Κάθε χρόνο, τέτοια εποχή που δημοσιεύονται διάφορες έρευνες για την κατανομή του παγκόσμιου πλούτου, «ένα δάκρυ κυλάει», κάπου εκεί στην ευαίσθητη ψυχή των διαχειριστών του καπιταλισμού.
Ετσι και πριν από λίγες μέρες που δημοσιεύτηκε η έκθεση της «Oxfam», η οποία δείχνει ότι 65 καπιταλιστές κατέχουν πλούτο όσο 3,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι, έτρεξαν να κλάψουν διάφοροι.
Με πρώτη πρώτη την «Αυγή» που, στο κύριο άρθρο της, μας καλεί να «αγανακτήσουμε» και να «επαναστατήσουμε», γιατί αυτή «η θεμελιώδης ανισότητα τινάζει στον αέρα κάθε έννοια ανθρώπινου δικαιώματος» και έχει και επιπτώσεις στη λειτουργία της... δημοκρατίας!.
Είναι να αγανακτεί κανείς με το ψέμα και την εξαπάτηση ότι μπορεί να διορθώσεις τον καπιταλισμό για λογαριασμό του λαού, ότι η αδικία και η εκμετάλλευση είναι αποτέλεσμα παραβίασης των «κανόνων».
Ενώ ξέρουμε ότι είναι στη φύση του συστήματος η συγκέντρωση του πλούτου σε όλο και λιγότερα χέρια. Αγανακτούμε όλο και περισσότερο, όταν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου και κάθε λογής σοσιαλδημοκράτες παλεύουν να μας πείσουν ότι κάπου και κάποτε θα υπάρξει κι ένας καπιταλισμός «δίκαιος», χωρίς «ανισότητα» και «εκμετάλλευση» με κανόνες!
Ενα παραμύθι τόσο παλιό όσο και το σύστημα που υπερασπίζονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου