ΠΑΣΟΚ: Πακέτο προτάσεων για να "ζεσταθεί " το κεφάλαιο !!!!!!!!!!!

Αναθεώρηση» για λογαριασμό του κεφαλαίου

Οι έξι προτάσεις για «αναθεώρηση» της δανειακής σύμβασης, που παρουσίασε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, προβλέπουν:

1)«Να μη γίνουν περικοπές στα εισοδήματα και ιδίως σε μισθούς και συντάξεις, για να μη μειωθεί περαιτέρω η ζήτηση».

Το ΠΑΣΟΚ, τα 2,5 τελευταία χρόνια με την πολιτική του πετσόκοψε κατά 30% - 40% το εισόδημα εργαζομένων και συνταξιούχων. Το νέο μνημόνιο, πέρα από τις μειώσεις μισθών και συντάξεων που ο Ε. Βενιζέλος υπόσχεται να «επανεξετάσει» (!), περιλαμβάνει νέους φόρους, περιστολή των κοινωνικών δαπανών και χαράτσια που θα τσακίσουν το εισόδημα των λαϊκών νοικοκυριών.

2) «Να προστατευτεί ο θεσμός των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, ώστε να λειτουργεί σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα η αγορά εργασίας».Το 2010 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με το νόμο 3899/2010νομοθέτησε την εισαγωγή των ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων που υπερισχύουν των κλαδικών. Με το συγκεκριμένο νομοθέτημα, έδωσε το δικαίωμα στους εργοδότες να καθορίσουν μισθούς και μεροκάματα χαμηλότερα από τον κατώτατο κλαδικό μισθό. Με το νόμο 4046/2012 που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δυναμιτίζεται ο θεσμός των συλλογικών και κλαδικών συμβάσεων με ρυθμίσεις που οδηγούν σε μειώσεις μισθών μέχρι και 40%. Σήμερα ο Ε. Βενιζέλος προτείνει «αναδιαπραγμάτευση» για την προστασία τους (!), στα«ευρωπαϊκά πρότυπα», όταν η ΕΕ προωθεί πολιτικές δραστικής μείωσης των μισθών προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων έναντι των «βασικών εμπορικών εταίρων της Ευρωζώνης», δηλαδή της Κίνας, Ρωσίας, Ινδίας, Βραζιλίας κ.ά.

3) «Να αυξηθούν δραστικά τα επίπεδα ρευστότητας και να διοχετευθούν στην αγορά, με στόχο τη διευκόλυνση της λειτουργίας των επιχειρήσεων με κεφάλαιο κίνησης».

Για το ΠΑΣΟΚ βασικός πυλώνας για την ενίσχυση της ρευστότητας της αγοράς παραμένουν οι τραπεζικοί όμιλοι, στους οποίους αύριο θα χορηγηθούν 18 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίησή τους, μετά το «κούρεμα», ενώ το ΠΑΣΟΚ μαζί με τη ΝΔ έχει συμφωνήσει να χορηγηθούν άλλα 32 δισ. ευρώ μέχρι το τέλος του 2012! Από το 2008 μέχρι σήμερα οι τραπεζίτες έχουν πάρει μόνο μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό πάνω από 168 δισ. ευρώ.

Τώρα λένε πως θα διοχετεύσουν στην αγορά πόρους και δάνεια από τα ευρωπαϊκά ταμεία, τα οποία θα καταλήξουν εξ ολοκλήρου στους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους για επενδύσεις σε αποδοτικούς για τα κέρδη τους τομείς. Σ' αυτά τα έργα, οι εργαζόμενοι θα απασχολούνται με μισθούς πείνας, αφού η αποδέσμευση των όποιων κονδυλίων προϋποθέτει την πλήρη εφαρμογή των «διαρθρωτικών αλλαγών», που μειώνουν κι άλλο την τιμή της εργατικής δύναμης.

4) «Να απελευθερωθούν άμεσα δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις σε υποδομές, με συνολικό προϋπολογισμό που υπερβαίνει τα 55 δισ. ευρώ».

Πρόκειται για την ολοκλήρωση πέντε μεγάλων αυτοκινητοδρόμων και άλλα περίπου 110 έργα ανά τη χώρα που θα γίνουν με χρήματα του ελληνικού λαού και τα οφέλη τους θα καρπωθούν μεγάλοι κατασκευαστικοί όμιλοι με το λαό να πληρώνει ξανά για τη χρήση τους!

5) «Να εφαρμοστούν οι πολιτικές δεσμεύσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 27ης Οκτωβρίου 2011 για το πακέτο αναπτυξιακής βοήθειας προς την Ελλάδα».

Το περιβόητο «Ευρωπαϊκό σχέδιο Μάρσαλ» με κοινοτικούς πόρους και κονδύλια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (που χρηματοδοτούν οι κρατικοί προϋπολογισμοί) θα κατευθυνθεί μέχρι το τελευταίο ευρώ στα ταμεία των μεγάλων ελληνικών και ξένων επιχειρηματικών ομίλων, που θα επενδύσουν στη χώρα. Βάσει του συγκεκριμένου σχεδίου, θα παραχωρηθούν μέσω του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και έναντι «πινακίου φακής» δεκάδες κρατικές επιχειρήσεις, δημόσια κτίρια, εκτάσεις και φυσικός πλούτος στο μεγάλο κεφάλαιο.

Οι επιχειρηματικοί όμιλοι θα επιδοτούνται με κρατικά και κοινοτικά κεφάλαια μέχρι και 90% της συνολικής αξίας της «επένδυσης». Θα εξασφαλιστεί μέσω του νέου φορολογικού συστήματος, το οποίο θα διαμορφώσει η επόμενη κυβέρνηση, μείωση των φορολογικών συντελεστών στα κέρδη των επιχειρήσεων.

6) «Να στηριχθούν με κονδύλια του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου όλα τα προγράμματα για την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων».

Πρόκειται για βραχύβια προγράμματα «κατάρτισης», «διά βίου εκπαίδευσης», «επανακατάρτισης» και«κοινωφελούς εργασίας», με στόχο την ανακύκλωση της ανεργίας και την παροχή φτηνών εργατικών χεριών στους εργοδότες. Βασίζονται στην στρατηγική της ΕΕ «Ευρώπη 2020» με στόχο την κινητικότητα των εργαζομένων μέσα στην αγορά εργασίας. Αποτελούν ουσιαστικά τον πολιορκητικό κριό για κατεδάφιση κλαδικών και συλλογικών συμβάσεων, αφού δίνουν τη δυνατότητα στους εργοδότες να προσλαμβάνουν με μισθούς πείνας και ανύπαρκτα δικαιώματα νέους ανθρώπους από τις στρατιές των ανέργων.

Σπέρνουν σοσιαλδημοκρατικές αυταπάτες

Η συνέχιση και ένταση των ευρωενωσιακών πολιτικών λιτότητας και η εφαρμογή των αντεργατικών αναδιαρθρώσεων, προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, είναι αυτά που αποτυπώνονται στις έξι προτάσεις του ΠΑΣΟΚ. Ενόψει της κάλπης του Ιούνη, το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να τις πλασάρει με το μανδύα της «αναθεώρησης» του μνημονίου και της «ανάπτυξης».

Για να ενισχύσει την προπαγάνδα της, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ εμφανίζει την εκλογή Ολάντ σαν αφετηρία για μια δήθεν «προοδευτική στροφή» της ΕΕ από τη λιτότητα στην ανάπτυξη. «Μετά την εκλογή του κ. Ολάντ, έχουμε μια σημαντική αλλαγή σε μια μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα. Αλλαγή την οποία πρέπει να την ενσωματώσουμε στη στρατηγική μας», υποστήριξε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

Πίσω από την βιτρίνα, το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να κρύψει ότι μέσα στην ΕΕ σοσιαλδημοκράτες και νεοφιλελεύθεροι ψηφίζουν, προωθούν και εφαρμόζουν από κοινού πολιτικές που διασφαλίζουν τα συμφέροντα και την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, διαλύοντας εργατικά και λαϊκά δικαιώματα.

Ο ίδιος ο Φ. Ολάντ, αμέσως μετά την εκλογή του, φρόντισε να διαβεβαιώσει ότι συμφωνεί πλήρως «ως προς την αναγκαιότητα τόσο της δημοσιονομικής εξυγίανσης, όσο και της ανάπτυξης», προτείνοντας συμπληρωματικά πακέτα με «αναπτυξιακά μέτρα» προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων. Ο,τι, ακριβώς δηλαδή ζητάει και κάνει το ΠΑΣΟΚ.

Μπροστά στις κάλπες η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ρίχνει στάχτη στα μάτια των λαϊκών στρωμάτων. Επιχειρεί να αρπάξει την ψήφο τους, πουλώντας φούμαρα περί «αναθεώρησης» της δανειακής σύμβασης, με τον Ε. Βενιζέλο να εμφανίζεται σαν προνομιακός συνομιλητής των σοσιαλδημοκρατών στο φόντο της διαμάχης του με τον ΣΥΡΙΖΑ, για τα σκήπτρα στο χώρο της εγχώριας κεντροαριστεράς.

Για το λαό, το κριτήριο της ψήφου δεν μπορεί να είναι ποιος θα διαπραγματευθεί καλύτερα στα σαλόνια της ΕΕ τον τρόπο με τον οποίο θα τον σφάξουν, όπως του ζητάνε οι ηγεσίες της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ. Οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, δεν πρέπει να παρασυρθούν από αυταπάτες περί «αλλαγών» στην ΕΕ, που θα οδηγήσουν τάχα σε φιλολαϊκά μέτρα.

Ο μόνος δρόμος για πραγματική ανάπτυξη προς όφελος του λαού, περνάει μέσα από τη ρήξη με την ΕΕ των μονοπωλίων, σε σύγκρουση με το κεφάλαιο και τα κόμματά του στο εθνικό πεδίο, με ισχυρό ΚΚΕ. Στο χέρι των εργαζομένων είναι να δυσκολέψουν και με την ψήφο τους την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, με «κεντροδεξιά» και «κεντροαριστερά» σενάρια, που γρήγορα θα αποδειχτούν ότι έχουν στο στόχαστρο τους ίδιους και τα δικαιώματά τους
'Ρ" 27-05-2012

Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ: Θα ψηφίσετε την κατάργηση του μνημονίου;

Βίντεο - Ν.Μπογιόπουλος: Θα ψηφίσετε την πρόταση του ΚΚΕ για κατάργηση του μνημονίου;

Αυτοί που "πονούν" για την "ενότητα" της Αριστεράς...

Αυτοί που ισχυρίζονται ότι είναι κατά του μνημονίου...

Δείτε και ακούστε τι απαντάνε στο παρακάτω βίντεο όταν ο Ν. Μπογιόπουλος τους ρωτάει ευθέως εάν θα ψηφίσουν την πρόταση του ΚΚΕ για κατάργηση του μνημονίου και όλων των εφαρμοστικών νόμων που το συνοδεύουν...

Δείτε το βίντεο

Εξωτερική επίθεση για την έσω υπονόμευση του ΚΚΕ.

Εξωτερική επίθεση για εκ των έσω υπονόμευση του ΚΚΕ
Ένα κείμενο που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο με παραπλανητικό τίτλο «ΔΗΛΩΣΗ ΜΕΛΩΝ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ» http://neaspora.blogspot.com/ θέλει να παρουσιαστεί ως η «βαθιά ψυχή του ΚΚΕ» που ανησυχεί σφοδρά για τον «εκλογικό κατήφορο» που πήρε το κόμμα. Χρησιμοποιεί κοινότυπες εκφράσεις που κυκλοφορούσαν στις πλατείες και τις μεταφράζει δήθεν σαν «στεντόρεια φωνή» του «γνήσιου» ΚΚΕ!

Θα πω κάτι εν των προτέρων. Κυκλοφορούν τέτοιες σκέψεις σε πολλούς αριστερούς, άσχετα αν είναι σωστές ή λαθεμένες. Ωστόσο οι συντάκτες και δίκαιο να είχαν, ο τρόπος παρέμβασής τους την ώρα που όλη η αστική τάξη και όλα τα μέσα ενημέρωσης που διαθέτει, επιτίθενται στο ΚΚΕ τους κάνει από αναξιόπιστους μέχρι ύποπτους.

Το κείμενο της «Νέας Σποράς» στην καλύτερη περίπτωση γράφτηκε από μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην μέλη του ΚΚΕ που «καίγονται» να δικαιωθούν για τη φυγή και διολίσθησή τους σε θέσεις προδοσίας ακόμη και έναντι της γνωστής από παλιά ανατρεπτικής Αριστεράς. Τη χειρότερη περίπτωση δεν χρειάζεται να τη σχολιάσω, είναι ολοφάνερη.

Ο τρόπος γραφής δείχνει τη συλλογή διάφορων σχολίων από τις πλατείες, την αναπαλαίωση και την μόχλευσή τους με το πρόγραμμα του ΚΚΕ για να πάρει νομιμοποίηση. 

Όσοι ήταν στις πλατείες αυτά τα άκουγαν συνεχώς, δεν είναι κάτι καινούριο.  

Ωστόσο αυτό που τους ξέφυγε είναι ο τρόπος γραφής. Ποτέ δεν γράφουν οι κομμουνιστές με αυτό τον τρόπο για τα λάθη της όποιας ηγεσίας. Θυμίζει και ολίγον σκοτεινές εποχές αυτός ο τρόπος όπως πχ «Η δυσκολία στην οποία έχει περιέλθει το κόμμα μας, από τη νέα διάταξη των πολιτικών δυνάμεων, είναι αποτέλεσμα της εγκληματικής, πραξικοπηματικής και μέχρι σήμερα αναιτιολόγητης εγκατάλειψης του προγράμματος του κόμματος εκ μέρους της ηγεσίας του, που ψηφίστηκε στο 15^ο Συνέδριο,  και της γραμμής που εφαρμόζει στο εργατικό κίνημα».

Η σύνταξη του κειμένου «φωνάζει» και όσοι ξέρουν, ξέρουν… 

Δεν σχολιάζω το ότι είναι ανώνυμο γιατί είναι φανερό ότι θέλουν να μας πουν ότι θα τους διαγράψει το ΚΚΕ ενώ αυτοί δεν θέλουν να διαγραφούν αλλά θέλουν να δουλέψουν ανώνυμα στο εσωτερικό του κόμματος για να ανατρέψουν την ηγεσία… για το καλό του ΚΚΕ! Ανώνυμοι σωτήρες και αυτοί! Πάντα ανώνυμα για το καλό του κόμματος!  Δεν έχουν το θάρρος να παίξουν τα κεφάλια τους σαν κομμουνιστές που έχουν δίκαιο. Οι κομμουνιστές όμως που είναι πιστοί στα ιδανικά τους όπως αυτοί ισχυρίζονται ότι είναι δεν υπολογίζουν τις προσωπικές συνέπειες και θυσίες αλλά αυτό που τους ενδιαφέρει είναι πάνω απ όλα το κόμμα και η εργατική τάξη. Αυτοί οι νέοι "σωτήρες" βάζουν τη συνομωσία πάνω από το κόμμα.! 

Οι συντάκτες του γράμματος σε σχέση με τους ριψάσπιδες της παρέας Ανδρουλάκη, Δραγασάκη, Δαμανάκη κλπ είναι φυσικά πολύ κατώτεροι. Εκείνοι τουλάχιστον πήγαν επώνυμα να καταλάβουν την ηγεσία του κόμματος για να το διαλύσουν μέσα τον ΣΥΝ και έπαιξαν τα κεφάλια τους. Αυτοί οι συντάκτες ή δεν υπάρχουν ή είναι συνειδητή 5^η φάλαγγα μέσα στο ΚΚΕ. Όσο αληθοφανή και αν φαίνονται αυτά που γράφουν δεν είναι καθόλου δύσκολο να τα έχει συντάξει ο κάθε ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ αλλά και ο κάθε σύγχρονος Μανιαδάκης και Τυρίμος. Αυτό δεν το υπολόγισαν οι συντάκτες και έτσι έχασαν.

 Τα ίδια προβλήματα και εκτιμήσεις για την ηγεσία,  αν τα διαπίστωναν οι κομμουνιστές, θα τα έγραφαν με εντελώς διαφορετικό τρόπο και ιδίως όχι με τρόπο που οι μόνοι που θα είχαν όφελος θα ήταν οι αντίπαλοι του ΚΚΕ και τα κέντρα που θέλουν τη διάσπαση και εξαφάνισή του. Μάλιστα την ώρα που όλα τα μέσα ενημέρωσης και τα κέντα εξουσίας θέτουν σε κυκλοφορία φανερά και υπογείως εκβιασμούς και πιέσεις για εγκατάλειψη, περιθωριοποίηση και διάλυση του ΚΚΕ, κάνει το κείμενο εντελώς αναξιόπιστο και ύποπτο. 

Επαναλαμβάνω γιατί έχει μεγάλη σημασία ότι το κείμενο γράφτηκε: ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΧΑΝ ΟΦΕΛΟΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΤΟΥ ΚΚΕ ΚΑΙ ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΤΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΚΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ.

Ε, δεν είμαστε και χθεσινοί. 

Διάλογο και σχόλια για το θέμα μπορείτε να βρείτε στο: http://leninreloaded.blogspot.com/2012/05/blog-post_3126.html  

*Αν κάποιος νομίζουν ότι δεν θα γίνει λενινιστική εκτίμηση και κριτική της ηγεσίας του  ΚΚΕ μετά τις εκλογές για τη δράση της, είναι βαθιά γελασμένος. Όπως είναι βαθιά γελασμένος αν αναμένει από αυτή την κριτική τη διάλυση του ΚΚΕ, πόθος κάθε αστού και μικροαστού από το 1918. 

**Καλού - κακού ας έχουμε υπόψη την ανακοίνωση του ΚΚΕ http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=6849036 για τα αντι-ΚΚΕ μπλογκ που έχει γεμίσει το διαδίκτυο και παρουσιάζονται να είναι… ποιο ΚΚΕ από το ΚΚΕ!!! Παλιά τέχνη των αντιπάλων του να παρουσιάζονται με το προσωπείο του υπερεπαναστάτη και του υπερ- ΚΚΕ! 

 ***Δεν είμαι ούτε μέλος ούτε στέλεχος ούτε τίποτα στο ΚΚΕ. Όμως αυτοί που θέλουν να το διαλύσουν θα πρέπει να ξέρουν ότι θα με βρουν απέναντί τους και θα πρέπει να περάσουν και από το δικό μου πτώμα για να τα καταφέρουν. Δεκαετίες ολόκληρες με βρίσκουν μπροστά τους, δεν θα τους κάνω τώρα τη χάρη. Και δεν είμαι μόνος. Χιλιάδες φίλοι του ΚΚΕ είναι έτοιμοι να το υπερασπίσουν ακόμη και με τη ζωή τους. Είναι έτοιμοι να αναπληρώσουν τις όποιες απώλειες από θυσίες ή προδοσίες. Αυτό το κόμμα δεν ήταν ποτέ κόμμα των στελεχών και των ηγεσιών ακόμη και όταν φαινόταν έτσι. Ακόμη και με τα όποια λάθη της ηγεσίας. Γι αυτό δεν μπόρεσε να το εξοντώσει ποτέ κανένας.

 αν. Αριστερά και πολιτική

Δ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ-Γ.ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ -Ρ ΔΟΥΡΟΥ και το κακό....συναπάντημα!!!!

Γνώριμα κόλπα...

Το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «έκοψε λάσπη» απ' τα μεγαλεπήβολα περί καταγγελίας του μνημονίου είναι κάτι ήδη γνωστό. Σταδιακά όμως αρχίζει να «δουλεύει» και το άλλοθί του, αλλά δεν πρωτοτυπεί καταφεύγοντας στο παλιό γνωστό περί «καμένης γης».

Ο Δ. Παπαδημούλης δήλωσε χτες στον «ΣΚΑΪ»: «Οταν ένα κόμμα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ πηγαίνει από το 4,5 στο 17% οφείλει με αίσθημα ευθύνης να επεξεργαστεί περισσότερο το πρόγραμμά του (...) να δημιουργήσει τη γέφυρα ανάμεσα στο θέλω και στο μπορώ. Η πραγματικότητα είναι ότι τα δύο τελευταία χρόνια με το μνημόνιο 1 και 2 έχουν δέσει την οικονομίας μας και τη χώρα μας χειροπόδαρα και για αυτό χρειάζεται πολλή δουλειά με οικονομολόγους, διεθνολόγους, με νομικούς που ξέρουν από διεθνείς συμβάσεις για να βάλει σε μια σειρά τις ενέργειες που απαιτούνται»...

Και ο Π. Σκουρλέτης στο «Ράδιο 9»: «Αν λοιπόν αυτά που εγώ προσπαθώ να σας παρουσιάσω αμφισβητούνται, θα έπρεπε πολύ περισσότερο να τεθούν ως ερωτήματα σε αυτούς οι οποίοι εφαρμόζουν δύο χρόνια την μνημονιακή πολιτική και μας έχουν φτάσει σ' αυτό το αδιέξοδο (...) Βεβαίως δεν είναι τα πράγματα ρόδινα. Δεν μπορούμε με ένα ραβδάκι την επομένη των εκλογών να αλλάξουν και ούτε υποσχόμαστε λαγούς με πετραχήλια».

Οταν βεβαίως στριμώχνονται καταφεύγουν σε αστείες δικαιολογίες. Οπως του Γ. Βαρεμένου, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, που δήλωσε στον ρ/σ «Βήμα»: «Εδώ μιλάμε και για αχαρτογράφητα νερά. Δεν ξέρουμε ούτε γιατί πρέπει ακριβώς να προετοιμαστούμε. Δεν ξέρουμε ακριβώς». 'Η του Π. Σκουρλέτη, που κληθείς να σχολιάσει δήλωση του Β. Πριμηκήρη περί πιστωτικού γεγονότος, δήλωσε «ο αγαπητός Βασίλης (...) δεν είναι υποχρεωμένος να απαντά σε όλα με λεπτομέρειες»! 'Η του Γ. Μηλιού («Real fm») «μην το παίρνετε τοις μετρητοίς»...

... για να εγκλωβίσουν το λαό

Οι υποσχέσεις τους μοιάζουν πια με «φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομος». Ο Γ. Δραγασάκης το είπε καθαρά. Πολιτική και όχι νομική καταγγελία του μνημονίου. Και σύμφωνα με τον Δ. Παπαδημούλη, αυτή είναι η επίσημη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ: «Ο Γ. Δραγασάκης είναι επικεφαλής μιας επιτροπής με ειδικούς οικονομολόγους, καθηγητές πανεπιστημίων, νομικούς και ο λόγος του έχει μεγαλύτερη βαρύτητα και νομίζω ότι οι χτεσινές του δηλώσεις είναι μια επιπλέον απόδειξη ότι στον ΣΥΡΙΖΑ δουλεύουμε σοβαρά, με σχέδιο, με επιχειρήματα, με ευθύνη. Ωριμάζουμε και προσπαθούμε να διατυπώσουμε έναν πιο πειστικό και τεκμηριωμένο λόγο».

Κατόπιν ώριμης σκέψης δηλαδή αποφάσισαν ότι το μνημόνιο δεν καταγγέλλεται και πως ακόμα κι αν κάποιοι νόμοι καταργηθούν, αυτοί θα αντικατασταθούν με άλλους, εξίσου αντιλαϊκούς. «Φυσικά, γιατί μας ενδιαφέρει το δημοσιονομικό νοικοκύρεμα», ήταν η σχετική απάντηση του Δ. Παπαδημούλη.

Αλλωστε, και ο Π. Σκουρλέτης, όταν ρωτήθηκε αν θα ζητήσουν αντίτιμο για τις τηλεοπτικές άδειες, επικαλέστηκε τη σχετική πρόβλεψη του δεύτερου μνημονίου: «Μέσα στο μνημόνιο Νο2 προβλέπεται ένα έσοδο από τη χρήση των δημοσίων συχνοτήτων»...

Τέλος, σε ό,τι αφορά τις πολιτικές δυνάμεις με τις οποίες ορέγονται να συγκυβερνήσουν, η απάντηση του Γ. Βαρεμένου, αν θα συνεργαστούν με το ΠΑΣΟΚ, ήταν: «Για κυβερνητική συνεργασία σας απαντώ, όχι. Ομως, αν θέλετε την πρόβλεψή μου, η οποία δεν είναι μόνο πρόβλεψη, κυβέρνηση θα σχηματιστεί οπωσδήποτε. Σε τρίτες εκλογές δεν πρόκειται να πάμε».

Να τους προλάβει ο λαός

«Καταρχάς η κ. Μέρκελ βρίσκει και κάνει, διότι αισθάνομαι βαθιά προσβεβλημένη ως Ελληνίδα, όταν ακούω από το στόμα του πρώην υπουργού Οικονομικών και αρχηγού κόμματος να καταγγέλλει εκ των υστέρων όχι την τρόικα, αλλά εργοδοτικά συμφέροντα λες και είναι κανένας συνδικαλιστής φοιτητικής παράταξης (...) Εμείς ποτέ δεν προκρίναμε μονομερή ενέργεια γιατί δεν είμαστε τζάμπα μάγκες»...

Τα παραπάνω δήλωσε η Ρ. Δούρου, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ στον «ΣΚΑΪ». Κι επειδή, λένε, είναι «μάγκες», και τους δανειστές θα ικανοποιήσουν και τη μεγαλοεργοδοσία θα έχουν στα όπα - όπα - σ' αυτήν κλείνει το μάτι η κ. Δούρου δηλώνοντας προσβεβλημένη για όσα είπε ο Ε. Βενιζέλος - και στο λαό θα εξασφαλίσουν ευημερία! Γνωρίζουν, βέβαια, ότι όλα αυτά μαζί δεν μπορούν να γίνουν. Αλλά ποσώς τους ενδιαφέρει, κοροϊδεύουν το λαό μέχρι να βάλουν τις ψήφους στο χέρι. Τότε ο λαός θα καταλάβει την αξία της παροιμίας «αλλιώς μας τα έλεγες παπά πριν σε χειροτονήσουν», αλλά θα είναι πια αργά. Γι' αυτό καλά θα κάνει να προλάβει.

"Ρ" 27-5-2012

ΗΠΑ: Οι αρχιτρομοκράτες εμφανίζονται ως......ευαίσθητοι !!!!

Τα ανθρώπινα δικαιώματα στις ΗΠΑ: Αστυνομικοί «περιποιούνται» διαδηλωτές που αντιδρούν στις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης, κατά τις περσινές διαδηλώσεις

Ως «έντονη και πολύ σημαντική» χρονιά για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε ολόκληρο τον κόσμο και για όσους προσπαθούν να διασφαλίσουν ότι οι κυβερνήσεις εγγυώνται τα δικαιώματα των πολιτών τους χαρακτήρισε το 2011 η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον, προλογίζοντας την ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Μία έκθεση στην οποία η αμερικανική κυβέρνηση δίνει ειδική βαρύτητα, καθώς τα ανθρώπινα δικαιώματα ξαναγίνονται όπλο στη φαρέτρα τους για την επιβολή της ιμπεριαλιστικής τους πολιτικής, τη στιγμή που ίσως το 2011 θα είναι μία από τις μελανότερες σελίδες στην ιστορία των ΗΠΑ όσον αφορά τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την πολιτική και την πραγματική εξουσία: ποινικοποίηση των διαδηλώσεων, της απεργίας, ακόμη και της σίτισης των αστέγων. Επιχειρήσεις σκούπας μεταναστών, ειδικά κέντρα κράτησης και από μισθοφορικές εταιρείες και δεκάδες χιλιάδες απελάσεις μεταναστών χωρίς χαρτιά χωρίζοντας ακόμη και οικογένειες και παιδιά από τις μανάδες τους. Στρατιωτικοποίηση της αστυνομίας, ένταση της παρακολούθησης, προληπτικές συλλήψεις και απόδοση ψευδών κατηγοριών, κατασταλτική βία εναντίον των διαδηλωτών αλλά και φοιτητών εντός των Πανεπιστημίων, πρακτική που ολοένα εξαπλώνεται, όσο οι διαδηλώσεις και οι αντιδράσεις των Αμερικανών ενάντια στην εξαθλίωση και την εξαχρείωση του καπιταλιστικού συστήματος εντείνονται.

Ενώ λοιπόν Κογκρέσο, αμερικανική κυβέρνηση και πολιτειακές κυβερνήσεις καταστέλλουν με κάθε δυνατό μέσο τις λαϊκές αντιδράσεις στηλιτεύουν την «έλλειψη ελευθερίας του λόγου», τις αυθαίρετες συλλήψεις κ.λπ. στην Κούβα και τη Βενεζουέλα επιμένουν και φέτος ότι οι συνθήκες σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων παραμένουν «εξαιρετικά άσχημες» σε αρκετές χώρες όπως το Ιράν, η Βόρεια Κορέα, το Τουρκμενιστάν, το Ουζμπεκιστάν, η Συρία, η Λευκορωσία και η Κίνα. Σημειώνουν δε ότι αποσταθεροποιητικός παράγοντας στα ανθρώπινα δικαιώματα το 2011 ήταν και η αντιμετώπιση θρησκευτικών μειονοτήτων, όπως οι Μπαχάι, οι θιβετιανοί βουδιστές, οι χριστιανοί και οι εβραίοι...

Παράλληλα, κάνουν ειδική μνεία στις «ιστορικές πολιτικές μεταρρυθμίσεις που επιτεύχθηκαν στη Βόρεια Αφρική από όσους απαίτησαν τα δικαιώματά τους κατά τις εξεγέρσεις της «Αραβικής Ανοιξης» από τη Μέση Ανατολή μέχρι τη Βιρμανία». Ετσι ονομάζουν τις προσπάθειες αστικών εκσυγχρονισμών και την αλλαγή καθεστώτων στη Βόρεια Αφρική, που «πάτησαν» μεν στη λαϊκή δυσαρέσκεια, δεν άλλαξαν την ουσία του εκμεταλλευτικού συστήματος και σε περιπτώσεις επιτεύχθηκαν με ανοιχτή ιμπεριαλιστική επέμβαση, όπως στην περίπτωση της Λιβύης.

Εννοείται, ότι η Χίλαρι Κλίντον καταδίκασε την «προσέγγιση» της συριακής κυβέρνησης όσον αφορά στα ανθρώπινα δικαιώματα, υπογραμμίζοντας τις «βιαιότητες» του καθεστώτος Ασσαντ ενάντια στο συριακό λαό, ενώ τα εγκώμια δεν έλλειπαν για τις εξελίξεις στη Βιρμανία που έχει μια κυβέρνηση που κινείται προς ένα μοντέλο «ανοικτό στη δημοκρατία και την ελευθερία, συνθήκες που μπορούν να οδηγήσουν σε περισσότερες καινοτομίες, μεγαλύτερη ευημερία και κοινωνική αλληλεγγύη». Οχι τυχαία η Βιρμανία από «παρίας» εδώ και χρόνια για τις ΗΠΑ ...μεταμορφώθηκε. Μία μεταμόρφωση πολύ «βολική» για τις ΗΠΑ που έχουν πλέον μετατοπίσει το «ενδιαφέρον» τους στην Ασία.

Όσον αφορά την Ελλάδα, στην έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τα ανθρώπινα δικαιώματα αναφέρεται ότι το πιο σημαντικό πρόβλημα που επισημάνθηκε τον τελευταίο χρόνο «ήταν η αντιμετώπιση λαθρομεταναστών (σ.σ. έτσι ονομάζει τους μετανάστες που ψάχνουν μια διέξοδο στη χώρα) από μέρους των αρχών, συμπεριλαμβανομένων και ασυνόδευτων ανηλίκων, οι οποίοι κρατούνταν για μεγάλα χρονικά διαστήματα, υπό άθλιες συνθήκες σε υπερπλήρη σωφρονιστικά ιδρύματα και ορισμένες φορές είχαν πέσει θύματα σωματικής βίας από μέρους των δυνάμεων ασφάλειας. Επίσης, τη χρονιά που πέρασε, παρατηρείται στην έκθεση του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, υπήρξαν αναφορές για σκληρές συνθήκες κράτησης στις ελληνικές φυλακές, καθώς και για περιστατικά διακρίσεων σε βάρος των Ρομά. Στην έκθεση επίσης αναφέρεται ότι υπήρξαν επίσης καταγγελίες για υπερβολική χρήση βίας από μέρους της αστυνομίας σε βάρος διαδηλωτών στη διάρκεια συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας αλλά... η ελληνική κυβέρνηση έλαβε μέτρα για την τιμωρία των υπευθύνων για τέτοιες παραβιάσεις, κατά την έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ!

ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Ποια είναι η εμπειρία από «αριστερές» κυβερνήσεις στην Ευρώπη;

Πολύς λόγος γίνεται μπροστά στις εκλογές ειδικά από τον ΣΥΡΙΖΑ για τις «αριστερές κυβερνήσεις» που στο πλαίσιο της ΕΕ και της εξουσίας των μονοπωλίων, δήθεν θα πάρουν μέτρα που θα ανακουφίζουν τα λαϊκά στρώματα. Η εμπειρία, ωστόσο, της «κεντροαριστεράς» σε Γαλλία και Ιταλία είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτική και διδακτική για την κατάντια ιστορικών Κομμουνιστικών Κομμάτων που σταδιακά μεταλλάχτηκαν και ενσωματώθηκαν στο σύστημα και τη διαχείρισή του, απογοητεύοντας τους εργαζόμενους.

Το Γαλλικό ΚΚ συνεργάστηκε στην κυβέρνηση του σοσιαλιστή Μιτεράν, παίρνοντας και υπουργεία το διάστημα από το 1981 - 1984 και συνέβαλε σε αντιλαϊκά μέτρα. Συνεχώς στήριζε τις σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις με συνεργασίες σε όλα τα επίπεδα και στην κυβέρνηση του Ζοσπέν 1997 - 2002, είχε υπουργεία. Η παραπέρα ιδιωτικοποίηση των τηλεπικοινωνιών της «Φρανστέλεκομ» προχώρησε γοργά σε αυτή τη διακυβέρνηση, ταυτόχρονα αιτήματα των εργαζομένων για καλύτερες συνθήκες δουλειάς, συνάντησαν τοίχο, πιο χαρακτηριστική η μεγάλη απεργία στις μεταφορές, που παρεμπιπτόντως ο υπουργός ήταν από το Γαλλικό ΚΚ. Οσο για το λεγόμενο «35ωρο» που παρουσιάστηκε το 2000 ως μεγάλη αλλαγή (και από ντόπιες οπορτουνιστικές δυνάμεις) αυτό ουσιαστικά που σήμανε ήταν μεγαλύτερη εντατικοποίηση της εργασίας και εκμετάλλευση των εργαζομένων, κατάργηση διαλειμμάτων, επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, «ζεστό χρήμα» στο κεφάλαιο από τις επιδοτήσεις για 5 χρόνια εφαρμογής του νόθου «35ωρου».

Αυτή ήταν η τραγική εμπειρία που βίωσαν οι εργαζόμενοι και τη χρέωσαν και στους κομμουνιστές. Επίσης, το ΓΚΚ ανέχτηκε την εξαπόλυση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Γιουγκοσλαβία και έφτασε να ψηφίζει στις εκλογές του 2002 με ηγεσία του Ρομπέρ Υ, μαζί με τους σοσιαλδημοκράτες τον δεξιό Σιράκ για να μη βγει ο ακροδεξιός Λεπέν. Αυτή η στάση του κατ' όνομα ΚΚ το οδήγησε στην απαξίωση, στο να ταυτίζεται από τους λαϊκούς ανθρώπους με το πέρασμα της αντιλαϊκής πολιτικής, με την καθιέρωση του δήθεν μονόδρομου της ΕΕ. Ολα αυτά οδήγησαν στην υποχώρηση του εργατικού κινήματος, στο πέρασμα στις γραμμές του της ταξικής συνεργασίας και τελικά στον αφοπλισμό του, στο μεγαλύτερο μέρος του. Και στη συντηρητικοποίηση.

Στην Ιταλία, η πορεία ήταν αντίστοιχη. Η διάλυση του Ιταλικού ΚΚ, μετά τις ανατροπές του 1990, οδήγησε σύντομα στο εγχείρημα της «κεντροαριστεράς». Φυσικά, το λεγόμενο «ευρωκομμουνιστικό» ρεύμα πριν από δεκαετίες είχε συμβάλει στον αφοπλισμό της εργατικής τάξης και να την οδηγήσει στον ολέθριο δρόμο της ταξικής συνεργασίας. Πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα οι κυβερνήσεις Πρόντι το '96 και Ντ' Αλέμα το '99 που στήριξαν τα κόμματα που προέκυψαν από τη διάλυση του Ιταλικού ΚΚ (Κομμουνιστική Επανίδρυση και Κόμμα Ιταλών Κομμουνιστών). Τι έκανε η κυβέρνηση Πρόντι; Διατήρησε όλους τους νόμους που είχε ψηφίσει η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι. Υποσχέθηκε ότι θα αποσύρει τον ιταλικό στρατό από το Αφγανιστάν, αλλά τον διατήρησε εκεί. Αύξησε κατά δύο χρόνια τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και μείωσε τις συντάξεις. Μάλιστα, διενήργησε και δημοψήφισμα (τύπου... συμμετοχικής δημοκρατίας), όπου με εκβιαστικά διλήμματα έβαλαν τους εργάτες να ψηφίσουν υπέρ!! Ετσι ξαναήρθε στο προσκήνιο η κεντροδεξιά του Μπερλουσκόνι.

Αυτή είναι η συμβολή των «αριστερών» στη διαχείριση του καπιταλισμού, να αποκοιμίζουν εργατικές συνειδήσεις. Πρώτα υπό την ηγεσία του Φάουστο Μπερτινότι και πρώην προέδρου του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς (που σήμερα πρόεδρός του είναι ο πρόεδρος του Γαλλικού ΚΚ και αντιπρόεδρος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Α. Τσίπρας) και στη συνέχεια με όλα τα σχήματα που επιλέχτηκαν στη συνεργασία με σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις.

Την ίδια «ξινισμένη» σούπα προτείνουν σήμερα στους εργαζόμενους με την κυβέρνηση της «αριστεράς». Σε αυτό το ξαναπαιγμένο έργο που πλήρωσαν ακριβά οι εργάτες, αυτοί που έχουν ενσωματωθεί στο εκμεταλλευτικό σύστημα, που ονειρεύονται «δίκαιο καπιταλισμό», προτείνουν να συμμετέχει και το ΚΚΕ. Ομως το ΚΚΕ δεν καλεί το λαό να παλέψει κάτω από σημαίες διαχείρισης του καπιταλισμού, αντίθετα από αυτούς, δεν παλεύει για τον «εξανθρωπισμό» της βαρβαρότητας, μέσα στην ΕΕ και με πολιτική υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά για την ανατροπή του. Προβάλλει στους εργαζόμενους ότι με το κεφάλαιο και τους οργανισμούς του, όχι μόνο δεν υπάρχουν φιλολαϊκές λύσεις, αλλά το αντίθετο, χαντάκωμα και τσάκισμα της ζωής τους. Θέλει το λαό πρωταγωνιστή, το λαό στην εξουσία με τα μέσα παραγωγής στα χέρια του. Σε αυτήν τη διακυβέρνηση, το ΚΚΕ θα πρωταγωνιστήσει σε προσφορά και θυσίες.

ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Η χρεοκοπία του λαού θα γίνει χειρότερη

Ποια είναι η πορεία των πραγμάτων; Η Ελλάδα και άλλες χώρες της ΕΕ θα μπούνε σε πιο βαθιά κρίση. Η κρίση θα χειροτερέψει. Για την Ελλάδα, για την Ισπανία καταρχήν, για την Πορτογαλία και για την Ιταλία μάλλον. Η κρίση θα χτυπήσει και τις άλλες χώρες της ΕΕ. Και αυτή η κρίση δεν είναι η κρίση που προήλθε από ανίκανους ηγέτες. Είναι αυτό που λέμε κρίση του καπιταλισμού, σε μία φάση που δεν μπορεί να τη διαχειριστεί, να την ξεπεράσει όπως έκανε πριν.

Και όλες οι συζητήσεις που γίνονται είναι αυτό το πράγμα, να βρουν την κατάλληλη διαχείριση, να ξεπεράσουν την κρίση σε βάρος των λαών 100% και να επιμερίσουν τις ζημιές για την κυρίαρχη τάξη της χώρας τους. Για τους μονοπωλιακούς ομίλους, τραπεζίτες, βιομήχανους, εφοπλιστές, μεγαλεμπόρους κτλ. Εκεί τσακώνονται. Ποιος θα φορτωθεί περισσότερο τη ζημιά ή ποιος θα αναλάβει το μικρότερο κόστος.

Τι σημαίνει μεγαλύτερη πτώχευση της Ελλάδας; Αυτά που ακούμε από τους παράγοντες δεν είναι ψέματα. Βεβαίως, εμείς τα λέμε στο λαό για να μαχητικοποιηθεί, για να πάρει απόφαση ότι αν δε γίνει ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων, θα υποφέρει πολύ περισσότερο. Δηλαδή, χρεοκοπία ζήσαμε. Εχουμε ζήσει μια πρώτη φάση της χρεοκοπίας. Θα γίνει χειρότερη. Τι εξελίξεις μπορεί να έχουμε στην Ελλάδα; Η μία περίπτωση είναι να γίνει έξωση, να μειώσουν την Ευρωζώνη, από 17 χώρες να μείνουν 15 -16. Μπορεί να μη γυρίσουμε στα εθνικά νομίσματα, στις πεσέτες, στη δραχμή κ.τ.λ., αλλά μπορεί να καθιερώσουν ένα ευρώ στην Ελλάδα - ήδη αυτό το σχέδιο έχει εκπονηθεί - που θα λέγεται ελληνικό ευρώ.

Αυτό το ελληνικό ευρώ θα είναι στην ουσία η αξία της δραχμής. Δεν ξέρω αν θα έχει το 1/3 αρχικά, το 1/10 της αξίας του ευρώ. Μέσα εδώ, λοιπόν, οι μισθοί σας, και αυτοί οι μειωμένοι μισθοί και οι μειωμένες συντάξεις, θα γίνουν ακόμα πιο μειωμένοι, γιατί θα ισοδυναμούν με ένα νόμισμα με πολύ λιγότερη αξία. Εξω, μόλις περάσεις τα σύνορα, θα έχουμε το ευρωπαϊκό ευρώ, αυτό που ισχύει σήμερα. Επομένως, τα χρέη που έχει η Ελλάδα και όλες οι ανταλλαγές θα γίνονται με το ακριβό ευρώ. Αυτό είναι βαθύτατη χρεοκοπία. Θα τη μελετήσουν πώς θα γίνει, πιθανόν να γίνει σταδιακά, θα προετοιμάσουν το έδαφος. Αλλά σήμερα, όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ προετοιμάζονται γι' αυτήν την εξέλιξη.

Μία άλλη περίπτωση είναι να γίνει το λεγόμενο "νέο" κούρεμα. Δηλαδή, υποτίθεται ότι χαρίστηκε το 50% του χρέους στην Ελλάδα. Βέβαια, αυτό το 50% έφερε τη δανειακή σύμβαση, έφερε νέο μνημόνιο με νέα χειρότερα μέτρα. Δεν παραιτούνται οι καπιταλιστές από ένα μέρος των χρημάτων που οι δανειζόμενοι τους χρωστάνε. Παραιτούνται ζητώντας μέτρα που έχουν σχέση με τις εργασιακές σχέσεις, με το συνταξιοδοτικό, με την Παιδεία, με τα συστήματα Πρόνοιας κ.λπ., κατάργηση εργοδοτικών εισφορών, όπως ζητάνε, ή φοροαπαλλαγές, να μπουν σε νέους τομείς ιδιωτικοποίησης.

Αν γίνει το "κούρεμα" και φτάσει άλλα 30%, 35%, αν χάσουν, σημαίνει θα ζητήσουν νέα μέτρα. Ηδη ο ΣΕΒ χτες - και ξέρετε όταν το λέει ο ΣΕΒ, θα περάσει και στους άλλους ιδιοκτήτες - ζητάει να μην πέσουν οι μισθοί οι κατώτατοι, δηλαδή των 500 και 600 ευρώ, να μην πέσουν παρακάτω, γιατί στο κάτω - κάτω τι να πάρουν από αυτούς που παίρνουν 500 ευρώ. Αλλά θέλουν να πέσουν οι μέσοι μισθοί. Οι μισθοί δηλαδή που είναι 800, 1.000 ευρώ, 1.200, 1.300. Απ' αυτούς μπορούν να πάρουν, να τους φορολογήσουν. Και, ταυτόχρονα, ζητάνε μείωση των εργοδοτικών εισφορών και πιο απελευθερωμένο, δηλαδή πιο βάρβαρο, επιχειρηματικό περιβάλλον.

Βάζουμε, λοιπόν, το εξής ερώτημα στο λαό: Μπορεί να εμπιστευθεί σήμερα τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, σε συνθήκες πτώχευσης, όπου τα νοσοκομεία δε θα μπορούν να συντηρηθούν; Θα κλείνουν νοσοκομεία. Ηδη έχει κλείσει ένα τμήμα στην Πτολεμαΐδα και ένα στην Αλεξανδρούπολη. Με την υπηρεσιακή κυβέρνηση που δεν υπάρχει πολιτικό κόστος - τα κρατάγανε ανοιχτά με εντολή του Λοβέρδου - κλείνουν τμήμα των νοσοκομείων. Δεν μπορούν να προσφέρουν υπηρεσίες.

Θα τσακίσουν το κίνημα με το «περίμενε»

Μπορεί η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ; Ο λαός έχει δείξει ότι δεν τους εμπιστεύεται και καλά κάνει. Και εμείς λέμε να μην τους εμπιστευθεί ακόμα πιο πολύ. Δεν αλλάξανε, ίδιοι είναι, η ήττα τούς έκανε να κάνουν αρκετούς ελιγμούς. Υπάρχει ένα λαϊκό ρεύμα το οποίο στρέφεται προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Και μάλιστα οι περισσότεροι λένε ότι δεν τον εμπιστευόμαστε, δεν περιμένουμε πολλά, αλλά τουλάχιστον δε θέλουμε να ξαναδούμε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, αυτοί μας κάψανε, μας κατέστρεψαν κ.λπ. Και, επομένως, κάτι θα κάνουν αυτοί, ας δοκιμάσουμε κάτι καινούργιο.

Από μια άποψη και για ένα διαφορετικό λόγο, μια τέτοια κυβέρνηση θα κάνει ακόμα μεγαλύτερο κακό στο λαό, ακόμα και όταν κάνει τα ίδια που κάνει το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Ας μην κάνει χειρότερα, που θα κάνει και χειρότερα σε περίπτωση νέας πτώχευσης. Γιατί θα κάνει χειρότερα μια τέτοια κυβέρνηση, από την οποία ο λαός ελπίζει και εμπιστεύεται, σε αυτή την περίπτωση και μάλιστα θα μπορεί να κουμαντάρει και καλύτερα το λαό, όπως έκανε στη δεκαετία του '80 το ΠΑΣΟΚ και αρκετά χρόνια. Δεν είναι μια "δεξιά" κυβέρνηση, είναι μια "αριστερή" κυβέρνηση, έτσι τη βλέπει ο λαός. Με τις ενστάσεις του, με τους φόβους του, αλλά εν πάση περιπτώσει σου λέει είναι αριστερή κυβέρνηση, δεν μπορεί να γίνει χειρότερη.

Αυτή η κυβέρνηση θα τσακίσει το κίνημα που υπήρχε τα τελευταία χρόνια και ενδεχομένως να μη χρειαστεί να το τσακίσει με την καταστολή, αλλά θα το τσακίσει με το "περίμενε", "κάτσε και περίμενε, θα δεις, σιγά - σιγά, δεν μπορούμε όλα", "παραλάβαμε καμένη γη" - θα το πει και αυτό με άλλα λόγια - "περίμενε" και θα περάσει ένα χρονικό διάστημα, ενδεχομένως και μηνών που θα είναι κρίσιμο για την ετοιμότητα του λαού να αντιδράσει.

Ολα αυτά που λένε στην τηλεόραση, όλα τους είναι εύκολα. Τη μια λέγανε ότι θα καταργήσουν το μνημόνιο. Σήμερα έχουν φτάσει σε μία άλλη εκδοχή: "Θα το καταγγείλουμε πολιτικά". Κοιτάξτε να δείτε, πολιτικές καταγγελίες μπορεί να κάνεις κάργα, για τον καπιταλισμό, για ό,τι θέλεις. Η πολιτική καταγγελία, όταν δεν συνοδεύεται από πράξη, είναι λόγια. Και από λόγια ο λαός έχει χορτάσει.

Λοιπόν, ιδιαίτερα στον κλάδο σας - να το πούμε καθαρά - έχουμε απαίτηση. Διότι είσαστε ένας κλάδος σε έναν από τους πιο δύσκολους χώρους, με μια εργοδοσία σκληρή και αποφασισμένη, που μπορεί να πάρει, αν θέλετε και τα καράβια της και να πάει όπου θέλει. Μπορεί, δηλαδή, έχει όπλα να σας πολεμήσει. Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι με τους αγώνες σας, είχατε και κατακτήσεις παλιότερα. Υπήρχαν κατακτήσεις με τους αγώνες μέσα στα πλαίσια αυτού του συστήματος.

Ξέρετε, οι παραδόσεις του ναυτεργατικού κινήματος και ο ρόλος του ΚΚΕ ήταν η μαγιά αυτών των κατακτήσεων. Στους αγώνες εσείς βάλατε πλάτες, δεν τους κάναμε μόνοι μας. Και δεν θα μπορούσαν να γίνουν αγώνες αν δε θέλατε κι εσείς. Δεν γίνονται διά της βίας οι αγώνες. Αλλά εν πάση περιπτώσει, ξέρετε ότι, ό,τι σας λέγαμε επιβεβαιώθηκε.

ΚΚΕ: Καμιά δέσμευση στην Ε.Ε..

Τι λέει το ΚΚΕ εδώ και πολύ καιρό; Οτι μια οποιαδήποτε κυβέρνηση είτε κεντροδεξιάς είτε κεντροαριστεράς δεν μπορεί να βγάλει από το τραγικό αδιέξοδο τους Ελληνες εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Τα πράγματα είναι απλά. Οσα μνημόνια και να πουν ότι θα «καταγγείλουν», όσες ώρες κι αν «επαναδιαπραγματευτούν», όσο κι αν μιλήσουν στα στρογγυλά τραπέζια της Ευρωπαϊκής Ενωσης, για να παρθούν πίσω κάποια άρθρα των συμφωνιών, δεν μπορούν να δώσουν πραγματική φιλολαϊκή προοπτική. Θα βρίσκονται πάντα δέσμιοι των δεσμεύσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της Ευρωζώνης, των δανειακών συμβάσεων και των υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτές.

Με απλά λόγια. Τι είπε ο πρόεδρος του SPD (σοσιαλδημοκράτες) Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, μετά τη συνάντηση με τον Αλ. Τσίπρα. «Κάλεσα τον κ. Τσίπρα να του πω ότι η πολιτική του οδηγεί στην αθέτηση συμφωνιών. Η μονόπλευρη αθέτηση των συμφωνιών θα οδηγήσει σε αθέτηση των συμφωνιών και από την πλευρά της Γερμανίας και των υπόλοιπων Ευρωπαίων. Δε θα συνεχίσουμε και από την πλευρά μας τις πληρωμές προς την Ελλάδα. Οι συμφωνίες έχουν υπογραφεί και πρέπει να τηρούνται».

Εκβιασμός πρώτ' απ' όλα στο λαό μας είναι, αλλά αποκαλύπτει πως μέσα στην ΕΕ και την Ευρωζώνη δεν υπάρχει άλλη ρότα. Αλλωστε, υπάρχει το δημοσιονομικό Σύμφωνο Σταθερότητας, αλλά υπάρχει και η στρατηγική «ΕΕ-2020» για την ανταγωνιστικότητα που επιβάλλει, είτε με μνημόνια είτε χωρίς μνημόνια, είτε με μεγάλο είτε με μικρό χρέος, όλα τα αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα. Με ακόμα πιο απλά λόγια; Οποιαδήποτε κυβέρνηση, και με δεδομένη την προσήλωση στις δεσμεύσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με δεδομένη την παραμονή στο μηχανισμό που υπάρχει για να εξυπηρετεί τα μονοπώλια που τσακίζουν το λαό, άλλωστε και η ανάπτυξη που επαγγέλλονται όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, το λένε ότι είναι ανάπτυξη των μεγαλοεπιχειρηματιών, δεν έχει άλλο δρόμο από το να υλοποιεί αντιλαϊκή πολιτική. ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ έχουν δηλώσει ξεκάθαρα ότι θέλουν παραμονή στην Ευρωπαϊκή Ενωση και παραμονή στην Ευρωζώνη και άρα είναι υποχρεωμένοι με τις δεσμεύσεις που απορρέουν από αυτό, ανεξάρτητα από παραλλαγές στην πολιτική διαχείρισης, σε καμία περίπτωση δε θα ρισκάρουν οτιδήποτε μπορεί να διαταράξει κάτι τέτοιο. Δε θα εναντιωθούν μέχρι τη ρήξη, αφού έχουν στρατηγική ενσωμάτωσης στην ΕΕ, στην Ευρωζώνη, είναι ακραιφνείς υπερασπιστές τους. Αλλωστε, ο ΣΥΡΙΖΑ το δηλώνει, καμιά μονομερής ενέργεια...

Να, λοιπόν, αυτό που λέει το ΚΚΕ. Οι διαφορές τους και οι τσακωμοί τους είναι στο επίπεδο της διαχείρισης. Γιατί, όταν βρεθούν μπροστά στην πραγματικότητα που έχουν οικοδομήσει συγκεκριμένες πολιτικές υπέρ των μονοπωλίων, θα βάλουν την ουρά στα σκέλια και θα κοροϊδεύουν τον κόσμο, ότι τάχα το πάλεψαν. Και θα ζητάνε κι απ' το λαό να παλέψει και να κάνει θυσίες για να κερδίσει το μεγάλο κεφάλαιο και βάζοντας μπροστά διεκδικήσεις αλλά με τήρηση των εθνικών δεσμεύσεων. Στην καρμανιόλα, δηλαδή... Αυτή είναι και η διαφορά του ΚΚΕ με όλα τα κεντροδεξιά και κεντροαριστερά σχήματα που διαμορφώνονται στο αστικό πολιτικό σύστημα σε αυτή τη μεταβατική περίοδο.

Το ΚΚΕ λέει: «Δε σεβόμαστε αυτές τις δεσμεύσεις. Δεν τηρούμε τις δεσμεύσεις. Δε δεσμευόμαστε από τις δεσμεύσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης». Ξέρουμε ότι στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης υπάρχουν συγκεκριμένα δεδομένα. Ο λαός όμως δεν μπορεί να κάνει εκπτώσεις από τις πραγματικές του ανάγκες. Και αυτές οι ανάγκες, η δουλειά, η μόρφωση, η Υγεία, η Πρόνοια, δεν μπορούν να καλυφθούν με την αλλαγή κάποιων υποπαραγράφων στις υπάρχουσες συμφωνίες ή με νέα μνημόνια που απορρέουν από τις δεσμεύσεις. Αυτές τις ανάγκες μόνο ο ίδιος ο λαός μπορεί να τις ικανοποιήσει, αν διεκδικήσει οργανωμένα και αποφασισμένα από αφεντικά, τα κόμματά τους και την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Το ΚΚΕ σ' αυτό τον αγώνα θα είναι στην πρώτη γραμμή. Γι αυτό και είναι επιτακτική ανάγκη να βγει ισχυρό και δυνατό από την εκλογική μάχη της 17ης Ιούνη.

Ο Γ. ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ και ο πραγματικός χαρακτήρας του ΣΥΡΙΖΑ

 

« Αυτό που ονομάζει ο κ. Παπαδόπουλος και το ΚΚΕ λαϊκή εξουσία είναι ανατροπή του καπιταλισμού. Εμείς τώρα ψάχνουμε να δούμε αν υπάρχει τρόπος - ποτέ εγώ δεν μίλησα για εύκολο δρόμο, ποτέ και ούτε θα μιλήσω - αν κάτι μπορούμε να κάνουμε με το σημερινό αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων. Εμείς λοιπόν αξιοποιούμε συνειδητά, κ. Παπαδόπουλε, μια δευτερεύουσα αντίθεση του συστήματος, ενδοκαπιταλιστική. Ο Ομπάμα, η Αμερική του Ομπάμα, η Κίνα και η Ρωσία και το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης θέλουν να σταματήσει η λιτότητα. Η Μέρκελ και ένα μπλοκ δυνάμεων θέλουν να συνεχίσει η λιτότητα. Εμείς παίζουμε σε αυτήν την αντίθεση. Δεν κοροϊδεύουμε κανέναν. Γι' αυτό, κι αν θέλετε, ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται πρωτοσέλιδο στους Financial Times. Υπάρχει, λοιπόν, μια παγκόσμια σύγκρουση: Συνέχιση της λιτότητας, όπως λέει η Μέρκελ ή ανατροπή της λιτότητας; Εξηγώ, λοιπόν, ότι η στρατηγική μας - την έχουμε μελετήσει - ακουμπάει σε αυτήν την αντίθεση και χωρίς αυταπάτες. Ξέρουμε ότι αυτοί μπορεί σήμερα να σπρώξουν αυτό το ρεύμα και αύριο...» (Γ. Δραγασάκης, ΑΝΤ1, 24/05/2012).

Το προηγούμενο απόσπασμα δεν είναι κωλοτούμπα, αποδεικνύει τον πραγματικό χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα που είναι συμβιβασμένο με το σημερινό συσχετισμό δυνάμεων, με την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τη στρατηγική του κεφαλαίου και σήμερα διεκδικεί ρόλο στη διακυβέρνηση της χώρας. Είναι σαφές... μας καλούν να διαλέξουμε με ποιο ιμπεριαλιστικό μπλοκ θα πάμε, επειδή δήθεν το ένα είναι υπέρ της λιτότητας και το άλλο εναντίον... Να πάμε, λοιπόν, με τις ΗΠΑ ενάντια στη Γερμανία - λες και ο Ομπάμα στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν εφαρμόζει πολιτική πτώχευσης του λαού του - ...κάτω από τον ψευδεπίγραφο τίτλο «αξιοποίηση των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων». Δεν είναι πρώτη φορά που ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ παίρνει τέτοια θέση, καλεί το λαό να διαλέξει ιμπεριαλιστή, όπως έκανε παλιότερα, όταν πρόβαλλε την ΕΕ του Σρέντερ και του Ζοσπέν ως αντίπαλο δέος στις ΗΠΑ του Μπους...

Από την προεκλογική περίοδο που προηγήθηκε της 6ης Μάη και τα τότε συνθήματα των αστικών κομμάτων μέχρι σήμερα, έχει κυλήσει αρκετό νερό στο αυλάκι κι έχουν γίνει διάφορες προσαρμογές. Ετσι, μπροστά στις εκλογές της 17ης Ιούνη ο ΣΥΡΙΖΑ, π.χ., από το «κατάργηση του μνημονίου» έχει περάσει πια στο «επαναδιαπραγμάτευση» και προσπαθεί να πείσει ότι θα είναι καλύτερος διαπραγματευτής στην ΕΕ. Οτι η ΝΔ, που έβαλε την υπογραφή της στο μνημόνιο και υπέκυψε στην Μέρκελ, είναι ενδοτική. Η ΝΔ αντιπαρατίθεται στον ΣΥΡΙΖΑ με επιχειρήματα του τύπου ότι «είναι αντιευρωπαϊκή δύναμη», τη στιγμή που όλοι ανεξαιρέτως στον ΣΥΡΙΖΑ δίνουν όρκους πίστης στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη. Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπαρατίθεται στη ΝΔ, λέγοντας ότι αυτοί που δε διαπραγματεύτηκαν την προηγούμενη περίοδο δεν μπορούν να το κάνουν ούτε τώρα, και η ΝΔ απαντά ότι τώρα... φυσάει άλλος αέρας - κοπανιστός, λέμε εμείς - στην ΕΕ, μετά την εκλογή Ολάντ. Μα, τον άλλο αέρα του Ολάντ επικαλείται και ο ΣΥΡΙΖΑ για να δείξει ότι υπάρχει δυνατότητα... λύσης των προβλημάτων του ελληνικού λαού εντός της ΕΕ! ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είναι στη ρότα της ΕΕ, αλλά σηκώνουν τους τόνους και βγάζουν κορόνες, ακριβώς για να ενισχύσουν με μια μορφή πόλωσης το νέο δίπολο που αρχίζει να διαμορφώνεται, στο πλαίσιο αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος.

ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Ενα μέρος της αστικής τάξης θέλει τον ΣΥΡΙΖΑ ΚΥΒΈΡΝΗΣΗ

Η  ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου έκανε την ακόλουθη δήλωση:

Το πρωί σε συνέντευξή σας στον ΑΝΤ1 είπατε ότι υπάρχει ένα τμήμα της αστικής τάξης που θέλει κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, αλλά υπάρχει και ένα άλλο που προκρίνει και στηρίζει κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Για ποιο λόγο και με τι στόχο το κάνει αυτό, τι έχει να κερδίσει;

«Αποδεικνύεται το εξής πράγμα. Ότι το κριτήριο ψήφου δεν μπορεί να είναι ο βαθμός τροποποίησης του μνημονίου. Η κρίση στην Ελλάδα βαθαίνει, είναι πολύ πιθανό να περάσουμε μια χρεοκοπία ακόμη μεγαλύτερη από αυτή που έχουμε ζήσει και πριν από όλα χρεοκοπία του λαού.

Επομένως το κριτήριο ψήφου πρέπει να είναι το εξής πράγμα: Αν ο λαός θα είναι έτοιμος να μην αφήσει να γίνουν τα πράγματα χειρότερα. Αυτό εξαρτάται από το λαό.

Απέναντι στο λαό, μπορεί να υπάρχει μια κυβέρνηση κεντροδεξιά που θα δρομολογήσει αυτούς τους νόμους, τους νέους νόμους, θα ισοπεδώσει ακόμη περισσότερο το λαό ή μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η οποία επιλέγεται από ένα τμήμα της αστικής τάξης γιατί αυτό το τμήμα θεωρεί ότι μια, ας πούμε, αριστερή κυβέρνηση με υψηλά συνθήματα, με μαχητικά συνθήματα θα καταφέρει να κάνει αυτό που έκανε το ΠΑΣΟΚ στη δεκαετία του '80. Να δυσκολέψει το λαό να παλέψει δίνοντας υποσχέσεις, να έχει πίστωση χρόνου να περάσει τα αντιλαϊκά μέτρα και ο λαός να μην αντιδράσει την κρίσιμη στιγμή. Γι' αυτό το κριτήριο πρέπει να είναι η ετοιμότητα του λαού να αντιμετωπίσει τη βαθύτερη χρεοκοπία και για αυτό έχει ανάγκη από ένα πολύ ισχυρό ΚΚΕ για να έχει γερές πλάτες στις δύσκολες μάχες πριν απ' όλα στους τόπους δουλειάς, στη γειτονιά, στα χωράφια, παντού.

Το κριτήριο για το λαό πρέπει να είναι «πού πάνε τα πράγματα» και όχι «ποιος είναι ο καλός διαπραγματευτής στην ΕΕ». Κανείς δεν πρόκειται να διαπραγματευτεί τίποτα».

Θ ΚΑΡΤΕΡΟΣ: 0 κομμουνιστής που έγινε....ροζ-αριστερός......

«Μα για όνομα του Μαρξ ή του Λένιν, γίνεται με τόσα νεύρα κομμουνιστική πολιτική; Είναι κομμουνιστικός λόγος αυτός; Είναι δυνατό να φταίει ο κόσμος - ή μόνο αυτός - που δεν τους άκουσε εγκαίρως; Μήπως φταίνε σε κάτι και οι ίδιοι; Κι αν αυτό ευλόγως παραπέμπεται για μετά τις εκλογές, δεν μπορεί να πει μια κουβέντα αυτοκριτικής τώρα, έστω μαλακιά βρε αδελφέ, ότι "ίσως να έχουμε κι εμείς ευθύνες";»... Αυτά, μεταξύ άλλων, γράφει ο Θ. Καρτερός στη χτεσινή «Αυγή».

Κομμουνιστική κριτική στο ΚΚΕ από έναν που απεμπόλησε το ΚΚΕ για να περάσει στην άλλη όχθη ως μεταμελημένος, που από κομμουνιστής έγινε ροζ-αριστερός, εντασσόμενος στον αντιΚΚΕ ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και την εφημερίδα του; Είναι ποτέ δυνατόν ένας πολέμιος του ΚΚΕ να του κάνει κριτική για να το διορθώσει κομμουνιστικά; Επικαλούμενος, μάλιστα, τους Μαρξ και Λένιν, τους οποίους «πούλησε» για να ενταχθεί στην ιδεολογία και πολιτική του εξωραϊσμού του καπιταλισμού; Το στέλεχος ενός πολιτικού σχηματισμού που μοιράζει χαρτάκια σε δημοσιογράφους για διαφωνίες στο ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ που τα αναπαράγουν αν και ξέρουν το μέγεθος του ψεύδους των ΣΥΡΙΖαίων και σπέρνει άτιμες φήμες για τις Οργανώσεις και το Κόμμα νομίζοντας πως έτσι θα κάνει ζημιά στο εργατικό κίνημα που εχθρεύονται, πως έτσι θα βάλει το κίνημα στη ρότα της ευρωενωσιακής στήριξης, της στήριξης των μεγαλοεπιχειρηματιών, τους οποίους λένε να ενισχύσουν αν γίνουν κυβέρνηση για να έρθει η ανάπτυξη; Από έναν που υπηρετεί την προπαγάνδα της αντιΚΚΕ αθλιότητας; Ε, πάει πολύ, αν δεν έχει ξεπεράσει τα όρια της υποκρισίας και της εμπάθειας. Να διορθώσουν κομμουνιστικά το ΚΚΕ θέλουν ή νομίζουν πως μπορούν με την άθλια προπαγάνδα τους να το αναγκάσουν να γίνει σαν τα μούτρα τους; Κούνια που τους κούναγε...

"Ρ"

ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Συνέντευξη στον ΑΝΤ1 25052012 {Video}

Συνέντευξη Αλέκας Παπαρήγα στον ΑΝΤ1.

"Αριστερές" κωλοτούμπες και "άνεμος αλλαγής" !!!!!!!!!!!!!!!!!

Εμείς μιλάμε για πολιτική και όχι νομική καταγγελία του μνημονίου. Θα καταγγείλουμε πολιτικά και όχι νομικά το μνημόνιο», δήλωσε σοβαρά σοβαρά ο Γ. Δραγασάκης, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, χτες το πρωί στον ΑΝΤ1! Μάλιστα, ακόμα κι αυτή η... πολιτική καταγγελία θα είναι «σαλαμοποιημένη» αφού πρόσθεσε ότι υπάρχουν πτυχές του μνημονίου που θα τις διαπραγματευτούν και άλλες για τις οποίες θα πρέπει να εξετάσουν εναλλακτικές λύσεις.

Την ίδια περίπου ώρα, στο ΜΕΓΚΑ, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Μητρόπουλος ήταν κατηγορηματικός: «Δεν θα προχωρήσουμε σε καμία μονομερή ενέργεια που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την παραμονή της χώρας στο ευρώ».

Η ευρηματικότητα που τους διακρίνει σε λεκτικά σχήματα με τα οποία επιδιώκουν να αποκρύψουν από το λαό την αλήθεια αποκτά παροιμιώδεις διαστάσεις. Αυτή όμως προβάλλει αβίαστα απ' όσα λένε και όσα δεν λένε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ: Δεν πρόκειται να καταγγείλουν το μνημόνιο. Δεν έχουν ούτε την πρόθεση, ούτε τη διάθεση, ούτε βεβαίως σκοπό να συγκρουστούν με την εξουσία που γέννησε το μνημόνιο, άλλωστε αυτής της εξουσίας τις υποθέσεις επιδιώκουν να διαχειριστούν διεκδικώντας τη διακυβέρνηση.

Είναι βέβαιο τι θα συμβεί την επαύριο των εκλογών. Το έργο είναι γνωστό, χιλιοπαιγμένο, ο λαός έγινε θεατής του άπειρες φορές στο παρελθόν. Οταν διαπίστωνε μετά την απομάκρυνση από την κάλπη με οδυνηρό τρόπο τι κρυβόταν πίσω από τα «δολώματα» που του έριχναν για να υφαρπάξουν την ψήφο του. Είναι στο χέρι του να μην επιτρέψει την επανάληψή του.

«Ανεμος αλλαγής» και αέρας κοπανιστός

Η μία μετά την άλλη πέφτουν οι κατραπακιές στο ευφυολόγημα που δημιούργησε προεκλογικά - για ευνόητους λόγους - ο ΣΥΡΙΖΑ, περί αλλαγής του πολιτικού κλίματος στην Ευρώπη...

Μετά την «πόρτα» που έφαγε ο Τσίπρας από τη γαλλική και γερμανική σοσιαλδημοκρατία, στην πρόσφατη επίσκεψη που πραγματοποίησε στις δύο αυτές χώρες, ακολούθησαν οι δηλώσεις ενός άλλου «φίλου» της Ελλάδας, του επικεφαλής των Πράσινων στην ευρωβουλή Κ. Μπεντίτ. Με χτεσινές του δηλώσεις, ζήτησε από μια κυβέρνηση της «Αριστεράς» αυστηρή ευθυγράμμιση με τις πολιτικές του ευρωμονόδρομου, για να αποκαλυφθεί ότι στην Ευρώπη, όχι μόνο δεν επικρατεί «άνεμος αλλαγής», αλλά αντίθετα οι δυνάμεις του κεφαλαίου που επιβάλλουν τις σκληρές πολιτικές πανευρωπαϊκής λιτότητας, παραμένουν κυρίαρχες, αρραγείς και ενωμένες. Και πώς θα μπορούσε να γινόταν διαφορετικά, από τη στιγμή που το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Γαλλίας εκπροσωπεί τα συμφέροντα της γαλλικής αστικής τάξης και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένθερμος υποστηριχτής του ευρωμονόδρομου, ο οποίος - άκουσον - άκουσον - κατηγορεί τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ότι με τις πολιτικές που εφάρμοσαν, κινδυνεύει η Ελλάδα να τεθεί εκτός Ευρώ(!).

Είναι, επίσης, χαρακτηριστική η αμηχανία των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ όταν τους ζητούν να τοποθετηθούν στις αναφορές του έως χτες φίλου και συμμάχου τους Κ. Μπεντίτ, ότι το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι «τρελό» και «ηλίθιο». Οταν λοιπόν ζητήθηκε από τον Γ. Μπαλάφα να τοποθετηθεί, ο τελευταίος «θυμήθηκε» ότι ο Κ. Μπεντίτ το 1999 είχε ταχθεί υπέρ των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών στη Γιουγκοσλαβία.

Επειδή το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι έχει κοντή μνήμη, θα πρέπει να του υπενθυμίσουμε ότι ανάλογη θέση με τον Κ. Μπεντίτ είχαν οι κυβερνήσεις της κεντροαριστεράς σε Ιταλία - Γαλλία, σύμμαχες του ΣΥΝ που έκαναν τον πόλεμο, ενώ οι ίδιοι, ο ΣΥΝ, ταύτιζαν το θύμα (Γιουγκοσλαβία), με το θύτη (ΝΑΤΟικούς) που βομβάρδιζαν...

Ανταγωνιστικότητα και εξαθλίωση πάμε πακέτο.

 Η καπιταλιστική ανάπτυξη θα ανοίξει νέες θέσεις εργασίας και θα φάμε όλοι με χρυσά κουτάλια... Ετσι τουλάχιστον θα γίνει στον «ονειρικό κόσμο» της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της φιλολαϊκής αναδιαπραγμάτευσης των δεσμεύσεων της ΕΕ που ευαγγελίζονται όλοι οι υπηρέτες της εξουσίας των μονοπωλίων, από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΔΗΜΑΡ, μέχρι το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, τους Ανεξάρτητους Ελληνες. Ολοι τους ομονοούν ότι μονόδρομος είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη.

Ομως, τα γεγονότα είναι πεισματάρικα και αποδεικνύουν ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη, η κερδοφορία των ομίλων είναι η άλλη όψη της έντασης της εκμετάλλευσης, της σχετικής και απόλυτης εξαθλίωσης των εργαζομένων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η γιγαντιαία αναδιάρθρωση προσωπικού, στην οποία προχωρά ο αμερικανικός τεχνολογικός γίγαντας HP, ο μεγαλύτερος κατασκευαστής προσωπικών υπολογιστών στον κόσμο, μια επιχείρηση που βρίσκεται στην αιχμή της τεχνολογίας. Πρόσφατα, ανακοίνωσε ότι θα απολύσει μέχρι το 2014 27.000 εργαζόμενους, που αντιστοιχούν στο 8% του συνολικού εργατικού δυναμικού της, ξεκινώντας με έναν πρώτο γύρο 8.000 απολύσεων που θα ολοκληρωθούν το 2012.

Ο λόγος για τον οποίο θα προχωρήσει σ' αυτό το γιγαντιαίο κύμα απολύσεων είναι μια πτώση... των κερδών της στα 1.6 δισ. δολάρια για το πρώτο τρίμηνο το 2012, που αντιστοιχούν σε κέρδη 6.4 δισ. δολάρια για το σύνολο του έτους, και παρά το γεγονός ότι το αποτέλεσμα αυτό ήταν σημαντικά αυξημένο σε σχέση με το προβλεπόμενο, κάτι που οδήγησε και σε σημαντική αύξηση της τιμής της μετοχής της επιχείρησης κατά 9% με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων.

Το συγκεκριμένο παράδειγμα είναι εξαιρετικά διδακτικό, γιατί αποδεικνύει ότι λαϊκές ανάγκες και μονοπώλια δεν μπορούν να συμβαδίσουν.

Το γιγαντιαίο αυτό κύμα απολύσεων θα συνοδευτεί από ένταση της εκμετάλλευσης των υπόλοιπων εργαζομένων, από επιδείνωση των όρων εργασίας τους, αφού λιγότεροι εργαζόμενοι θα «βγάζουν» ακόμα περισσότερη δουλειά.

Αποδεικνύει ότι η μοναδική επιλογή των μονοπωλιακών ομίλων, στην υπαρξιακή τους ανάγκη να διασφαλίσουν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία τους, είναι να χτυπήσουν τα δικαιώματα των εργαζόμενων, να μειώσουν τους μισθούς, να απολύσουν, ακόμα και σε περιόδους ανάπτυξης και τεράστιας κερδοφορίας, όπως της συγκεκριμένης επιχείρησης, ακόμα και σε περιόδους που η οικονομία δεν συστέλλεται, όπως η οικονομία των ΗΠΑ, είτε το νόμισμα είναι ευρώ, είτε είναι δολάριο.

Στην πραγματικότητα, και το συγκεκριμένο παράδειγμα αναδεικνύει μια πικρή, για το πολιτικό προσωπικό της εξουσίας των μονοπωλίων, αλήθεια. Μια αλήθεια, που εν χορώ τα κόμματα του συστήματος προσπαθούν με κάθε τρόπο να την αποκρύψουν: Τα κέρδη των ομίλων είναι ο κλεμμένος ιδρώτας των εργαζομένων. Ειδικά στις σύγχρονες συνθήκες, με την όξυνση του ανταγωνισμού με τις αναδυόμενες δυνάμεις της Κίνας και της Ινδίας, όπου η τιμή της εργατικής δύναμης είναι πολύ μικρότερη να αναιρεί μια σχετική δυνατότητα παροχών που είχε η άρχουσα τάξη σε προηγούμενες περιόδους, με το εργατικό κίνημα να βρίσκεται διεθνώς σε φάση υποχώρησης, η διασφάλιση της κερδοφορίας των ομίλων περνάει αναγκαστικά μέσα από την επίθεση στα δικαιώματα των εργαζόμενων. Η καπιταλιστική ανάπτυξη, οι μεγάλες επενδύσεις, προϋποθέτουν τσάκισμα μισθών και δικαιωμάτων, απολύσεις. Και στην κρίση και στην ανάπτυξη, η κερδοφορία του κεφαλαίου οδηγεί σε σχετική και απόλυτη εξαθλίωση της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων.

Αυτός είναι ο δικός τους δρόμος. Ο ευρωμονόδρομος της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων. Αυτήν την κατεύθυνση θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων κάθε χώρας υπηρετούν οι συμφωνίες και οι δεσμεύσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Γι' αυτό και η επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων δεν οφείλεται στη δημοσιονομική κατάσταση, στο υψηλό χρέος, στην κρίση, στο μνημόνιο. Γι' αυτό και εφαρμόζονται απ' τη ΕΕ μέχρι τις ΗΠΑ, παντού όπου η παραγωγή γίνεται για την κερδοφορία των ομίλων. Οι απολύσεις αυτές σκιαγραφούν το μέλλον που μας προετοιμάζουν.

Θα τους απαντήσουμε με πανίσχυρο ΚΚΕ, οργανωτή και εγγυητή της πάλης των εργαζομένων, για να μπει φρένο στην επίθεση, για να οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας για το δικό μας δρόμο, το δρόμο της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών, το δρόμο της αποδέσμευσης από την ΕΕ και μονομερούς διαγραφής του χρέους με λαϊκή εξουσία και κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής.

Γ. Λ.