Η ομιλία του Δ. Κουτσούμπα στη Θεσσαλονίκη για τα 96 χρόνια του ΚΚΕ και τις πολιτικές εξελίξεις (VIdeo & Φώτο)

Στα 96 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ και στις πολιτικές εξελίξεις αναφέρθηκε στην ομιλία του ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη από την ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του Κόμματος. 

Μετά την ομιλία ακολούθησε μεγάλη συναυλία με το Θάνο Μικρούτσικο και τους Γεράσιμο Ανδρεάτο, Ρίτα Αντωνοπούλου, Κώστα Θωμαΐδη, Γιώργο Μεράντζα, Δημήτρη Μπάση και Μίλτο Πασχαλίδη. (Διαβάστε ΕΔΩ περισσότερα και δείτε φωτογραφίες).

  

Μεταξύ άλλων ο Δημήτρης Κουτσούμπας ανέφερε:

«Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Στη μελέτη αυτής της 100χρονης Ιστορίας, που είναι η ίδια η Ιστορία του λαού μας, χρειάζεται να σκύψει κανείς.

Ιδιαίτερα σήμερα, που κάνουν παρέλαση παλιοί και νέοι "σωτήρες", που πάνε και έρχονται τα δήθεν "εθνικά συμφέροντα", οι "εθνικές υποθέσεις" και οι θυσίες πια δεν αφορούν στο τι ο καθένας εθελοντικά καταθέτει και για ποιο σκοπό, αλλά στο τι "από τα πάνω" του επιβάλλεται.

Όλα αυτά τα διάφορα δήθεν "εθνικοπατριωτικά", που εκστομίζουν κάθε τρεις και λίγο οι κυβερνώντες και οι προαλειφόμενοι να κυβερνήσουν, είναι τελικά γνώριμες εικόνες, έννοιες, λέξεις και νοήματα που συνήθως επιστρατεύει η άρχουσα τάξη για να αποπροσανατολίσει, να ξεγελάσει και να συμπαρασύρει την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, στους δικούς της στόχους και σκοπούς, κάτω από τη σημαία των δικών της ιδιοτελών ταξικών συμφερόντων.

Μαζί με συντρόφους απο το Νομό Ημαθίας

Πάντα η αστική τάξη τα δικά της ταξικά συμφέροντα τα βάφτιζε και συνεχίζει να τα βαφτίζει εθνικά.

Γι’ αυτό τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα που διαχρονικά επέβαλαν οι αστικές κυβερνήσεις παρουσιάζονταν ως "θυσίες".

"Θυσίες για να προλάβουμε το τρένο της ανάπτυξης", "θυσίες για να μπούμε στην ΟΝΕ" και τώρα "θυσίες για να βγούμε από την κρίση και να μπούμε στην ανάκαμψη", που τελικά πάντα ήταν θυσίες της εργατικής τάξης, του λαού μας, για την κερδοφορία λίγων επιχειρηματικών ομίλων.

Κάθε φορά παλιοί και νέοι "σωτήρες" τα συμφέροντα της αστικής τάξης θέλουν να σώσουν.

Επιβεβαιώνοντας για πολλοστή φορά ότι το παλιό, το σάπιο, πάντα εμφανίζεται με τη μάσκα του νέου, πότε του αρυτίδωτου, πότε του μακιγιαρισμένου.

Χόρτασε ο λαός μας από "θυσίες" και "σωτήρες".

Κι αυτοί που του λένε ότι τον έσωσαν, όπως η συγκυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, και αυτοί που του λένε πως τώρα θα τον σώσουν, όπως η αξιωματική αντιπολίτευση, ξέρουν πολύ καλά πως η εργατική τάξη, ο λαός μας μπορεί μόνος του να σωθεί, αν το αποφασίσει και πάρει αμπάριζα κι αυτούς και το σύστημα που όλοι τους στηρίζουν.

Παλιοί και νέοι σωτήρες, με αφορμή και τη σημερινή πρώτη ψηφοφορία για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, που φέρνει πιο κοντά το ενδεχόμενο των πρόωρων εκλογών, σερβίρουν ξανά στο λαό νέα -στην ουσία παλιά και ξαναζεσταμένα- διλήμματα.

Όλοι τους μιλούν για την "επόμενη μέρα", καλλιεργώντας ψεύτικες προσδοκίες στο λαό ότι αυτή η επόμενη μέρα θα ‘ναι καλύτερη μέρα για το λαό.

Οι περιγραφές του πρωθυπουργού για τη χώρα που μπαίνει στην ανάκαμψη, για την ανεργία που άρχισε να υποχωρεί, για τις επενδύσεις που είναι έτοιμες να μπουν στην Ελλάδα, δεν αφορούν τις αγωνίες ενός ολόκληρου λαού που ματώνει καθημερινά πληρώνοντας τα βάρη της κρίσης.

Δεν αγγίζουν ακόμα και τις χαμηλές προσδοκίες των εργαζομένων να μπει έστω ένα φρένο στον κατήφορο.

Γιατί η ανάκαμψη δεν αφορά τους μισθούς, τις συντάξεις, τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα που πάρθηκαν πίσω, αλλά την ανάκαμψη των καπιταλιστικών κερδών.

Η υποχώρηση της ανεργίας δεν σημαίνει ότι το 1,5 εκατ. των ανέργων θα πάρει πίσω τη δουλειά που είχε, με το μισθό και τα δικαιώματα που είχε, γιατί ο άνεργος θα παύει να θεωρείται άνεργος αν δουλέψει μια μέρα το μήνα ή λίγες ώρες την εβδομάδα…

Και οι επενδύσεις που διαφημίζει ο πρωθυπουργός θα πατήσουν πάνω στα ερείπια των κατεστραμμένων εργασιακών δικαιωμάτων.

Και οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, πρέπει να ξέρουν πως κάθε φορά που θα ακούν για ανάπτυξη και επενδύσεις, νέα μέτρα θα ανακοινώνονται και η αντιλαϊκή επίθεση θα κλιμακώνεται.

Τέτοια μέτρα πάρθηκαν σε όλη την περίοδο της κρίσης και σε όλες τις χώρες που είχαν ή δεν είχαν μνημόνια και τρόικες.

Τέτοια μέτρα θα συνεχίζουν να παίρνονται και μετά την έξοδο από την κρίση, για να παραμείνουν στη φάση της ανάκαμψης.

Γιατί είναι μέτρα που τα έχει ανάγκη το κεφάλαιο.

Μέτρα που τα υπαγορεύει η στρατηγική της ΕΕ.

Και η νέα αντιλαϊκή επίθεση, που είναι στα σκαριά, τέτοια μέτρα περιλαμβάνει, για να σαρώσουν ό,τι έχει απομείνει στο λαϊκό εισόδημα, στην Κοινωνική Ασφάλιση, στα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα.

Σημασία δεν έχει αν τα μέτρα αυτά θα επιστεγάσουν μια νέα συμφωνία κυβέρνησης - τρόικας τώρα ή θα τα πάρει μια νέα κυβέρνηση αύριο, αυτή που θα προκύψει μετά τις εκλογές.

Γιατί πλέον όλα αυτά, που είναι απαιτήσεις των μονοπωλιακών ομίλων, έχουν τη σφραγίδα της ΕΕ, έχουν ήδη τεθεί στην ημερήσια διάταξη.

Σημασία για το λαό δεν μπορεί να έχει πότε και ποιος θα κληθεί να τα πάρει, αλλά πώς θα τα ματαιώσουμε, θα τα εμποδίσουμε.

Σημασία έχει πώς ο λαός θα κινητοποιηθεί για να μην επιτρέψει σε καμιά κυβέρνηση να προχωρήσει τη νέα επίθεση στο Ασφαλιστικό.

Που θα μετατρέψει την Κοινωνική Ασφάλιση και τη σύνταξη σε όνειρο θερινής νυκτός για τις νέες γενιές των εργαζομένων που θα δουλεύουν και θα ζουν σε πολύ χειρότερες συνθήκες από αυτές των γονιών τους, ουσιαστικά ως τα βαθιά τους γεράματα για να πάρουν ένα επίδομα φτώχειας.

Θέτουμε ορισμένα ερωτήματα:

- Ποιος υπαγορεύει αυτά τα μέτρα;

Η εξυπηρέτηση απλά ενός χρέους που δεν δημιούργησε ο λαός ή η μόνιμη απαίτηση των μονοπωλίων για μείωση του "εργατικού κόστους" και η απαλλαγή των επιχειρηματικών ομίλων από ασφαλιστικές εισφορές που τελικά εξυπηρετεί τη δική τους μόνιμη ανάγκη για αύξηση των κερδών τους;

- Ποιος υπαγορεύει τα νέα διαρθρωτικά μέτρα, τις μεταρρυθμίσεις, που η κυβέρνηση λέει ότι "έπρεπε να τις κάνουμε ακόμα και αν δεν μας τις ζητούσαν";

Η συμφωνία με την τρόικα για το ύψος του λεγόμενου δημοσιονομικού κενού ή η στρατηγική της ΕΕ για την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων της;

Η κλιμάκωση της επίθεσης είναι δεδομένη. Είτε έρθει τώρα ως προϋπόθεση για τη συμφωνία με τους δανειστές, που επιδιώκει η κυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, τη "συμφωνία της επόμενης μέρας" όπως λέει ο πρωθυπουργός, είτε την καθυστερήσουν λίγο οι εκλογές και η κυβερνητική εναλλαγή.

Στο "διά ταύτα", μικρή σημασία έχει για το λαό που υποφέρει αν ΝΔ - ΠΑΣΟΚ υπογράψουν μια συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ ή αν ο ΣΥΡΙΖΑ αναγνωρίσει τη συγκεκριμένη συμφωνία ή υπογράψει μια νέα, αφού όπως λέει μια συμφωνία, ένα πρόγραμμα με αυτούς έτσι κι αλλιώς θα υπάρχει και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ...

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ εδώ και χρόνια έχουν υπογράψει, στην αρχή ξεχωριστά και τώρα από κοινού, συμφωνία με το ίδιο το σύστημα. Κι αυτό είναι το πρώτο και μεγαλύτερο Μνημόνιο που φέρνει μόνιμα βάσανα στο λαό.

Συμφωνία με το σύστημα υπογράφει και ο ΣΥΡΙΖΑ που ολοκληρώνει τη μετάλλαξή του στον άλλο πόλο της αστικής διαχείρισης, τη γνωστή μας από παλιά σοσιαλδημοκρατία.

Κι αυτό το σύστημα δεν παίρνει από γιατρειά, δεν σώζεται με τα γιατροσόφια της μιας ή της άλλης διαχείρισης, που υπόσχονται έξοδο από την κρίση και επιστροφή στην ανάκαμψη.

Οι υπαρκτές διαφορές της ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ αφορούν ακριβώς το μείγμα διαχείρισης, δηλαδή τον τρόπο για την επίτευξη της καπιταλιστικής ανάπτυξης, εξωραΐζοντας και οι δύο το αντιλαϊκό και ταξικό της περιεχόμενο.

Η ΝΔ ζητάει επιμήκυνση χρέους, ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει μείωση του χρέους, χαλάρωση της αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας, πιο επεκτατική πολιτική, συμπόρευση με τη Γαλλία και την Ιταλία για μεγαλύτερη άσκηση πίεσης στη Γερμανία.

Την ίδια στιγμή όμως και οι δύο κρύβουν από το λαό ότι η όποια ρύθμιση του χρέους και η χαλάρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας, σε συμφωνία πάντα με τους εταίρους, ζητείται όχι για να ανακουφιστεί ο λαός, αλλά για ν’ αυξηθεί η κρατική στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων.

Ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ αποσιωπά το γεγονός ότι η πολιτική που εφαρμόζουν σήμερα ο Ολάντ στη Γαλλία και ο Ρέντσι στην Ιταλία, παρά τις διαφορές τους με την Μέρκελ, περιλαμβάνει απελευθέρωση των απολύσεων, νέα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, φορολογική επιβάρυνση μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων, κατεδάφιση ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Με ή χωρίς λιτότητα, με επεκτατική ή περιοριστική πολιτική, οι διαφορετικές συνταγές, τα διαφορετικά γιατροσόφια δεν θα καταφέρουν να γιατρέψουν το σύστημα από τις κρίσεις του. Καμιά αλλαγή στο μείγμα διαχείρισης δεν μπορεί να ματαιώσει την εκδήλωση της κρίσης ούτε να οδηγήσει σε καπιταλιστική ανάπτυξη προς όφελος του λαού.

