίζουν, για να είμαστε ανταγωνιστικοί, δεν φτάνει μόνο αυτό. Μας λένε, με τα δικούς τους -ακατανόητους για τον πολύ κόσμο- οικονομικούς όρους, ότι πρέπει να μειωθούν και οι συντάξεις σε ανάλογα επίπεδα, όπως ανάλογη με αυτών πρέπει να είναι και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ανύπαρκτη δηλαδή. 

Και ενώ οι ίδιοι λήστεψαν τα ταμεία μέσω PSI, τώρα για να μειώσουν τις συντάξεις θα μας πουν σαν... επιχείρημα ότι τα ταμεία δεν έχουν λεφτά!

Και βέβαια, για να σιγουρέψουνε τα πράγματα με την ανταγωνιστικότητα και για να αποκτήσουν την εμπιστοσύνη των... φίλων «επενδυτών» πρέπει να μας έχουν στο χέρι. Εκεί στοχεύουν λοιπόν τα πάσης φύσεως χαράτσια, ΕΝΦΙΑ κλπ, τα οποία, ακόμη και να ήθελες δεν θα μπορούσες να τους τα πληρώσεις, τη στιγμή μάλιστα που σου κόβουν δραματικά τις πηγές εσόδων και σου αυξάνουν το κόστος ζωής.

Ήδη βέβαια έχουν έτοιμο και το επόμενο βήμα. Ανακοίνωσαν κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων(!) για... «χρέη» που στην ουσία δεν χρωστάς! Βέβαια, αν το πετύχουν και αυτό, τότε θα σε έχουν, θα μας έχουν, εκατό τοις εκατό στο χέρι, για να μας πετάξουν στη συνέχεια με άνεση στο λάκκο των λεόντων!

Πριν όμως φρόντισαν να αποψιλώσουν και τις τελευταίες εργατικές κατακτήσεις. Να μην έχεις το παραμικρό έρεισμα, για να στηριχτείς. Φροντίζουν, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, να σου στερήσουν κάθε περιθώριο αντίδρασης. Δεν τολμούν, φυσικά ευθέως να το πουν, τολμούν όμως να το κάνουν. Νομοθετούν προφανώς πάντα με τη λογική «νόμος είναι το κέρδος του καπιταλιστή», δηλαδή της συντριπτικής μειοψηφίας! Και φυσικά τους δημιουργεί απέχθεια και αποτροπιασμό το... «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», δηλαδή της πλειοψηφίας. Έτσι εννοούν αυτοί οι... «δημοκράτες» τη δημοκρατία!

Όμως δεν σταματά το πράγμα εδώ. «Στο καφενείον η Ελλάς... περάστε κόσμε...»,

ο,τι πάρεις τζάμπα! Και πάντα στο... όνομα της «ανάπτυξης»! Σας παρέχουμε τα πάντα, δούλους, δρόμους, λιμάνια, αεροδρόμια, ορυκτό πλούτο, πετρέλαια, χρυσό, ήλιο, αέρα, γη, παραλίες, αρχαία μνημεία! Ό,τι τραβάει η όρεξή σας! Και φυσικά τα της... ανάπτυξης όλα δικά σας! Η Ελλάδα ένας ξεχωριστός παράδεισος! Η... Γουατεμάλα της Ευρώπης! Εκεί ένα στα δυο παιδιά πεθαίνει από την ασιτία και όσα... τολμούν να μην πεθάνουν η ασιτία φροντίζει να τα κάνει να μην σκέφτονται. Να θεωρούν ότι ο θεός... έπλασε χωριστά πλούσιους και φτωχούς. Μαγικές οι... ευκαιρίες που σας προσφέρουμε. Περάστε κόσμε...!

Υπάρχουν κάποιοι ακόμη που νομίζουν ότι θα περάσει η κρίση και τα πράγματα θα... διορθωθούν. Η κρίση όμως δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα πορθμείο, που τους βοηθά να περάσουν -προς το παρόν- στην... «απέναντι όχθη», ό,τι θέλουν!

Όπως υπάρχουν και κάποιοι από εμάς που νομίζουν ότι η... «ανάπτυξη» που σχεδιάζεται από αυτούς θα βελτιώσει το δικό μας βιοτικό επίπεδο. Κάνουν μεγάλο λάθος. Θα πρόκειται για ανάπτυξη γαλέρας! Όλοι αυτοί που σήμερα κυβερνούν, ερήμην μας, τα έχουν παραδώσει όλα. Σε εμάς η ανάπτυξή τους θα... «εξασφαλίσει» το πολύ ένα κομμάτι ψωμί, για να ζούμε –όπως αυτοί το φαντάζονται και προσπαθούν- σε καθεστώς δουλοκτητικού τύπου. Εκεί θα έχουν περίσσεια προσφοράς εργασίας –νύχτα με νύχτα- για να εξασφαλίζουν τα αμύθητα κέρδη, για τον επίγειο... ευρωπαϊκό τους παράδεισό, μέσα στη δική μας κόλαση!

Ίσως όμως παραβλέπουν κάποια από τα σημαντικά στοιχεία, που είναι ικανά να ανατρέψουν τα σχέδιά τους.

Το πρώτο είναι ότι ακόμα η σκέψη μας λειτουργεί. Δεν έχουν καταφέρει να την διαλύσουν, όσα τεχνάσματα και αν έχουν εφεύρει, όση κινδυνολογία και τρομοκρατία και αν ασκούν, όσους κομπάρσους και αν έχουν βάλει στο παιχνίδι, όση σαχλαμάρα, παραπληροφόρηση και ψέμα χρησιμοποιούν, για να μας βομβαρδίζουν.

Το δεύτερο είναι η ιστορία και οι αγώνες μας. Αγώνες για την ελευθερία, την ανεξαρτησία, για το δίκιο ενάντια στην αδικία!

Ας μην θριαμβολογούν λοιπόν για τις μάχες που ύπουλα κέρδισαν. Ο πόλεμος δεν έχει κριθεί ακόμα και ας είναι σίγουροι ότι τίποτα δεν πρόκειται να τους χαρίσουμε από όλα, όσα μας ανήκουν!

ΥΓ. Βλέποντας ένα απόσπασμα από το ντοκιμαντέρ του Γιώργου Αυγερόπουλου, ΥΠΕΡΟΧΗ ΜΑΚΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΑ - Εξάντας, για τη Γουατεμάλα, μπορεί να δει κανείς τους στόχους τους σε όλη τους την έκταση και να καταλάβει το ποια ανάπτυξη μας... περιμένει!

Απόσπασμα Video:  

Πατήστε εδώ: Εξάντας - Υπέροχη Μακροοικονομία

Ολόκληρο Video: 

 Πατήστε εδώ: Εξάντας - Υπέροχη Μακροοικονομία

Νίκος Μπογιόπουλος: «…Και μας δείχνουν, φωτεινό το δρόμο…»! {73 χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ}

 

Πρίν 73 χρόνια, σαν σήμερα, στις 27 Σεπτεμβρίου του 1941, αποφασίστηκε, στην κατεχόμενη από τα ναζιστικά στρατεύματα Αθήνα, η ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ).

Η ίδρυση και η δράση του ΕΑΜ στάθηκε από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας.

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα ενώθηκαν και πάλεψαν πλάι – πλάι, κάτω από τις δοξασμένες σημαίες μιας ενιαίας πατριωτικής απελευθερωτικής οργάνωσης, τόσο τεράστια πλήθη, που μετριούνταν σε εκατοντάδες χιλιάδες και εκατομμύρια αγωνιστές και αγωνίστριες.

Το ΕΑΜ και ο στρατός του, ο δοξασμένος ΕΛΑΣ, έγραψαν ένα «νέο ’21».

Πολέμησαν το φασίστα Γερμανο-Ιταλό κατακτητή, χτυπήθηκαν από τον αγγλο-αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και τίμησαν μέχρι τέλους τον όρκο για «Λεύτερη Ελλάδα».

Ψυχή και καρδιά του ΕΑΜ υπήρξε το ΚΚΕ.

Ηδη από τις 1 – 3 Ιούλη του 1941, κατά την 6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, προσδιορίστηκε με σαφήνεια ότι το άμεσο επιτακτικό καθήκον για το Κόμμα, το λαό και τις οργανώσεις του ήταν η συγκρότηση ενός μετώπου εθνικής απελευθέρωσης.

«Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας – έλεγε η απόφαση της Ολομέλειας – καλεί τον ελληνικό λαό, τα κόμματα και τις οργανώσεις του, σ' ένα εθνικό μέτωπο της απελευθέρωσης:

α) Για το διώξιμο της γερμανοϊταλικής κατοχής από την Ελλάδα.

β) Για την ανατροπή της κυβέρνησης – οργανέτου τους.

γ) Για την καθημερινή υποστήριξη και υπεράσπιση της Σοβιετικής Ενωσης.

δ) Για την υποστήριξη κάθε συνεπούς αντιφασιστικής δύναμης με όλα τα μέσα.

ε) Για το σχηματισμό προσωρινής κυβέρνησης απ” όλα τα κόμματα, που θ” αποκαταστήσει τις δημοκρατικές ελευθερίες του λαού, θα του εξασφαλίσει ψωμί και δουλειά, θα συγκαλέσει Συντακτική Εθνοσυνέλευση και θα υπερασπιστεί την ακεραιότητα και την ανεξαρτησία της Ελλάδας από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική δύναμη».

Στις επαφές που έγιναν ανάμεσα στους εκπροσώπους του ΚΚΕ και τους εκπροσώπους των άλλων κομμάτων, το Μάη και τον Ιούνη του 1941, τα παλιά αστικά κόμματα χαρακτήρισαν «τυχοδιωκτισμό» τα σχέδια για οργάνωση αντίστασης εναντίον των κατακτητών και απέρριψαν τις προτάσεις για συνεργασία. Μόνο μερικά κόμματα και ομάδες συμφώνησαν να πραγματοποιηθεί η ενότητα για την οργάνωση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Αυτά ήταν: Το Αγροτικό Κόμμα, το νεοσύστατο κόμμα «Ενωση Λαϊκής Δημοκρατίας» (ΕΛΔ), με επικεφαλής τον Ηλία Τσιριμώκο και το Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας (Χ. Χωμενίδης).

Οι εκπρόσωποι αυτών των κομμάτων προχώρησαν στις 27 Σεπτέμβρη του 1941 στην ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ).

Λίγο πριν, στις αρχές Σεπτέμβρη 1941, συγκλήθηκε η 7η Ολομέλεια της ΚΕ του Κόμματος, που αποφάσισε την επιτάχυνση των διαδικασιών συγκρότησης του ΕΑΜ.

«Είναι καιρός – τονιζόταν στην απόφαση της Ολομέλειας – να περάσουμε από τη φιλολογία σε πρακτική δράση, στον τομέα αυτό. Από κάτω ίσαμε πάνω, πρέπει να αποκρυσταλλώσουμε τη συνένωση των εθνικών δυνάμεων, να τους δώσουμε οργανωτική μορφή. Η δουλειά άρχισε και θα προχωρήσει με όσους και όποιους θέλουν να δέχονται να αγωνιστούν για το ξεσκλάβωμα της χώρας».

Οι σκοποί του ΕΑΜ όπως διατυπώθηκαν στο ιδρυτικό του ήταν οι εξής:

«α) Η απελευθέρωση του Εθνους μας από τον σημερινόν ξένον ζυγόν και η απόκτησις της πλήρους ανεξαρτησίας της χώρας μας.

β) Ο σχηματισμός προσωρινής κυβερνήσεως, σκοπός της οποίας θα είναι η προκήρυξις εκλογών διά Συντακτικήν Εθνοσυνέλευσιν, με βάσιν την αναλογικήν, ίνα ο λαός αποφανθή κυριαρχικώς επί του τρόπου της διακυβερνήσεώς του.

γ) Η κατοχύρωσις του κυριαρχικού τούτου δικαιώματος του ελληνικού λαού, όπως αποφανθεί περί του τρόπου της διακυβερνήσεώς του, παρά πάσαν αντιδραστικήν απόπειραν, ήτις θα τείνει να επιβάλλει εις τον λαόν λύσεις αντιθέτους προς τας επιθυμίας του και η εκμηδένισης, δι” όλων των μέσων του ΕΑΜ και των οργάνων που το αποτελούν, πάσης τοιαύτης απόπειρας».

Λίγους μήνες αργότερα, κυκλοφορεί το μνημειώδες έργο του μεγάλου Κομμουνιστή διανοητή Δημήτρη Γληνού, μέλους του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, με τίτλο «Τι είναι και το θέλει το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο».  

Μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο του βιβλίου πιέζοντας εδώ

 Πηγή: Ημεροδρόμος

Νατάσσα Μποφίλιου: Δεμένη ''40ο Φεστιβάλ ΚΝΕ''

Γιώργος Σταθάκης: Ο γυρολόγος των συνεδρίων της «αφρόκρεμας» του καπιταλισμού...!!!!!!!!!

Με μια βαλίτσα στο χέρι είναι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν προλαβαίνουν τις προσκλήσεις για συμμετοχή σε συνέδρια ανά τον κόσμο τα οποία διοργανώνουν πολιτικά και οικονομικά κέντρα του κεφαλαίου.

