Βο Νγκουέν Γκιάπ: Ο Στρατηγός που νίκησε τους Αμερικάνους και Γάλλους

 Το όνομα του Βιετναμέζου Στρατηγού  Βο Νγκουέν Γκιάπ που έφυγε από τη ζωή την Παρασκευή 4 Οκτώβρη 2013, σε νοσοκομείου του Ανόι και σε ηλικία 102 ετών, έχει συνδεθεί με κορυφαίες στιγμές του αγώνα του λαού του  Βιετνάμ ενάντια στην αποικιοκρατία των Γάλλων και των Αμερικανών Ιμπεριαλιστών.

Υπήρξε θρυλική στρατιωτική και πολιτική μορφή στον πρώτο πόλεμο της Ινδοκίνας και τον πόλεμο του Βιετνάμ. 

Συνέδεσε το όνομά του με μεγάλες στιγμές του απελευθερωτικού αγώνα όπως οι μάχες του Λανγκ Σον, του Ντιέν Μπεν Φου, η εκστρατεία Χο Τσι Μινχ κ.ά.

Μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος από την ίδρυσή του, διετέλεσε μέλος του ΠΓ, υπουργός στην κυβέρνηση Εθνικής Απελευθέρωσης, αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας, υπουργός Άμυνας. Είχε σημαίνουσα θεωρητική και πρακτική συμβολή στην ανάπτυξη του παλλαϊκού πολέμου. Η πίστη του στον λαϊκό παράγοντα, στο κομμουνιστικό πνεύμα και ιδεώδες, στο σοσιαλισμό αποτελούν παρακαταθήκη για τους επαναστατικούς αγώνες των εργατών σε όλο τον κόσμο.

 Σ' ένα από τα κείμενά του ο Γκιάπ παρουσιάζει την πολεμική μέθοδο του βιετναμέζικου λαού στην περίοδο μετά το Β` Παγκόσμιο Πόλεμο: «Ανταρτοπόλεμος είναι η μορφή αγώνα των μαζών μιας φτωχής και κακοεξοπλισμένης χώρας ενάντια σ' έναν επιθετικό στρατό με καλύτερο υλικό και τεχνικές. Είναι ο τρόπος να διεξάγεις μιαν επανάσταση. Οι αντάρτες στηρίζονται στο ηρωικό πνεύμα για να θριαμβεύσουν πάνω στα μοντέρνα όπλα, αποφεύγοντας τον εχθρό, όταν είναι ισχυρότερος και χτυπώντας τον όταν είναι ασθενέστερος. Άλλοτε σκορπίζοντας, άλλοτε ανασχηματιζόμενοι, άλλοτε φθείροντας, άλλοτε εξοντώνοντας τον εχθρό, είναι αποφασισμένοι να πολεμάνε παντού, έτσι που, οπουδήποτε και αν πηγαίνει ο εχθρός είναι καταποντισμένος σε μια θάλασσα ένοπλου λαού που τον χτυπάει, υποσκάπτοντας το ηθικό του και εξαντλώντας τις δυνάμεις του».

Η μάχη του Ντιέν Μπιεν Φου

Ήταν τον  Μάη του 1954 όταν η αποικιοκρατία στην Ινδοκίνα γνώρισε στο πρόσωπο των Γάλλων ένα συντριπτικό πλήγμα που ακούει στο όνομα Ντιέν Μπιεν Φου. Πρωτεργάτης αυτής της νίκης ήταν ο Στρατηγός Γκιάπ.

 Στις 7 Μάη εκείνης της χρονιάς δυνάμεις του Λαϊκού Στρατού του Βιετνάμ με επικεφαλής τον Γκιάπ συνέτριψαν τα Γαλλικά στρατεύματα και εξανάγκασαν τους αποικιοκράτες να υπογράψουν τον Ιούλη του 1954 στη Γενεύη κατάπαυση του πυρός, γενικότερα στην περιοχή της Ινδοκίνας. Σταμάτησαν, έστω προσωρινά, την ανάμιξη των ΗΠΑ  στην περιοχή και αποφασίστηκε η προσωρινή διαίρεση της χώρας. Ο 17ος παράλληλος ορίστηκε ως το όριο πάνω από το οποίο το Β. Βιετνάμ ελέγχονταν από το Βιετμίνχ και κάτω το Ν. Βιετνάμ. από τους Γάλλους. Το Βιετνάμ όπως και ολόκληρη η περιοχή της Ινδοκίνας για δεκαετίες ήταν αποικία της Γαλλίας. 

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου η περιοχή κατακτήθηκε από τους Ιάπωνες, αλλά εξακολουθούσε να βρίσκεται υπό γαλλική διοίκηση. Στα 1942 ο Χο Τσι Μινχ συγκρότησε το Βιετμίνχ, ένα εθνικοαπελευθερωτικό μέτωπο υπό την καθοδήγηση των κομμουνιστών. 

 Αλλοι στο μετερίζι κι άλλοι με το ρύζι! 

Βιετναμέζοι μεταφέρουν με ποδήλατα σάκους με ρύζι για τη διατροφή των στρατευμάτων που πολιορκούν το Ντιεν-Μπιεν-Φου. Εκτός από το ρύζι, με τα (ίδια;) ποδήλατα μετέφεραν και τα κανόνια μέσα από τη ζούγκλα, με τα οποία προξένησαν θανάσιμη έκπληξη στους Γάλλους. Οι οποίοι θεωρούσαν ότι από την πλευρά της ζούγκλας δεν θα γινόταν τίποτε περισσότερο από μερικές ντουφεκιές. 

