Σέιμουρ Χερς (Seymour Hersh): Οι ΗΠΑ πίσω από τις εκρήξεις στον Nord Stream 2, σύμφωνα με τον Αμερικανό δημοσιογράφο

 

Δύτες του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, υπό την κάλυψη της ΝΑΤΟϊκής άσκησης «Baltops», τοποθέτησαν εκρηκτικούς μηχανισμούς κάτω από τον ρωσικό αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream 2 τον περασμένο Ιούνιο, δήλωσε ο Αμερικανός δημοσιογράφος-ερευνητής Σέιμουρ Χερς (Seymour Hersh) σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη.

Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο, η απόφαση για την επιχείρηση ελήφθη προσωπικά από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν μετά από εννέα μήνες συζητήσεων με αξιωματούχους της κυβέρνησης που ασχολούνται με την εθνική ασφάλεια, μεταξύ των οποίων ήταν ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Τζέικ Σάλιβαν, ο υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν και η υφυπουργός Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ.

Γ. Παπαχρήστου και Ηλίας Κανέλλης: Οι διαδηλώσεις με τα συνθήματα «έξω οι Αμερικάνοι» κάνουν κακό στη χώρα

Με αφορμή τις εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821, τον ελλιμενισμό του αμερικανικού αεροπλανοφόρου «Αϊζενχάουερ» στη Σούδα και την εκεί επίσκεψη Μητσοτάκη, τα επετειακά μηνύματα του Μπάιντεν και άλλων εκπροσώπων του ευρωατλαντικού άξονα, δίνουν και παίρνουν οι δηλώσεις και οι αναλύσεις για τους «διαχρονικούς» και «πρωτίστως αξιακούς δεσμούς» της Ελλάδας με τις ΗΠΑ και τους άλλους «σύγχρονους συμμάχους» της.

Με απίθανα λογικά «άλματα» από την Επανάσταση του '21 στο σήμερα, παρουσιάζεται ως «εγγύηση» για τα κυριαρχικά δικαιώματα και την ασφάλεια του λαού το γεγονός ότι αυτοί οι «δεσμοί» και η στρατιωτική συνεργασία με τις ΗΠΑ είναι «πιο ισχυροί από ποτέ».

Γιάννης Πρετεντέρης: Οι ''νικητές'' του εμφυλίου γιορτάζουν σε Γράμμο και Βίτσι

 

«Αν οι ηττημένοι του εμφυλίου αρέσκονται να γιορτάζουν την ήττα, τότε και οι νικητές δικαιούνται να γιορτάζουν τη νίκη», γράφει ο Πρετεντέρης στα «Νέα», προσπαθώντας κι αυτός να ξεπλύνει την απαράδεκτη εκπροσώπηση της κυβέρνησης στις γιορτές μίσους που διοργανώνει η Ενωση Αποστράτων Αξιωματικών στον Γράμμο και στο Βίτσι. 

Το τι γιορτάζουν όμως «οι νικητές» το περιγράφει ένας από τους ένθερμους υποστηρικτές των φασιστομαζώξεων σε Γράμμο και Βίτσι, στον «επετειακό» αντικομμουνιστικό του λίβελο (γράφει τα ίδια κάθε χρόνο) στην εφημερίδα «Δημοκρατία»: «Εαμοβούλγαροι», «αποσχιστές συμμορίτες», «κομμουνιστική ανταρσία κατά της πατρίδας», «προδότες στασιαστές», «σταλινική δικτατορία» είναι ο οχετός που εξαπολύει ο πρόεδρος της περιθωριακής «Νέας Δεξιάς», Φ. Κρανιδιώτης, υποδεικνύοντας στην κυβέρνηση «το χρέος της να τιμά τους ήρωές της» με «επίσημη παρουσία στους τόπους του εθνικού αγώνα». 

Αυτοί είναι οι «διοργανωτές» της αντικομμουνιστικής γιορτής στον Γράμμο: Τα πιο βρώμικα «απόνερα» της μετεμφυλιακής περιόδου, που σύμφωνα με τον Πρετεντέρη «δικαιούνται να γιορτάζουν τη νίκη» και η κυβέρνηση τους νομιμοποιεί με την παρουσία της.

Ισχυρίζεται επίσης ο αρθρογράφος των «Νέων» ότι «στον εμφύλιο νίκησε όλη η Ελλάδα πλην των κομμουνιστών» και ότι αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι για την ήττα του ΔΣΕ συνασπίστηκαν ο βασιλιάς, ο Παπάγος, ο Πλαστήρας, ο Παπανδρέου, ο Κανελλόπουλος. 

Ο Πρετεντέρης ανακαλύπτει την ...πυρίτιδα, διαπιστώνοντας ότι όλος ο αστικός κόσμος της εποχής συνασπίστηκε για να συντρίψει το λαϊκό κίνημα αμέσως μετά την απελευθέρωση και να στεριώσει την εξουσία του, με τη στρατιωτική βοήθεια των Αγγλοαμερικανών «συμμάχων». 

Αλλωστε, σε ποια περίοδο της Ιστορίας, ειδικά σε φάσεις όξυνσης της ταξικής πάλης, η αστική τάξη και τα κόμματά της δεν στάθηκαν ενιαία και με το ίδιο μίσος απέναντι στους αγώνες των εργαζομένων και του λαού; 

Τι ήταν το μακέλεμα των εργατικών αγώνων από την εμφάνιση κιόλας της εργατικής τάξης στην Ελλάδα, το «ιδιώνυμο» του Βενιζέλου, η παράδοση των έγκλειστων κομμουνιστών στους Γερμανούς αντί να σταλούν στο μέτωπο όπως ζητούσαν, τα ξερονήσια και οι φυλακές όπου σάπισαν χιλιάδες αγωνιστές, ανεξάρτητα από το ποιος κυβερνούσε και από τις αντιθέσεις στο εσωτερικό της αστικής τάξης; 

Το ίδιο επιβεβαιώνει και σήμερα η προσπάθεια του αστικού κράτους, με εναλλαγή όλων των κυβερνήσεων, να βάλει στο «γύψο» το κίνημα, χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα το καρότο της ενσωμάτωσης και το μαστίγιο της καταστολής. 

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έχουν σταθερά στο στόχαστρο το ΚΚΕ. 

Επειδή δεν μπόρεσαν και δεν μπορούν να το βάλουν στο χέρι.

Πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 28082020

Οι λαδοπόντικες στα δημοσιογραφικά παραρτήματα του πρωθυπουργικού γραφείου μπέρδεψαν τις βούρτσες με τις.......φούστες

«Το ΚΚΕ έχει σήμερα διαφορετική θέση απ' αυτή του 1992 στο ζήτημα της ΠΓΔΜ», διαβάζουμε σε διάφορους τίτλους του φιλοκυβερνητικού Τύπου, αλλά μάταια ψάχνουμε να βρούμε έστω και ένα στοιχείο που να στηρίζει τη θέση αυτή σε όσα γράφουν και λένε γνωστοί και άγνωστοι κουκουεδολόγοι. 

Παραθέτοντας αποσπασματικά δηλώσεις του Χαρίλαου Φλωράκη και της Αλέκας Παπαρήγα, μπερδεύουν την πραγματικότητα με την επιθυμία τους και προσπαθούν να αποδείξουν ότι η σημερινή θέση του ΚΚΕ ενάντια στη συμφωνία των Πρεσπών είναι αναντίστοιχη με όσα έλεγε το Κόμμα από το 1992 και ύστερα. Μύχιος πόθος τους είναι να αποδείξουν ότι το ΚΚΕ δεν έχει συνέπεια και μ' αυτόν τον τρόπο να υποσκάψουν τα ατράνταχτα επιχειρήματα με τα οποία ξεσκεπάζει και καταγγέλλει την κυβέρνηση για την υπογραφή αυτής της κακής και επικίνδυνης ΝΑΤΟικής συμφωνίας.

Λιάνα Κανέλλη: Εδώ Νίκο είδα και τον ΕΝΟΧΟ,, διαβάστε Το:

από: Stelios Manouilidis:

5/1/2017

Αξίζει το κόπο να διαβαστεί αυτό το κείμενο για την Λιάνα Κανέλλη.., 

το γιατί την πιάνουν στο στόμα τους, την κατηγορούν και την συκοφαντούν αστοί και οπορτουνιστές....και εν΄όψη του συνεδρίου θα ειπωθούν πολλά για το πρόσωπο της.....

Δεν της συγχώρεσε ποτέ το Σύστημα αυτόν τον "αντίθετο" δρόμο .

Σε μια εποχή που κατέρρεαν τα πάντα για τους κομμουνιστές, που πάλευαν να διαλύσουν τα Κομμουνιστικα Κομματα παντου, που εξαγοραζαν συνειδησεις να τις τραβηξουν στην απεναντι πλευρα, μια ΔΙΚΙΑ τους πρωτοκλασατη Δημοσιογραφος ,με γνωσεις, με χαρισματα, με εμπειρια οσο λιγοι στην Τηλεοραση ,,,

να τους φτυνει και να κραυγαζει απ το Συνταγμα 

"οι Κοκκινοι ειχαν δικιο Συντροφοι " ...

ηταν ΣΟΚ για το Συστημα !! 

Δεν της συγχωρεσαν ποτε και οι ρυψασπιδες και αναχωρητες που ενω πηγαιναν να σβησουν οι ιδιοι το Κομμα απ τον πολιτικο χαρτη, απο τα μεσα, μια "αλλοδαπη" ιδεολογικα, μια Αστη ...ερχοταν να παρει τη θεση τους στο οχυρωμα, κανοντας την προδοσια τους ΑΠΕΙΡΩΣ μεγαλυτερη και πιο ΚΡΑΥΓΑΛΕΑ !!

Σε εποχες που τρεχαν σαν ποντικια να κρυφτουν,

ΝΑΙ !! που το κομμα ΧΑΡΟΠΑΛΕΥΕ, που στηναμε τα Φεστβαλ παρεα με 90χρονους βετερανους των Βουνων και των ξερονησιων με τρεμαμενα χερια αλλα και ΠΕΙΣΜΑ απιστευτο ...

ΤΟΤΕ ΗΡΘΕ Η ΛΙΑΝΑ !!

που το κομμα πηγαινε για φουντο, που δεν ηξερε κανεις αν θα υπηρχε αυριο ..

Και εκτεθηκε !!! 

Εν πληρει συνειδησει οτι το Συστημα ΘΑ ΤΗΝ ΤΣΑΚΙΖΕ και επαγγελματικα και ηθικα και ψυχικα, οπως μπορουσε ! 

Και πραγματι ...αυτοματως κοπηκε απο παντου ,ολα τα καναλια, τα ραδια, τον τυπο της κλεισαν τις πορτες. Αγκομαχοντας εβγαλε το ΝΕΜΕΣΙΣ και πηρε μια εκπομπη λογου αργα βραδυνη σε ενα μικρο καναλι. Ηταν η μονη εκπομπη που καλουσε ΚΚΕ ,το οποιο το ιδιο διαστημα ΚΟΜΜΕΝΟ ηταν απο παντου . 

Να το πουμε ΞΕΚΑΘΑΡΑ: 

Η Κανελλη ηταν κορυφη εμπειριας στην Τηλεοραση ! Ειχε βοηθησει και εκπαιδευσει ΟΛΟΥΣ τους σημερινους Ευαγγελατους κλπ 

Θα μπορουσε να ηταν σημερα το μεγαλυτερο ονομα, εκδοτης, διευθυντρια στον Τυπο και την Τηλεοραση (ισως να ειχε και δικο της καναλι) αν ...δεν ειχε διαπραξει το αδικημα της απιστιας στο Συστημα ,αν δεν πηγαινε με τους κολασμενους ...

Και τωρα την ακουω να δηλωνει "Θελει πολλα κοτσια για να εχεις την ΤΙΜΗ να λεγεσαι μελος του ΚΚΕ !!" σε οσους την ρωτουν γιατι δεν γινεται μελος του κομματος (ψαχνοντας προφανως την "ειδηση" της μη αποδοχης απ το κομμα ,των ιντριγκων ,των απαγορευσεων κλπ) 

Η Κανελλη ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΕΙ καθημερινα με την σταση της ,ανεξαρτητα αν καποιος την αποδεχεται λογω και πενα.

Μακαρι να ηξερε ομως ο πολυς ο κοσμος ΠΟΤΕ εγινε το "κλικ" στην ψυχουλα της ,το ραγισμα και κατοπιν χασμα στην αστικη της συνειδηση ...

Στην Ρουαντα !!

Στο στουντιο του ΜΕΓΚΑ ο Χατζηνικολαου περιμενει την ανταποκριση του καναλιου απ την Ρουαντα .

Την προηγουμενη μερα 1.000.000 νεκροι, στιβαγμενοι σε ντανες δεξια κι αριστερα του δρομου !

Και ανοιγει η δορυφορικη και εμφανιζεται μια αλλαφιασμενη Κανελλη (πρωτοκλασσατη τοτε Δημοσιογραφος του καναλιου ) που προσπαθει με δυσκολια να κρατηθει ψυχραιμη . 

Κι αφου δινει την ανταποκριση κουτσα στραβα απ την συγκινηση ...συμπληρωνει :

-...εδω ομως Νικο ειδα και τον ΕΝΟΧΟ για ολα αυτα !!

- Ποιον ενοχο?...ψελλίζει ο Χατζηνικολαου

- Τον ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΝΙΚΟ !!! αυτον τον ενοχο ! και εχει ονομα Νικο ! Λεγεται ΕΧΧΟΝ ,λεγεται ΤΕΧΑΚΟ Νικο, λεγεται ΒΡ Νικο .....λεει φωναζοντας και δακρυα οργης αναβληζουν απ τα ματια της .

Αρον αρον το καναλι κλεινει την συνδεση .... 

,,,Θα μπορούσε να ήταν σήμερα το μεγαλύτερο όνομα, εκδότης, διευθύντρια στον Τύπο και την Τηλεόραση 

(ίσως να είχε και δικό της κανάλι) 

αν ...δεν είχε διαπράξει το αδίκημα της απιστίας στο Σύστημα, αν δεν πήγαινε με τους κολασμένους...,,,

Δεν της το συγχώρησε ποτέ αυτό η αστική τάξη, γιαυτό και την συκοφαντούν αστοί και οπορτουνιστές.....

Αναρτήθηκε από Viva La Revolucion 

ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΗΤΑΝ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ ΣΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΚΛΙΝΤΟΝ! ΤΟΥΣ ΚΕΡΑΣΕ Η ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ;;;;;;;;

Είναι σωστό οι δημοσιογράφοι να δέχονται δώρα από επιχειρηματίες;

Ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος αποκάλυψε μόνος του μέσω των κοινωνικών δικτύων (όπως φαίνεται και στην παρακάτω φωτογραφία) ότι η απουσία του από τον ΣΚΑΙ, οφείλεται στο γεγονός ότι ήταν προσκεκλημένος στο ετήσιο συνέδριο Clinton Global Initiative της Νέας Υόρκης… Στο οποίο συμμετείχαν πέρα του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον, ο έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι, ο νομπελίστας Τζόζεφ Στίγκλιτς, ο διεθνής επενδυτής Τζόρτζ Σόρος… Η Γιάννα Αγγελοπούλου και πολλοί άλλοι…

Μάλιστα σύμφωνα με το ρεπορτάζ πολλών Διαδικτυακών Μέσων, στη Γιάννα Αγγελοπούλου ανήκει και η πρωτοβουλία να καλέσει 4 με 5 έλληνες δημοσιογράφους, μεταξύ των οποίων ο Παύλος Τσίμας, ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος, ο εκδότης του «Πρώτου Θέματος» Θέμος Αναστασιάδης κ.ά… Επιπλέον, τα συγκεκριμένα ρεπορτάζ ισχυρίζονται ότι τα έξοδα μετάβασης και διαμονής των εν λόγω δημοσιογράφων καλύφθηκαν από την κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου που πήρε και την πρωτοβουλία… Στην περίπτωση που ισχύει κάτι τέτοιο, μοιραία προκύπτουν και οι εξής απορίες (αφορμή για συζήτηση): 

Είναι σωστό ένας δημοσιογράφος και μάλιστα με εξαιρετικά μεγάλη επιρροή στην κοινή γνώμη να δέχεται δώρα από επιχειρηματίες; Το δώρο προϋποθέτει αντάλλαγμα; Ή ισχύει μόνο για τις περιπτώσεις μεταξύ φίλων (που ανταλλάσσουν δώρα); Το δώρο μπορεί να γίνει δωρο-δοκία; 

«Τραυματίζεται» η αξιοπιστία του δημοσιογράφου που δέχεται δώρο από κάποιον επιχειρηματία; Παύει να είναι αντικειμενικός; Κινδυνεύει να μεταλλαχθεί σε «υπάλληλο» συμφερόντων; Η αποδοχή ενός δώρου από κάποιον δημοσιογράφο, σημαίνει απαραίτητα και την εξαγορά του; Δηλαδή, στόχος είναι η σιωπή του; Ή ανάποδα η προβολή του επιχειρηματία; 

Γιατί ένας επιχειρηματίας κάνει δώρο σε έναν δημοσιογράφο; Ποιες είναι οι προθέσεις του; Τι γίνεται όταν η αξία του προσφερόμενου δώρου στο δημοσιογράφο, υπερβαίνει σε χρήματα (κατά πολύ) το μέσο όρο του μισθού του; 

Ποιος ορίζει τι είναι ακριβό ή φθηνό δώρο; 

Ο δημοσιογράφος κατά την επαφή και το συγχρωτισμό του με οικονομικούς παράγοντες και επιχειρηματίες, αλλοτριώνεται, όταν κατά τη διαδικασία αυτή, μεσολαβούν, ανταλλάγματα ή άλλες παροχές; Αμβλύνεται η δημοσιογραφική του υπόσταση, όταν τα δώρα που αποδέχεται, αντικείμενα ή υπηρεσίες, αδυνατεί να τις προσφέρει ο ίδιος στον εαυτόν του; Στην περίπτωση που ο δημοσιογράφος είναι σε θέση να τα προσφέρει όλα αυτά στον εαυτόν του, είναι λιγότερο επιρρεπής; 

Εάν ο επιχειρηματίας που κάνει δώρα σε δημοσιογράφους, βλάψει κατά τη διαδικασία των δραστηριοτήτων του, μικρό ή μεγάλο αριθμό πολιτών, προκαλέσει βλάβη στο φυσικό περιβάλλον ή αλλού… ο δημοσιογράφος αποδέκτης των δώρων του επιχειρηματία που «ελέγχεται», πώς πρέπει να αντιδράσει; Να τον υπερασπιστεί; Να τον καταγγείλει; Να αδιαφορήσει για το γεγονός; Ή να το αποκρύψει; 

Είναι επιλήψιμη και κατακριτέα η οποιαδήποτε μορφή επαφής, κοινωνική, φιλική ή επαγγελματική, δημοσιογράφων με επιχειρηματίες; 

Το να αποδεχθεί ένας δημοσιογράφος το δώρο κάποιου επιχειρηματία, είναι εξ ορισμού πράξη εξαγοράς; 

Δεν έχει δικαίωμα ένας επιχειρηματίας να είναι γενναιόδωρος με τους ανθρώπους του Τύπου; Τι θα πρέπει να κάνει ένας δημοσιογράφος που δέχεται δώρο από κάποιον επιχειρηματία; Να το επιστρέψει ή να το δεχθεί; Ένας επιχειρηματίας μπορεί να έχει φίλους δημοσιογράφους; 

Συμπέρασμα: σε αντίθεση με την πληθώρα των ερωτημάτων που γεννήθηκαν, με αφορμή το ποιος κάλυψε τα έξοδα των δημοσιογράφων στο συνέδριο του ιδρύματος Κλίντον… Η απάντηση επιβάλλεται να είναι μόνο μία!

πηγή: ΗΦΑΙΣΤΟΣ

Δημοσιοκάφρος απ' το «βαθύ αυριανικό ΠΑΣΟΚ» και τώρα Συριζαίος γίνεται ρόμπα, από την Ζ. Κωνσταντοπούλου

Sibilla

Νίκος Μπογιόπουλος:“Δημοσιογράφοι – βαποράκια” του ΔΝΤ; Έλα ρε!

Αγωνία επικρατεί στο διαστημικό κέντρο στο Κανάβεραλ. Oπως καταγράφουν τα εκεί μηχανήματα, πέριξ του Κολονακίου παρατηρείται ένα ασυνήθιστο φαινόμενο: Εκλεκτά μέλη μιας παρέας διαμορφωτών της κοινής γνώμης έχουν αρχίσει να «πέφτουν από τα σύννεφα»! Οι επιστήμονες παρακολουθούν τα γεγονότα και εξετάζουν τα αίτια του ανεξήγητου φαινομένου…

Αυτά στο Κανάβεραλ. Εδώ στην Ελλάδα πάντως δεν φαίνεται να υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας. Ούτε καμία έκπληξη. Διότι εμείς ξέρουμε: Το να καμώνονται κάποιοι στη χώρα μας ότι «πέφτουν από τα σύννεφα» μόνο ασυνήθιστο δεν είναι.

Ας δούμε, λοιπόν, τι συνέβη: Η ένταση αυτής της (διαρκούς) «συννεφόπτωσης» παρατηρήθηκε αμέσως μετά τη δήλωση του πρώην εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ, του κ.Παναγιώτη Ρουμελιώτη, ο οποίος μιλώντας στην επιτροπή της Βουλής ανέφερε ότι:

Έλληνες δημοσιογράφοι εκπαιδεύονταν από το ΔΝΤ ώστε να εκφράζουν θέσεις υπέρ του Ταμείου. Σύμφωνα με τον κ. Ρουμελιώτη οι δημοσιογράφοι αυτοί παρακολουθούσαν σεμινάρια στην Ουάσιγκτον για να προβάλλουν τις απόψεις του ΔΝΤ και της Κομισιόν…

Πρόκειται για σπουδαία ομολογία. Και προφανώς εδώ ισχύει χίλιες φορές εκείνο που έλεγε ο Μαρξ:

«Να κάνουμε το έγκλημα όσο πιο ατιμωτικό γίνεται, δημοσιοποιώντας το»!  

Μη μας διαφύγει, όμως, μια κρίσιμη παράμετρος, που καθόλου δεν μειώνει τη σημασία της ομολογίας Ρουμελιώτη. Ισα – ίσα καταδεικνύει την ανάγκη να μην αφεθεί η υπόθεση, ούτε να σκεπαστεί με κάποιο καινούργιο «συννεφάκι» κουκουλώματος.

Εξηγούμαστε: Το παραπάνω το λέμε διότι αυτή η σχέση ΔΝΤ – (και κάποιων) «δημοσιογράφων» μόνο άγνωστη δεν είναι. Ούτε είναι η πρώτη φορά που κάποιοι «συννεφοκουτρουβαλιάζονται» για τον ίδιο ακριβώς λόγο.

Δείτε τι είχε αποκαλυφθεί πριν από 5 χρόνια και τι είχε καταγραφεί ήδη από τότε στα πρακτικά της Βουλής (Ιούνης 2010) κατά τη διάρκεια των εργασιών της εξεταστικής επιτροπής για τη «Ζήμενς»:

α) «Μια πρόσθετη υπηρεσία η οποία μας ζητήθηκε κάποια στιγμή που οι εκπρόσωποι της τρόικας - μετά την υπογραφή του μνημονίου - θέλησαν να επικοινωνήσουν με τα Μέσα Ενημέρωσης, ήταν να μας αναθέσουν να πάρουμε τηλέφωνα κάποιους δημοσιογράφους και να τους πούμε να πάνε την τάδε ώρα στη "Μεγάλη Βρετάνια" για να τους μιλήσουν οι άνθρωποι του ΔΝΤ».

β) «Κάποιες φορές, όταν μας το ζητούν οι πελάτες μας μπορεί να συμμετέχουν και ζητάμε δημοσιογράφους να συμμετέχουν σ' αυτό».

Αυτές ήταν δυο χαρακτηριστικές απαντήσεις που δόθηκαν τότε, κατά την εξέταση μάρτυρα στην εξεταστική για τη «Ζήμενς». Απαντήσεις που αφορούσαν η πρώτη σε ερώτηση για επαφές του ΔΝΤ με ΜΜΕ και δημοσιογράφους στην Ελλάδα ώστε να πλασάρουν το μήνυμα του Ταμείου, και η δεύτερη για επαφές δημοσιογράφων με «πελάτες» όπως η «Ζήμενς»...

Οι αποκαλύψεις αυτές και οι συζητήσεις που ακολούθησαν (επαναλαμβάνουμε: για την παροχή υπηρεσιών και από δημοσιογράφους ώστε η γερμανική πολυεθνική και το ΔΝΤ να «επικοινωνήσουν» τα μηνύματά τους στον ελληνικό λαό) είχαν δώσει την ευκαιρία σε ορισμένους να καμώνονται ότι πάλι... «έπεσαν από τα σύννεφα».

Συμπέρασμα 1ο: Επειδή από τότε πέρασαν 5 χρόνια και επειδή το θέμα θάφτηκε επιμελώς, υποψιαζόμαστε ότι οψέποτε αποκαλύπτεται ότι για κάποιους η διαδρομή «σύννεφα – γη» είναι κάτι σαν το «Κολιάτσου – Παγκράτι», τόσο μεγαλώνει και η πιθανότητα για εκείνο το συννεφάκι κουκουλώματος που λέγαμε…  

Συμπέρασμα 2ο: Ας υποδύονται οι «έκπληκτοι» τους «έκπληκτους» όσο θέλουν. Η πραγματικότητα είναι πως «από τα σύννεφα πέφτουν» μόνο αυτοί που θέλουν να πέφτουν. Για έναν πολύ απλό λόγο: Επειδή τους αρέσει να προσποιούνται ότι «ζουν στα σύννεφα». Εμείς οι υπόλοιποι, πάντως, που κατοικούμε στη Γη, κάτι διαισθανόμασταν...

Συμπέρασμα 3ο(που ισχύει από την εποχή του «Πολίτη Κέιν): Αυτού του τύπου η «παροχή υπηρεσιών» συνιστά την τυπική λειτουργία εκείνου του Τύπου που είναι κομμάτι, προέκταση και μακρύ χέρι του καθεστώτος και αυτό ανεξάρτητα από την τίμια δουλειά των εργατών του Τύπου

Συμπέρασμα 4ο: Παρά την καλή μας διάθεση να δεχτούμε τους ισχυρισμούς και τις «διευκρινίσεις» που κάθε φορά δίνονται σε τέτοιες περιπτώσεις, εμείς παραδεχόμαστε ότι δεν διαθέτουμε τόση φαντασία ώστε να πιστέψουμε ότι εφόσον υπάρχουν τέτοιες επαφές, εμπίπτουν στην «αχρήματο οικονομία». Δε συνηθίζεται...

Συμπέρασμα 5ο: Αντίθετα σχέσεις όπως αυτές στις οποίες αναφέρθηκε ο κ.Ρουμελιώτης συνηθίζεται να οικοδομούνται επί τη βάσει υλικών κινήτρων και ουχί ιδεολογικών. Αλλά απορούμε: Όταν η είδηση, η ενημέρωση, η πληροφορία συνιστούν «εμπορεύματα», οι υπέρμαχοι του συστήματος όπου «όλα πωλούνται και όλα αγοράζονται» ποιον νομίζουν ότι πείθουν όταν παριστάνουν τους... εμβρόντητους (!) στο άκουσμα της παραπάνω διαπίστωσης;

Πέραν, όμως, εκείνων που υποπτευόμαστε και των όσων διαισθανόμαστε, υπάρχουν και αυτά που γνωρίζουμε.

 Εξηγούμαστε: Δεν περιμέναμε τη «Ζήμενς», ούτε το ΔΝΤ για να μάθουμε την ύπαρξη της λεγόμενης «ενσωματωμένης δημοσιογραφίας». Έχουμε ενημερωθεί σχετικά, εδώ και χρόνια – από την εποχή της «Τιμισοάρα», των «κορμοράνων» αλλά και κατά τη διάρκεια της απόβασης των Αμερικανών στο Ιράκ - για την αγαστή συνεργασία των πεζοναυτών με τους «ενσωματωμένους δημοσιογράφους»των διεθνών ΜΜΕ και λοιπών «επικοινωνιακών πρακτορείων».

Δεν περιμέναμε, επίσης, είτε να ακουστούν είτε να διαψευστούν τα περί των «περίεργων» επαφών μεταξύ διεθνών οργανισμών με δημοσιογράφους, για να ψυλλιαστούμε τι (μπορεί να) συμβαίνει. Άλλωστε, όπως αποκαλύφθηκε στην εφημερίδα «Ελ Μούντο» (31/5/1999), στις μυστικές εκθέσεις του ΝΑΤΟ, ιδού τι ορίζεται ως ένα από τα βασικά καθήκοντα της καλής Συμμαχίας:

«Ο εντοπισμός εκείνων των δημοσιογράφων κάθε χώρας που είναι ικανοί... να προσκληθούν σε συνάντηση, όπου θα εκθέσουν τις ιδέες τους πάνω σε τρόπους βελτίωσης του μηνύματός μας προς την κοινή γνώμη».

Σημειώστε ότι τότε - στο πλαίσιο της «βελτίωσης του μηνύματος» του ΝΑΤΟ - το ΝΑΤΟ βομβάρδιζε τη Γιουγκοσλαβία. Μετά, δε, από κάθε βομβαρδισμό, επίλεκτες «διμοιρίες πρόθυμων δημοσιογράφων» παρομοίαζαν τα Στελθ που πετούσαν πάνω από το Βελιγράδι με «φτερά αγγέλων»!

Άραγε, όταν τέτοια κόλπα είναι τόσο γνωστά στο ΝΑΤΟ ώστε να καταγράφονται επίσημα ακόμα και στις εκθέσεις του εδώ και πάνω από μια δεκαπενταετία, λέτε στα ΔΝΤ και στις Κομισιόν αυτά τα κόλπα να είναι άγνωστα;...

Όλα στο φως, λοιπόν! Όλα στη φόρα! Ονόματα! Ποιοι, πότε, (το πώς το ξέρουμε) και για πόσα (ενδεχομένως) μπήκαν σε αυτή την «δούλεψη»; Ποιοι «στρατολογήθηκαν» για να γίνουν (έναντι «χρυσίου»;) βαποράκια του Μνημονίου; Ποιοι περνούσαν σεμινάρια από το ΔΝΤ για να βελτιωθούν στο ρόλο του «παπαγάλου» και να διαπρέψουν στο ρόλο του «αλήτη – ρουφιάνου – ΔουΝουΤογράφου»;

Υστερόγραφο: Το γεγονός ότι με νέες χθεσινές δηλώσεις του ο κ. Ρουμελιώτης φέρεται να έχει προβεί σε μισή κωλοτούμπα σε σχέση με όσα είχε πει προχθές, και τώρα λίγο πολύ εμφανίζεται να μην θυμάται, να μην ξέρει και τα θεωρεί όλα αυτά «συνήθη πρακτική», επιβεβαιώνει χίλιες φορές περισσότερο την ανάγκη και την απαίτηση: Όλα στο φως!

 enikos.gr

Νίκος Μπογιόπουλος: Ξεκαλωδιωθείτε κ. Βαρουφάκη!!!!!!!

 H εξαιρετικά… αντιφοροκλεπτική σκέψη του κ. Βαρουφάκη την οποία μετέφερε στους συναδέλφους του στο Eurogroup, να… καλωδιώνονται φοιτητές, οικιακές βοηθοί και τουρίστες, να μπαίνουν στα μαγαζιά και να λειτουργούν σαν φορολογικοί τουριστορουφιάνοι, φοιτητορουφιάνοι και νοικοκυρές-ρουφιάνοι του υπουργείου Οικονομικών, μας θύμισε μια παλιότερη παρεμφερή σκέψη. Είχε διατυπωθεί τον Γενάρη του 2013 στο δελτίο ειδήσεων του «Σκάι» από τον αξιότιμο κύριο Μπάμπη Παπαδημητρίου.

 Παραθέτουμε αυτούσιο το απόσπασμα από εκείνο το σχόλιο του εν λόγω περί της σπουδαιότητας της ύπαρξης καθώς και της ανάγκης παροχής προστασίας προς εκείνο το είδος ανθρώπου που ο ίδιος ο κύριος Μπάμπης το είχε αποκαλέσει... «φορολογικό καρφί»:

 «Καθυστερούμε συνεχώς στα πιο κρίσιμα πράγματα. Θα σου πω ένα. Πρέπει να γίνει το Μάρτη το τελευταίο μνημόνιο και είναι χαρακτηριστικό. Λέει ότι πρέπει να φτιαχτεί νομοθεσία που θα προστατεύει ποιον; Το καρφί. Το φορολογικό καρφί. Γιατί; Γιατί σε όλο τον κόσμο που έχουν προχωρήσει και λένε ότι κάτι καταφέρνουμε με τη φοροδιαφυγή, καλύτερο από εμάς. Τι γίνεται; Ο άνθρωπος που έχει να καταγγείλει είναι προστατευμένος. Και έτσι μπορεί να καταγγείλει τον συνεργάτη του (!), τον φίλο του (!!), τον αδερφό του (!!!) - τα θαυμαστικά, και λίγα είναι, είναι δικά μας - ακόμα και τον εξάδελφό του. Το λέω αυτό για τον Παπακωνσταντίνου. Άρα πρέπει να φτάσουμε σε αυτό το σημείο».

 Αυτή ήταν η άποψη του κυρίου Μπάμπη που δυστυχώς η αποτύπωσή της «χάνει» στο ηλεκτρονικό «χαρτί». Και τούτο γιατί είναι δύσκολο στο γραπτό λόγο να αποδοθεί πάντα όλο το εύρος του πάθους με το οποίο εκφράζεται κανείς στον προφορικό λόγο. Με άλλα λόγια θέλουμε να σημειώσουμε ότι τη στιγμή που ο Παπαδημητρίου έλεγε όσα διαβάσατε είχε ένα απαράμιλλο πάθος. Μια έντονη έξαψη. Ένα ιδιαίτερο λίγωμα. Ειδικά, μάλιστα, όταν αναφερόταν στη λέξη «καρφί»...

 Εκεί δε που η διακύμανση στον τόνο της φωνής του δεν άφηνε κανένα περιθώριο παρερμηνείας για την ιερή του πίστη ότι αν υπάρχει «άνθρωπος - σύμβολο» στην εποχή μας αυτός δεν είναι παρά ο «άνθρωπος - καρφί», ήταν όταν σημείωνε πως «πρέπει» ο «άνθρωπος - καρφί» να προστατεύεται (κάτι σαν την Καρέτα - Καρέτα, δηλαδή), για να επιτελεί, ακριβώς, το θεάρεστο, «πατριωτικό» και νομοταγές έργο του. Δηλαδή... να καρφώνει τον συνεργάτη, τον φίλο, τον αδερφό του...

 Τότε ήταν, λοιπόν, που είχαμε ακούσει στο πλαίσιο του δημόσιου διαλόγου ότι το να καρφώνεις είναι ένα από τα βασικά ηθικά «προτερήματα - χαρίσματα» που πρέπει να διακρίνει κάποιον στο σύστημα που υπηρετεί ο κ. Παπαδημητρίου. Πράγμα που καμία – φυσικά - έκπληξη δε μας είχε προκαλέσει. Να όμως που τώρα η λογική του «φορορουφιάνου» επιστρέφει από τα… «Αριστερά».

Ως εκ τούτου κι αφού ο φορολογικός ρουφιανοτουρισμός αποτελεί πλέον «αριστερή» πρόταση, ας την δώσουμε τη σημασία που της «αξίζει». Τουτέστιν, ας προσπεράσουμε το ιλαρόν και φαιδρόν της συνταγής Βαρουφάκη για την πάταξη της φοροδιαφυγής, κι ας αναρωτηθούμε: Αν αποδεχτούμε ότι μια τέτοια πρακτική είναι «καλή», τότε γιατί να μην την επεκτείνουμε ως ηθικό πρότυπο και πέραν των φορολογικών ζητημάτων. Για παράδειγμα:

 Γιατί να μη μαθαίνουμε εξ απαλών ονύχων τα παιδιά να καρφώνουν τον «κακό» συμμαθητή τους στον διευθυντή; Γιατί να μην εισαχθεί διάταξη στο εργατικό δίκαιο να καρφώνει ο εργαζόμενος τον «κακό» εργαζόμενο στον εργοδότη; Γιατί να μην μπολιάσουμε τη συνείδηση των ανθρώπων με τον κανόνα ο γείτονας να καρφώνει τον «κακό» γείτονα στη δημοτική αστυνομία κ.ο.κ.; Γιατί, δηλαδή, να μπορεί μόνο ο «καλός» φορολογούμενος ή το τσιράκι της φορολογικής Αρχής να καρφώνει τον «κακό» φορολογούμενο και να μην μπορούν όλοι να τους καρφώνουν όλους και για οποιοδήποτε λόγο;!

 Φυσικά, εδώ τίθεται ένα ερώτημα: Ποιος είναι ο «καλός» και ποιος είναι ο «κακός»; Πώς ξέρουμε ότι σε ένα καθεστώς νομιμοποιημένης σπιουνιάς δεν θα έχουμε το φαινόμενο που έλεγε ο Ρασούλης: «Κακοί ντυθήκανε καλοί, κάνουν πως "μπεμπενίζουν"»...

 Σε αυτό το λεπτό ζήτημα, αγαπητοί συνέλληνες, ένας ήταν ανέκαθεν ο κριτής: Η Υπέρτατη Αρχή! Το διαχωρισμό μεταξύ «καλών καρφιών» και «κακών καρφωμένων και ρουφιανεμένων» τον διαφυλάσσει, τον εγγυάται και τον επιτελεί η Υπέρτατη Αρχή. Για παράδειγμα:

 Εφόσον η Υπέρτατη Αρχή είναι ο Μακάρθι, τότε «καλός» είναι ο καταδότης, εκείνος δηλαδή που καταδίδει συναδέλφους ή συνανθρώπους του στα όργανα του Μακαρθισμού (σ.σ.: και μη μας πει κανείς ότι αυτά δεν γίνονται στη Δημοκρατία, διότι Δημοκρατία είχαν στις ΗΠΑ επί Μακάρθι, όπως δημοκρατία είχαμε και εδώ επί Μακρονήσου...).

 Παρομοίως, αν η Υπέρτατη Αρχή είναι ο Παττακός και ο Μακαρέζος τότε «καλός» είναι ο χαφιές της χούντας. Αν η Υπέρτατη Αρχή είναι η Γκεστάπο, τότε «καλό» καρφί είναι ο δοσίλογος και ο κουκουλοφόρος κ.ο.κ.

 Και τώρα – βουνό το δίκιο σας - θα πείτε: Μα τι σχέση έχουν όλα αυτά με την Αριστερά; Που κολλάνε τα περί Μπάμπη, τα περί Μακάρθι, τα περί χούντας κλπ; Ε, λοιπόν, καμία σχέση δεν έχουν! Αυτό ακριβώς λέμε και μείς! Αυτό φωνάζουμε! Ότι δεν έχουν καμία σχέση! Αυτό ακριβώς!

 Κι αυτός είναι ο λόγος που το «χοντρύναμε». Μπας και συνεννοηθούμε ότι υπάρχουν και όρια. Που δεν επιτρέπουν να ακολουθείται παντού η τακτική του «κρέας – ψάρι». Μπας και συνεννοηθούμε ότι:

 Με τέτοιες σαχλαμάρες όχι μόνο δεν πατάσσεται η φοροδιαφυγή, όχι μόνο δεν επέρχεται φορολογική δικαιοσύνη (θέμα στο οποίο θα αναφερθούμε σε επόμενο σημείωμα), αλλά εκείνο που γίνεται είναι να περνάει υποδόρια η λογική πως το κρατικώς επιδοτούμενο ρουφιανιλίκι μπορεί να έχει και «αριστερό» (!) - τάχα - πρόσημο.

 Αλλά, τόσο ο κ.Βαρουφάκης όσο και οι υπόλοιποι με αντίστοιχες «έξυπνες ιδέες» ας φροντίσουν να «ξεκαλωδιωθούν» γρήγορα απ’ αυτές. Οι λόγοι είναι απλοί. Πρώτος λόγος: Το ρουφιανιλίκι δεν είχε, δεν έχει και δεν θα έχει ποτέ (ποτέ!) ουδεμία σχέση με ό,τι είναι καταγεγραμμένο στη συνείδηση του λαού και στην Ιστορία αυτού του τόπου ως Αριστερά. Ου- δε-μί –α! Δεύτερος λόγος: Ουδείς τους έχει επιτρέψει να φορτώσουν τις τέτοιες «έξυπνες ιδέες» τους στην Αριστερά. 

Μαγική εικόνα η στήριξη στο....... ΣΥΡΙΖΑ!!!!!!!!!

Ζούμε σε μαγική εποχή: Στην «Καθημερινή» (μια καθαρόαιμη εφημερίδα της αστικής τάξης) διαβάζουμε άρθρο με τίτλο «στο πλευρό του πρωθυπουργού» με την υπογραφή του Αθανάσιου Ελλις, που, εδώ και καιρό, έχει πάρει σκυτάλη από τον Αλέξη Παπαχελά. 

Στη «Δημοκρατία» (που στήριζε τη ΝΔ) διαβάζουμε τίτλο «Ολοι στις πλατείες», που καλεί σε συγκεντρώσεις υπέρ της διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ!

 «Η νέα κυβέρνηση έχει κάνει βήματα - έτη φωτός σε σχέση με τις παλιότερες», διαβάζουμε στο «Βήμα». 

Από το βήμα της Βουλής ακούσαμε ακόμα και τον Ν. Μίχο της Χρυσής Αυγής να ζητάει από τη ΝΔ να μην κάνει κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ και να συμβουλεύει την κυβέρνηση πώς θα εφαρμόσει καλύτερα την πολιτική της.

Δεν έχουν πάθει παράκρουση. Απλά απ' ό,τι φαίνεται η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αναγνωρίζεται ως κυβέρνηση που στηρίζει, μέσα από διαφορετική διαδρομή, τα ίδια ταξικά συμφέροντα με την προηγούμενη, τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. 

Και μαζί, βεβαίως, και κράτη όπως οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Ιταλία που στην ενδοϊμπεριαλιστική αντιπαράθεση με τη Γερμανία και τους συμμάχους της στηρίζουν - για τους δικούς τους σκοπούς - τη νέα συγκυβέρνηση.

Αλίμονο στους εργαζόμενους αν μπουν κάτω από αυτήν τη σημαία!

Πριν το πραξικόπημα στην ΕΡΤ, εκχώρησαν και τηλεοπτικές συχνότητες στους επικυρίαρχους!

Μια ακόμη πράξη υποτέλειας και υποταγής!

Του Δημήτρη Τσιμούρα μέσω faretras

Η βαρβαρότητα της πολιτικής των τελευταίων πέντε χρόνων, μ' αυτήν την ένταση, δεν θα μπορούσε να περάσει, εάν δεν είχε προετοιμαστεί έγκαιρα το έδαφος, πριν τη μεγάλη εφόρμηση. Εάν δεν είχαν ήδη κατασκευάσει όλα αυτά τα χρόνια έναν άλλο άνθρωπο. Προπαντός, εάν δεν είχαν φροντίσει να αλλάξουν τις συνειδήσεις! Εφόρμησαν και μας σμπαράλιασαν τη σκέψη, την αξιοπρέπειά, τη μπέσα, τη λεβεντιά! Σκόρπισαν -προς το παρόν- την «κρίσιμη μάζα», που θα δημιουργούσε την έκρηξη!

Από τα βασικά εργαλεία, που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην αλλαγή των συνειδήσεων και στην κατασκευή του «νέου τύπου» ανθρώπου, είναι το επί τούτου σχεδιασμένο εκπαιδευτικό σύστημα, το ρουσφέτι και η προώθηση των «ατομικών λύσεων», η καλλιέργεια του λεγόμενου κοινωνικού αυτοματισμού, ο κυβερνητικός συνδικαλισμός, η λεγόμενη... «πνευματική ηγεσία» του τόπου, δια των παρεμβάσεων της ή της ηχηρής της σιωπής, τα λεγόμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Τα ΜΜΕ αποτέλεσαν και αποτελούν την αιχμή του δόρατος των «αρπαχτικών», στην προσπάθειά τους, αφενός να βάλουν στο χέρι όλο και μεγαλύτερο κομμάτι του πλούτου της πατρίδας μας, και αφετέρου να έχουν συνεχώς κάτω από τον απόλυτο έλεγχό τους την πολιτική εξουσία, ώστε από κοινού να «οδηγήσουν» τους εργαζόμενους σε καθεστώς μόνιμης δουλείας και εξαθλίωσης!

Οι... «εταίροι» δανειστές μας όχι μόνο δεν έμειναν έξω από αυτό το παιχνίδι, τον έλεγχο της «ενημέρωσης», αλλά απέκτησαν άμεση πρόσβαση σ' αυτήν και μάλιστα μέσω των τηλεοπτικών συχνοτήτων της ΕΡΤ. Αυτές εκχωρήθηκαν από τους κυβερνητικούς τοποτηρητές τους, ώστε να μπορούν καθημερινά, ανενόχλητοι και απρόσκλητοι, να μπαίνουν στα σπίτια μας! Αυτό συνέβη δύο περίπου βδομάδες, πριν πραξικοπηματικά κλείσουν την ΕΡΤ!

Μια ακόμη πράξη υποτέλειας και υποταγής! Ίσως και παγκόσμιας πρωτιάς!

Μ' αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται σχεδόν ο απόλυτος έλεγχος επικυρίαρχων και τοποτηρητών στην.... «ενημέρωση» της ελληνικής κοινωνίας. Το φάσμα της ξεκινά απο την προώθηση της απόλυτης βλακείας, συνεχίζεται με τη χονδροειδή προπαγάνδα τύπου MEGA και καταλήγει στην εκλεπτυσμένη αυτή των ευρωπαϊκών καναλιών, τα αποτελέσματα της οποίας, βέβαια, προσδοκώνται σε ένα βάθος χρόνου.

Όταν ανακοινώθηκε, τότε, η εκχώρηση των συχνοτήτων στους επικυρίαρχους, το όλο ζήτημα, όπως ήταν... φυσικό, πέρασε στα «ψιλά»! Πέρα από μια τυπική ανακοίνωση των κυβερνώντων, δεν δόθηκε καμιά άλλη διάσταση στο θέμα, ούτε έστω και κάποια λογικοφανής εξήγηση. Δηλαδή, ήταν σαν να μη συνέβη τίποτα!

«Από τα προγράμματα των διεθνών δημόσιων τηλεοπτικών φορέων BBC World News και Deutsche Welle αντιστοίχως, αντικαθίστανται τα προγράμματα των καναλιών «Σινεσπόρ» και «Πρίσμα+», στο ψηφιακό μπουκέτο της ΕΡΤ, από τη Δευτέρα 19 Μαρτίου του '12. Ήδη από τον περασμένο Δεκέμβριο η ΕΡΤ έχει δώσει στους Έλληνες τηλεθεατές τη δυνατότητα πρόσβασης μέσω της επίγειας ψηφιακής τεχνολογίας και στο πρόγραμμα του διεθνούς καναλιού της δημόσιας τηλεόρασης της Γαλλίας TV5 Monde....» ( ΕΘΝΟΣ 16/3/12).

Βέβαια, ποιος θα μπορούσε τότε αλλά και τώρα να δώσει σημασία σε μια τέτοια... «αθώα λεπτομέρεια», μπροστά στον ορυμαγδό των καθημερινών ανατροπών και της κάθε είδους και μορφής τρομοκρατία που βιώσαμε και εξακολουθούμε να βιώνουμε; Λεπτομέρεια που βέβαια από τα... ελληνόφωνα ΜΜΕ τότε παρουσιάστηκε στα «ψιλά» σαν ένα απόλυτα φυσικό γεγονός! Όμως, μια πιο προσεκτική εξέταση αυτής της... «λεπτομέρειας» θα μπορούσε να μας οδηγήσει στους πραγματικούς λόγους και στόχους των ξένων επικυρίαρχων και των εγχώριων συνεργών τους.

Με μια δεύτερη ματιά λοιπόν εύκολα μπορεί κανείς να διακρίνει ότι η κίνηση των κυβερνώντων, για την εκχώρηση κρατικών συχνοτήτων σε κανάλια των επικυρίαρχων χωρών, έχει διττό στόχο.

Αφενός μια ακόμη υποβολή διαπιστευτηρίων υποτέλειας και υποταγής στους επικυρίαρχους «εταίρους» μας -εκχωρώντας στην ουσία και με αυτόν τον τρόπο σημαντικό κομμάτι της εθνικής μας κυριαρχίας- και αφετέρου τη διαμόρφωση ενός άλλου ανθρώπου περισσότερο αλλοτριωμένου και από τον σημερινό, απολύτως στα μέτρα τους, από τον οποίο όχι μόνο θα λείπει εντελώς η ταξική συνείδηση, αλλά θα του είναι ξένες οι έννοιες της πατρίδας, της θρησκείας, της ιστορίας, του πολιτισμού και φυσικά της γλώσσας, γιατί είναι προφανές ότι αυτές θα χτυπηθούν στη ρίζα τους!

Είναι σίγουρο ότι ο κύριος στόχος τους θα είναι η νεολαία. Η νεολαία που είναι πιο ευάλωτη, γιατί αφενός γνωρίζει τις γλώσσες που εκπέμπουν οι εν λόγω σταθμοί, και αφετέρου γιατί δυστυχώς έχει χαμηλό υπόστρωμα παιδείας. Άλλωστε, φρόντισαν επιμελώς γι αυτό οι κυβερνήσεις μας! Άρα, στερείται σε μεγάλο βαθμό μηχανισμών άμυνας και αντίδρασης!

Δηλαδή, από ότι φαίνεται οι... «εταίροι» μας, για τους δικούς τους λόγους βέβαια, λαμβάνουν σοβαρά υπόψη δήλωση που φέρεται ότι έκανε ο τέως υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ, Χένρυ Κίσινγκερ, του οποίου τα έργα και οι ημέρες είναι γνωστά τοις πάσι!

«Ο ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα... Τότε, ίσως συνετισθεί...»

Αν σ' όλα τα παραπάνω προστεθεί και το πραξικοπηματικό κλείσιμο της ΕΡΤ –κι εδώ παγκόσμια πρωτιά- αμέσως μετά την παράδοση των συχνοτήτων στους δανειστές, το τηλεοπτικό τοπίο που διαμορφώνεται σήμερα στο εσωτερικό της χώρας, με τη ΝΕΡΙΤ ως φάντασμα... δημόσιας τηλεόρασης, και φυσικά την ιδιωτική, δημιουργούν ένα καθεστώς σχεδόν απόλυτου ελέγχου της «ενημέρωσης»! Και είναι σίγουρο ότι θα κάνουν τα αδύνατα δυνατά να αποκτήσουν και τον πλήρη έλεγχο του διαδικτύου, όσο φυσικά αυτό είναι δυνατόν να γίνει.

Βέβαια, σε καμιά περίπτωση αυτές οι γραμμές, και μάλιστα παραμονές εκλογών, δεν έχουν στόχο να καλύψουν όλες τις πτυχές αυτού του σοβαρού θέματος. Όμως, κανένας που αντιτίθεται επί της ουσίας σ' αυτήν την πολιτική δεν δικαιούται να το αγνοεί, να το υποβαθμίζει, να σιωπά. Και είναι βέβαιο πως όποια κυβέρνηση προκύψει μετά τις εκλογές δεν πρόκειται να θίξει ένα τέτοιο θέμα. Εδώ όμως η σιωπή είναι συνευθύνη, δεν είναι χρυσός!

Όμως, από ότι φαίνεται, αφού τα τελευταία πενήντα-εξήντα χρόνια οι κυβερνήσεις μας δεν κατάφεραν να μας κάνουν... «αμερικανάκια», τώρα βάζουν τα δυνατά τους, βάζουν πλάτες, υποβάλουν διαπιστευτήρια, ώστε να καταντήσουμε εξαθλιωμένα... «αγγλογαλλογερμανάκια»!

Και το χειρότερο, η γλώσσα μας, η ελληνική γλώσσα -όχι σε μεγάλο βάθος χρόνου-ακολουθώντας μια τέτοια πορεία, θα είναι πλέον ξένη για μας!

Σήμερα, μια βδομάδα πριν τις εκλογές ίσως τα παραπάνω να φαντάζουν σαν να ψάχνει κανείς ψύλλο στ' άχυρα, όταν του ζητούν απλώς να ψηφίσει για την επιβίωσή του.

Δηλαδή, ιστορία, πολιτισμό, γλώσσα, σκέψη ας τα αφήσουμε για τους άλλους, που ξέρουν να κυβερνούν, που ξέρουν να συσσωρεύουν τον πλούτο και ας δεχτούμε τον οβολό τους, τον οβολό της απλής επιβίωσης!

Όμως, υπολογίζοντας στη δύναμή μας, ας ενεργοποιήσουμε τη σκέψη μας, και τη λογική μας για το δικό μας συμφέρον, και ας δώσουμε, με την ψήφο μας, μια διαφορετική απάντηση από αυτήν που επιδιώκουν όσοι δίνουν όρκους πίστης στην ΕΕ, σ' αυτήν τη συμμαχία των μεγάλων συμφερόντων, που ο ελληνικός λαός γνώρισε πολύ καλά και από την καλή και από την ανάποδη!

Ας μην τους δώσουμε την ευκαιρία να μας πουν "δική σας ήταν και είναι κι αυτή η επιλογή".

Παρίσι: Το....... αδιέξοδο;;;;;;

«Αδιέξοδο στο Παρίσι», αυτό διατυμπάνιζαν χτες όλα τα αστικά ΜΜΕ, σχετικά με τις διαπραγματεύσεις κυβέρνησης - τρόικας, αναπτύσσοντας μια σειρά σενάρια για το τι πρόκειται να γίνει. Από τη φιλοκυβερνητική πλευρά, εκφράζεται η ανησυχία για αβεβαιότητα, ανασφάλεια, κινδύνους πολιτικής αποσταθεροποίησης. Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, μιλάνε για ταπείνωση της κυβέρνησης στο Παρίσι, για ανικανότητα διαπραγμάτευσης, για την κυβέρνηση που είναι έτοιμη να δεχτεί ό,τι θέλουν οι δανειστές. Την ίδια στιγμή, μια σειρά από παράγοντες του αστικού πολιτικού συστήματος επαναφέρουν το ζήτημα της ανάγκης συνεννόησης ανάμεσα στις βασικές δυνάμεις της αστικής διαχείρισης, έτσι ώστε να μπορέσει να συγκροτηθεί ένα διαπραγματευτικό μέτωπο και να δοθεί μήνυμα πολιτικής σταθερότητας στους δανειστές.

Γελοιογραφία: Δημήτρης Γεωργοπάλης

Το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα δεν μπορούμε να το προβλέψουμε. Αρκετά ενδεχόμενα είναι, πάντως, ανοιχτά. Για τους εργαζόμενους είναι βασικό ζήτημα να μην αποπροσανατολιστούν σε αυτές τις συνθήκες. Να μην υποκύψουν ούτε στους εκφοβισμούς και την καταστροφολογία για τον κίνδυνο η Ελλάδα να μείνει μόνη της, που επισείει η κυβέρνηση, ούτε στις αυταπάτες και τις ψευδαισθήσεις, που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι μια κυβερνητική εναλλαγή με αυτόν στο τιμόνι θα εξασφαλίσει μια φιλολαϊκή διαπραγμάτευση.

Μπροστά τους βρίσκεται η συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής, τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, του κεφαλαίου που θα είναι εδώ όπως και να εξελιχθεί η διαπραγμάτευση, με κάθε κυβέρνηση στο έδαφος του αντιλαϊκού δρόμου ανάπτυξης του κεφαλαίου και της ΕΕ. Μπροστά τους βρίσκεται μια ζωή με τσακισμένα δικαιώματα, με υποβαθμισμένες λαϊκές ανάγκες, μια ζωή μειωμένων απαιτήσεων. Δεν πρέπει οι εργαζόμενοι να κάνουν τα αδιέξοδα του συστήματος δικά τους αδιέξοδα. Εχουν τη δυνατότητα να βγουν από τους φαύλους κύκλους του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, να απεγκλωβιστούν από τα διάφορα αντιλαϊκά σενάρια της υποταγής και της αναμονής.

 Μόνος δρόμος που υπάρχει είναι να γίνουν οι ίδιοι, το εργατικό - λαϊκό κίνημα πραγματική αντιπολίτευση στα μονοπώλια, στα κόμματά τους, στην εξουσία τους, στην ΕΕ. Αυτόν το δρόμο δείχνουν τόσο το πανελλαδικό συλλαλητήριο την 1η Νοέμβρη όσο και η χτεσινή πανεργατική απεργία, παρά τις δυσκολίες με τις οποίες αναμετρήθηκε και την υπονόμευσή της από τον παλιό και νέο κυβερνητικό συνδικαλισμό. Με ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα και λαϊκή συμμαχία να βάλουν εμπόδια στην αντιλαϊκή επίθεση, να διαμορφωθούν προϋποθέσεις για ριζική ανατροπή της σημερινής κατάστασης με ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων με το λαό, την εργατική τάξη να συγκροτούν τη δικιά τους εξουσία. Προϋπόθεση είναι η ολόπλευρη ισχυροποίηση του ΚΚΕ με κάθε τρόπο.

Χρειάζεται, λοιπόν, ετοιμότητα και επαγρύπνηση, ο λαός να παρέμβει με κάθε τρόπο στις εξελίξεις.

"Ρ" 28112014

Δημήτρης Κουτσούμπας: “Είμαστε προσγειωμένοι στην πραγματικότητα...Δεν συμβιβαζόμαστε με ψίχουλα” {Συνέντευξη στον ΑΝΤ1}

Δείτε τη συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στον τηλεοπτικό σταθμό «ΑΝΤ1» και στον δημοσιογράφο Γ. Παπαδάκη.

Ανήθικος, ο κ. Ντινόπουλος!

 

Τότε, με την υπόθεση Βατοπεδίου, επί κυβερνήσεως Καραμανλή, μπήκε ένα ζήτημα: Εάν κάτι μπορεί να είναι ηθικό και νόμιμο, ή νόμιμο και ανήθικο.

Επί συγκυβέρνησης Σαμαρά Βενιζέλου, το θέμα προχώρησε παραπέρα. Με σειρά Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου και τροπολογιών, το ανήθικο περιεβλήθη το μανδύα και του νόμιμου. Κι όταν λέμε ανήθικο, ορίζουμε την πράξη, η τις πράξεις εκείνες, που έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με ο,τι αποδέχεται η κοινωνία ως κοινά αποδεκτή συμπεριφορά, που δεν προσβάλλει την κοινότητα.

Φαίνεται όμως, ότι ο κατήφορος που έχει πάρει η συγκυβέρνηση, ενθαρρύνει ακόμα και τα πρόσωπα που τη συγκροτούν, σε ενέργειες που παραβιάζουν και τη νομοθεσία αλλά και την κοινά αποδεκτή ηθική στάση. Και τα όρια αυτά, τα υπερέβη με τρόπο καταχρηστικό, ένας από τους πλέον προβεβλημένους υπουργούς της, ο κ. Αργύρης Ντινόπουλος, εξαπατώντας τον ΕΔΟΕΑΠ, το Ταμείο Ασφάλισης των Δημοσιογράφων. Κι αυτό, μάλιστα, σε μια στιγμή που το Ταμείο δοκιμάζεται.

Δηλαδή, με διάφορα τερτίπια και παρελκυστική συμπεριφορά, κατάφερε να απολαμβάνει τις παρεχόμενες υπηρεσίες του Ταμείου, χωρίς ο ίδιος να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του απέναντι σ αυτό.

Εν ολίγοις. Είναι γνωστό ότι ένας δημοσιογράφος, όταν βρεθεί άνεργος μπορεί να απολαμβάνει τις παροχές του ΕΔΟΕΑΠ εφ όσον αυτασφαλίζεται. Καταβάλλει δηλαδή, από την τσέπη του, τις προβλεπόμενες κρατήσεις. Κι αυτό ισχύει μόνο για μια πενταετία, μετά το πέρας τής οποίας, εφ όσον εξακολουθεί να είναι άνεργος, παύει να ισχύει..

