ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ 2015 - 2018: «Απογείωσε» τη «στρατιωτική συνεργασία» με τους φονιάδες των λαών

Ενα αποκαλυπτικό «ημερολόγιο» ασκήσεων και συνεκπαιδεύσεων

Ενα αποκαλυπτικό «ημερολόγιο» φιλοξενεί σήμερα ο «Ριζοσπάστης», καταγράφοντας ορισμένες μόνο από τις εκατοντάδες ασκήσεις και συνεκπαιδεύσεις που έχουν πραγματοποιήσει οι Ενοπλες Δυνάμεις με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και καπιταλιστικά κράτη της περιοχής κατά την τελευταία τριετία, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Η σημερινή κυβέρνηση, «σαν έτοιμη από καιρό», ανέλαβε ευθύς εξαρχής να «αναβαθμίσει» και αυτήν τη βασική πλευρά της επικίνδυνης εμπλοκής στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, «απογειώνοντάς» την κατά το 2018, στο πλαίσιο και των όσων συμφωνήθηκαν κατά τη συνάντηση του πρωθυπουργού με τον «διαβολικά καλό» Τραμπ πέρυσι τέτοια εποχή, αλλά και αργότερα μέσα στη φετινή χρονιά κατά τη συνεδρίαση της «Επιτροπής Υψηλού Επιπέδου» ΗΠΑ - Ελλάδας και την «ανταλλαγή επισκέψεων» μεταξύ των αρχηγών των Ενόπλων Δυνάμεων ΗΠΑ και Ελλάδας.

Παρά την κυβερνητική προπαγάνδα, οι ασκήσεις αυτές αποτελούν κυριολεκτικά «πρόβες πολέμου», που εντάσσονται στη συνολική επιθετική στρατηγική και τον επιχειρησιακό σχεδιασμό των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, απέναντι στα υπόλοιπα ιμπεριαλιστικά κέντρα και ισχυρά καπιταλιστικά κράτη, τη Ρωσία, την Κίνα, το Ιράν κ.ο.κ.

Δεν περνάει εξάλλου απαρατήρητο ότι οι δεκάδες αυτές ασκήσεις γίνονται με άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ σε όλα τα επίπεδα, από τον σχεδιασμό έως την εκτέλεση, ενώ πολλές από αυτές τις «συνεκπαιδεύσεις» αποτελούν απλά την «προβιά» για την εγκατάσταση σε μόνιμη βάση αμερικανικών δυνάμεων στο ελληνικό έδαφος, όπως δείχνουν και τα παραδείγματα των αμερικανικών UAV που επιχειρούν επί μήνες από τη Λάρισα, και των επιθετικών ελικοπτέρων στο Στεφανοβίκειο.

Τα παραπάνω, άλλωστε, δεν μπορεί να ιδωθούν χωριστά από το γεγονός ότι ολόκληρη η χώρα γίνεται επί ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μια απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση, με «αναβάθμιση» παλιότερων και με εγκατάσταση και νέων βάσεων, επιβεβαιώνοντας ότι οι βάσεις δεν είναι «κουφάρια», αλλά σημεία εφόρμησης, απ' όπου ξεδιπλώνονται ήδη τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, και αντίστοιχα αποτελούν στόχο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Τα ίδια τα αντικείμενά τους, εξάλλου, είναι αποκαλυπτικά, αφού αφορούν τον έλεγχο των διαύλων Ενέργειας και εμπορίου, την προστασία κρίσιμων «υποδομών», την «προβολή σταθερότητας» και των έλεγχο ζωνών και σφαιρών επιρροής όπου διακυβεύονται τα συμφέροντα των ευρωατλαντικών επιχειρηματικών ομίλων σε Μ. Ανατολή, Αφρική και Βαλκάνια.

Τα «αντικείμενα» αυτά μάλιστα διευρύνονται συνεχώς, λειτουργώντας και ως όχημα για την ανάμειξη των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ σε νευραλγικές δομές και υπηρεσίες, πολιτικές και στρατιωτικές, των κρατών - μελών και άλλων «εταίρων», στο όνομα της διαχείρισης φυσικών καταστροφών και «ασύμμετρων απειλών» που οι ορισμοί της είναι τόσο θολοί, ώστε να μπορούν να ερμηνευτούν κατά το δοκούν, περιλαμβάνοντας και όλα τα πεδία όπου ξεδιπλώνονται οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, αλλά και τη «θωράκιση» της αστικής εξουσίας από την εργατική - λαϊκή πάλη.

Παράλληλα, οι ασκήσεις αυτές, που ανάμεσα στα άλλα κοστίζουν τεράστια ποσά στον ελληνικό λαό, αποτελούν ένα ακόμα μέσο για να απλώνονται οι σχεδιασμοί ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην περιοχή, να διαμορφώνονται «άξονες» και συμμαχίες με άλλα καπιταλιστικά κράτη. Ξεδιπλώνεται δηλαδή και εδώ - όπως και σε όλες τις υπόλοιπες ΝΑΤΟικές «διευθετήσεις» στις οποίες πρωτοστατεί η κυβέρνηση με στόχο τη «γεωστρατηγική αναβάθμιση» της αστικής τάξης - ο ρόλος του «γεωπολιτικού μεντεσέ», που κατά τον Αμερικανό πρέσβη επιφυλάσσουν οι ΗΠΑ στην Ελλάδα.

                             Σαν έτοιμοι από καιρό...

Από συνεκπαίδευση με τις Ειδικές Δυνάμεις των ΗΠΑ το 2017

Από τους πρώτους κιόλας μήνες στο τιμόνι της διακυβέρνησης της χώρας, οι ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, σαν ...έτοιμοι από καιρό, όχι μόνο συνέχισαν την υλοποίηση των «συμβατικών υποχρεώσεων» της χώρας απέναντι στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, αλλά την πήγαν την εμπλοκή πολύ μακρύτερα.

Τρανταχτό παράδειγμα, Απρίλη του 2015, η δεκαήμερη Διακλαδική Ασκηση Μεσαίας Κλίμακας της Πολεμικής Αεροπορίας «Ηνίοχος 2015», με διεξαγωγή σύνθετων αεροπορικών αποστολών σε ολόκληρο το εύρος του FIR Αθηνών, με τη συμμετοχή μεγάλου αριθμού αεροπορικών - ναυτικών δυνάμεων, καθώς και μονάδων του Στρατού Ξηράς. Για πρώτη φορά, και αυτό έγινε επί ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, έλαβαν μέρος δυνάμεις ξένων χωρών και συγκεκριμένα του Ισραήλ και των ΗΠΑ.

Ακολούθησαν μια σειρά από ενέργειες, όπως τον Οκτώβρη 2015 η συμμετοχή της Πολεμικής Αεροπορίας με αεροσκάφη «F-16 Block 52+ Advanced» και ανάλογο προσωπικό της 335ης Μοίρας, στην άσκηση του NATO «Steadfast Noon», στη Γερμανία, άσκηση που πραγματοποιείται κάθε χρόνο με σκοπό την εκπαίδευση μονάδων του ΝΑΤΟ στη χρήση «ειδικών όπλων», όρος που περιλαμβάνει και πυρηνικά.

                                       Από τη Μεσόγειο μέχρι την Αφρική...

Δραστηριότητα που απλώθηκε φυσικά και στα νότια, στη Μεσόγειο. Π.χ. το Μάη 2016 έγινε η πολυεθνική άσκηση «PHOENIX EXPRESS 2016», στην περιοχή της Κεντρικής Μεσογείου, δοκιμάζοντας στην πράξη μια σειρά σενάρια διασύνδεσης, υπό αμερικανική διοίκηση, ναυτικών δυνάμεων από διάφορες χώρες, προς έλεγχο αυτής της ιδιαίτερα σημαντικής γεωστρατηγικά ζώνης. Η άσκηση έγινε υπό τον σχεδιασμό της Διοίκησης των εν Αφρική ΕΔ των ΗΠΑ (AFRICOM) και του αμερικανικού 6ου Στόλου, ενώ ως κέντρο επιχειρήσεων ορίστηκε το ΝΑΤΟικό Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ) στη Σούδα. Πέραν της ελληνικής συμμετοχής, συμμετείχαν μέσα και προσωπικό και από Αλγερία, Γαλλία, ΗΠΑ, Ισπανία, Ιταλία, Μάλτα, Μαρόκο, Μαυριτανία, Τουρκία, Τυνησία.

Ιδια περίοδο έγινε και η πολυεθνική άσκηση «Milex 16», συντονιζόμενη από το Ελληνικό Στρατηγείο Επιχειρήσεων της ΕΕ (ΕΣΕΕΕ) στη Λάρισα. Χαρακτηριστικά, το σενάριο της άσκησης αφορούσε αφρικανικό κράτος ευρισκόμενο σε «κρίση» λόγω εθνικών και φυλετικών διαφορών, στο οποίο καλούνται να επέμβουν στρατιωτικές δυνάμεις της ΕΕ, για να φέρουν «ειρήνευση» και «τάξη»... Θυμίζουμε, το ΕΣΕΕΕ, με Γάλλο διοικητή και Ελληνα επιτελάρχη, έχει συντονίσει ήδη μια τέτοια επέμβαση δυνάμεων της ΕΕ στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (Φλεβάρης 2014 - Μάρτης 2015).

Κομβικό σημείο για το 2016 ήταν τον Σεπτέμβρη η εθνική διακλαδική άσκηση μεγάλης κλίμακας «ΣΑΡΙΣΑ 2016», υπό τον συντονισμό της 1ης Στρατιάς, με τη συμμετοχή μονάδων και των 3 κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων καθώς και τμήματος ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ. Η άσκηση είχε ως βασικούς αντικειμενικούς σκοπούς την εξάσκηση στη σχεδίαση και διεξαγωγή διακλαδικών επιχειρήσεων, την εφαρμογή διαδικασιών, την ενάσκηση διοίκησης και ελέγχου, τη δοκιμή και αξιολόγηση οπλικών συστημάτων καθώς και τη «συνεργασία» με «συμμαχικές δυνάμεις».

                      ...για τους δρόμους της Ενέργειας

Εξίσου ...ενεργητικά κύλησε και το 2017. Το Μάρτη, με τη συμμετοχή μονάδων του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού (μια φρεγάτα, ένα υποβρύχιο και επιτελείς), έγινε στα ανοιχτά της Σικελίας η ετήσια άσκηση ανθυποβρυχιακού πολέμου του ΝΑΤΟ «Dynamic Manta 2017» με σκάφη, άλλα μέσα και προσωπικό από 10 χώρες - μέλη της λυκοσυμμαχίας.

Επίσης, το Μάρτη 2017, καθώς το ΝΑΤΟ άπλωνε δυνάμεις του σε όλο τον άξονα Μεσογείου - Μαύρης Θάλασσας, με το Αιγαίο ως συνδετικό τους κρίκο, το ναρκοθηρευτικό «ΕΥΡΩΠΗ» μετείχε στην πολυεθνική άσκηση ναρκοπολέμου «POSEIDON 17», στη Μαύρη Θάλασσα, όπου συμμετείχαν 1.500 άτομα προσωπικό και 17 ναυτικές μονάδες από Βουλγαρία, Γερμανία, Ελλάδα, Ισπανία, Πολωνία, Ρουμανία, Τουρκία, καθώς και μία από τις τέσσερις μόνιμες αρμάδες του ΝΑΤΟ, η SNMCMG2, άλλο ένα δείγμα ότι το ΝΑΤΟ εντείνει την παρουσία του στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία.

Παραπέρα, το Νοέμβρη 2017 έγινε η άσκηση «ΝΗΡΗΙΣ 2017» στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή της Κρήτης, πάνω σε σενάρια που αφορούσαν την προστασία ενεργειακών οδών και υποδομών. Πέραν της πολυάριθμης ελληνικής συμμετοχής, από πλευράς ΝΑΤΟ συμμετείχε η αρμάδα SNMC2, με ναυαρχίδα της το μεγαλύτερο βρετανικό πλοίο αμφίβιων επιθέσεων, με μεικτή ομάδα 300 πεζοναυτών από ΗΠΑ και Βρετανία, που μάλιστα σε μια από τις τελικές φάσεις της άσκησης εκτέλεσαν αποβατικές ενέργειες και κατάληψη του ιστορικού αεροδρομίου του Μάλεμε. Μετείχαν και μονάδες έτερης ΝΑΤΟικής αρμάδας, της SNMCMG2, πλοία από Βρετανία, Ιταλία, Ελλάδα, Τουρκία και Βουλγαρία, όπως και μονάδες του ΠΝ του Ισραήλ. Σε άλλη μια επίδοση διαπιστευτηρίων της κυβέρνησης προς ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, η άσκηση ξεκίνησε επισήμως... ανήμερα της επετείου του Πολυτεχνείου.

                                                     Πήραν ... φωτιά το 2018

Από την άσκηση «ΗΝΙΟΧΟΣ 2018»

Η... απογείωση ήρθε τη χρονιά που διανύουμε, το 2018, όπου δεν υπάρχει βδομάδα, αν όχι μέρα, που οι Ενοπλες Δυνάμεις να μη συμμετέχουν σε κάποια τέτοια πρόβα πολέμου.

Σταχυολογώντας απ' ό,τι έχει ήδη γίνει και δημοσιοποιηθεί - καθώς πολύ περισσότερα και ίσως ακόμα πιο επικίνδυνα, τα κρατούν κρυφά - ξεχωρίζουμε:

Στις 14 - 19 Μάρτη έγινε στην Ελλάδα η ΝΑΤΟική άσκηση «RAMSTEIN GUARD 2 18», που συνδυάζει στοιχεία ηλεκτρονικού πολέμου με αεράμυνα.

Στις 20 Μάρτη ολοκληρώθηκε η πολυεθνική άσκηση της Πολεμικής Αεροπορίας, «Ηνίοχος 2018», η οποία με κέντρο την Ανδραβίδα απλώθηκε σε όλο το FIR Αθηνών, με συμμετοχή περίπου 70 μαχητικών αεροσκαφών από Ελλάδα, ΗΠΑ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ισραήλ, Βρετανία και Ιταλία, ενώ συμμετοχή είχαν η Κύπρος με ένα ελικόπτερο και η Αίγυπτος με παρατηρητή.

Στις 23 - 24 Απρίλη, έγινε ταυτόχρονα σε Ελλάδα και Ουγγαρία, η «STEADFAST APPROVAL 18-1» με στοιχεία αντιαεροπορικής και αντιπυραυλικής άμυνας.

Παραπέρα, στις 30 Απρίλη, ξεκίνησε στο ΚΕΝΑΠ η άσκηση «Phoenix Express 2018». Διοργανώθηκε από τη διοίκηση των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων που σταθμεύουν στην Αφρική, και το μεγαλύτερο μέρος της το έφεραν σε πέρας οι ναυτικές δυνάμεις που ανήκουν στον 6ο Στόλο των ΗΠΑ. Στο πλαίσιο της άσκησης έφτασαν στη Σούδα δυνάμεις και μέσα από 14, συνολικά, κράτη, ανάμεσα στα οποία από Ισπανία, Αλγερία, Μαρόκο, Μαυριτανία, Καναδά κ.ά.

Στο διάστημα 4 - 16 Μάη πραγματοποιήθηκε στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής, υπό τον συντονισμό της Διακλαδικής Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων του ΓΕΕΘΑ, η διμερής άσκηση «Stolen Cerberus V», με τη συμμετοχή μονάδων ειδικών επιχειρήσεων των τριών κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων και της 37th Airlift Squadron των ΗΠΑ. Περιλάμβανε ρίψεις αλεξιπτωτιστών στατικού ιμάντα και ελεύθερης πτώσης, ρίψεις φορτίων σε επίγεια και θαλάσσια ζώνη ρίψεως εφοδίων, συνεργασία - πιστοποίηση στελεχών σε αποστολές κατάδειξης στόχων κ.ά.

Κορωνίδα των ΝΑΤΟικών ασκήσεων με επίκεντρο την Ελλάδα αποτέλεσε για το 2018 η «TRIDENT JAGUAR II 18», στις 2 - 12 Ιούνη στη Βόρεια Ελλάδα, με βασικό φορέα υλοποίησης το Γ' Σώμα Στρατού, με έδρα τη Θεσσαλονίκη, που από 1/7/2018 έως 30/6/2020 έχει καθήκοντα Διακλαδικού Στρατηγείου Δυνάμεων (με πολυεθνικό επιτελείο) του ΝΑΤΟ. Στην προετοιμασία του για να αναλάβει τα τέτοια καθήκοντα, έγινε από 27/11 έως 7/12 στη Βόρεια Ελλάδα η άσκηση «Gordian Knot 2017».

                                                    Σε Βαλκάνια και ΝΑ Μεσόγειο

Τις ίδιες μέρες, και συγκεκριμένα στις 6 Ιούνη, ολοκληρώθηκε στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ειδικών Δυνάμεων στη Ν. Πέραμο η πολυεθνική άσκηση «Salamis Storm 2018», που έγινε για πρώτη φορά με πρωτοβουλία της ελληνικής πλευράς. Στην άσκηση συμμετείχε προσωπικό Ειδικών Επιχειρήσεων των Ενόπλων Δυνάμεων από Ελλάδα, Βουλγαρία, Ρουμανία και Σερβία. Σκοπός να «εξοικειωθούν» με τα αμερικανοΝΑΤΟικά «πρότυπα λειτουργίας», εξ ου και την τελική φάση της άσκησης προσήλθε να επιβλέψει κλιμάκιο υψηλόβαθμων Αμερικανών στρατιωτικών, με επικεφαλής τον ίδιο τον διοικητή της Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ (NATO Special Operations Headquarters - NSHQ), αντιναύαρχο C. Kilrain.

Στις 22 Ιούνη ξεκίνησε στα ανοιχτά της Αιγύπτου η «Μέδουσα», άσκηση του Πολεμικού Ναυτικού Ελλάδας και Αιγύπτου. Η άσκηση γίνεται δύο φορές ετησίως, και από πλευράς αρμόδιων επιτελών της ελληνικής πλευράς προβάλλεται ως επιστέγασμα της διμερούς συνεργασίας, με μια χώρα που - όπως λένε - λόγω του μεγέθους και των δυνατοτήτων του Πολεμικού Ναυτικού της αλλά και της επιρροής που ασκεί στον αραβικό κόσμο, επιδιώκεται να αναλάβει αυξημένα καθήκοντα ευρωατλαντικού χωροφύλακα στην Ανατολική Μεσόγειο, στην περίπτωση που «δυσκολέψουν» παραπέρα οι σχέσεις της Τουρκίας με ΗΠΑ - ΝΑΤΟ. Μάλιστα, η δεύτερη για φέτος «Μέδουσα» ξεκινά τις αμέσως επόμενες μέρες και θα ολοκληρωθεί στα τέλη Νοέμβρη.

Επιπλέον, τον Ιούλη πραγματοποιήθηκε στην έδρα του Κέντρου Εκπαίδευσης Ειδικών Δυνάμεων (ΚΕΕΔ) στη Ν. Πέραμο συνεκπαίδευση μεταξύ Μονάδων Ειδικών Δυνάμεων Ελλάδας (Ζ' Μοίρα Αμφιβίων Καταδρομών - Ειδικό Τμήμα Αλεξιπτωτιστών) και ΗΠΑ (5/19th Special Forces Group).

Τέλη Ιούλη, εξάλλου, ελληνικά «F-16» συμμετείχαν με αμερικανικά «F-15», και ρωσικής κατασκευής «Mig-29» της βουλγαρικής Πολεμικής Αεροπορίας, στην άσκηση «Thracian Star 2018» στο FIR Σόφιας (το οποίο πιάνει μεγάλο μέρος της Μαύρης Θάλασσας, στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία), όπου ασκήθηκαν σε πολλαπλά σενάρια αντιπαράθεσης με «εχθρικές δυνάμεις».

Το Σεπτέμβρη ολοκληρώθηκε στην Αίγυπτο άλλη μια στρατιωτική άσκηση καθοδηγούμενη από τους Αμερικανούς, η πολυεθνική διακλαδική άσκηση «Bright Star 18». Στην άσκηση συμμετείχαν προσωπικό και μέσα Ενόπλων Δυνάμεων από Ελλάδα, Αίγυπτο, ΗΠΑ, Ιορδανία και Σαουδική Αραβία, επισήμως υπό τον συντονισμό των αιγυπτιακών Ενόπλων Δυνάμεων και της US Central Command. Η Ελλάδα συμμετείχε στην άσκηση με φρεγάτα, μια ομάδα από τη Διοίκηση Υποβρυχίων Καταστροφών, 4 «F-16», 3 επιθετικά ελικόπτερα, προσωπικό υποστήριξης και επιτελείς.

                        Με «προβιά» πολιτικής προστασίας

Πριν από μερικές μέρες, στις 2/11, ολοκληρώθηκε στις εγκαταστάσεις της Μονάδας Υποβρυχίων Αποστολών του Λιμενικού στον Αγ. Κοσμά στο Ελληνικό, η άσκηση με την κωδική ονομασία «Jackal Stone 2018», σε συνεργασία με τη διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων των ΗΠΑ στην Ευρώπη (US Special Operations Command Europe - SOCEUR).

Η άσκηση, που είχε ως πρόσχημα αντικείμενα «πολιτικής προστασίας», είχε και ένα πρότερο στάδιο στο ΝΑΤΟικό Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής στη Σούδα στο διάστημα 22 - 26 Οκτώβρη.

Ενεπλάκησαν πέρα από τμήματα των Ενόπλων Δυνάμεων και δυνάμεις από τα Σώματα Ασφαλείας, η ΕΚΑΜ και η Μονάδα Υποβρύχιων Αποστολών (ΜΥΑ) του Λιμενικού Σώματος (ΛΣ), ενώ μετά το πέρας της ο Αμερικανός πρέσβης παρέδωσε σκάφη και μέσα στο Λιμενικό. Από τους κόλπους των παραπάνω άλλωστε διακινούνται αιτήματα προς την πολιτική ηγεσία για παρουσία Αμερικανών αξιωματικών ως συμβουλατόρων - καθοδηγητών στις επιχειρήσεις του ΛΣ, ενώ η κυβέρνηση ετοιμάζει, σε συνεννόηση με τον Αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα, σχετικό «μνημόνιο συνεργασίας».

Κατά πληροφορίες μάλιστα αναμένεται νέος κύκλος τέτοιας συνεκπαίδευσης το Δεκέμβρη στην Κρήτη, ενώ από το Μάρτη φέτος έχει γίνει σειρά τέτοιων διμερών συνεκπαιδεύσεων, όπου μετείχαν και τμήματα των Σωμάτων Ασφαλείας, με συμμετοχή και τμημάτων από Βέλγιο, Γαλλία, ΗΠΑ, Ιταλία.

                                    Με το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ

Συνεχείς είναι οι συνεκπαιδεύσεις και με το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ, στο πλαίσιο μάλιστα διμερούς Προγράμματος Αμυντικής Συνεργασίας.

Στην πιο πρόσφατη σχετική περίπτωση, από 23 έως 25 Οκτώβρη, Συγκρότημα Λόχου Ελικοπτέρων της 1ης Ταξιαρχίας Αεροπορίας Στρατού (1ης ΤΑΞΑΣ), αποτελούμενο από 4 επιθετικά ελικόπτερα τύπου «Apache», 2 ελικόπτερα τύπου «CH-47D Chinook», 1 στοιχείο Υγειονομικού Τάγματος Υποστήριξης Αεροδρομίου (ΤΥΑΔ) και 1 στοιχείο Επικοινωνιών Λόχου Διαβιβάσεων, συμμετείχε στην τακτική άσκηση «White and Blue Glory», στο Ισραήλ. «Κατά τη διεξαγωγή των ρεαλιστικών σεναρίων της, τα πληρώματα συνεκπαιδεύτηκαν σε αποστολές Ερευνας και Διάσωσης και αποστολές σε περιβάλλον υψηλής αντιαεροπορικής απειλής», αναφέρεται από πλευράς ΓΕΣ, δείχνοντας επί της ουσίας τα επικίνδυνα σχέδια που καταρτίζουν και αφορούν τον έλεγχο των δρόμων Ενέργειας, αλλά και αποστολές σε βάρος της Συρίας και του Ιράν.

Παράλληλα, από 21 Οκτώβρη έως και 2 Νοέμβρη, πραγματοποιήθηκε στην 110 Πτέρυγα Μάχης, στην αεροπορική βάση Λάρισας, μια ακόμα κοινή άσκηση με την Πολεμική Αεροπορία του Ισραήλ. Ενδεικτικό του μεγέθους της είναι και το γεγονός ότι η ισραηλινή Αεροπορία συμμετείχε με έντεκα (11) αεροσκάφη «F-16», ένα (1) αεροσκάφος - ιπτάμενο ραντάρ G550H και ανάλογο προσωπικό, η συνεκπαίδευση απλώθηκε σε όλη τη χώρα, και οι Ισραηλινοί επιχείρησαν σε συνεργασία με όλες τις Μοίρες της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας!

                                                         Γιγαντιαίες «πρόβες πολέμου»

Τέλος, με ενισχυμένη ελληνική συμμετοχή διεξήχθη από 25 Οκτώβρη έως 7 Νοέμβρη, με επίκεντρο την κεντρική και ανατολική Νορβηγία, τις γύρω περιοχές του Βόρειου Ατλαντικού Ωκεανού και τη Βαλτική η μεγαλύτερη άσκηση του ΝΑΤΟ από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και μετά, η «Trident Juncture 2018». Επρόκειτο για μια γιγαντιαία «πρόβα πολέμου» με το βλέμμα στη Ρωσία, που τέσταρε τις δυνατότητες του ΝΑΤΟ για διεκπεραίωση δυνάμεών του, διά μέσου Ευρώπης και Ατλαντικού, σε ένα ευρύ μέτωπο αντιπαράθεσης, δοκιμάζοντας - πέρα από τα συνήθη σενάρια μάχης, τις μεταφορές και τα λεγόμενα logistics - στην πράξη και την έννοια του «πολυχωρικού πολέμου».

Η ελληνική συμμετοχή ήταν 4 «F-16» με το αντίστοιχο προσωπικό υποστήριξης εδάφους, συν 3 επιτελείς σε ΝΑΤΟικό επιτελείο, το «Special Operations Coordination Center Response Cell».

   Τεράστια ποσά για τις ανάγκες της λυκοσυμμαχίας

Τα παραπάνω κοστίζουν έναν σκασμό λεφτά στον ελληνικό λαό, που καλείται να πληρώσει από το υστέρημά του τα επικίνδυνα σχέδια των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων.

Πέρα από επιμέρους δεδομένα, όπως ότι μια ώρα πτήσης «F16» στοιχίζει μερικές χιλιάδες ευρώ, και πέρα από το γεγονός ότι η κυβέρνηση «αριστεύει» στον ΝΑΤΟικό στόχο το 2% του ΑΕΠ να πηγαίνει σε στρατιωτικές δαπάνες στοιχισμένες στα ΝΑΤΟικά προτάγματα, ενδεικτικά είναι τα όσα είχε αποκαλύψει ο «Ριζοσπάστης», ήδη από τις 17/8 φέτος, για μια σειρά από κονδύλια που προϋπολογίζονται να δαπανηθούν κατευθείαν με «καπέλο» ΝΑΤΟ.

Θυμίζουμε: Η Γενική Διεύθυνση Οικονομικού του υπουργείου Αμυνας, την 1η Φλεβάρη 2018, σε έγγραφο με θέμα «Διαμόρφωση - Εκτέλεση Προϋπολογισμού ΥΠΕΘΑ Ετους 2018» ζητούσε αποδέσμευση από το υπουργείο Οικονομικών σχεδόν 15 εκατ. ευρώ, για αμιγώς ΝΑΤΟικές δαπάνες.

Από τις δαπάνες αυτές ξεχωρίζει το ποσό των 800.000 ευρώ, με το οποίο το ΓΕΕΘΑ συμμετέχει στις δαπάνες λειτουργίας και συντήρησης του Πεδίου Βολής Κρήτης («NATO Missile Firing Installation» - NAMFI, πολυεθνικό κέντρο εκπαίδευσης σε βολές με πυραύλους). Στις δαπάνες του ΓΕΕΘΑ περιλαμβάνονται και άλλα 2.807.000 ευρώ ως συνεισφορά στο ΝΑΤΟ.

Αντίστοιχα, για το ΓΕΣ προβλέπονται 100.000 ευρώ ως εθνική συμμετοχή σε έργα του ΝΑΤΟ, 600.000 ευρώ ως εισφορά στο ΝΑΤΟ, 178.500 ευρώ «για αποζημιώσεις εξωτερικού και συναφή έξοδα αξιωματικών και οπλιτών, που υπηρετούν σε στρατηγείο ΝΑΤΟ», αλλά και 1.230.000 ευρώ «για αποζημιώσεις εξωτερικού και συναφή έξοδα προσωπικού αποστελλόμενου ή μετακινούμενου στο εξωτερικό για υπηρεσία ή ασκήσεις ΝΑΤΟ».

Οι δαπάνες του ΓΕΝ, που κατανέμονται ως εξής: 250.000 ευρώ για συμμετοχή της Ελλάδας σε δαπάνες λειτουργίας και συντήρησης «ειδικών αποθηκών» του ΝΑΤΟ, 120.000 ευρώ για συμμετοχή της Ελλάδας σε δαπάνες λειτουργίας και συντήρησης του ΝΑΤΟικού σταθμού FORACS Κρήτης (όπου επισκευάζονται τα ηλεκτρονικά συστήματα πολεμικών πλοίων της λυκοσυμμαχίας), 500.000 ευρώ «για αποζημιώσεις εξωτερικού και συναφή έξοδα αξιωματικών και οπλιτών που υπηρετούν σε στρατηγείο ΝΑΤΟ», 4 εκατ. ευρώ «για αποζημιώσεις εξωτερικού και συναφή έξοδα προσωπικού αποστελλόμενου ή μετακινούμενου στο εξωτερικό για υπηρεσία ή ασκήσεις ΝΑΤΟ» και 250.000 ευρώ «λοιπές εισφορές».

Τέλος, για το ΓΕΑ προβλέπονται περίπου 2 εκατ. ευρώ για αποζημιώσεις στελεχών του σε στρατηγεία και αποστολές του ΝΑΤΟ και άλλα 2 εκατ. ευρώ για «λοιπές εισφορές».

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 10-11 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2018

Το Κυπριακό, οι ελληνικές κυβερνήσεις και οι ΗΠΑ - Μ. Βρετανία

Ελληνοκύπριοι πιάνονται αιχμάλωτοι, κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο

Η τουρκική εισβολή και κατοχή του 37% του κυπριακού εδάφους έχει αναδείξει το ρόλο της ελληνικής στρατιωτικής χούντας καθώς και το ρόλο των ΗΠΑ - Μ. Βρετανίας στην υποστήριξη της τουρκικής απόβασης, μετά το πραξικόπημα για την ανατροπή του Προέδρου Μακαρίου στις 15 Ιούλη 1974.

Ωστόσο, αν το 1974 αποτελεί την κορύφωση ενός τραγικού γεγονότος, οι ρίζες του βρίσκονται πολλά χρόνια πίσω. Ο κυπριακός λαός πλήρωσε και πληρώνει πολύ ακριβά τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις καθώς και την πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα.

Το 1878, η οθωμανική αυτοκρατορία, σε αντάλλαγμα για τη βρετανική υποστήριξη στον πόλεμο κατά της Ρωσίας, παραχώρησε έναντι ενοικίου την Κύπρο στη Μ. Βρετανία.

Το 1914 η Βρετανία εκμεταλλεύτηκε την είσοδο της Τουρκίας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό της Γερμανίας και προσάρτησε την Κύπρο, ακυρώνοντας τη Συνθήκη του 1878.

Το 1915 η Μ. Βρετανία πρότεινε την παραχώρηση της Κύπρου στην Ελλάδα, με αντάλλαγμα την είσοδό της στον πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ. Η κυβέρνηση του Αλ. Ζαΐμη και ο βασιλιάς Κωνσταντίνος την απέρριψαν.

Το 1920, με τη Συνθήκη των Σεβρών, η Τουρκία ως μια από τις ηττημένες χώρες παραιτήθηκε από όλα τα δικαιώματα και όλους τους τίτλους κυριότητας στην Κύπρο, γεγονός που επικυρώθηκε και από τη Συνθήκη της Λοζάνης (1923). Η Κύπρος υπαγόταν πλέον στην «κατοχή» και «διοίκηση» της Βρετανίας.

Ο Μακάριος, σε σύσκεψη στην Αθήνα με την κυβέρνηση Καραμανλή, τον Νοέμβρη του 1974, πριν επιστρέψει στην Κύπρο

Ο Μακάριος, σε σύσκεψη στην Αθήνα με την κυβέρνηση Καραμανλή, τον Νοέμβρη του 1974, πριν επιστρέψει στην Κύπρο

Ο λαός της Κύπρου δεν έπαψε να αγωνίζεται για την απαλλαγή του από τη βρετανική κυριαρχία. Στις 21 Οκτώβρη 1931, έγιναν μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις με αίτημα την ένωση με την Ελλάδα. Η εξέγερση κατεστάλη βίαια. Εκατοντάδες άτομα φυλακίστηκαν, το Κομμουνιστικό Κόμμα Κύπρου κηρύχθηκε παράνομο, η ηγεσία του εξορίστηκε, απαγορεύτηκε η διδασκαλία της ελληνικής Ιστορίας κ.λπ.

Ο τότε πρωθυπουργός Ελ. Βενιζέλος έσπευσε να καταδικάσει τη λαϊκή εξέγερση («Εθνος», 23 Οκτώβρη 1931). Στο ίδιο πνεύμα κινήθηκαν και οι δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών και αντιπροέδρου της κυβέρνησης Ανδρέα Μιχαλακόπουλου: «(...) ως πολιτικός και απλώς ως άνθρωπος, αποδοκιμάζω με τον πλέον ενεργόν τρόπον πάσαν παράνομον εκδήλωσιν ιδία όταν συνοδεύεται από βιαιότητας κατά προσώπων και πραγμάτων» («Πρωία», 24 Οκτώβρη 1931).

Ο Μακάριος, σε σύσκεψη στην Αθήνα με την κυβέρνηση Καραμανλή, τον Νοέμβρη του 1974, πριν επιστρέψει στην Κύπρο

                                    Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

Ο αγώνας του κυπριακού λαού συνεχίστηκε και μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Πώς αντιμετώπισαν τον αγώνα των Κυπρίων οι ελληνικές κυβερνήσεις; Είναι χαρακτηριστική η τοποθέτηση του πρωθυπουργού Κ. Τσαλδάρη στις 17 Μάη 1946: «Ως προς το ζήτημα της Μεγαλονήσου Κύπρου, ουδεμία επιτρέπεται να γίνεται σύγχυσις (...) Πρόκειται περί θέματος, το οποίον αφορά την Μεγάλην μας φίλην Μεγάλην Βρετανίαν και την Ελλάδα, του οποίου όθεν η περιπόθητος διά το έθνος διευθέτησις αφορά μόνον ημάς τους δύο».

Και την επομένη, ο Π. Κανελλόπουλος διευκρίνισε: «Η ελπίς μας διατυπούται απέναντι της μεγάλης και υπερόχου ευεργέτιδος της Ελλάδος της Μεγάλης Βρετανίας» («Το Κυπριακό στη Βουλή των Ελλήνων», τόμος Α', σελ. 8.).

Αυτή η λογική ήταν που οδήγησε την ελληνική κυβέρνηση να αρνηθεί τη στήριξη του αιτήματος των Κυπρίων για εγγραφή και συζήτηση του Κυπριακού στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Αναγκάστηκε να το κάνει κάτω από τις πιέσεις του Μακάριου τον επόμενο χρόνο, χωρίς όμως θετικό αποτέλεσμα, αφού η ΓΣ του ΟΗΕ (1953) υιοθέτησε στην ουσία τις θέσεις της Μ. Βρετανίας.

Τον Σεπτέμβρη του 1955, η κυβέρνηση της Μ. Βρετανίας προσκάλεσε την Ελλάδα και την Τουρκία σε τριμερή διάσκεψη για το Κυπριακό στο Λονδίνο. Ο Μακάριος είχε εκφράσει τη διαφωνία του για την τριμερή και τη συμμετοχή της Ελλάδας. Η κυβέρνηση Παπάγου πήρε μέρος και αυτό αποτέλεσε σημαντική διπλωματική επιτυχία της Τουρκίας, γιατί έτσι έγινε η πρώτη επίσημη εμπλοκή της στο Κυπριακό.

Από το Μάρτη του 1957 επισημοποιείται και η εμπλοκή των ΗΠΑ στο Κυπριακό. Σε αμερικανοβρετανικές συνομιλίες συμφωνήθηκε το Κυπριακό να αντιμετωπίζεται στο εξής στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Επιδίωκαν να υπάρξει απευθείας συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, δηλαδή να πάψει το Κυπριακό να είναι διεθνές ζήτημα.

Στις 23 Φλεβάρη 1959, μέσα σε πανηγυρικό κλίμα, ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής ανακοίνωσε στη Βουλή «ότι διά των συμφωνιών αίτινες υπεγράφησαν εν Λονδίνω, κατά την παρελθούσα εβδομάδα, η Κύπρος καθίσταται ανεξάρτητος Δημοκρατία». Είναι οι γνωστές συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου που υπέγραψαν οι κυβερνήσεις Μ. Βρετανίας, Ελλάδας και Τουρκίας. Στο Λονδίνο πήραν μέρος και συμφώνησαν και εκπρόσωποι της ελληνοκυπριακής και τουρκοκυπριακής κοινότητας.

 Υπονομευμένη η ανεξαρτησία από την πρώτη στιγμή

Η ανεξαρτησία της Κύπρου, που προέβλεπαν οι Συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου, ήταν περιορισμένη και υπονομευμένη από την πρώτη στιγμή. Προέβλεπαν ως εγγυήτριες δυνάμεις τις Μ. Βρετανία, Ελλάδα και Τουρκία, που θα είχαν στρατιωτικές δυνάμεις στο νησί. Η Μ. Βρετανία διατήρησε τις βάσεις της στην Κύπρο.

Το Σύνταγμα που συμφωνήθηκε και που δεν τέθηκε ποτέ στη διαδικασία της έγκρισης του κυπριακού λαού, στην πραγματικότητα εμπόδιζε την κυπριακή κυβέρνηση να κυβερνήσει. Σε λιγότερο από 4 χρόνια, οι συμφωνίες τινάχθηκαν στον αέρα.

Το Νοέμβρη του 1963 ο Μακάριος υπέβαλε στους Τουρκοκύπριους πρόταση για αλλαγή 13 Αρθρων του Συντάγματος. Τις προτάσεις απέρριψε η Τουρκία και η ηγεσία των Τουρκοκυπρίων. Ακολούθησαν ένοπλες συγκρούσεις και η αποχώρηση των Τουρκοκύπριων υπουργών από την κυβέρνηση. Οι Τουρκοκύπριοι κάτοικοι του νησιού μετακινήθηκαν και συγκεντρώθηκαν σε συγκεκριμένες περιοχές, όπου σχηματίστηκαν αμιγείς θύλακες, στους οποίους δεν επιτρέπονταν η είσοδος Ελληνοκυπρίων και η άσκηση ελέγχου από την κυπριακή κυβέρνηση.

Η Μ. Βρετανία, ως εγγυήτρια δύναμη και αξιοποιώντας τα παραπάνω γεγονότα, χάραξε το 1964 την «πράσινη γραμμή» που διαχώριζε τις δύο κοινότητες.

Οι επεμβάσεις των ΗΠΑ εκφράστηκαν με τα σχέδια «Ατσεσον», που προέβλεπαν την ένωση με την Ελλάδα αλλά και τη διατήρηση των βρετανικών βάσεων και τη δημιουργία τουρκικών. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για σχέδια διχοτόμησης της Κύπρου, γι' αυτό απορρίφθηκαν από την κυπριακή ηγεσία.

Αποδεικνύεται από όλα τα προηγούμενα ότι ΗΠΑ, Μ. Βρετανία δεν ήθελαν πραγματικά ανεξάρτητη Κύπρο. Αλλά και οι αστικές κυβερνήσεις της Ελλάδας κινήθηκαν ακριβώς στην ίδια κατεύθυνση. Στην πραγματικότητα, καμιά ελληνική κυβέρνηση δεν υποστήριξε την ανεξαρτησία της Κύπρου. Ηθελαν λύση στο πλαίσιο της δυτικής συμμαχίας. Γι' αυτό αντιμετώπισαν εχθρικά τον Μακάριο, όταν αυτός στην πορεία επέλεξε την ανεξαρτησία της Κύπρου, εντάχθηκε στο Κίνημα των Αδέσμευτων, έκανε συμφωνίες και στηρίχθηκε στις σοσιαλιστικές χώρες, πρώτα απ' όλα στη Σοβιετική Ενωση.

 23 Ιουνίου του 1964, όταν ο Γεώργιος Παπανδρέου μετέβαινε στις Ηνωμένες Πολιτείες ως προσκεκλημένος του Αμερικανού τότε Προέδρου, Λίντον Τζόνσον.

Είναι χαρακτηριστική η τοποθέτηση του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου στο μνημόνιο προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζόνσον (15 Ιούνη 1964): «...Το δίλημμα είναι ΝΑΤΟποίηση ή Κούβα; ΝΑΤΟποίηση μπορεί να επιτευχθεί μόνο διά της ένωσης με την Ελλάδα. Ως αποτέλεσμα της ένωσης, ολόκληρο το νησί, όντας τμήμα της Ελλάδας, θα μπορούσε να είναι ΝΑΤΟική βάση όπως η Κρήτη. Ο εσωτερικός κομμουνισμός θα μειωθεί σημαντικά, όπως και στην Ελλάδα όπου ελαττώθηκε στο 12%. Ετσι η ασφάλεια της Τουρκίας και ολόκληρης της Μέσης Ανατολής θα περιφρουρηθεί πλήρως...».

Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ (1984-1989) Ν. Κουρής, στην κατάθεσή του στην Εξεταστική Επιτροπή, αναφέρει: «Ολες οι κυβερνήσεις πράγματι θέλουν να λύσουν το Κυπριακό μέσα στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, όλες οι κυβερνήσεις επαναλαμβάνω από το 1952 και εντεύθεν».

Επομένως, η αποστολή της ενισχυμένης μεραρχίας στην Κύπρο το 1964 δεν είχε μόνο στόχο την αντιμετώπιση του κινδύνου επέμβασης της Τουρκίας, αλλά και την αποτροπή της λεγόμενης «κουβανοποίησης» της Κύπρου. Ο παραπάνω ισχυρισμός επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι οι κυριότερες δυνάμεις της μεραρχίας συγκεντρώθηκαν στη Λευκωσία.

Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζ. Μπολ, στις 22/8/1964 σε απόρρητο τηλεγράφημα στον Ντιν Ατσεσον, τόνισε: «(...) ο ελληνικός στρατός διαθέτει την ισχύ στο νησί για να κανονίσει τον Μακάριο, αν δοθεί εντολή...».

    Τα γεγονότα του 1974 δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία»

Ενα ακόμη γεγονός, που αποδεικνύει ότι η στάση του ελληνικού κράτους υπήρξε ενιαία, είναι και το παρακάτω: Στις 9 και 10 Σεπτέμβρη 1967 πραγματοποιήθηκε στον Εβρο (Κεσάνη - Αλεξανδρούπολη) συνάντηση της ελληνικής χουντικής κυβέρνησης (Κόλλιας, Σπαντιδάκης, Παπαδόπουλος, Οικονόμου - Γκούρας ως υπουργός Εξωτερικών κ.λπ.) με αντίστοιχη της Τουρκίας (Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, Ι. Τσαγλαγιαγκίλ κ.λπ.) με αντικείμενο το Κυπριακό.

Η πλειοψηφία της Εξεταστικής Επιτροπή της Βουλής εμφανίζει τη συνάντηση ως απροετοίμαστη, πρόχειρη. Ο Παπαδόπουλος αντέτεινε ότι υπήρχε προετοιμασία από την κυβέρνηση Στεφανόπουλου. Ανέφερε συνάντηση Τούμπα - Τσαγλαγιαγκίλ το Δεκέμβρη του 1966. Καταθέτει ότι: «(...) η Τουρκία εφέρετο αποδεχόμενη την Ενωση με αντιπαροχή τη βάση της Δεκέλειας που θα παραχωρούσαν οι Αγγλοι».

Ακόμη ότι το Συμβούλιο του Στέμματος στις 6/2/1967 αποφάσισε να συνεχιστεί ο διάλογος. Εμφανίζει ότι στην Κεσάνη η Τουρκία υπαναχώρησε.

Το κυπριακό Πόρισμα σωστά αναφέρει σχετικά με την πρόταση των ελληνικών κυβερνήσεων (προδικτατορικής και χουντικής) ότι «η δικαιολογία κατάλυσης της κυπριακής ανεξαρτησίας με την προώθηση της παραπάνω πρότασης ήταν η αποτροπή προσχώρησης της Κύπρου στο "σιδηρούν παραπέτασμα"». Μάλιστα, ο Τσαγλαγιαγκίλ αποκάλυψε ότι ο Τούμπας ανέφερε πως η Ελλάδα είχε τη δύναμη να επιβληθεί του Μακαρίου σε περίπτωση άρνησής του.

Στην Κεσάνη, σύμφωνα με τον Κόλλια, οι Τούρκοι αντιπρότειναν διχοτόμηση ή καντόνια και η συνάντηση απέτυχε. Ο ίδιος ο Παπαδόπουλος κατέθεσε ότι ο Μακάριος δεν ενημερώθηκε για το θέμα της συνάντησης «γιατί αυτός ενδιαφερόταν για την ανεξαρτησία της Κύπρου». Επομένως τα δραματικά γεγονότα του 1974 δεν ήταν κεραυνός σε ξάστερο ουρανό...

Παναγιώτης ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ

Στέλεχος του ΚΚΕ, μέλος της Ειδικής Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων της Βουλής για τον «Φάκελο της Κύπρου»

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 10-11 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2018

Νίκος Μπογιόπουλος: Κι εγένετο το «κρέας – ψάρι»!

Μετά το κοινό ανακοινωθέν κυβέρνησης – Εκκλησίας αλλά και τις δηλώσεις των Τσίπρα – Ιερώνυμου, είναι φανερό ότι και ο διαχωρισμός των σχέσεων Κράτους – Εκκλησίας υπάγεται πλέον στην κατηγορία των ζητημάτων που η πολιτική απάτη τα έχει μετατρέψει σε ανέκδοτα. Όπως εκείνο το «φεύγουν οι βάσεις» που… μένουν καθώς φυσικά και το πιο πρόσφατο που βαφτίζει «τέλος των Μνημονίων» την διαιώνιση των Μνημονίων.

Επί του πιεστηρίου, λοιπόν, μετά και τις ανακοινώσεις των δύο πλευρών (εδω):

α) Η κυβέρνηση ενώ ισχυρίζεται ότι καταργεί την έννοια του κληρικού – δημοσίου υπαλλήλου, εντούτοις δεσμεύεται ότι το κράτος αναλαμβάνει εσαεί το βάρος της μισθοδοσίας των κληρικών που, όμως, δεν θα καταβάλλεται πλέον ως μισθός στους κληρικούς, αλλά που το Κράτος αναλαμβάνει να το καταβάλλει εσαεί στην Εκκλησία με τη μορφή επιδότησης. Πρόκειται, δηλαδή, για λαμπρή εφαρμογή του «θαύματος» που βαφτίζει το «κρέας – ψάρι» (κοινό ανακοινωθέν, παράγραφος 4)…

β) Η κυβέρνηση προχωρά στην παραίτηση του Δημοσίου από την διεκδίκηση του όλου της διαφιλονικούμενης λεγόμενης «εκκλησιαστικής περιουσίας». Με αυτό τον τρόπο παραχωρεί το 50% της περιουσίας αυτής στην Εκκλησία αποσύροντας την αμφισβήτηση που εγείρει το ελληνικό δημόσιο από το 1952 για αυτές τις τεράστιες εκτάσεις και περιουσίες και παραδίδοντας το ήμισυ αυτών στην Εκκλησία και στις μητροπόλεις (κοινό ανακοινωθέν, άρθρα 11,12,13).

γ) Η κυβέρνηση, όπως προέκυψε από τις δηλώσεις και τις σχετικές ευχαριστίες του Αρχιεπισκόπου προς τον Τσίπρα, αφενός αφήνει ανέγγιχτο στην αναθεώρηση που προωθεί το προοίμιο του Συντάγματος και την αναφορά του «Eις τo όνoμα της Aγίας και Oμooυσίoυ και Aδιαιρέτoυ Tριάδoς», αφετέρου με την διατήρηση στο άρθρο 3 των αναφορών περί «επικρατούσας» θρησκείας στην Ελλάδα, παραπέμπει τον διαχωρισμό Κράτους – Εκκλησίας στις ελληνικές (άμα τε και ορθόδοξες) καλένδες, διατηρώντας αυτές τις σχέσεις και διασυνδέσεις εξουσίας επί του μάταιου τούτου κόσμου στον αιώνα τον άπαντα.

                    Κατόπιν τούτων προκύπτει το ασφαλές συμπέρασμα:

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορούσε παρά είναι ο… εαυτός του και στο ζήτημα των σχέσεων Κράτους – Εκκλησίας. Ως γνήσιος εκπρόσωπος του «άλλα λέω, άλλα εννοώ, άλλα πιστεύω, άλλα κάνω κι άλλα λέω ότι κάνω», ο ΣΥΡΙΖΑ σε πλήρη συμφωνία με την Ιεραρχία θα παριστάνει ότι προχωρά σε «διαχωρισμό» Κράτους – Εκκλησίας την στιγμή που με τη δική του σφραγίδα αυτή η σκοταδιστική και αντιδραστική σύμφυση διατηρείται μέχρι… Δευτέρας Παρουσίας.

Κοινοβουλευτική παρέμβαση του ΚΚΕ για το Πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» και τη μετατροπή των συμβάσεων των εργαζομένων σε αορίστου χρόνου

ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τους Υπουργούς Εσωτερικών και Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης

Θέμα: Για το Πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» και τη μετατροπή των συμβάσεων των εργαζομένων σε αορίστου χρόνου.

Στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» εργάζονται σε 875 δομές 3500 εργαζόμενοι. Εδώ και 15 χρόνια με διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου προσφέρουν κοινωνική στήριξη και βοήθεια σε πάνω από 100.000 συνανθρώπους μας που εντάσσονται στις ευπαθείς κοινωνικά ομάδες (ΑμΕΑ, υπερήλικες, κ.ά.).

Το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» συνεχίζει με εφήμερο χαρακτήρα και κάθε χρονιά είναι στον αέρα αφού η χρηματοδότηση του και λειψή είναι και πατά σε ανεπαρκείς πηγές χρηματοδότησης. 

Διατηρείται δε με συνεχείς παρατάσεις, παραμένοντας μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, διαδοχικά από τις κυβερνήσεις.

 Οι εργαζόμενοι στο “Βοήθεια στο Σπίτι” παραμένουν χρόνια σε ομηρία και ο αριθμός τους φθίνει μιας και σπάνια αντικαθίστανται οι συνταξιοδοτηθέντες λόγω της υποχρηματοδότησης του προγράμματος. Έτσι ώστε να περάσουν πιο εύκολα αντιδραστικοί σχεδιασμοί - ήδη νομοθετημένοι και υπό αναστολή – με στόχο αυτές οι προνοιακές δομές να απευθύνονται στους πιο εξαθλιωμένους υπερήλικες και ΑμΕΑ αποκλείοντας την μεγάλη μάζα τους. Να παραδοθεί ως δράση στην επιχειρηματικότητα και την ανταποδοτικότητα, στους φορείς της λεγόμενης κοινωνικής οικονομίας. 

Στα λόγια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ υπεραμύνεται τη συνέχισή του. Όμως αντί να δρομολογεί την ανακοπή αυτής της πορείας - με άμεσα μέτρα τη μονιμοποίηση όλων των υφιστάμενων εργαζομένων, τη γενναία αύξηση της χρηματοδότησης του - με νόμο επανέφερε την απαγόρευση μετατροπής των συμβάσεων σε αορίστου, και δεν πρόσθεσε ούτε ένα ευρώ στη χρηματοδότηση του .

Η εξαγγελία δε της προκήρυξης διαγωνισμού για 3.000 μόνιμες θέσεις εργαζόμενων στο πρόγραμμα όχι μόνο δεν λύνει κανένα πρόβλημα άλλα θα λέγαμε ότι ανοίγει ύπουλα μονοπάτια ώστε να προχωρήσουν με ταχύτητα οι αντιδραστικές αλλαγές στο πρόγραμμα. Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι η επιλογή ενός νέου διαγωνισμού και μάλιστα μειωμένων θέσεων σημαίνει τη γενίκευση των απολύσεων για τους νυν εργαζόμενους στο πρόγραμμα καθώς και την άμεση μείωση του προσωπικού που το στελεχώνει κατά 500 θέσεις ! 

Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση με «τυρί» τις μόνιμες προσλήψεις επιχειρεί να συγκαλύψει και τις χιλιάδες απολύσεις που έρχονται για νυν προσωπικό καθώς και τους δρόμους που ανοίγει για την είσοδο των “ θεσμών” της λεγόμενης κοινωνικής οικονομίας στο «Βοήθεια στο Σπίτι», “θεσμοί” άρρηκτα δεμένοι με τη στρατηγική συρρίκνωσης του προγράμματος, την εμπορευματοποίηση του. 

Τα επιχειρήματα περί διαφάνειας στη διαδικασία των προσλήψεων είναι παραπλανητικά και προκλητικά για εργαζόμενους και ωφελούμενους μια και είναι γνωστό ότι οι εργαζόμενοι στο πρόγραμμα έχουν προσληφθεί μέσω ΑΣΕΠ και η σημαντική εμπειρία τους σε αυτόν τον ευαίσθητο τομέα είναι μια επιπλέον κρίσιμη παράμετρος για τη συνέχεια τους. 

ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι αρμόδιοι Υπουργοί:

• Με ποια μέτρα η κυβέρνηση προτίθεται να διασφαλίσει την απρόσκοπτη συνέχεια του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι», τη διεύρυνση και τον εμπλουτισμό του με τις αναγκαίες σήμερα υπηρεσίες στήριξης γερόντων – ΑμΕΑ, με το αναγκαίο προσωπικό

• Και αν και πως θα διασφαλίσει το σύνολο των εργαζόμενων στο πρόγραμμα, με κύριο το δίκαιο αίτημα τους για τη μετατροπή των συμβάσεων για όλους σε αορίστου χρόνου;

Οι βουλευτές

Χρήστος Κατσώτης

Γιάννης Δελής

Λιάνα Κανέλλη

Νίκος Καραθανασόπουλος

Γιώργος Λαμπρούλης

Νίκος Μωραΐτης

Μανώλης Συντυχάκης 

Σταύρος Τάσσος

Κοινοβουλευτικό Τμήμα KKE-Κ.Ο. Κ. Μακεδονίας μέσω gmail

Κοινοβουλευτική παρέμβαση του ΚΚΕ για το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο

ΕΡΩΤΗΣΗ 

Προς τον Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων

Θέμα: Για το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. 

Το τελευταίο διάστημα οι φοιτητές του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου έχουν έρθει εκ νέου αντιμέτωποι με σοβαρά προβλήματα ως προς τη λειτουργία του Ιδρύματος και την εργασιακή τους προοπτική. 

Πιο συγκεκριμένα, τον Ιούλιο του 2018, και μέσα στην εξεταστική περίοδο, η ΔΕ αποφάσισε αιφνιδιαστικά να ανακοινώσει στους φοιτητές ότι για την επανεγγραφή τους για τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά, θα έπρεπε να καταβάλλουν, μέσα σε ένα μήνα, το μισό του συνολικού ποσού της οικονομικής συμμετοχής τους, παρά τα δυσβάσταχτα βάρη που αντιμετωπίζει κάθε οικογένεια. 

Παράλληλα, δεν προχώρησαν καθόλου οι δεσμεύσεις για επιπλέον εξεταστικές ώστε να μη χάνονται έτη σπουδών, οι απαραίτητες υποδομές για τις αναγκαίες τηλεδιασκέψεις, η διανομή των συγγραμμάτων, η απόδοση των φοιτητικών πάσο, ενώ σοβαρότατο εξακολουθεί να είναι το πρόβλημα με την έλλειψη διδασκόντων, τους ωρομίσθιους διδάσκοντες που δεν υπογράφουν έγκαιρα συμβάσεις, δεν πληρώνονται τις επιβλέψεις και τα οδοιπορικά, εργάζονται ανασφάλιστοι με «μπλοκάκι». 

Πέραν των παραπάνω, οι φοιτητές των Τμημάτων του ΕΑΠ, στην πλειοψηφία τους, παραμένουν σε μια ομηρία σε σχέση με την επαγγελματική τους προοπτική, καθώς δεν έχει ορισθεί καμιά αντιστοιχία πτυχίου και πρόσβασης σε επάγγελμα. Έτσι, βαθαίνει η αποσύνδεση του πτυχίου τους από το επάγγελμα, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να δώσουν εξετάσεις ούτε σε ΑΣΕΠ, να μην μπορούν να διεκδικήσουν θέσεις που άπτονται του επιστημονικού τους αντικειμένου και να αποκλείονται από διάφορες προκηρύξεις πλήρωσης θέσεων, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με τους απόφοιτους του Τμήματος Ελληνικού και Ευρωπαϊκού Πολιτισμού. 

Η κατάσταση αυτή έρχεται να προστεθεί στα υπέρογκα ποσά που πληρώνουν οι φοιτητές προκειμένου να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους σε κάποιο Τμήμα του ΕΑΠ, την ίδια στιγμή που πληρώνονται τεράστια ποσά από την κυβέρνηση, ακολουθώντας την πολιτική και των προκατόχων της, για εκδηλώσεις βιτρίνας και διαφήμισης επιχειρήσεων στις υποδομές του Ιδρύματος. 

Είναι σαφές ότι η κατεύθυνση και της σημερινής όπως και των προηγούμενων κυβερνήσεων είναι να αντιμετωπίζει τους φοιτητές ως πελάτες που αγοράζουν τα προγράμματα - εκπαιδευτικά προϊόντα του ΕΑΠ, σε συνεργασία μάλιστα με τη σημερινή διοίκηση του Ιδρύματος, που έχει κι αυτή μερίδιο ευθύνης για την υπολειτουργία και την επιχειρηματική δράση του.

ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Υπουργός τι μέτρα προτίθεται να πάρει, ώστε:

- Να λυθούν άμεσα όλα τα προβλήματα λειτουργίας του ΕΑΠ, να εξασφαλισθούν μόνιμοι διδάσκοντες, αίθουσες, συγγράμματα και πάσο για τους φοιτητές.

- Το πτυχίο να είναι μοναδική προϋπόθεση για την πρόσβαση στο επάγγελμα και να καθορισθεί σαφώς η αντιστοίχηση περιεχομένου σπουδών και επαγγελματικών δικαιωμάτων.

- Να καταργηθούν άμεσα όλα τα δίδακτρα, να μην πληρώνουν οι φοιτητές ούτε ένα ευρώ από την τσέπη τους για τις σπουδές τους, σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο.

Οι βουλευτές

Γιάννης Γκιόκας

Γιάννης Δελής

Νίκος Καραθανασόπουλος

Μανώλης Συντυχάκης

Κοινοβουλευτικό Τμήμα KKE-Κ.Ο. Κ. Μακεδονίας μέσω gmail.

ΣΥΡΙΖΑ: Κάναμε και παρατηρητήριο .....τιμών !!!!!!!!!!!!!!

Μια ατελείωτη λίστα δεκάδων σελίδων, με τα «έργα και τις ημέρες» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, δόθηκε τη Δευτέρα στη δημοσιότητα από το υπουργείο Οικονομίας, εν είδει «απολογισμού» για το πώς «η αναπτυξιακή στρατηγική γίνεται πράξη».

Πρόκειται για μια λίστα - αληθινό «μνημείο» για τα όσα η κυβέρνηση αυτή έχει καταφέρει για λογαριασμό του κεφαλαίου, υιοθετώντας ένα προς ένα όλα τα μέτρα που έχουν καταδείξει οι επιχειρηματικοί όμιλοι, ως απαραίτητα για τη θωράκιση της κερδοφορίας τους και την προσέλκυση ξένων επενδύσεων.

Στις σελίδες αυτού του «απολογισμού» μπορεί να βρει κανείς κάθε πιθανό και απίθανο πεδίο όπου το αστικό κράτος γίνεται «αρωγός» στην επιχείρηση ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Από τα πακέτα των δισεκατομμυρίων, τα ταμεία και τα «χρηματοδοτικά εργαλεία», με τα οποία η κυβέρνηση «ταΐζει» την καπιταλιστική κερδοφορία, μέχρι την «άρση των εμποδίων» για τη σύσταση επιχειρήσεων, ώστε το κεφάλαιο να μη «δίνει λογαριασμό» για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων και την προστασία του περιβάλλοντος.

Και από τον «αναπτυξιακό νόμο», το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, τις φοροαπαλλαγές και εισφοροαπαλλαγές, μέχρι τις ιδιωτικοποιήσεις, τις ΣΔΙΤ, τις υποδομές για κλάδους όπως της Ενέργειας και των Μεταφορών, τα μέτρα για τη στήριξη του «εξαγωγικού προσανατολισμού» και τις παρεμβάσεις σε Ερευνα και Παιδεία.