Με τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το Βιετμίνχ, μετά από μια γενική εξέγερση τον Αύγουστο του 1945, κατέλαβε την εξουσία και ο Χο Τσι Μινχ ανακήρυξε την ανεξαρτησία του Βιετνάμ. Οι Γάλλοι με τη βοήθεια των Βρετανών ανακατέλαβαν το νότιο τμήμα του Βιετνάμ και σχεδίαζαν την επίθεση προς το βορρά. Τότε ο βιετναμέζικος λαός ξεσηκώθηκε σ' όλη τη χώρα.

Το Ντιέν Μπιεν Φου ήταν ένα φρούριο των Γάλλων στο βόρειο τμήμα του Βιετνάμ, κοντά στα σύνορα με το Λάος και την Κίνα, σε θέση κλειδί, που έλεγχε τη δίοδο για το Λάος αλλά και το δέλτα του Ερυθρού ποταμού από όπου γινόταν ο κύριος ανεφοδιασμός σε όπλα και πυρομαχικά των Βιετναμέζων ανταρτών από την λαϊκή Κίνα.

Ήταν μια περιοχή 100 τετρ. χιλιομέτρων, περιτριγυρισμένη από ψηλά βουνά στην οποία βρισκόταν και ένα στρατιωτικό αεροδρόμιο το οποίο είχε κατασκευάσει την εποχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ο ιαπωνικός στρατός κατοχής. Το γαλλικό επιτελείο σχεδίαζε να γίνει το Ντιέν Μπιεν Φου σημείο εξόρμησης του Γαλλικού στρατού εναντίον των ανταρτών.

Οι Βιετμίνχ επέλεξαν να χτυπήσουν τους Γάλλους στο σημείο που θα παρέλυε όλη τη δραστηριότητά τους και ξεκίνησαν σταδιακά να πολιορκούν την περιοχή από τα τέλη του 1953 κάνοντας διαρκή πόλεμο φθοράς μέχρι την τελική επίθεση στις 7 Μάη 1954. Στις 5 το απόγευμα κάθε αντίσταση σταμάτησε και περίπου 10.000 Γάλλοι στρατιώτες παραδόθηκαν στους Βιετμίνχ. Οι Γάλλοι άφησαν πίσω τους 1.500 νεκρούς και 4.000 τραυματίες.

Σύμβολο ενάντια στον Αμερικανικό Ιμπεριαλισμό

Στις 30 Απρίλη 1975 στη Σαϊγκόν, στις  8 το πρωί, όταν ο πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών Μάρτιν, δίπλωσε την αστερόεσσα την έβαλε στη βαλίτσα του και κατευθύνθηκε στην ταράτσα του κτιρίου της πρεσβείας, όπου περίμενε, για να τον πάρει  ένα ελικόπτερο της εταιρείας «Air America». 

Μια ώρα αργότερα, τον ίδιο δρόμο με τον πρεσβευτή, ακολούθησαν και οι τελευταίοι 125 Αμερικανοί πεζοναύτες που βρίσκονταν στην πόλη. 

Από τα μεσάνυχτα της 29ης Απρίλη οι ένοπλες δυνάμεις του απελευθερωτικού μετώπου του Βιετνάμ είχαν αρχίσει τη γενική έφοδο, ενώ τις πρώτες πρωινές ώρες της 30ής Απρίλη δόθηκε το σύνθημα της εξέγερσης του λαού της πόλης. 

«Έφτασε η ώρα του ξεσηκωμού και της γενικής εφόδου», έλεγε η προκήρυξη του Εθνικού Μετώπου Απελευθέρωσης Νοτίου Βιετνάμ. «Η πατρίδα εμπιστεύεται στους αγωνιστές της Σαϊγκόν ένα δύσκολο, αλλά ωραίο καθήκον. Οι συμπατριώτες μας περιμένουν τη νίκη μας. Ας φανούμε αντάξιοι αυτής της εμπιστοσύνης».

Σύντομα, το ένα μετά το άλλο, τα στρατηγικά σημεία της Σαϊγκόν πέρασαν στα χέρια των επαναστατικών δυνάμεων και τίποτα πια δεν μπορούσε να αποτρέψει την ολοκληρωτική τους νίκη, που έφτασε πριν ακόμη δύσει ο ήλιος εκείνη την ημέρα.

Αυτά τα ιστορικά γεγονότα είναι συνδεδεμένα με τη ζωή και τη δράση του Στρατηγού Γκιάπ. Το λαϊκού μαχητή που συνέβαλε στη δημιουργία ενός καινούργιου στρατού, του στρατού της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας, που αποτελούνταν από σκληρούς μαχητές που κατέβαλαν απίστευτες προσπάθειες για να κατακτήσουν την επιστήμη του επαναστατικού πολέμου και ήταν ασυναγώνιστοι στους ηρωισμούς, τόσο που ακόμα ο εφιάλτης του Βιετνάμ πλανάται πάνω από τα κεφάλια των Αμερικανών Ιμπεριαλιστών.

_

902.gr