Με νόμο οι μισθοί κατατίθενται
αναγκαστικά σε τραπεζικούς λογαριασμούς. Το ίδιο και οι συντάξεις. Ομως, αυτό
που στην καλύτερη των περιπτώσεων μπορεί να ιδωθεί σαν αποταμίευση για τις δυο
τρεις μέρες που τα χρήματα μένουν στον τραπεζικό λογαριασμό, τώρα πια αντιμετωπίζεται
σαν «επένδυση». Και έτσι στις στατιστικές τους οι τράπεζες, όταν καταγράφουν
μείωση καταθέσεων που αντιστοιχούν σε μείωση μισθών, μιλάνε για μείωση
επενδύσεων. Κι αντί να αναφέρονται στον εξαναγκασμό των εργατών να καταφύγουν
στα γνωστά τοκογλυφικά δάνεια των τραπεζών, μιλάνε για «χρηματοδότηση» του
νοικοκυριού από το δανεισμό.
Το επόμενο βήμα είναι το
«κούρεμα» των μισθών που ως καταθέσεις - επενδύσεις θεωρούνται κεφάλαιο και
έτσι δεν μπορεί παρά να «κουρευτεί» και αυτό στα πλαίσια ενός γενικού
«κουρέματος» του τραπεζικού κεφαλαίου.
Γι' αυτή τη νόμιμη
κλοπή, οι τραπεζίτες χειροκροτούνται ως μαγκιόροι διαχειριστές κεφαλαίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου