Ο νέος Νόμος για την Β΄βάθμια εκπαίδευση και η συνείδηση των παιδιών μας.

Μία σημαντική πλευρά-που δυστυχώς δεν αποτέλεσε πεδίο συζήτησης- σχετικά με τις αντιδραστικές αλλαγές που επιφέρει στο χώρο της εκπαίδευσης ο νέος Νόμος για την Β’θμια εκπαίδευση, είναι αυτή της ιδεολογίας. Δηλαδή πιο απλά, του τι τελικά συνείδηση- ως αποτέλεσμα της ιδεολογικής χειραγώγησης που θα επιβάλλει το σχολείο μέσα από τη συνολική του λειτουργία- θα διαμορφώνει στη νέα γενιά. Στη γενιά δηλαδή που αύριο θα βγει στην παραγωγική διαδικασία, που θα αναλάβει στα χέρια της τις τύχες του τόπου μας. Συνολικά ο νέος νόμος δεν επιδιώκει να βγάζει από τα σχολεία μόνο μαζικά φθηνό εργατικό δυναμικό, αλλά και χειραγωγημένο και υποταγμένο…Ο χώρος της εκπαίδευσης δεν είναι (και ποτέ δεν ήταν) ουδέτερος ιδεολογικά, πολιτικά. Η εκπαίδευση είναι μηχανισμός ιδεολογικός αλλά και «πρακτικός» αναπαραγωγής του κοινωνικού συστήματος και της κυρίαρχης ιδεολογίας που αυτό έχει. Στο σχολείο διεξάγεται πολύπλευρη ιδεολογική χειραγώγηση αθόρυβα και συστηματικά έχοντας θα λέγαμε την ισχύ ενός φυσικού και αυτονόητου φαινόμενου. 

Με τον νέο νόμο, μεγαλώνει η αμορφωσιά (με το να σπρώχνεται μεγάλο μέρος των μαθητών στην μαθητεία, με το να υποβαθμίζεται και άλλο το γενικό μορφωτικό επίπεδο του Λυκείου) με ότι επιπτώσεις θα έχει  αυτό στην συνολική αντίληψη της φύσης και της κοινωνίας από μέρους της νέας γενιάς. Με το συνολικό τρόπο λειτουργίας που επιβάλλεται, με την μετατροπή του Λυκείου σε εξεταστικό κέντρο , προωθείται η παπαγαλία. Αποδιοργανώνεται έτσι η ικανότητα σκέψης και κυρίως η κριτική σκέψη, που με τη σειρά της συμβάλλει στον κάθε είδους ανορθολογισμό. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι διαμορφώνει μία γενιά που απλά θα «αναμασά» άκριτα αύριο ότι οι ιδεολογικοί μηχανισμοί του συστήματος θα αναπαράγουν… 

Ανάγεται ως απόλυτο αγαθό το κυνήγι βαθμολογίας σε όλες τις τάξεις-μέσα από αλλεπάλληλες εξετάσεις- με στόχο τη είσοδο στα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Η βαθμοθηρία και κυρίως η καλλιέργεια έντονου ανταγωνισμού, χτυπά καίρια την έννοια της «κοινωνικοποίησης» , διαμορφώνει μια γενιά όπου ο καθένας «θα κοιτά τον εαυτό του» που θα έχει ως δόγμα «ο θάνατος σου η ζωή μου». Αυτό πρακτικά θα σημαίνει αύριο, «μακριά από κάθε μορφή συλλογικότητας π.χ σωματεία», «επιβίωση» με κάθε τρόπο στην εργασιακή ζούγκλα που επικρατεί.

Η ουσιαστικά «βίαιη» στροφή από μικρή ηλικία στην «επαγγελματική εκπαίδευση» με την «μαθητεία» και την «κατάρτιση» εκτός από απλήρωτο προσωπικό στους εργοδότες, προσφέρει και υποταγμένο, που κουβαλά ταυτόχρονα μαζί του τη «σφραγίδα», αυτού που δήθεν «δεν παίρνει τα γράμματα και γι’αυτό πρέπει να μάθει μια τέχνη».Οι εξελίξεις αυτές στο χώρο της εκπαίδευσης (που ανήκει στο εποικοδόμημα της κοινωνίας) σαφώς και δένονται με τα όσα συμβαίνουν στην οικονομική της βάση. Μία κοινωνία που η οικονομία της δεν κινείται με βάση τις ανάγκες των πολλών αλλά τις ανάγκες της κερδοφορίας των λίγων. Μίας κοινωνίας-οικονομίας που στηρίζεται στις «αξίες» της «επιχειρηματικότητας-ανταγωνιστικότητας» που αυτές σε τελευταία ανάλυση θα βάζουν τη σφραγίδα τους στο «τι μαθαίνει και πως το μαθαίνει» η νέα γενιά…

Ο νέος νόμος λοιπόν θα πρέπει να εξεταστεί και από την πλευρά του πως διαπαιδαγωγεί τα παιδιά μας, το πώς επιδρά στα μυαλά τους, στην συνείδηση τους. Και εδώ θα πρέπει να έχουμε ξεκάθαρο ότι όλα αυτά δεν θα πρέπει να τα αφήσουμε στα χέρια αυτών που έχουν κάνει της οικονομική-κοινωνική ζωή μας «κόλαση». Να γιατί ο αγώνας για να μείνει αυτός ο νόμος στα χαρτιά, είναι υπόθεση γονιών-εκπαιδευτικών και φορέων του λαϊκού κινήματος!

 η αλλη αποψη

Δημοτικές εκλογές και το νέο εκλογικό σύστημα.

Με αφορμή το ενδεχόμενο αλλαγής στον τρόπο διεξαγωγής των τοπικών εκλογών, τα δύο ψηφοδέλτια δηλαδή με το ένα να έχει τους δημάρχους και το άλλο τους δημοτικούς συμβούλους, η κυρίαρχη προπαγάνδα κάνει λόγο για «τερματισμό του εναγκαλισμού των κομμάτων στην Τοπική Διοίκηση». Δηλαδή, το γεγονός ότι ένας ψηφοφόρος θα μπορεί να επιλέξει δήμαρχο και δημοτικούς συμβούλους που θα στηρίζονται από διαφορετικές παρατάξεις, θεωρούν ότι είναι σε θετική κατεύθυνση για την Τοπική Διοίκηση. Και λένε πως οι ψηφοφόροι θα μπορούν να επιλέξουν κάποιον από διαφορετική παράταξη από εκείνη που στηρίζουν, επειδή λέει «μπορεί να είναι ένας άνθρωπος που θα κάνει καλό στον τόπο, άσχετα από πού ανήκει πολιτικά».

Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Κατ' αρχήν, κάθε εκλογικό σύστημα, ανάλογα με τη χρονική συγκυρία, εξυπηρετεί τους στόχους της κυρίαρχης τάξης και των κομμάτων που τη υπηρετούν. Για παράδειγμα, αυτόν τον νέο τρόπο που πλασάρουν για την εκλογή τοπικών συμβούλων, δεν μπορεί να τον δει κανείς άσχετα από τις προσπάθειες αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος, τις πιθανές συμμαχίες ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα που συγκυβερνούν , αλλά και στα κόμματα που εμφανίζουν ένα διαφορετικό μείγμα διαχείρισης της κρίσης προς όφελος πάντα της υπάρχουσας «τάξης πραγμάτων». Φυσικά το σύστημα αυτό δεν έχει σχέση με απλή αναλογική, είναι εξαιρετικά καλπονοθευτικό. Μπορεί δηλαδή μία ουσιαστικά εκλογική μειοψηφία (κόμμα-παράταξη) να ελέγχει την πλειοψηφία των συμβούλων μέσω οργανωμένης σταυροδότησης συγκεκριμένων υποψηφίων.!

Αλλά το πιο ουσιαστικό είναι η επιδίωξη και μ' αυτό το μέσο, δηλαδή τον εκλογικό νόμο, να περνάνε στις λαϊκές συνειδήσεις, ότι ένας κατεξοχήν μηχανισμός του (αστικού) κράτους, όπως η Τοπική Διοίκηση, που παρέχει υπηρεσίες στο λαό ανταποδοτικά, που με βάση και τον «Καλλικράτη» λειτουργεί ως συμπληρωματικός φορομπηχτικός μηχανισμός, που έχει χρησιμοποιηθεί ως προπομπός αλλαγής στις εργασιακές σχέσεις κ.α, είναι δήθεν έξω και πάνω από τις διαφορετικές πολιτικές που εκφράζουν διαφορετικά συμφέροντα.

Ταυτόχρονα, τέτοιες σκέψεις αποκαλύπτουν ότι τα κόμματα που διαχειρίζονται το σύστημα δεν έχουν ουσιαστικές διαφορές στη στρατηγική τους, παρά μόνο δευτερεύουσες, αφού το κύριο είναι ότι υπηρετούν αναφανδόν το ίδιο σύστημα. Απορρίπτοντας τέτοιες σκέψεις- προτάσεις θα πρέπει να πάμε στις κάλπες με πολιτικά κριτήρια, να κρίνουμε πρόσωπα και παρατάξεις με βάση τις πολιτικές τους θέσεις και την μέχρι τώρα δράση και προσφορά τους υπέρ ή κατά των λαϊκών συμφερόντων! Και έχουμε πολλές αποδείξεις πλέον για κάτι τέτοιο…

 η αλλη αποψη

Δήμος Αθηναίων: Και αυτός στο χορό των .......κατασχέσεων!!!!!!!

Σε έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης, για χρέος 751,35 ευρώ προχώρησε χωρίς καμία ντροπή  ο δήμος Αθήνας στέλνοντας για ακόμα μία φορά το μήνυμα ότι όποιος χρωστάει ακόμα και....ένα ευρώ θα πληρώσει.

Το ποσό αφορά έργο  αποχέτευσης, η αποπληρωμή του οποίου ορίστηκε να γίνει σε δόσεις.

Από οικονομική αδυναμία (η ιδιοκτήτρια είναι άνεργη) έμεινε σε εκκρεμότητα η παραπάνω οφειλή, για την οποία ο δήμος Αθηναίων ανέθεσε σε δικαστικό επιμελητή να συντάξει έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης ακίνητης περιουσίας.

Σύμφωνα με την έκθεση, η αξία του ακινήτου που κινδυνεύει να βγει, ενδεχομένως και τις επόμενες μέρες, στο σφυρί εκτιμήθηκε σε 200.000 ευρώ ενώ η τιμή πρώτης προσφοράς σε 160.000 ευρώ, ποσά 200 φορές μεγαλύτερα από το οφειλόμενο ποσό.

Η εξωφρενική και ανάλγητη απόφαση προστίθεται σε μια καθημερινή πλέον πρακτική που ακολουθεί (και) ο Δήμος της Αθήνας απέναντι σε ανθρώπους που βρίσκονται σε αδυναμία να πληρώσουν είτε μικρές είτε μεγάλες οφειλές, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να χάσουν ό,τι έχουν και δεν έχουν.

Παρέμβαση για να σταματήσουν οι διαδικασίες κατάσχεσης θα πραγματοποιήσει αύριο στις 10 το πρωί, στην οικονομική υπηρεσία του δήμου Αθήνας (οδός Λιοσίων 22), η Λαϊκή Επιτροπή 3ου-4ου διαμερίσματος.

 πηγη: 902.gr

Α. Σαμαράς: Ερχονται οι επενδύσεις αλλά φεύγει και η............ ΒΙΟΧΑΛΚΟ.

Στο Βέλγιο μεταφέρει την έδρα της η εταιρεία ΒΙΟΧΑΛΚΟ, όπως ανακοίνωσε σήμερα στο Χρηματιστήριο της Αθήνας.

Η διαδικασία προβλέπει την απορρόφηση της ΒΙΟΧΑΛΚΟ από τη θυγατρική «Viohalco SA» που εδρεύει στο Βέλγιο. Σύμφωνα με την ανακοίνωση, σκοπός είναι η αμεσότερη πρόσβαση στις διεθνείς αγορές κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση επενδυτικών σχεδίων των θυγατρικών εταιρειών που θα παραμείνουν στην Ελλάδα.

Η ΒΙΟΧΑΛΚΟ παρουσιάζει συνολικές υποχρεώσεις 1,99 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τα στοιχεία του ισολογισμού της εταιρείας το 1ο εξάμηνο του 2013.

Παρόμοια κίνηση είχαν κάνει σχεδόν πριν από ένα χρόνο και οι εταιρείες ΦΑΓΕ και «Coca Cola Hellenic». Η ΦΑΓΕ τον Οκτώβρη του 2012 μετέφερε την έδρα της στο Λουξεμβούργο, ενώ τον ίδιο μήνα πέρυσι η «Coca Cola Hellenic» μετέφερε την έδρα της στην Ελβετία και την κύρια διαπραγμάτευση των μετοχών της στο χρηματιστήριο του Λονδίνου.

 902.gr

Η πολιτική του "διαίρει" και "βασίλευε"

Πολύ θόρυβο σηκώνουν διάφοροι καλοπληρωμένοι μεγαλοδημοσιογράφοι ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι, «που θίγονται από το πολυνομοσχέδιο οδοστρωτήρα, πρέπει να αναλογιστούν πόσα δεινά έχουν υποστεί και υφίστανται οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα». Βέβαια, όλους αυτούς τους κονδυλοφόρους στα ΜΜΕ «μαγαζιά» των αφεντικών τους δεν τους πήρε ο πόνος για τους εργάτες των εργοστασίων που κλείνουν, για τους μισθούς που κουτσουρεύονται, για τα δικαιώματα που χτυπιούνται στην Υγεία, στην Πρόνοια, στην Παιδεία.

Απλά αυτό που κάνουν είναι να χρησιμοποιούν την πάγια τακτική του «διαίρει και βασίλευε» ώστε οι εργαζόμενοι στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, οι εργαζόμενοι με διαφορετικές συμβάσεις εργασίας ή και με καθόλου συμβάσεις, να τα βάζουν ο ένας με τον άλλον. Αντί να βλέπουν ποια είναι η αιτία που υποφέρουν στο σύνολό τους τα λαϊκά στρώματα, να ρίχνουν οι εργάτες του ιδιωτικού τομέα τις ευθύνες στο «διεφθαρμένο Δημόσιο» και να μη νοιάζονται για την επίθεση ενάντιά τους από κυβέρνηση - ΕΕ - κεφάλαιο. Αυτό είναι μια χαρά βολικό για να βγαίνει λάδι ο κύριος υπεύθυνος για τα δεινά τους, δηλαδή η καπιταλιστική εκμετάλλευση και η πολιτική των κυβερνήσεων που την στηρίζει.

Αυτό εκφράστηκε δυστυχώς από εργαζόμενους και κατά τη διάρκεια της τελευταίας απεργιακής κινητοποίησης, που μας είπαν χαρακτηριστικά “οτι εγώ δεν θα απεργήσω για να μην χάσουν τη δουλειά τους οι βολεμένοι στους δήμους και οι καθηγητές”. Δεν γνώριζαν προφανώς ότι το Πολυνομοσχέδιο αφορούσε και άλλα ζητήματα όπως τον καθορισμό του βασικού μισθού, τον ΕΟΠΥΥ, δυσβάστακτα φορολογικά μέτρα κ.α...

Αυτήν τη μεθόδευση την έχουμε ζήσει πολλές φορές (προηγουμένως με την απεργία των εκπαιδευτικών, παλιότερα με την απεργία των ναυτεργατών κ.α) και η αποτελεσματικότητα της οφείλεται στο ότι εφαρμόζεται πάνω σε μια κοινωνία βομβαρδιζόμενη επί δεκαετίες με ισχυρότατες δόσεις ατομισμού, εξατομίκευσης, απουσίας συλλογικού οράματος και συλλογικής ελπίδας. Η «επένδυση» στον κοινωνικό αυτοματισμό βυθίζει διαρκώς και περισσότερο την κοινωνία σε ένα σπιράλ κατατεμαχισμού και αποσύνθεσης και μας μας μετατρέπει σε “κοινωνικά κανίβαλους”.

Θα πει κανείς, μα δεν πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα στο δημόσιο τομέα; Φυσικά και πρέπει να αλλάξουν, αλλά ό,τι και αν αλλάξει, αυτός ο δημόσιος τομέας και σήμερα και πριν, πάντα, λειτουργεί για τα συμφέροντα των οικονομικά ισχυρών. Πολύ απλά στον καπιταλισμό μικρό ή μεγάλο κράτος εξυπηρετεί τους καπιταλιστές! Προφανώς και πρέπει να είμαστε υπέρ ενός δημόσιου τομέα, που κουμάντο θα κάνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, θα είναι το δικό τους κράτος και όχι των καπιταλιστών, θα ελέγχεται από τους ίδιους. Αλλά το γεγονός ότι οι διορισμοί, η κατανομή των υπαλλήλων χρησιμοποιήθηκαν από τα πολιτικά κόμματα του συστήματος ως μηχανισμός και δεξαμενή ψηφοφόρων, το ότι η αστική τάξη έχτισε τις συμμαχίες της εξαγοράζοντας πολλούς υπαλλήλους, σε τίποτα δεν σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να μείνουν εγκλωβισμένοι σε αυτή τη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού, ούτε βεβαίως να πληρώσουν τη νύφη των δημοσιονομικών ελλειμμάτων χάνοντας τη δουλειά τους. 

Όλοι οι εργάτες, οι υπάλληλοι πρέπει να ενωθούν στην κοινή απαίτηση να έχουν τη ζωή που τους αξίζει σήμερα, με την τεράστια πρόοδο και τεχνολογική ανάπτυξη της ανθρωπότητας. Δεν πρέπει να υποκύψουν στις Σειρήνες που τους καλούν να βολευτούν στο λίγο. Δεν πρέπει να πιστέψουν στους επίδοξους σωτήρες που δήθεν θα τους σώσουν με ...νέα καπιταλιστική «υγιή» ανάπτυξη. Στο να πιστέψουν στη δύναμη του αποφασιστικού αγώνα είναι η λύση, με τη συμμετοχή τους στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις μαζί με τις πρωτοπόρες δυνάμεις που «δεν τα διπλώνουν» στους οικονομικά ισχυρούς.

 Η αλλη αποψη

Θανάσης Παφίλης: Ο πόλεμος είναι οργανωμένος.

O Θανάσης Παφίλης στον Realfm

Αργ. Ντινόπουλος: Ο........ επικίνδυνος!!!!!!!!!

ΒΡΑΒΕΙΟ: Η Μαλακία της Ημέρας:

"είναι καλύτερα να υπάρχουν εφημερίδες χωρίς κυβέρνηση, παρά κυβέρνηση χωρίς εφημερίδες"
Αργύρης Ντινόπουλος, στην ΕΡΤ

ΒΡΑΒΕΙΟ: ο Γκραν-Αρχιμαλάκας της Ημέρας:

"στην ελληνική κοινωνία τέτοιες ακραίες εκφράσεις λαϊκισμού, δεν θα γίνουν δεκτές"
(για τις απεργίες)
Αργύρης Ντινόπουλος, στην ΕΡΤ