Η "Δημοκρατία" τους!!!!!!!!!!!!!!

«Εφημερίς της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας. Τεύχος δεύτερο. Αρ. Φύλλου 1139, 11 Μαΐου 2013. ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ. Ο Πρωθυπουργός έχοντας υπόψη τις διατάξεις… Την υπ’ αριθμ. 6211/11-5-2013 εισήγηση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων… Την επιτακτική ανάγκη αποτροπής των απειλούμενων δυσμενών συνεπειών από τη προταθείσα , με τη από 10 Μαΐου 2013 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΟΛΜΕ , εικοσιτετράωρη απεργία την 17^η Μαΐου 2013 πρώτη μέρα διεξαγωγής των Πανελλήνιων Εξετάσεων…αποφασίζουμε:1. Κηρύσσουμε σε κατάσταση πολιτικής κινητοποίησης το σύνολο των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και των αναγκαίων πόρων…» (Από το ΦΕΚ της επιστράτευσης των εκπαιδευτικών)

 Να λοιπόν πως μετά την επιστράτευση των εργαζόμενων στους ΟΤΑ και των ναυτεργατών η κυβέρνηση προχωρά και στην επιστράτευση των καθηγητών όχι για απεργία που έκαναν, αλλά για απεργία που το Δ.Σ της ΟΛΜΕ προτείνει στις Γενικές Συνελεύσεις των καθηγητών για να κάνουν. Δηλαδή είναι αυτό που λέμε ότι «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν». Προληπτική(!) δηλαδή απαγόρευση του δικαιώματος της απεργίας και όλα αυτά δήθεν για το καλό των παιδιών μας. Ποιοι, αυτοί που με την πολιτική τους έχουν αναγκάσει τις οικογένειες να «ματώνουν» κυριολεκτικά οικονομικά όχι μόνο για να μπουν τα παιδιά τους σε μία σχολή, αλλά και μέχρι να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους σ’ αυτή (π.χ ανύπαρκτη η φοιτητική μέριμνα). Και το κυριότερο , ενδιαφέρονται υποτίθεται για τα παιδιά μας, αυτοί που έχουν «καταφέρει» να οδηγήσουν στην ανεργία πάνω από το 60% της νεολαίας (κατά πλειοψηφία νέων με πτυχία) και πολλούς από αυτούς στη ξενιτιά για να βρουν»μία θέση στον ήλιο».

Η επιστράτευση των καθηγητών από την κυβέρνηση αποκαλύπτει την αντιδραστικότητα των αλλαγών στην παιδεία. Δείχνει τι σημαίνει εκπαιδευτικός στο "νέο σχολείο" της αγοράς, της λεγόμενης αξιολόγησης, του υποσιτισμού, των ταξικών φραγμών. Η εξέλιξη αυτή επιβεβαιώνει περίτρανα ότι θέλουν δάσκαλο σκυφτό κι αμόρφωτο λαό. Δείχνει όμως επίσης, ότι το ζήτημα της παιδείας είναι λαϊκό πρόβλημα, είναι υπόθεση του λαού και της πάλης του.

Το ζήτημα δεν αφορά μόνο τους καθηγητές, θα πρέπει να αφορά όλους μας. Μαζί με την κατάργηση κοινωνικών δικαιωμάτων (π.χ μισθοί, συντάξεις, εργασιακές σχέσεις κ.α) έχουμε πλέον και την κατάργηση πολιτικών-συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. Ο αντιδημοκρατικός-αυταρχικός κυβερνητικός κατήφορος δεν έχει τελειωμό. Όσο δεν αντιδρούμε, όσο είμαστε επιρρεπείς στα ψεύτικα επιχειρήματα που καλλιεργεί με τα φιλικά της μεγάλα ΜΜΕ, για «συντεχνίες» κ.α προσπαθώντας να στρέψει την μία κατηγορία του λαού ενάντια στην άλλη (π.χ δημόσιοι υπάλληλοι εναντίον ιδιωτικών κ.α), τόσο η συγκυβέρνηση θα μας «δένει χειροπόδαρα» περισσότερο. «Νόμος και τάξη» σημαίνει από τη μια καταστολή, συκοφάντηση, ανεργία, απολύσεις και από την άλλη φόβος και σκυμμένα κεφάλια. Η κυβέρνηση να πάρει δυναμική απάντηση. Θα πρέπει και σε τοπικό επίπεδο από φορείς και σωματεία (και όχι μόνο εκπαιδευτικών και γονέων) να παρθούν άμεσα πρωτοβουλίες αγωνιστικής καταδίκης της κυβερνητικής απόφασης.

 η άλλη άποψη