Ακόμα και όσα με θράσος η κυβέρνηση παρουσιάζει περίπου ως «φιλολαϊκές» παρεμβάσεις, στην ουσία τους δεν αφορούν τίποτα παραπάνω από στόχους του κεφαλαίου.

Για παράδειγμα, στην ενότητα περί «προστασίας των καταναλωτών», πέρα από τις γνωστές αστειότητες περί «παρατηρητηρίων τιμών» (παρατηρούν προφανώς το πώς η αντιλαϊκή πολιτική εκτοξεύει τις τιμές για τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες), περιλαμβάνονται κατά βάση μέτρα για την αντιμετώπιση του λεγόμενου «παρεμπορίου», όπως και «ρυθμίσεις» που γονατίζουν επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους, μέσα από απελευθερώσεις τομέων της οικονομίας και μέτρα για την παραπέρα συγκέντρωση.

Ενώ για τα «υπερχρεωμένα νοικοκυριά», ως μέτρο ανακούφισης προβάλλονται τα διάφορα γραφεία που έχει στήσει η κυβέρνηση, ως «μεσάζοντες» για να προσέλθουν οι οφειλέτες στα γκισέ των τραπεζών.

Στον ίδιο απολογισμό αποτυπώνεται επίσης με συγκεκριμένο τρόπο το πώς η πολιτική προς όφελος του κεφαλαίου διαπερνά ενιαία την «εσωτερική» και την εξωτερική πολιτική.

Ετσι, ανάμεσα στα άλλα καταγράφονται οι πρωτοβουλίες που παίρνει η κυβέρνηση ώστε οι επιχειρηματικοί όμιλοι να βρουν νέα πεδία κερδοφορίας σε Μέση και Απω Ανατολή και στην Αφρική. Αλλά και τα σχήματα που στήνει με άλλα καπιταλιστικά κράτη στα Βαλκάνια (τετραμερείς, «Οργανισμός Ανάπτυξης και Ενίσχυσης της Συνεργασίας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης» κ.ά.), προωθώντας τους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς στην περιοχή.

Τα σχέδια αυτά, που θυμίζουν ανάλογες προτάσεις από αστικά επιτελεία των ΗΠΑ και της ΕΕ για μια «περιφερειακή ένωση», στην πορεία προς την ένταξη όλων των χωρών της περιοχής σε ΕΕ και ΝΑΤΟ, δείχνουν πως τα επιχειρηματικά σχέδια πάνε χέρι - χέρι με την επικίνδυνη εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς.

Ολα τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν στα αντιλαϊκά «κατορθώματα» της κυβέρνησης, στα αντεργατικά μέτρα που ψήφισε και ήρθαν να «κατοχυρώσουν» νομοθετικά την ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, δηλαδή τον «νούμερο 1» παράγοντα για τη θωράκιση της κερδοφορίας και την «προσέλκυση επενδυτών».

Η σχετική λίστα επιβεβαιώνει και με το παραπάνω το ταξικό - προς όφελος του κεφαλαίου - «πρόσημο» της κυβερνητικής πολιτικής. Απέναντι σ' αυτήν την αντιλαϊκή στρατηγική, που υπηρετούν κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, οι εργαζόμενοι χρειάζονται να προβάλουν και να διεκδικήσουν τη δική τους «ατζέντα»: Αυτή για την ανάκτηση των απωλειών που είχαν στα χρόνια της κρίσης, για τη διεκδίκηση των δικών τους σύγχρονων αναγκών.

Από τη στήλη η Αποψη μας του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ

ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ. Κάλπικοι καβγάδες ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ, αλλά και ταύτιση στα βασικά...

Στις 14 Νοέμβρη θα διεξαχθεί στην Ολομέλεια της Βουλής η συζήτηση για τη Συνταγματική Αναθεώρηση, όπως αποφάσισε η Διάσκεψη των Προέδρων. Η συνεδρίαση δεν θα λάβει αποφάσεις ως προς την ουσία και τα αναθεωρητέα άρθρα, αλλά ως προς τη συγκρότηση της Αναθεωρητικής Επιτροπής της Βουλής, που θα παραδώσει τις προτάσεις της.

Η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση αξιοποιούν την όλη συζήτηση για να υποδαυλίσουν το διπολικό «καβγά». Ταυτόχρονα, όμως, σε επίπεδο προτάσεων είναι ορατή η σύμπλευσή τους στο βασικό ζητούμενο αυτής της πρωτοβουλίας, που είναι η θωράκιση του αστικού πολιτικού συστήματος.

Η πρόταση της ΝΔ για τη Συνταγματική αναθεώρηση, που θα παρουσιάσει αύριο ο Κυρ. Μητσοτάκης στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του, θα προβλέπει την «εξασφάλιση σταθερού εκλογικού κύκλου» και την «πλήρη αποσύνδεση της πρόκλησης εθνικών εκλογών από την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας», σύμφωνα με πηγές από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. 

Διόλου τυχαία, η εξασφάλιση της κυβερνητικής σταθερότητας βρίσκεται στην κορυφή των προτάσεων του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να μη διαταράσσεται η υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής.

                      «Τσακώνονται» για το ποιος είναι με τη συναίνεση...

Οι ίδιες πηγές από τη ΝΔ κατηγορούν την κυβέρνηση πως «αν πραγματικά ενδιαφερόταν για μια ευρεία, τολμηρή και συναινετική αναθεώρηση δεν θα την έφερνε στη Βουλή σε προεκλογικό χρόνο». Επίσης, υποστηρίζουν ότι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ «ακυρώνει το στόχο για μια ευρεία και τολμηρή αναθεώρηση», επειδή αρνείται την πρόταση της ΝΔ να κριθούν αναθεωρητέα όλα τα βασικά άρθρα που θα προτείνουν τα κόμματα «και το λόγο για την κατεύθυνση των αλλαγών να τον έχουν οι πολίτες με την ψήφο τους στις επικείμενες εκλογές».

Ο ΣΥΡΙΖΑ απαντάει μέσω πηγών του πως «η εμμονή του κ. Μητσοτάκη στο να κριθούν αναθεωρητέα όλα τα άρθρα του Συντάγματος που εισηγούνται τα κόμματα, είναι, όχι μόνο αδιανόητη, αλλά και συγκρούεται με τη λογική του Συντάγματος», που θέτει διαφορετικές πλειοψηφίες ανάμεσα στις δύο κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες. Οι ίδιες πηγές τονίζουν πως η «τολμηρή αναθεώρηση» στην οποία αναφέρεται η ΝΔ, δεν είναι τίποτα άλλο παρά «η συνταγματοποίηση του ακραίου νεοφιλελευθερισμού», προσθέτοντας πως «εντύπωση μας προκαλεί η παράλειψη κάθε αναφοράς στο άρθρο 86 και στο νόμο περί ευθύνης υπουργών στο non paper της ΝΔ».

                                       Για «ευκαιρία» μιλάει ο αρχιεπίσκοπος

Στο ζήτημα της Συνταγματικής αναθεώρησης αναφέρθηκε ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου. «Είναι μια ευκαιρία τώρα να εξετάσουμε πολλά πράγματα από την αρχή και να αλλάξουμε και μερικές ιδέες. Και εμείς την πολύ αυστηρότητα και η πολιτεία την πολύ προχειρότητα», δήλωσε στους δημοσιογράφους, τονίζοντας ότι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ δεν προκάλεσε έκπληξη στην Εκκλησία. «Το θέμα είναι να καταλήξουμε τι εννοούμε θρησκευτικά ουδέτερος», είπε, προσθέτοντας πως «ο πρωθυπουργός δεν ξέρω τι εννοεί, θα μας πει τι εννοεί».

Ειδικά για το ζήτημα της «θρησκευτικής ουδετερότητας», σημείωσε: «Θρησκευτικά ουδέτερο είναι το κράτος της Γερμανίας. Θα ήθελα να ζήσω στη Γερμανία και να είμαι θρησκευτικά ουδέτερος. Είναι θρησκευτικά ουδέτερο κράτος, συνεργάζονται, βοηθάει την Εκκλησία άριστα. Θρησκευτικά ουδέτερο κράτος είναι και η Γαλλία, αλλά είναι εχθρικές οι σχέσεις, δεν θα μου άρεσε. Θρησκευτικά ουδέτερο είναι το Βέλγιο, αλλά καλύπτει το κράτος όλους τους μισθούς των κληρικών».

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος θα συνεδριάσει και την Τρίτη, όπου και αναμένεται να καταλήξει σε απόφαση για τη Συνταγματική αναθεώρηση.

Υπενθυμίζουμε πως η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ ξεπερνά με το ημίμετρο του «εξορθολογισμού» το υπερώριμο αίτημα του διαχωρισμού κράτους και εκκλησίας.

πηγή 902.gr

Σχετικά

Στη Βουλή οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τη θωράκιση του αστικού πολιτικού συστήματος