Μία τέτοια έλαβε και ο Γ. Σταθάκης, τομεάρχης Ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ και «μελλοντικός υπουργός Οικονομικών», όπως τον είχε προσφωνήσει ο Αλ. Τσίπρας. Θα συμμετάσχει στο ετήσιο συνέδριο που διοργανώνουν στην Ουάσιγκτον το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα, από τις 10 έως τις 12 Οκτώβρη, και θα μιλήσει ενώπιον της «αφρόκρεμας» του καπιταλισμού... 

Προφανώς, η πρόσκληση δεν είναι άσχετη με τη διαμάχη που καλά κρατεί στο εσωτερικό της ΕΕ αλλά και διεθνώς με τη συμμετοχή ΔΝΤ και ΗΠΑ, για το μείγμα διαχείρισης που μπορεί να συμβάλει στην ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, με δεδομένο το σκέλος που αφορά στην επίθεση στα δικαιώματα του λαού.

Ούτε βεβαίως με το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί το χρίσμα ως «εναλλακτική κυβερνητική λύση» όχι μόνο από το εγχώριο κεφάλαιο αλλά και τους διεθνείς συμμάχους του σε ΗΠΑ και ΕΕ.

Νίκος Μπογιόπουλος: Ενας Γεωργιάδης τους αξίζει!!!!!

 

Στην πολιτική πάντα υπήρχε η σοβαρότητα, πάντα υπήρχε και η φτήνια. Η περίπτωση του Γεωργιάδη αν αποδεικνύει κάτι είναι ότι η φτήνια στην πολιτική μπορεί να κάνει καριέρα ακόμα και στην γκροτέσκα, την γελοιογραφική της δηλαδή, εκδοχή.

  Το φαινόμενο δεν είναι πρωτότυπο και σίγουρα δεν είναι μόνο ελληνικό. «Το γκροτέσκο είναι μια από τις θεμελιώδεις μεθόδους της αυθαίρετης κυριαρχίας» λέει κάπου ο Φουκώ και προσθέτει ότι κατά περιόδους «η εξουσία έδινε για τον εαυτό της την εικόνα ότι πήγαζε από κάποιονπου ήταν μεταμφιεσμένος θεατρικά, από κάποιον σκιαγραφημένο σαν κλόουν, σαν παλιάτσο».

    Αντίστοιχη είναι η άποψη του Μαρξ που στην «Η 18^η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη» επισημαίνει ότι η «...η πάλη των τάξεων στη Γαλλία δημιούργησε τέτοιες συνθήκες και τέτοια κατάσταση που έδωσαν τη δυνατότητα σ' ένα μέτριο και γελοίο πρόσωπο να παίξει το ρόλο του ήρωα».

    Επομένως, ο Γεωργιάδης - που θα πάρει τα λεφτά του από τις τράπεζες και θα τα φυγαδεύσει – είναι χρήσιμος. Είναι χρήσιμος γιατί υπενθυμίζει το έδαφος πάνω στο οποίο φύονται οι «Γεωργιάδηδες». Είναι χρήσιμος γιατί, έστω και ως καρικατούρα της ίδιας της πολιτικής έκπτωσης, αντικατοπτρίζει και προσδιορίζει το ακριβές πλαίσιο, το ακριβές περιεχόμενο εκείνης της εξουσίας που έχει για υπουργούς και για κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους της τους κάθε λογής «Γεωργιάδηδες».

Εξηγούμαστε:

    Εκείνο που - πριν από την «γενναία» κωλοτούμπα της νέας του αναδίπλωσης - ξεστόμισε ο Γεωργιάδης ως «εκβιασμό», ότι θα πάρει τα λεφτά του και θα φύγει, δεν είναι τίποτα λιγότερο από αυτό που περιγράφει το περιοδικό «Forbes»: Στο πλαίσιο των φορολογικών παραδείσων και μόνο στα νησιά Καϊμάν υπολογίζεται ότι οι καταθέσεις ξεπερνούν το 1,4 τρισ. δολάρια. Σύμφωνα με το περιοδικό περίπου 20 τρισ. δολάρια είναι κατατεθειμένα σε τράπεζες που έχουν την έδρα τους στους φορο-παραδείσους.

    Αυτό που είπε ο χαριτόβρυτος πρώην υπουργός δεν είναι παρά μια διαδεδομένη πρακτική εκ μέρους της τάξης της οποίας τα συμφέροντα εκπροσωπούν  κυβερνήσεις σαν αυτή στην οποία ανήκει ο Γεωργιάδης: Όπως έχει καταγραφεί από την εφημερίδα «Γκάρντιαν» και «σύμφωνα με μια συντηρητική εκτίμηση, το ένα τρίτο του παγκόσμιου πλούτου διατηρείται σε φορολογικούς παραδείσους, όπου πραγματοποιείται το 80% των διεθνών τραπεζικών συναλλαγών. Περισσότερα από τα μισά κεφάλαια των διεθνών χρηματιστηρίων "σταθμεύουν" εκεί σε κάποιο σημείο της διαδρομής τους».

    Ο λόγος του Γεωργιάδη – ανεξαρτήτως στιλ – είναι «πατριωτικά» πανομοιότυπος με πρακτικές όπως αυτή: Στην όμορφη πατρίδα μας το 2002 αποκαλύφθηκε ότι οι τράπεζες έβρισκαν σε μεγαλοκαταθέτες τους «παράθυρα» και τους προέτρεπαν σε εκτεταμένη φοροδιαφυγή μέσω «οφ σορ» εταιρειών: «Σέρβις σε "οφ σορ" από τράπεζες. Διευκολύνουν μεγαλοκαταθέτες να γλιτώνουν φόρο καταθέσεων και ακινήτων» σημείωναν τότε τα ρεπορτάζ στον Τύπο («Ελευθεροτυπία», 3/5/2002). Υποτίθεται ότι από το υπουργείο Οικονομικών για την εξιχνίαση αυτού του τεραστίων διαστάσεων οικονομικού σκανδάλου διεξήχθη έρευνα. Δώδεκα χρόνια αργότερα, ουδείς έχει πληροφορηθεί κάτι για τα αποτελέσματά της...

    Ξέρετε ο Γεωργιάδης ούτε να απειλεί θα μπορούσε, ούτε να εκβιάζει θα μπορούσε, ούτε να κινδυνολογεί θα μπορούσε, αν τη δυνατότητα αυτή δεν του την έδινε το καθεστώς μιας νομιμότητας που αποκαλείται «ελευθερία κίνησης κεφαλαίων». Πρόκειται για τη μοναδική, στην πραγματικότητα, ελευθερία που αναγνωρίζει το καπιταλιστικό σύστημα, δηλαδή το σύστημα της σύμφυσης μεταξύ τραπεζών και κεφαλαιοκρατών.

    Στο πλαίσιο αυτού του κεφαλαιοκρατικού «όπου Γης και πατρίς» είναι που το διάστημα 2008 – 2011 έφυγαν από την Ελλάδα εμβάσματα ύψους 22 δισ. ευρώπρος άλλη Γη άλλα μέρη που κανέναν δεν ξέρουμε και κανείς δεν μας ξέρει.

    Αυτό με το οποίο μας απείλησε ο Γεωργιάδης είναι ό,τι ακριβώς περιλαμβάνεται στη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Είναι ο νόμος – ιερό δισκοπότηρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του παγκοσμιοποιημένου  Μινώταυρου που εξουσιάζεται από το μεγάλο κεφάλαιο και κυβερνιέται από «Γεωργιάδηδες».  Όπως υπενθύμισε προχτές ο συνάδελφος Γιώργος Παππούς («Mega», 23/9/2014) στο πλαίσιο αυτού του συστήματος - όπου «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό» και που την «ηθική» την έχει γραμμένη στις «λίστες Λαγκάρντ» του – τα χρήματα που φυγαδεύτηκαν από την Ελλάδα την περίοδο 2003 – 2011 ανέρχονται στα 261 δισ. δολάρια, ήτοι 207 δισ. ευρώ!

    Αυτά τα 207 δισ. ευρώ (αναλυτική περιγραφή στην έκθεση της οργάνωσης «Global Financial Integrity», http://www.gfintegrity.org/, «Greece Lost $261 Billion in Illicit Financial Outflows from 2003-2011, GFI’s Baker Tells Der Spiegel») σημαίνουν ότι σε μια οχταετία έκαναν από την Ελλάδα «φτερά» και βρήκαν «φωλίτσα» στην Ελβετία και αλλού ποσά που α) ισοδυναμούν με το 64% του δημόσιου χρέους της χώρας, β) ξεπερνούν ολόκληρο το ΑΕΠ της Ελλάδας για το 2014 (181 δισ. ευρώ) , γ) ξεπερνούν κατά 3 φορές τα λεφτά που κλάπηκαν από τον ελληνικό λαό μέσω των Μνημονίων!

    Ένα τέτοιο οικονομικό σύστημα, λοιπόν, πολιτικές φιγούρες σαν του Γεωργιάδη είναι ό,τι πρέπει για να το εκπροσωπούν.