Οι Συριζαίοι πέφτουν από τα ............σύννεφα !!!!!!!

«Από τα σύννεφα» έκαναν χτες ότι έπεσαν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ για τα όσα είπε ο υπουργός Αμυνας και πρόεδρος των ΑΝΕΛ, Π. Καμμένος, κατά την επίσκεψή του στις ΗΠΑ, για την εγκατάσταση επιπλέον στρατιωτικών βάσεων των ΗΠΑ... στη μισή Ελλάδα, καθώς και για «εναλλακτικό σχέδιο» που θα υπηρετεί τους ίδιους γεωστρατηγικούς στόχους αλλά χωρίς το ονοματολογικό για την ΠΓΔΜ.

Παρά τα όσα λένε από χτες οι ΣΥΡΙΖΑίοι και τα φερέφωνά τους, πασχίζοντας να αποδώσουν όλα τα ταξίματα του Π. Καμμένου στους Αμερικανούς σε «προσωπικές απόψεις» που τάχα καμία σχέση δεν έχουν με τις επίσημες κυβερνητικές θέσεις, η πραγματικότητα είναι ότι η ολοένα και μεγαλύτερη εμπλοκή στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια αποτελεί κεντρική πολιτική της κυβέρνησης, υπαγορευμένη από τις επιταγές των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων και «δοκιμασμένη» στην πράξη βήμα το βήμα, με βάση όσα έχουν γίνει, προσεκτικά και μελετημένα, τα τελευταία χρόνια.

Μια περίοδος όπου η ελληνική κυβέρνηση, εν μέσω όξυνσης των ανταγωνισμών με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, ανέλαβε αυξημένο ρόλο, από τα Δυτικά Βαλκάνια μέχρι τη Μέση Ανατολή, προσφέροντας κάθε δυνατή διπλωματική και επιχειρησιακή υποστήριξη σε ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, με «ορόσημο» σ' αυτήν την πορεία την επίσκεψη - πέρυσι τέτοια εποχή - του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ και τη συνάντησή του με τον «διαβολικά καλό» Αμερικανό Πρόεδρο.

Η περσινή συνάντηση του πρωθυπουργού με τον «διαβολικά καλό» Τραμπ αποτέλεσε ορόσημο για την «απογείωση» της εμπλοκής στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ

Πάει πολύ, για παράδειγμα, να παρουσιάζεται η κυβέρνηση σαν να μη γνωρίζει τίποτα για τα ευρωατλαντικά σχέδια στα Βαλκάνια, την ώρα που πρωτοστατεί στις «διευθετήσεις», όπως αυτή με την ΠΓΔΜ, αλλά και τις αντίστοιχες με την Αλβανία, για την ένταξη όλης της περιοχής στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ΝΑΤΟ και ΕΕ. 

Μέσα σε αυτόν το σχεδιασμό, άλλωστε, εντάσσεται και η ΝΑΤΟικής κοπής συμφωνία των Πρεσπών, όπως και τα όποια «εναλλακτικά σχέδια» υπάρχουν. Σ' αυτό το πλαίσιο είναι που ο Αμερικανός πρέσβης βαφτίζει την Ελλάδα «προτιμώμενο εταίρο» και «γεωπολιτικό μεντεσέ» στα σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή.

Μέσα σε αυτόν το σχεδιασμό, που βέβαια είναι «νύχι - κρέας» και με αντίστοιχα επιχειρηματικά σχέδια, εντάσσονται και τα διάφορα «σχήματα συνεργασίας» στα οποία πρωτοστατεί η κυβέρνηση, σε συνέχεια και των προηγούμενων, από κοινού με άλλα καπιταλιστικά κράτη της περιοχής, για την «εμπέδωση» της ευρωτλαντικής «σταθερότητας», στην αντιπαράθεση με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.