«Κυριαρχεί η βεβαιότητα ότι η νέα κυβέρνηση θα διαπραγματευτεί σκληρά, για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια, και θα βάλει ένα οριστικό τέλος στην τρόικα και τις πολιτικές της». Αυτά είπε ο Αλ. Τσίπρας μιλώντας την Πέμπτη στην πρώτη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.
Στην πραγματικότητα, ούτε η τρόικα, ούτε οι πολιτικές με τις οποίες ταυτίστηκε, φεύγουν. Γιατί, φυσικά, η τρόικα δεν είναι ο Τόμσεν, ο Μαζούχ και ο Μορς. Είναι η Κομισιόν, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ, τους οποίους εκπροσωπεί το τεχνικό κλιμάκιο. Η πολιτική, για την οποία μιλά ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η εξειδίκευση της αντιλαϊκής ευρωενωσιακής στρατηγικής, την υλοποίηση της οποίας εποπτεύει η τρόικα.
Τι λέει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για την πραγματική τρόικα και τη στρατηγική της; Θα συνεργαστούμε «με την τρόικα των θεσμών», δηλαδή με την Κομισιόν, την ΕΚΤ, το ΔΝΤ δηλώνει ο Γ. Βαρουφάκης. Θα «τηρήσουμε τις δεσμεύσεις μας απέναντι στην ΕΕ», λέει ο Αλ. Τσίπρας.
Οι ισχυρισμοί περί του «τέλους της τρόικας» είναι για εσωτερική κατανάλωση, συνέχεια της εδώ και χρόνια ρητορικής του ΣΥΡΙΖΑ που εστιάζει το πρόβλημα στην τρόικα και όχι στους πραγματικούς υπαίτιους για τα λαϊκά βάσανα, την εξουσία του κεφαλαίου και την ευρωενωσιακή στρατηγική, κρύβοντας μάλιστα ότι το καθεστώς επιτήρησης ισχύει με τη μια ή την άλλη μορφή για όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, έχουν δεν έχουν τρόικα. Ισχυρισμοί βολικοί, αφού ψαρεύουν στα θολά νερά της λαϊκής δυσαρέσκειας.
Βεβαίως, τα περί «τέλους της τρόικας» λέγονται και σε ένα βαθμό εκ του ασφαλούς, μιας και από καιρό βρίσκεται σε εξέλιξη συζήτηση στο πλαίσιο της ΕΕ για αντικατάστασή της από νέα σχήματα, με μεγαλύτερη «δημοκρατική νομιμοποίηση», ώστε να μην είναι τόσο ευάλωτα σε κριτική σαν αυτή που δέχτηκε η τρόικα στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλα κράτη με μνημόνιο. Καθόλου απίθανο την ώρα που η συγκυβέρνηση θα «κουνάει το μαντίλι» στο τεχνικό κλιμάκιο της τρόικας, από άλλη πόρτα να υποδέχεται άλλου είδους κλιμάκια π.χ. Γερμανών εφοριακών που η γερμανική κυβέρνηση προθυμοποιήθηκε να παράσχει ή Αμερικανών τεχνοκρατών, για να βάλουν πλάτη στο στόχο για ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας στην Ελλάδα ή Γάλλων έμπειρων στη διαμόρφωση ενός νέου φορολογικού συστήματος που, όπως δήλωσε ο Ολάντ, πρόθυμα θα προσφέρει.
Αυτό που γίνεται σαφές απ' όλα τα παραπάνω είναι πως κάθε άλλο παρά τελειώνει ο Γολγοθάς του λαού. Οι ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων για ανάκαμψη κερδών και ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς τους αποτελούν ευαγγέλιο για τη νέα κυβέρνηση, που διακρίνεται επίσης για την ευλαβική της αφοσίωση στην ΕΕ και την αντιλαϊκή στρατηγική της. «Το μνημόνιο είναι η συνεχιζόμενη ύφεση και ένα χρέος, το οποίο είναι δυσβάσταχτο και μη βιώσιμο», δήλωσε χαρακτηριστικά χτες ο Γ. Βαρουφάκης, κάνοντας καθαρό πως όταν η συγκυβέρνηση αναφέρεται σε μνημόνιο δεν αναφέρεται στις ανατροπές που επήλθαν στη ζωή του λαού, στην αναστροφή τους με ανάκτηση απωλειών. Αναφέρεται μόνο σε όσα από το προηγούμενο πρόγραμμα και τις δανειακές συνθήκες δυσκολεύουν τη στήριξη της ανάκαμψης του κεφαλαίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου