Αν ακολουθούσε κανείς την Πασοκιά των Συριζαίων, θα έλεγε πως σπαράζει η ψυχή του από τον “αριστερό εμφύλιο” και τα άπειρα βέλη που εξαπολύουν εναντίον του ΚΚΕ -λες και αυτό κυβερνά- αντί να χτυπάνε την επάρατο Δεξιά. Αλλά η Πασοκιά είναι δεύτερη φύση του ΣΥΡΙΖΑ. Μπορείς να την τρολάρεις, να την παρακολουθείς στωικά, είναι μάταιο όμως να περιμένεις πως θα αλλάξει.
Από την άλλη, το γέλιο βγαίνει δύσκολα στις μέρες μας. Και είναι κρίμα να μην αναγνωρίζουμε την κωμική φλέβα τη γελοιότητα κειμένων σαν τη στήλη στην προτελευταία σελίδα του Documento, που παρουσιάζει το ΚΚΕ σαν ένα κόμμα που γερνάει και τον Κουτσούμπα σαν τον αγέλαστο άνθρωπο από πέτρα -που μπορεί να είναι κάποιο είδος υπερήρωα.
Κάπως έτσι δηλαδή -όπως προτείνει ο Poe-Xania. Είναι πολύ ενδιαφέρον σε κάθε περίπτωση, ότι μέσα σε λίγες μέρες, οι φιλελέ του liberal και τα συριζόφωνα του Βαξεβάνη αποφασίζουν να κάνουν επίθεση στο πρόσωπο του γγ, με διαφορετικές αφορμές βεβαίως – βεβαίως, κάνοντας πράξη το λενινιστικό “Βαδίζουμε χωριστά – χτυπάμε μαζί” (το ΚΚΕ).
Αφού διαβάσετε το κείμενο-καρικατούρα του Ι.Σ.Καριώτη, παλαίμαχου στο είδος, μπορούμε να προχωρήσουμε στην ερμηνευτική ανάλυση κάποιων σημείων του κειμένου, που ήταν ασορτί με την προσφορά της εφημερίδας -γτπ, όπως θα έγραφε και ένας νέος της εποχής.
Το ΚΚΕ αποξηραίνεται, στεγνώνει, χάνει εκείνη τη μαρξιστική υγρασία που κάποτε επαγγέλθηκε την επαναστατική αλλαγή της καπιταλιστικής ερήμου σε σοσιαλιστική κοιλάδα της αφθονίας.
Μαρξιστική υγρασία… Γκάβλα κι επανάσταση, που λένε. Ευτυχώς υπάρχουν κι αυτοί που τα κάνουν μούσκεμα και διατηρούν τα επίπεδα της επαναστατικής υγρασίας υψηλά. Όποιος διαβάσει πάντως προσεκτικά το παραπάνω απόσπασμα, θα διακρίνει μια λεπτή ειρωνεία για τη “σοσιαλιστική κοιλάδα της αφθονίας”. Τη λες και υπεράσπιση της καπιταλιστικής ερήμου -με ανθρώπινο πρόσωπο πάντα.
Αν ήθελε κανείς να προσδώσει στο σημερινό ΚΚΕ το πρόσωπο ενός ανθρώπου, θα διάλεγε ασφαλώς τον Δημήτρη Κουτσούμπα. (…) Ως φυσιογνωμία, λόγος, χαμόγελο, στήσιμο, αντανακλαστικά, ο καθένας έτσι φαντάζεται το ΚΚΕ. Οικονομία στα χαμόγελα, σκληρές καταγγελίες
Φρέσκος ροζ λόγος, με πολιτική ουσία, χωρίς στερεότυπα. Την επόμενη φορά που θα δείτε στην Κατιούσα βίντεο με το ΓΓ να χορεύει ή κάποια άλλη ανθρώπινη στιγμή του, πριν αρχίσετε τα ειρωνικά σχόλια για “παραπολιτικό κουτσομπολιό”, σκεφτείτε αυτό το απόσπασμα, και θα καταλάβετε τι και πώς -γιατί το ανεβάζουμε. Η πλάκα είναι πως λέει για “οικονομία στα χαμόγελα” κτλ, για τον Κουτσούμπα που τον πρώτο χρόνο που ήταν γραμματέας δε σταματούσε στις ομιλίες του να ανοίγει διάλογο με το κοινό και να σχολιάζει τα συνθήματα. Τόσο ξύλινος…
διακόσιες ταξικές λέξεις που απαντούν σε όλα τα σύγχρονα προβλήματα – από το σύμφωνο συμβίωσης και την ταυτότητα φύλου μέχρι τα ναρκωτικά και την Ευρώπη.
Εδώ κολλάει ένα παλιό σκετς του Ζαραλίκου, που λέει πάνω-κάτω τα εξής: δεν μπορείς να πας να μιλήσεις στο Συριζαίο, που έχει πιει δυο μπάφους και πέντε μπύρες, και να αρχίσεις να του λες για “λυκοσυμμαχία” και άλλες σύνθετες, πολυσύλλαβες λέξεις. Θα του διαλύσεις το μυαλό, δεν τον λυπάσαι;
Ομως ο Κουτσούμπας μεγαλώνει. Το ΚΚΕ γερνάει.
Ο Κουτσούμπας μεγαλώνει -οι άλλοι βάφουν τα μαλλιά τους και μένουν πάντα παιδιά. Και το ΚΚΕ γερνάει. Ευτυχώς δεν αργεί πολύ το Φεστιβάλ της ΚΝΕ το Σεπτέμβρη, οπότε μπορεί να έρθει μια βόλτα ο Ι.Σ.Καριώτης, να δει πόσο γερασμένη είναι η ΚΝΕ και η απήχησή της στη νεολαία, και μια βδομάδα μετά να πάει στο Φεστιβάλ της Νεολαίας Σύριζα -που δε γερνάει ποτέ γιατί πατάει συνεχώς επανεκκίνηση με λιγότερα μέλη από πριν- και να ανοίξει το μάτι του, από τα άδεια καθίσματα και τους κενούς χώρους.
το ΚΚΕ πετρώνει. Και ο γραμματέας του γίνεται μπροστά στα μάτια μας ο άνθρωπος από πέτρα.
Ηλεκτρικός Περσέας σε πηγάδι…
Η ανάλυση του κειμένου πέφτει στο επίπεδο “πέτρα-ψαλίδι-χαρτί”. Ο Κουτσούμπας γίνεται κάτι σαν Stone-Man, ένας νέος υπερ-ήρωας. Βασικά ο συνειρμός του συντάκτη ήταν με τον Ατσάλινο (Στάλιν), αλλά τον απέφυγε για να μη γυρίσουν μπούμερανγκ.
Αν η πραγματικότητα δεν τον βολεύει, τόσο το χειρότερο γι’ αυτή. Ας περάσει, ας κάνει ό,τι θέλει, ας πλημμυρίσει τον κόσμο με καπιταλιστική ασχήμια. Τον Δημήτρη Κουτσούμπα, εικόνα και ομοίωση του σημερινού ΚΚΕ, δεν πρόκειται να τον επηρεάσει, να τον αγγίξει
Το ΚΚΕ δεν αλλάζει ποτέ και δεν κάνει τίποτα για να αλλάξει την πραγματικότητα. Αυτό δεν εμποδίζει βέβαια το μέσο Συριζαίο να σου πει την ίδια στιγμή τα πάντα και τα αντίθετά του: ότι το ΚΚΕ αλλάζει και γίνεται πιο σταλινικό. Ότι το ΚΚΕ αλλάζει και γίνεται τροτσκιστικό. Ή ότι το ΚΚΕ αλλάζει και δεν πιστεύει στο πρόγραμμά του για κυβέρνηση ΑΑΔΜ -αυτή ήταν η γραμμή το 2012.
Το ΚΚΕ δεν αλλάζει και γίνεται πέτρα. Το ΚΚΕ γερνάει, γιατί δεν αλλάζει. Ενώ ο πολιτικός χαμαιλεοντισμός του νέου ΠΑΣΟΚ, βρίσκει το ελιξίριο της αιώνιας νεότητας στη σκουριά της σοσιαλδημοκρατίας. Δε διστάζει να μπλέξει με τα υγρά της πραγματικότητας, να αντισταθεί στην καπιταλιστική ασχήμια με μεθόδους ομοιοπαθητικής -διαλεκτικό κόλπο για να την νικήσει από μέσα- να βάλει μάσκες “αριστερής” ομορφιάς για να ξεγελάσει το εκλογικό κοινό, να κάνει μπότοξ με αγνά πασοκικά υλικά, από το παλιό με το οποίο θα ξεμπέρδευε.
Ας κλείσουμε κι εμείς ποιητικά -όχι με Μπρεχτ, αλλά κάτι θα βρούμε. Ήρθε λοιπόν η ώρα να διορθώσουμε με “σοσιαλδημοκρατικά υγρά” το γνωστό στίχο και να παραδεχτούμε όλοι μαζί πως τα πράγματα άλλαξαν, γιατί πλέον “ο οπορτουνισμός είναι η νιότη του κόσμου”.
πηγή Κατιούσα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου