ΚΑΛΛΙΘΕΑ ΠΡΕΣΠΩΝ - ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ ΜΝΗΜΕΙΟΥ ΤΟΥ ΔΣΕ

Ν. Χριστάνης: Εμπνεόμαστε από τις ηρωικές σελίδες που έγραψαν οι σύντροφοι μας στις μάχες του Γράμμου και του Βίτσι

Μιλώντας στην εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ στα αποκαλυπτήρια του μνημείου του ΔΣΕ στην Καλλιθέα Πρεσπών, ο Νίκος Χριστάνης, μέλος της ΚΕ και Γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας, ανάφερε τα εξής:

«Σήμερα, με αυτή μας την εκδήλωση, εκπληρώνουμε ως ΚΟ, ως ΚΕ και ως ΟΠ Δυτικής Μακεδονίας, ένα σημαντικό χρέος, απέναντι στους νεκρούς της περιόδου 1940-1949 από όλα τα γύρω χωριά των Πρεσπών και της βορειοδυτικής Φλώρινας.

Θυμίζουμε ότι σε αυτή την περιοχή δεν ερχόμαστε για πρώτη φορά, τα τελευταία χρόνια.

Όταν το «ξέπλυμα» των ναζί του Αζόφ περνάει σε άλλη «πίστα»

«Οικογενειακή φωτογραφία»: Το Τάγμα Αζόφ με ΝΑΤΟικές και χιτλερικές σημαίες

«Όταν κινδυνεύει το έθνος δεν υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα σε όσους αμύνονται, έτσι έκανε και ο ελληνικός λαός το 1940 απέναντι στην ιταλική εισβολή. Δεν έχει σημασία αν είναι εθνικιστές ή ναζιστές όσοι αμύνονται απέναντι στη ρωσική εισβολή, επομένως, πού είναι το πρόβλημα με το Τάγμα Αζόφ;».

Επιχειρήματα όπως το παραπάνω, που ανεβάζουν τα «γράδα» στο σαπούνισμα των νεοναζί του Αζόφ άρχισαν να ακούγονται, αφού πρώτα η κυβέρνηση έφαγε τα μούτρα της με την παρουσία τους στη Βουλή κατά την ομιλία Ζελένσκι. Το «σχήμα» είναι το εξής: Προτάσσεται ο γνώριμος «εθνικός κίνδυνος», και στο όνομά του επιχειρείται να «σβήσει» κάθε διαχωρισμός. Λένε ότι τώρα δεν έχει σημασία «τι πιστεύει» ο καθένας, σημασία έχει η άμυνα απέναντι στον εισβολέα, «από όλους».

Ο ΣΥΡΙΖΑ στην Μακρόνησο. Ξεφτίλα δίχως πάτο...

Μερικοί ΣΥΡΙΖΑίοι χασκογελούσαν γύρω από τον Γραμματέα τους, Π. Ρήγα, ενώ αυτός κατέθετε στεφάνι στη Μακρόνησο. Ο Γ. Κατρούγκαλος, ο «ψαλιδοχέρης» της Κοινωνικής Ασφάλισης, καμάρωνε ακουμπώντας πάνω στα ερείπια της Μακρονήσου, σαν να κρατάει κάποιο λάφυρο. Καμιά 50αριά θλιβερά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ ξεδίπλωναν τη μοβ σημαιούλα τους κάτω από το άγαλμα του Δεσμώτη Μακρονησιώτη. Οι παραπάνω εικόνες καταγράφηκαν προχτές Κυριακή στη Μακρόνησο, κατά τη διάρκεια επίσημης επίσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ στο νησί όπου μαρτύρησαν χιλιάδες κομμουνιστές και άλλοι λαϊκοί αγωνιστές.

Εικόνες που προκαλούν...

Στην αρχή προκαλούν γέλια για την κατάντια τους και στη συνέχεια οργή για την υποκρισία τους. Συνειδητοποίηση ότι πρόκειται για κόμμα δίχως ηθικούς φραγμούς, δίχως δισταγμούς όταν πρόκειται να ξεφτιλίσει αρχές και αξίες, να ποδοπατήσει την ηρωική αγωνιστική κληρονομιά του λαού μας.

Δυο - τρεις μέρες πριν σηκώσουν τις σημαίες της «Αντίστασης», οι ίδιοι που βρέθηκαν στη Μακρόνησο σήκωναν την «αστερόεσσα» των ΗΠΑ και χειροκροτούσαν τον Τσίπρα, που έσταζε μέλι για τον Τραμπ και εκθείαζε τη ...διαβολική καλοσύνη του! Γλεντούσαν για τις «επιτυχίες» της «πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής» της κυβέρνησης: Για την αναβάθμιση της αμερικανοΝΑΤΟικής βάσης της Σούδας, για τα δισ. ευρώ που θα (ξανα)πάνε από το λαϊκό υστέρημα σε εξοπλισμούς του ΝΑΤΟ.

Τα κυβερνητικά στελέχη πήγαν στη Μακρόνησο, εκεί που το αστικό κράτος «αναμόρφωνε» τους κομμουνιστές, τους πρώην ΕΑΜίτες και ΕΛΑΣίτες, επειδή αυτοί δεν υποτάσσονταν στους «εθνικούς στόχους» μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Και μία μέρα μετά την επίσκεψη των ΣΥΡΙΖΑίων στη Μακρόνησο, ο πρωθυπουργός τους, ευθυγραμμιζόμενος πλήρως με τις ΗΠΑ, δήλωνε τη βαθιά ανησυχία του για τις «βαλλιστικές και πυρηνικές δοκιμές της Βορείου Κορέας, οι οποίες θέτουν σε κίνδυνο την παγκόσμια και περιφερειακή ειρήνη και ασφάλεια (!)», για όποιον πιάνει το υπονοούμενο... ακούγοντας τον Νοτιοκορεάτη Πρόεδρο να υμνεί την ελληνική συμμετοχή στην ιμπεριαλισιτκή επέμβαση στην Κορέα το 1950.

Οι βρώμικες αποστολές ταιριάζουν στον ΣΥΡΙΖΑ... Βρέθηκε στη Μακρόνησο, στο χώρο όπου «σώπαιναν οι λύκοι γιατί ούρλιαζαν οι άνθρωποι». Στο χώρο από όπου χιλιάδες έφυγαν σακατεμένοι, ανάπηροι, πολλοί εξοντώθηκαν, όμως έμειναν αλύγιστοι μέχρι το τέλος, δεν υπέγραψαν δήλωση μετανοίας και στέφθηκαν έτσι νικητές απέναντι στην αστική τάξη και το κράτος της.

Τι σχέση έχουν όμως με αυτό το μεγαλείο οι υπουργοί, τα μέλη και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που από τις επικύψεις μπροστά στην αστική τάξη και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, το σαγόνι τους αγγίζει τα πόδια τους; Τι σχέση έχουν τα χιλιάδες παραδείγματα περήφανης στάσης των Μακρονησιωτών με τη μοιρολατρία, τον «ρεαλισμό» της υποταγής που κηρύττει η κυβέρνηση; Τι σχέση έχουν όλοι αυτοί οι ήρωες με τις «αξίες» του σάπιου καπιταλισμού που υπερασπίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ; Με την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, που αποτελούν «στρατηγικούς εταίρους» της ελληνικής κυβέρνησης;

Τι σχέση έχουν εκείνοι που «δεν υπέγραψαν», με τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν υπάρχει «δήλωση» στον ιμπεριαλισμό την οποία δεν έχει υπογράψει, που είναι κόμμα - «δηλωσίας» στον καπιταλισμό από τα γεννοφάσκια του;

Τι σχέση έχουν οι χιλιάδες ζωντανοί και νεκροί αταλάντευτοι αγωνιστές, που η αστική εξουσία προσπάθησε να τσακίσει για πολλές δεκαετίες, μέσα κι έξω από το θανατονήσι, με την κυβέρνηση που την κανακεύουν όλα τα αστικά επιτελεία, όλοι οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, αφού κάνει τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό τους;

Καμιά σχέση δεν έχουν και αυτό το ξέρει πρώτη και καλύτερη η ίδια η κυβέρνηση, ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ. Ομως είναι και αυτό στοιχείο της μεγάλης του προσφοράς στο σύστημα. Με το ένα χέρι να καταδικάζεις το λαό στη φτώχεια και την εκμετάλλευση, και με το άλλο να σηκώνεις γροθιά για να τιμήσεις τους νεκρούς ήρωες αυτού του λαού. Απόλυτη σύγχυση, βούτυρο στο ψωμί του συστήματος, μνημείο συκοφάντησης των αγώνων του λαού μας. Για να θολώσουν τα νερά της ταξικής - αντιλαϊκής πολιτικής τους, δεν διστάζουν μπροστά σε οποιαδήποτε ακροβασία. Ο κατήφορός τους δεν έχει πάτο κι αυτό πλέον γίνεται αντιληπτό και στον μέχρι χτες ανυποψίαστο...

άρθρο από την ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 24102017

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ Να αγωνιστούμε στο πλευρό των εργαζομένων και των συνταξιούχων για την Κοινωνική Ασφάλιση

«Να αντιδράσουμε αποφασιστικά και να αγωνιστούμε στο πλευρό των εργαζομένων και των άλλων συνταξιούχων που μάχονται με συνέπεια για το δίκιο όλων μας» καλεί τους απόστρατους των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας η «Πρωτοβουλία Αποστράτων για την υπεράσπιση του δικαιώματος στην Κοινωνική Ασφάλιση».

Σε ανακοίνωσή της για το κυβερνητικό σχέδιο Κοινωνικής Ασφάλισης αναφέρει: 

«Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ακολουθώντας την πολιτική των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, φέρνει τα πάνω κάτω στην Κοινωνική Ασφάλιση, με στόχο την απαλλαγή του κράτους από τη χρηματοδότηση ή την εγγύηση του συστήματος Ασφάλισης, Πρόνοιας και Περίθαλψης συνολικά.

Οι προκάτοχοι της κυβέρνησης έφεραν τα ασφαλιστικά ταμεία στη σημερινή κατάσταση, αφού όλα τα προηγούμενα χρόνια φρόντισαν να "αξιοποιήσουν" τα αποθεματικά τους, δηλαδή τον ιδρώτα και το αίμα των εργαζόμενων, προς το συμφέρον των μεγαλοεπιχειρηματιών (θαλασσοδάνεια, επενδύσεις στο Χρηματιστήριο, οφειλές εισφορών). Στη συνέχεια ακολούθησε το "κούρεμα" των αποθεματικών των Ταμείων με το PSI, σε αντίθεση με τις τράπεζες που ανακεφαλαιοποιούνται.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αδιαφορώντας για το τι έφταιξε και ποιος ωφελήθηκε από το πιο πάνω ξεπούλημα των αποθεματικών των Ταμείων, εμφανίζεται ότι δήθεν αναγκαστικά οδηγείται στα μέτρα που προτείνει, χρησιμοποιώντας το ίδιο επιχείρημα με τους προκατόχους της, ότι τάχα παλεύει για "βιωσιμότητα" του συστήματος. Πρόκειται για καθαρή κοροϊδία! Με την πολιτική αυτή για μια ακόμη φορά οι συνταξιούχοι και οι εργαζόμενοι καλούνται να πληρώσουν τα σπασμένα!

Οι μάσκες έπεσαν! Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει επιλέξει καθαρά πλέον με τίνος το μέρος είναι! Εμείς πιστεύουμε ότι οι κατακτήσεις στην Κοινωνική Ασφάλιση που κερδήθηκαν, με αγώνες και θυσίες, δέχονται το νέο σαρωτικό χτύπημα που επιδιώκει η κυβέρνηση, καθώς καθιστά τα κοινωνικά ασφαλιστικά δικαιώματα ατομική ευθύνη των ασφαλισμένων, ωθώντας τους προς την ιδιωτική ασφάλιση, για ακόμη πιο πλούσια κερδοφορία των μεγαλοεπιχειρηματιών της Υγείας και των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών.

Με την πρότασή της για την Κοινωνική Ασφάλιση, η κυβέρνηση όχι μόνο διατηρεί τις αιματηρές μειώσεις που υπέστησαν οι συνταξιούχοι την τελευταία πενταετία, αλλά θα προχωρήσει σε επανυπολογισμό από την αρχή των συντάξεων που χορηγούνται ήδη, με δυσμενέστερους όρους, κοινούς για παλιούς και μελλοντικούς συνταξιούχους. Το σύνολο των δικαιούχων οδηγείται σε ακόμα μικρότερες αποδοχές αφού αυξάνονται οι ασφαλιστικές εισφορές σε κύρια και επικουρική σύνταξη.

Στη συνέχεια η κυβέρνηση υπόσχεται μέχρι το 2018 να μη μειώσει τις σημερινές συντάξεις, καλύπτοντας τη διαφορά που προκύπτει από τον επανυπολογισμό, με το τρικ της "προσωπικής διαφοράς". Αυτή, σύμφωνα με την κυβέρνηση, θα ισοσκελιστεί από τις αυξήσεις που θεωρεί ότι θα προκύψουν λόγω αύξησης του ΑΕΠ, αποφεύγει όμως να πει ότι στην αντίθετη περίπτωση η "προσωπική διαφορά" θα κοπεί.

Και ενώ για τις κύριες συντάξεις έχουμε υποσχέσεις και καλλιέργεια ελπίδων προκειμένου να αποσπάσουν την ανοχή εργαζόμενων και συνταξιούχων μπροστά στις προδιαγεγραμμένες νέες ανατροπές, το σίγουρο είναι ότι οι επικουρικές συντάξεις σε μία πορεία θα εξαφανιστούν.

Κανένας εφησυχασμός δεν χωράει για τους απόστρατους!

Κανείς να μην πιστέψει ότι κάτι διαφορετικό θα ισχύσει για τις ΕΔ και τα ΣΑ. Η κυβερνητική πρόταση προβλέπει ρητά ότι τα αντίστοιχα ζητήματα για τους στρατιωτικούς και άλλους που εργάζονται στο Δημόσιο θα ρυθμιστούν κατά όμοιο τρόπο. Το τι πρόκειται να ισχύσει τελικά, δείχνει άλλωστε και το διπολικό σύστημα της βασικής, αλλά και της ανταποδοτικής σύνταξης, που θα προέρχεται από τις αποδοχές των εργαζομένων ολόκληρου του εργάσιμου βίου και όχι της τελευταίας πενταετίας, όπως ισχύει σήμερα για τους περισσότερους εργαζόμενους.

Επίσης οι αλλαγές που έχουν δρομολογηθεί στον Κλάδο Εφάπαξ Παροχών του νέου Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης, με τις οποίες επηρεάζονται άμεσα αστυνομικοί και πυροσβέστες, που είναι ασφαλισμένοι στο Ταμείο Προνοίας Δημοσίων Υπαλλήλων, δείχνουν πού πηγαίνουν τα πράγματα σχετικά και με το εφάπαξ (αλλαγή τρόπου υπολογισμού). Δεν μας διαφεύγει επίσης ότι τα τελευταία χρόνια το ίδιο Ταμείο δεν χορηγεί εφάπαξ.

Δεν είναι όμως αποδεκτό από τη μια το κράτος και η μεγαλοεργοδοσία να απαλλάσσονται από το "κόστος" της χρηματοδότησης των κοινωνικών παροχών και από την άλλη να έχουμε τους συνάδελφους μας στην Ενέργεια και τους άλλους εργαζόμενους να εκτίθενται πολλαπλά σε επαγγελματικούς κινδύνους, σε ασθένειες, σε εργατικά ατυχήματα χωρίς, τις περισσότερες φορές, τη στοιχειώδη προστασία υγιεινής και ασφάλειας.

Ως εδώ, δεν πάει άλλο!

Εμείς λέμε ότι πρέπει να πληρώσουν για την Κοινωνική Ασφάλιση αυτοί που λεηλάτησαν τα Ταμεία, δηλαδή το κράτος και το κεφάλαιο. Οι συνταξιούχοι με τον ιδρώτα και το αίμα τους έχουν πληρώσει όχι μόνο τις σημερινές, αλλά και ακόμη καλύτερες συντάξεις.

Όλοι στους δρόμους.

Να αντιδράσουμε αποφασιστικά και να αγωνιστούμε στο πλευρό των εργαζομένων και των άλλων συνταξιούχων που μάχονται με συνέπεια για το δίκιο όλων μας.

Να αγωνιστούμε για τη διατήρηση και ενίσχυση του συστήματος της αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν Κοινωνικής μας Ασφάλισης με πλήρη χρηματοδότηση και εγγύηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Να μην επιτρέψουμε καμιά νέα περικοπή στις κύριες και επικουρικές συντάξεις - μερίσματα και να απαιτήσουμε την αποκατάσταση τους στα επίπεδα του 2009, καθώς και την επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης. Πλήρη εφαρμογή των αποφάσεων του ΣτΕ.

Να επιστραφούν όλα τα λεηλατημένα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και να σταματήσει κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στους τομείς της Κοινωνικής Ασφάλισης (επενδύσεις στο χρηματιστήριο κ.ά.)».

Πηγή: 902.gr

Νίκος Μπογιόπουλος: 3 Δεκέμβρη 1944!!!

  Η στήλη παραχωρεί σήμερα τη θέση της στον ακριβό και αλησμόνητο δάσκαλο, το «διαμάντι» της ελληνικής δημοσιογραφίας, τον «Διονύση» της Εθνικής Αντίστασης, τον Νίκο Καραντηνό.

  Τα αποσπάσματα που ακολουθούν είναι από το κείμενό του «3 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 1944 - Η ένοπλη αγγλική επέμβαση» που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στον «Ριζοσπάστη» στις 3/12/2000.

  «ΔΕΝ ξεχνιέται αυτή η μέρα. Εκείνη η ματωμένη Κυριακή (3 Δεκέμβρη 1944), που θα ζούσε η αδούλωτη Αθήνα. Ήταν μια κοσμογονική ώρα, που έχει καταγράψει η νεότερη ιστορία μας που ο λαός μας ξανάλεγε στους αποικιοκράτες επιδρομείς το δικό του ΟΧΙ. Βεβαίωνε για τρίτη φορά πως δε σκύβει το κεφάλι. Φανέρωνε την αδάμαστη θέλησή του να υπερασπίσει τη λευτεριά και την εθνική ανεξαρτησία του.

  ΗΤΑΝ τον Οκτώβρη του 1940 που έλεγε το πρώτο ΟΧΙ στης Αλβανίας τα βουνά, όταν μπροστά στις φασιστικές λεγεώνες έκανε κάθε βράχο πολεμίστρα, τους έφραξε το δρόμο και τους ανέτρεπε τα σχέδια που λογάριαζαν πως μέσα σε λίγες μέρες μ' ένα στρατιωτικό περίπατο θα τέλειωναν όλα.

 Η ΜΙΚΡΗ χώρα ξάφνιαζε, κυνηγούσε τους εισβολείς. Κι έκανε τη χρονιά της πανευρωπαϊκής ήττας χρονιά ελπίδας και νίκης. Η σκλαβωμένη Ευρώπη έβλεπε στον ορίζοντα το ουράνιο τόξο να στέλνει το μήνυμα πως η χιτλεροφασιστική ορδή δεν ήταν αήττητη, πως οι λαοί μπορούσαν να τη νικήσουν.

  ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ η Εθνική Αντίσταση. Το δεύτερο ΟΧΙ. Η πατρίδα μας σε στιγμές μεγάλης οδύνης συνεχίζει τον αγώνα, πολεμάει τους ξένους κατακτητές. Αδούλωτη νύχτα - μέρα συνεχίζει τον αγώνα στη μεγάλη αντιστασιακή μάχη, που τελικά θα οδηγήσει στη συντριβή των χιτλεροφασιστών και θα απαλλάξει την ανθρωπότητα από την πανούκλα και το φασιστικό μεσαίωνα.

 ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ της Αντίστασης, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ, τα παλικάρια του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, τα εκατομμύρια των πατριωτών του λαού μας που θυσιάστηκαν και με επιμονή και συνέπεια πάλεψαν ως την ύστατη ώρα που διώχτηκαν οι εισβολείς περίμεναν με λαχτάρα, γεμάτη ελπίδα τη μέρα της ολοκληρωμένης εθνικής λευτεριάς. Τη μέρα, που η λευτεριά αυτή θα στεφάνωνε τις θυσίες του. Θα αξιοποιούσε τα αίματα και τους αγώνες του. Θα δόξαζε το μεγάλο έπος που έγραψε ο λαός μας. Αυτό το νέο Εικοσιένα.

 ΑΥΤΑ είναι εκείνα που περίμενε ο ελληνικός λαός, κι άλλα εκείνα που βρήκε όταν ήρθε η μεγάλη μέρα της λευτεριάς και στην Ακρόπολη κατέβηκε το χιτλερικό κουρέλι με τον αγκυλωτό και υψώθηκε ξανά η γαλανόλευκη ύστερα από τα μαύρα χρόνια της χιτλερικής κατοχής.

 ΠΕΝΗΝΤΑ μέρες κράτησε η λευτεριά της Αθήνας - ως τις 3 του Δεκέμβρη - και η κυβέρνηση της εθνικής ενότητας. Κι έπρεπε μέσα σ' αυτές τις μέρες να πραγματοποιηθούν όλα όσα είχε αποφασίσει η Συμφωνία του Λιβάνου, όσα είχε υποσχεθεί η Εθνική Κυβέρνηση, όσα απαιτούσε ο ελληνικός λαός.

 ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ν' αρχίσει ο ριζικός ηθικός καθαρμός με την παραπομπή σε δίκη των δοσιλόγων, να ξεκαθαριστεί η αστυνομία, η ασφάλεια, το δικαστικό σώμα. Να διαλυθεί η Χωροφυλακή που είχε περάσει στου καταχτητή τη δούλεψη. Θα 'πρεπε να συλληφθούν όλοι οι ταγματασφαλίτες του Ράλλη. Θα 'πρεπε να διαλυθούν οι ένοπλες φασιστικές συμμορίες της "Χ" κι οι άλλες που είχαν "φωλιάσει" σε κεντρικά ξενοδοχεία.

 ΟΛΑ αυτά, αν γίνονταν, θα οδηγούσαν στην ομαλή και δημοκρατική λύση του εσωτερικού ελληνικού προβλήματος, πολιτειακού, πολιτικού, στρατιωτικού και κοινωνικού. Αυτή την ομαλή δημοκρατική λύση διακήρυσσε και γι' αυτήν πορεύονταν το ΕΑΜ. Οι πενήντα μέρες ως τη ματωμένη Κυριακή απέδειξαν ότι οι Αγγλοι ιμπεριαλιστές και οι ντόπιοι συνεργάτες τους - οι αντιδραστικές δυνάμεις - φοβόντουσαν ακριβώς την ομαλή δημοκρατική λύση.

  ΑΛΛΑ οι αντιδραστικές δυνάμεις που είχαν πριν προδώσει τον τόπο στους ξένους φασίστες προτιμούσαν εκατό φορές να τον αιματοκυλήσουν παρά να υποταχθούν στη λαϊκή θέληση. Κι είναι γεγονός ότι σ' αυτό βρήκαν απόλυτα σύμφωνη στο πλευρό τους την πολιτική των Αγγλων συντηρητικών.

  ΜΙΑ δήλωση του Τσόρτσιλ τα δείχνει και τα λέει όλα: "Είμαι εις θέσιν να βεβαιώσω την Βουλήν ότι εν μέσω της ανεμοζάλης προχωρούμε μετά κόπου. Αλλά δεν προχωρούμε χωρίς σχέδιον". Και το σχέδιο αυτό ήταν ο Δεκέμβρης, μια ψυχρά υπολογισμένη σκευωρία και πλεκτάνη για να αφοπλιστεί ο λαός - ό,τι κι αν θα στοίχιζε αυτό σε αίμα λαϊκό - και να παραδοθεί άοπλος (…)

 ΚΙ ΑΥΤΗ τη δύσκολη ώρα ήταν που ο λαός μας έλεγε το τρίτο ΟΧΙ. Ο Μάρκος Αυγέρης, γράφοντας στα "Ελεύθερα Γράμματα" παρατηρεί ότι τα τρία αυτά ΟΧΙ δεν τα είπαν βέβαια τα σκυλόψαρα της ελληνικής ολιγαρχίας, οι δουλόφρονες, οι ξένοι πράκτορες, η μαφία της μαύρης αντίδρασης. Αυτοί πάντα ήσαν κι είχαν κοινά συμφέροντα. Αυτοί συνεργάστηκαν με τους ξένους και τους δυνάστες. Και μαζί τους πολέμησαν κι έβαψαν στο αίμα τον ελληνικό λαό. Άθλιοι συνεργάτες.

  Η ΚΑΤΑΜΑΤΩΜΕΝΗ εκείνη Κυριακή(…). Τα πυρά της Αστυνομίας πάνω στο πλήθος των διαδηλωτών που παρέλαυνε ειρηνικά στην πλατεία Συντάγματος. Ο Αγγελος Εβερτ (διευθυντής Αστυνομίας) διέταξε να χτυπήσουν στο ψαχνό με την εντολή του τότε πρωθυπουργού, Γ. Παπανδρέου, άνοιγε τις 33 εκείνες ηρωικές μέρες, που ο λαός μας, η αδούλωτη Αθήνα πολεμούσε πάνω στα οδοφράγματα. Θα μένει για πάντα ολοζώντανο το μήνυμα που έστελνε το συγκλονιστικό αξέχαστο πανό, που κρατούσαν οι κοπέλες του ΕΑΜ, της ΕΠΟΝ στην κηδεία των δολοφονημένων στο συλλαλητήριο της Κυριακής. "Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας, διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα". Η Ελλάδα πολέμησε στα οδοφράγματα τους Εγγλέζους αποικιοκράτες. Πολέμησε τον κόσμο της προδοσίας και του δοσιλογισμού, της υποτέλειας.

 Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ του 1944 στάθηκε μια εξέγερση της ανθρώπινης και της εθνικής αξιοπρέπειας. "Ακούστηκε", τότε, γράφει ο Μ. Αυγέρης, "η παλιά αγέρωχη κραυγή ενός αιωνόβιου λαού. "ΟΧΙ", "Μολών λαβέ". Ήταν μια ηφαιστειακή έκρηξη, που αποκάλυψε τις απέραντες παρθένες δυνάμεις της εθνικής ψυχής, του λαού μας».

   Σήμερα, στη συμπλήρωση 70 ακριβώς χρόνων από την έναρξη του Δεκέμβρη του ’44 που έμελε να αποτελέσει ορόσημο, στο κείμενο που η στήλη είχε δημοσιεύσει πέρσι εδώ από την ίδια θέση δεν έχουμε να αφαιρέσουμε ή να προσθέσουμε τίποτα 

enikos.gr

Η ρ/φ Ελληνοφρένεια της 27ης Οκτωβρίου 2014 {Το 2o μέρος της εκπομπής της 17ης Οκτωβρίου}

Στον αέρα του realfm 97,8 οι πρωταγωνιστές της «Ελληνοφρένειας», Θύμιος Καλαμούκης και Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης.

Ακούστε την εκπομπή:

 

 

Link:

Ελληνοφρένεια 17.10.2014 (Πρώτο μέρος)

 

  

 

Link:

Ελληνοφρένεια 27.10.2014 (Δεύτερο μέρος)

Πηγή: ellinofreneiafm.gr

 

Η ρ/φ Ελληνοφρένεια της 17ης Οκτωβρίου 2014: Απο τη Σμύρνη στο Καστελόριζο {1922 - 2010}

Στον αέρα του realfm 97,8 οι πρωταγωνιστές της «Ελληνοφρένειας», Θύμιος Καλαμούκης και Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης.

Ακούστε την εκπομπή:

 

 

 

Link:

Ελληνοφρένεια 17.10.2014 (Πρώτο μέρος) 

 

Link:

Ελληνοφρένεια 27.10.2014 (Δεύτερο μέρος)

 

Υ.Γ:  Μετά απο την ακρόαση αυτής της ξεχωριστής εκμπομπής, είναι ώρα να ακουστεί η δική μας φωνή!

Η φωνή των εργαζομένων, ανέργων, φτωχών ΕΒΕ και αγροτών, γυναικών και νέων των λαϊκών οικογενειών...

• Στην τελική ευθεία για το πανελλαδικό συλλαλητήριο, που διοργανώνεται στην Αθήνα με τη συμμετοχή και συνδιοργάνωση άνω των 650 μαζικών οργανώσεων εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων, γυναικών και νεολαίας.
• Διαδηλώνουμε ενάντια στα αντιλαϊκά μνημόνια διαρκείας κυβέρνησης, κεφαλαίου, ΕΕ, κόντρα στην υποταγή, στην ανοχή και τις αυταπάτες. Διεκδικούμε ζωή με δικαιώματα, όχι ψίχουλα.
• Κάλεσμα - ενόψει και της συζήτησης του αντιλαϊκού κρατικού προϋπολογισμού - για πανεργατική πανελλαδική απεργία στο τρίτο δεκαήμερο του Νοέμβρη.

Πηγή: ellinofreneiafm.gr

Νίκος Μπογιόπουλος: «…Και μας δείχνουν, φωτεινό το δρόμο…»! {73 χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ}

 

Πρίν 73 χρόνια, σαν σήμερα, στις 27 Σεπτεμβρίου του 1941, αποφασίστηκε, στην κατεχόμενη από τα ναζιστικά στρατεύματα Αθήνα, η ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ).

Η ίδρυση και η δράση του ΕΑΜ στάθηκε από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας.

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα ενώθηκαν και πάλεψαν πλάι – πλάι, κάτω από τις δοξασμένες σημαίες μιας ενιαίας πατριωτικής απελευθερωτικής οργάνωσης, τόσο τεράστια πλήθη, που μετριούνταν σε εκατοντάδες χιλιάδες και εκατομμύρια αγωνιστές και αγωνίστριες.

Το ΕΑΜ και ο στρατός του, ο δοξασμένος ΕΛΑΣ, έγραψαν ένα «νέο ’21».

Πολέμησαν το φασίστα Γερμανο-Ιταλό κατακτητή, χτυπήθηκαν από τον αγγλο-αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και τίμησαν μέχρι τέλους τον όρκο για «Λεύτερη Ελλάδα».

Ψυχή και καρδιά του ΕΑΜ υπήρξε το ΚΚΕ.

Ηδη από τις 1 – 3 Ιούλη του 1941, κατά την 6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, προσδιορίστηκε με σαφήνεια ότι το άμεσο επιτακτικό καθήκον για το Κόμμα, το λαό και τις οργανώσεις του ήταν η συγκρότηση ενός μετώπου εθνικής απελευθέρωσης.

«Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας – έλεγε η απόφαση της Ολομέλειας – καλεί τον ελληνικό λαό, τα κόμματα και τις οργανώσεις του, σ' ένα εθνικό μέτωπο της απελευθέρωσης:

α) Για το διώξιμο της γερμανοϊταλικής κατοχής από την Ελλάδα.

β) Για την ανατροπή της κυβέρνησης – οργανέτου τους.

γ) Για την καθημερινή υποστήριξη και υπεράσπιση της Σοβιετικής Ενωσης.

δ) Για την υποστήριξη κάθε συνεπούς αντιφασιστικής δύναμης με όλα τα μέσα.

ε) Για το σχηματισμό προσωρινής κυβέρνησης απ” όλα τα κόμματα, που θ” αποκαταστήσει τις δημοκρατικές ελευθερίες του λαού, θα του εξασφαλίσει ψωμί και δουλειά, θα συγκαλέσει Συντακτική Εθνοσυνέλευση και θα υπερασπιστεί την ακεραιότητα και την ανεξαρτησία της Ελλάδας από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική δύναμη».

Στις επαφές που έγιναν ανάμεσα στους εκπροσώπους του ΚΚΕ και τους εκπροσώπους των άλλων κομμάτων, το Μάη και τον Ιούνη του 1941, τα παλιά αστικά κόμματα χαρακτήρισαν «τυχοδιωκτισμό» τα σχέδια για οργάνωση αντίστασης εναντίον των κατακτητών και απέρριψαν τις προτάσεις για συνεργασία. Μόνο μερικά κόμματα και ομάδες συμφώνησαν να πραγματοποιηθεί η ενότητα για την οργάνωση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Αυτά ήταν: Το Αγροτικό Κόμμα, το νεοσύστατο κόμμα «Ενωση Λαϊκής Δημοκρατίας» (ΕΛΔ), με επικεφαλής τον Ηλία Τσιριμώκο και το Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας (Χ. Χωμενίδης).

Οι εκπρόσωποι αυτών των κομμάτων προχώρησαν στις 27 Σεπτέμβρη του 1941 στην ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ).

Λίγο πριν, στις αρχές Σεπτέμβρη 1941, συγκλήθηκε η 7η Ολομέλεια της ΚΕ του Κόμματος, που αποφάσισε την επιτάχυνση των διαδικασιών συγκρότησης του ΕΑΜ.

«Είναι καιρός – τονιζόταν στην απόφαση της Ολομέλειας – να περάσουμε από τη φιλολογία σε πρακτική δράση, στον τομέα αυτό. Από κάτω ίσαμε πάνω, πρέπει να αποκρυσταλλώσουμε τη συνένωση των εθνικών δυνάμεων, να τους δώσουμε οργανωτική μορφή. Η δουλειά άρχισε και θα προχωρήσει με όσους και όποιους θέλουν να δέχονται να αγωνιστούν για το ξεσκλάβωμα της χώρας».

Οι σκοποί του ΕΑΜ όπως διατυπώθηκαν στο ιδρυτικό του ήταν οι εξής:

«α) Η απελευθέρωση του Εθνους μας από τον σημερινόν ξένον ζυγόν και η απόκτησις της πλήρους ανεξαρτησίας της χώρας μας.

β) Ο σχηματισμός προσωρινής κυβερνήσεως, σκοπός της οποίας θα είναι η προκήρυξις εκλογών διά Συντακτικήν Εθνοσυνέλευσιν, με βάσιν την αναλογικήν, ίνα ο λαός αποφανθή κυριαρχικώς επί του τρόπου της διακυβερνήσεώς του.

γ) Η κατοχύρωσις του κυριαρχικού τούτου δικαιώματος του ελληνικού λαού, όπως αποφανθεί περί του τρόπου της διακυβερνήσεώς του, παρά πάσαν αντιδραστικήν απόπειραν, ήτις θα τείνει να επιβάλλει εις τον λαόν λύσεις αντιθέτους προς τας επιθυμίας του και η εκμηδένισης, δι” όλων των μέσων του ΕΑΜ και των οργάνων που το αποτελούν, πάσης τοιαύτης απόπειρας».

Λίγους μήνες αργότερα, κυκλοφορεί το μνημειώδες έργο του μεγάλου Κομμουνιστή διανοητή Δημήτρη Γληνού, μέλους του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, με τίτλο «Τι είναι και το θέλει το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο».  

Μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο του βιβλίου πιέζοντας εδώ

 Πηγή: Ημεροδρόμος

ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΠΟΝ: 71 Χρόνια πριν !!!!!!!!!!!!

Σαν σήμερα, πριν 71 χρόνια, στις 27 Σεπτέμβρη 1941, ιδρύεται τοΕθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ).

Ψυχή και καρδιά του ΕΑΜ υπήρξε το ΚΚΕ.

Ηδη από την 1 - 3 Ιούλη του 1941, κατά την 6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, προσδιορίστηκε με σαφήνεια ότι το άμεσο και επιτακτικό καθήκον για το Κόμμα, το λαό και τις οργανώσεις του ήταν η συγκρότηση ενός μετώπου εθνικής απελευθέρωσης.

«Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας - έλεγε η απόφαση της Ολομέλειας - καλεί τον ελληνικό λαό, τα κόμματα και τις οργανώσεις του, σ' ένα εθνικό μέτωπο της απελευθέρωσης:

α) Για το διώξιμο της γερμανοϊταλικής κατοχής από την Ελλάδα.

β) Για την ανατροπή της κυβέρνησης - οργανέτου τους.

γ) Για την καθημερινή υποστήριξη και υπεράσπιση της Σοβιετικής Ενωσης.

δ) Για την υποστήριξη κάθε συνεπούς αντιφασιστικής δύναμης με όλα τα μέσα.

ε) Για το σχηματισμό προσωρινής κυβέρνησης απ' όλα τα κόμματα, που θ' αποκαταστήσει τις δημοκρατικές ελευθερίες του λαού, θα του εξασφαλίσει ψωμί και δουλειά, θα συγκαλέσει Συντακτική Εθνοσυνέλευση και θα υπερασπιστεί την ακεραιότητα και την ανεξαρτησία της Ελλάδας από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική δύναμη».

Πρώτη στο κάλεσμα του ΚΚΕ ανταποκρίθηκε η εργατική τάξη. Στις 16 Ιούλη του '41, δημιουργήθηκε το Εργατικό ΕΑΜ (ΕΕΑΜ).

Το ΕΕΑΜ έθεσε ως στόχους του να οργανώσει την εργατική τάξη, τόσο για τις καθημερινές διεκδικήσεις και ανάγκες της, όσο και για την απαλλαγή της από τον κατακτητή μέσω της συγκρότησης ενός πανελλαδικού εθνικοαπελευθερωτικού μετώπου.

Στις αρχές Σεπτέμβρη 1941, συγκλήθηκε η 7η Ολομέλεια της ΚΕ του Κόμματος, που αποφάσισε την επιτάχυνση των διαδικασιών συγκρότησης του ΕΑΜ.

«Είναι καιρός - τονιζόταν στην απόφαση της Ολομέλειας - να περάσουμε από τη φιλολογία σε πρακτική δράση, στον τομέα αυτό. Από κάτω ίσαμε πάνω, πρέπει να αποκρυσταλλώσουμε τη συνένωση των εθνικών δυνάμεων, να τους δώσουμε οργανωτική μορφή. Η δουλειά άρχισε και θα προχωρήσει με όσους και όποιους θέλουν να δέχονται να αγωνιστούν για το ξεσκλάβωμα της χώρας».

Στη βάση αυτής της απόφασης, το ΕΑΜ γίνεται πραγματικότητα στις 27 του ίδιου μήνα.

Το ΕΑΜ και ο στρατός του, ο δοξασμένος ΕΛΑΣ, έγραψαν ένα «νέο '21».

Πολέμησαν το φασίστα Γερμανο-Ιταλό κατακτητή, απελευθέρωσαν την Ελλάδα, έσωσαν το λαό από την πείνα, χτυπήθηκαν από τον αγγλο-αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και τίμησαν μέχρι τέλους τον όρκο για «Λεύτερη Ελλάδα».