Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας
Η κυβέρνηση επιχειρεί να μας πείσει ότι ακολουθεί «πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική» (όρος που πρωτοακούστηκε τη δεκαετία του ’80 από το ΠΑΣΟΚ). Προς αυτή την κατεύθυνση οι επαφές με ΗΠΑ και Ρωσία σε ανώτατο επίπεδο χρησιμοποιούνται ως αποδείξεις. Ποια όμως είναι ουσία και κυρίως κατά πόσο ωφελημένος βγαίνει ο λαός;
Δύο τελευταία στοιχεία αποκαλυπτικά:
-Στην επίσημη ενημέρωση που διένειμε το υπουργείο Οικονομικών για τις επαφές του υπουργού Γ. Βαρουφάκη στην Ουάσιγκτον, ομολογείται ανοιχτά πως οι αξιωματούχοι των ΗΠΑ «εξήγησαν τη σημασία που δίνει η κυβέρνηση Ομπάμα σε μια έντιμη συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και των εταίρων - θεσμών», καθώς και την επιθυμία των ΗΠΑ «να παίζουν το ρόλο του "τίμιου διαμεσολαβητή" (honest broker), ώστε να επιτευχθεί μια τέτοια λύση το συντομότερο δυνατόν, πιέζοντας προς αυτήν την κατεύθυνση όλα τα μέρη της διαπραγμάτευσης».
-Στη συνέντευξη Τύπου ο Α. Τσίπρας στη Μόσχας, υποστήριξε ότι είναι αδιαπραγμάτευτο το δικαίωμα της Ελλάδας «να ασκεί πολυδιάστατη και ενεργητική εξωτερική πολιτική και να αξιοποιεί το γεωπολιτικό της ρόλο ως ευρωπαϊκή, μεσογειακή και βαλκανική χώρα, χώρα της ευρύτερης παρευξείνιας γειτονιάς». Παρόλ' αυτά, καθησύχασε ΕΕ, αλλά και ΗΠΑ, λέγοντας: «Σεβόμαστε απόλυτα τις δεσμεύσεις μας σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς όπου συμμετέχουμε».
Η πραγματικότητα πολύ απλά μας διδάσκει ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να «αξιοποιήσει» τις λεγόμενες ενδοιμπεριαλιστικές αντιθέσεις που είναι πραγματικές και σκληρές μεταξύ των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμενων, χωρίς όμως να θέτει σε αμφισβήτηση τη στρατηγική επιλογή της άρχουσας τάξης στη χώρα μας που είναι η συμμετοχή της στην Ε.Ε και κυρίως χωρίς να αμφισβητεί τις βάσεις του συνολικού οικοδομήματος που δεν είναι άλλο από το καπιταλιστικό σύστημα. Έτσι γίνεται μέρος των αντιθέσεων αυτών με απρόβλεπτες συνέπειες σε όλους τους τομείς. Το ποιον φυσικά εξυπηρετεί η ουσία της πολιτικής αυτής δεν είναι άλλο από αυτό που τονίζουν με ωμό τρόπο οι ΗΠΑ, δηλαδή το κάλεσμα της Ουάσιγκτον για «πλήρη δέσμευση» στην οριστικοποίηση των «αναγκαίων μεταρρυθμίσεων», γεγονός που επιβεβαίωσε αυτό στο οποίο συμπίπτουν όλα τα ισχυρά καπιταλιστικά κέντρα, μαζί και το εγχώριο κεφάλαιο, τη συνέχιση της αντιλαϊκής επίθεσης!
Πίσω δηλαδή από την προπαγάνδα για «εθνικά υπερήφανη και ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική» προσπαθεί να αποκρυβεί ότι οι «πολύπλευρες» εξωτερικές σχέσεις που αναπτύσσει η χώρα δεν εξυπηρετούν τις ανάγκες του λαού αλλά τις ανάγκες του ντόπιου κεφαλαίου σε συνθήκες κρίσης για νέες «αγορές» αφενός και αφετέρου ότι οι επιδιωκόμενες σχέσεις δεν ξεφεύγουν από το πλαίσιο στο οποίο εδώ χρόνια ως «αγκιστρωμένο ψάρι» κινείται η χώρα μας. Άλλωστε η εξωτερική πολιτική μιας χώρας δεν ξεφεύγει από την ακολουθούμενη εσωτερική. Να μην ξεχνάμε ότι η διευρυμένη λίστα με τις σαρωτικές αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις και αναδιαρθρώσεις που έχει καταθέσει η συγκυβέρνηση και που βρίσκεται στο επίκεντρο της συνεδρίασης στην «Ομάδα Εργασίας» του Γιούρογκρουπ (Euro Working Group) στις Βρυξέλλες, είναι «προ των πυλών». Η χώρα μας δεν χρειάζεται ούτε «διαμεσολαβητές», ούτε τέτοιους «συμμάχους». Χρειάζεται ριζικά διαφορετική πολιτική εσωτερική και εξωτερική με το λαό πραγματικά οικονομικά και πολιτικά κυρίαρχο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου