1. Ο Σόιμπλε δεν ενδιαφέρεται τι θα πληρώσει την ημέρα της Κρίσεως. Δεν τον προσβάλλει τίποτα. Είναι μια τυπική γερμανική μηχανή που υποδύεται την αυθεντία. Σκληρός, υπερόπτης, παίζει με όλους μέσα από τη μοναδική οπτική που γνωρίζει, του κέρδους και της πλήξης του. Οποιος συνομιλεί μαζί του απλά συναινεί στη δική του εξαφάνιση. Η καταστροφή της Ευρώπης που εκπροσωπεί ο Σόιμπλε πρέπει να αρχίσει από τα κέντρα της και να μην έχει το χαρακτήρα μιας απελπισμένης ακρότητας, αλλά μιας έμμονης ιδέας που δύσκολα την εγκαταλείπει κανείς. Μόνο έτσι θα γνωρίσουμε μια άμεση και αδιαμφισβήτητη λύση σε αυτό το δράμα. Οσο δεν μπορούμε να κατανοήσουμε ότι είμαστε μια παρέκκλιση στον κανόνα της Ευρώπης, θα παραπαίουμε ελπίζοντας μόνο στην ελεημοσύνη των Γερμανών.
2. Η φιλανθρωπία ήταν η φυσική κατάληξη της ελληνικής κοινωνίας. Ο λιτός βίος δεν θ' αργήσει να γίνει ατιμωτικός, αφού ήδη τα φτωχότερα στρώματα της κοινωνίας περνάνε στην ελεημοσύνη του κράτους.
3. Τα δελτία σίτισης αντικαταστάθηκαν με τα χαρτιά απορίας και τώρα με τα κουπόνια. Η «καλή πράξη» προς τον συνάνθρωπο γίνεται στιγματισμός, το στοιχειώδες ενδιαφέρον του κράτους μέσω της διανομής κουπονιών στα ασθενέστερα τμήματα της κοινωνίας απομακρύνει ακόμη περισσότερο τον πολίτη από το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον, τον υποβάλλει σε μόνιμη κατάσταση ανησυχίας και τελικά τον καθηλώνει στην κατηγορία των λούμπεν. Η ζωή του αποσύρεται και η στοιχειώδης επιβίωση εδραιώνεται ως μόνιμη κατάσταση της καθημερινότητάς του.
4. Μακάριος ο φιλάνθρωπος! Αποφεύγει την πραγματικότητα χωρίς να κουνήσει το δαχτυλάκι του. Δεν τον απασχολεί κανένα βαθύ νόημα περί ύπαρξης, δεν έχει την παραμικρή ενοχή, όλα συντελούνται σ' ένα ψυχρό διάγραμμα. Οι ανέστιοι που εμφανίζονται μπροστά του ασταμάτητα οφείλουν να τον ευγνωμονούν για το κόκαλο που βρέθηκε στο χέρι τους. Κάθε φιλάνθρωπος πιστός στην αποστολή του ακολουθεί με κλειστά μάτια την ακατανίκητη πίστη για το ύψιστο καθήκον που έχει, να σώσει αυτό το αλλοτριωμένο προϊόν, τον πολίτη.
5. Ενα απέραντο φιλανθρωπικό ίδρυμα, αυτή θα είναι η νέα επικράτεια στην οποία θα πρέπει να βρει μια νέα θέση ο πολίτης. Αυτός που πρόσφερε τα μέγιστα στην πατρίδα του σύρεται τώρα στον ευτελισμό, σε μια νέα αρχή, την οποία σχημάτισαν δυνάμεις της αχαλίνωτης αγοράς, γνωστές για τη μοιραία τους απάθεια στα ανθρώπινα. Η κατάσταση του πολίτη γίνεται επώδυνη, αφού σβήνει μέσα του κάθε επιθυμία. Από δω και στο εξής δεν θα τον ενοχλεί ότι δεν τον «υπολογίζει» κανείς, αλλά ότι και ο ίδιος σε λίγο δεν θα υπολογίζει τον εαυτό του.
6. Εχει σχηματιστεί ήδη ένας αξιοσέβαστος αριθμός αυτοχείρων προκειμένου να προστατέψουν την οικογένειά τους από τη συρροή των πιστωτών. Βλέπεις, δεν διαπνέονται όλοι από την ίδια ευαισθησία και τους ίδιους λόγους προσωπικής αξιοπρέπειας. Κι όμως, μέσα στο καθημερινό μας χάλι διακρίνω εκείνη τη λυσσαλέα επιθυμία την οποία περιέγραφε διεξοδικά ο Μπαλζάκ, για μια αναμέτρηση εφ' όλης της ύλης. Αν όλοι οι βολεμένοι της Ευρώπης πουλάνε τρέλα πάνω στο κεφάλι μας, θα πρέπει να τους απαντήσουμε με την πιο δημοφιλή γιορτή του Μεσαίωνα, τη γιορτή των τρελών.
"Ρ"09032015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου