Ελληνοτουρκικά: «Βρισκόμαστε σε καλό δρόμο»

«Βρισκόμαστε σε καλό δρόμο», διαμηνύει η κυβέρνηση σχετικά με τα Ελληνοτουρκικά, σε μια προσπάθεια εφησυχασμού μετά την κλιμάκωση της έντασης την περασμένη βδομάδα, με αφορμή την τουρκική NAVTEX νότια του Καστελόριζου.

Ο «καλός δρόμος» που πλασάρει η κυβέρνηση στο λαό κρύβει «κάτω από το χαλί» το γεγονός των τετελεσμένων που δημιουργεί κάθε κίνηση της τουρκικής αστικής τάξης, αλλά και ότι έχουν ανοίξει «κεφάλαια» της συνεκμετάλλευσης και της συνδιαχείρισης σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, υπό την εποπτεία ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.

Το κυβερνητικό αφήγημα επικαλείται την «ετοιμότητα» των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, στηρίζεται στις γνωστές υπερβολές περί «διεθνώς απομονωμένου» Ερντογάν, που εισέπραξε τάχα «παγκόσμια κατακραυγή» και άλλα παρόμοια. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι έχουμε «ισχυρούς συμμάχους», διαφημίζοντας τη «στήριξη» που λέει ότι πήρε από τις ΗΠΑ και την ΕΕ.

Ομως, δεν μπορεί να κρύψει την πραγματικότητα που βοά. Δεν μπορεί να κρύψει - παρόλο που προσπαθεί να υποβαθμίσει - το γεγονός ότι οι «σύμμαχοί μας» με τον πιο επίσημο τρόπο αναφέρονται σε γκρίζες θαλάσσιες περιοχές αγνοώντας τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Δεν ήταν άλλωστε ούτε μία ούτε δύο δηλώσεις, αλλά απανωτές παρεμβάσεις αξιωματούχων της ΕΕ και των ΗΠΑ, που έκαναν λόγο για «διαφιλονικούμενα ύδατα», τσουβαλιάζοντας τις αμφισβητήσεις του κατά τ' άλλα «απομονωμένου Ερντογάν» με τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Δηλώσεις που, ξεκινώντας από το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ και φτάνοντας μέχρι και το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, απλά δημιουργούν «τετελεσμένα», κατοχυρώνοντας στην πράξη τις απαράδεκτες τουρκικές αμφισβητήσεις.

Μεγάλη πρόκληση είναι επίσης η προσπάθεια της κυβέρνησης να παρουσιάσει την έντονη κινητικότητα των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων στην περιοχή ως άλλο ένα «μήνυμα» προς την τουρκική κυβέρνηση, που τάχα αποτρέπει την κλιμάκωση της επιθετικότητάς της. Ετσι πρόβαλε την «απόβαση» της αμερικανικής αεροπορικής ταξιαρχίας στην Αλεξανδρούπολη την περασμένη βδομάδα, που γινόταν παράλληλα με την ανάπτυξη του τουρκικού στόλου στα θαλάσσια σύνορα στο Αιγαίο. Ενώ τώρα αξιοποιεί τη διέλευση του αμερικανικού πυρηνοκίνητου αεροπλανοφόρου «Αϊζενχάουερ» νότια της Κρήτης και τις κοινές ασκήσεις που πραγματοποίησαν οι Αμερικανοί φονιάδες με ελληνικά «F16». Δεν είναι μόνο ότι παρουσιάζει ως εγγύηση για την ειρήνη και την ασφάλεια της χώρας τη μετατροπή της σε ορμητήριο πολεμικών επιχειρήσεων των ΝΑΤΟικών και κατά συνέπεια και στόχο όσων απειλούνται ή θα απειληθούν από την αμερικανοΝΑΤΟική πολεμική δράση. Είναι ότι τα προπαγανδιστικά επιτελεία κρύβουν και την αλήθεια. Ετσι, για παράδειγμα, δεν μας λένε ότι το αμερικανικό αεροπλανοφόρο εκτός από τα ελληνικά «F16» θα πραγματοποιήσει κοινές ασκήσεις και με τις τουρκικές Ενοπλες Δυνάμεις. Δεν μας λένε επίσης ότι έχει το «μάτι» του στραμμένο στις εξελίξεις στη Λιβύη ανησυχώντας όχι για την τουρκική αλλά για τη ρωσική παρουσία στη χώρα.

Η «μεγάλη εικόνα» λοιπόν διαψεύδει κάθε ισχυρισμό εφησυχασμού που διακινούν η κυβέρνηση της ΝΔ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα. Οι «σύμμαχοι» δεν είναι «αμέτοχοι», όπως λένε κάποιοι ντροπαλοί απολογητές των ιμπεριαλιστικών ενώσεων, αλλά παρεμβαίνουν με βάση τη στρατηγική τους, με προτεραιότητα την παραμονή της Τουρκίας στο «δυτικό στρατόπεδο», την αντιμετώπιση της ρωσικής επιρροής. Σε αυτήν την κατεύθυνση εντάσσουν τις ελληνο-τουρκικές σχέσεις, βλέποντας την Ελλάδα ως χώρα - «μεντεσέ» σε αυτήν την προσπάθεια «σταθερότητας» και ενίσχυσης της ΝΑ πτέρυγας του ΝΑΤΟ στην περιοχή.

Αυτή είναι η πηγή της αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων, της αστάθειας στην περιοχή, της ανασφάλειας που νιώθει ο λαός μας βλέποντας τις προκλήσεις να κλιμακώνονται, μαζί με τα παζάρια που γίνονται για το μοίρασμα του ενεργειακού πλούτου.

Ο «διάλογος με συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις», τον οποίο προπαγανδίζει η κυβέρνηση, δεν έχει να κάνει σε τίποτα με την «ειρηνική επίλυση διαφορών». Είναι μια ναρκοθετημένη διευθέτηση με σφραγίδα των ΗΠΑ και της ΕΕ, που αναπαράγει και διαιωνίζει την ένταση των ανταγωνισμών, σε βάρος όλων των λαών της περιοχής. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχουν «ασφάλεια και προστασία» μέσα σε αυτό το θανατηφόρο πλαίσιο που καθορίζουν οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί. Η μόνη «προϋπόθεση» που μπορεί να εξασφαλίσει τη σταθερότητα προς όφελος των λαών είναι η πάλη ενάντια στις αλλαγές συνόρων και στην αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, ο αγώνας για να φύγουν οι ΝΑΤΟικές βάσεις, για αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, που είτε με την «ειρήνη» τους είτε με θερμά επεισόδια και πολέμους προωθούν τα βάρβαρα σχέδιά τους.

πηγή: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 

ΣΧΕΤΙΚΑ: 

Επικίνδυνο σκηνικό στο Αιγαίο

ΣΥΡΙΑ: Ο χάρος βγήκε παγανιά. Πάνω από 100 πύραυλοι εκτοξεύθηκαν εναντίον συριακών στόχων και αναχαιτίσθηκε «σημαντικός αριθμός» απ' αυτούς, ανακοίνωσε η Μόσχα (ΦΩΤΟ)

Στόλτενμπεργκ: Το ΝΑΤΟ βοήθησε στη σταθερότητα στα ......Βαλκάνια!!!!!!!!!!!

Πολεμική ετοιμότητα για τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών

ΣΥΡΙΖΟΑΝΕΛ: ΗΠΑ και Ε.Ε. «παράγοντες ειρήνευσης» και «σταθερότητας»

ΜΜΕ και Αγιά Σοφιά. Φερέφωνα και σάπια. Ο γκεμπελισμός τους στο έπακρο.

Φωτό αρχείου από A.P

Πηγή: Associated Press

Όλα τα Ελληνικά ΜΜΕ μας "ενημέρωσαν'' ότι όλα τα κόμματα της Τουρκίας στηρίζουν και πανηγυρίζουν με την απόφαση του Σουλτάνου Ερντογάν να μετατραπεί η Αγιά Σοφιά σε τζαμί. 

Μας παραπληροφορούν και μας αποκρύπτουν ότι η ΚΕ Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας εξέδωσε ανακοίνωση για την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, με την οποία καταδικάζει την απόφαση της τουρκικής κυβέρνησης και τονίζει ότι υπερασπίζεται και θα υπερασπιστεί το να παραμείνει η Αγία Σοφία δημόσιο μουσείο, ως ένα από καλύτερα διατηρημένα ιστορικά μνημεία και λαμπρό παράδειγμα της πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας. Το ΚΚ Τουρκίας εναντιώνεται σε κάθε παρέμβαση στη δομή του κτιρίου που θα βλάψει την αυθεντικότητά του και καλεί τους κομμουνιστές ανά τον κόσμο να καταδικάσουν αυτήν την απόφαση και την αστική αντιδραστική νοοτροπία πίσω από αυτήν, η οποία συσκοτίζει το μέλλον της εργατικής τάξης της Τουρκίας.

Υπενθυμίζεται ότι ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν υπέγραψε χθες το διάταγμα που μετατρέπει το Μουσείο της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Το διάταγμα ακολούθησε την απόφαση του Τουρκικού Ανώτατου Δικαστηρίου που ανέτρεψε τον χαρακτήρα του μνημείου που ίσχυε εδώ και 80 χρόνια, ως μουσείου και Μνημείου της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του ΚΚ Τουρκίας έχει ως εξής:

1. «Η τρέχουσα συζήτηση για τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί ανακινήθηκε εκ νέου από το κόμμα İYİP, το φασιστικό κόμμα της αντιπολίτευσης που είναι σύμμαχος του σοσιαλδημοκρατικού CHP (σ.σ το κεμαλικό κόμμα) στην κοινοβουλευτική αντιπολιτευτική συμμαχία, μέσω μιας διερευνητικής πρότασης στο κοινοβούλιο. Στην πραγματικότητα ήταν μια μακροχρόνια πρόθεση των αντιδραστικών ρευμάτων της Τουρκίας. Η ενέργεια χαίρει της εκτίμησης πολλών βουλευτών των κομμάτων της αντιπολίτευσης, όπως του πρώην προεδρικού υποψηφίου του CHP, Μουχαρέμ Ιντζέ και των νυν δημάρχων διάφορων μεγάλων πόλεων, που συνδέονται με την αντιπολίτευση. Εξ αρχής δεν επικρίθηκε καθόλου από την αντιπολίτευση. Αντίθετα, κάποιοι εκπρόσωποί της, συμπεριλαμβανομένου και των βουλευτών του φιλοκουρδικού HDP, εξέφρασαν τον ενθουσιασμό τους που θα μπορούσαν να προσευχηθούν στην Αγιά-Σοφία.

Αυτό που έκανε το ΑΚΡ ήταν αρχικά να αρνηθεί την κοινοβουλευτική συζήτηση για το θέμα και στη συνέχεια να διατάξει απευθείας το Συμβούλιο της Επικρατείας, που πρακτικά βρίσκεται υπό τον έλεγχο της εκτελεστικής εξουσίας, δηλαδή του ίδιου του Ερντογάν, να ακυρώσει την απόφαση του 1934 για την λειτουργία της Αγίας Σοφίας ως μουσείου. Αυτό είναι μια απόδειξη της δύναμης της εκτελεστικής εξουσίας στην Τουρκία.

Τελικά, μπορεί κανείς να συμπεράνει πως η τουρκική αστική τάξη έδρασε ενοποιημένα εκκινώντας αυτή τη συζήτηση και συναίνει στη μετατροπή της Αγίας Σοφίας.

2. Η ακύρωση της απόφασης του υπουργικού συμβουλίου του 1934 σήμανε επίσης την άρνηση των προοδευτικών αξιών της αστικής επανάστασης του 1923, δηλαδή του ρεπουμπλικανισμού, της κοσμικότητας και της νεωτερικότητας.

3. Ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός του ΑΚΡ έχει μεταμορφώσει κάθε δημόσιο θεσμό στην Τουρκία, μεταξύ αυτών τη νομοθεσία, τα πανεπιστήμια, την εκπαίδευση, τον τύπο και κάθε άλλη πτυχή της δημόσιας ζωής, ώστε να κυριαρχούνται από τους νόμους του Ισλάμ. Το ΚΚΤ έχει θίξει πολλές φορές τον αντεργατικό ρόλο της αντίδρασης και του θρησκευτικού φονταμενταλισμού, που καταπιέζει την παραμικρή έκφραση αντίστασης της εργατικής τάξης, αντικαθιστώντας την οργανωμένη δύναμη των ενωμένων εργατών με υπάκουες μάζες χωρίς πολιτική συνείδηση. Ο κίνδυνος της αντίδρασης είναι μεγαλύτερος από ό,τι φαίνεται επιφανειακά. Μόλις πριν μια εβδομάδα, ένα εργοστάσιο πυροτεχνημάτων εξερράγη στην Τουρκία, προκαλώντας θανάτους και τραυματίζοντας δεκάδες εργάτες. Ο ιδιοκτήτης, τοπικός επικεφαλής της MUSIAD, της φιλοϊσλαμικής ένωσης καπιταλιστών, δεν τιμωρήθηκε καθόλου στην πραγματικότητα, κι αντ’ αυτού  υποστηρίχθηκε από άλλους καπιταλιστές στην περιοχή και τη χώρα. Η ίδια οργάνωση έχει προτείνει “στρατόπεδα εργασίας” ως λύση για να ξεπεραστούν οι απώλειες των κερδών της στη διάρκεια της πανδημίας, προτάσεις που έχει υιοθετηθεί η κυβέρνηση εδώ και λίγες εβδομάδες. Δεν είναι σύμπτωση πως ακριβώς την ίδια εβδομάδα εγκρίθηκε η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Η αστική τάξη της Τουρκίας συστηματικά χρησιμοποιεί χυδαία τη θρησκεία για να επιβάλει τις εργασιακές σχέσεις που επιθυμεί. Τώρα, με δεδομένη τη βαθιά οικονομική κρίση στη χώρα, τη φτώχεια, την ανεργία, την απελπισία και την τεράστια δυσαρέσκεια στις τάξεις των εργατών, οι καπιταλιστές προσπαθούν να αποφύγουν την πολιτικοποίηση των εργατών και την ενίσχυση αριστερών ρευμάτων, καταφεύγοντας ξανά στην αντίδραση.

4. Η απόφαση πράγματι εμπεριέχει ένα προκλητικό στοιχείο σε διεθνές επίπεδο. Η πραγματιστική πολιτική του ΑΚΡ, βασισμένη σε καθημερινούς ελιγμούς ανάμεσα στα ρήγματα του ιμπεριαλιστικού συστήματος και η ταλάντευσή του ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, χάνει έδαφος. Η χώρα είναι σε ελεύθερη οικονομική πτώση, με πρωτόγνωρα υψηλά επίπεδα εσωτερικού και εξωτερικού χρέους. Ο Ερντογάν προσπαθεί να ξαναχτίσει την πολιτική διαπραγματευτική του δύναμη απειλώντας άλλες χώρες, όπως είναι οι κινήσεις κατά της Γαλλίας στη Λιβύη, οι στρατιωτικές ενέργειες στο συριακό έδαφος ή η υποδαύλιση εθνικιστικών συγκρούσεων εναντίον της Ελλάδας, αλλά είναι σαφές πως αυτή η δύναμη είναι υπερβολικά περιορισμένη για να τρομάξει τις μεγάλες δυνάμεις ή ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, όπως οι ΗΠΑ, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ και άλλες, από τις οποίες η κυβέρνηση εξαρτάται με κάθε τρόπο.

5. Η κατεύθυνση που μας δίνει ο προλεταριακός διεθνισμός, όπως καθορίστηκε πριν από 100 και πλέον χρόνια από τους μπολσεβίκους, είναι καθαρή. Οι τριβές μεταξύ των αστικών τάξεων κάθε χώρας, όπως οι εθνικιστικές ή οι θρησκευτικές διαμάχες, ο ανταγωνισμός και οι επίκληση δικαιωμάτων πάνω σε πλουτοπαραγωγικές πηγές, δεν μπορούν να αποτελέσουν έδαφος συζήτησης για τους κομμουνιστές. Το να ερμηνεύσουμε τέτοιες κινήσεις με την ατζέντα της αστικής τάξης θα ήταν απόλυτα παραπλανητικό. Η σύγκρουση δεν είναι μεταξύ του Χριστιανισμού και του Ισλάμ, αλλά μεταξύ αντίδρασης και κοσμικότητας και για την ακρίβεια μεταξύ αστικής τάξης και εργατών.

6. Στον πυρήνα του ζητήματος της Αγίας Σοφίας είναι η κυριαρχία της δεξιάς πολιτικής στην Τουρκία, τόσο από την κυβερνητική, όσο και από τις αντιπολιτευτικές συμμαχίες. Είναι άλλο ένα κομμάτι στο παζλ της εξάλειψης της κοσμικότητας από το πολιτικό κλίμα της Τουρκίας. Προωθεί την καταστολή των ισότιμων σκέψεων και του αγώνα. Οι κομμουνιστές ανά τον κόσμο πρέπει να καταδικάσουν αυτήν την απόφαση και την αστική αντιδραστική νοοτροπία πίσω από αυτήν, η οποία συσκοτίζει το μέλλον της εργατικής τάξης της Τουρκίας.

7. Το Κομμουνιστικό κόμμα Τουρκίας υπερασπίζεται και θα υπερασπιστεί το να παραμείνει η Αγία Σοφία δημόσιο μουσείο, ως ένα από καλύτερα διατηρημένα ιστορικά μνημεία και λαμπρό παράδειγμα της πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας. Εναντιωνόμαστε σε κάθε παρέμβαση στη δομή του κτιρίου που θα βλάψει την αυθεντικότητά του είναι πράγμα που είναι οικουμενική ευθύνη».

Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας

Η Κεντρική Επιτροπή

11.7.2020

πηγή 902.gr

Η ΝΔ με χουντικό νόμο του 1971 προσπαθεί να απαγορεύσει τις διαδηλώσεις

Προετοιμασία εδάφους» για να φέρει για ψήφιση - ακόμα και μέσα στο κατακαλόκαιρο και με τις «έκτακτες» κοινοβουλευτικές διαδικασίες λόγω πανδημίας σε ισχύ - το κατάπτυστο νομοσχέδιο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων κάνει η κυβέρνηση της ΝΔ, βάζοντας μπροστά τις μηχανές για να κάνει πράξη έναν ακόμα μύχιο πόθο του κεφαλαίου.

Μετά τις αθλιότητες της περασμένης βδομάδας και την προσπάθεια, με τις γνωστές γκεμπελίστικες μεθόδους, να χρεωθεί το χάος που προκάλεσε ο «Μεγάλος Περίπατος» στο κέντρο της Αθήνας στις κινητοποιήσεις των υγειονομικών οι οποίοι διεκδικούσαν την επίλυση των οξυμένων προβλημάτων, «ξαναζεσταίνοντας» την κουβέντα για το τερατούργημα που έχει στα σκαριά η κυβέρνηση, σειρά είχαν μέσα στο Σαββατοκύριακο δημοσιεύματα (στο «Εθνος») που παρουσιάζουν μία ακόμα εκδοχή του νομοσχεδίου με το οποίο η κυβέρνηση της ΝΔ προσπαθεί να βάλει στο «γύψο» τις κινητοποιήσεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος, υλοποιώντας σχεδιασμούς που εδώ και χρόνια έχουν στα συρτάρια τους αστικές κυβερνήσεις.

Το αντιλαϊκό τερατούργημα, που μάλιστα οι νομοθετικές ρυθμίσεις του ακολουθούν τα «χνάρια» χουντικού νόμου του 1971 και τις «επεξεργασίες» επιτροπής που είχε συστήσει τα προηγούμενα χρόνια ο τότε δήμαρχος Αθηναίων και στέλεχος του ΚΙΝΑΛ, Γ. Καμίνης (επιβεβαιώνοντας έτσι τον διαχρονικό πόθο του κεφαλαίου), προβλέπει μεταξύ άλλων περιορισμούς μέχρι το σημείο της απαγόρευσης κινητοποιήσεων «εάν πιθανολογείται ότι η διεξαγωγή τους θα διαταράξει δυσανάλογα την κοινωνικοοικονομική ζωή της συγκεκριμένης περιοχής», ενώ στα κριτήρια που θα λαμβάνονται υπόψη για μια τέτοια απόφαση θα περιλαμβάνεται και ο αριθμός των συμμετεχόντων.

