Κώστας Πελετίδης: Ο εχθρός των '''''''προοδευτικών '''''' δυνάμεων!!!!!!

Αυτά τα μέτωπα των «προοδευτικών» δυνάμεων που προσπαθεί να στήσει ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται πως βρίσκουν ιδιαίτερα εύφορο έδαφος στην περιοχή της Αχαΐας και δη της Πάτρας. 

Ετσι, σύμφωνα με πληροφορίες, ΣΥΡΙΖΑίοι, ΔΗΜΑΡίτες και μία μεγάλη μερίδα ΠΑΣΟΚων της πόλης συνασπίζονται ενάντια στον Κ. Πελετίδη ενόψει δημοτικών εκλογών. Συγκεκριμένα, οι εκπρόσωποι τριών παρατάξεων - «ΡΑΠ - Πάτρα Ανθρώπινη Πόλη» (ΣΥΡΙΖΑ), «Τώρα για την Πάτρα» (ΔΗΜΑΡ - ΠΑΣΟΚογενείς) και «Αγωνιζόμενοι Πολίτες» (ΠΑΣΟΚογενείς) - αποφάσισαν να κατεβάσουν ενιαίο ψηφοδέλτιο, με αντίπαλο βέβαια τον κομμουνιστή δήμαρχο. 

Κι όπως γράφτηκε σ' ένα πετυχημένο σχόλιο στον Τύπο, στόχος τους είναι «να γλιτώσουν την Πάτρα από τον "κόκκινο κίνδυνο". 

Βλέπετε, ο Πελετίδης είναι θρασύς. 

Κάνει έργα με ελάχιστο κόστος, χωρίς εργολάβους, με τις τεχνικές υπηρεσίες του δήμου, όπως για παράδειγμα η αποκατάσταση των 800 μέτρων της πλαζ, που ένας συμβατικός προϋπολογισμός θα απαιτούσε περί τις 300.000 ευρώ, και ολοκληρώθηκε με μόλις 1.000 ευρώ. 

Ανοιξε θέσεις σε παιδικούς σταθμούς για τα παιδιά της πόλης, προσφέρει γεύματα στους μαθητές της, εξασφάλισε την ημερήσια διατροφή για όλους τους απόρους, κάνοντας μάλιστα τη διανομή κατ' οίκον για όσους αδυνατούν να βγουν από το σπίτι. 

– Δίκη μετά από μήνυση της Χ.Α. γιατί δεν τους  παραχώρησε χώρους για να κάνουν τη φασιστική προπαγάνδα τους, και στοιχεία για το πόσα αλλοδαπά παιδιά φοιτούν στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς.

– Στα δικαστήρια γιατί δεν έδωσε τα στοιχεία των συμβασιούχων εργαζομένων του Δήμου, προστατεύοντάς τους από πιθανή απόλυση.

– Κλήση για απολογία γιατί η δημοτική αρχή έκανε παρεμβάσεις ώστε να αποκατασταθούν οι ζημιές στην παραλιακή οδό του Ρίου.

– Απειθαρχία στη «διαταγή» της κυβέρνησης να  μεταφερθούν τα αποθεματικά του Δήμου στην Τράπεζα της Ελλάδος.

– Εντέλλεσθαι για μη εφαρμογή της αξιολόγησης εργαζομένων στον Δήμο, συμπαρατασσόμενος στην απειθαρχία των εργαζομένων.

Επίσης, μείωσε τα δημοτικά τέλη στα λαϊκά στρώματα και τα αύξησε στους ισχυρούς (...) 

Αυτός είναι ο εχθρός των "προοδευτικών" δυνάμεων της Πάτρας!». Τρομάρα τους!

''Άφθαρτοι" με αμαρτίες του παρελθόντος!!!

Εμφανίστηκαν σαν δυνάμεις «νέες και άφθαρτες», χωρίς σχέσεις με «αμαρτίες του παρελθόντος». Χαρακτηρίζονταν μάλιστα μέχρι και «αντισυστημικοί», «δείγματα αλλαγής του πολιτικού σκηνικού». 

Ο λόγος για κόμματα όπως το Ποτάμι και η Ενωση Κεντρώων. 

Ομως, τώρα που αποψιλώνονται από ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ (σε φάση αναχώρησης είναι άλλα δύο στελέχη του Ποταμιού για ΝΔ) αποδεικνύεται ξανά ότι οι «άφθαρτοι» είναι φτιαγμένοι από τα ίδια υλικά με τους «φθαρμένους». 

Οτι είναι τόσο «νέα» και «διαφορετικά» τα κόμματα αυτά σε σχέση με το παρελθόν, που πλέον τα περισσότερα στελέχη τους βρίσκουν στέγη ακριβώς στις δυνάμεις του «χτες»... 

Το ίδιο είχε γίνει άλλωστε και με κόμματα όπως ο ΛΑ.Ο.Σ., η ΔΗΜΑΡ κ.λπ., επιβεβαιώνοντας ότι αυτό το σύστημα, αυτό το πολιτικό σκηνικό δεν μπορεί να βγάλει τίποτα το καινούριο για το λαό. Το μόνο που μπορεί να δουν οι εργαζόμενοι είναι ένα τακτικό ανακάτεμα της σούπας των αστικών κομμάτων, με στόχο τον εγκλωβισμό τους σε διάφορα σχήματα κυβερνητικής διαχείρισης. 

Και όταν η αποστολή των «νέων» εκτελείται, είτε διαλύονται στα εξ ων συνετέθησαν είτε γίνονται «τσόντες» για κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες ώστε να εξασφαλίζεται η κυβερνητική σταθερότητα. Ας τα σκέφτονται αυτά οι εργαζόμενοι τώρα που η κουτάλα ανακατεύει πάλι τη σούπα του πολιτικού σκηνικού και ψήνονται νέα επεισόδια στην αναμόρφωσή του...

Φίλης-Καρτερός προαναγγέλλουν τον γάμο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ

Ο Ν. Φίλης φαίνεται ότι είναι αυτός που ανέλαβε να θέσει πιο επιτακτικά στην πολιτική ατζέντα τη συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ, κάτι που φάνηκε ιδιαίτερα την τελευταία βδομάδα. Και μπορεί τα συνεχή «μπρος - πίσω» που χαρακτηρίζουν τις δηλώσεις του να είναι απλά ο «καπνός», αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι υπάρχει και η «φωτιά» στο θέμα. 

«Να επιστρέψουμε στη λογική των πολιτικών οικογενειών...», δήλωσε προχτές. Και όπου «οικογένεια», διάβαζε σοσιαλδημοκρατία, άρα ΠΑΣΟΚ... 

Σε μια παράλληλη εξέλιξη, μπορεί να απέσυρε την περιβόητη Ερώτησή του για τα εξοπλιστικά, που στρεφόταν ενάντια στον Π. Καμμένο, αλλά βρέθηκε άλλος από την ...«οικογένεια» που την κατέθεσε τελικά: 

Ο Θ. Θεοχαρόπουλος, πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ και συνοδοιπόρος του ΠΑΣΟΚ... 

Φλερτ και αλισβερίσια σαν κι αυτά δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο ανάμεσα στα κόμματα της αστικής διαχείρισης, οπότε κανείς δεν πρέπει να εκπλήσσεται. Αλλωστε, την ίδια στιγμή που ο Φίλης (ο οποίος οικοδομεί το προφίλ του αντιπολιτευόμενου εντός του ΣΥΡΙΖΑ) εκδηλώνει την προτίμησή του στο ΠΑΣΟΚ, ταυτόχρονα δηλώνει και πεπεισμένος ότι τα μέτρα που έρχονται θα περάσουν δίχως πρόβλημα στη Βουλή, οπότε δεν συντρέχουν λόγοι ανησυχίας.

 Με λίγα λόγια, είτε με ΠΑΣΟΚ, είτε με ΑΝΕΛ, η πολιτική τους είναι δεδομένη: Μέτρα για την ανάκαμψη του κεφαλαίου, τσακίζοντας τους εργαζόμενους...

Απ' όσους ανέλαβαν να απαντήσουν στη ρητορική Φίλη, υπερασπιζόμενοι τους ΑΝΕΛ ως τον πιο ιδανικό εταίρο του ΣΥΡΙΖΑ, ξεχωρίζει ο Θ. Καρτερός της «Αυγής», ο οποίος, αφού κάλεσε σε συνειδητοποίηση ότι «Μαξίμου θα έβλεπε ο Τσίπρας με το κιάλι χωρίς τον Καμμένο», έγραψε χαρακτηριστικά: 

«Πριν τον πυροβολήσουμε επαναστατικά (σ.σ. τον Καμμένο), δεν είναι κακό να σκεφτούμε και λίγο ΕΑΜίτικα...». Για όποιον δεν κατάλαβε, «ΕΑΜίτικη» είναι κατά τον αρθρογράφο η συνεργασία με τον Καμμένο! 

Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι ως «επαναστατική κριτική» θεωρείται η άποψη για συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ! 

Εδώ τα λόγια περιττεύουν...

Φώτης Κουβέλης: Αποχωρώ από την ......ΔΗΜΑΡ!!!!!!

Την πρόθεσή του να αποχωρήσει από την ηγεσία της ΔΗΜΑΡ εξέφρασε ο Φώτης Κουβέλης στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος.

«Προσωπικά, νιώθω την ευθύνη της ήττας. Μένω στη θέση μου έως το συνέδριο ώστε να λειτουργήσουν οι προβλεπόμενες εσωκομματικές διαδικασίες και το κόμμα να πορευτεί συντεταγμένα. Δεν θα θέσω υποψηφιότητα για τη θέση του προέδρου» είπε.

Ο Φ. Κουβέλης στην ομιλία του έκανε αυτοκριτική για την εκλογική ήττα του κόμματος, αν και τόνισε την ανάγκη η ΔΗΜΑΡ να παραμείνει ενεργή και να προχωρήσει σε επανεκκίνηση. Πρότεινε δε το συνέδριο να πραγματοποιηθεί στις αρχές του Μάη εκτιμώντας ότι χρειάζεται αυτό το χρονικό διάστημα για να προετοιμαστεί το κόμμα και να δει πιο καθαρά την εξέλιξη των πολιτικών πραγμάτων.

Την παραίτησή του από τη θέση του γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής, υπέβαλε ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος αποδίδοντας την εκλογική αποτυχία της ΔΗΜΑΡ στο ότι παρέμενε αρχηγικό κόμμα και κυρίως γιατί τα ηγετικά της στελέχη είχαν και έχουν ακόμη προσωπικές στρατηγικές. «Υπάρχουν δύο περιπτώσεις από εδώ και στο εξής, η μία είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίσει να ασκεί την πολιτική που ασκεί σήμερα και σε αυτήν την περίπτωση δεν μπορώ να βρω τον λόγο συνέχισης ύπαρξης του κόμματος. 

Για να είμαι ξεκάθαρος, αυτό θεωρώ ως πιο πιθανό να συμβεί. Υπάρχει όμως και η περίπτωση στο μέλλον, της ρήξης, εξόδου από ευρώ και μίας νέας εθνολαϊκής συμμαχίας. Τότε θεωρητικά θα είχε νόημα η ύπαρξη της ΔΗΜΑΡ. Όμως και σε αυτήν την περίπτωση η κοινωνία δεν θα στραφεί στην ΔΗΜΑΡ καθώς έχει απαξιωθεί μετά τα εκλογικά αποτελέσματα», σημείωσε ο Θ. Θεοχαρόπουλος.

Η Μεγάλη Απάτη...!!! {Video}

Εδώ παπάς, εκεί παπάς...

Μια οπτικοποιημένη απλοποίηση της πραγματικής ταυτότητας των αστικών κομμάτων, μέσα από τις επιλογές προσώπων.

Αν και το έργο παίζεται απροκάλυπτα, ο λαός ίσως πιαστεί για πολλοστή φορά κορόϊδο...

Το ΚΚΕ αποτελεί την μόνη αληθινή, καθαρή και φιλολαϊκή επιλογή, για όσους δεν ανήκουν στην κατηγορία των διαπλεκόμενων ή των βλακών!

 

Πηγή: ftou1000kaka {You tube}

ΔΗΜΑΡ: Την "ξεβράκωσαν", την "έστιψαν" και έμεινε με άδειες..........καρέκλες!!!!!!!!

Συγκαλείται σήμερα το Διαρκές Συνέδριο της ΔΗΜΑΡ, που αναμένεται να επικυρώσει το «ναυάγιο» της συνεργασίας με το ΣΥΡΙΖΑ και να αποφασίσει αν και πώς θα συμμετάσχει το κόμμα στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, εφόσον φτάσει ως εκεί.

Η ΔΗΜΑΡ επιμένει ότι η όποια εκλογική συμπαράταξη οφείλει να βασίζεται σε προγραμματικές συμφωνίες και να διασφαλίζει την πολιτική της αυτονομία. Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ δεν ανταποκρίνεται στις προϋποθέσεις αυτές, καθώς ναι μεν προσφέρει ορισμένες θέσεις στα ψηφοδέλτιά του σε στελέχη της ΔΗΜΑΡ, ωστόσο αξιώνει η συνεργασία αυτή να γίνει στη βάση του «προγράμματος της Θεσσαλονίκης» και οι βουλευτές που θα εκλεγούν να αναφέρονται στο ΣΥΡΙΖΑ.

Το διαφαινόμενο «ναυάγιο» της συνεργασίας έχει προκαλέσει έντονους κλυδωνισμούς στο εσωτερικό της ΔΗΜΑΡ και αναζωπυρώνει τη φημολογία ως προς τις επόμενες κινήσεις της ηγεσίας της. Τα στελέχη που εξαρχής αντιτίθονταν στη συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ επιρρίπτουν μεγάλες ευθύνες για την εξέλιξη στον Φ. Κουβέλη. Κάποια φέρονται να σκέφτονται την αποχώρηση και, σε κάθε περίπτωση, πολλά λέγονται για τα σχέδια και όσων φλερτάρουν με το ΣΥΡΙΖΑ και όσων στρέφονται προς άλλα σχήματα της σοσιαλδημοκρατίας.

Σε μια προσπάθεια απάντησης σε ορισμένες από τις φήμες που κυκλοφορούν, ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος, Χρ. Μαχαίρας, δήλωσε: «Ζήτημα προσχώρησης της ΔΗΜΑΡ σε άλλο κόμμα δεν ετέθη ποτέ. Φαντάζομαι ότι όλοι αυτοί που διέδιδαν ότι το κόμμα μας τήρησε τη συγκεκριμένη στάση στην προεδρική εκλογή για λόγους ιδιοτέλειας, μπορούν πλέον ανέτως να καταπιούν τη γλώσσα τους».

Ο βουλευτής Γ. Πανούσης, αφού ξεκαθάρισε ότι ο ίδιος δε θα είναι υποψήφιος ξανά, πρότεινε η ΔΗΜΑΡ να μην κατέβει στις εκλογές και «να στηρίξει το ΣΥΡΙΖΑ στη λογική της... κυβερνώσας αριστεράς, να ανασυγκροτηθεί και, όταν με το καλό βγουν τα αποτελέσματα και οδηγηθούμε σε μια κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ, να δει πώς θα κινηθεί στο νέο σκηνικό που θα διαμορφωθεί».

Επέκρινε τις αποφάσεις της ηγεσίας και πρόσθεσε «η συμμαχία που σχεδίαζαν να κάνουν -εγώ ήμουν αντίθετος εξ' αρχής- και το 0,5% να επιβάλει τους όρους του στο 35%... Δεν μπορούσε να γίνει και σωστά δε γίνεται».

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Ν. Τσούκαλης, δήλωσε στο «TheTOC.gr» ότι «τέτοια ταπείνωση, εξευτελισμό και απαξίωση δεν έχω αισθανθεί ποτέ στα 35 χρόνια που είμαι στο χώρο της ανανεωτικής αριστεράς» και χαρακτήρισε «ανήθικη» την πολιτική στάση του ΣΥΡΙΖΑ.

Για ευθύνες της ηγεσίας και του Φ. Κουβέλη μίλησε και ο Δ. Χατζησωκράτης, ο οποίος τόνισε ότι είχαν επισημανθεί οι κίνδυνοι μιας ενδεχόμενης συνεργασίας με το ΣΥΡΙΖΑ.

Η βουλευτής Ασημίνα Ξηροτύρη - Αικατερινάρη, από την πλευρά της, σε δήλωσή της, υποστήριξε ότι η ΔΗΜΑΡ πρέπει να βάλει πλάτη στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ανεξάρτητα από το αν «επιτευχθεί σήμερα μία προγραμματική συμφωνία».

Επιτέλους! -Ενώθηκε η αριστερά!!!!!

Το αίτημα τόσων και τόσων χρόνων, τόσων και τόσων αριστερών, μοιάζει να γίνεται επιτέλους λαμπρή πραγματικότητα. Ο Αλέξης Τσίπρας και ο Φώτης Κουβέλης αφουγκράστηκαν τους βαθιούς λαϊκούς πόθους και η αριστερή κυβέρνηση, με όλες τις αλλαγές που θα φέρει αυτή στην ζωή μας, είναι πιο κοντά παρά ποτέ...

Κοινή κάθοδος ΣΥΡΙΖΑ-ΔΗΜΑΡ στις εκλογές;

Πιο κοντά σε κοινή κάθοδο με ενιαίο ψηφοδέλτιο στις εθνικές εκλογές βρίσκονται ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ. Σύμφωνα με τα Νέα Σαββατοκύριακο, η ονομασία που θα επιλεγεί θα εμπεριέχει τον τίτλο ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθούμενο από μία αναφορά τύπου αριστερή συμπαράταξη.

Όπως αναφέρει η εφημερίδα, η συνεργασία των δύο κομμάτων δεν θα συνιστά κομματικό συνασπισμό κι έτσι δεν θα δημιουργηθεί πρόβλημα για το μπόνους των 50 εδρών που, σύμφωνα με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο, κατευθύνεται στο πρώτο σε ψήφους κόμμα, όχι όμως και σε συνασπισμούς κομμάτων.

Το ψηφοδέλτιο θα κατατεθεί από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα.

Οι συζητήσεις, αναφέρει η εφημερίδα έχουν προχωρήσει και αυτό που απομένει είναι να ξεπεραστούν εσωτερικά ζητήματα των δύο κομμάτων.

 Παλιά φωτογραφία της αριστεράς, πριν αυτή διασπαστεί

                                        απογοητεύοντας τον λαό...

Ο ΣΥΡΙΖΑ ελπίζει ότι η κοινή κάθοδος με τη ΔΗΜΑΡ μπορεί να προσφέρει την πολυπόθητη αυτοδυναμία, ενώ θα μπορούσε να λειτουργήσει και συσπειρωτικά και για άλλους πολιτικούς χώρους -όπως με τους Οικολόγους.

Ωστόσο, η διαδικασία αναμένεται να αντιμετωπίσει δυσκολίες, καθώς ορισμένα από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ παραμένουν επιφυλακτικά ως προς αυτό το ενδεχόμενο.

Πριν από λίγες ημέρες, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ είχε αφήσει εκ νέου ανοικτό το ενδεχόμενο συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, διευκρινίζοντας πως όλες οι αποφάσεις θα ληφθούν από τα κομματικά όργανα κατά το πρώτο 10ήμερο του Ιανουαρίου, μετά τις διαδικασίες της προεδρικής εκλογής.

Τόνισε, όμως, πως προϋπόθεση για οποιαδήποτε συνεργασία είναι σύναψη προγραμματικών συμφωνιών και η πολιτική και οργανωτική αυτοτέλεια της ΔΗΜΑΡ.

Εμείς υπενθυμίζουμε:

Ο Φώτης Κουβέλης, με τον οποίο με συνδέουν δεσμοί δεκαετιών, κοινές ιδέες και διαδρομή, είναι κόσμημα για την Αριστερά. Έχει να προσφέρει ακόμη πολλά στη δική μας Αριστερά, την ανανεωτική, τη δημοκρατική, τη ριζοσπαστική. Δεν πρέπει να κάνει βιαστικές κινήσεις.

Ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος έχει ακόμη μεγαλύτερη ευθύνη γιατί χθες επανεξελέγη Πρόεδρος του κόμματος, στο οποίο παραμένει ο Φ. Κουβέλης, πρέπει να πάρει ενωτικές πρωτοβουλίες, λέγοντας την απλή κουβέντα ότι το κόμμα χρειάζεται στην πρώτη γραμμή τον Φώτη Κουβέλη και ότι οι θέσεις που αντιστοιχούν στην Κεντρική Επιτροπή για το ρεύμα της Ανανεωτικής Πτέρυγας, στο οποίο κι εγώ ανήκω και είναι η Ανανεωτική Πτέρυγα του Συνασπισμού, υπάρχουν και περιμένουν τους συντρόφους που εκπροσωπούν αυτό το ρεύμα.

Αυτό που χρειάζεται να ξεκαθαρίσουμε και για το οποίο έκανα μια πρόταση που θα μπορούσε να γίνει δεκτή ομόφωνα από το συνέδριο, αλλά δυστυχώς δεν υπήρξε η τόλμη να γίνει ένα βήμα μπροστά και από τους δύο συντρόφους για να την υπερψηφίσουμε όλοι μαζί, είναι να κρατήσουμε το κόμμα μας ενωμένο και να ξεκαθαρίσουμε με βάση την κοινή λογική τα πράγματα στην πολιτική μας συμμαχία που είναι και η «πέτρα του σκανδάλου».

Δηλαδή να ξεκαθαρίσουμε με ποιους μπορούμε να είμαστε μαζί και με ποιους δεν μπορούμε. Με αυτούς που μπορούμε να έχουμε μια πολιτική συμμαχία πειστική, στερεή, που μπορούμε να λέμε πειστικά πράγματα, μπορούμε να είμαστε μαζί. Με όσους λένε «έξω από την Ευρώπη», «έξω από το ευρώ», «να μην είναι επικεφαλής ο εκάστοτε πρόεδρος του Συνασπισμού, αλλά εγώ, επειδή έτσι μ’ αρέσει» -και εννοώ τον Αλέκο Αλαβάνο, να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας- και που χρησιμοποιούν τον ΣΥΡΙΖΑ ως μοχλό υπονόμευσης και διάσπασης του Συνασπισμού, δεν μπορούμε, διότι παράγουμε μια γελοία εικόνα στον κόσμο.

[...]

Ο Φώτης Κουβέλης είναι ο ιστορικός ηγέτης του ανανεωτικού ρεύματος της αριστεράς, με μια σημαντική διαδρομή πολλών δεκαετιών και ευρύτατη κοινωνική αναγνώριση. 

[...]

οι στρατηγικές, οι ιδεολογικές διαφορές και το κοινωνικό πρότυπο του σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία που διεκδικούμε εμείς, με το σταλινικό πρότυπο που προβάλλει το ΚΚΕ δεν μπορούν να στεγαστούν σε μια κοινή στέγη.

[...]

Δ.Παπαδημούλης

Ακόμη:

«Σύντροφοι, κάνετε λάθος», είπε ο Αλέξης Τσίπρας στην προσπάθειά του να πείσει τα μέλη της Ανανεωτικής Πτέρυγας να παραμείνουν στο συνέδριο

Κουβέλης: «Ασφυξία από τον αριστερισμό του ΣΥΡΙΖΑ» (αυτό το "εμπόδιο" ξεπεράστηκε σίγουρα)

Fadomduck2

ΔΗΜΑΡ: Τη δε ογδόη ημέρα εγένετο και η "μνημονιακή συνιστώσα" !!!!!!!

Η στάση της ΔΗΜΑΡ το τελευταίο διάστημα, με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας αλλά και τη συνεργασία της με τον ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές, έχει προκαλέσει αρκετές συζητήσεις. Πολλοί θα θυμούνται ότι ο ίδιος ο κ. Κουβέλης ήταν κατηγορηματικός πριν μερικούς μήνες πως κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει.

Πολλοί επίσης θυμούνται ότι παλιότερα ο ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήριζε τη ΔΗΜΑΡ «αριστερό Καρατζαφέρη» ή «μνημονιακή αριστερά» με αφορμή τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ. Βέβαια, μπροστά στο ενδεχόμενο του κυβερνητικού θώκου όλα αυτά ξεχνιούνται, πάνε περίπατο. Ετσι, λοιπόν, χώρεσαν στον ΣΥΡΙΖΑ πρώην βουλευτές της ΔΗΜΑΡ και του ΠΑΣΟΚ που ψήφισαν με χέρια και πόδια όποιο μνημόνιο κυκλοφορούσε στη Βουλή από το 2010 και μετά. Και κάπως έτσι συγκροτήθηκε η «μνημονιακή συνιστώσα» του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με άλλους που φλερτάρουν μαζί του, όπως, π.χ., Τζάκρη, κ.ά.

Βέβαια, υπάρχουν πολλοί που λένε πως δεν είναι παράλογο κόμματα που διεκδικούν εξουσία, αστική διακυβέρνηση στο πλαίσιο της ΕΕ και του συστήματος να λένε άλλα τη μία και άλλα την άλλη. Και έχουν δίκιο. Μόνο που ο λαός δεν έχει να περιμένει τίποτα από τέτοιες δυνάμεις που με την πολιτική τους θα συνεχίσουν το ίδιο αντιλαϊκό, αντεργατικό έργο...

Ρεπούση η ........Ευρωπαία!!!!!!!

«Το ΚΚΕ έχει πολιτικό αυτισμό. Εμάς μας αρέσει η Ευρώπη». 

Τάδε έφη με ύφος χιλίων καρδιναλίων η Μαρία Ρεπούση της ΔΗΜΑΡ στη διάρκεια πρωινής εκπομπής του ΜΕΓΚΑ. Οι ...κοσμοπολίτες της ΔΗΜΑΡ αποπνέουν ευρωπαϊκό αέρα, τους αρέσει η ΕΕ και το δηλώνουν. Δεν τολμάνε, όμως, να πουν ότι τους αρέσουν και τα «μνημόνια», γιατί κι αυτά Ευρωπαϊκή Ενωση είναι, τους αρέσουν οι μισθοί - φιλοδωρήματα, οι συντάξεις πείνας, η ανεργία στους αιθέρες, γιατί κι αυτά κι άλλα τόσα Ευρωπαϊκή Ενωση είναι.

 Ακριβώς επειδή τους αρέσει αυτή η Ευρώπη, των μονοπωλίων που αυγατίζουν τα κέρδη τους και των λαών που αυγατίζουν τα βάσανά τους, περιφέρονται σαν πολύφερνες νύφες στο αστικό πολιτικό σύστημα. 

Για αυτούς, λοιπόν, το ΚΚΕ, που παλεύει ενάντια στην ΕΕ των μονοπωλίων και τον καπιταλιστικό αντιλαϊκό δρόμο ανάπτυξης, είναι αυτιστικό! Τέτοια κελεπούρια το κεφάλαιο δεν θα τα αφήσει να χαθούν, όλο και κάπου θα τα βολέψει τώρα που το κόμμα τους καταρρέει. 

 Αλλωστε, οι αγκάλες του ΣΥΡΙΖΑ είναι ανοιχτές.

Φώτης Κουβέλης: Τρέλα για.........συγκυβέρνηση!!!!!!!!!

Η απόφαση του Φ. Κουβέλη, την οποία ανακοίνωσε στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΔΗΜΑΡ το βράδυ της Πέμπτης, να διακοπεί η όποια επαφή υπάρχει με το ΠΑΣΟΚ, στο πλαίσιο του διαλόγου με δυνάμεις της κεντροαριστεράς, πυροδότησε νέα εσωκομματική αντιπαράθεση πριν καλά καλά κοπάσει η προηγούμενη. Εντονα αντέδρασαν 6 μέλη της ΕΕ, ανάμεσά τους και στελέχη της απολύτου εμπιστοσύνης του Φ. Κουβέλη, όπως ο γραμματέας της ΚΕ Θ. Θεοχαρόπουλος αλλά και ο Δ. Χατζησωκράτης. Μάλιστα, υπό την πίεσή τους, φέρεται ο πρόεδρος του κόμματος να εισηγήθηκε διακοπή διαλόγου με όλα τα κόμματα, πλην όμως σε ανακοίνωση που εκδόθηκε χτες κατονομάζεται μόνο το ΠΑΣΟΚ.

Πολλά στελέχη της ΔΗΜΑΡ αποδίδουν τη στάση αυτή στην αμετάκλητη απόφαση της ηγεσίας για συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, μάλιστα υποστηρίζουν ότι κατ' απαίτησή του διακόπτονται οι επαφές με το ΠΑΣΟΚ! Αρκετοί είναι αυτοί που αντιδρούν στην προοπτική της αποκλειστικής συνεργασίας με την Κουμουνδούρου και για λόγους που έχουν να κάνουν με την πολιτική τους επιβίωση.

Σε ανακοίνωση που εκδόθηκε χτες αναφέρει ότι «τα μέλη του οργάνου αποφάσισαν κατά πλειοψηφία να συνεχισθεί ο διάλογος για την προοδευτική διακυβέρνηση με τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς, της αριστερής σοσιαλδημοκρατίας, του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της πολιτικής οικολογίας» αλλά ότι «δεν μπορεί να συνεχισθεί ο διάλογος με το ΠΑΣΟΚ, λόγω της σύμπλευσής του με τη ΝΔ και της επιλογής του να συνεχίζει να συνυπηρετεί τις ασκούμενες πολιτικές».

«Υπέρ της συνέχισης του διαλόγου με όλες τις προοδευτικές δυνάμεις, σύμφωνα με την πρωτοβουλία που πήρε το κόμμα τον Ιούλιο, για την ανασύνταξη του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού με στόχο την προοδευτική διακυβέρνηση, τάχθηκαν 6 μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής», αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Ο βουλευτής Ν. Τσούκαλης ήταν ο πρώτος απ' την κοινοβουλευτική ομάδα που εξέφρασε την αντίθεσή του, δηλώνοντας: «Η Δημοκρατική Αριστερά πρέπει και οφείλει να επιμείνει και να αναβαθμίσει το διάλογο, που ξεκίνησε τον περασμένο Ιούλιο, με τις δυνάμεις του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της αριστερής σοσιαλδημοκρατίας και του δημοκρατικού κέντρου, με στόχο τη μετατόπιση του πολιτικού σκηνικού προς την προοδευτική κατεύθυνση και τη διαμόρφωση συσχετισμών για την προοδευτική - δημοκρατική διακυβέρνηση της χώρας».

Αλλοι βουλευτές, πάντως, όπως η Μαρία Ρεπούση, προκρίνουν τη σύμπλευση με τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ με το ένα πόδι εκτός ΚΟ της ΔΗΜΑΡ φέρεται να βρίσκεται εδώ και καιρό η Νίκη Φούντα.

Νίκος Μπογιόπουλος: Αρπάχτε τα αλλά ......."εντίμως"!!!!