Τα στοιχεία του ΟΟΣΑ είναι αποκαλυπτικά: Ανησυχία για την Ευρωζώνη, που στην πραγματικότητα είναι σε στασιμότητα.

Αντίστοιχη είναι η κατάσταση στην Ιαπωνία. Ακόμα και στις ΗΠΑ, που διατηρούν την πρώτη θέση στην παγκόσμια οικονομία, είναι ορατά τα σημάδια υποχώρησης.

Επιβράδυνση παρατηρείται και στις λεγόμενες αναδυόμενες οικονομίες της Βραζιλίας, της Ρωσίας, της Ινδίας, της Κίνας και της Νότιας Αφρικής.

Τα επιτελεία του καπιταλισμού επιβεβαιώνουν αυτό που από την αρχή λέγαμε σαν Κόμμα, ότι ακόμα και αν βγούμε από την κρίση και περάσουμε στη φάση της ανάκαμψης, αυτή η πιθανή ανάκαμψη θα είναι μικρή και αναιμική και θα δώσει τη θέση της σε νέα πιο βαθιά κρίση.

Και η έξοδος από την κρίση, που θα ακουμπήσει συγχρονισμένα μεγάλες καπιταλιστικές οικονομίες, μπορεί να πάρει ακόμα και τη μορφή ενός γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου, με ακόμα πιο οδυνηρές συνέπειες για τους ίδιους τους λαούς.

Και αυτά τα ζητήματα των ανταγωνισμών ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη και η μορφή που μπορεί να πάρει η όξυνσή τους, δεν τα ακουμπούν ούτε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αλλά ούτε και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Μπροστά στη μάχη των εκλογών η κυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ κάνει αυτό που ξέρει να κάνει καλά τα τελευταία χρόνια.

Να εκβιάζει και να τρομοκρατεί. Με την τρομοκρατία της εξόδου από την Ευρωζώνη, της χρεοκοπίας, του φόβου των αγορών που δεν αστειεύονται, προσπαθεί να αποσπάσει τη λαϊκή συναίνεση σε μια πολιτική που έχει ήδη χρεοκοπήσει τον ίδιο το λαό.

Η κινδυνολογία και οι εκβιασμοί, οι παραινέσεις για σταθερότητα και ομαλότητα δεν αφορούν μόνο στην αντιπαράθεσή της με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κυρίως -κι αυτό πρωταρχικά τους ενδιαφέρει- στο να αποσπάσουν την εκλογική λαϊκή συγκατάθεση και συναίνεση στην κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης, την υποταγή του λαού.

Η επόμενη μέρα που μπορεί να υποσχεθεί η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχει τα ίδια μελανά χρώματα με την προηγούμενη, αυτά της φτώχειας, της ανεργίας για την πλειοψηφία της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων.

Μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις θα παγιώνονται, παλιά και νέα χαράτσια θα μονιμοποιούνται, περικοπές σε Υγεία, Παιδεία θα συνεχίζονται, μόνο και μόνο για να μην απειληθεί δήθεν η πορεία της χώρας, να μη γυρίσουμε πίσω στα ελλείμματα.

Η απάντηση στους εκβιασμούς και στην τρομοκρατία της κυβέρνησης δεν είναι οι εφησυχασμοί του ΣΥΡΙΖΑ ότι με μια άλλη διαπραγμάτευση η επόμενη μέρα μπορεί να είναι διαφορετική για το λαό.

Γιατί αν δεν είναι για γέλια, είναι σίγουρα για κλάματα. Τι άλλο να πει κανείς όταν ακούει ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ "θα βαράει τα νταούλια και οι αγορές θα χορεύουν";

Αυτονομούν την οικονομία από την πολιτική και ή δεν ξέρουν τι τους γίνεται αγνοώντας τους οικονομικούς νόμους της καπιταλιστικής αγοράς -πράγμα που δεν το πιστεύουμε- ή κοροϊδεύουν χοντρά το λαό. Είμαστε παραπάνω από βέβαιοι ότι το δεύτερο ισχύει… Γιατί δεν φανταζόμαστε ότι στις επαφές που είχαν με εκπροσώπους των αγορών στο Σίτι του Λονδίνου, στο Κόμο της Ιταλίας και αλλού, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τους μάθαιναν τα λαϊκά όργανα και τους δημοτικούς χορούς του τόπου μας.

Κατά τα άλλα πορεύονται στις ράγες της ΕΕ, της ανάκαμψης της κερδοφορίας των ομίλων. Απλά. Ως συνήθως συμβαίνει με τέτοια κόμματα, ακριβώς επειδή δεν είναι ακριβώς ίδια, από διαφορετικές αφετηρίες, μπορούν να εγκλωβίζουν λαϊκές δυνάμεις στις μυλόπετρες του διπολισμού, κατά τα πρότυπα του παλιού γνωστού μας δικομματισμού.

Είναι καταραμένοι να βρίσκονται εγκλωβισμένοι μέσα στη συνεχή πίεση της λαϊκής τους βάσης από τη μια και από την άλλη στο τι οι ηγεσίες τους επιδιώκουν, προκειμένου να ενσωματώσουν ριζοσπαστικές δυνάμεις, να παροπλίσουν το κίνημα, για να προχωρήσουν τους στρατηγικούς τους σχεδιασμούς ως νέα κόμματα της αστικής διαχείρισης, στη θέση των προηγούμενων.

Είναι παραπάνω από σίγουρο ότι διαβεβαιώσεις για την εξασφάλιση σίγουρων κερδών παρείχαν στους εκπροσώπους των αγορών, των επενδυτών, δηλαδή των καπιταλιστών. Ότι το αντεργατικό οικοδόμημα, που με τόσο κόπο έχτισαν οι προηγούμενοι, θα παραμείνει ως έχει, πρόσφορο έδαφος για κερδοφόρες επενδύσεις.

Και μια πιθανή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν θα το γκρεμίσει, αλλά θα το συντηρήσει κιόλας.

Κι αυτά δεν είναι απλά εικασίες ή κρυφά λόγια των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι τα φανερά γραφτά στο κυβερνητικό πρόγραμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αυτό ακριβώς που ανακοίνωσε στη ΔΕΘ ο κ. Τσίπρας.

Ποιον αντεργατικό νόμο θα καταργήσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ; Ούτε αυτούς που ψηφίστηκαν προ μνημονίου ούτε αυτούς που ψηφίστηκαν κατά τη διάρκεια του μνημονίου.

Μήπως θα επαναφέρει το 8ωρο, θα καταργήσει την εκ περιτροπής εργασία, τη μερική απασχόληση, το δουλεμπόριο των ενοικιαζόμενων εργαζομένων, τη μαθητεία, δηλαδή την απλήρωτη δουλειά για τους νέους;

Γιατί ακόμα κι αυτά τα 751, όταν η μερική απασχόληση ζει και βασιλεύει, είναι δώρο άδωρο.

Και καλά, το αντεργατικό οικοδόμημα είναι δύσκολο να γκρεμιστεί από τη μια μέρα στην άλλη, μας λένε…

Το λαϊκό εισόδημα, όμως, πότε θα αναπληρωθεί;

Πότε θα επιστρέψει ο 13ος και 14ος μισθός στους εργαζόμενους, η 13η και 14η σύνταξη στους συνταξιούχους;

Θα μας πουν: "Όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες".

Μόνο που αυτά τα λένε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και δεν είναι διαφορετικά από αυτά που άρχισαν να λένε το ένα μετά το άλλο τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ: "Για τις δυσκολίες που θα έχει μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ", η οποία "δεν θα προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες", "για τη μεταβατική περίοδο που θα χρειαστεί"… "Για τις μνημονιακές πολιτικές που θα είναι υποχρεωμένη να ακολουθήσει αν δεν έχει αυτοδυναμία" και άλλα τέτοια αρκετά για να καταλάβει και ο πιο καλοπροαίρετος αριστερός, προοδευτικός άνθρωπος σήμερα, πού το πάει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Φυσικά, το πάει εκεί που το πήγαν και οι προηγούμενοι διαχειριστές της αντιλαϊκής πολιτικής, στην προώθηση της στρατηγικής της ΕΕ, του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, που μόνο φτώχεια και ανεργία μπορεί να φέρει στους λαούς.

Και θα το συνεχίσει από κει ακριβώς που το άφησαν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αφού αναγνωρίζει το χρέος.

Αναγνωρίζει, δηλαδή, ως υποχρέωση του λαού να πληρώνει αυτός και τα παιδιά του ένα χρέος που δεν δημιούργησε ο ίδιος.

Υπόσχεται ακριβώς το ίδιο πράγμα που υπόσχονται η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ: Ότι αν πάρει μπροστά η καπιταλιστική οικονομία, θα ωφεληθεί ο λαός.

Και οι δυο λένε ψέματα. Η καπιταλιστική ανάκαμψη θα πατήσει πάνω στα ερείπια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, δεν θα φέρει ανακούφιση από τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα, δεν θα δώσει αξιοπρεπή δουλειά στα εκατομμύρια ανέργους.

Στις αποσκευές του για την κυβερνητική καρέκλα έχει και προίκα, τη στάση του στο εργατικό λαϊκό κίνημα. Αυτή την προίκα αξιοποιούσε τα προηγούμενα χρόνια το ΠΑΣΟΚ, κάθε φορά που η αστική τάξη τράβαγε διαφορετικό χαρτί στην τράπουλα της κυβερνητικής εναλλαγής.

Και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που έχουν μετακομίσει στον ΣΥΡΙΖΑ ξέρουν καλά πως χωρίς τέτοια καλή προίκα -δηλαδή τη διάλυση, το τσάκισμα του κινήματος- γάμος δεν γίνεται.

Και η αλήθεια είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ κόπιασε πολύ γι’ αυτό, διαθέτοντας όλες του τις δυνάμεις για το πισωγύρισμα του λαϊκού κινήματος, που η ανατροπή του θα έφτανε μέχρι τις κυβερνητικές καρέκλες.

Όχι μόνο δυόμισι χρόνια τώρα δεν αξιοποίησε το υψηλό ποσοστό του 27% που του έδωσε ο ελληνικός λαός για να δυναμώσει τη λαϊκή κινητοποίηση, αλλά καλλιέργησε τη λογική της αναμονής, της ανάθεσης, περιορίζοντας τη λαϊκή παρέμβαση στη μελλοντική συμμετοχή μόνο σε κάποιες εκλογές.

Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Και από δω, από τη Θεσσαλονίκη, σήμερα που οι διαδικασίες για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας μπορούν να φέρνουν ίσως πιο κοντά τις εκλογές, θέλουμε να απευθυνθούμε στους εργαζόμενους, στους ανέργους, στους αυτοαπασχολούμενους, στους αγρότες, στους νέους και τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων να στηρίξουν αποφασιστικά και να δυναμώσουν εκλογικά το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.

Γιατί την επόμενη μέρα, όποια κι αν είναι η νέα κυβέρνηση, θα είναι εδώ και θα συνεχίζουν να ματώνουν το λαό η ΕΕ και τα "μνημόνια διαρκείας", οι εφαρμοστικοί νόμοι, τα παλιά και νέα αντιλαϊκά μέτρα.

Θα είναι εδώ το δυσβάσταχτο χρέος, το οποίο αναγνωρίζουν και οι σημερινοί κυβερνώντες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και οι επίδοξοι κυβερνώντες του ΣΥΡΙΖΑ, καλώντας το λαό, που δεν ευθύνεται για τη δημιουργία του, να το πληρώσει.

Θα είναι εδώ πάνω από όλα το κεφάλαιο, τα μονοπώλια, που έχουν στα χέρια τους τα κλειδιά της οικονομίας, την πραγματική εξουσία και θα ζητούν και στη φάση της ανάκαμψης ακόμη περισσότερα προνόμια, σε βάρος πάντα του λαού. Γι’ αυτό και την επόμενη μέρα χρειαζόμαστε ένα δυνατό ΚΚΕ στο λαό και στη Βουλή.

Απευθυνόμαστε ιδιαίτερα σε όσους σκέφτονται ότι η κατάσταση δεν πάει άλλο.

Το δίκαιο αίτημα "να φύγουν αυτοί" θα πρέπει να οδηγήσει σε απόρριψη της στρατηγικής της κυβέρνησης και όχι να αναθέσουμε σε κάποια άλλη κυβέρνηση να εφαρμόσει παρόμοια στρατηγική.

Ας σκεφτεί ο καθένας και η καθεμιά.

Τα προηγούμενα χρόνια άλλαξαν κυβερνήσεις με πρωθυπουργούς εναλλάξ τον Σημίτη, τον Καραμανλή, τον Παπανδρέου, τον Παπαδήμο, επειδή ήταν οι χειρότερες που έχει γνωρίσει ο λαός και ο τόπος.

Τι άλλαξε όμως για το λαό; Όσο η χώρα παραμένει εγκλωβισμένη στα δεσμά της ΕΕ και αυτού του δρόμου ανάπτυξης, που έχει φάει τα ψωμιά του και δεν μπορεί να δώσει τίποτε ελπιδοφόρο πλέον, προέκυψαν και θα προκύψουν και άλλες «χειρότερες» κυβερνήσεις.

Απευθυνόμαστε σε όσους νιώθουν ριζοσπάστες, αριστεροί, προοδευτικοί.

Στο λαϊκό κόσμο που έχει γνώση και μνήμη, που έχει πάρει μέρος στους αγώνες και που χτες ήταν στο ΠΑΣΟΚ, στη ΝΔ, σε άλλα κόμματα και σήμερα είναι στον ΣΥΡΙΖΑ, είτε προσβλέπει σ’ αυτόν με βαριά καρδιά και λίγες ελπίδες.

Σήμερα μπορούν να δουν πιο καθαρά ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, με τα διαπιστευτήρια που δίνει στο κεφάλαιο και τους διάφορους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, κόβει κάθε δεσμό με την Ιστορία του λαϊκού κινήματος, τις αγωνιστικές παραδόσεις του λαού μας.

Όλο και πιο γρήγορα παίρνει τη θέση -σε χειρότερη μάλιστα σύγχρονη εκδοχή- της σοσιαλδημοκρατίας.

Φίλοι και φίλες,

Απευθυνόμαστε και σε όσους δεν συμφωνούν σε όλα με το ΚΚΕ ή επιφυλάσσονται ακόμη για κάποιες θέσεις του.

Κατανοούν, όμως, ότι το ΚΚΕ αποτελεί το αποκούμπι, σταθερή αξία για το λαό.

Είδαν με την ίδια τους την πείρα ότι το αδυνάτισμα του ΚΚΕ τα προηγούμενα χρόνια όχι μόνο δεν βοήθησε στο ελάχιστο το λαό, αλλά οδήγησε το κίνημα σε μεγάλη υποχώρηση.

Κυβέρνηση θα υπάρξει μετά την κάλπη. Άλλωστε, υπάρχουν έτοιμοι από καιρό κάποιοι να συνδράμουν σ’ αυτό.

Για το λαό μας όμως, αυτό που πρώτα απ’ όλα μετράει, είναι να υπάρχει όσο το δυνατόν πολύ πιο ισχυρό ΚΚΕ

Σήμερα υπάρχουν πολύ περισσότερες αποδείξεις γι’ αυτό που εδώ και καιρό προειδοποιεί το ΚΚΕ

Ότι, δηλαδή, οι αντιλαϊκές εξελίξεις δεν μπορούν να αποτραπούν από κυβερνήσεις που αναγνωρίζουν το χρέος, αποδέχονται τα δεσμά διαρκείας της ΕΕ και "πίνουν νερό" στο όνομα της ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου.

Την επόμενη μέρα από τις εκλογές χρειαζόμαστε ακόμα πιο δυνατό το ΚΚΕ παντού, γιατί αποτελεί τον πραγματικό γνήσιο αντίπαλο στα μονοπώλια, στην ΕΕ των μνημονίων διαρκείας, στις αντιλαϊκές κυβερνήσεις και το σταθερό φίλο του λαού και της νεολαίας.

Γιατί αποτελεί μοναδική εγγύηση για το λαό την επόμενη μέρα. Δύναμη ελπίδας, προοπτικής.

Το ΚΚΕ είναι εγγύηση για να μην εξαπατήσουν πάλι το λαό.

Το ΚΚΕ θα σταθεί απέναντι σε κυβερνήσεις που δεν εγγυώνται την ανάκτηση των τεράστιων απωλειών για το εισόδημα και τη ζωή του λαού, αλλά και ανοίγουν δρόμους σε πιθανές μεγαλύτερες περιπέτειες.

Το ΚΚΕ θα πρωταγωνιστήσει μέσα και έξω από τη Βουλή για να υπάρχει μαχητική λαϊκή αντιπολίτευση, για τη λευτεριά, το ψωμί και το δίκιο του λαού.

Το ΚΚΕείναι η μεγάλη δύναμη εμπιστοσύνης. Που χωρίς υποχωρήσεις και παλινωδίες, θα μπει μπροστά στον αγώνα του λαού για να βάλουμε εμπόδια στα νέα μέτρα, να διεκδικήσουμε κατάργηση όλων των εφαρμοστικών νόμων και ανάκτηση των απωλειών.

Γιατί αγωνίζεται για το δίκιο των εργατοϋπαλλήλων, τα δικαιώματα των νέων, των αυτοαπασχολουμένων, των φτωχών αγροτών, για να οργανωθεί η λαϊκή αλληλεγγύη.

Παλεύει για να απομονωθεί και να ηττηθεί η φασιστική ιδεολογία και η ναζιστική δράση των σημερινών απογόνων της ιδεολογίας του μίσους.

Το ΚΚΕ είναι δύναμη συνέπειας και σταθερότητας, γιατί παλεύει ενάντια στη συμμετοχή της Ελλάδας σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους.

Υπερασπίζεται τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, ενάντια στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, που τα υπονομεύουν, ενάντια σε όσους κοροϊδεύουν ότι αυτοί οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί θα προστατεύσουν δήθεν την κυριαρχία, την ειρήνη και την ασφάλεια για το λαό. Είναι το κόμμα που σταθερά φωνάζει καμιά συμμετοχή Έλληνα στρατιώτη και αξιωματικού σε αποστολές εκτός συνόρων.

Το ΚΚΕ είναι δύναμη ελπίδας για να αναγεννηθεί το εργατικό - λαϊκό κίνημα, να συγκροτηθεί και να δυναμώσει η κοινωνική λαϊκή συμμαχία, για να ανοίξουμε το δρόμο για τη μοναδική φιλολαϊκή διέξοδο.

Το ΚΚΕ είναι δύναμη προοπτικής για να ανοίξουμε το δρόμο για λύση υπέρ του λαού, με τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την αποδέσμευση από την ΕΕ, την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, για τη λαϊκή ευημερία, με την εργατική τάξη, το λαό, στο τιμόνι της εξουσίας.

Μια τέτοια διακυβέρνηση έχει ανάγκη ο τόπος, την κυβέρνηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας και σ’ αυτήν το ΚΚΕ θα δώσει το αποφασιστικό του "παρών".

Καλή συνέχεια με μουσική και τραγούδι. Γιατί εμείς έχουμε μάθει να πολεμάμε, να αγωνιζόμαστε και να τραγουδάμε.

Μαζί με τους ανθρώπους της Τέχνης, του Πολιτισμού και την ευαισθησία τους, το πλούσιο καλλιτεχνικό τους έργο, στην υπηρεσία της ανύψωσης της ψυχής και του πνεύματος του καταπιεσμένου, των ανθρώπων του λαού μας.

Μας γεμίζουν ιστορική αισιοδοξία για την τελική νίκη των λαών.

Με την αποφυγή όλων των μονοπατιών που μας οδηγούν είτε στον γκρεμό, είτε στο γειτονικό βάλτο...

Ακολουθώντας, το δύσβατο μεν, αλλά μοναδικό μονοπάτι που μπορεί να μας βγάλει στο ξέφωτο μιας νέας κοινωνίας, μιας νέας Ελλάδας, μιας νέας Ευρώπης, ενός ολάκερου νέου κόσμου. Στις φωτεινές λεωφόρους του μέλλοντος».

Πηγή: 902.gr