Χάθηκε η μπάλα. Ετσι παιγνιωδώς εκφράζουμε λαϊκά το
αίσθημα της αιώρησης απ' τη σαστιμάρα ως το χάος. Σ' εκείνον το λογικό
τόπο όπου δε σε βοηθάει η λογική, δε βγάζεις συμπέρασμα, δεν μπορείς να
πιάσεις το νήμα της σκέψης και να εκφράσεις συναισθήματα, γιατί πολύ
απλά «δεν το χωράει ο νους»...
Χάθηκε η μπάλα στην
παραλία της Γάζας. Μπήχτηκε με τη μορφή θραυσμάτων βλήματος θανάτου σε
παιδικά κορμιά. Με το σορτσάκι τους και την ξυπολυσιά, έχοντας δώσει εδώ
και μέρες μια θηριώδη μάχη με τη δίψα, με μόνη πανοπλία τη χαρά που
βρίσκουν τα παιδιά όλης της Γης, τα παιδία σφάχτηκαν. Τα φτωχά και
κατατρεγμένα, σε ζώνες εμπόλεμες κι αποξηραμένες από ανθρωπιά, αυτήν την
δωρεάν δοσμένη χαρά από το παιχνίδι με τα τιποτένια πράγματα - θαύματα
του κόσμου τους, τα παλαιστινιάκια σφάχτηκαν. Εχει η παιδική ηλικία
εθνικότητα; Τι θα άλλαζε, τι αλλάζει, που να πάρει και να σηκώσει, σ'
αυτό το κείμενο οργής και θλίψης που γράφω, αν τα παιδιά, τα παιδία,
ήταν νιγηριανάκια, αμερικανάκια, ισραηλινάκια, ελληνάκια, τουρκάκια....
παιδάαααααακια μου δε θα ουρλιάζαμε;
Οχι!
Χάθηκε η μπάλα. Τα παιδιά τα σφαγμένα, τα νεκρά, έγιναν στοίχημα!!!
Κάθονται κτήνη και ποντάρουν πού θα πέσει ο επόμενος όλμος, ο πύραυλος, η
οβίδα, ο θάνατος. Ο Ηρώδης ο νηπιοκτόνος έγινε μπούκερ, στοιχηματίας σε
παραλίες και λοφίσκους, να θεάται το φόνο ως πυροτέχνημα και να
κονομάει σαρκάζοντας. Χάθηκε η μπάλα της ψυχής του κόσμου. Εγινε
τσιτσιρισμένη μούμια βυθισμένη στην ιμπεριαλιστική φορμόλη να καμώνεται
ότι σαλεύει απ' τους κραδασμούς του αίσχους.
Τα θύματα
των άδικων πολέμων δεν έχουν άλλη ιδιότητα απ' αυτήν του ανθρώπου. Οι
νεκροί είναι ίδιοι και ίσοι και δεν μιλάνε καμιά γλώσσα έξω απ' αυτήν
του χυμένου αίματος και της αποσυντεθειμένης σάρκας, των θρυμματισμένων
οστών και του βλέμματος του τρόμου... Οι θύτες όμως έχουν. Οι
εμπνευστές, οι χρηματοδότες, οι φορείς του ένοπλου πολιτισμού της ισχύος
και της επιβολής, οι άνθρωποι χωρίς καμιά πατρίδα, καμιά θρησκεία,
καμιά ιδεολογία παρεκτός του ταριχευτή ανθρώπων - τροπαίων της
κατάμαυρης δόξας τους.
Δεν εξισώνει ο θάνατος, δεν ισορροπεί και
δεν ισομερίζει τους φονιάδες και τα κίνητρά τους. Δεν μπορείς να
αποκαλείς την εγκληματική εισβολή και σφαγή στη Γάζα «χερσαία
επιχείρηση» - απάντηση στους αποτρόπαιους φόνους των ισραηλινών εφήβων.
Γιατί τότε δεν θα υπάρχει η λέξη Ολοκαύτωμα των Εβραίων, των Τσιγγάνων,
των κομμουνιστών, των κάθε λογής θυμάτων των ναζί στους φούρνους. Γιατί
δεν μπορεί να ερμηνευτεί η εμπλοκή κρατών κι αυτοκρατοριών, εθνών και
κοινοβουλίων, εκατό χρόνια πίσω, ως εξισωτική της πράξης ενός φοιτητή.
Γιατί ο ιμπεριαλισμός δεν μπορεί να αναγνωσθεί, ακόμα και με χαμένη την
μπάλα του νου, ως ρομφαία δικαίου κι εκδίκηση του καλού. Γιατί, δεν
υπάρχει η εξίσωση «θυσιάζω τη ζωή μου υπέρ της ζωής των άλλων = παίρνω
τις ζωές των άλλων για να σώσω τη δική μου». Ακόμα και στις απλές
έννοιες του συμβατικού καθημερινού δικαίου, η υπέρβαση του ορίου αμύνης
και η κατάχρηση δικαιώματος συνιστούν ύβρι, γονιμοποιούν τη μήτρα του
απόλυτου Κακού...
Χάθηκε η μπάλα στις
απίστευτες θεωρίες συνωμοσίας που σκυλεύουν και δεν κηδεύουν τους
νεκρούς του μαλαισιανού επιβατηγού αεροπλάνου που συνετρίβη στα
ουκρανικά χωράφια. Οχι επειδή αναπτύσσονται στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης
που λέει και το σύγχρονο παραμύθι. Αλλά, επειδή δεν σου επιτρέπουν να
αντιληφθείς ότι δεν μπορείς να «στρογγυλεύεις» αριθμούς νεκρών όπως τα
ποσά των στοιχημάτων που κερδίζεις ή χάνεις στην αγορά. Ηθελα να βρίσω
και να ξεφτιλίσω κάτι ντόπιους και ξένους «παρουσιαστές» γεγονότων, που
στρογγύλευαν τις τελευταίες ώρες τους 295 νεκρούς επιβάτες και τους
έκαμναν αβρόχοις ποσί, «οι 300 νεκροί». Πιο... χορταστικό το νούμερο και
με φόρτιση ιστορικοσυμβολική, να παίζει στο βάθος κι ένας ήρωας σε μια
θερμή πύλη. Δεν το έκανα. Εψαχνα την μπάλα στους ακίνητους βολβούς των
παιδικών ματιών, φρικιώντας στην ιδέα ότι κάποιος μπορεί να τους βγάλει
σε πλειστηριασμό έστω και λεκτικό στα τουίτερ, ως γκαζές ιδιαιτέρως
μεγάλης συλλεκτικής αξίας... προελεύσεως Gaza Strip. Σε μια λωρίδα γης
απόθανε και πάλι η χαμένη μπάλα της γης των ανθρώπων...
Πηγή: Ριζοσπάστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου