Θεοδώρα Τσάκρη: Ναι στη μείωση των τιμολογίων ηλεκτρικής ενέργειας αλλά στους....... βιομηχάνους!!!!

Σπεύδει να ικανοποιήσει τις αξιώσεις των βιομηχάνων η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, στο όνομα της ανάπτυξης που σημαίνει τσακισμένα εργασιακά δικαιώματα και προνόμια για το κεφάλαιο.

Σε σημερινή συνάντηση της υφυπουργού Οικονομίας με τον πρόεδρο του ΣΕΒ Θεόδωρο Φέσσα, η Θεοδώρα Τζάκρη αποδέχθηκε τα αιτήματα των βιομηχάνων για μείωση των τιμολογίων ηλεκτρικής ενέργειας στη βιομηχανία, απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης επιχειρήσεων σε τέσσερις νέους κλάδους δραστηριότητας και προετοιμασία του νέου αναπτυξιακού νόμου.

Σύμφωνα με την υφυπουργό, η μείωση του ενεργειακού κόστους θα επιτευχθεί με την εφαρμογή του μέτρου της διακοψιμότητας που θα προχωρήσει, όπως είπε, άμεσα με τη σύμφωνη γνώμη του υπουργείου Περιβάλλοντος και της διοίκησης της ΔΕΗ με την οποία επίσης συναντήθηκε χθες η υφυπουργός.

Το μέτρο προβλέπει τη μείωση των τιμολογίων ρεύματος για τη βιομηχανία με αντάλλαγμα τον περιορισμό της τροφοδοσίας σε περιόδους αιχμής. Την ίδια ώρα για τα λαϊκά νοικοκυριά, το ρεύμα που αποτελεί βασικό στοιχείο επιβίωσης, στοιχίζει πανάκριβα με αποτέλεσμα να μην μπορούν να το πληρώσουν.

Σε ό,τι αφορά την απλούστευση των διαδικασιών αδειοδότησης, πάγιο αίτημα των βιομηχάνων στο όνομα της «ανάπτυξης», η υφυπουργός δήλωσε πως ως βάση της παρέμβασης θα χρησιμοποιηθεί ο νόμος του 2014 και θα προχωρήσει το συντομότερο η έκδοση της δευτερογενούς νομοθεσίας (υπουργικές αποφάσεις και προεδρικά διατάγματα) που εκκρεμούν.

Οι κλάδοι που έχουν επιλεγεί με κριτήριο τη συμμετοχή τους στο ΑΕΠ είναι ορυκτά, τρόφιμα, εστίαση και τουρισμός, ενώ τεχνικός σύμβουλος της κυβέρνησης θα είναι η Παγκόσμια Τράπεζα.

902gr

Λιάνα Κανέλλη: Το κλήμα και το κλίμα!!!

Ητανε στραβό το κλήμα - ή μήπως το κλίμα; - το 'φαγε κι ο γάιδαρος της τάχα μου δήθεν ελληνικής υπομονής κι αποστραβώθηκε, που λέει κι ο σοφός εκλογικός λαός, ακόμα κι αυτός που δεν του αρέσουν τα γεμιστά... Το 'λεγε και το Κόμμα πως όποιος χορταίνει με τα ψίχουλα θα χορεύει νηστικός στο ταψί τους, αλλά στραβός στα ελληνικά σημαίνει κι αυτός που δε βλέπει και πολύ καλά. Εγινε τόση συζήτηση για την αποχή που είναι αδύνατο κανείς να απέχει από τη συζήτηση στην οποία παρασύρθηκαν πολλοί, ως ένα βαθμό κι εμείς, λες και πήγαν οι κομμουνιστές κι όσοι τους πίστεψαν αυτή τη φορά είτε για πρώτη, είτε για επιτέλους ξανά φορά να ψηφίσουν με το πιο ισχυρό δηλητηριώδες μπόλιασμα που πέτυχε έως τώρα το σύστημα: Με ενοχές, κοψοχεριές, κοψομεσιάσματα και σάλια περί την επιβίωση. 

Αντε να περιμέναμε και μία - μιάμιση μονάδα παραπάνω, σύντροφοι, καθώς φαινόταν να 'χει στραβώσει η κληματαριά απ' τα βαριά τσαμπιά της αυταπάτης και με γκαρίσματα κομμάτι του λαού έδειχνε πως όπου να 'ναι η γαϊδουρίσια του υπομονή θα τα 'ριχνε κάτω τα σταφύλια της οργής.

Δεν έγινε. Ούτε τον γάιδαρο τον βαράς ούτε αυτομαστιγώνεσαι στα μπλόγκια ψάχνοντας τις λεπτομέρειες, ανύπαρκτες ή έστω ασήμαντες αυτή τη φορά λαθών σ' αυτή την ταχύρρυθμη, ασθματική, μαύρη προεκλογική εκστρατεία. Κι όμως, από κάτω ως τα πάνω η συντριπτική πλειονότητα των συντρόφων «τα 'δωσε όλα», κυριολεκτικά «τα 'φτυσε» σέρνοντας το κάρο αντί για το γάιδαρο απ' το δημοψήφισμα έως τις εκλογές. Εκλογές που ξέραμε εκ των προτέρων ότι ήταν για τα πανηγύρια κι όχι για πανηγυρισμούς. Και στο ξεψείριασμα κινδυνεύουμε να χάσουμε το μείζον, το πραγματικό κέρδος που συμβολίζει αυτό το ταπεινό πεντέμισι στους εκατό.

Ανοιξαν αυτιά. Μας άκουσαν άνθρωποι που δέχονταν πρωτοφανώς ότι μπορείς να κατεβαίνεις στις εκλογές χωρίς να τάζεις τίποτα παρά κόπο και μανίκια σηκωμένα την επομένη το πρωί. Μας ψήφισαν και κάποιοι λίγοι αλλά πολύτιμοι που δεν ντράπηκαν να μετανιώσουν, που τόσο καιρό δεν άκουγαν την καμπάνα μας ανάμεσα στις σειρήνες τους. Δεν ξεκουνήθηκαν και κάποιοι που δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν να μπορέσουν. Οι εκλογές δεν ήταν ποτέ για το ΚΚΕ κεφάλαιο που αποδίδει τόκους. Ενα αεράκι σε δύσκολα πανιά και σε ψηλά ξάρτια ήταν, είναι και θα είναι όσο έτσι γίνονται. Το σκαρί να 'ναι γερό, το Κόμμα στο τιμόνι, κάθε ναύτης στη θέση του γιατί έρμα εμείς δεν έχουμε να πετάξουμε. Δε φύσηξε γερά. Μήτε ούριος είναι ο καιρός. Η πλεύση να μείνει χαραγμένη και να μη χαθεί κι ο εξάντας απ' την πολλή ανάλυση κι αυτοκριτική. Εχει φουρτούνα και μ' αυτό τ' αποτέλεσμα ας κάτσουμε στο τραπέζι μήτε χορτασμένοι, μήτε νηστικοί, ας σηκωθούμε.

Στο βάθος το μαύρο το πειρατικό του θανάτου και του φόνου κρατάει την παντιέρα του κι ενώ μοιάζει να 'ρχεται καταπάνω μας ξέρει πως εμείς στο κατόπι θα το πάρουμε, και πάλι, ώσπου να χαθεί στον πάτο της θάλασσας των ανθρώπων κι απ' τον ορίζοντα της Ιστορίας.

Οχι πως δεν γκρινιάζουν τα πληρώματα των καλών καραβιών σαν το δικό μας. Το αντίθετο μάλιστα. Αλλά δεν πέφτουν ποτέ για ύπνο χωρίς χωρατά, γέλια κι εκείνο το αίσθημα πως ο ύπνος έστω και λίγος είναι ελαφρύς γιατί είναι δίκαιος στην αναγνώριση των κόπων που ρουφάει καμιά φορά περισσότερο η άπνοια των απαιτήσεων του περίγυρου.

Προσοχή θέλουν κι οι φιλοφρονήσεις. Ειδικά οι χαιρετούρες απ' τα διπλανά σαπιοκάραβα που περάσανε τις ψήφους που μαζέψανε σαν λαμπιόνια για να φαντάζουνε υπερωκεάνια στη μαύρη εργατική νύχτα και τις ξέρες που παραμονεύουν. Το νου μας στα ύφαλα. Πολλά είπαμε. Πολλά κάναμε. Και πάλι λίγα είναι. Ας μην τα βάζουμε με τα θαλασσοπούλια που ξεκουράζονται πάνω μας, γιατί η στεριά της υλοποίησης της ανατροπής μπορεί να μοιάζει μακρινή, αλλά είναι αυτά που πιστοποιούν ότι υπάρχει...

Θέμα με την ονομασία της FYROM προέκυψε από πρόσκληση των ΗΠΑ!!!!!

Διπλωματικό θέμα προέκυψε στη Νέα Υόρκη μεταξύ της κυβέρνησης των ΗΠΑ και της Ελλάδας λόγω της πρόσκλησης που απέστειλαν οι αμερικανικές αρχές στη FYROM με την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας» για να πάρει μέρος στη συνάντηση εναντίον του «βίαιου εξτρεμισμού».

Σύμφωνα με πληροφορίες, η ελληνική κυβέρνηση αιτήθηκε στην κυβέρνηση των ΗΠΑ -που διοργανώνει στη συνάντηση- την αλλαγή της ονομασίας στην πρόσκληση προς τη γειτονική χώρα αλλά η απάντηση που έλαβε ήταν αρνητική.

Αποφασίστηκε από πλευράς ελληνικής κυβέρνησης, η οποία έχει λάβει πρόσκληση παρατηρητή, να εκπροσωπηθεί, αλλά όχι με την παρουσία του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Σε νεότερο δελτίο Τύπου το γραφείο του Έλληνα πρωθυπουργού δεν περιλαμβάνει τη συγκεκριμένη συνάντηση στο πρόγραμμα του Αλέξη Τσίπρα.

Ανάλογο θέμα είχε δημιουργηθεί το Δεκέμβρη του 2014 σε σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ, στο περιθώριο της οποίας οι ΗΠΑ είχαν διοργανώσει συνάντηση για το ISIS με αποτέλεσμα να μην πάρει μέρος η ελληνική αντιπροσωπεία.

Πάντως επί της ουσίας της συνόδου στη Νέα Υόρκη η ελληνική κυβέρνηση δηλώνει πρόθυμη να εμπλακεί στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς καθώς σε ανακοίνωσή του το υπουργείο Εξωτερικών αναφέρει ότι η «Σύνοδος Κορυφής στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, με θέμα την καταπολέμηση του ISIS και του βίαιου εξτρεμισμού, θα είναι μία ευκαιρία για τον περαιτέρω συντονισμό της δράσης της διεθνούς κοινότητας και όλων των κρατών της Συμμαχίας για μια αποτελεσματική αντιμετώπιση του ISIS, η οποία θα βοηθήσει στην επίλυση του συριακού προβλήματος και τη σταθεροποίηση της ευρύτερης περιοχής». 

902.gr

Παρέμβαση της Αλεξάνδρας Μπαλού στο MEGA: Σου λένε ψέματα. Ηπια προσαρμογή δεν υπάρχει. { Video}

Οι εργαζόμενοι και ο λαός ανεξάρτητα από το τί ψήφισαν, δεν πρέπει να συναινέσουν στα αντιλαϊκά μέτρα που έρχονται, επεσήμανε μεταξύ άλλων η Αλεξάνδρα Μπαλού, στέλεχος του ΚΚΕ, μιλώντας στην τηλεόραση του «Mega», το πρωί της Τρίτης, 29 Σεπτέμβρη 2015

Είναι αναγκαίο να οργανώσουν τον αγώνα τους και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, να μην αποδεχθούν να χαμηλώσουν τον πήχυ σε όλα τα επίπεδα της ζωής τους. 

Επεσήμανε ότι να μην περιμένουν και να μην πιστέψουν τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης ότι θα βρει ισοδύναμα για την ήπια προσαρμογή του τρίτου μνημονίου ενώ η υπόθεση της αναδιάρθρωσης του χρέους, προειδοποίησε ότι θα φέρει νέα μέτρα, όπως απέδειξε και το κούρεμα που έγινε με το PSI.

Παναγιώτης Λαφαζάνης: Άλλα το πρωί, άλλα το βράδυ.

Στα κεραμίδια βγήκε η Λαϊκή Ενότητα, επειδή, λέει, ο Αλ. Τσίπρας, στην ομιλία του στον ΟΗΕ, δεν έθεσε ρητά και κατηγορηματικά θέμα διαγραφής του χρέους και μίλησε γενικόλογα για «αναδιάρθρωση». 

«Αναδιάρθρωση του χρέους δε σημαίνει μείωση των βαρών για το λαό, αλλά εξασφάλιση ότι οι δανειστές δεν θα βγουν ποτέ χαμένοι. Μόνος δρόμος για την απαλλαγή από το βραχνά του χρέους, η παύση πληρωμών και η διαγραφή του», υποστηρίζει η Λαϊκή Ενότητα. 

Επιλεκτική μνήμη έχει η ΛΑΕ. Αφενός γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ προσχώρησε στη θέση περί αναδιάρθρωσης του χρέους πολύ καιρό πριν, απ' όταν ακόμα ήταν οι ίδιοι στελέχη του και διατηρούσαν πόστα σε κόμμα και κυβέρνηση. 

Αφετέρου γιατί ο Π. Λαφαζάνης, με το «καλημέρα» του νέου κόμματος που έφτιαξε, έσπευσε να διαβεβαιώσει τα μονοπώλια ότι αυτό δεν θέτει θέμα διαγραφής του χρέους. 

«Το χρέος μονομερώς δεν μπορείς να το διαγράψεις, γιατί αν δεν το διαγράψει κι αυτός στον οποίο χρωστάς ή υποτίθεται ότι χρωστάς, η απαίτηση είναι υπαρκτή. Αυτό που μπορείς να κάνεις, είναι να δηλώσεις αδυναμία αποπληρωμής και να ζητήσεις διαπραγμάτευση για ρύθμισή του», δήλωνε στις αρχές Σεπτέμβρη...

ΗΠΑ: Οι «τίμιοι διαμεσολαβητές»

Ο Αλ. Τσίπρας δεν είναι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος πρωθυπουργός της χώρας που τα ιμπεριαλιστικά γεράκια των ΗΠΑ και τα αφεντικά μεγάλων οικονομικών μονοπωλίων τον καλωσορίζουν τόσο θερμά. Δεν είναι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος Ελληνας πρωθυπουργός, που, εκπροσωπώντας συγκεκριμένα τμήματα του κεφαλαίου, εκπροσωπώντας το ελληνικό κεφάλαιο, κάνει ένα ακόμα «τουρ» στις ΗΠΑ. Επισκέπτεται τους «τίμιους διαμεσολαβητές» (έτσι τους είχε αποκαλέσει ο Γ. Βαρουφάκης τον περασμένο Απρίλη) ανάμεσα σε ελληνική κυβέρνηση και ηγέτες της Ευρωζώνης. 

Επισκέπτεται εκείνους που τους είχε ευχαριστήσει ο Γ. Δραγασάκης, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, μετά τη Σύνοδο Κορυφής της 12ης Ιούλη και την επίτευξη συμφωνίας που έφερε την αντιλαϊκή λίστα με τα προαπαιτούμενα και στη συνέχεια το τρίτο αντιλαϊκό μνημόνιο. Αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έπαιξε συγκεκριμένο ρόλο στο πλαίσιο των αντιθέσεων και των ανταγωνισμών των μονοπωλίων των ΗΠΑ με αυτά της Γερμανίας, σχετικά με το μέλλον και την πορεία της ΕΕ και της Ευρωζώνης, γι' αυτό και στηρίχτηκε από τους «Αμερικανούς συμμάχους», αλλά και από Γάλλους και Ιταλούς και μάλιστα πολύμορφα. Μια ακόμα απόδειξη ότι η περίφημη διαπραγμάτευση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν ήταν για λογαριασμό του λαού ανάμεσα στη μικρή, αδύναμη Ελλάδα και τους ξένους, αλλά έγινε στο πλαίσιο ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για λογαριασμό των μονοπωλίων, των επιχειρηματικών ομίλων.

«Θα τηρήσουμε τις δεσμεύσεις. Θέλουμε επενδύσεις», είπε ο Αλέξης Τσίπρας στις ΗΠΑ. Και είναι γεγονός ότι η επίσκεψη Τσίπρα στις ΗΠΑ και οι επαφές που έχει εκεί έχουν συγκεκριμένο στόχο. Η ελληνική κυβέρνηση απευθύνει πρόσκληση στα αμερικανικά μονοπώλια να επενδύσουν στην Ελλάδα άμεσα, σε συνθήκες που το επενδυτικό ενδιαφέρον αμερικανικών κεφαλαίων για την Ευρώπη έχει ανέβει και προωθείται η λεγόμενη Διατλαντική Συμφωνία. Αφού, βεβαίως, έχει η ίδια η κυβέρνηση φροντίσει προηγουμένως να διαμορφώσει πρόσφορο έδαφος. 

Να κατεδαφίσει εργατικά δικαιώματα, άρα να μειωθεί η τιμή της εργατικής δύναμης, να «περάσει» μέτρα που τσακίζουν το λαϊκό εισόδημα, αφενός μεν για να αποπληρώνει τις υποχρεώσεις στους δανειστές, αφετέρου για να μπορεί να διαπραγματευτεί την αναδιάρθρωση του χρέους που θα δώσει τη δυνατότητα στο κράτος να μοιράζει «πακέτα» στους επιχειρηματικούς ομίλους. Και το κυριότερο, έχει ξεδιπλώσει μια μεγάλη προσπάθεια ενσωμάτωσης συνειδήσεων, που πίστεψαν ότι κάτι καλύτερο μπορεί να έρθει με τις εκλογές και με το δημοψήφισμα και βέβαια να ανακόψει την όποια ριζοσπαστικοποίηση σε τμήματα του λαού, που συνειδητοποιούν τον πραγματικό ρόλο που παίζουν ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνησή του. Να εξασφαλίσουν τη λεγόμενη «κοινωνική συνοχή».

Τώρα, λοιπόν, είναι η ώρα για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να ανοίξει τις αγκάλες της και να υποδεχτεί την «επενδυτική έκρηξη», το «επενδυτικό σοκ» που χρειάζεται η χώρα, για να «πάει μπροστά». Μια έκρηξη που για προσάναμμα έχει τις ζωές και το μέλλον των εργατικών - λαϊκών οικογενειών και των παιδιών τους. Ενα σοκ που για το λαό σημαίνει: Μείωση έως και κατάργηση συντάξεων με εισοδηματικά κριτήρια (σ.σ. υπάρχει κι αυτή η σκέψη), αύξηση της φορολογίας ακόμα και σε βασικά είδη ζωτικής ανάγκης για το λαό, περικοπές στην ιατροφαρμακευτική κάλυψη και την Πρόνοια. Και για τους επιχειρηματικούς ομίλους σημαίνει: Ανάκαμψη των κερδών τους, νέα πεδία κερδοφορίας, «πακέτα» που θα τσεπώσουν από την όποια αναδιάρθρωση του χρέους...

Είναι σίγουρο ότι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν να περιμένουν τίποτα θετικό από τη νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Και δεν πρέπει να σκύψουν το κεφάλι στα αντιλαϊκά μέτρα ή να καταπιούν αμάσητη την προπαγάνδα ότι έδωσαν τη συναίνεσή τους για την εφαρμογή του μνημονίου και άρα να νομιμοποιήσουν αυτήν την πολιτική.

Δημοσιοκάφρος απ' το «βαθύ αυριανικό ΠΑΣΟΚ» και τώρα Συριζαίος γίνεται ρόμπα, από την Ζ. Κωνσταντοπούλου

Sibilla

Ο Νίκος Σοφιανός στην ΕΡΤ: Ψήφισες και τώρα εισπράττεις. {Video}

Ανεξάρτητα από ό,τι ψήφισε ο καθένας, ή τη στάση αποχής, δεν πρέπει να νομιμοποιήσει αυτό που συμβαίνει και αυτό που θα συμβεί», τόνισε ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σε παρεμβάσεις του το πρωί της Κυριακής σε τηλεοπτική συζήτηση στην ΕΡΤ1.

Ο Νίκος Σοφιανός έκανε εκτενή αναφορά στη θύελλα των αντιλαϊκών μέτρων που έρχεται το αμέσως επόμενο διάστημα, με αιχμή το ασφαλιστικό και τα εργασιακά. Σε αυτό το πλαίσιο κατήγγειλε τη συμφωνία όλων των κομμάτων στην επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα, κάνοντας ειδική αναφορά στις αντιδραστικές θέσεις για το ασφαλιστικό, που εκφράζει η Ένωση Κεντρώων.

Ο Ν. Σοφιανός τόνισε ότι εκτός από τη λογική τού «ψήφισες και τώρα εισπράτεις», υπάρχει η άλλη λογική που λέει ότι «δεν μπορείς να βάλεις το κεφάλι σου στον πάγκο του χασάπη».

Από αυτή την άποψη, σημείωσε ότι ο λαός θα πρέπει να αντιδράσει και να οργανώσει την πάλη του, ενώ ξεκαθάρισε ότι το ΚΚΕ θα είναι στην πρώτη γραμμή της πάλης για να μην υλοποιηθεί η βαρβαρότητα.

Ναι, αλλά το… παλιό είναι αλλιώς!

Δια χειρός Αλιθέρση

Θέλοντας κι εμείς να συμβάλουμε στο να ανέβει κι άλλο το ήδη υψηλό επίπεδο της πολιτικής μας ζωής, καθώς κι αυτό της πολιτικής αντιπαράθεσης, πάντα φυσικά για το καλό του πολίτη, θα θέλαμε να προτείνουμε στο κόμμα που ήρθε δεύτερο και που δεν μπόρεσε να αντικρούσει το βαθιά πολιτικό και ευφυές σύνθημα του πρώτου “ξεμπερδεύουμε με το παλιό”, σύνθημα που συμπύκνωνε όλες τις χαώδεις διαφορές των δύο κομμάτων, να προτείνουμε στους δεύτερους και ηττημένους την υιοθέτηση ενός εξίσου ευφυούς πολιτικού συνθήματος ως απάντηση στους πρώτους.

Η απάντηση λοιπόν των δεύτερων στους πρώτους, στις επόμενες εκλογές του… τετάρτου μνημονίου, θα μπορούσε να συμπυκνώνεται στο πολιτικό σύνθημα: “Ναι, αλλά το παλιό είναι αλλιώς!”

Τα επιχειρήματα που θα το στηρίζουν είναι ατράνταχτα. Γιατί ποιος αμφιβάλλει ότι το παλιό κρασί είναι και το καλό! Ή ότι η παλιά η κότα έχει το ζουμί! Ή ότι ο παλιός είναι αλλιώς , Ή ότι ο νέος είναι άπειρος!

Και φυσικά, αν θέλεις να στηρίξεις γερά την εμπειρία και φυσικά το παλιό, χρησιμοποιείς το αδιαμφισβήτητο και λες “παλιά π@@τ@να”!

Τώρα θα πει κανείς πώς χάθηκαν έτσι άδοξα αυτές οι εκλογές από τους παλιούς με τέτοια τρανταχτά πολιτικά επιχειρήματα που μπορούσαν να αντιπαραθέσουν; Εδώ το μόνο που μπορούμε να πούμε εμείς είναι ότι η Μέρκελ ξέρει!

Θα είπε κι αυτή: “Αφού μου κάνει τη δουλειά και μάλιστα με το παραπάνω το νέο γιατί να μην κρατήσω εφεδρεία το παλιό και να το ξαναφέρω ως νέο, για να μου τη συνεχίσει;”

Ο Αλιθέρσης κρατάει το copyright αυτής της ιδέας και, όταν του ζητηθεί το σύνθημα “το παλιό είναι αλλιώς” είναι πρόθυμος να διαπραγματευτεί την οικονομική του πλευρά και φυσικά να εγγυηθεί την πρωτιά στους παλιούς στις επόμενες εκλογές .

Κι αυτό έχοντας επίγνωση της ισχύος του εν λόγω πολιτικού συνθήματος και όχι επειδή το παλιό κατάφερε να βγει αλώβητο από το χρονοντούλαπο της ιστορίας , όπου το είχε κλείσει ερμητικά, θα το θυμούνται αυτό καλά οι παλιότεροι, ο Μέγας Ανδρέας.

Για να συνεχίσει βέβαια η πολιτική μας ζωή να τραβάει την ανηφόρα και από το “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο” να φτάσουμε σήμερα να μιλάμε για το “παλιό και το καινούργιο” ώσπου αύριο, και αυτοί που δεν το έχουν καταλάβει ακόμα, να διαπιστώσουν ότι… μπήκαμε στη Ευρώπη για να γίνουμε Αφρική! Αλλά, εμείς όμως θα επιμένουμε, ώστε από το “ψωμί κι ελιά και Κώτσο βασιλιά” δια της ψήφου μας να βροντοφωνάζουμε: “Ευρώπη και ξερό ψωμί!”

Αφού προηγουμένως βέβαια εξασφαλίσαμε τους τοποτηρητές της και με το παλιό και με το καινούργιο!

ΥΓ. α) Έχει διαρρεύσει ότι στο νέο κόμμα το άλλο προεκλογικό σύνθημα που έπεσε στο τραπέζι αλλά με οριακή πλειοψηφία δεν πέρασε ήταν “Τρίτο μνημόνιο: Η σωτηρία έχει όνομα”. Κάποιοι από το νέο επιμένουν να πιστεύουν και σήμερα ότι αν κατέβαιναν μ’ αυτό το σύνθημα στις εκλογές θα είχαν ξεπεράσει το 50% των ψήφων.

β) Σε καμιά περίπτωση να μη θεωρηθεί ότι ο γράφων παρεμβαίνει στα εσωτερικά του παλιού και ότι τάσσεται υπέρ της προεδρίας Κυριάκου, μιας κι αυτός έχει το ζωντανό παράδειγμα της νεότητας του παλιού στο σπίτι του. Ούτε θέλει να κάνει έμμεση αναφορά στην σκληρή δουλειά που έριξε, τονίζοντας την εργατικότητά του, για να αποκτήσει τις 18 πολυτελείς βίλες ανά τον κόσμο, όπως κακεντρεχώς γράφτηκε από μερίδα του τύπου.

γ) Ακούστηκε, αλλά δεν έχει επιβεβαιωθεί. Εκεί που συναντήθηκαν το παλιό με το νέο, καθώς το ένα έφευγε και το άλλο ερχόταν, και έκατσαν για λίγο μαζί να σπάσουν πλάκα, πέρασε από μπροστά τους η ΕΛΠΙΔΑ. Δεν φορούσε κόκκινα παπούτσια ούτε καινούργιο φουστάνι. Με δυσκολία την αναγνώριζες με τα μεγάλα παλιά τσόκαρα στα πόδια της, με τα σχισμένα ρούχα και αναμαλλιασμένη. Στριφογύριζε βγάζοντας άναρθρες λέξεις. Δεν ήξερε κατά πού να κάνει!

Και τώρα ο λογαριασμός, από το """αριστερό""" γλέντι!!!!!

Αφού κάνατε το ... δημοκρατικό σας καθήκον ή καθίσατε στο σπίτι σας ίσως, έρχεται η ώρα να πληρώσετε και το λογαριασμό από το ... "αριστερό"- δημοκρατικό γλέντι. 

Tις τελευταίες ώρες ακούγεται ότι θα υπάρχει , στο νέο κυβερνητικό σχήμα, υπουργός ή υφυπουργός  για το μνημόνιο. Για την εφαρμογή και την την τήρηση του μνημονίου.

Αυτή την  πληροφορία την απευθύνω στους ανέργους, οι οποίοι δείτε πως ψήφισαν.

... και ο λογαριασμός... 

Αναρτήθηκε από ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΑΝΕΜΟΣ

ΕΚΛΟΓΕΣ: Μια από τα ίδια με μικρές αλλά σοβαρές μεταβολές!!

Τα αποτελέσματα των εκλογών  στην ουσία επανέλαβαν τα κομματικά αποτελέσματα των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου 2015. Αφανείς αλλά πολύ σοβαρές μεταβολές έχουν συμβεί, στην ουσία των επιλογών των ψηφοφόρων και στο τι συνείδηση έχουν αυτοί σχηματίσει από τις εξελίξεις των 8 προηγούμενων μηνών. 

Η γενική εκτίμηση είναι πως πρόκειται για πολύ αρνητικές εξελίξεις. Η πολιτική επιλογή (συνείδηση) του λαού εμφανίζεται να αντιφάσκει διαρκώς και πιο κραυγαλέα από την ταξική και οικονομική θέση της συντριπτικής πλειοψηφίας του. 

Οι εκλογές δίνουν περίπου 93% φιλο-ΕΕ δύναμη και 7% κατά, με διάφορες αποχρώσεις. Επίσης δίνει περίπου 90% ανοικτή φιλο-ευρώ δύναμη. Η δύναμη της ταξικής δικτατορίας του κεφαλαίου να καθοδηγεί τις πολιτικές συνειδήσεις των πολιτών, για μια ακόμη φορά επιβεβαιώθηκε και για μια ακόμη φορά έγινε κατανοητό ότι δεν ανατρέπεται σε επίπεδο επικοινωνιακής πολιτικής και εκλογικών διαδικασιών. 

Συνοπτικά αξίζουν κάποια μικρά σχόλια:

Το ΚΚΕ έχει περίπου το ίδιο ποσοστό με αυτό του Ιανουαρίου 

Ανεξάρτητα του ότι τα ποσοστά δεν αποτελούν για το ΚΚΕ το περιεχόμενο του αγώνα και της ύπαρξής του, είναι φανερό ότι πρέπει τα κομματικά του όργανα να αναλύσουν σε βάθος τη σχέση ΑΦΟΡΜΗΣ ψήφου (εκλογικής και γενικότερα επικοινωνιακής πολιτικής και τακτικης) και ΑΙΤΙΑΣ ψήφου (άντληση δυνάμεων μόνο μέσα από τη διεύρυνση της οργανωτικών δεσμών με την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα και τις μετωπικές πολιτκές). 

Στο ΚΚΕ δεν έρχονται ψηφοφόροι από την επικοινωνιακή πολιτική, τα ωραία λόγια, τις υποσχέσεις ή τις καλές εμφανίσεις όσο και αν αυτό παίζει ρόλο.

Αν δεν γίνει μεταβολή βαθιά στις συνειδήσεις, στη βάση της ταξικής σχέσης, η ψήφος ή δεν θα έρθει ή αν έρθει θα είναι χωρίς υπόβαθρο άρα επιρρεπής να φύγει στην πρώτη ευκαιρία. Αντίθετα, στα αστικά κόμματα η μετακίνηση ψηφοφόρων μεταξύ τους είναι εύκολη με βάση την επικοινωνιακή πολιτική δεδομένου ότι δεν τη συνδέουν με την ταξική τους θέση και πολύ περισσότερο με την ταξική εξουσία την οποία αφήνουν άθικτη κατά την περιήγησή τους από (αστικό) κόμμα σε κόμμα.. 

ΣΥΡΙΖΑ 

Ίδια περίπου ποσοστιαία εκλογική δύναμη. Μια εκλογική δύναμη χωρίς ιδεολογία, πρόγραμμα και όραμα. Μια δύναμη έγκρισης του 3ου μνημονίου. Κυριολεκτική αναστροφή (και διαστροφή;) των συνειδήσεων. Το 35% των ψηφοφόρων του από την αντιμνημονιακή θέση του Ιανουαρίου μετακινήθηκε σε φιλομνημονιακή και ανοικτά φιλο-ΕΕ θέση. Η νέα κυβέρνηση θα έχει τη μικρότερη κοινωνική βάση (κάτω του 40% των ψηφισάντων και πολύ λιγότερο των εκλογέων) η οποία είναι μειοψηφία στο λαό. Είναι άγνωστο πόσο θα αντέξει στις αναταράξεις που έρχονται με το 3ο μνημόνιο.

Ν.Δ. 

Διατηρεί τις δυνάμεις της σε εφεδρεία. Το σύστημα θα τις χρειαστεί μόλις αρχίσει η φθορά Τσίπρα. Τα περί 4ετίας είναι λόγια του αέρα. Σε εποχές κρίσεων η ζωή των αστικών κυβερνήσεων διαρκεί τόσο όσο λάμπουν ακόμη τα ψέματα και οι υποσχέσεις. 

Χ.Α.

 Υπερψηφίστηκε όπως φαίνεται η «πολιτική ανάληψη της ευθύνης του εγκλήματος»! Μια απότερη εφεδρεία του συστήματος, κεφαλαιοποιεί καθημερινώς τα πολιτικά της κεκτημένα σε επίπεδο φασισμού και φασιστικών θέσεων. Κανένας που την ψήφισε δεν είναι χωρίς γνώση του τι είναι το κόμμα αυτό. Άρα υπάρχει σαφής αναβάθμιση σε ανώτερο εγκληματικό επίπεδο του φασιστικού φαινομένου στη χώρα μας. Ο κίνδυνος δεν κρύβεται πια και φαίνεται πως το κεφάλαιο αυτό ακριβώς θέλει, να μη κρύψει τον κίνδυνο και να τον ενσωματώσει με μορφή βίαιης αποδοχής στη συνείδηση του λαού. 

ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ  

Απλή συνάθροιση δυνάμεων με μόνο όραμα να παίξουν σε κάποια στιγμή το ρόλο που δεν κατάφερε να παίξει το Ποτάμι, με τη συμμετοχή σε μια κυβέρνηση αποσυνδεμένη από το προηγούμενο αμαρτωλό παρελθόν. 

Ποτάμι 

Έπαιξε το ρόλο του, έχασε την αξιοπιστία του, και τώρα ή θα αποσυρθεί εθελοντικά ή θα εκφυλιστεί. 

ΑΝ.ΕΛ 

 Στο εσωκαθεστωτικό αστικό πολιτικό παιχνίδι κάποιοι τους ήθελαν έξω για να τραβήξουν το χαλί στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά φαίνεται πως για δεύτερη φορά απέτυχαν. Κατά τα άλλα θα αποτελέσει και πάλι το δεκανίκι και το άλλοθι του ΣΥΡΙΖΑ για κάθε συντηρητική θέση του. Μείωση της δύναμής του χωρίς καμία σημασία 

Ένωση κεντρώων 

 Κάτι μεταξύ αστείου και επικίνδυνου. Αυτοί που ψήφισαν το έκαναν ως διαμαρτυρία για τα άλλα κόμματα αλλά ψήφισαν το πλέον παλαιοκομματικό μόρφωμα. 

ΛΑ.ΕΝ. 

Δεν κατάλαβε ότι το να ξαναζεσταίνεις την σούπα σαν ΣΥΡΙΖΑ νο 2 δεν δίνει προοπτική. Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ και του ΟΧΙ στους οποίους πόνταρε δεν κατάλαβε ότι μέσα σε λίγο διάστημα έγιναν οπαδοί του ΝΑΙ και του μνημονίου νο3. Έπαιξε με αστικά μέσα εκλογολογίας και έχασε σε ένα ανώμαλο γήπεδο. Δεν κατάλαβε ότι το έξω από το ευρώ αλλά μέσα στην ΕΕ, ήταν παιχνίδι με σημαδεμένη τράπουλα σε βάρος του. 

ΑΝΤΑΡΣΥΑ. 

Αύξησε τη δύναμή της. Κάποια στιγμή θα πρέπει να σταθεροποιήσει τη φυσιογνωμία της που κάθε λίγο διαταράσσεται από κάποιες «προσωπικότητές της» ή ομάδες που τη συγκροτούν. Ωστόσο παρά τις διαρροές προς τη ΛΑ.Ε. (οι οποίες δεν δικαιώθηκαν εκεί) διατήρησε και αύξησε τη δύναμή της. 

Αποχή άκυρα λευκά. 

Περί το 43%!!! Επικίνδυνη αδρανής εφεδρεία για την άνθιση του φασιστικού φαινομένου.

Αριστερά και πολιτική

Χριστίνα Παναγιωτακοπούλου: Ο λαός να στρέψει τα βέλη του στον πραγματικό ένοχο. {video}

Ο λαός σήμερα πρέπει να αμφισβητήσει το ίδιο το σύστημα, δηλαδή την εξουσία του κεφαλαίου, τόνισε η Χριστίνα Παναγιωτακοπούλου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, σε προεκλογική συζήτηση το απόγευμα της Πέμπτης στην ΕΡΤ1.

Πρόσθεσε πως για να έχει αποτελέσματα ο αγώνας, θα πρέπει ο λαός να στρέψει τα βέλη του, τον αγώνα του, στον πραγματικό υπεύθυνο, στον πραγματικό ένοχο για την κατάσταση που βιώνει.

Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τις διαφορές ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, η Χρ. Παναγιωτακοπούλου σημείωσε ότι τα δύο κόμματα, παρά τις διαφορές τους, έχουν κοινή στόχευση και γι' αυτό μπορεί να συγκυβερνήσουν.

Σημείωσε, ωστόσο, πως ο ψηφοφόρος δεν πρέπει να μπει στη λογική να επιλέξει καλύτερο διαχειριστή του μνημονίου, καθώς υπάρχει σήμερα μία εμπειρία για το πού οδήγησε η λογική του μικρότερου κακού: Οδήγησε πολλές φορές στο μεγαλύτερο κακό, όπως αποδείχθηκε ιδιαίτερα με την περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ.

Η Χρ. Παναγιωτακοπούλου υπογράμμισε τέλος ότι «όσο ο λαός είναι στην αντιπολίτευση και το ΚΚΕ θα είναι αντιπολίτευση, όταν ο λαός αποφασίσει να πάρει την εξουσία το ΚΚΕ θα δώσει το "παρών"».

Μετεκλογικά σενάρια!!!

Καθώς λίγες μόνο ώρες απομένουν μέχρι τις εκλογές, η συζήτηση εστιάζεται τώρα στην επόμενη μέρα. Με δεδομένη την κοινή προγραμματική βάση όλων των κομμάτων που ψήφισαν το μνημόνιο, τα σενάρια δίνουν και παίρνουν.

Είναι χαρακτηριστικά (και αποκαλυπτικά) όσα δήλωσε χτες σε συνέντευξη ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιος βουλευτής, Αλ. Φλαμπουράρης. Αφού απέκλεισε την πιθανότητα συνεργασίας με τη ΝΔ, μίλησε αναλυτικά για το ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι θέτοντας ορισμένες προϋποθέσεις.

Η πρώτη είναι «ο ελληνικός λαός στις εκλογές, να δώσει εντολή για μια τέτοια σύμπραξη». Και η δεύτερη, «το ΠΑΣΟΚ ή/και το Ποτάμι να αποφασίσουν να απεγκλωβιστούν από τα πρόσωπα, τις θέσεις και τις συμμαχίες που υπερασπίζονται και προωθούν τη νεοφιλελεύθερη πολιτική».

Είναι, καταρχήν, απορίας άξιο, γιατί αυτές οι δύο προϋποθέσεις δεν ισχύουν και για τη ΝΔ, η οποία συγκυβέρνησε με το ΠΑΣΟΚ και μαζί με το Ποτάμι άσκησαν όλη την επιρροή τους για να συμφωνηθεί και να ψηφιστεί το μνημόνιο...

Τα κριτήρια που θέτει ο ΣΥΡΙΖΑ, για να απορρίψει τη συνεργασία με τη ΝΔ και αντίστροφα να «ζεστάνει» τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, είναι πέρα για πέρα κάλπικα και αποπροσανατολιστικά.

Βασίζονται, δηλαδή, σε πλαστές διαχωριστικές γραμμές, αφού, όπως είπαμε, υπάρχει αντικειμενική βάση για σύμπραξη ή/και συγκυβέρνηση όλων των κομμάτων που ψήφισαν το μνημόνιο και υπερασπίζονται τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.

Αλήθεια, πέρα από τις διαφορετικές ιστορικές και πολιτικές καταβολές, υπάρχει κάτι που να αναδείχτηκε στην προεκλογική περίοδο και να σηματοδοτεί μια διαφορά ουσίας ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ; Η απάντηση είναι πως όχι.

Γι' αυτό τώρα ο ένας προσπαθεί να σηκώσει τεχνητά τείχη απέναντι στον άλλον, υπηρετώντας προεκλογικές σκοπιμότητες.

Μετεκλογικά, ακόμα κι αν σ' αυτήν τη φάση δεν υπάρξει συγκυβέρνηση των δύο, για λόγους που σχετίζονται με τη συνολική αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, η σύμπραξη για να εφαρμοστούν τα βάρβαρα μέτρα του μνημονίου πρέπει να θεωρείται δεδομένη.

Από εκεί και πέρα, κυβέρνηση την επομένη των εκλογών θα υπάρξει, είτε βγει πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε η ΝΔ. Και θα είναι μια κυβέρνηση βαθιά αντιλαϊκή, με την έμπρακτη στήριξη του μεγαλύτερου μέρους των κομμάτων που τυπικά θα βρίσκονται στην αντιπολίτευση.

Επομένως, γι' αυτό πρέπει να ανησυχεί ο λαός και όχι για το ποιοι συνδυασμοί κομμάτων θα επιλεγούν για τη συγκυβέρνηση, ανάλογα και με το αποτέλεσμα των εκλογών. Μετεκλογικά, το μόνο αποκούμπι που θα έχει είναι το ΚΚΕ και αυτό πρέπει να δυναμώσει στις εκλογές.

Αξίζει, τέλος, να σημειώσουμε και τούτο: Ο ΣΥΡΙΖΑ, συγκυβερνώντας με τους ΑΝΕΛ, «ξέπλυνε» ένα κομμάτι της αστικής πολιτικής, που υπερασπιζόταν ανοιχτά εθνικιστικές - ρατσιστικές θέσεις. Ψηφίζοντας στη συνέχεια το μνημόνιο, νομιμοποίησε την αντιλαϊκή πολιτική που με συνέπεια υπηρέτησαν ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και την παρουσίασε σαν «μονόδρομο» για το λαό.

Τώρα, «ψήνοντας» τη συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, ετοιμάζεται να παραδώσει και αυτούς «άσπιλους» και «αμόλυντους» στις λαϊκές συνειδήσεις, με το φερετζέ των προϋποθέσεων που βάζει για τη συνεργασία...

"Ρ" 18092015

Θανάσης Παφίλης: Με το ΚΚΕ ενισχυμένο, κερδισμένος θα βγεi ο λαός. {Video}

Με το ΚΚΕ ενισχυμένο, κερδισμένος θα βγει ο λαός, επισήμανε ο Θανάσης Παφίλης, μέλος της ΚΕ και υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ στη Β' Αθήνας μιλώντας στην τηλεόραση του «ΑΝΤ1» το πρωί της Παρασκευής 18 Σεπτέμβρη 2015. 

Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, που τα έχουν δει όλα τον τελευταίο καιρό με όλες τις κυβερνήσεις και έχουν εισπράξει μία βάρβαρη πολιτική, πρέπει να πάνε στην κάλπη και να στηρίξουν το ΚΚΕ, κι ας μην συμφωνούν σε όλα μαζί του. 

Πρόσθεσε ότι ανεξάρτητα από τους καυγάδες, οι προγραμματικές δηλώσεις της επόμενης κυβέρνησης είναι έτοιμες, είναι τα τρία μνημόνια που έχουν ψηφιστεί και ο λογαριασμός που έρχεται είναι βαρύς και αντιλαϊκός.

Χαρακτήρισε παραμύθια τους ισχυρισμούς για ισοδύναμα μέτρα, παράλληλα προγράμματα και επαναδιαπραγματεύσεις, τονίζοντας ότι στις διαπραγματεύσεις δεν γίνεται συζήτηση ούτε για μείωση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, ούτε για την αύξηση των συντάξεων, ούτε για την κατάργηση των 57 φοροαπαλλαγών των εφοπλιστών, αλλά για τα ακριβώς αντίθετα.

Στο πλαίσιο του αδιέξοδου και χρεοκοπημένου καπιταλιστικού συστήματος, μόνο χειρότερα μέτρα θα έρχονται, συνέχισε, γεγονός που επιβεβαιώνει το ΚΚΕ, όταν έλεγε -παρότι δέχθηκε μεγάλη επίθεση- πως στο πλαίσιο της ΕΕ όποια κυβέρνηση και αν βγει θα καταλήξει σε μνημόνια. 

Αναφορικά με την ομολογία του Μιχαλολιάκου για την πολιτική ευθύνη της Χρυσής Αυγής για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ο Θ. Παφίλης κάλεσε το λαό και τη νεολαία να μην παγιδευτεί, αλλά να την καταδικάσει και να την τσακίσει, να ενισχύσει το ΚΚΕ ώστε να είναι αυτό τρίτη δύναμη και όχι η ναζιστική οργάνωση. 

902.gr 

Νίκος Μπογιόπουλος: Κριτήρια ψήφου!!!!

Στις εκλογές γίνεται (υποτίθεται) πολιτική συζήτηση. Η στήλη – το ομολογούμε - δυσκολεύεται να παρακολουθήσει τα φλέγοντα ζητήματα αυτής της προεκλογικής περιόδου. Οπως το αν ο κ.Μειμαράκης είναι πιο ψηλός και πιο «παχιός» από τον κ.Τσίπρα που είναι πιο κοντός και πιο λεπτός. Η’ το άλλο φλέγον ζήτημα για τα «παράλληλα προγράμματα» που τάζουν οι δυο μονομάχοι απευθυνόμενοι σε ψηφοφόρους που διαβιούν – προφανώς – σε κάποια παράλληλα σύμπαντα.

 Ο… «δογματισμός» μας, λοιπόν, μας οδηγεί να σταθούμε τρεις μέρες πριν από τις εκλογές σε ένα ζήτημα που αφορά το δικό μας σύμπαν. Το σύμπαν της κρίσης. Και μάλιστα της κρίσης στο πλαίσιο της οποίας και την ίδια ώρα που 4 εκατομμύρια Έλληνες έχουν ριχτεί στα Τάρταρα της φτώχειας και της ανέχειας, κάποιοι λίγοι, μετρημένοι στα δάκτυλα κερδίζουν.

 Αντί άλλης απόδειξης επ’ αυτού, είναι αρκετά πιστεύουμε τα στοιχεία που μιλούν για τα 560 «πατριωτάκια» μας που μέσα στα χρόνια της κρίσης είδαν τα πλούτη τους να εκτινάσσονται στα 76 δισ. δολάρια  και να ανέρχονται στο 45% του ΑΕΠ της χώρας. Επίσης τα στοιχεία για τα 11 «πατριωτάκια» μας που μέσα στα χρόνια της κρίσης είδαν την περιουσία τους να αυξάνεται από 16 δισ. δολάρια το 2013 στα 18 δισ. δολάρια το 2014 και να κατέχουν σχεδόν το 10% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας. Η’ τα στοιχεία για εκείνο το μόλις 10% του πληθυσμού που είδε τα πλούτη του να εκτινάσσονται τα χρόνια της κρίσης φτάνοντας σήμερα στο σημείο να κατέχει το 56,1% του εγχώριου πλούτου από το 48,6% που συγκέντρωνε το 2007.

 Κατόπιν αυτών δεν χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη θεωρητική ανάλυση για το γεγονός ότι στην Ελλάδα - και στον κόσμο - μία χούφτα εκμεταλλευτών κατέχουν την οικονομική εξουσία. Πράγμα που τους επιτρέπει, όταν οι πολλοί χειμάζονται, εκείνοι να θησαυρίζουν.

Είναι προφανές ότι η οικονομική εξουσία των πατρικίων βασίζεται στο γεγονός ότι ως ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής απομυζούν τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι, σφετερίζονται τους καρπούς που γεννούν το μυαλό και τα χέρια εκατομμυρίων ανθρώπων.

Αυτό όμως είναι και το πρόβλημα, αυτή είναι η αιτία που γεννά τις κρίσεις, τις αβυσσαλέες κοινωνικές ανισότητες: Ότι το προϊόν της παραγωγής, αντί να επιστρέφει στην κοινωνία των εργαζόμενων ανθρώπων που το δημιουργούν,  το ιδιοποιούνται, το παρακρατούν για λογαριασμό τους μια «κάστα» εχόντων, επιβάλλοντας ταυτόχρονα τις πολιτικές που - με ή χωρίς μνημόνια και δανειακές συμβάσεις - φτωχοποιούν τα λαϊκά στρώματα.

Αφού, λοιπόν, αυτό είναι το πρόβλημα, κι αφού παρά τις λιτανείες του σκηνώματος της δήθεν «εθνικής συναίνεσης» αυτή η αντίθεση ανάμεσα στο κεφάλαιο, από τη μια μεριά, και στην εργασία, από την άλλη, είναι ανειρήνευτη και αγεφύρωτη, τότε η λύση - η μοναδική λύση - δεν μπορεί να είναι παρά τούτη:

Από αυτή τη δράκα της οικτρής μειοψηφίας των εκμεταλλευτών πρέπει να της αφαιρεθεί η οικονομική εξουσία, που της επιτρέπει αφενός να καταχράται τον πλούτο που παράγει μια ολόκληρη κοινωνία, αφετέρου να ρίχνει στον Καιάδα εκείνους που τον δημιουργούν.

Αλλά: Η μόνη ικανή και αναγκαία συνθήκη, η πρώτη και βασική προϋπόθεση για να αφαιρεθεί η οικονομική εξουσία από την πλουτοκρατία είναι να της αφαιρεθεί η πολιτική εξουσία, που σε κυβερνητικό επίπεδο την ασκεί μέσω των μονοκομματικών, δικομματικών, τρικομματικών και κάθε λογής αριθμού και απόχρωσης εκπροσώπων της ώστε να θωρακίζει και να αναπαράγει θεσμικά, νομοθετικά, κατασταλτικά, ιδεολογικά το καθεστώς της οικονομικής της εξουσίας.

    Εν ολίγοις:

Είναι η πολιτική εξουσία του κεφαλαίου που επιτρέπει στους λίγους να διαθέτουν πολλαπλάσιο πλούτο από ολόκληρο το ΑΕΠ της χώρας φορτώνοντας στο λαό τα χρέη των «άδειων» ταμείων.

Είναι η πολιτική εξουσία που τους επιτρέπει να ρημάζουν στη λιτότητα τον εργάτη για να επιδοτούνται βιομήχανοι, τραπεζίτες, εφοπλιστές και εργολάβοι.

Είναι η πολιτική εξουσία που τους επιτρέπει να χρησιμοποιούν το κράτος ως κράτος των μονοπωλίων και ως συλλογικό τους «κομματάρχη» που υπαγορεύει δεινά, επιβάλλει χαράτσια, στερεί δικαιώματα, τρομοκρατεί, απειλεί και βγάζει κέρδη από την ίδια τη δυστυχία της φτωχολογιάς.

Είναι η πολιτική εξουσία που τους επιτρέπει να λεηλατούν όλα τα γεννήματα και να φορτώνουν στον «κοπρίτη» λαό τη ρετσινιά ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε».

Είναι η πολιτική εξουσία που τους επιτρέπει να ταΐζουν τοκογλύφους στέλνοντας το λογαριασμό με τους τόκους στους εργαζόμενους.

Είναι η πολιτική εξουσία που επιτρέπει στην πολιτική απάτη να φοράει τον φερετζέ της δήθεν Αριστεράς, στα Μνημόνια τη μάσκα της «κοινωνικής δικαιοσύνης» και στους εκπροσώπους του παλιού δικομματισμού το ταγεράκι της αρσακειάδας.

Αυτή η εξουσία, που σε πολιτικό επίπεδο δεν είναι άλλη από την εξουσία των μονοπωλίων και των κομμάτων τους, πρέπει να ανατραπεί. Και να αντικατασταθεί από μια λαϊκή εξουσία, με μια κυβέρνηση βγαλμένη μέσα από τα σπλάχνα του λαού, η οποία σε κάθε βήμα της και ανά πάσα στιγμή θα τελεί υπό διαρκή εργατικό και λαϊκό έλεγχο.

Αυτή η εξουσία - για να είναι του λαού και εφόσον είναι του λαού - δεν μπορεί να ορέγεται κυβερνητικούς θώκους όπου μέσα στο αστικό πλαίσιο θα συνδιαλέγεται με τους σφαγιαστές του λαού και θα υπογράφει μαζί τους Μνημόνια, παζαρεύοντας με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό τα «ισοδύναμα» με τα οποία θα γίνει ο σφαγιασμός του λαού.

Αυτή η εξουσία - για να είναι του λαού και εφόσον είναι του λαού - δεν μπορεί να δημιουργεί αυταπάτες ότι θα κάνει τους σφαγιαστές ...συνεννοήσιμους ή να πουλά σαν «σωτηρία» του λαού την «αριστερή» πολιτική μεθαδόνη ότι οι σφαγιαστές θα επιδείξουν διάθεση... αναστολής και χρονικής μετάθεσης του (δεδομένου, όμως) σφαγιασμού του λαού.

Αυτή η εξουσία - για να είναι του λαού και εφόσον είναι του λαού - δεν εξαπατά τον λαό, δεν τον προδίδει, δεν βαφτίζει το κρέας – ψάρι, δεν προστρέχει στη «γενναιοδωρία» των τοκογλύφων για να αποκομίσει κάποια «αναστολή πληρωμής», αλλά προχωρά σε μονομερή διαγραφή του χρέους διακηρύσσοντας προς κάθε κεφαλαιοκράτη, ιμπεριαλιστή πιστωτή, νέτα - σκέτα, ότι το χρέος αυτό δεν αφορά τον λαό, δεν είναι του λαού, ότι το χρέος για το οποίο μιλούν και το οποίο ο λαός, ως μη όφειλε, το έχει πληρώσει επανειλημμένως, είναι χρέος της πλουτοκρατίας και ότι η λαϊκή εξουσία αρνείται να αναγνωρίσει το χρέος της πλουτοκρατίας ως χρέος του λαού.

Αυτή η εξουσία - για να είναι του λαού και εφόσον είναι του λαού - δε συνεχίζει να κρατά την Ελλάδα δεσμευμένη, αλυσοδεμένη μέσα στο σφαγείο, αλλά την αποδεσμεύει από τους δυνάστες του λαού, πετά έξω την ΕΕ, πετά έξω το ΔΝΤ, πετά έξω τους ντόπιους και ξένους νταβατζήδες που μόνη τους «πατρίδα» είναι το κέρδος.

Αυτή η εξουσία - για να είναι του λαού και εφόσον είναι του λαού - γεννιέται και στηρίζεται από την ταξική ενότητα και την ενιαία πάλη των λαϊκών στρωμάτων έχοντας ως λυδία λίθο της αποστολής της και του καθημερινού βηματισμού της το πέρασμα όλου του παραγόμενου πλούτου στα χέρια του λαού.

Αλλά: Το πέρασμα όλου του παραγόμενου πλούτου στα χέρια του λαού δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί με τίποτα λιγότερο από την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής!

Και αυτό δεν μπορεί να υλοποιηθεί παρά μόνο από μια εξουσία που - για να είναι του λαού και εφόσον είναι του λαού - προκύπτει και προχωρά μέσα από την ταξική ανυπακοή του μετώπου της εργατιάς και όλων των καταπιεσμένων με τα μονοπώλια.

Προχωρά μέσα από την οργανωμένη, σχεδιασμένη, αταλάντευτα προσανατολισμένη και αποφασιστική εκείνη συμμαχία των πληβείων, που για να είναι νικηφόρα και όχι «άλμα στο κενό», όχι μια ηττημένη ουτοπία, όχι μια προδοσία της ελπίδας που θα σημαίνει επιστροφή πιο βαθιά στη βαρβαρότητα, δεν μπορεί παρά - σε κάθε βήμα διεκδίκησης και του πιο «μικρού», σε κάθε καθημερινή μάχη για την ανακούφιση του λαού - να έχει μια προμετωπίδα:

Την κατάργηση της κεφαλαιοκρατικής ιδιοκτησίας. Το πέρασμα από την ιδιοποίηση των κερδών και τη συνακόλουθη «κοινωνικοποίηση» των ζημιών, στην κοινωνικοποίηση των προϊόντων του ανθρώπινου μόχθου. Την έξωση, τελικά, από το προσκήνιο της Ιστορίας όλων των πολιτικών εκπροσώπων του φιλοτομαρισμού.

 Πιστεύουμε ότι τα παραπάνω συνιστούν ασφαλέστερα κριτήρια ψήφου από το ύψος του κ.Τσίπρα ή από το μουστάκι του κ.Μειμαράκη.

Οι ''μεσσίες'' και ο ελληνικός λαός. Μα πόσο μ.........ς είναι!!!!!!!!! Όλοι την ίδια τύχη έχουν.

ΠΑΣΟΚ: Παπανδρέου-Βενιζέλος

ΝΔ: Σαμαράς-Καραμανλής

ΣΥΡΙΖΑ: Τσίπρας-Βαρουφάκης

Ολοι την ίδια τύχη έχουν