..

Kαι μεις τι περιμένουμε. Ότι οι κουφοί παραχωρήσεις θα μας κάνουν; Οι αχόρταγοι κάτι θα μας δώσουν; Ότι οι λύκοι θα μας ταϊσουνε αντί να μας καταβροχθίσουν; Ότι από φιλία θα μας προσκαλέσει η τίγρης να της βγάλουμε τα δόντια; Τέτοια περιμένουμε; (Μπ. Μπρεχτ)

Κυριακή 30 Απριλίου 2017

ΣΥΡΙΖΑ: Οι εργαζόμενοι φέρουν τις ευθύνες για την αγορά εργασίας


Μνημείο απύθμενου θράσους αποτελεί η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για την Εργατική Πρωτομαγιά, που φτάνει στο σημείο να αποδίδει ευθύνες στους εργαζόμενους για την κατάσταση που επικρατεί στην αγορά εργασίας. 

Ιδού ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα: 
«Η κυβέρνηση έδωσε μια τεράστια μάχη σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την επαναφορά εργασιακών δικαιωμάτων, για την ύπαρξη και τη διεύρυνση του ευρωπαϊκού κοινωνικού κεκτημένου στην Ελλάδα. Μάχη που, στην περίπτωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων έχει θετική έκβαση, μάχη που συνεχίζεται. 
Ομως οι μάχες δεν κερδίζονται μόνο από τις κυβερνήσεις, ειδικά στους σημερινούς συσχετισμούς δύναμης. Οπως μας υπενθυμίζει η Εργατική Πρωτομαγιά, οι μάχες κερδίζονται από τους λαϊκούς αγώνες, από τους αγώνες των εργαζομένων». 

Να λοιπόν που για τη ζούγκλα στην αγορά εργασίας, την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ διαφύλαξε ως κόρη οφθαλμού και την επέκτεινε ακόμα περισσότερο, έχουν ευθύνη οι εργαζόμενοι, που δεν στήριξαν όσο θα έπρεπε την κυβέρνηση στην «τεράστια μάχη» που έδωσε για να υπερνικήσει τον αρνητικό συσχετισμό! 

Γίνεται φανερό ότι όσο προχωρά η κλιμάκωση των αντεργατικών μέτρων, τόσο η κυβέρνηση θα αναζητά καταφύγιο στην πρόκληση και στο ψέμα. 

Γι' αυτό χρειάζεται η απάντηση στην αντιλαϊκή της πολιτική και την κοροϊδία να είναι ηχηρή και μαζική, με τον ταξικό γιορτασμό της Πρωτομαγιάς τη Δευτέρα και τις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ.

Σάββατο 29 Απριλίου 2017

Νίκος Καραθανασόπουλος: Διαγράφετε πρόστιμα για λαθρεμπορία


Το ΚΚΕ από την αρχή είχε πάρει ξεκάθαρη θέση καταψηφίζοντας το νομοσχέδιο, τα άρθρα του και την επίμαχη τροπολογία. Ενώ ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Νίκος Καραθανασόπουλος, παρεμβαίνοντας στην κοκορομαχία, επισήμανε: 

«Παρακολουθήσαμε μία πολύ αποκαλυπτική συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων ανάμεσα στον πρωθυπουργό και τον πρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τσακώνεστε για τα συμφέροντα των επιχειρηματιών, ποιος τα υπηρετεί καλύτερα τη στιγμή που και η ΝΔ ως κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα ως κυβέρνηση τσακίζετε τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους. Με την ομιλία του προέδρου των ΑΝΕΛ ανοίγετε τον ασκό του Αιόλου και σας προειδοποιούμε γι' αυτό. Έχετε την ίδια τακτική πολιτική, έχετε την ίδια πρακτική, ακολουθείτε την ίδια κοινοβουλευτική διαδικασία, με κατεπείγοντα νομοσχέδια, με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, με τροπολογίες σκανδαλώδεις και "φωτογραφικές". Πόσο πολύ μοιάζετε. Γι' αυτό, το μόνο που έχουμε να πούμε είναι ότι οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα πρέπει να βγάλουν πολύ γρήγορα τα συμπεράσματά τους». 


Το νομοσχέδιο για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό, που αποτελούσε ένα ακόμη αίτημα του κεφαλαίου, ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία. Υπέρ του νομοσχεδίου ψήφισαν 151 βουλευτές, κατά 76 και 29 δήλωσαν «παρών». 

Συγκεκριμένα, «ναι» ψήφισαν ο ΣΥΡΙΖΑ, οι ΑΝΕΛ και το Ποτάμι. Εκτός από το ΚΚΕ, που καταψήφισε το νομοσχέδιο αναδεικνύοντας τον ταξικό του χαρακτήρα υπέρ του κεφαλαίου, η ΝΔ και η Ένωση Κεντρώων ψήφισαν «όχι» θεωρώντας ότι δεν εξασφαλίζει όλα τα ζητούμενα των επιχειρηματικών ομίλων. Το ΠΑΣΟΚ και η Χρυσή Αυγή δήλωσαν «παρών», καταθέτοντας, όπως και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, «εποικοδομητικές προτάσεις»  για τη «βελτίωση» ορισμένων διατάξεών του.

Πέμπτη 27 Απριλίου 2017

Αλέξης Τσίπρας: Από Εθνικό έγκλημα η αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ έγινε ότι και να μην υπήρχε μνημόνιο ΕΜΕΙΣ θα την ιδιωτικοποιούσαμε!!!!!Video


Στην προχτεσινή συνέντευξη στον ΑΝΤ1, ο Αλ. Τσίπρας ρωτήθηκε για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και είπε: 

«Ακόμα και αν δεν υπήρχε μνημόνιο και τρόικα, εφόσον είμαστε κράτος - μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης και είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθούμε τους κανόνες του ανταγωνισμού που βάζει η Κομισιόν, είμαστε υποχρεωμένοι να πάμε τη ΔΕΗ, που έχει το 50% στην παραγωγή, αλλά το 90% στη λιανική, να την πάμε στο 50%, επειδή το άλλο 40% το αγοράζει από τρίτους. 
Αυτό κατά τη γνώμη μου θα εξυγιάνει τη ΔΕΗ (...) χρειάζεται να ανταποκριθούμε στις δεσμεύσεις που έχουμε από το ευρωπαϊκό πλαίσιο». 

Για όσους δεν κατάλαβαν, το «ευρωπαϊκό πλαίσιο» είναι η «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, στο έδαφος της οποίας η ΔΕΗ προχώρησε στην αγορά ρεύματος από ανταγωνιστικές επιχειρήσεις (φυσικό αέριο, ΑΠΕ) για να μην εμφανίζεται ως μονοπώλιο στη παραγωγή.

Τώρα, σε συνέχεια της ίδιας στρατηγικής, πρέπει να «ισορροπήσει» το ποσοστό της στην πώληση με αυτό στην παραγωγή. Πάνω εδώ συγκρούονται διαφορετικά σχέδια για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της εταιρείας, που συγκλίνουν όμως στον ίδιο στόχο και θα έχουν τα ίδια αρνητικά αποτελέσματα για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα. 

Επομένως, οι δηλώσεις του πρωθυπουργού δεν είναι τίποτα περισσότερο από κυνική ομολογία ότι ανεξάρτητα από το μνημόνιο, η στρατηγική της «απελευθέρωσης» είναι αυτή που καθορίζει τα πράγματα σε ό,τι αφορά τη ΔΕΗ και γενικά την Ενέργεια.

Αλέξης Τσίπρας: Τα πλεονάσματα προήλθαν από την .....φοροδιαφυγή!!!!!


Τα «επικαιροποιημένα» και «συμπληρωματικά» μνημόνια που υπογράφει αυτές τις μέρες η κυβέρνηση με τους δανειστές, η νέα επίθεση στα Εργασιακά και η φοροεπιδρομή στα λαϊκά στρώματα, πάνε χέρι - χέρι με την προκλητική προπαγάνδα της κυβέρνησης, που θέλει να αποσπάσει τη λαϊκή ανοχή. 

Τον τόνο δίνει ο ίδιος ο πρωθυπουργός, που στην προχτεσινή του συνέντευξη είπε το ανεκδιήγητο ότι τα πλεονάσματα προήλθαν από το «σκούπισμα» της φοροδιαφυγής. Από εκεί και πέρα, τα κυβερνητικά στελέχη και οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες, ζυγισμένοι - στοιχισμένοι, συνδέουν με τη φοροδιαφυγή όλα τα φαινόμενα που δημιουργεί το καπιταλιστικό σύστημα και μιλάνε για «μάχη» που δεν μπορεί να προχωρήσει με «αστερίσκους» για κανέναν κ.ά. 

Σε ποιους τα λένε όλα αυτά; 

Στους εργαζόμενους, τους ανέργους και τους συνταξιούχους, που τους έχουν «γδάρει» για να βγαίνουν τα ματωμένα πλεονάσματα και να πληρώνονται τα χρέη που δημιούργησαν οι καπιταλιστές;

Στους εργαζόμενους των 400 ευρώ, που σύμφωνα με τα όσα αποφάσισαν κυβέρνηση - δανειστές, δεν θα τους πιάνει στο εξής το αφορολόγητο;

Στους αυτοαπασχολούμενους και τα λαϊκά σπίτια, που τους έχουν πνίξει τα χρέη και κάθε μέρα μετράνε πάνω από 900 εντολές για κατασχέσεις σε λογαριασμούς; 

Σίγουρα πάντως δεν τα λένε στους επιχειρηματικούς ομίλους, που απολαμβάνουν ένα σωρό «αστερίσκους», φοροαπαλλαγές και εισφοροαπαλλαγές, ενώ τώρα τους τάζουν και επιπλέον «διευκολύνσεις» στο πλαίσιο των περιβόητων «αντίμετρων»...

Τετάρτη 26 Απριλίου 2017

Νίκος Μπογιόπουλος: Είναι σφαγΕΕίο – Αποδέσμευση!


Το 4ο Μνημόνιο ήρθε. Και θα είναι ολίγον… «στενάχωρο», όπως μας είπε ο κ.Τσακαλώτος. Αλλά αυτή τη φορά δεν το λένε Μνημόνιο. Το λένε «αξιολόγηση». Η δε Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα το λένε «πρόοδο».

Στο μεταξύ η εμπειρία του παρελθόντος αλλά και οι εξελίξεις του παρόντος «φωνάζουν» για το αυτονόητο. Επιβεβαιώνουν το προφανές:
Το θέμα για την Ελλάδα όσον αφορά την ΕΕ δεν είναι η διαπραγματευτική δεινότητα του εγχώριου «διαπραγματευτή», οι τσαχπινιές ή τα τσαλιμάκια στο πλαίσιο της «θεωρίας των παιγνίων». Το θέμα είναι αυτό καθ’ αυτό το «παίγνιο». Το θέμα είναι αυτή καθ’ αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το θέμα είναι ότι: Η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Κομισιόν της, το Eurogroup της, η Τράπεζά της, οι χτεσινοί, οι νυν και οι αυριανοί Σόιμπλε της, δεν είναι το «κοινό ευρωπαϊκό μας σπίτι»,

Η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν, είναι και θα είναι το Διοικητήριο όπου στεγάζεται μια στυγνή «κομαντατούρ» της διεθνούς, της ευρωπαϊκής και της εγχώριας πλουτοκρατίας. Είναι μια ακρίδα που έχει επιπέσει επί της κεφαλής του ελληνικού και όλων των λαών της Ευρώπης.
Η ΕΕ είναι μια ζούγκλα που με ή χωρίς τρόικες, με ή χωρίς Μνημόνια, προωθεί πολιτικές που ισοδυναμούν με κοινωνικό ολοκαύτωμα. Που απαρτίζεται από γραβατωμένους κανίβαλους και χαμογελαστά πολιτικά παχύδερμα. Είναι το επιτελικό όργανο των πολυεθνικών που πυροδοτεί τα κρεματόρια των εργασιακών «Άουσβιτς» και χτίζει τα σκλαβοπάζαρα των κοινωνικών «Νταχάου».
Καμία διαπραγμάτευση εντός του «Άουσβιτς» δεν πρόκειται να αναιρέσει τους κανόνες λειτουργίας του «Άουσβιτς» – το «σύμφωνο του ευρώ», τους κανόνες «επιτήρησης και εποπτείας», το «σύμφωνο σταθερότητας» και λιτότητας, τα τετελεσμένα του Μάαστριχτ.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η ένωση των καπιταλιστών, είναι η ένωση των ιμπεριαλιστών ενάντια στους λαούς της Ευρώπης που στο εσωτερικό της δεν βασιλεύει η «ισοτιμία» και η «κοινωνική δικαιοσύνη», αλλά η ανισομετρία και το «δίκαιο» του ισχυρού.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωζώνη της και όλη η δομή του ευρωενωσιακού κατεστημένου αποτελεί ένα σφαγείο των εργαζομένων, κατάλυσης των λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών που στέκονται εμπόδιο στην «ανταγωνιστικότητα» των μονοπωλίων.


Πρόκειται για την «ανταγωνιστικότητα» η οποία κινεζοποιεί μισθούς και «αυτοκτονεί» ανθρώπους στην Ελλάδα. Η Ελλάδα της «ανάπτυξης» που έφερε την κρίση και η Ελλάδα της κρίσης που ξεπουλιέται για 99 χρόνια ώστε να έρθει η «ανάπτυξη», η Ελλάδα των πάμπλουτων εφοπλιστών, τραπεζιτών, βιομηχάνων και εργολάβων, από την μια και η Ελλάδα των Μνημονίων και των συσσιτίων, από την άλλη, είναι η Ελλάδα της ΕΕ.
Αυτό το θυσιαστήριο δικαιωμάτων, η ΕΕ, είναι καραμπινάτη απάτη να εμφανίζεται σαν «μονόδρομος» και πολύ περισσότερο σαν εν δυνάμει «απάνεμο λιμάνι» των λαών!
Αυτό το κολαστήριο είναι ασύγγνωστη αυταπάτη να λογίζεται σαν πεδίο «διαπραγμάτευσης», αρκεί να βρεθεί ένας καλός διαπραγματευτής με ιδιαίτερες επιδόσεις στις «κωλοτούμπες».

Είναι πρόδηλο: Στο Κολοσσαίο τα όρια της διαπραγμάτευσης δεν τα ορίζουν οι καλές προθέσεις του διαπραγματευτή. Τα ορίζουν οι τίγρεις του Κολοσσαίου.

Είναι ψευδαίσθηση ότι στο Κολοσσαίο υπάρχει χώρος για διαπραγμάτευση. Στο Κολοσσαίο το ερώτημα ποτέ δεν ήταν τι θα κερδίσεις αλλά το ποια κομμάτια από τη σάρκα σου θα περισώσεις.
Τα 35 χρόνια της παραγωγικής αποσάθρωσης, του πλιάτσικου, της κοινωνικής οπισθοδρόμησης και της πολιτικής απάτης από την ένταξη στην ΕΟΚ – ΕΕ, βοούν: Άλλη οδός για μια Ελλάδα κυρίαρχη και ένα λαό με προκοπή και με ολόκληρη αξιοπρέπεια δεν υπάρχει από την οδό της εξόδου από την ΕΕ. Όχι με όρους αστικού εθνικισμού και ακροδεξιού «ευρωσκεπτικισμού», αλλά με όρους ανατροπής όλου του συστήματος της κυριαρχίας των μονοπωλίων.
Όπως αποδεικνύει η έξοδος της Βρετανίας από την ΕΕ, όπως επιβεβαιώνουν οι επικλήσεις στο εθνικό νόμισμα από ναζί (τύπου Χρυσής Αυγής) και φασίστες (τύπου Λεπέν), τίποτα απ’ όσα ακολούθησαν την συνθήκη του Μάαστριχτ, την ΟΝΕ, τα Μνημόνια δεν θα αλλάξει για τον λαό, αν αλλάξει απλώς το νόμισμα ή αν το «μέσα –έξω» από την ΕΕ αποτελέσει ένα επεισόδιο στο πλαίσιο των ενδοιμπεριαλιστικών συσχετισμών και των ενδοαστικών ανταγωνισμών.

Το θέμα είναι να εκμηδενιστούν τα αίτια που προκαλούν φτώχεια και δυστυχία, σε όποιο νόμισμα κι αν μετριούνται. Το θέμα είναι να τσακιστούν οι δυνάμεις και οι μηχανισμοί της εκμετάλλευσης, σε όποιο ιμπεριαλιστικό κέντρο συμμετέχει ή δεν συμμετέχει η Ελλάδα, σε όποιο νόμισμα κι αν τα «ντόπια θεριά» - όπως έλεγε ο Βάρναλης - σφετερίζονται την υπεραξία που παράγει το αίμα, το μυαλό και ο ιδρώτας του εργαζόμενου λαού.

Κι ο μόνος τρόπος για να μην μετρούν τα ευρώ ή οι δραχμές την φτώχεια και τη δυστυχία των πολλών, είναι να αλλάξουν οι κάτοχοι του παραγόμενου πλούτου.
Ο μόνος τρόπος για να συμβεί αυτό, στην Ελλάδα των 570 υπερδισεκατομμυριούχων που ελέγχουν το 50% σχεδόν του ΑΕΠ της χώρας, ο μόνος τρόπος για να συμβεί αυτό σε ένα πλανήτη που 8 «Κροίσοι» κατέχουν τόσο πλούτο όσα τα υπάρχοντα του 50% του πληθυσμού της Γης, ο μόνος τρόπος για να αλλάξει αυτό σε μια ΕΕ των 100 εκατομμυρίων φτωχών και 30 εκατομμυρίων ανέργων, είναι ο παραγόμενος πλούτος να περάσει από τα χέρια αυτών που τον υπεξαιρούν στα χέρια αυτών που τον παράγουν.

Με μια κουβέντα: Κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας, εργατική εξουσία.

Αυτή είναι η ικανή συνθήκη για να ανατραπεί η μαυρίλα που έφεραν στην πατρίδα μας όσοι με την ΕΟΚ, με το Μάαστριχτ, με την ΟΝΕ, με το ευρώ, έταζαν «απάνεμα λιμάνια» και «χρυσά κουτάλια».

Η εμπειρία δεκαετιών από την παραμονή της χώρας σε αυτό τον «λάκκο των λεόντων», όπως από το 1957 αποκαλούσε το ΚΚΕ την τότε ΕΟΚ, επιβεβαιώνει περίτρανα τη θέση των κομμουνιστών: Η αποδέσμευση της Ελλάδας από την ΕΕ – θα το επαναλάβουμε: όχι με όρους αστικού «ευρωσκεπτικισμού» και αστικού εθνικισμού, αλλά με όρους λαϊκής αφύπνισης ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, με σχέδιο και πρόγραμμα ανατροπής της εξουσίας της χρηματιστικής ολιγαρχίας – καθίσταται αναγκαία συνθήκη για την επιβίωση του λαού και την αναδημιουργία του τόπου.

Η αποδέσμευση της χώρας από την ΕΕ (και όχι μόνο από το νόμισμά της), η έξοδος της χώρας από τον λάκκο των ευρωμνημονίων ή των δραχμομνημονίων, η απεμπλοκή της Ελλάδας από την ΕΕ της «λιτότητας» (χτες), των μνημονίων (σήμερα), των «προγραμμάτων» (αύριο) καθίσταται αγώνας άμεσος και επιτακτικός.

Ενας τέτοιος αγώνας για την αποδέσμευση της χώρας από την ΕΕ, αγώνας αλληλένδετος με την αποτίναξη του καπιταλιστικού ζυγού, ισοδυναμεί με αναγκαία παράμετρο για την υλοποίηση της ικανής συνθήκης: Για το πέρασμα, δηλαδή, της εξουσίας από τους κηφήνες στον εργαζόμενο λαό.

Φυσικά δεν αγνοούμε ότι μετά από δεκαετίες πλύσης εγκεφάλου οι προπαγανδιστές του «ευρωμονόδρομου» επικαλούνται τα ίδια τα αποτελέσματα της προπαγάνδας τους για να μας αντιτάξουν: «Η πλειοψηφία των Ελλήνων θέλει την ΕΕ». Μάλιστα. Γνωρίζουμε τους συσχετισμούς, τις πλειοψηφίες (και τους τρόπους αυτές δημιουργούνται). Αλλά αυτό δεν αποτελεί τεκμήριο μη ορθότητας της άποψης ότι ο λαός μας μόνο ζημιές θα μετράει όσο βρίσκεται σε «συμμαχία», σε «εταιρική» σχέση εξάρτησης και αλληλεξάρτησης με μια ένωση εγχώριων και ξένων λύκων που του πίνουν το αίμα. Όπως δεν αποτέλεσε τεκμήριο ορθότητας για την παραμονή στην εξουσία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ το γεγονός ότι ο λαός – πλειοψηφικά - επί 40 χρόνια τους ανεχόταν.
Ο ελληνικός λαός αξίζει να οικοδομήσει τις προς το συμφέρον του πλειοψηφίες – και να τις υπερασπιστεί απέναντι στους «δημοκράτες» που επικαλούνται τις πλειοψηφίες μόνο όταν τους βολεύουν.

Αξίζει να πεισθεί ότι η Ελλάδα δεν είναι μια «μικρή» χώρα που «δεν μπορεί» να αντιταχθεί – εφ’ όλης της ύλης – στους ισχυρούς.
Αξίζει να πεισθεί ότι αυτός ο δύσκολος δρόμος είναι απείρως ευκολότερος από τον αδιάβατο δρόμο της διαρκούς αποδοχής των μικρότερων ή μεγαλύτερων εκβιασμών. Αξίζει να ακολουθήσει τη δική του σημαία. Να μην συμβιβαστεί με το «ολίγον έγκυος» ή με μια «θηλιά» που οι «Σόιμπλε» θα τη σφίγγουν ή θα την χαλαρώνουν κατά το δοκούν.

Ο λαός μας αξίζει να γίνει αυτοπροσώπως «διαπραγματευτής» πρωτοστατώντας για μια αληθινή Ευρώπη των λαών όπου ο καθένας χωριστά και όλοι οι λαοί μαζί δεν θα περιμένουν σαν «Δευτέρα Παρουσία» την «ανατροπή των συσχετισμών» από τα πάνω αφού θα έχουν ανατρέψει την ίδια την βαρβαρότητα από τα κάτω.

Αξίζει να απειθαρχήσει και να ορθώσει το πατριωτικό, το διεθνιστικό και ανυπάκουο ανάστημά του απέναντι στην ένωση των σύγχρονων «Μέττερνιχ» μιας και δεν οφείλει να διαπραγματεύεται μαζί τους τίποτα απ’ όσα δικαιούται.

Η δυσκολία αυτού του δρόμου, ευθέως ανάλογη της αναγκαιότητάς του, υπογραμμίζει διπλά το χρέος όσων ποτέ δεν παραιτήθηκαν από το «θέλουμε λεύτερη εμείς πατρίδα και πανανθρώπινη τη λευτεριά»: Να επιμείνουν και να εμπνεύσουν, να ηγηθούν και να ενώσουν το λαό σε αυτή την προσπάθεια.

enikos.gr

Τρίτη 25 Απριλίου 2017

Ο Αλέξης Τσίπρας στον Νίκο Χατζηνικολάου: Το μάρμαρο θα το πληρώσει ο συνταξιούχους. VIDEO


Ο συνταξιούχος και ο χαμηλόμισθος θα πληρώσει για να μειωθούν οι φόροι στις επιχειρήσεις και για να επιτευχθούν τα ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα ανέφερε εμμέσως πλην σαφώς ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζοντας ως προτέρημα της κυβέρνησής του έναντι της ΝΔ το ότι δεν γίνονται διαδηλώσεις όπως παλιότερα και ξεκαθάρισε ότι μέχρι τις 22 Μάη θα ψηφιστούν όλα τα αντιλαϊκά μέτρα για το 2019 και 2020 με την «προσδοκία» μιας συνολικής συμφωνίας που θα περιλαμβάνει και το χρέος.

Σε συνέντευξή του στο δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 πανηγύρισε για το νέα συμφωνία και τα επιπλέον μέτρα 3,6 δισ. ευρώ παραδεχόμενος ότι «κάποια χάσαμε πράγματι», αλλά «κερδίσαμε αντίμετρα» τα οποία ωστόσο παραδέχθηκε ότι δεν αφορούν αυτούς που θα πληγούν. Ανέφερε ότι «ένα ευρώ επιβαρύνουμε, ένα ευρώ ελαφρύνουμε αλλά όχι στον ίδιο άνθρωπο» και πως τα θετικά μέτρα περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων η «μείωση 3% της φορολογίας των επιχειρήσεων» και «σχολικά γεύματα». Συνεπώς κατά τον πρωθυπουργό ο συνταξιούχος με τη νέα μείωση της σύνταξης και ο μισθωτός των 500 ευρώ με τη νέα μείωση του αφορολόγητου, θα καλύψει το κενό από τη μείωση των φόρων των επιχειρηματικών ομίλων και θα πληρώσει ως φτωχός για το φτωχότερο και αυτό η κυβέρνηση το εμφανίζει ως προνοιακή πολιτική.

Για το χρέος επιβεβαίωσε ότι τα νέα αντιλαϊκά μέτρα είναι προϋπόθεση για να συμφωνηθούν οι μεσοπρόθεσμες ρυθμίσεις, λέγοντας ότι τα μέτρα «προφανώς θα τα ψηφίσουμε για να πάρουμε τη λύση για το χρέος, αυτή είναι η προϋπόθεση», ενώ και για την επίτευξη ρυθμού ανάπτυξης 2% του ΑΕΠ για το 2017 που προβλέπει το ΔΝΤ άφησε σαφώς να εννοηθεί ότι θα λαός θα ματώσει ξανά λέγοντας: «Θα σφίξουμε όλοι μαζί τα δόντια να το πετύχουμε αυτό;». Ισχυρίστηκε πως «τα μέτρα είναι το εξιτήριο από το πρόγραμμα», δηλαδή το μνημόνιο όμως αυτό τελειώνει τον Αύγουστο του 2018 και η κυβέρνηση του προτίθεται να ψηφίσει πρόσθετα μέτρα για τη διετία μετά το 2018, άρα νέο μνημόνιο! Για την ίδια περίοδο ο λαός θα γονατίζει και για το πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 3,5% του ΑΕΠ που κατά τον Αλέξη Τσίπρα «δεν είναι άπιαστος στόχος, μπορούμε να πιάσουμε το 3,5%».

Αποκαθήλωσε την προηγούμενη πολιτική του ρητορική τόσο κατά τα χρόνια της αντιπολίτευσης όσο και το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης λέγοντας πως «είχα αυταπάτες την προηγούμενη περίοδο» και σημείωσε ότι το 2011 «επί ενάμιση μήνα γίνονταν διαδηλώσεις κατά των μνημονίων» και πως «δεν συμβαίνει τώρα για μας». Υποστήριξε ότι υπάρχει στο λαό «κατανόηση για αυτά που κάνει» η κυβέρνησή του και «για αυτό έβγαινε και σήμερα δεν βγαίνει» στους δρόμους. Επιπλέον εμφάνισε την ασκούμενη αντιλαϊκή πολιτική σαν μονόδρομο λέγοντας «ο Μητσοτάκης θα έφερνε κάτι καλύτερο;»

Για τις κατασχέσεις που γίνονται ακόμα και για 500 ευρώ υποδύθηκε τον Πόντιο Πιλάτο λέγοντας ότι «η ΓΓ Δημόσιων Εσόδων δυστυχώς ή ευτυχώς είναι ανεξάρτητη αρχή πια» , ενώ πανηγύρισε για τον τρόπο που η κυβέρνησή του κάνει τις ιδιωτικοποιήσεις λέγοντας ότι «δεν πουλήσαμε μπιρ παρά» και επιβεβαίωσε ότι θα πουληθεί το 40% των λιγιτικών μονάδων της ΔΕΗ κάτι που θα συνέβαινε και χωρίς μνημόνιο διότι αυτό επιβάλουν «οι δεσμεύσεις από το ευρωπαϊκό πλαίσιο», δηλαδή από την πολιτική απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας της ΔΕΗ.

Επιφύλαξε θετικά σχόλιο τόσο για τον Β. Σόιμπλε όσο και για την Αγ. Μέρκελ.

 Για τον Γερμανό υπουργό οικονομικών είπε ότι «είναι σοβαρός και σεβαστός πολιτικός ο Σόιμπλε» και για την Καγκελάριο ανέφερε πως «είναι πολιτικός που έχει συναίσθηση της ευθύνης» και ότι «είναι ανοιχτόμυαλη».
902.gr


πηγή; enikos.gr

ΣΕΒ: Εδώ και τώρα επέκταση της μερικής απασχόλησης.


Η παραπέρα επέκταση της μερικής απασχόλησης, όπως και η καθήλωση των μισθών και στη φάση της καπιταλιστικής ανάκαμψης, καθώς είναι όροι για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων, είναι οι αξιώσεις του εγχώριου κεφαλαίου που αποτυπώνει το χτεσινό «εβδομαδιαίο δελτίο» του ΣΕΒ.

Υπό τον χαρακτηριστικό τίτλο «Μερική Απασχόληση: Ανάγκα και οι θεοί πείθονται!», ο ΣΕΒ επιχαίρει για τη ραγδαία αύξηση της μερικής απασχόλησης στη διάρκεια της καπιταλιστικής κρίσης - χάρη στο αντεργατικό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει και ενισχύουν οι προηγούμενες και η σημερινή κυβέρνηση - ενώ την εκθειάζει ως «διέξοδο για επιχειρήσεις που αγωνίζονται να επιβιώσουν σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία». 

Αναπαράγοντας μάλιστα τετριμμένα επιχειρήματα, επιχειρεί να εμφανίσει τη μερική απασχόληση ως μια καλή «επιλογή» για αρκετές ομάδες εργαζομένων, την ίδια ώρα που ακόμα και τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ επιβεβαιώνουν ότι για τη συντριπτική πλειοψηφία των μερικώς απασχολούμενων, αυτή είναι μια αναγκαστική «λύση» απέναντι στην πλήρη ανεργία και όχι... «διευκόλυνσή» τους.

Ενταση της εκμετάλλευσης για «να ακολουθήσουν τον διεθνή ανταγωνισμό»

Αποτυπώνοντας ότι ο πραγματικός λόγος που το εγχώριο κεφάλαιο «καίγεται» για την παραπέρα επέκταση της μερικής απασχόλησης είναι η ανάγκη του για μεγαλύτερη «ευελιξία» στην εκμετάλλευση των εργαζομένων, το δελτίο του ΣΕΒ αναφέρει χαρακτηριστικά ότι η μερική απασχόληση «είναι διεθνώς μια επεκτεινόμενη πρακτική» που αποσκοπεί στη διευκόλυνση «των επιχειρήσεων να ρυθμίζουν καλύτερα το κόστος λειτουργίας τους με βάση τις διακυμάνσεις της ζήτησης».

Σπεύδει, μάλιστα, να ξεκαθαρίσει ότι και στη φάση της ανάκαμψης, «προσδοκίες ότι τα ποσοστά αυτά (σ.σ. της μερικής απασχόλησης) μακροπρόθεσμα θα ανατραπούν ριζικά υπέρ της πλήρους απασχόλησης καθώς βγαίνει η χώρα από την κρίση, μάλλον προσκρούουν στη διεθνή τάση για αύξηση του ποσοστού της ελαστικής απασχόλησης και των νέων μορφών εργασίας.

 Αν μη τι άλλο, οι τεχνολογικές εξελίξεις και τα νέα παραγωγικά μοντέλα έρχονται να ανατρέψουν σε σημαντικό βαθμό τις σταθερές στον κόσμο της εργασίας, οι δε επιχειρήσεις που δεν θα μπορέσουν να ακολουθήσουν τον διεθνή ανταγωνισμό στις αλλαγές αυτές θα κινδυνεύουν να κλείσουν».

Κόντρα στις απάτες περί... «δίκαιης ανάπτυξης» που λανσάρουν η κυβέρνηση και αστικά επιτελεία, ο ΣΕΒ επιβεβαιώνει κυνικά ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από την καπιταλιστική ανάκαμψη, ο εργασιακός μεσαίωνας θα εντείνεται αφού αυτό αποτελεί προϋπόθεση για την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων.

Ανάλογη είναι η τοποθέτηση του ΣΕΒ και για την πορεία των μισθών, καθώς καλεί ουσιαστικά να καθηλωθούν στα σημερινά εξευτελιστικά επίπεδα, σε άμεση σύνδεση με την «παραγωγικότητα» και τις «αντοχές» της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Αναφέρει χαρακτηριστικά: «Με την αποκατάσταση συνθηκών ανάκαμψης στην οικονομία, αναμένεται περαιτέρω ενδυνάμωση της απασχόλησης και των μέσων αμοιβών. Θα πρέπει, όμως, να υπάρξει μια αύξηση του κατώτατου μισθού και συνακόλουθα των μέσων αμοιβών σε ποσοστό αντίστοιχο με τη βελτίωση της παραγωγικότητας. Σε διαφορετική περίπτωση, διακυβεύεται η ίδια η ανάκαμψη της οικονομίας και, ως εκ τούτου, πρέπει να αποφευχθεί. 

Οι μέσες αμοιβές είναι συνάρτηση της παραγωγικότητας της οικονομίας και ο κατώτατος μισθός πρέπει να ακολουθεί και όχι να προηγείται των μεταβολών στις μέσες αμοιβές που μία οικονομία αντέχει, ώστε οι επιχειρήσεις της να είναι διεθνώς ανταγωνιστικές».

Αρθρο από την εφημερίδα ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Κυριακή 23 Απριλίου 2017

Λιάνα Καννέλη: Σαβουροτροφή......


Πενήντα χρόνια μετά τη χούντα και μόνο το ΚΚΕ βγαίνει με καθαρά πολιτική κι όχι ακτιβίστικη κι εύκολη αφιερωματολογία να εκτιμήσει, ζυγιάσει, αναλύσει και κυριολεκτικά επιμορφώσει τις μάζες του λαού για τα αίτια, τη μορφή και τ' αποτελέσματα της εφτάχρονης δικτατορίας. 

Κι αυτό δεν είναι για καύχημα και κομπασμούς, που έτσι κι αλλιώς δεν έπιαναν «σαν κακιά σκουριά στο μάρμαρο» όταν το Κόμμα και στις πιο δύσκολες επιβιωτικές συνθήκες ιεραρχούσε και ιεραρχεί τη σύνδεση της νυν πραγματικότητας με την πραγματική ιστορία. 

Είναι για ν' ανησυχεί κανείς στα σοβαρά για το μέλλον ενός τόπου που διδάσκεται την ανάλωση και χώνεψη μιας ιδεολογικής σαβουροτροφής, η οποία προσφέρεται άφθονη, πετιέται κυριολεκτικά σαν τροφή σε πεινασμένα σκυλιά, στον αιώνα της κοινωνικά και τεχνολογικά εμπορευματοποιημένης διάχυσης της πληροφορίας εντός - εκτός διαδικτύου. 

Είναι για να διαπιστωθεί μετά λόγου γνώσεως η αντιδιαλεκτική προσέγγιση κάθε μείζονος «εθνικού» ζητήματος, μεταφρασμένη σε κυρίαρχη αλλά και συνήθη πολιτική πρακτική.

Μια ντουζίνα χρόνια μετά την Ολυμπιάδα. Μια οχταετία γεμάτη, καπιταλιστικής κρίσης, με μνημονιάζουσες παρενέργειες. Δυο χρόνια μετά την ανάληψη της εξουσίας από την οπορτουνίστικη αριστερά με κύρια κυβερνητική συνιστώσα την ψευδοένστολη δεξιά.

Ενάμιση χρόνο μετά το αντεστραμμένο δημοψήφισμα. Με μια εγκληματική ναζιστική οργάνωση να αναλαμβάνει πολιτική ευθύνη για δολοφονίες και τα τάγματα ασφαλείας θανάτου της να κομπάζουν επικοινωνιακά, πέντε χρόνια τώρα, ουσιαστικά ατιμώρητα. Με την εξαθλιωμένη αρμάδα των προσφύγων να εξοκέλλει στις ελληνικές κι άλλες μεσογειακές ακτές, πτώματα, ράκη, απελπισία, θυμό και ατέρμονες μη.κυ.ο του εύκολου ανθρωπιστικού τάχα μου χρήματος. 

Με αιματηρούς πολέμους κι αλλαγές συνόρων, διχοτομήσεις και τριχοτομήσεις κρατών στα Βαλκάνια, στο Ιράκ, στη Λιβύη, στο Σουδάν, στη Συρία, στη Μαύρη Θάλασσα, κι άλλα τέτοια ιμπεριαλιστικά «θαύματα» ολούθε στον πλανήτη, μόνο τα είκοσι τελευταία χρόνια της 50ετίας. Τέλος, με ατέρμονες φανφαρόνικες συζητήσεις περί νομισμάτων, μπρέξιτ, γκρέξιτ, εξεταστικές, επέκταση και πολλαπλασιασμό των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων στην Ελλάδα, και ντρόουνς να επιτηρούν την τάξη στις ουρές των κάπιταλ κοντρόλς, των συνταξιούχων για ψίχουλα, των εξαθλιωμένων για μια σακούλα τρόφιμα. 

Μ' ένα πραξικόπημα στη γείτονα, μακρά θητεία στην εξοικείωση με τα on line σφαξίδια του «Ισλαμικού Κράτους» και, και, και ως τον Τραμπ και το ξεφόρτωμα πυραύλων προς συνετισμό, πενήντα χρόνια μετά την «εθνοσωτήριο του '67» δεν ανοίγει μια ουσιαστική συζήτηση αποτίμησης μισού αιώνα στον τόπο μας που ανοίγει αυλαία με μια χούντα. Γενικευμένη και με δραστική πολιτική βούληση να φωτίσει όσα, καθώς παίρνει την άγουσα για τον Αδη η γενιά των πρωταγωνιστών, συσκοτίζει το youtube, το τουρλού των όσων «ιστορικών» θεμάτων «σηκώνονται» μέσα στα μυαλά διαδικτυακών χρηστών, χωρίς κολαούζο και με άγνωστους «σηκωτές»...

Οποιος από μας που διαβάσαμε την Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης του '67 κι ό,τι βγει απ' την επετειακή και αφυπνιστική της μνήμης εκδήλωση της φετινής 21ης στον Περισσό, δεν προσπαθήσει ν' ανοίξει εδώ και τώρα, επίμονα κι ως του χρόνου αν χρειαστεί, συζήτηση, όπου και όπως μπορεί, με όλους αν είναι δυνατόν, όσοι διδάχτηκαν «να μην κοιτάνε τάχα μου πίσω για να πάνε μπροστά», θα έχει συντελέσει, ηθελημένα ή αθέλητα αδιάφορο, στη διευκόλυνση της παρουσίασης της πολιτικής και ιστορικής σαβουροτροφής ως λουκούλλειου γεύματος.

 Με δεξί μαχαίρι κι αριστερό πιρούνι, πάλι ο λαός θα φταίει που δεν καταφέρνει να κόψει σε πολλές τη μια μπουκιά που του σερβίρεται, και στη χαρτοπετσέτα μπορεί και να γράφει ευδιάκριτα, αχνά και ύπουλα «πού 'σαι Παπαδόπουλε...».

Μοιράζουν ''''απλόχερα"" κοινωνικά εισοδήματα!!!!!


    
Την Παρασκευή το υπουργείο Εργασίας ανακοίνωσε τα δεδομένα για τη δεύτερη δόση (Απρίλη) της απόδοσης του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης (ΚΕΑ), που διαφήμιζε η κυβέρνηση ως απόδειξη της «κοινωνικής» της πολιτικής. 

Σύμφωνα λοιπόν με αυτά, το συνολικό ποσό που θα καταβληθεί αυτό το μήνα (28 Απρίλη) είναι μόλις 41 εκατομμύρια ευρώ (!) και θα διανεμηθεί σε 432.402 δικαιούχους. Αυτό σημαίνει ότι το μέσο μηνιαίο ποσό που θα λάβουν, είναι 94,7 ευρώ. 

Δηλαδή ατομικά σε κάθε δικαιούχο αντιστοιχεί το ποσό των 3,14 ευρώ τη μέρα, όσο το κόστος μιας μετακίνησης (πήγαινε - έλα) στην Αθήνα, με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (2,8 ευρώ) και ένα κουλούρι... 
         Οι δούλοι θα υπάρχουν πάντα στο Ελλαδιστάν

Γι' αυτά τα λεφτά, η κυβέρνηση ζητάει από τα φτωχά λαϊκά νοικοκυριά να της φιλάνε και το χέρι, προσβάλλοντας βάναυσα την αξιοπρέπειά τους όταν βαφτίζει «κοινωνική πολιτική» τα ψίχουλα του ΚΕΑ, το οποίο, συν τοις άλλοις, αξιοποιείται για το πετσόκομμα ακόμα και των ελάχιστων από τα κοινωνικά επιδόματα που έχουν απομείνει.

 Ο λαός δεν πρέπει να συμβιβαστεί ούτε με τη φτώχεια όπου τον καταδικάζει το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και οι διαχειριστές του, ούτε με την κοροϊδία που του σερβίρουν για κοινωνική πολιτική, όταν σήμερα υπάρχουν όλες οι υλικές προϋποθέσεις για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες του.

Τετάρτη 19 Απριλίου 2017

Δημήτρης Καμμένος: Καλύτερα το κράτος να πάρει το 100άρικο του παππού παρά ο.... εγγονός!!!!!


Δηλώσεις, που έπρεπε να ξεσηκώσει τον λαό και να τους πάρει με τις πέτρες, έκανε ο βουλευτής των ΑΝΕΛ, Δημήτρης Καμμένος σε ερώτηση για τα νέα μέτρα που θα φέρει η Κυβέρνηση και συγκεκριμένα για τη μείωση των συντάξεων.

Συγκεκριμένα, ο βουλευτής των ΑΝΕΛ έφερε ως παράδειγμα το χαρτζιλίκι που δίνουν οι παππούδες στα εγγόνια και κυρίως σε αυτά που δεν έχουν εργασία.

«Όταν κόψω τη φορολογία από το 29% στο 26% δεν έχει άμεσο αντίκτυπο σε αυτόν που στο ΑΤΜ θα πάρει 40 ή 20 ευρώ λιγότερα το μήνα. Έχει όμως διότι τα παιδιά του παππού ή οποιουδήποτε τη σύνταξη την κόβω, εάν καταφέρουμε και εξηγήσουμε στον κόσμο ότι από το να έχει τη σύνταξη ο παππούς και να του παίρνει ένα 100αρικο το μήνα ο εγγονός, να πίνει φραπέ και να παίζει τάβλι, προτιμώ να του πάρω εγώ σαν κράτος, εφόσον είμαι σοβαρό, το 100αρικο και να το κάνω εργοδοτική εισφορά, να πάω να βρω δουλειά στο παιδί για να μην πίνει φραπέ», είπε ο Δημήτρης Καμμένος.

πηγή : το ποντίκι

Δευτέρα 17 Απριλίου 2017

Τσίπρας Αλέξης ο εγκαινιαστής των δρόμων. «Διόδια; Δεν πληρώνω λέμε!» {Video}


Σε ένα μπαράζ τελετών εγκαινίων οδικών αξόνων επιδίδεται το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός. Και μπορεί αυτό, βεβαίως, να είναι ενταγμένο στη γενικότερη επικοινωνιακή της πολιτική, προκειμένου να παρουσιάσει την εικόνα πως ολοκληρώνει στη θητεία της σημαντικά έργα, ωστόσο δεν πρέπει να διαφεύγει ο στρατηγικός χαρακτήρας που έχει το σύνολο των μεγάλων οδικών έργων για την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου, αλλά και για την πρόοδο στην υλοποίηση του σχεδιασμού για τη μετατροπή της χώρας σε «εμπορευματικό κόμβο» της ΝΑ Ευρώπης.

Πρόκειται για οδικούς άξονες, που, σε συνδυασμό με έργα αναβάθμισης, στα υπό ιδιωτικοποίηση λιμάνια αλλά και τους σιδηροδρόμους και την ανάπτυξη σύγχρονων εμπορευματικών κέντρων, μειώνουν δραστικά τους χρόνους και άρα τα κόστη των συνδυασμένων εμπορευματικών μεταφορών. Από αυτήν την άποψη, το να δείξουν πως μπορούν «μια χαρά» να υλοποιούν πολιτική που εξυπηρετεί στρατηγικές επιδιώξεις του κεφαλαίου σε κάθε τομέα ενδιαφέροντός του, είναι σημαντικό για μια αστική κυβέρνηση διαχείρισης. Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο που εκπρόσωποι άλλων αστικών κομμάτων, σε δηλώσεις τους με αφορμή τα εγκαίνια έκαναν λόγο ακριβώς σε αυτήν την πλευρά της υπόθεσης.

Ο πρωθυπουργός μέσα σε διάστημα μιας βδομάδας βρέθηκε από τις σήραγγες των Τεμπών και στα τελευταία τμήματα της Εθνικής Οδού Κορίνθου - Πατρών που παραδίνονται στην κυκλοφορία, για να ανακοινώσει την «αρχή εξόδου από την κρίση». αλλά και να ανακηρύξει τον «λαό» ως... «ιδιοκτήτη» των δημόσιων έργων. Ολα αυτά δηλώνονται από τον Αλ. Τσίπρα εν μέσω μιας περιόδου που ακόμη μία αντιλαϊκή συμφωνία με τους «θεσμούς» έχει ολοκληρωθεί ως προς τα ουσιαστικά της σημεία που αφορούν την περαιτέρω αφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων. Ας δούμε, όμως, λίγο πιο συγκεκριμένα, τι ακριβώς σημαίνει η χρήση αυτών των οδικών αξόνων για τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες και πόσο θα χρυσοπληρώσουν για να ταξιδέψουν μέσω αυτών.

Οι οδηγοί μπορεί να κινηθούν σε σύγχρονους δρόμους, ωστόσο θα αισθανθούν άμεσα ποιος είναι επί της ουσίας ο πραγματικός ιδιοκτήτης των έργων, όταν θα καταβάλουν το υψηλό αντίτιμο των διοδίων στους σταθμούς που έχουν στηθεί σε όλο το μήκος του εθνικού οδικού δικτύου.


Ετσι, λοιπόν:

-- Για τη διαδρομή Αθήνα - Πάτρα το κόστος των διοδίων διαμορφώνεται στα 11,50 ευρώ, αφού οι οδηγοί θα πληρώνουν διόδια στην Ελευσίνα (2,10 ευρώ), στον Ισθμό (1,80 ευρώ), στο Ζευγολατιό (2,40 ευρώ), στο Ρίο (2,40 ευρώ), ενώ βέβαια υπάρχουν και πλευρικοί σταθμοί σε Νέα Πέραμο (1,40 ευρώ), Αγίους Θεοδώρους (0,50 ευρώ) και Πάχη (0,90 ευρώ). Δηλαδή, με επιστροφή, μία οικογένεια πρέπει να πληρώσει το ποσό των 23 ευρώ μόνο για τα διόδια, ενώ εάν υπολογίσει κανείς και το κόστος των καυσίμων, τότε για μια διαδρομή μπορεί χρειαστούν ακόμα και τρία μεροκάματα.

-- Για τη διαδρομή Αντίρριο - Ιωάννινα το κόστος των διοδίων διαμορφώνεται στα 12,45 ευρώ με σταθμούς διοδίων σε Κλόκοβα, Αγγελόκαστρο, Μενίδι και Τέροβο, και πλευρικούς σταθμούς διοδίων σε Γαυρολίμνη, Μεσολόγγι, Κουβαρά, Αρτα και Γοργόμυλο.

-- Για τη διαδρομή Αθήνα - Θεσσαλονίκη το κόστος των διοδίων φτάνει τα 30,45 ευρώ.

-- Στον νέο Ε65 που διασχίζει τη Θεσσαλία ο νέος δρόμος Ξυνιάδα - Τρίκαλα θα έχει κόστος διοδίων 5,05 ευρώ με δύο σταθμούς σε Τρίκαλα και Σοφάδες, ενώ αναμένεται να προστεθούν άλλοι δύο σταθμοί σε Λιανοκλάδι και Οξύνεια με κόστος 7,95 ευρώ.

Ομως, δεν είναι μόνο το κόστος των διοδίων που επιβαρύνει τα λαϊκά στρώματα, αφού υψηλότατο είναι το τίμημα που έχει καταβάλει το Δημόσιο στις κοινοπραξίες για την κατασκευή τους, ενώ πρέπει να υπολογίζονται και τα έσοδα των διοδίων που εισπράττονται όλα αυτά τα χρόνια από τους παραχωρησιούχους, ακόμη και το χρονικό διάστημα που τα έργα είχαν σταματήσει.
Με φόντο την εταιρία ΑΚΤΩΡ του Μπόμπολα, η ομιλία τσίπρα για την παράδοση της Κορίνθου Πατρών και φυσικά ο κύριος Μπόμπολας δεν είναι αχάριστος και ανταπέδωσε άμεσα το ξέπλυμα από τον πρωθυπουργό της χώρας.
Στο προχθεσινό δημοσίευμα του ΕΘΝΟΥΣ, του Μπόμπολα δηλαδή, εκθειάζει την ''ταχύτητα που παραδίδει'' η κυβέρνηση Τσίπρα τους οδικούς άξονες.


Ξεκινώντας από την Ιόνια Οδό, το έργο θα εκμεταλλεύεται για 30 χρόνια η εταιρεία παραχώρησης «Νέα Οδός» (ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ), το συνολικό κόστος του ξεπέρασε το 1,2 δισ. ευρώ κι από αυτά περίπου 200 εκατ. φαίνεται να είναι τα ίδια κεφάλαια που κατέβαλε η εταιρεία. Το υπόλοιπο ποσό καλύφθηκε από την απευθείας συμμετοχή του Δημοσίου ύψους 330 εκατ. ευρώ, δάνεια με εγγύηση του Δημοσίου και έσοδα από τα διόδια για το διάστημα 2008 - 2015. Ανάλογη είναι η εικόνα και για το τμήμα «Μαλιακός Κλειδί» που περιλαμβάνει τις σήραγγες Τεμπών. Το αρχικό κόστος του έργου ανέρχεται σε 1,3 δισ. ευρώ εκ των οποίων ίδια κεφάλαια της παραχωρησιούχου (HOCHTIEF, AKTΩΡ, J&P ΑΒΑΞ, VINCI κ.ά.) ανέρχονται σε 121 εκατ. ευρώ, η κρατική ενίσχυση στα 296 εκατ. ευρώ, δανεισμός με την εγγύηση του Δημοσίου 583 εκατ. ευρώ και έσοδα από διόδια 300 εκατ. ευρώ.

Τέλος, το συνολικό κατασκευαστικό κόστος για τον οδικό άξονα Κόρινθος - Πάτρα, έχει αναληφθεί από την «Ολυμπία Οδό» (VINCI, HOCHTIEF, J&P ΑΒΑΞ, ΑΚΤΩΡ, ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ) ανέρχεται σε 1,834 δισεκατομμύρια ευρώ, εκ των οποίων τα ίδια κεφάλαια κάλυψαν το 9% του κόστους, το υπόλοιπο 39% από κρατικά και κοινοτικά κονδύλια, το 29% από δάνεια με την εγγύηση του Δημοσίου και το 23% από τα έσοδα των διοδίων για το διάστημα 2008 - 2015. Σε αυτά θα πρέπει να υπολογιστεί και το κόστος των απαλλοτριώσεων που ανήλθε στα 223 εκ. ευρώ, το οποίο βέβαια περιλαμβάνεται στις συμβατικές υποχρεώσεις του Δημοσίου.

Αλήθεια βρε παιδιά....
Ξαναδείτε το βίντεο και πέστε μου... 

Θα τον ξαναψηφίσετε?



                                   Προπαγάνδα δίχως όρια

Οπως γίνεται ξεκάθαρο πρόκειται στην πραγματικότητα για έργα που κατασκευάστηκαν κατά βάση με κρατικά κονδύλια, που ωστόσο θα τα εκμεταλλεύονται για τα επόμενα 30 χρόνια οι παραχωρησιούχοι και οι τραπεζικοί όμιλοι που θα εισπράττουν τα επιτόκια για τα δάνεια που χορήγησαν. Μάλιστα, όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις έχουν δεσμευτεί έναντι των μονοπωλιακών ομίλων ότι σε περίπτωση που τα έσοδά τους από τα διόδια πέσουν κάτω από ένα όριο (για παράδειγμα εξαιτίας της μείωσης διέλευσης οχημάτων), τότε το κράτος θα τους παρέχει επιδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Την ίδια ώρα, ο πρωθυπουργός, δίχως αιδώ κάθε φορά που... κόβει μια κορδέλα, αναφέρεται στη δήθεν «σκληρή διαπραγμάτευση» την οποία έκανε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τους παραχωρησιούχους για να μειώσει υποτίθεται τις απαιτήσεις τους έναντι του Δημοσίου για εξτρά αποζημιώσεις. Ισχυρίζεται μάλιστα η κυβερνητική προπαγάνδα ότι κατόπιν αυτών των «σκληρών διαπραγματεύσεων» το ελληνικό Δημόσιο πλήρωσε... μόνο 460 εκατ. ευρώ παραπάνω από τα αρχικά συμφωνηθέντα τιμήματα και εμφανίζει ένα τελικό ποσό «εξοικονόμησης για τους πολίτες» περί τα 764 εκατ. ευρώ.

Δεν φτάνει δηλαδή που εισέπραξαν οι επιχειρηματικοί όμιλοι τεράστια ποσά όλα τα προηγούμενα χρόνια - τα οποία εισέπρατταν ακόμη κι όταν είχαν «παγώσει» οι εργασίες στους αυτοκινητόδρομους από το 2011 και μετά - ήρθε να τους καταβάλει ακόμη 460 εκατ. ευρώ, αλλά και να επεκτείνει την ισχύ κάθε προστατευτικής ρήτρας για την κάλυψη εσόδων από το κράτος σε περίπτωση που... οι δουλειές δεν πάνε κατά το αναμενόμενο και μετά από όλα αυτά η κυβέρνηση δεν έχει πρόβλημα να μιλά και περί «σκληρής διαπραγμάτευσης»...

Η εργατική τάξη, συνολικά τα εργαζόμενα λαϊκά στρώματα από τη μέχρι σήμερα πείρα τους θα πρέπει να γνωρίζουν ότι κάθε λιθαράκι που προστίθεται από όποια αστική κυβέρνηση στην οικοδόμηση των επιδιώξεων για ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου, συνιστά νέα δεινά για τα ίδια, νέα επιδείνωση των όρων εκμετάλλευσής τους. Επομένως, έχουν κάθε λόγο να ενισχύσουν τους αγώνες τους και για τη διεκδίκηση άμεσων αιτημάτων όπως η κατάργηση όλων των διοδίων για το λαό, αλλά και για να γίνει ο ίδιος ο πραγματικός ιδιοκτήτης του δημόσιου πλούτου που σήμερα λυμαίνεται μια χούφτα κεφαλαιοκρατών.

Αρθρο του Φώτη ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΥ στο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ

Η μεγάλη πλάκα είναι ότι βρέθηκαν "Έλληνες" και καλά "αριστεροί" που ...τον ψήφισαν και μετά την απίστευτη κωλοτούμπα, την μεγαλύτερη όλων των εποχών, που έχει κάνει πολιτικός στη χώρα..

Είναι τραγελαφικό ότι ξεπέρασε και τον Γιωργάκη και τον Σαμαρά ακόμα και τον πρωταθλητή της κωλοτούμπας μέχρι τότε τον...Άδωνι.

Ο μικρούλης Αλέξης είναι πολύ χειρότερος ακόμα κι από τον Άδωνι...

Κι όμως βρέθηκαν κάποιοι που ακόμα και σήμερα το παίζουν αριστερούληδες και τον ξαναψήφισαν τον Σεπτέβρη...
Μου φαίνεται απίστευτο...παρ' ότι έχει περάσει τόσος καιρός από τότε, μου είναι αδύνατο να το...εμπεδώσω...

Αλήθεια βρε παιδιά....
Ξαναδείτε το βίντεο και πέστε μου... 

Θα τον ξαναψηφίσετε?


Ζητείται λαός με .....ψυχή!!!!


Υποθέτω πως δεν είμαι ο μόνος που έχει διαπιστώσει πως κλείνονται οι συμφωνίες που ξεσκίζουν τις ζωές μας για πάντα και δεν ακούγεται κιχ.

Τι γίνεται, ρε παιδιά;
Όλα καλά;
Αφασία;
Φάση κι έτσι;

Αλήθεια, τι απέγιναν όλοι αυτοί οι αριστεροί που ούρλιαζαν επί Σαμαρά για τα δίκια του λαού;

Εντάξει, δεν μιλάω για τις πατσαβούρες που, αφού έγλειψαν ευλαβικά για δεκαετίες τον πισινό του κάθε ολιγάρχη, διορίστηκαν στην ΕΡΤ και στα γραφεία των υπουργών.
Οι υπόλοιποι;

Διορίστηκαν όλοι;

Τι έγιναν οι ακτιβιστές δημοσιογράφοι, οι ηρωικοί καλλιτέχνες και όλες αυτές οι μεγάλες προσωπικότητες από τις οποίες είναι γεμάτη η Ελλάδα;

Μήπως δημιουργούν;

Μήπως βρίσκονται στο μέσο κάποιας μεγάλης δημιουργίας τους;

Μήπως η σιωπή είναι αντίδραση;

Μήπως θα μιλήσουν με το έργο τους το επιδοτούμενο;

Να μου λέτε, γιατί δεν τα πιάνω εγώ αυτά.

Και για να μην γράφω πολλά -και χαλάω το κλίμα-, κατευθείαν στο συμπέρασμα:

Ξεφτίλα και ομάδα κουρελέ.

αλεπού του Ολύμπου

Παρασκευή 14 Απριλίου 2017

"Δημοσκοπήσεις: "Απ' το μαύρο στο... άσπρο" γράφει ο Δημήτρης Τσιμούρας


Πρόσφατα είδε το φως της δημοσιότητας μια νέα δημοσκόπηση του ΠΑΜΑΚ. Είναι αυτονόητο ότι δεν θα μπορούσε να αμφισβητήσει κανείς εύκολα και μάλιστα χωρίς στοιχεία μια πανεπιστημιακή δημοσκόπηση.

Αυτό όμως που θα μπορούσε να προσέξει είναι αφ’ ενός ποια ερωτήματα  θα μπορούσαν να τεθούν και δεν τίθενται –αυτά προφανώς το καθορίζει ο παραγγέλων τη δημοσκόπηση-   αλλά κυρίως ποια  ήταν η «ανάγνωση» των αποτελεσμάτων της από τους «αναλυτές».

Συνήθως, μπορεί να παρατηρήσει κανείς ότι στην πρώτη ανάγνωση των δημοσκοπήσεων τονίζεται η διαφορά  μεταξύ πρώτου και δευτέρου κόμματος και όχι για παράδειγμα τα συνολικά ποσοστά που αυτά συγκεντρώνουν.  Ταυτόχρονα υποβαθμίζονται όλα εκείνα τα στοιχεία στα οποία οι ερωτώμενοι δείχνουν την αντίθεσή τους στη σημερινή πολιτική κατάσταση, που φτωχοποιεί  και εξαθλιώνει τον ελληνικό λαό.  Αυτήν φροντίζουν να την προστατεύσουν  ως κόρη οφθαλμού.

Συγκεκριμένα: Στην πρόσφατη δημοσκόπηση του ΠΑΜΑΚ, όπου η πρόθεση ψήφου για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι  15,5% και για τη ΝΔ  33% προβάλλεται η διαφορά, που μάλιστα είναι εντυπωσιακή,  και όχι ότι και τα δύο κόμματα εξουσίας αυτήν τη στιγμή συγκεντρώνουν συνολικό ποσοστό μικρότερο του 50% , όταν  μάλιστα  παίρνουν αποφάσεις που καθιστούν τη χώρα και το λαό της  έρμαιο των δανειστών για πολλές επόμενες γενιές.

Αφήνουν  να περάσει απαρατήρητο ότι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, με το 15,5%  που του δίνει η δημοσκόπηση,  ετοιμάζεται να ψηφίσει ένα 4ο μνημόνιο και μάλιστα κόντρα σ’ όσα έλεγε, όταν ξαναζητούσε, μετά το 3ο,  την ψήφο από τον ελληνικό λαό.



Ταυτόχρονα αποσιωπούν τη δήλωση του αρχηγού της ΝΔ ότι θα εφαρμόσει τα μέτρα, που πρόκειται να πάρει στην ουσία ένα κόμμα χωρίς καμία λαϊκή βάση –σύμφωνα με τη δημοσκόπηση-  γνωρίζοντας φυσικά ότι αυτή η δήλωση δεν απευθυνόταν στον ελληνικό λαό αλλά στους δανειστές στους οποίους και υπέβαλλε και με αυτόν τον τρόπο τα διαπιστευτήρια του, λέγοντάς τους ότι είναι στη υπηρεσία τους.

Το κύριο εύρημα που κατά τους αναλυτές υποβαθμίζεται κατά κόρον είναι ότι  «το  86% των ερωτηθέντων πιστεύει πως τα πράγματα κινούνται προς τη λάθος κατεύθυνση, ενώ το 8% προς τη σωστή». Έχοντας  λοιπόν στα χέρια τους μια τέτοια απάντηση δεν είναι αυτονόητο ότι άμεσα θα έπρεπε να θέσουν το ερώτημα από πού αντλείται το δικαίωμα των μεν να τα ψηφήσουν και των δε να τα εφαρμόσουν, τη στιγμή που ο ελληνικός λαός  -σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία της δημοσκόπησης- είναι κάθετα αντίθετος με την πολιτική που ακολουθείται;

Όμως, αν η ανάλυση μιας  δημοσκόπησης  αναδείκνυε τέτοια στοιχεία, ο αναγνώστης  θα κατέληγε εύκολα στο συμπέρασμα ότι αυτά τα κόμματα υπηρετούν τα συμφέροντα  του 8% του ελληνικού λαού και ότι προφανώς είναι φερέφωνα των δανειστών.

Μ’ αυτόν όμως τον τρόπο θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα κλίμα αντίθετο μ’ αυτό που  προσδοκούσε η δημοσκόπηση και φυσικά αντίθετο με τα συμφέροντα αυτών  που την  παρήγγειλαν.

Ερμηνεύοντας λοιπόν τα στοιχεία μιας  δημοσκόπησης ο αναγνώστης, που δεν  περιμένει τη μασημένη τροφή των «εντεταλμένων αναλυτών», μπορεί εύκολα ο ίδιος να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτοί που παραγγέλλουν τις δημοσκοπήσεις δεν έχουν κανένα πρόβλημα  στο να εκθέσουν αυτούς που κυβερνούν, αρκεί να μη θίγεται η πολιτική που εφαρμόζουν και που συνεχίζει απαρέγκλιτα ο ένας μετά τον άλλον, που θα βρεθεί στη κυβέρνηση προφανώς… ελέω των δανειστών!

ΥΓ. Φυσικά ας μην περιμένουμε σε τέτοιες δημοσκοπήσεις να τεθούν ερωτήματα όπως: ποια είναι η γνώμη σας για τους δανειστές,   είστε υπέρ της παραμονής ή της εξόδου από την ΕΕ,  συμφωνείτε με την πώληση της δημόσιας περιουσίας ή όχι,   είστε υπέρ ή κατά των μνημονίων κλπ.

Είπαμε… δημοκρατία, αλλά όχι κι έτσι!

Περισσότερα στοιχεία για τη συγκεκριμένη δημοσκόπηση μπορείτε να δείτε ΕΔΩ



Φυσικός - Αρθρογράφος
Δημήτρης Τσιμούρας

Πέμπτη 13 Απριλίου 2017

Πιερ Μοσκοβισί: Ο Τσίπρας κατάφερε το ακατόρθωτο!!!!!


Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κυβέρνηση θα δώσει μέχρι τέλους τη μάχη για να μη χάσει τα εύσημα και τα ...παράσημα από το κεφάλαιο και τους διεθνείς συμμάχους της, για την ικανότητα που έχει να νομοθετεί αντιλαϊκά μέτρα και παράλληλα να χειραγωγεί και να ενσωματώνει τη λαϊκή δυσαρέσκεια που αυτά προκαλούν.

Είναι χαρακτηριστική η αποστροφή σε πρόσφατο άρθρο του Μοσκοβισί, όπου επαινεί την κυβέρνηση για τα 200 και πλέον αντιλαϊκά μέτρα που έχει περάσει στη σύντομη θητεία της, «κάτι σχεδόν απίθανο σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες», όπως γράφει, ενώ ανάλογα θερμά λόγια είχε πει πριν από λίγες βδομάδες και ο υφυπουργός Οικονομικών της Γερμανίας.

Το ίδιο θα προσπαθήσει να κάνει και τώρα η κυβέρνηση, μπροστά στην ψήφιση των προαπαιτούμενων για τη δεύτερη «αξιολόγηση», η οποία τοποθετείται στα τέλη Απρίλη - αρχές Μάη, με «ένα νόμο και σε ένα άρθρο», όπως γραφόταν χτες στον Τύπο.


Στην προσπάθεια αυτή, κλιμακώνει την προπαγάνδα, οικοδομεί επιχειρηματολογία, ανανεώνει τα ψευτοδιλήμματα, χαράσσει κάλπικες διαχωριστικές γραμμές και διατάσσει στελέχη, για να θολώσει τα νερά ως προς το χαρακτήρα και το εύρος των μέτρων, που είναι πέρα για πέρα ταξικά, σε βάρος των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Είναι αλήθεια ότι η «καραμέλα» των «αντίμετρων» έλιωσε σχετικά νωρίς στο στόμα της κυβέρνησης, καθώς το πακέτο των νέων περικοπών στο λαϊκό εισόδημα και τις συντάξεις είναι πολύ μεγάλο για να κρυφτεί πίσω από τις ψευτοπαροχές που ανακοίνωσε.

Με δεδομένο ότι η προπαγανδιστική ισχύς των «αντίμετρων» εξαντλείται, η κυβέρνηση προσπάθησε τις προηγούμενες μέρες να καλλιεργήσει προσδοκίες ότι θα επαναδιαπραγματευτεί το αντιλαϊκό πακέτο το 2019, πριν την εφαρμογή του, όποτε προσδοκούν ότι τα οικονομικά δεδομένα θα είναι καλύτερα για την Ελλάδα.

Στην πραγματικότητα, όποια επαναδιαπραγμάτευση κι αν γίνει, θα αφορά χειρότερα και περισσότερα μέτρα. 

Αυτό απέδειξε η μέχρι τώρα εμπειρία.

Αυτό προαναγγέλλει και ο ΣΕΒ, βάζοντας θέμα ταχύτερης και μεγαλύτερης μείωσης του αφορολόγητου, ενώ επιμένει (όπως και οι «θεσμοί») ότι η κατάργηση της «προσωπικής διαφοράς» από μόνη της δεν είναι ικανή για να αντιστρέψει την κατάσταση στο Ασφαλιστικό και ότι απαιτούνται νέα μέτρα.

Κατά τ' άλλα, η κυβέρνηση χρησιμοποιεί το επιχείρημα ότι τα μέτρα είναι «δύσκολα» μεν, αλλά η ίδια δεν είναι σαν τους προηγούμενους, που δεν είχαν «κοινωνικές ευαισθησίες», ή σαν τους (δυνάμει) επόμενους, που αν έκαναν τη διαπραγμάτευση με το κουαρτέτο, ο λογαριασμός θα ήταν μεγαλύτερος για το λαό.

Στήνοντας Εξεταστικές για διάφορα σκάνδαλα, διεκδικεί το «ηθικό πλεονέκτημα» απέναντι στις προηγούμενες κυβερνήσεις, ενώ υπηρετούν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική και το σύστημα που παράγει διαφθορά και σκάνδαλα. 

Προσπαθεί να καπηλευτεί την Ιστορία του εργατικού και του κομμουνιστικού κινήματος, για να σκεπάσει την ταξική υπέρ του κεφαλαίου πολιτική της, ψάχνοντας άλλοθι για τα μέτρα που ψηφίζει, με τον ισχυρισμό ότι δεν έχει την «ιδιοκτησία» τους και ότι της επιβάλλονται τάχα από τις συγκυρίες.
Τέλος, ονομάζει «προοδευτικά» και «ταξικά» υπέρ των λαϊκών στρωμάτων νομοσχέδια όπως αυτό για την Υγεία, που για το λαό μεταφράζεται σε συνέχιση και ένταση των πληρωμών, σε διαφοροποίηση των υπηρεσιών Υγείας ανάλογα με το τι αντέχει η τσέπη του καθενός, σε ένταση της εκμετάλλευσης για τους υγειονομικούς, μέσα σε ένα σύστημα που απέχει παρασάγγας από τις σύγχρονες ανάγκες του λαού και τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα να ικανοποιηθούν.

Ο λαός χρειάζεται να είναι υποψιασμένος για τις παγίδες που στήνει η κυβέρνηση και τους ελιγμούς που κάνει για να αποσπάσει συναίνεση ή ανοχή σε παλιά και νέα μέτρα. 

Με αποφασιστικότητα να μπει στη μάχη, συμμετέχοντας μαχητικά στην οργάνωση του αγώνα και στην προετοιμασία για γενική πανεργατική απεργία.

πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΡΟΣΟΧΗ

Ορισμένα αναρτώμενα απο το διαδίκτυο, κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής) θεωρούμε οτι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε.

Το ιστολόγιο bellos blogspot.com εκφράζουν απολύτως οι αναρτήσεις που αναφέρουν την υπογραφή bellosblog. Αναρτήσεις άλλων ή αναδημοσιεύσεις ή σχόλια που δημοσιεύονται σ'αυτό το ιστολόγιο, εκφράζουν αυτούς που τα υπογράφουν και όχι απαραίτητα το bellosblog