Ο κ. Ντινόπουλος, λοιπόν, όπως προκύπτει από προχθεσινή απόφαση του ΕΔΟΕΑΠ, ΔΕΝ κατέβαλε το ποσόν της προαιρετικής του ασφάλισης, πού μαζί με τις προσαυξήσεις αγγίζει το ποσόν των 30000 ευρώ, αλλά και μετά την παρέλευση της πενταετίας, συνέχισε να απολαμβάνει τις υπηρεσίες του ΕΔΟΕΑΠ.

Κόλαφος για το στέλεχος της Κυβέρνησης. Την στιγμή μάλιστα που, στρατιά συναδέλφων έχει οδηγηθεί στην ανεργία και είναι, πλέον, ανασφάλιστοι. Που εναγωνίως, σε μια κρίσιμη ηλικιακή φάση της ζωής τους, με παιδιά ανήλικα, καλούνται να επαναπροσδιορίσουν τον επαγγελματικό τους προσανατολισμό. Με το μέλλον ζοφερό για την πλειοψηφία. Μ ένα Ταμείο, πού χειμάζεται από την ανεργία, από τα χρέη των εκδοτών και την αδιαφορία των κυβερνώντων. Μ' έναν κλάδο που τρίζουν τα θεμέλιά του, ο κ. Ντινόπουλος ανήθικα τον εκμεταλλεύτηκε, δηλώνοντας άνεργος με ετήσιο εισόδημα, όπως δήλωσε, 68.000 ευρώ.

Εφ όσον εξακολουθήσει να είναι στέλεχος αυτής της κυβέρνησης, οι Σαμαράς και Βενιζέλος οικειοποιούνται πλέον και επίσημα την ανηθικότητα. Και ως προς εμάς, που αναλώσαμε το βίο, μεροκαματιάρηδες οι πιο πολλοί, κι άλλοι βρέθηκαν στο χάος της ανεργίας, του προσφέρουμε την απόλυτη απαξία και περιφρόνηση.

Στο όνομα του Βάρναλη, που στα γεράματα δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να καλύψει τα έξοδα νοσηλείας του, και ζήτησε βοήθεια από την ΕΣΗΕΑ. Στο όνομα κι άλλων ανωνύμων αγωνιστών της γραφίδας, που υπηρέτησαν το χώρο, με το κεφάλι ψηλά κι έφυγαν σχεδόν άποροι.

Οι δημοσιογράφοι δεν είναι μόνο οι, περί το Σαμαρά και Βενιζέλο, Πρετεντέρηδες. Δεν είναι, στην πλειοψηφία τους, ρουφιάνοι. Είναι αγωνιστές που έχουν καταθέσει κάθε ικμάδα της μαχητικότητας τους στο βωμό της αξιοπρέπειας και των ατομικών ελευθεριών αυτού του λαού. Προασπίζοντας προαιώνιες αρχές. Κι ανάμεσα σ αυτές την ηθική διάσταση κάθε διεκδίκησης. Γι αυτό είναι, και οφείλουν να είναι οι ίδιοι το παράδειγμα στην κοινωνία. Πολύ περισσότερο όταν αυτή η κοινωνία είναι τόσο βαριά τραυματισμένη. 

Πηγή: Ημεροδρόμος

Τέρμα τα παραμύθια!!!

 

Όταν το χρηματιστήριο ανέβαινε, η κυβέρνηση και τα συστημικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, μας πουλούσαν το παραμύθι περί «ανάκαμψης» και …«ψήφου εμπιστοσύνης από τα μεγάλα επενδυτικά κεφάλαια»!

Όταν βγήκαμε στις αγορές και δανειστήκαμε, με τοκογλυφικό επιτόκιο γύρω στο 5%, οι ίδιοι πάλι μας ξεκούφαναν με κραυγές περί …succes story και «πορείας ανάπτυξης της οικονομίας»!

Τι έχουν τώρα να πουν, που το χρηματιστήριο καταβαραθρώνεται, καθώς οι …σωτήρες κερδοσκόποι επενδυτές την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια, ενώ τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων, που έχουν στα χέρια οι ίδιοι κερδοσκόποι, σκαρφάλωσαν ήδη κοντά στο 9%;

Τώρα πώς θα θεμελιώσουν τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας περί δήθεν «πρόωρης εξόδου της χώρας απ’ τα μνημόνια», που αποδεικνύονται τρίχες κατσαρές;

Τώρα τι άλλο θα σκαρφιστούν για να κοροϊδέψουν τα 6,3 εκατομμύρια των Ελλήνων που ζουν μέσα στην πείνα και τη φτώχεια, το 1,5 εκατομμύριο των ανέργων που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα και τους 215.000 μικρομεσαίους που έβαλαν λουκέτο και βιώνουν την εξαθλίωση;

Και τι θα κάνουν και οι άλλοι που μας υπόσχονται ότι «θα σκίσουν τα μνημόνια», αλλά διατηρώντας τη χώρα στο λάκκο των λεόντων της ΕΕ και στην εξάρτηση των διεθνών κερδοσκοπικών αγορών; Έχουν άραγε κάποιο δεύτερο πλάνο ή και αυτοί απλά μας παραμυθιάζουν;


Πηγή: Ημεροδρόμος
 

Συνέντευξη του Δημήτρη Κουτσούμπα στη «Realnews»: ''Λυδία'' λίθος η ισχυροποίηση του ΚΚΕ

Συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στην εφημερίδα Real News και τη δ/γράφο Μ. Ζαφειριάδου.

 

Παρατίθεται η συνέντευξη: 

Τι σηματοδοτεί η πρωτοβουλία της κυβέρνησης για ψήφο εμπιστοσύνης;

«Δεν αποκλείεται να συνδέεται και με προβλήματα μέσα σε ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, όμως σε κάθε περίπτωση βασικός στόχος είναι η απόσπαση εμπιστοσύνης για κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής. Ο λαός δεν πρέπει να δείξει καμιά ανοχή απέναντι στις κινήσεις της κυβέρνησης και τα πολιτικά παιχνίδια γύρω από την εκλογή του ΠτΔ. Είναι ανάγκη ο ίδιος να καθορίσει τις εξελίξεις, οργανώνοντας την πάλη του με στόχο τη δραστική αλλαγή των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών. Με ανάδειξη του εργατικού κινήματος σε καθοριστικό παράγοντα, σε συμμαχία με αυτοαπασχολούμενους και αγρότες. Και σε πολιτικό επίπεδο με μεγάλη, δυναμική ενίσχυση του ΚΚΕ. Διαφορετικά θα βολοδέρνουμε σε αντιλαϊκές επιλογές, παζάρια και πολιτικά παιχνίδια του κατεστημένου».

Το ΚΚΕ, κ. Κουτσούμπα, είναι υπέρ ή κατά των πρόωρων εκλογών; Ή έχει δευτερεύουσα σημασία για εσάς η πτώση της κυβέρνησης; Και πότε βλέπετε τις εκλογές αυτές;

«Θεωρούμε πολύ πιθανό να έχουμε εκλογές σύντομα. Σε καμιά περίπτωση δεν είναι δευτερεύουσας σημασίας η πτώση της κυβέρνησης, όπως και δεν είναι καθόλου δευτερεύουσας σημασίας το ποια κυβέρνηση θα έλθει, τι θα ακολουθήσει. ''Ραντεβού στα τυφλά'' ο λαός δεν πρέπει να συνεχίσει να δίνει. Υπάρχει η πείρα από την εναλλαγή κυβερνήσεων του διπολισμού, με ψεύτικες προεκλογικές ελπίδες, που ζημίωσε το λαό και μας έφτασε στη σημερινή κατάσταση. Όμως είναι διαφορετικό να γίνουν εκλογές γιατί δεν τους βγαίνουν τα παζάρια για τους 180 και είναι άλλο να πέσει η κυβέρνηση και να προκύψουν εκλογές κάτω από τη λαϊκή πίεση, με το λαό να δυναμώνει τη λαϊκή πάλη και συμμαχία, σε ρήξη συνολικά με το σημερινό δρόμο και τις όποιες κυβερνητικές λύσεις που φέρνουν από την πίσω πόρτα την ίδια πολιτική. Το ΚΚΕ αυτό επιδιώκει, γι’ αυτό και θεωρούμε ότι η μεγάλη ισχυροποίησή του είναι το βασικό κριτήριο, η “Λυδία” λίθος, της πραγματικής ανατροπής».

Σας ρωτώ γιατί κατηγορείστε από πολλούς ότι παραπέμπετε τη λύση των προβλημάτων στο σοσιαλισμό. Όταν εσείς κερδίσετε τις εκλογές…

«Όσοι τα λένε αυτά καλά θα έκαναν πρώτα να στηρίξουν τις σημερινές προτάσεις μας για τους άνεργους και τις άλλες προτάσεις νόμου για την ελάφρυνση των ΕΒΕ, των αγροτών, την ουσιαστική ανακούφιση των λαϊκών νοικοκυριών. Η πάλη και ο αγώνας, που με συνέπεια και συνέχεια μόνο το ΚΚΕ δίνει καθημερινά, θα πρέπει να κατευθύνεται και στη συνολική λύση του προβλήματος της εξουσίας. Και φυσικά πιστεύουμε -δεν είναι άλλωστε και κανένα φοβερό μυστικό- ότι αυτό μπορεί να το εγγυηθεί ως κοινωνικό σύστημα μόνον ο σοσιαλισμός. Τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού τη ζήσαμε, τα ψέματα περί ''κοινωνίας της αφθονίας'' έχουν καταρριφθεί. Ο σοσιαλισμός, χωρίς τα όποια λάθη και αδυναμίες του παρελθόντος, μπορεί να καλύψει τις σύγχρονες και συνεχώς διευρυνόμενες λαϊκές ανάγκες».

Ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να αποκτά σταθερό προβάδισμα, έναντι της ΝΔ, τουλάχιστον σε δημοσκοπικό επίπεδο. Θεωρείτε ότι είμαστε κοντά στην πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς στη χώρα; Και τι θα σημάνει αυτό;

«Όλο το τελευταίο διάστημα κάνει τα αδύνατα δυνατά για να πάρει τα σχετικά διαπιστευτήρια από ΕΕ, ΗΠΑ, ομίλους. Γι’ αυτό έχει προσαρμόσει την πολιτική του σε πιο ρεαλιστικές προτάσεις αστικής διαχείρισης, που ευνοούν τμήματα του κεφαλαίου. Το πρόβλημα όμως για το λαό μας είναι ότι αυτή η κυβέρνηση δεν θα αποτελέσει εναλλακτική λύση στη σημερινή αντιλαϊκή πολιτική. Άλλωστε τα λένε όλα μόνοι τους. Για ποιο τέλος των μνημονίων μιλάνε, όταν δεν δεσμεύονται για την ανάκτηση των τεράστιων απωλειών του λαού την περίοδο της κρίσης; Δεν δεσμεύονται για την κατάργηση των δεκάδων αντιλαϊκών νόμων του μνημονίου, την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού και της 13ης και 14ης σύνταξης για όλους, την κατάργηση των χαρατσιών...».

Εκτιμάτε ότι ο Αλέξης Τσίπρας πραγματοποιεί μετά τις εκλογές «δεξιά στροφή», όπως τον κατηγορούν εσωκομματικοί του αντίπαλοι; Και πού την αποδίδετε;

«Αυτό φαίνεται και από το πρόγραμμα που παρουσίασε στη ΔΕΘ και από τις επαφές –κεκλεισμένων μάλιστα των θυρών– με τη γερμανική κυβέρνηση και άλλα ευρωπαϊκά και υπερατλαντικά κέντρα. Η πορεία ήταν προδιαγεγραμμένη. Όταν ένα κόμμα δεν αμφισβητεί τη συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ, αποδέχεται το χρέος, τότε είναι υποχρεωμένο να υποκύψει στα ευρωπαϊκά μνημόνια διαρκείας, τις απαιτήσεις των δανειστών και του κεφαλαίου, πάντα σε βάρος του λαού. Γι’ αυτό και στο ΣΥΡΙΖΑ σπεύδουν να καλλιεργήσουν στο λαό μειωμένες προσδοκίες. Περιορίζονται και αυτοί, όπως οι κυβερνώντες, σε κάποια ψίχουλα, με τη δυνατότητα φυσικά που έχει πάντα η εκάστοτε αξιωματική αντιπολίτευση περισσότερων ελιγμών και προεκλογικών παροχών που ξεχνιούνται μετά. Και όσοι θεωρούν αυστηρή την κριτική του ΚΚΕ, ας δουν την πρόταση νόμου που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τις οφειλές των λαϊκών νοικοκυριών σε εφορίες και τράπεζες. Είναι στην ουσία της ίδια με τις προτάσεις που παζαρεύει η κυβέρνηση με την τρόικα, αφού αποδέχονται όλους τους αντιλαϊκούς φόρους και ψάχνουν τρόπους για να πληρώσει ο λαός τις δυσβάσταχτες οφειλές».

Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντως, ακόμα και προσκρούοντας στη δική σας άρνηση, στοχεύει στην άντληση ψήφων από «τον κόσμο του ΚΚΕ»…

«Όσοι έχουν στηρίξει εκλογικά το κόμμα μας, αλλά και όσοι αισθάνονται αριστεροί, ριζοσπάστες, όσοι συναντηθήκαμε στους αγώνες, μπορούν σήμερα να δουν με τα ίδια τους τα μάτια, αυτά για τα οποία τους προειδοποιούσαμε στις εκλογές του 2012. Να δουν την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να πλασαριστεί στη θέση της σοσιαλδημοκρατίας, που άφησε ορφανή το ΠΑΣΟΚ, τη συμβολή του στον παροπλισμό του κινήματος, την εγκατάλειψη ακόμα και φραστικά των όποιων αριστερών ριζοσπαστικών μέτρων υπέρ του λαού, τη στήριξη με χέρια και πόδια της ΕΕ, τις δηλώσεις υποταγής στο ΝΑΤΟ. Κυρίως μπορούν να δουν τι είναι ικανό να κάνει ένα κόμμα που θέλει να κερδίσει την υποστήριξη της τάξης, που βρίσκεται σήμερα στην εξουσία, έστω ως δεύτερη επιλογή της, αλλά πάντα στην υπηρεσία της».

Πώς βλέπετε την προσπάθεια ανασυγκρότησης του χώρου της Κεντροαριστεράς;

«Προσπαθεί με μεγάλες αντιφάσεις και δυσκολίες να ανασυγκροτηθεί, κυρίως με ό,τι έχει απομείνει από το ΠΑΣΟΚ και που ο ΣΥΡΙΖΑ του έχει πάρει “ζωτικό χώρο” και στοχεύει πλήρως να το υποκαταστήσει».

Το Ποτάμι, ένα νέο κόμμα, πώς το κρίνετε;

«Πάντα το παλιό έρχεται ως νέο. Αλήθεια, πόσο νέο, μπορεί να είναι ένα κόμμα που δηλώνει έτοιμο να δώσει ένα χεράκι βοήθειας στο “παλιό” αστικό πολιτικό σύστημα, δηλώνοντας πρόθυμο να “γλύψει” κοκαλάκι κυβερνητικής εξουσίας από όποιο κόμμα έρθει πρώτο στις εκλογές;».

Να υποθέσω, πάντως, πως το ΚΚΕ δεν πρόκειται να συμμετάσχει σε κυβέρνηση υπό τον Αλ. Τσίπρα; Δεν συζητάτε ούτε να θέσετε όρους κ. Κουτσούμπα, για να δοκιμάσετε τον ΣΥΡΙΖΑ;

«Οι “όροι”, τα κριτήρια, που θέτει το ΚΚΕ για τη συγκρότηση μιας κοινωνικής λαϊκής συμμαχίας, ως ελάχιστες προϋποθέσεις για να δώσει το ΚΚΕ το παρών σε διακυβέρνηση, για να βγει η Ελλάδα από την κρίση και να ζήσει καλύτερα ο λαός και η νεολαία, είναι η κοινωνικοποίηση του φυσικού και παραγόμενου πλούτου, η αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, η μονομερής διαγραφή του χρέους που δε δημιούργησε ο λαός, η κατάργηση αμέσως όλων των εφαρμοστικών νόμων, των μνημονίων, των αντιδραστικών διατάξεων. Είναι η αντιμετώπιση άμεσα των μεγάλων και οξυμένων προβλημάτων των λαϊκών στρωμάτων, όπως η σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους, οι μισθοί, οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, η κατάργηση της επαίσχυντης φορολογίας, το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα, η εξασφάλιση δημόσιας και δωρεάν υγείας, παιδείας και όλα όσα έχει προτείνει το ΚΚΕ, καταθέτοντας και συγκεκριμένες προτάσεις στη βουλή. Όλα αυτά μπορεί να εγγυηθεί μόνο η εργατική λαϊκή εξουσία. Η ζωή του λαού εξαρτάται κυρίως από το συνολικό δρόμο που βαδίζει η χώρα. Αν αυτός, ο αντιλαϊκός δρόμος μένει στο απυρόβλητο, τότε μπορεί να “καταπιεί” τους όποιους επιμέρους “όρους”, όση καλή πρόθεση ή διάθεση και αν έχεις».

Πολλοί μιλούν για πόλεμο» Μητσοτάκη - Δούρου, με αφορμή τον «επανέλεγχο» των συμβάσεων. Είναι όμως κάτι που είχε ξεκινήσει από τους δημάρχους του ΚΚΕ… 

«Η σκόπιμη προπαγανδιστική εκστρατεία της κυβέρνησης στόχο έχει να ρίξει στάχτη στα μάτια του λαού. Η διαδικασία δεν έχει καμιά σχέση με τα πλαστά πιστοποιητικά τα οποία ελέγχονται και πρέπει να ελέγχονται αυστηρά. Οι δήμαρχοι του ΚΚΕ αντιτάσσονται στη διαδικασία επανελέγχου των συμβάσεων που μετατράπηκαν σε αορίστου για χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους. Στο στόχαστρο βέβαια μπαίνει και ο νόμος περί “αξιολόγησης” ο οποίος δεν έχει καμιά σχέση με οποιαδήποτε έννοια σωστής και αντικειμενικής αξιολόγησης, αλλά φτιάχτηκε για να αποτελέσει το όχημα μαζικών απολύσεων στο δημόσιο τομέα εν ονόματι “των αναγκαίων διαρθρωτικών αλλαγών”, όπως κομψά ονομάζεται τώρα η βαρβαρότητα των απολύσεων, το “διαίρει και βασίλευε”, ανάμεσα σε συναδέλφους, με τον χαφιεδισμό και την υποταγή, τον ευτελισμό της αξιοπρέπειας και της αλληλεγγύης, που καλλιεργείται στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα».

Πώς κρίνετε την αναταραχή στην ευρύτερη περιοχή, και πάντως πολύ κοντά στην Ελλάδα;

«Δημιουργεί τεράστιους κινδύνους παρατεταμένων συγκρούσεων ακόμη και ενός πιο γενικευμένου πολέμου. Και εδώ η κυβέρνηση αναλαμβάνει τεράστιες ευθύνες με την εμπλοκή της Ελλάδας στην κρίση στην Ουκρανία και τους πολεμικούς σχεδιασμούς στη Μέση Ανατολή. Και ας αφήσουν τις κορώνες ότι “η Ελλάδα είναι παράγοντας σταθερότητας”. Όταν συμβάλλεις για να πάρει φωτιά το σπίτι του γείτονα, τότε κινδυνεύει και το δικό σου. Ούτε φυσικά είναι πραγματικός στόχος οι λεγόμενοι “τζιχαντιστές” που τους δημιούργησαν αυτοί που σήμερα δήθεν τους πολεμούν. Από την άλλη, ακόμη περιμένουμε την αξιωματική αντιπολίτευση να καταδικάσει την απόφαση της κυβέρνησης για εμπλοκή. Προφανώς γιατί οι “ΝΑΤΟϊκές δεσμεύσεις” αφορούν και μια κυβέρνηση με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ».

Πηγή: 902.gr