 Όταν η «Siemens» μοιράζει 1,5 δισ. ευρώ σε «μαύρο» χρήμα για να κάνει τις δουλειές της σε 160 χώρες ανά τον κόσμο, αυτό λέγεται «μίζες», «διαφθορά» και «σκάνδαλο». Όταν, όμως, οι υποψήφιοι των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικάνων επιχορηγούνται με 1,5 δισ. δολάρια από τους πολυεθνικούς κολοσσούς των ΗΠΑ, για να διεξαγάγουν τον προεκλογικό τους αγώνα, αυτό λέγεται «εκλογές»...

 Το σημειώνουμε, διότι ορισμένοι «οργανικοί διανοούμενοι» της πλάκας, τρέφουν ένα ασίγαστο πάθος για το «αμερικάνικο όνειρο», το οποίο προσπαθούν να το πουλήσουν σαν «αμερικανικό παράδειγμα», που πρέπει μάλιστα να το ακολουθήσουμε κι εμείς ως λαός και ως χώρα.

 Το ακατανίκητο επιχείρημά τους είναι ότι αν τα κόμματα θέλουν να τα πιάνουν, τότε να το κάνουν ανοιχτά, να το γνωρίζει ο ψηφοφόρος και τότε «όλα μέλι γάλα». Αλλά το βασικό στην υπόθεση δεν είναι αν τα κόμματα που κυβερνούν στην Αμερική, στην Ελλάδα, στην Ουγκάντα και όπου δραστηριοποιούνται οι «Siemens» τα πιάνουν φανερά ή κρυφά. Το θέμα – όταν τα πιάνουν - είναι ότι τα πιάνουν!

  Ορισμένοι θέλουν το μοντέλο «αμερικανικής δημοκρατίας», όπου η κάθε εταιρεία θα έχει τους «δικούς της» βουλευτές, υπουργούς, πρωθυπουργούς και προέδρους, να αποτελέσει εισαγώγιμο είδος και στην Ελλάδα.

  Δε φτάνει, δηλαδή, που το πολιτικό σύστημα που υπηρετούν και υποστηρίζουν πιάνεται ενίοτε στα πράσα να εξαργυρώνει τη δημαγωγία προς το λαό στα «μαύρα» ταμεία της διαπλοκής, θέλουν να επιβάλουν και τη γύμνια τους σαν «διαφάνεια» (!), την θρυλούμενη σχέση υπαλληλίας τους προς τα μεγάλα συμφέροντα σαν «πολιτική εντιμότητα» (!) και την ξετσιπωσιά σαν «ηθική ακεραιότητα»!

 Σε λίγο, μπορεί να μας πουν ακόμα και ότι το μοντέλο της «φόρα παρτίδα» εξάρτησης του πολιτικού κατεστημένου από τις πολυεθνικές συνιστά ...εκχριστιανισμό της πολιτικής ζωής κατά τα πρότυπα της ευαγγελικής συνταγής «εξομολογημένη αμαρτία ουκ έστιν αμαρτία».

 Κλασική περίπτωση, όπου το κρέας βαφτίζεται ψάρι. Αλλά και εξαιρετική η ομολογία που κρύβεται πίσω από όλα αυτά: ότι τέτοιο που είναι το σύστημά τους δεν έχει καμία ελπίδα, κατά πώς προκύπτει από τα λεγόμενά τους, να υπάρξει χωρίς και πέρα από τους ξεπουλημένους που θα βαφτίζουν το ξεπούλημά τους σαν αποδοχή… χορηγίας.

Η «μίζα» βαφτίζεται «χορηγία»;

  Πριν ισχυριστεί κάποιος ότι υπερβάλλουμε να τον ενημερώσουμε: Μόλις χτες ψηφίστηκε στη Βουλή – από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ - ο νόμος με τίτλο: «Έλεγχος των οικονομικών των πολιτικών κομμάτων και των αιρετών αντιπροσώπων Βουλής και Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου».

    Οι βασικές ρυθμίσεις είναι δυο:

   1ο) Υποχρεώνει τα κόμματα να παραδίδουν πλήρη στοιχεία, από ονοματεπώνυμο μέχρι ΑΦΜ και αριθμό ταυτότητας, για κάθε φίλο ή μέλος τους που προσφέρει ενίσχυση στο κόμμα ακόμα και για κουπόνια του ενός ή δυο ευρώ!

  2ο) Την ίδια στιγμή «ευλογεί» και επίσημα την ανοιχτή χρηματοδότηση κομμάτων από επιχειρήσεις. Συγκεκριμένα, όχι μόνο αίρει την απαγόρευση που ισχύει στη χρηματοδότηση κομμάτων από μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, αλλά προσφέρει και φοροαπαλλαγές σε επιχειρήσεις που χρηματοδοτούν κόμματα!

  Έτσι, λοιπόν, μετά τη «σωτηρία» του τόπου, οι κύριοι της τρόικας (η τρόικα είχε θέσει την ψήφιση του συγκεκριμένου νόμου στα «προαπαιτούμενα» για να συνεχίζει να μας «σώζει» και φυσικά η κυβέρνηση έσπευσε να την ικανοποιήσει) θα μας φέρουν και το τέλος της πολιτικής διαπλοκής.

  Η αλήθεια είναι ότι - και σε αυτό το ζήτημα - το εγχώριο καθεστωτικό σύστημα που επίλεκτα στελέχη του έχουν εντοπιστεί να συμμετέχουν στα σουαρέ της αρπαγής, της λεηλασίας, της λαμογιάς και της «Siemens», κρύβεται πίσω από την τρόικα. Χρόνια τώρα θέλουν να επιβάλουν το συγκεκριμένο μέτρο. Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να το εντάξουν κι αυτό στα «προαπαιτούμενα».

«Αμερικάνικο όνειρο»…

    Ας δούμε ορισμένες πλευρές του ζητήματος.

  Πρώτον: Λένε ότι ο νόμος στοχεύει στη «διαφάνεια» για τις σχέσεις μεταξύ των κομμάτων και των εταιρειών-χρηματοδοτών τους. Ρωτάμε: Αν τα λεφτά από τη Siemens ο Τσουκάτος και ο Μαντέλης τα έπαιρναν με... απόδειξη, η διαπλοκή θα ήταν μικρότερη;

 Δεύτερον: Μας λένε να δούμε τι γίνεται στην Αμερική. Πολύ ευχαρίστως: Morgan Stanley, UBS Americas, Goldman Sachs, Citigroup, US Government, Bank of America, Microsoft. Πρόκειται για αμερικανικές πολυεθνικές, χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, τράπεζες, εταιρείες πληροφορικής που, όπως δημοσιεύτηκε το 2004, αποτέλεσαν τους μεγαλύτερους χρηματοδότες των υποψήφιων προέδρων Μπους και Κέρι. Αλήθεια: Η δημοσιοποίηση των χρηματοδοτών του Μπους και του Κέρι τους καθιστούσε λιγότερο διαπλεκόμενους με τους χρηματοδότες τους; 

    Πάμε στις εκλογές των ΗΠΑ το 2008:

Στη λίστα με τις πολυεθνικές που χρηματοδότησαν τον έναν υποψήφιο, στην 1η θέση βρισκόταν η Goldman Sachs. Η ίδια εταιρεία βρισκόταν στην 4η θέση των χρηματοδοτών και του άλλου υποψηφίου.

Στη λίστα με τους μεγαλοκαρχαρίες του χρηματοπιστωτικού καρτέλ που είχαν σπονσοράρει τον έναν υποψήφιο, η Citigroup βρισκόταν στην 3η θέση. Στη λίστα με τους ισχυρούς σπόνσορες του άλλου υποψήφιου, η ίδια εταιρεία, η Citigroup, βρισκόταν στη 2η θέση.

Ο ένας είχε στη 4η θέση της λίστας των μεγάλων χρηματοδοτών του την JP Morgan. Ο άλλος την είχε στην 5η θέση.

Ο ένας είχε στη λίστα με τους μεγάλους χορηγούς του τα πιράνχας της UBS AG στην 7η θέση. Ο άλλος την είχε στη 15η θέση.

Αλήθεια, το ότι οι πολυεθνικές τα έχωσαν και στον Ομπάμα και στον Μακέιν, κι αυτό καταγράφηκε και καταγράφεται δημόσια, καθιστά λιγότερη τη διαπλοκή τους;

  Τρίτον: Αν ο Σαρκοζί τα έπαιρνε με απόδειξη από την Μπετανκούρ ή αν ο μπερλουσκονισμός ό,τι έκανε το έκανε με απόδειξη, η βρωμιά θα ήταν μικρότερη;

  Τέταρτον: Υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη διαπλοκής από το τι πολιτική εφαρμόζεις; Τίνος τα συμφέροντα εξυπηρετείς; Υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη πολιτικής διαπλοκής από τους νόμους, τα ξεπουλήματα, τις εκποιήσεις, τις φοροαπαλλαγές, τα πακέτα σε τράπεζες κτλ. που ψηφίζει ή δεν ψηφίζει ένα κόμμα; Ο φερετζές ότι δεν τα πιάνουν κάτω από το τραπέζι τους μάρανε;

Αβυσσαλέα υποκρισία

  Αυτό που βαφτίζουν οικονομικό έλεγχο των κομμάτων για κάθε ένα ευρώ που πάει στα ταμεία τους από συνδρομές, ενισχύσεις κτλ., δεν αφορά τα κόμματα του συστήματος. Έχει ευθέως στόχο να βάλει στο χέρι εκείνα τα κόμματα που βρίσκονται απέναντι από το σύστημα.Έχει στόχο να ελέγξει, να περιορίσει και να υπονομεύσει την πολιτική αυτοτέλεια των αντισυστημικών κομμάτων.

  Τα κόμματα που εμπλέκονται στις «μίζες» από τη «Siemens», αυτοί που ποτέ δεν έδωσαν εξήγηση για το «πόθεν» των χλιδάτων προεκλογικών κέντρων των υποψηφίων τους και για τις φαραωνικές προεκλογικές εκστρατείες των κομμάτων τους, που ποτέ δεν εισέπραξαν φράγκο από τα δεκάδες δισεκατομμύρια της φοροδιαφυγής των πλουτοκρατών, που στέλνουν χαιρετίσματα στους θαμώνες της «λίστας Λαγκάρντ», δεν έχουν λόγο να ανησυχούν.

«Τα πράγματα έχουν αλλάξει» (;)

 Ας μπούμε στον κόπο να παρακάμψουμε (για την ανάγκη της συζήτησης και μόνο) την αβυσσαλέα υποκρισία τους. Ας δεχτούμε, επίσης, ότι είναι τόσο ανιστόρητοι, ώστε δεν γνωρίζουν ούτε τα βασικά. Ότι, για παράδειγμα, δεν γνωρίζουν τίποτα για τις διώξεις ανθρώπων στο παρελθόν -εδώ στην Ελλάδα- με μοναδική «κατηγορία» όχι είχαν ενισχύσει οικονομικά το Κομμουνιστικό Κόμμα. Ότι δεν γνωρίζουν τίποτα για τον Νικηφορίδη που στήθηκε στον τοίχο με την «κατηγορία» ότι μάζευε υπογραφές κατά των πυρηνικών και ότι διοργάνωνε «εράνους», υπέρ της ειρήνης.

 Αλλά πώς να δεχτούμε ότι αυτά που λένε τα πιστεύουν; Ότι, δηλαδή, «οι εποχές έχουν αλλάξει» και ότι «δεν υπάρχει κίνδυνος φακελώματος». Όμως:

Πώς να τους πιστέψεις όταν είναι τα κόμματά τους που συμμετέχουν και υμνούν μια Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου για παράδειγμα (αυτήν τη στιγμή!) τα μισά Κομμουνιστικά Κόμματα έχουν κηρυχτεί παράνομα!

Πώς να τους πιστέψεις όταν η ΕΕ τα κάνει πλακάκια με τους ναζί της Ουκρανίας;

Πώς να τους πιστέψεις όταν ζητούν, για παράδειγμα, από το ΚΚΕ ή από τον ΣΥΡΙΖΑ, ή από κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, να δίνουν τα στοιχεία των ανθρώπων που τα ενισχύουν με 1 ή δυο ευρώ σε έναν κρατικό μηχανισμό από τον οποίο δεν λείπουν οι «Μπαλτάκοι»;

Φακέλωμα του πολιτικού φρονήματος

    Ας έρθουμε στο κατά τη γνώμη μας ουσιαστικότερο:

  Το να ενισχύεις οικονομικά ένα πολιτικό κόμμα είναι κάτι που συνδέεται άμεσα με το πολιτικό φρόνημα. Αλλά η ελευθερία του πολιτικού φρονήματος βρίσκεται στην καρδιά αυτού που οι ίδιοι αποκαλούν «ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα». Βρίσκεται στην καρδιά δηλαδή των ατομικών, των κοινωνικών και των πολιτικών ελευθεριών.

 Συνεπώς, αυτοί που… φοροαπαλλάσσουν τις εταιρείες όταν χρηματοδοτούν κόμματα και πολιτικούς, τι ακριβώς ζητούν από έναν αντισυστημικό ή αντικαθεστωτικό ή αντικαπιταλιστικό ή αντι- ιμπεριαλιστικό ή κομμουνιστικό πολιτικό φορέα; Να συμφωνήσει και, ακόμα χειρότερα, να συνεργήσει και να συνεργαστεί (!) με τους κρατικούς μηχανισμούς για την καταγραφή και τον έλεγχο του πολιτικού φρονήματος των εργαζομένων που το στηρίζουν;

 Τι ακριβώς ζητούν από ένα κόμμα που βρίσκεται απέναντι στην εξουσία τους; Να δώσει διευθύνσεις και ονόματα των μελών του (που καταβάλλουν τις συνδρομές τους στο κόμμα), των οπαδών και των φίλων του (που συμμετέχουν και συμβάλλουν στην οικονομική του ενίσχυση), να «κατονομάσει» τους «συμπαθούντες»; Να «δώσει» στο κράτος και στους μηχανισμούς του τους «συνοδοιπόρους» του; Με άλλα λόγια, του ζητούν να συμφωνήσει και, ακόμα χειρότερα, να συνεργήσει και να συνεργαστεί (!) στο φακέλωμά του;

    Μα είναι με τα καλά τους οι άνθρωποι;


enikos.gr

Θανάσης Παφίλης: Τοποθέτηση στη Βουλή για τα οικονομικά των κομμάτων

 

Ονομαστική ψηφοφορία για τα άρθρα 5 και 7 που αναφέρονται στην οικονομική ενίσχυση κομμάτων μέσω κουπονιών και στη χρηματοδότηση κομμάτων από επιχειρήσεις θα διεξαχθεί αύριο Πέμπτη το μεσημέρι, ενώ τα υπόλοιπα άρθρα του νομοσχεδίου για τα οικονομικά των κομμάτων υπερψηφίστηκαν κατά πλειοψηφία. 

Τοποθετήσεις επί των άρθρων έγιναν το πρωί της Τετάρτης στη συζήτηση του νομοσχεδίου που νομιμοποιεί τη χρηματοδότηση των κομμάτων από τις επιχειρήσεις και επιβάλλει πλήρες φακέλωμα των μελών και των φίλων τους.

Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε επί της αρχής από τους βουλευτές της συγκυβέρνησης (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ) και τη ΔΗΜΑΡ, ενώ -με εξαίρεση το ΚΚΕ- τα κόμματα της αντιπολίτευσης δήλωσαν ότι θα ψηφίσουν επιμέρους άρθρα, που όμως εξυπηρετούν τη βασική του φιλοσοφία.

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης τόνισε στην κατ' άρθρο συζήτηση ότι το νομοσχέδιο αποτελεί πράγματι τομή, αλλά σε «αντιδραστική κατεύθυνση», κατ' επιταγή των κατευθύνσεων του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αναδεικνύοντας τους στόχους του νομοσχεδίου, επισήμανε ότι «προσπαθούν να αλλοιώσουν το χαρακτήρα των κομμάτων». Πρόσθεσε ότι το επόμενο βήμα θα είναι η παρέμβαση στη λειτουργία των κομμάτων, όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες της ΕΕ.

Παρουσιάζοντας συγκεκριμένα παραδείγματα, όπως η θεσμοθέτηση των «λόμπι» μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο, ξεκαθάρισε ότι η διαπλοκή και η διαφθορά είναι συστατικό του συστήματος και έχουν νομιμοποιηθεί.

Σε σχέση με το ΚΚΕ, ξεκαθάρισε ότι ελέγχεται αυστηρά από ορκωτούς λογιστές και δεν πρόκειται να δεχθεί να φακελώνονται οι άνθρωποι που το ενισχύουν. Όπως είπε, νόμιμο είναι να μπορεί ο καθένας που πιστεύει σε ένα κόμμα να το στηρίζει και οικονομικά.

Ο Θανάσης Παφίλης απευθύνθηκε σε αυτούς που δηλώνουν ότι διαφωνούν με την καταγραφή των κουπονιών, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, και να καταθέσουν αίτημα ονομαστικής ψηφοφορίας.

Απαντώντας στον αντικομουνιστικό οχετό της Χρυσής Αυγής, σημείωσε ότι πάει πολύ να εγκαλούν το ΚΚΕ αυτοί που έχουν εισοδήματα από «μπραβιλίκια» και άλλες χρηματοδοτήσεις αυτού του είδους.

Πηγή: 902.gr

Γιώργος Σαρρής: Στο ίδιο δωμάτιο!!!!

Το ότι η υπεροχή του συστήματος στην προπαγάνδα είναι μεγάλη, για να μην πούμε συντριπτική, είναι αναμφισβήτητο. Παρ' όλα αυτά πολλοί είτε το ξεχνούν ή το βάζουν σε δεύτερη μοίρα.

Μετά από πολλές μέρες "σφοδρών μαχών" ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ φτάσαμε τελικά στην ψήφο εμπιστοσύνης και σήμερα το πρωί στην "ανάλυσή" της.

Στο πρωινό πάνελ του ΣΚΑΙ είδαμε από εκπρόσωπο του καταρρέοντος κόμματος των ΑΝΕΛ μέχρι και την "ανεξάρτητη" κα Τζάκρη.

Εκπρόσωπο του ΚΚΕ όμως, που είναι και το ένα και μοναδικό κόμμα που έχει διαφορετική θέση και ανάλυση από όλους τους άλλους, δεν είδαμε...

Πως λοιπόν θα μπορούσαν να πληροφορηθούν αυτή τη διαφορετική θέση οι τηλεθεατές;

Διαβάζοντας Ριζοσπάστη ή 902...

Το επιχείρημα που ακούμε από πολλές πλευρές, από δεξιούς μέχρι ψύχραιμους δημοκράτες, που είναι ένα επιχείρημα που εκφράζεται με διάφορους τρόπους, είναι αυτό:

"Μα είναι δυνατόν οι 2 αρχηγοί, ή και όλοι οι αρχηγοί κατα κάποιους άλλους, να μην κάθονται σε ένα δωμάτιο να συζητήσουν για τα μεγάλα και σοβαρά προβλήματα;"

Είναι άραγε δυνατόν;

Αυτό σκέφτεται ο απλός άνθρωπος και το πιο πιθανό είναι να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όλο το πρόβλημα είναι το στραβό κι αγύριστο κεφάλι "των πολιτικών μας" γενικώς...

Άρα φταίνε οι "άχρηστοι", που μόνο άχρηστοι δεν είναι όπως έχουμε πει στη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης για λογαριασμό της εξουσίας...

Άρα το μυαλό δεν μπορεί παρά να τρέχει ακόμη και σε "σωτήριες" χούντες.

Αναρωτιέται κανείς αν αυτοί οι έγκυροι δημοσιολόγοι που τα λένε αυτά σκέφτονται αυτή την κατάληξη της σκέψης τους.

Η γνώμη μου είναι ότι κάποιοι από αυτούς εργάζονται σκληρά και σε βάθος για να στραφεί προς τα εκεί η σκέψη του λαού και όχι σε επικίνδυνες για το σύστημα ανατροπές.

Τι είναι προτιμότερο γι αυτούς;

Μια λαϊκή εξουσία ή μια χούντα;

Η απάντηση ας δοθεί από τον καθένα μας ρίχνοντας μια ματιά στην ιστορία.

Είναι όμως έτσι;

Μπορούν όλοι οι πολιτικοί, μαζί τους και το ΚΚΕ, να κάτσουν και να συζητήσουν στο ίδιο δωμάτιο;

Αν πρόκειται να συζητήσουν για ποδόσφαιρο φυσικά και μπορούν.

Αν πρόκειται όμως για τα "μεγάλα και σοβαρά" φυσικά και δεν μπορούν.

Υπάρχουν δύο δωμάτια λοιπόν.

Στο ένα δωμάτιο η συζήτηση είναι για το πως θα διασωθεί ο καπιταλισμός. Βέβαια αυτοί θα λένε ότι μιλούν "για το καλό της οικονομίας του τόπου". 'Όμως η οικονομία του τόπου τυχαίνει να είναι καπιταλιστική ή αλλιώς "οικονομία της αγοράς".

Σωτηρία της οικονομίας του τόπου λοιπόν σ'αυτό το δωμάτιο, σημαίνει σωτηρία του ανεπτυγμένου καπιταλισμού στο στάδιο του ιμπεριαλισμού, δηλαδή σωτηρία των μεγάλων μονοπωλίων που εμπλέκονται στην οικονομία μας. 

Κι εμείς στον τόπο...

Το καλό της οικονομίας μας λοιπόν σε αυτό το δωμάτιο είναι το καλό των μεγάλων επιχειρήσεων, των μονοπωλίων κατά την ξύλινη...

Μέσα σ'αυτό το δωμάτιο σκέψης δεν μπορείς να μιλάς για το καλό της οικονομίας(του καπιταλισμού) και να ενδιαφέρεσαι για το λαό, για το μεροκάματο και τη σύνταξή του, για την ασφάλιση ή την παιδεία του.

Κάτι τέτοιο, δηλαδή αύξηση στο μεροκάματο, φορολογία των μεγάλων επιχειρήσεων και όχι των φτωχών, δωρεάν παιδεία και υγεία κλπ, πόσο μάλλον σχεδιασμός της οικονομίας εκτός ΕΕ(δηλαδή εκτός οργανωμένων συμφερόντων των μονοπωλίων), θα έκανε τεράστιο κακό "στην οικονομία του τόπου", στην οικονομία του καπιταλισμού. Θα ήταν κατά τη γνώμη των συζητητών του δωματίου μια πράξη περίπου "αντεθνική".

Επομένως σε ένα τέτοιο δωμάτιο δεν χωράει το ΚΚΕ. 

Όλοι οι άλλοι καλοί χωράνε όμως. Κάθε φορά λοιπόν που ο Αυτιάς και οι υπόλοιποι μιλάει για αυτό το περίφημο δωμάτιο θα έπρεπε από πριν να βγάλει το ΚΚΕ απ'έξω. (Γι αυτό άλλωστε και το βγάζει και δεν καλείται στα πάνελ)

Το ΚΚΕ δεν ενδιαφέρεται για τη σωτηρία της οικονομίας του Καπιταλισμού. 

Οταν το ΚΚΕ μιλάει για την οικονομία του τόπου άλλο έχει στο μυαλό του. Τι άλλο; Μα φυσικά τη λαϊκή οικονομία με λαϊκή εξουσία.

Αυτό που έχει στο μυαλό του το ΚΚΕ βρίσκεται σε άλλο δωμάτιο.

Πάμε στο άλλο δωμάτιο λοιπόν.

Στο άλλο δωμάτιο  η συζήτηση είναι γύρω από τη σωτηρία του λαού.

 Δηλαδή γύρω από το σταμάτημα της εκμετάλλευσής του από τις επιχειρήσεις και το κέρδος, γύρω από τη μεγιστοποίηση του δικού του κέρδους κόντρα στα κέρδη των επιχειρήσεων.

Σ' αυτό το άλλο δωμάτιο δεν είμαστε "όλοι φίλοι". Το συμφέρον του λαού δεν συναντιέται με το συμφέρον των μεγάλων επιχειρήσεων και των κερδών τους, δεν συναντιέται με τη λογική των επενδυτών που ψάχνουν για "ευκαιρίες"(μιλάνε για ευκαιρίες εκμετάλλευσης φυσικά...).

Εδώ λέγονται μόνο αλήθειες και λέγονται ανοιχτά. Δηλαδή ότι δεν μπορεί να βελτιωθεί  και η ποιότητα της ζωής των εργαζόμενων και τα κέρδη της οικονομίας του καπιταλισμού.

Δηλαδή ότι υπάρχουν δύο κόσμοι με δυο λογικές. 

Από τη μιά η λογική των επιχειρήσεων που νοιάζεται για τα κέρδη της, επομένως για το πως θα στριμώξει κι άλλο τις ανάγκες των εργαζόμενων(δεν υπάρχει άλλος τρόπος για τους γνωρίζοντες πάρα μόνο η εκμετάλλευση), κι από την άλλη η λογική  του εργαζόμενου που θέλει αυτόν πρωταγωνιστή της ζωής του, που ενδιαφέρεται για το μεροκάματό του, για την υγεία, την παιδεία, το μέλλον και την ευτυχία των παιδιών του τη σταθερή δουλειά, τις διακοπές του κλπ.

Αυτές οι δύο λογικές συγκρούονται. 

Η θα ενδιαφέρεσαι για την οικονομία του καπιταλισμού ή θα ενδιαφέρεσαι για το λαό. 

Το ΚΚΕ χωράει μόνο σ'αυτό το δωμάτιο. 

Χωράει όμως κανείς άλλος; Αν ρίξουμε μια ματιά στα λεγόμενα των ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ, ΑΝΕΛ, ΠΟΤΑΜΙ και δεν συμμαζεύεται, θα δούμε ότι αυτοί ενδιαφέρονται για το καλό "όλων" όπως λένε οι ίδιοι, δηλαδή και για το καλό των επιχειρήσεων...

Μόνο που προσποιούνται ότι μιλάνε για τις μικρές επιχειρήσεις, που δήθεν είναι η ραχοκοκκαλιά της οικονομίας, ενώ ξέρουν ότι αυτό το στάδιο έχει περάσει προ πολλού. Δεν είμαστε πια στον καπιταλισμό του ελεύθερου ανταγωνισμού αλλά στην εποχή των μονοπωλίων που σαρώνουν τα πάντα προκειμένου να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους. Και μαζί σαρώνουν και τις μικρές επιχειρήσεις που εμείς θεωρούμε ότι βρίσκονται πλέον στη μεριά των θυμάτων και το συμφέρον τους δεν βρίσκεται στην ίδια πλευρά με αυτό των μονοπωλίων.

Κανείς άλλος δε χωράει λοιπόν σ' αυτό το άλλο δωμάτιο εκτός από έναν. Η μαλλον εκτός από τους πολλούς που δεν άλλοι από το λαό.

Μόνον ο λαός με τις οργανώσεις του μπορεί να συμμετέχει σ'αυτή τη συζήτηση για τη δική του σωτηρία που είναι κόντρα στη σωτηρία της λεγόμενης "οικονομίας του τόπου", της οικονομίας του καπιταλισμού. 

Μόνο ο λαός μπορεί να κάτσει και να συζητήσει για το πως θα οργανώσει την πάλη του ενάντια σε αυτούς που σαρώνουν τη ζωή του, για το πως θα απαλλαγεί από τις αλυσίδες και τη μέγγενη της εκμετάλλευσης δηλ. των κερδών των μεγάλων εταιρειών, για το πως θα οργανώσει την οικονομία για λογαριασμό του.

Με λίγα λόγια σ'αυτό το άλλο δωμάτιο το θέμα δεν μπορεί να είναι άλλο από το πως θα χτιστεί μια μεγάλη λαϊκή συμμαχία που θα παλέψει ενάντια στη σωτηρία των κερδών των μεγάλων, δηλαδή ενάντια στην οικονομία του καπιταλισμού, δηλαδή για να το πάρουμε αντίστροφά ενάντια σε αυτό που όλοι οι άλλοι ονομάζουν ψεύτικα "οικονομία του τόπου".

Υπάρχουν δύο δωμάτια λοιπόν. 

Κι αυτό που πρέπει να σκεφτούμε, είναι σε ποιο από τα δυο βρίσκονται τα δικά μας συμφέροντα κι προς τα εκεί να στρέψουμε το βλέμμα μας.

Η συζήτηση στο δωμάτιο που συζητούν όλοι οι άλλοι δήθεν "για το καλό της οικονομίας του τόπου", δηλαδή για τη σωτηρία του καπιταλισμού, απλά δεν μας ενδιαφέρει.

ΥΓ: Πάντως εμείς και χθες καταλάβαμε ότι η αγωνία αυτών που θέλουν τους δύο "μονομάχους" να καθήσουν στο ίδιο δωμάτιο θα ικανοποιηθεί σύντομα. Χθες στη Βουλή υπήρχε ένα ελαφρύ αεράκι συναίνεσης. Πολυακούστηκε η λέξη με διάφορες αφορμές και γενικά υπήρχε μια αίσθηση "σωφροσύνης" και στους δύο.

 Σαν κάποιος να τους είχε τραβήξει το αυτί και να τους είχε καλέσει να σκεφτούν "το καλό του τόπου"...

Συνεννοήσεις και συναινέσεις στο "ατύχημα" των .......πρόωρων εκλογών!!!!!

Με μια σειρά παρεμβάσεων και με τη βοήθεια διαφόρων επιτελείων του συστήματος, τα κόμματα της αστικής διαχείρισης κρατούν «ψηλά» το ζήτημα της περιβόητης «εκλογολογίας»: Η παρέμβαση Σαμαρά στη Χαλκιδική και η προσπάθεια της ΝΔ για τη λεγόμενη «αμφίπλευρη διεύρυνση», οι αντιδράσεις από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ για... τα πνευματικά δικαιώματα της «δημοκρατικής παράταξης» και οι αναφορές του στην ανάγκη «κυβέρνησης με προοδευτικό πρόσημο», οι δημοσκοπήσεις και τα non-paper του ΣΥΡΙΖΑ που προβλέπουν κοινοβουλευτική αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές, το όλο και πιο ανοιχτό «φλερτ» ΔΗΜΑΡ - ΣΥΡΙΖΑ, με συζητήσεις ακόμα και για προεκλογική σύμπραξη, τα παζάρια των «ανεξάρτητων βουλευτών» για τη στάση καθενός από αυτούς στη διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας... Ολο αυτό το αποπροσανατολιστικό γαϊτανάκι για τις εκλογές, την προεδρολογία κ.λπ.

Ο σκοπός τους είναι προφανής: Να εγκλωβίζεται ο λαός σε αυτές τις συζητήσεις, να προκαλείται «πόλωση» σε συνθήκες που όλο και περισσότερο γίνεται εμφανές το κοινό στρατηγικό πλαίσιο που μοιράζονται όλα τα κόμματα αστικής διαχείρισης και, πάνω από όλα, να αποπροσανατολίζονται οι εργαζόμενοι από τον κύριο και βασικό αντίπαλο. Δηλαδή, τους στόχους του κεφαλαίου και της ΕΕ, που προωθούνται ταχύτατα και προϋποθέτουν «συνεχές μάτωμα» του λαού. Στόχοι που, όπως παραδέχονται διάφοροι εκπρόσωποι του κεφαλαίου, θα υλοποιήσει οποιαδήποτε κυβέρνηση (είτε με κορμό τη ΝΔ είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ), με όποιο μείγμα διαχείρισης...

Ταυτόχρονα, η εγχώρια αστική τάξη δεν παραλείπει με παρεμβάσεις της να υπενθυμίζει στα κόμματά της ότι δεν πρέπει να «χάνουν» ούτε στιγμή αυτό που είναι το κύριο για τα συμφέροντά της. Σε αυτό το πλαίσιο, σειρά άρθρων σε όλα σχεδόν τα συγκροτήματα των αστικών ΜΜΕ «υπενθυμίζουν» μέχρι πού πρέπει να πηγαίνει η ιστορία: Διατυπώνουν εκκλήσεις «ενάντια στην οξύτητα», καλούν σε «συνεννόηση» και «συναινέσεις», διατυπώνουν ανησυχίες για το ενδεχόμενο ενός «ατυχήματος» που θα οδηγούσε σε εκλογές χωρίς να έχει δρομολογηθεί η επίλυση βασικών ζητημάτων που ιεραρχούν οι εγχώριοι επιχειρηματικοί όμιλοι, με βασικότερο την «ελάφρυνση» του κρατικού χρέους. Υπενθυμίζουν ότι οι «μεταρρυθμίσεις» θα πρέπει να προχωρήσουν πάση θυσία.

Η βάση γι' αυτές τις «συνεννοήσεις» και τις «συναινέσεις» είναι βέβαια υπαρκτή: Είναι η στρατηγική σύγκλιση όλων των κομμάτων της αστικής διαχείρισης στο στόχο της ανάκαμψης των κερδών των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων, η ταύτισή τους στις βασικές στρατηγικές επιλογές της εγχώριας αστικής τάξης σε ό,τι αφορά τις διεθνείς της συμμαχίες για πιο ενεργή συμμετοχή στην ενδοϊμπεριαλιστική διαπάλη στην ευρύτερη περιοχή.

Ετσι, τα αστικά επιτελεία «υπενθυμίζουν» ότι μια σειρά από «επώδυνες αποφάσεις» - όπως ονομάζουν την προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που θα επιφέρουν νέα πλήγματα στα εργατικά-λαϊκά στρώματα - είναι μπροστά, επομένως θα πρέπει να υπάρχει κατάλληλο έδαφος τόσο για την ψήφιση των σχετικών μέτρων, όσο και για την εφαρμογή τους. Οτι καθώς οι εξελίξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα επιβάλλουν τη συγκρότηση κυβερνήσεων συνεργασίας, δε θα πρέπει η «οξύτητα» να «καίει χαρτιά» και δυνατότητες για μελλοντικά κυβερνητικά κομπρεμί μεταξύ των κομμάτων της αστικής διαχείρισης.

Ο λαός, ωστόσο, δεν έχει κανένα συμφέρον να εγκλωβιστεί ούτε στην «εκλογολογία», ούτε στην άσφαιρη αντιπαράθεση συγκυβέρνησης - ΣΥΡΙΖΑ. Η αντιλαϊκή πολιτική δεν ανατρέπεται μέσα από εναλλαγή κυβερνήσεων που κινούνται στις ίδιες ράγες, της ΕΕ, της ανάκαμψης των μονοπωλιακών κερδών. Η λαϊκή απαίτηση να φύγουν αυτοί που έχουν φορτώσει το λαό με δεινά θα πρέπει να δώσει δυναμική στη μαζική - λαϊκή δράση, με δραστική αλλαγή των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών. Να δοθεί απάντηση με οργάνωση της λαϊκής πάλης σήμερα, ενάντια στην καλλιεργούμενη μοιρολατρία και τη λογική της ανάθεσης, ενάντια στη στρατηγική της ΕΕ και του κεφαλαίου, που καταδικάζει το λαό να ζει με ψίχουλα! Καμία αναμονή, καμία αυταπάτη!

ΕΛΙΑ - ΠΑΣΟΚ - ΠΟΤΑΜΙ: Διεργασίες με άξονα τη σταθερότητα του συστήματος!!!

Γελοιογραφία: Ριζοσπάστης

Με σαφή στόχο τη σταθερότητα του συστήματος, τη συμπερίληψη σε κυβερνήσεις συνεργασίας που, ενσωματώνοντας ευρύτερα στρώματα στον ευρωμονόδρομο, θα εξασφαλίζουν την απρόσκοπτη εφαρμογή της πολιτικής υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, προχωρούν οι διεργασίες ανασύνθεσης της εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας, ομολογουμένως μέσα από χαώδεις διαδικασίες και δαιδαλώδεις διαδρομές.

 

Στη Συντονιστική Επιτροπή της Ελιάς, που συνεδρίασε την Τρίτη, αποφασίστηκε να διοργανωθούν εντός του Ιούλη τρεις θεματικές συζητήσεις: Η πρώτη για το αν υπάρχουν περιθώρια «συναίνεσης» στην Ελλάδα, η δεύτερη για τη βιωσιμότητα του χρέους, η τρίτη για τις εξελίξεις στην Ευρώπη και τις επιπτώσεις στην Ελλάδα. Υποτίθεται ότι έτσι, μέσα από θεματικές εκδηλώσεις, και όχι με «αρχηγικές συνεννοήσεις», θα συντελεστεί ο «διάλογος» των κομμάτων και κινήσεων της λεγόμενης κεντροαριστεράς, ώστε να διευκολυνθεί η «ροή προσώπων και ιδεών», όπως γράφτηκε χαρακτηριστικά.

Γελοιογραφία: Mamalinga

Παράλληλα, στη Συντονιστική Επιτροπή εκτιμήθηκε πως, εάν δοθούν εχέγγυα για έναν ουσιαστικό διάλογο, δύσκολα θα αρνηθούν την πρόσκληση η ΔΗΜΑΡ και το Ποτάμι. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευ. Βενιζέλος, μιλώντας στη Συντονιστική για το Ποτάμι, παρατήρησε με νόημα ότι «Αποφάσισε να ενταχθεί στην ΚΟ των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αυτό είναι καλοδεχούμενο (...) Παρότι δεν διαθέτει βουλευτές, τάχθηκε υπέρ της ανάγκης συναινετικής εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, υπέρ μιας υπεύθυνης στάσης. Αυτό οφείλουμε επίσης να το καταγράψουμε».

Σαν συνεννοημένοι, ο επικεφαλής του Ποταμιού, Στ. Θεοδωράκης, μιλώντας στο «Mega», εκτίμησε ότι αυτή η Βουλή μπορεί να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ό,τι δηλαδή θέλουν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ίσως και άλλοι. Ζήτησε, μάλιστα, να υπάρξει «συνεννόηση» για το πρόσωπο που θα αναδειχθεί στο εν λόγω αξίωμα. Επίσης, η παρούσα Βουλή να φέρει καινούργιο εκλογικό νόμο, ζήτημα που ανακίνησε τελευταία και το ΠΑΣΟΚ, βάζοντας θέμα κατάργησης του μπόνους των 50 εδρών για το πρώτο κόμμα. Να ανοίξει έτσι ο δρόμος για κυβερνήσεις συνεργασίας περισσότερων των δύο κομμάτων ή μεγάλους συνασπισμούς.

Ταυτόχρονα, τάχθηκε υπέρ της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, ζητώντας «να δοκιμάσουμε και τους ιδιώτες στην Ενέργεια», αλλά και να προσελκύσουμε «επενδύσεις στον τουρισμό», παραχωρώντας στο μεγάλο κεφάλαιο «φιλέτα» γης.

Αναφερόμενος στις επιταχυνόμενες διεργασίες αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος και τις φημολογούμενες συνεργασίες μεταξύ κομμάτων και παραγόντων, υποστήριξε ότι «Οι πολίτες θα πρέπει να επιλέξουν κάποιον με ευρωπαϊκή λογική, ανθρωπιστική λογική και που θα ισορροπήσει είτε τις ακρότητες της ΝΔ είτε τις ακρότητες του ΣΥΡΙΖΑ», δίνοντας έτσι και ένα στίγμα του ρόλου που επιχειρεί να παίξει ο ίδιος στις διεργασίες. Εσπευσε δε να διαμηνύσει προς κάθε κατεύθυνση ότι «αν το Ποτάμι ήθελε, θα είχε ήδη παρουσία μέσα στη Βουλή και μάλιστα με περισσότερους από δύο ή τρεις βουλευτές»... Φαίνεται, άλλωστε, ότι ήδη πολύ κοντά στο Ποτάμι βρίσκονται ο εκλεγμένος το 2012 με τον ΣΥΡΙΖΑ Π. Τατσόπουλος και ο εκλεγμένος με τη ΔΗΜΑΡ Γρ. Ψαριανός.

Γελοιογραφία: ΚΥΡ

Επιμέρους διαφοροποιήσεις

 

Βέβαια, όλοι τους, κόμματα, τάσεις, κινήσεις, μορφώματα του χώρου, έχουν ζητήματα να λύσουν, καθώς σε όλους τους σχηματισμούς της σοσιαλδημοκρατίας καταγράφονται εσωτερικοί διαχωρισμοί που σε διάκριση με την πλειοψηφούσα άποψη, συμπίπτουν περισσότερο με τις θέσεις ...άλλου κόμματος.

Στη ΔΗΜΑΡ, η «Αριστερή Πρωτοβουλία» προτάσσει συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Από την άλλη, η μειοψηφία (Λυκούδης κ.ά.), πλέον ως «Μεταρρυθμιστική Τάση», ζητάει να μην προχωρήσει η ΔΗΜΑΡ σε συνέδριο, αλλά να προχωρήσουν οι συζητήσεις με Ελιά και Ποτάμι για συγκρότηση Δημοκρατικής Παράταξης.

Γελοιογραφία: Κώστας Μητρόπουλος

Στο ΠΑΣΟΚ, ο Μ. Χρυσοχοΐδης εμφανίστηκε σε συνέντευξή του έτοιμος να διεκδικήσει την ηγεσία του κόμματος. Παραπέρα, επιτέθηκε στις επιλογές της σημερινής ηγεσίας, χαρακτηρίζοντας το ΠΑΣΟΚ «καρικατούρα», καθώς, όπως είπε, δεν έχει διακριτή προοδευτική ταυτότητα, που να το καθιστά «εκλόγιμο». Τέλος, παραβιάζοντας ανοικτές θύρες, συμπλήρωσε πως δε θα είχε κανένα πρόβλημα να συμπράξει σε κυβερνητικό επίπεδο με τον ΣΥΡΙΖΑ, αν η Κουμουνδούρου λέει «ναι» στο ευρώ και την ΕΕ χωρίς επιφυλάξεις.

Αλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ συναντιούνται ανά ομάδες, για να αποφασίσουν τα επόμενα βήματά τους. Γράφτηκε ότι έτσι βρέθηκαν οι Σαχινίδης, Μωραΐτης, Οθωνας, Πεταλωτής, εκ των βασικών συνομιλητών του παπανδρεϊκού μπλοκ εδώ και χρόνια.

Προηγήθηκαν άλλες συναντήσεις, όπου ομοτράπεζοι ήταν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, όπως οι Μωραΐτης, Τριαντάφυλλος, Σηφουνάκης αλλά και της ΔΗΜΑΡ, όπως οι Πανούσης, Ψύρρας και η Ν. Φούντα.

Ο δε Βενιζέλος εμφανίζεται να διαβεβαιώνει ότι η Ελιά θα αναλάβει όλες εκείνες τις πρωτοβουλίες για διάλογο με ΔΗΜΑΡ, Ποτάμι, άλλες κινήσεις και τα αποστασιοποιημένα στελέχη του χώρου (Αννα Διαμαντοπούλου, Γιώργος Φλωρίδης κ.ά). Το σχεδιασμό Βενιζέλου προσυπογράφει ο Λοβέρδος και τα στελέχη του κόμματός του, «Νέα Ελλάδα».

Επιπλέον, έγινε και συνάντηση στελεχών που στέκονται κοντά στην ηγεσία του κόμματος και τάχθηκαν υπέρ της ανάγκης ιδρυτικού συνεδρίου ή συνδιάσκεψης της «Δημοκρατικής Παράταξης» και της ανάδειξής της σε «ισχυρό μεταρρυθμιστικό πόλο»: Μανιάτης, Χριστοφιλοπούλου, Κωνσταντινόπουλος, Καψής, Πρωτόπαππας, Αντωνίου, Δρέττα και άλλοι συμφώνησαν ότι το εγχείρημα της Ελιάς πρέπει να συνεχιστεί. Λέγεται ότι μαζί τους στοιχίζονται και οι Καϊλή, Χειμωνάς, Πιερρακάκης, Χρηστίδης, Περράκης και Κονδύλης, ο Κατσέλος από το κόμμα Λοβέρδου, ο Επιτροπάκης από την κίνηση Μόσιαλου.

Κινητικότητα καταγράφεται και στους «75». Οι Καρχιμάκης, Νιότης, Κατερίνα Διαμαντοπούλου πρωτοστατούν στη συλλογή υπογραφών. Πρόκειται για στελέχη που θέλουν Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ (και όχι της Ελιάς) και κάλεσμα προς όλες τις δυνάμεις να προσέλθουν, ο διάλογος να αφορά και στον ΣΥΡΙΖΑ. Οπως έγραφαν στο σχετικό κείμενο των 800 υπογραφών από το φθινόπωρο του 2013: «Διαφωνούμε πλήρως και με όσους λένε ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να συνεργάζεται προς τα δεξιά, όσους "μετά βδελυγμίας" απορρίπτουν κάθε προοπτική μελλοντικής προγραμματικής συμφωνίας με τις άλλες δυνάμεις της Aριστεράς και της Kεντροαριστεράς».

Τέλος, σε αυτήν τη χαοτική ανθρωπογεωγραφία, αναμένονται με ενδιαφέρον οι κινήσεις του Γ. Παπανδρέου, ο οποίος επέλεξε πριν από τις ευρωεκλογές να εμφανιστεί σε εκδήλωση δίπλα στον Κουβέλη και την υποψήφια ευρωβουλευτή της ΔΗΜΑΡ (παλαιότερα του ΠΑΣΟΚ) Μ. Κοππά, και έχει αποστασιοποιηθεί από το εγχείρημα της Ελιάς.

Ταύτιση στα βασικά

 

Γελοιογραφία: Μαραγκός

Σε κάθε περίπτωση, παρά το φαινομενικό κατακερματισμό του χώρου, τις επιμέρους διαφορές και ενδεχομένως φιλοδοξίες, οι βασικές τους επεξεργασίες, οι θέσεις τους στα βασικά συμπίπτουν. Αγωνίζονται για τη σταθερότητα του συστήματος και την ανάληψη μεριδίου κυβερνητικής εξουσίας ώστε να περνούν τα αντιλαϊκά μέτρα.

Χαρακτηριστικά, τα όσα τόνισε ο Βενιζέλος στο συντονιστικό της Ελιάς: «Το εκλογικό αποτέλεσμα της Ελιάς - Δημοκρατικής Παράταξης, συμπεριλαμβανομένου και του ΠΑΣΟΚ, είναι αυτό που διασφάλισε την κυβερνητική σταθερότητα». Επίσης: «Ο στόχος μας είναι προφανής και είναι προφανής και ο στενός εκλογικός στόχος, γιατί η κεντροαριστερά της ευθύνης είναι ο τρίτος πόλος. Ο τρίτος πόλος και εκλογικά. Αυτός που μπορεί να σπάσει και πρέπει να σπάσει τον τεχνητό διπολισμό μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ (...) Η κεντροαριστερά της ευθύνης πρέπει να είναι τουλάχιστον τρίτο κόμμα».

Προβάλλουν, ως ζητούμενα, μέτρα που έχει ανάγκη η καπιταλιστική οικονομία, καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, διάνοιξη νέων πεδίων κερδοφορίας για λιμνάζοντα κεφάλαια. Ζητούν μια μορφή διαχείρισης για τη στήριξη μονοπωλιακών ομίλων. Προτείνουν κάποια μέτρα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας (βλ. ελάχιστον εγγυημένο εισόδημα, δίκτυα κοινωνικής προστασίας, πεντάμηνες συμβάσεις ανακύκλωσης της ανεργίας), ώστε να κατευνάσουν και να διαχειριστούν κοινωνικές αντιδράσεις.

Διατυπώνουν προτάγματα που εκφράζονται και σε επίπεδο κρατών της ΕΕ για ενίσχυση τομέων της ευρωενωσιακής οικονομίας που είχαν υποχωρήσει σε σχέση με τους ανταγωνιστές της ΕΕ: Η αγροτική παραγωγή, επιλεγμένοι τομείς της μεταποίησης (τρόφιμα, φάρμακα), η παραγωγή εξειδικευμένων προϊόντων και η αναβάθμιση της Ελλάδας σε κόμβο μεταφορών κι Ενέργειας, αξιοποιώντας και τη γεωπολιτική της θέση, πάντα με γνώμονα τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου. Αλλωστε, πρωτοστάτησαν και υποστηρίζουν με κάθε είδους επιχειρήματα το φτήνεμα της τιμής της εργατικής δύναμης, παρουσιάζοντάς το ως ευκαιρία για επενδύσεις. Κάνουν προτάσεις για ανακαίνιση και θωράκιση του αστικού πολιτικού συστήματος.

Ποτάμι: Σάπιο με αέρα φρέσκου

 

Σε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, τα μέλη του Ποταμιού το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στο πρώτο τους συνέδριο, επιχείρησαν να ντύσουν με το μανδύα του «φρέσκου» πάγιες αντιλαϊκές απαιτήσεις των μονοπωλίων που προωθούνται από κυβέρνηση, ΕΕ, αστικά επιτελεία:

Για τη σταθερότητα κυβερνήσεων και συστήματος, ζήτησαν να διεξάγονται βουλευτικές εκλογές κάθε τέσσερα χρόνια, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να έχει αποφασιστικές αρμοδιότητες, να υπάρχει νομικό ασυμβίβαστο για το αξίωμα βουλευτή και υπουργού. Ο,τι προωθεί και η ΝΔ μέσω της περιλάλητης συνταγματικής αναθεώρησης.

«Αντιγράφοντας» ζητούμενα του κεφαλαίου που προωθούνται από κυβέρνηση και τρόικα, ζήτησαν να «αξιολογούνται» συνεχώς οι περιφέρειες, ώστε από τις επιδόσεις τους να κρίνεται η χρηματοδότησή τους, να υπάρχουν «βαθμίδες» στους δασκάλους και καθηγητές της μέσης εκπαίδευσης μετά από «αξιολόγηση».

Σε συντονισμό με τις απαιτήσεις των μονοπωλίων για την Παιδεία, ζήτησαν να λειτουργούν και «μη κρατικά» πανεπιστήμια, να μπορούν τα πανεπιστήμια να «δημιουργούν» επιχειρήσεις, να «ενισχύονται» και από επιχειρήσεις, συνδέσμους, οργανισμούς.

Επιπλέον, η θέση τους, ότι η πλειοψηφία των μαθητών μετά το Γυμνάσιο πρέπει να κατευθύνεται σε οργανωμένα επαγγελματικά λύκεια, συνδέεται άμεσα με τους στόχους της άρχουσας τάξης για παραπέρα αλλαγή στις αναλογίες των μαθητών στη γενική και την τεχνικο-επαγγελματική εκπαίδευση, τη διοχέτευση στις επιχειρήσεις φθηνού, ημικαταρτισμένου και δίχως δικαιώματα εργατικού και τεχνικού δυναμικού.

Συμβολή στην κερδοφορία του κεφαλαίου έχουν θέσεις όπως ο πολίτης «να έχει μια άμεση μικρή προσωπική συμμετοχή για τη βελτίωση» των υπηρεσιών Παιδείας, Υγείας, Πολιτισμού κ.ο.κ. Οι ασφαλιστικές εισφορές να μειωθούν, «γνωρίζοντας ότι μία από τις συνέπειες θα είναι ακόμη πιο μικρή σύνταξη όταν θ' αποσυρθούμε από την εργασία μας» ή να γίνει πλήρης απελευθέρωση του ωραρίου των καταστημάτων.

Πηγή: Ριζοσπάστης