                            Οι αγώνες δεν θα μπουν στο γύψο!

«Το δικαίωμα της απεργίας, των διαδηλώσεων είναι αδιαπραγμάτευτο! Οι αγώνες δεν θα μπουν στο γύψο!», ξεκαθαρίζει το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, με ανακοίνωσή του σχετικά με την πρόθεση της κυβέρνησης να φέρει στη Βουλή το κατάπτυστο νομοσχέδιο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων.

                        Ολόκληρη η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ έχει ως εξής:

«Αυτό που δεν πέτυχαν κατά τη διάρκεια της καραντίνας, να κλείσουν το στόμα των υγειονομικών, των εργαζομένων στα σούπερ μάρκετ, των εκπαιδευτικών, των ξενοδοχοϋπαλλήλων, όλων των εργαζομένων και συνολικά του λαού μας, επιδιώκουν να το κάνουν με έναν χουντικής έμπνευσης νόμο, που προωθεί νέα μέτρα περιορισμού, καταστολής και διάλυσης του βασικού δημοκρατικού δικαιώματος, το οποίο ο λαός μας κατέκτησε με πολλούς, διαχρονικούς κι αιματηρούς αγώνες. Η κυβέρνηση, με τα καλοταϊσμένα ΜΜΕ, ζεσταίνει το σχέδιο απαγόρευσης των διαδηλώσεων και των συγκεντρώσεων.

Το "νομοσχέδιο", αντιγραφή του χουντικού νόμου του 1971 (!!!), ορίζει την αστυνομία ως ανώτατη αρχή καθώς της αναθέτει διευρυμένο και επιτελικό ρόλο. Πέρα από το ρόλο της στην επιβολή του νόμου, αναλαμβάνει καθήκοντα "ερμηνείας του νόμου". Θα μπορεί να καθορίζει τους περιορισμούς που πρέπει να επιβληθούν σε μια διαδήλωση, να επινοεί δικούς της, να έχει τη διακριτική ευχέρεια να αποφασίζει εκ των προτέρων αν θα επιτραπεί μια δημόσια συνάθροιση, αν αυτή είναι αυθόρμητη, ποιοι περιορισμοί θα επιβάλλονται. Φέρνουν ξανά τον χωροφύλακα μέσα στα σωματεία, στους φοιτητικούς συλλόγους, στις διαδηλώσεις, στις συνελεύσεις.

                                      Με βάση το "νέο" νομοσχέδιο:

"Ο οργανωτής της διαδήλωσης οφείλει να γνωστοποιήσει στην κατά τόπο αστυνομία ή λιμενική αρχή την πρόθεσή του να καλέσει το ευρύ κοινό σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση. Η γνωστοποίηση περιλαμβάνει τα στοιχεία ταυτότητας κι επικοινωνίας του οργανωτή (φυσικό πρόσωπο), τον ακριβή τόπο, το χρόνο έναρξης, λήξης, το σκοπό και το δρομολόγιο της διαδήλωσης" (άρθρο 3).

Ο οργανωτής της συγκέντρωσης "συνεργάζεται άμεσα με την αρμόδια αστυνομική αρχή και ιδίως με τον αστυνομικό διαμεσολαβητή (σύνδεσμος μεταξύ διαδηλωτών και κράτους) και συμμορφώνεται στις υποδείξεις του παρέχοντας συνδρομή στην τήρηση της τάξης" (άρθρο 4).

Αν η κινητοποίηση (πορεία, συγκέντρωση, διαδήλωση) δεν γνωστοποιηθεί "η αστυνομική αρχή δύναται να προβεί στη διάλυση της ανωτέρω συνάθροισης" (άρθρα 3 και 9). Επιπλέον, "επικείμενη δημόσια συνάθροιση μπορεί να απαγορεύεται (κι αν ακόμα έχει γνωστοποιηθεί), αν επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια ή απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής" (άρθρο 8).

Ανάγεται σε ιδιώνυμο η συμμετοχή σε διαδήλωση, αφού:

"Οσοι συμμετέχουν σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση, η οποία έχει απαγορευτεί τιμωρούνται με φυλάκιση από ένα (1) έως δύο (2) έτη» (άρθρο 14).

"Ο οργανωτής δημόσιας συνάθροισης ευθύνεται για την αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβη της ζωής και της ιδιοκτησίας τους...". Με τη διάταξη αυτή ενορχηστρώνεται κι ανοίγει ο δρόμος για εκτεταμένες προβοκάτσιες (άρθρο 14).

Για την απαγόρευση λαμβάνεται υπόψη και ο αριθμός των διαδηλωτών και η δυνατότητα της αστυνομίας για αλλαγή δρομολογίου ή τόπου συγκέντρωσης (άρθρο 7, παρ. 4).

"Εξουσιοδοτείται ο υπουργός Δημόσιας Τάξης να ρυθμίζει τα περί διάλυσης των συγκεντρώσεων" κατά το δοκούν και με συνοπτικές διαδικασίες (άρθρο 15).

Θα μείνει στα χαρτιά! Δεν θα περάσει η σιγή νεκροταφείου!

Ο περιορισμός των διαδηλώσεων και ειδικά στην παρούσα περίοδο δεν αποτελεί μεμονωμένη ενέργεια. Πέρα από τον σταθερό και διαχρονικό "πόθο" των κυβερνήσεων και των επιχειρηματικών ομίλων, σήμερα έρχεται να δέσει με την επίθεση στα εργατικά δικαιώματα που προωθείται σε όλα τα επίπεδα με αφορμή την πανδημία. Η κανονικότητά τους επιτάσσει σιγή νεκροταφείου και σκυμμένο κεφάλι. Η πρόθεση παρέμβασης στις διαδηλώσεις συμπληρώνει το συνολικό σχεδιασμό καταστολής που θέλει τον εργαζόμενο λαό στο περιθώριο, άφωνο και τους αγώνες του στο γύψο.

Οι εργαζόμενοι θα ματαιώσουν στην πράξη κάθε προσπάθεια που έχει στόχο να τους βάλει φίμωτρο, να μετατρέψει τους εργασιακούς χώρους σε γκέτο και την αντίσταση σε ποινικό αδίκημα.

Το ΠΑΜΕ απευθύνει κάλεσμα στα Συνδικάτα, στις Ομοσπονδίες Εργαζομένων, στα Εργατικά Κέντρα, στους μαζικούς φορείς του εργατικού - λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος να ενημερώσουν όλο το λαό, να παρθούν αποφάσεις αγωνιστικής καταδίκης, να είμαστε όλοι σε ετοιμότητα. Είναι αδίστακτοι, δεν θα διστάσουν να φέρουν σε ψήφιση ένα τέτοιο νομοσχέδιο τέλος Ιούλη ή και τον Αύγουστο. Το έργο το έχουμε ξαναδεί από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Να μην το επιτρέψουμε».

πηγή: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 23/06/2020

Ευρωατλαντική ρουλέτα και η "μπίλια" στην Τουρκία

Στα τέλη του περασμένου Γενάρη, η επίσκεψη - εξπρές του Χάφταρ στην Αθήνα, πριν μεταβεί στη Διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη, προβλήθηκε από τα κυβερνητικά και αστικά επιτελεία ως «μια σημαντική κίνηση στη διπλωματική σκακιέρα», που περίπου αλλάζει το παιχνίδι στην περιοχή, μιας και ο «στρατάρχης» «θα φέρει στις "αποσκευές" του και τις ελληνικές θέσεις για το λιβυκό ζήτημα, κάνοντας από την πλευρά του σαφές πως η όποια πολιτική λύση θα πρέπει να έχει την έγκριση και της Ελλάδας». 

«Το βέβαιο είναι ότι η άφιξη του στρατάρχη Χάφταρ στην Ελλάδα δημιουργεί νέα δεδομένα και διπλωματικές εξελίξεις λίγες ημέρες πριν την κρίσιμη διάσκεψη του Βερολίνου», έγραφε ο Τύπος, αντανακλώντας τις εκτιμήσεις της κυβέρνησης και όλων των άλλων αστικών κομμάτων. Ανάλογης προβολής έτυχαν και οι δηλώσεις του Λίβυου «ναύαρχου», που «σπούδασε στην Ελλάδα» και «μιλάει Ελληνικά», ο οποίος απειλούσε να ...βουλιάξει όποιο τουρκικό πλοίο προσεγγίσει τη Λιβύη και παραβιάσει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. 

Μέσα σ' αυτό το κλίμα, και ενώ ο Χάφταρ σημείωνε κάποιες στρατιωτικές επιτυχίες, περίσσεψαν οι πανηγυρισμοί για την «απομονωμένη Τουρκία», που «έχει μείνει μόνη της με τον Σάρατζ» στη Λιβύη, την ώρα που η ελληνική διπλωματία, με τις «σωστές κινήσεις και τη διεθνοποίηση του ζητήματος», έχτιζε τάχα αναχώματα στο τουρκολιβυκό σύμφωνο.

Οι εξελίξεις βέβαια επιβεβαίωσαν το εντελώς αντίθετο. Οτι δηλαδή η Τουρκία μόνο απομονωμένη δεν είναι και ότι επεμβαίνει στη Λιβύη με τις πλάτες των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Οπως ισχυρίζεται μάλιστα ο πρέσβης της στην Αθήνα, ο ρόλος της Τουρκίας στη Λιβύη είναι να διασφαλίσει την «ευρωατλαντική ασφάλεια»! 

Ο δε Χάφταρ, σύμφωνα με ρεπορτάζ, ετοιμάζει αποσκευές για να εγκαταλείψει άρον άρον τη χώρα! Αυτό και μόνο είναι αρκετό για να αφαιρέσει και το τελευταίο φύλλο συκής από την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, που παρουσιάζουν τη μία ή την άλλη εξέλιξη στα Ελληνοτουρκικά ως αποτέλεσμα μιας «έξυπνης», «καλής» ή «κακής» διπλωματικής κίνησης, πάντα όμως στο πλαίσιο του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού και των προτεραιοτήτων του, όπου η ελληνική αστική τάξη εμπλέκεται ενεργά, διεκδικώντας αναβαθμισμένο ρόλο. 

Πάνω σ' αυτήν την ευρωατλαντική ρουλέτα, δεν υπάρχει «ποντάρισμα» που να προσφέρει στο λαό και καμία εγγύηση για τα κυριαρχικά δικαιώματα, την ασφάλεια και την ειρήνη, όπως αποδεικνύεται άλλωστε και από τις ίδιες τις εξελίξεις, αλλά ακριβώς το αντίθετο...

Κυριάκος Μητσοτάκης: Δείξτε αλληλεγγύη......

«Οπως κερδίσαμε τη μάχη της υγείας, θα νικήσουμε και στον πόλεμο της οικονομίας. Θα πρέπει, όμως, να επιδείξουμε την ίδια πειθαρχία, την ίδια προσαρμοστικότητα και την ίδια αλληλεγγύη», είπε προχτές ο πρωθυπουργός στο διάγγελμά του, καλώντας το λαό να «βάλει πλάτη» για να ξεπεράσει το κεφάλαιο με τις μικρότερες δυνατές απώλειες την οικονομική κρίση.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, η κυβέρνηση ζητάει ξανά από το λαό «να βγάλει το φίδι από την τρύπα» για τη νέα κρίση και να το κάνει μάλιστα «πειθαρχημένα» και αδιαμαρτύρητα. Να μην πει δηλαδή κουβέντα όταν θα χάνει τη δουλειά του, όταν θα δει το μισθό του να μειώνεται και τη σύμβασή του να διαλύεται, όταν θα αναγκαστεί να κλείσει το μαγαζί του επειδή κατέρρευσε από τα χρέη.

Και βεβαίως, όταν η κυβέρνηση και η ΕΕ θα του στείλουν τη «λυπητερή» για τα μέτρα που τώρα αποφασίζουν, όπου κεντρικό ρόλο παίζουν οι επιδοτήσεις και τα δάνεια στους επιχειρηματικούς ομίλους με εγγύηση του Δημοσίου, δηλαδή με τα λεφτά των λαών.

«Με την ίδια ωριμότητα και πειθαρχία καλούμαστε να μετατρέψουμε τους μήνες που έρχονται σε μία γέφυρα, η οποία από την άμυνα για την υγεία θα μας περάσει στην επίθεση προς την πρόοδο», είπε ο πρωθυπουργός και ξεχώρισε ως «όπλα» την «εμπιστοσύνη που οικοδομήθηκε ανάμεσα σε πολίτες και πολιτεία» και τον «βηματισμό της κοινωνίας, με οδηγό ένα οργανωμένο κυβερνητικό σχέδιο».

Μόνο που στην πανδημία, το «οργανωμένο κυβερνητικό σχέδιο» δεν είχε για προτεραιότητα τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες. Γι' αυτό άλλωστε η «άμυνα για την υγεία» από την πλευρά του κράτους περιορίστηκε σε περιορισμούς και απαγορεύσεις, σε υποδείξεις για την «ατομική ευθύνη».

Αντίθετα, κανένα ουσιαστικό μέτρο δεν πάρθηκε για την υγεία και την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς, για τη θωράκιση του δημόσιου συστήματος Υγείας, για προσλήψεις μόνιμων στα νοσοκομεία, για επίταξη του ιδιωτικού τομέα μπροστά σε ένα νέο κύμα της πανδημίας.

Τη συνειδητή ανευθυνότητα του κράτους, που αντιμετωπίζει την Υγεία σαν «κόστος» και σαν «βαρίδι» για το κεφάλαιο, τη ζούσε ο λαός πριν από την πανδημία, τη «λούστηκε» κανονικά την περίοδο έξαρσης του κορονοϊού, οπότε τα νοσοκομεία λειτουργούσαν για μια και μόνο ασθένεια και βεβαίως τη ζει και σήμερα, όπου η «επιστροφή στην κανονικότητα» γίνεται με χειρότερους όρους.

Κι όχι μόνο αυτό, αλλά στο όνομα της γρήγορης επανεκκίνησης του Τουρισμού, προκειμένου «ό,τι πετύχουμε φέτος να είναι κέρδος», όπως είπε ο πρωθυπουργός, η κυβέρνηση «εξαφανίζει» κυριολεκτικά την πανδημία στις τουριστικές περιοχές, καταργεί ακόμα και τα στοιχειώδη προληπτικά μέτρα πριν από την άφιξη των τουριστών, εκθέτοντας σε μεγάλο κίνδυνο τους ίδιους και τον ντόπιο πληθυσμό.

Ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε «γέφυρα» το σχέδιο που ανακοίνωσε προχτές, προαναγγέλλοντας νέες εξαγγελίες το φθινόπωρο «για το πώς θα επανέλθουμε στο δρόμο της ισχυρής ανάπτυξης».

Οι διαπιστώσεις όμως για το βάθος της κρίσης, που ο ίδιος έκανε στο διάγγελμά του, σε συνδυασμό με το ενδεχόμενο ενός νέου κύκλου της πανδημίας, δεν επιτρέπουν κανέναν εφησυχασμό ότι τα μέτρα στήριξης των επιχειρήσεων έχουν έκτακτο - προσωρινό χαρακτήρα, ούτε ότι κάποιος άλλος θα πληρώσει τελικά τον λογαριασμό.

Αλλωστε, η εμπειρία και από το προηγούμενο διάστημα αυτό ακριβώς λέει: Τα αντεργατικά μέτρα των ΠΝΠ ήρθαν για να μείνουν. Παίρνουν τη μια παράταση μετά την άλλη και τελικά δημιουργούν προηγούμενο στην αγορά εργασίας, που οι επιχειρηματικοί όμιλοι θεωρούν ήδη κεκτημένο και καμιά διάθεση δεν έχουν να το απεμπολήσουν. Πόσο μάλλον τώρα, που γενικεύεται το «ελεύθερο» να απολύουν όπως τους βολεύει, να προσαρμόζουν μισθούς και ωράρια εργασίας με βάση τον τζίρο και τα κέρδη τους.

Απ' αυτήν τη σκοπιά, μόνο σαν αστείο ακούγεται η φράση του πρωθυπουργού ότι «η δέσμη μέτρων έχει κοινωνική σφραγίδα και αναπτυξιακή υπογραφή», καλώντας μάλιστα σε σύμπραξη «όλες τις δυνάμεις της παραγωγής», εργοδότες και εργαζόμενους, μπροστά στη «δύσκολη συγκυρία». Σε ανάπτυξη και κρίση τον λογαριασμό τον πληρώνει ο λαός. Τα πραγματικά του συμφέροντά, τα δικαιώματα και οι ανάγκες του δεν συναντιούνται πουθενά με το κυνήγι του κέρδους από τα μονοπώλια και την πολιτική που το υπηρετεί.

Μόνη διέξοδος για να μη μετρήσει ξανά απώλειες ο λαός από τη νέα κρίση είναι να δώσει οργανωμένα την πάλη για να μην πληρώσει αυτός τα σπασμένα του κεφαλαίου. Αξιοποιώντας την πείρα από την προηγούμενη κρίση, να μη χάσει άλλο χρόνο στην ανασύνταξη του κινήματος, στην οργάνωση της αντεπίθεσης για σύγχρονα δικαιώματα στη δουλειά και τη ζωή.

Από την στήλη του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ η άποψή μας

Πρωτομαγιά Σικάγο 1886: Ηταν μια θαυμάσια μέρα

Η καθιέρωση της 1ηςΜάη ως παγκόσμιας μέρας των αγώνων της εργατικής τάξης, μέρα που κατακτήθηκε το 8ωρο, έχει τη ρίζα της στους αγώνες των εργατών ήδη από τις αρχές του 19ου αιώνα σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη της Ευρώπης αλλά και στις ΗΠΑ. Το τέλος του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου το 1865 έφερε στην πρώτη γραμμή το αίτημα για το 8ωρο.

Και ως προς αυτό σημείωσε ο Μαρξ: «Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Βόρειας Αμερικής παράλυε κάθε αυτοτελές εργατικό κίνημα, όσον καιρό η δουλεία παραμόρφωνε ένα μέρος της δημοκρατίας. Η εργασία των ανθρώπων με λευκή επιδερμίδα δεν μπορεί να χειραφετηθεί εκεί όπου στιγματίζεται η εργασία των ανθρώπων με μαύρη επιδερμίδα. Από το θάνατο της δουλείας όμως, ξεπήδησε αμέσως μια καινούρια ξανανιωμένη ζωή. Ο πρώτος καρπός του εμφυλίου πολέμου ήταν η ζύμωση για το οχτάωρο, που με ταχύτητα ατμομηχανής προχωρεί από τον Ατλαντικό ως τον Ειρηνικό Ωκεανό, από τη Νέα Αγγλία ως την Καλιφόρνια».

ΣΟΥΗΔΙΑ: Απάνθρωπη επιλογή ασθενών που θα δώσουν τη μάχη σε ΜΕΘ

Σε μια κυνική και απάνθρωπη «επιλογή ανθρώπων» που θα δώσουν από κάποιο κρεβάτι της ΜΕΘ τη μάχη με τον κορονοϊό, προχωρά η Σουηδία, ένα από τα πιο αναπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη του κόσμου, που θεωρείται και πρότυπο υπηρεσιών Υγείας, «κοινωνικής πολιτικής» και καινοτομίας.

Εν έτει 2020 και εν μέσω πανδημίας, δίνονται αυστηρές οδηγίες για το ποιοι ασθενείς «δικαιούνται» μια θέση σε ΜΕΘ, ανάλογα με τα «βιολογικά» τους χαρακτηριστικά.

Οπως προκύπτει από εσωτερικό έγγραφο - με κατευθύνσεις του υπουργείου Υγείας - του Πανεπιστημιακού νοσοκομείου Καρολίνσκα (Karolinska) στη Στοκχόλμη (εφημερίδα «Aftonbladet»), την ευθύνη «για την παροχή και διακοπή εντατικής θεραπείας» ενός ασθενούς την έχει το ιατρικό προσωπικό, ακολουθώντας τις γενικές οδηγίες.

Μεταξύ άλλων, προτεραιότητα στις ΜΕΘ έχουν: