Υπό άλλες συνθήκες, θα ήταν σχεδόν κωμική η προσπάθεια της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, να παρουσιάσει τους «φίλους της Ελλάδας» στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές.
Την περασμένη βδομάδα ήταν ο Ολάντ, ναι, ο ίδιος που έχει βγάλει τους εργαζόμενους και τη νεολαία στους δρόμους της Γαλλίας, με το βάρβαρο νομοσχέδιο για τα Εργασιακά που παρουσίασε. Πιο πριν ήταν η Μέρκελ. Και τώρα είναι οι ΗΠΑ και ο Ντράγκι που θέλουν επιτάχυνση των αντιλαϊκών μέτρων και «χρήμα με τη σέσουλα» στα μονοπώλια μπας και ξαναπάρει μπρος η καπιταλιστική κερδοφορία.
Να ποιους παρουσιάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ λίγο - πολύ ως «φίλους του λαού», στο γνωστό και χιλιοπαιγμένο γαϊτανάκι του «καλού», του «κακού» και του «άσχημου» που συνοδεύει κάθε διαπραγμάτευση. Εναλλάσσοντας διαρκώς και ανάλογα τους «ρόλους», έτσι που να κρύβεται ο «κορμός» του σεναρίου: Τα νέα, δηλαδή, βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα που συνοδεύουν απαραίτητα το «κλείσιμο της αξιολόγησης» και τα οποία βρίσκονται «χαρτί και καλαμάρι» και στο τρίτο μνημόνιο που περιελάμβανε ρητά και «οψιόν επέκτασης» των αντιλαϊκών μέτρων, όπως ακριβώς συμβαίνει αυτές τις μέρες.
Αλλος ένας λόγος, δηλαδή, που χρειάζεται να ανακαλύπτονται κάθε φορά «φίλοι» και «σύμμαχοι» στο κουβάρι των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, για να παρουσιάζονται σαν φίλοι του λαού. Κι άλλος ένας λόγος, ο λαός να κάνει τα δικά του κουμάντα, μακριά από τις λυκοφιλίες των καπιταλιστών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου