Οποιος νομίζει ότι οι παρακάτω δύο τοποθετήσεις ανήκουν στον ίδιο άνθρωπο κάνει λάθος:
1. «Δεν υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι έχουν επιτευχθεί οι παραγωγικοί και οι μακροοικονομικοί μετασχηματισμοί που θα διαμόρφωναν τις συνθήκες σταθεροποίησης της οικονομίας με αύξηση της απασχόλησης (...) Η υπεραισιόδοξη εκτίμηση ότι η οικονομία σύντομα θα επιστρέψει στην "κανονικότητά" της και θα βγει οριστικά από την κρίση, όταν ακόμη δεν έχει σταθεροποιηθεί μια θετική δυναμική στην οικονομία, το μόνο που δημιουργεί είναι έλλειψη εμπιστοσύνης ως προς την πολιτική ικανότητα της χώρας να διαχειριστεί με πραγματισμό την οικονομική και την κοινωνική κρίση...».
2. «Χωρίς σαφείς στόχους, μέσα και αποτελέσματα δεν μπορούμε ούτε να σχεδιάσουμε, ούτε να αξιολογήσουμε την όποια πρόοδο της οικονομίας. Είναι σαφές πως τα περιθώρια νέων καθυστερήσεων έχουν εξαντληθεί και κάθε νέα μέρα επιβαρύνει τα μακροοικονομικά σενάρια, εγκλωβίζει την οικονομία στην αβεβαιότητα, ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία και δυσχεραίνει τις δυνατότητες αντιστροφής της αποεπένδυσης».
Το πρώτο απόσπασμα είναι από συνέντευξη του προέδρου της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλου, ενώ το δεύτερο από ομιλία του προέδρου των βιομηχάνων Θ. Φέσσα.
Οι ομοιότητες μόνο συμπτωματικές δεν είναι και δείχνουν τις κοινές αγωνίες των καπιταλιστών και των συνδικαλιστών τους, για τα κέρδη των πρώτων, από τα οποία τρέφονται οι δεύτεροι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου