Στις 20 Σεπτέμβρη του 2011, ο Αλ. Τσίπρας δήλωνε: «...να έρθει μια κυβέρνηση, με ανατροπή των συσχετισμών, η οποία την επόμενη μέρα θα χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι (...) Σφαλιάρες δέχεται και τρώει όποιος είναι ευεπίφορος στις σφαλιάρες. Οποιος δεν έχει λογική ισχυρής διαπραγμάτευσης»...
Τον Οκτώβρη του 2013, δύο χρόνια μετά δηλαδή, στο πλαίσιο της γνωστής προσαρμογής του ΣΥΡΙΖΑ, το τροπάρι άλλαξε. «Κύκλοι» της Κουμουνδούρου, στο πλαίσιο άτυπης ενημέρωσης για τον απολογισμό του ταξιδιού του Αλ. Τσίπρα στις Βρυξέλλες, σημείωναν: «Το θέμα δεν είναι να τους πουλήσουμε τσαμπουκά, αλλά να τους δώσουμε να καταλάβουν (...) μπορούμε να πετύχουμε στη διαπραγμάτευση».
Ενα χρόνο μετά, το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, ο Αλ. Τσίπρας βρέθηκε στην Κρήτη και θυμήθηκε τους αλλοτινούς τσαμπουκάδες. Αναφερόμενος στις «αγορές» δήλωσε: «Μερικοί νομίζουν ότι οι αγορές θα βαράνε το νταούλι κι εμείς θα χορεύουμε στο σκοπό τους. Ε, λοιπόν, εμείς θα παίζουμε στο εξής το νταούλι, ή μάλλον τη λύρα της Κρήτης, κι εκείνοι θα χορεύουν πεντοζάλη».
Δεν ξέρουμε πόσο καλά παίζει το νταούλι ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτό που προκύπτει πέραν πάσης αμφιβολίας απ' τις ...στριφογυριστές του είναι ότι ξέρει να χορεύει. Σε ποιανού το ταψί; Δεν χρειάζεται και πολλή σκέψη. Μια ματιά στις συστατικές επιστολές που κατέθεσε όλο το προηγούμενο διάστημα, απ' τις ΗΠΑ ως τις Βρυξέλλες, απ' το Αμπροσέτι ως τον ΣΕΒ κ.λπ. δίνει απάντηση. Ολα τα άλλα είναι πυροτεχνήματα που διαρκούν έως την ώρα της κάλπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου