Διαπάλη με αιχμή το Ασφαλιστικό!!!!

Το σχέδιο της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό πυροδοτεί γενικευμένες αντιδράσεις από εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους, μισθωτούς και ελευθεροεπαγγελματίες επιστήμονες, αγρότες και νεολαία.

Οι ταξικές και αγωνιστικές δυνάμεις στα σωματεία των εργαζομένων και στους άλλους φορείς του λαϊκού κινήματος δίνουν μάχη, ώστε ο αγώνας ενάντια στο ξήλωμα της Κοινωνικής Ασφάλισης να ανεβάσει τον πήχη της αναμέτρησης με το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής που υπηρετεί το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης.

Προϋπόθεση γι' αυτό είναι να κυριαρχήσουν στο κίνημα αιτήματα και μορφές πάλης αντίστοιχα με τα πραγματικά εργατικά - λαϊκά συμφέροντα. Τα φτωχά λαϊκά στρώματα να διαχωρίσουν τη θέση τους από τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες και τα αιτήματα ανώτερων τμημάτων που υπάρχουν στα μεσαία κοινωνικά στρώματα. Σε συμμαχία με τους εργαζόμενους, να βάλουν τη σφραγίδα τους στους αγώνες.

Διαφορετικά, κυβέρνηση και μεγάλο κεφάλαιο δε θα δυσκολευτούν να ενσωματώσουν και τελικά να χειραγωγήσουν τις δίκαιες αντιδράσεις.

Εκτός από τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, το αντιασφαλιστικό σχέδιο της κυβέρνησης χειροτερεύει σε βάθος χρόνου τους όρους Ασφάλισης/συνταξιοδότησης και για μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους, αγρότες με υψηλότερα εισοδήματα.

Η γραμμή με την οποία οι πλειοψηφίες στα συνδικαλιστικά τους όργανα καλούν σε κινητοποιήσεις, διευκολύνει αντικειμενικά την κυβέρνηση να ελιχθεί, να διασπάσει τους αγώνες και να περάσει τον πυρήνα των μέτρων που εξαγγέλλει.

Για παράδειγμα, στους μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους επιστήμονες, το πλαίσιο που διαμόρφωσαν ερήμην τους οι συνδικαλιστικές τους πλειοψηφίες, οδηγεί σε συνδιαλλαγή με την κυβέρνηση για επιμέρους αλλαγές στο αρχικό σχέδιο, χωρίς να αλλάζουν ουσιαστικά οι συνέπειες για τους φτωχότερους, που χάνουν κάθε ελπίδα να πάρουν σύνταξη, ή τα εισοδήματά τους στο εξής δεν θα επιτρέπουν καν την «πολυτέλεια» της Ασφάλισης.

Επιπλέον, αυτές οι πλειοψηφίες καλλιεργούν το συντεχνιασμό, τη λογική «να γλιτώσουμε εμείς κι ας καούν οι άλλοι», που υπονομεύει τη συμμαχία με άλλους εργαζόμενους, συνολικά με τα λαϊκά στρώματα.

Το ίδιο γίνεται και στους αγώνες των αγροτών. Ορισμένα από τα συνδικαλιστικά «σχήματα» που καλούν σε κινητοποιήσεις, εκπροσωπούν αντικειμενικά τα συμφέροντα μεγαλοαγροτών και επιχειρηματιών στον κλάδο των τροφίμων, οι οποίοι ζητάνε καλύτερους όρους φορολόγησης και ασφάλισης για να αναπτύξουν παραπέρα την επιχειρηματική τους δράση.

Τα «σχήματα» αυτά δεν αμφισβητούν την ΚΑΠ της ΕΕ και τα μνημόνια. Στηρίζουν την πολιτική που αφαιρεί από τους φτωχομεσαίους αγρότες ακόμα περισσότερα από τις επιδοτήσεις/ενισχύσεις, για να μεγαλώνει το δικό τους μερίδιο, όπως προβλέπει η ΚΑΠ.

Στηρίζουν επίσης το διαχωρισμό σε «κατ' επάγγελμα και μη αγρότες», που αποτελεί εργαλείο αποκλεισμού των φτωχομεσαίων αγροτών από κάθε κρατική στήριξη, με αποτέλεσμα να επιταχύνεται το ξεκλήρισμά τους. Η κυβέρνηση ανοίγει πρόθυμα διάλογο μαζί τους και, όπως έγινε σε προηγούμενες κινητοποιήσεις, αργά ή γρήγορα θα παίξουν το ρόλο του «πολιορκητικού κριού» στους αγροτικούς αγώνες που κλιμακώνονται τις επόμενες μέρες.

Μπροστά στα συλλαλητήρια του Σαββάτου και στην πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 4 Φλεβάρη, χρειάζεται να ενταθούν οι συλλογικές διεργασίες στους τόπους δουλειάς, να ενθαρρυνθεί η πρωτοβουλία των εργαζομένων στην οργάνωση του αγώνα. Να αποτελέσουν ο προσανατολισμός και το περιεχόμενο του αγώνα αντικείμενο πλατιάς συζήτησης με τους εργαζόμενους και διαπάλης με τις άλλες δυνάμεις.

"Ρ"20012016