Κύριε Πρόεδρε.
Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο για το θέμα της ΠΓΔΜ, σήμερα, όμως, το θέμα εισάγεται επίσημα και προ της ημερήσιας διάταξης.
Καμιά αντίρρηση ασφαλώς ως προς αυτό, και με την ευκαιρία αυτή η «Λαϊκή Συσπείρωση Θεσσαλονίκης», ο συνδυασμός του ΚΚΕ, θα τοποθετηθεί συνολικά για ένα θέμα, που μπήκε ορμητικά στη δημοσιότητα και οι διαπραγματεύσεις του εξελίσσονται με γρήγορους ρυθμούς.
Κατ’ αρχήν, ποτέ, ίσως, για ένα θέμα, όπως αυτό της ΠΓΔΜ, που έχει τόσο μεγάλες και ποικίλες διαστάσεις, τελικά, η δημόσια συζήτηση δεν περιορίστηκε, χρόνια τώρα, μονότονα και μονόπλευρα στο ονοματολογικό της γειτονικής χώρας προσπερνώντας και αποσιωπώντας την πραγματική ουσία του θέματος.
Κι αυτό, όπως θα δούμε, δεν είναι καθόλου τυχαίο!
Η ουσία των εξελίξεων γύρω από το θέμα των Σκοπίων δεν αφορά μόνο τις σχέσεις της χώρας μας με την ΠΓΔΜ.
Είναι κομμάτι των συνολικότερων επικίνδυν
ων σχεδιασμών που προωθούν εδώ και χρόνια και τώρα πιο έντονα το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και η ΕΕ με σκοπό να ενισχύσουν την οικονομική-πολιτική και στρατιωτική τους παρουσία στα Βαλκάνια -τα Δυτικά εν προκειμένω- και την ευρύτερη περιοχή.
Για να βγουν πιο ενισχυμένες στο άγριο ανταγωνισμό τους με άλλες δυνάμεις όπως η Ρωσία κυρίως, αλλά και η Κίνα, για το ποιος θα ελέγχει τις πηγές και τους δρόμους της ενέργειας, τα δίκτυα των μεταφορών και τα μερίδια των αγορών.
Γι’ αυτό καίγονται τα Νατοϊκά επιτελεία και η σύνοδος του ΝΑΤΟ του Ιούλη γίνεται ορίζοντας για την επίτευξη συμφωνίας
Γι’ αυτό και η πρεμούρα της ΕΕ να πατήσει πιο γερά πόδι στην περιοχή τώρα που οι ανταγωνισμοί φουντώνουν
Γι’ αυτό και η ελληνική κυβέρνηση –όπως και αυτή της ΠΓΔΜ- εντάσσονται και με προθυμία ανταποκρίνονται σε αυτούς τους σχεδιασμούς.
Αυτό, άλλωστε, είναι και το πραγματικό περιεχόμενο της λεγόμενης «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» της χώρας, δηλαδή του ελληνικού κεφαλαίου ώστε να πάρει μέρος στο πλιάτσικο που διεξάγεται στην περιοχή.
Η ελληνική αστική τάξη, λοιπόν, αφού φόρτωσε στο λαό τα βάρη της κρίσης με τα μνημόνια των κυβερνήσεών της, επιχειρεί να επανακάμψει πιο ισχυρή στα Βαλκάνια, να κερδίσει θέσεις σε κλάδους που ιεραρχεί, επωφελούμενη από την ένταξη αυτών των χωρών στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Γι’ αυτό και η κυβέρνηση βιάζεται να κλείσει ζητήματα για λογαριασμό του κεφαλαίου, αδιαφορώντας αν ανοίγει έτσι παράθυρα μεγάλων κινδύνων και για τον ελληνικό λαό και τους άλλους λαούς της περιοχής.
Αποδεικνύεται, έτσι, ότι η εξωτερική πολιτική δεν είναι παρά η προέκταση και η άλλη πλευρά της αντιλαϊκής εσωτερικής πολιτικής.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη κοροϊδία, δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα ότι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ θα διασφαλίσουν την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή, ότι θα προστατέψουν τη χώρα μας από τους κινδύνους.
Όλοι θυμόμαστε ότι το ΝΑΤΟ κι η ΕΕ πρωτοστάτησαν στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και τότε ακριβώς είναι που δημιουργήθηκε και το πρόβλημα με τα Σκόπια.
Όλοι γνωρίζουμε ότι είναι αυτοί οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί που ξαναχάραξαν με το αίμα των λαών το χάρτη των Βαλκανίων και δημιούργησαν κράτη-προτεκτοράτα για τα συμφέροντά τους.
Και καλό είναι να μη ξεχνάμε ποτέ ότι είναι αυτοί που αξιοποιούν μειονοτικά ζητήματα υπαρκτά ή ανύπαρκτα υποδαυλίζοντας εθνικισμούς και αλυτρωτισμούς.
Δε χρειάζεται να πάμε μακριά. Οι ίδιες οι σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας αποδεικνύουν περίτρανα ότι η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ όχι μόνο δεν εξασφαλίζει την ειρήνη και την εδαφική ακεραιότητα, αλλά αντίθετα αποτελεί παράγοντα όξυνσης των προβλημάτων και αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας.
Μα ακόμα κι αυτή η σημερινή πορεία των βαλκανικών χωρών προς το ΝΑΤΟ και την ΕΕ συνυπάρχει με αμφισβητήσεις συνόρων και μεγαλοϊδεατικές βλέψεις από αυτές.
Με βάση τα παραπάνω, λοιπόν, εξηγείται απόλυτα γιατί στη χώρα μας το «δέντρο» του ονόματος της γειτονικής χώρας κρύβει το «δάσος» των επικίνδυνων σχεδιασμών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Κι έτσι, εξηγείται γιατί τόσο ο κοσμοπολιτισμός της κυβέρνησης και όσων από την αστική τάξη τη στηρίζουν –κοσμοπολιτισμός στον οποίο έχει ενεργό ρόλο και διαπρέπει ο δήμαρχος της Θεσσαλονίκης-
Όσο κι εκείνες οι δυνάμεις που επενδύουν στον εθνικισμό και τον αλυτρωτισμό δε βγάζουν τσιμουδιά για την ουσία του θέματος, γιατί πολύ απλά, συμφωνούν με τους ευρωνατοϊκούς σχεδιασμούς.
Κι εδώ έχουν τεράστιες ευθύνες όσοι ψαρεύουν στα θολά νερά του εθνικισμού -όπως η ΝΔ και άλλοι- γιατί αθωώνουν τις εθνικιστικές και φασιστικές δυνάμεις
Και ταυτόχρονα, δίνουν πάσα στην κυβέρνηση να παρουσιάζει τα επικίνδυνα σχέδια των ιμπεριαλιστών ως προοδευτικά.
Να γιατί, λοιπόν, κοσμοπολίτες και εθνικιστές προκειμένου να μη φανεί αυτή τους η συμφωνία με το επικίνδυνο σκηνικό που στήνεται στην περιοχή κάτω από τη νατοϊκή ομπρέλα -κάτω από την οποία διεξάγονται και οι διαπραγματεύσεις-, αποπροσανατολίζουν και αναγορεύουν σε κύριο ζήτημα το όνομα και τα βαφτίσια της γειτονικής χώρας βάζοντας ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές στο λαό.
Εμείς, το ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή, από το 1992 που τέθηκε το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, τοποθετηθήκαμε ανοιχτά και καθαρά από θέσεις αρχών με στόχο την προώθηση της φιλίας των λαών και βέβαια ενάντια στα αιματοβαμμένα σχέδια των ιμπεριαλιστών και σε κάθε αλλαγή συνόρων στην περιοχή.
Πήγαμε κόντρα στο κυρίαρχο εθνικιστικό ρεύμα που καλλιεργούσαν όλα τα άλλα πολιτικά κόμματα.
Ανάμεσά τους και το κόμμα του Συνασπισμού (μετέπειτα ΣΥΡΙΖΑ), που μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, υπέγραφε τα κοινά ανακοινωθέντα και επιτίθονταν στο ΚΚΕ, τροφοδοτώντας την αντικομμουνιστική υστερία.
Πού στηρίζεται η θέση του ΚΚΕ;
Μα πάνω σε ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός:
Η Μακεδονία είναι μια μεγάλη γεωγραφική περιοχή, η οποία μετά το τέλος των βαλκανικών πολέμων μοιράστηκε σε τέσσερις βαλκανικές χώρες με την Ελλάδα να παίρνει το 51%, η Σερβία το 39%, η Βουλγαρία το 9,5% και η Αλβανία το 0,5%.
Αυτή είναι η Διεθνής Συνθήκη του Βουκουρεστίου του 1913 την οποία υπέγραψε τότε ο Ελ. Βενιζέλος.
Η αμφισβήτηση αυτής της πραγματικότητας, με το γνωστό σύνθημα «η Μακεδονία είναι μόνο ελληνική», εννοώντας όλη τη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας, αμφισβητεί τη Συνθήκη, τροφοδοτεί τον εθνικισμό και τον αλυτρωτισμό, ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου. Και ακόμα παραπάνω, δίνει πάτημα και βολικό άλλοθι σε όσους ορέγονται αναθεωρήσεις Διεθνών Συνθηκών, όπως η άρχουσα τάξη της Τουρκίας για να αμφισβητούν τη Συνθήκη της Λωζάνης.
Μα έτσι ακριβώς θα ξανανάψει το φιτίλι στη μπαρουταποθήκη των Βαλκανίων!
Για μας το κυριότερο είναι να διασφαλίζονται οι ειρηνικές και φιλικές σχέσεις ανάμεσα στους λαούς της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ και το απαραβίαστο των συνόρων των δύο χωρών,
Να σταματήσει κάθε αλυτρωτική προπαγάνδα και να αλλάξει το Σύνταγμα της γειτονικής χώρας,
Μόνο έτσι μπορεί να ακυρωθεί όλη εκείνη η βάση που στηρίζει την ανιστόρητη θεωρία περί δήθεν «μακεδονικού έθνους».
Και, τελικά, μόνο έτσι, μπορεί να διασφαλιστεί ο αποκλειστικά γεωγραφικός προσδιορισμός, αν καταληχτεί ότι στο όνομα της γειτονικής χώρας θα περιλαμβάνεται ο όρος «Μακεδονία» ή κάποιο παράγωγό του.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, όμως, ότι λύση προς όφελος των δύο λαών, συνολικά των λαών των Βαλκανίων, δεν μπορεί να υπάρξει στο έδαφος των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών στην περιοχή και στη λεγόμενη ευρωατλαντική ολοκλήρωση της περιοχής, γιατί είναι σα να βάζεις το λύκο να φυλάει τα πρόβατα.
Ο λαός δεν πρέπει να ξεγελαστεί.
Να απομονώσει όλες εκείνες τις εθνικιστικές και φασιστικές δυνάμεις που εκμεταλλεύονται τη δικαιολογημένη ανησυχία του και να μη δοκιμάσει το δηλητήριο της πατριδοκαπηλίας και του εθνικισμού που του σερβίρουν.
Και να μην ξεχνά ότι στα χρόνια της ναζιστικής κατοχής, οι πολιτικοί πρόγονοι της υπόδικης εγκληματικής Χ.Α., οι ναζιστές, παρέδωσαν την ελληνική Μακεδονία στη Βουλγαρία.
Αλλά και να μη ξεγελαστεί από τον δίδυμο αδερφό του, τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου και της κυβέρνησης που έχει αναλάβει την “εργολαβία" για τις δουλειές των ΗΠΑ στα Βαλκάνια, ως “μεντεσές”, όπως την χαρακτήρισε ο πρέσβης των ΗΠΑ.
Ο αγώνας του λαού ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους δεν ξεχωρίζει από τον αγώνα για τα σύγχρονα δικαιώματά του και τελικά είναι πάντα ο συνεχής αγώνας ενάντια στο ίδιο το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα και την εξουσία του κεφαλαίου.
Γιάννης Δελής
Δημοτικός Σύμβουλος
Κοινοβουλευτικό Τμήμα KKE-Κ.Ο. Κ. Μακεδονίας μέσω gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου