Λιάνα Κανέλλη: Σατανικοί στόχοι.......

Οχι. Δε δίνεται καμιά φανερή κι εντοπίσιμη ημερήσια διαταγή από ορατά και αόρατα αφεντικά, για να ξερνάνε ασχήμια, διαστρέβλωση, αποϊδεολογικοποίηση, αντικομμουνισμό, φανερή υποτίμηση του λαού σε βαθμό εχθρότητας, φτήνια και ιδιοτέλεια, τα πάσης φύσεως επικοινωνιακά μέσα κοινωνικής ή γενικής δικτύωσης. Η εκβιαστική αυτορύθμιση της καπιταλιστικής αγοράς, η μακρόχρονη εκπαίδευση στην υπακοή των καπιταλιστικών κελευσμάτων των καιρών, η αποθέωση της «φύσης» της εμπορευματοποιημένης επικοινωνίας, η λουμπενοποίηση της κοινής γνώμης και η άσκηση δικαιωμάτων ιδιοκτησίας επί αυτής, αρκούν. Τα πολλά κλικ σημαίνουν διαφήμιση. Οπως και στην τηλεόραση και στα φύλλα των εντύπων, κίτρινων ή μη. Κουκιά μετριούνται ανεξαρτήτως περιεχομένου. Αποτελεσματικότητα - ανταγωνιστικότητα - μερίδια αγοράς. Εκεί δεν μετράει το περιεχόμενο. Μετράει όμως η γνώση, η επιστημονική μελέτη, η αξιοποίηση κάθε «είδησης» που προκύπτει ή και κατασκευάζεται ad hoc, για να χειραγωγείται η μάζα σε επίπεδο μακροχρόνιου σχεδιασμού της εξουσίας. Οι σατανικοί (!) στόχοι του κεφαλαίου αυτοματοποιούνται ως διαταγή, ως υπακοή - προσαρμογή και με προεξασφαλισμένη την ενοχική συνέργεια της πλατιάς μάζας καταναλωτών επικοινωνιακών προϊόντων, με κορυφαία την αόρατη σαβούρα που πνίγει και τη δράση και την αντίδρασή της.

Μια προσεκτική εντρύφηση στα μυστικά του αλγόριθμου, που θέλει από καταβολής κοινωνίας τις ειδήσεις να είναι 99 και ποτέ 100, επαναλαμβανόμενες, με εναλλασσόμενους πρωταγωνιστές και στην κεντρική σκηνή το μάγο της φυλής (ντυμένο και ομιλούντα πάντα έτσι ώστε να προξενεί τρόμο βαφτισμένο σε δέος, με μονοπωλιακά γιατροσόφια ως θεραπεία, με δύναμη επιβολής αγνώστου προελεύσεως, φευ η άγνοια, η ημιμάθεια, η ανάγκη του πόπολου να επιζήσει πριν να ζήσει) δείχνει το μηχανισμό της κυρίαρχης τάξης να βγαίνει πάντα λάδι. Το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα υπολείπεται εξ αρχής, της επιστημονικής και ιδεολογικής εξειδίκευσης που απαιτείται για να εξηγηθεί, κατανοηθεί και ελεγχθεί από την εργατική τάξη η συμπεριφορά και η αποτελεσματικότητα των εργαλείων γενικευμένης επικοινωνίας, στο επίπεδο της Παιδείας κι όχι της εκπαίδευσης των μαζών. Στις δυτικές κοινωνίες το παιδί παίρνει μαζί με το γάλα του και την πρώτη δόση επικοινωνιακής ντόπας...

Στον «τεταρτογενή» τομέα της οικονομίας, της επικοινωνίας, η εικόνα είναι, λόγου χάριν, ευπαθές μεν προϊόν, αλλά χρησιμοποιείται ως ξενιστής στο κοινωνικό σώμα. Για παράδειγμα, η «εικόνα» της γυναίκας στη δυτική εικονογράφηση των μέσων σήμερα είναι η γυναίκα ημίγυμνη - γυμνή. Στην ανατολική ντυμένη - φασκιωμένη. Πόση επεξεργασία και βαθύτερη γνώση μέσου και μηνύματος απαιτείται για να φτάσει ένα μήνυμα ιδεολογικά και ταξικά ενιαίο και στις μεν και στις δε για να αποπαγιδευτούν από ακτιβισμούς και τάχα μου δήθεν πολιτισμικές επαναστάσεις; Οι ηγεμόνες τάιζαν μάζες με το θέαμα καύσης στην πυρά των μαγισσών. Σήμερα οι... σατανιστές κάθε εποχής, μαζί με τα θύματά τους, σαν την άστεγη στο παγκάκι, καίγονται στην πυρά της ηθικολογικής δημοσιότητας, με τον ίδιο σατανικό στόχο: 
Να μείνει αόρατος και πανίσχυρος ο... σατανάς. Που άφησε στην τύχη και το ρόλο τους δυο ανθρώπους με προβλήματα ψυχικά, υγείας, περίθαλψης, πρόνοιας, διάγνωσης, επιβίωσης, εκπαίδευσης, θωράκισης κ.λπ. κ.λπ. Ούτε κατάσχονται, ούτε απαλλοτριώνονται, ούτε παραδίδονται τα όπλα της επικοινωνίας στις μέρες μας. Οσο η μάζα θα ψάχνει τον πιότερο απελπισμένο, τον πιο τρελό, τον πιο φτωχό, τον πιο αδύναμο, τον πιο στιγματισμένο από τα μέλη της για να παρηγοριέται, να σταυροκοπιέται, να τον καίει αποθαυμάζοντας το δράμα του ή χειροκροτώντας τη βία και την αποκοτιά του, τα όπλα της «εικόνας» της ίδιας ως κοινωνίας θα στρέφονται εναντίον της αποτελεσματικότερα. Κι ο σατανικός στόχος θα επιτυγχάνεται πανεύκολα καθώς αυτή θα νομίζει ότι σώζεται κιόλας... Για την αξία και την υπεραξία της ψευδαίσθησης που παράγουν στον 21ο αιώνα οι εκτοξευόμενες «πληροφορίες - μηνύματα», αξίζει ν' ανοίξει μια συζήτηση απ' τους κομμουνιστές μέσα στην κοινωνία, τώρα που η επανάσταση εμφανίζεται ως κολασμένη μετάλλαξη ενός ανύπαρκτου παραδείσου.