ΝΤΕΡΜΠΙ ΘΑΝΑΤΟΥ: ΝΤΙΝΑΜΟ ΚΙΕΒΟΥ-ΒΕΡΜΑΧΤ: 5-3

Ντέρμπι θανάτου!Ένας ιστορικός ποδοσφαιρικός αγώνας .ΒΙΝΤΕΟ

Του Βενιζέλου Λεβεντογιάννη

Έντεκα ποδοσφαιριστές της Ντιναμό Κιέβου, εκτελέστηκαν σαν σήμερα το 1942, μετά τον ποδοσφαιρικό αγώνα με επίλεκτη ομάδα της Βέρμαχτ, γιατί δεν κάθισαν να χάσουν.

Τριάντα εννιά χρόνια μετά η αυταπάρνηση των 11 αυτών ποδοσφαιριστών, έδωσε τροφή για να γίνει μια από τις γνωστότερες ταινίες του κινηματογράφου, με κάποιες αλλαγές φυσικά στο σενάριο. Στην ταινία του 1981, "Η Μεγάλη απόδραση των 11", μια ομάδα αιχμαλώτων πολέμου, σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης, στα σύνορα με τη Γαλλία, καλείται να αντιμετωπίσει μια Γερμανική ομάδα σε ένα προπαγανδιστικό, υπέρ των Ναζί, ποδοσφαιρικό αγώνα. Οι αιχμάλωτοι δεν παίζουν το παιχνιδάκι των Γερμανών και δεν τους χαρίζονται...

Οι αιχμάλωτοι - ποδοσφαιριστές των συμμάχων, έχουν κανονίσει στο ημίχρονο του αγώνα να δραπετεύσουν από τους υπονόμους (ενώ οι Γερμανοί θα τους περίμεναν να βγουν και να συνεχίσουν, για το δεύτερο ημίχρονο) μέσα από τα αποδυτήρια και με τη βοήθεια της Γαλλικής αντίστασης να φυγαδευτούν στην Ελεύθερη Ευρώπη.

 

Τα πρώτα 45 λεπτά του αγώνα βρίσκουν την επίλεκτη ομάδα των Ναζί να κάνει πάρτι μέσα στο γήπεδο. Ο τερματοφύλακας της συμμαχικής ομάδας (Σιλβέστερ Σταλλόνε) δεν σταματάει να μαζεύει την μπάλα από τα δίχτυα του. Σε μια μίνι σύσκεψη των ποδοσφαιριστών στα αποδυτήρια στην ανάπαυλα του ημιχρόνου, τελικά αποφασίζουν να μην ακολουθήσουν το σχέδιο διαφυγής και να δραπετεύσουν αλλά να βγουν, και να συνεχίσουν τον αγώνα.

 

Στο δεύτερο ημίχρονο αναλαμβάνουν δράση μέσα στο γήπεδο, τα αστέρια των συμμάχων αιχμαλώτων που με πρωταγωνιστές τον Luis Fernandez (που τον υποδύεται ο μεγάλος Πελέ), τον Carlos Rey (τον υποδύεται ο Οσβάλντο Αρντίλες) τον John Colby (υποτίθεται ένα εν ενεργεία παίκτη της West Ham πριν τον πόλεμο που τον υποδύεται ο Μαικλ Κέιν) και φυσικά τον τερματοφύλακα Σιλβέστερ Σταλόνε που κάνει ασύλληπτες αποκρούσεις, η συμμαχική ομάδα μασάει σίδερα.

 

Τα γκολ πέφτουν βροχή και παρά την εχθρική διαιτησία οι ομάδα των συμμάχων αναγκάζει τους Γερμανούς ανώτατους αξιωματικούς να φύγουν εκνευρισμένοι από το γήπεδο και τους Γάλλους θεατές να φωνάζουν ενθουσιασμένοι: Victoire!!

 

Η πραγματικότητα όμως και τα γεγονότα που στηρίχθηκε η ταινία, είναι πολύ διαφορετικά και δεν έχουν την ευτυχή κατάληξη της Χολιγουντιανής ταινίας, του 1981

Κίεβο 1942, ουκρανική πρωτεύουσα, (μέλος της Σοβιετικής Ένωσης τότε) στενάζει ,όπως άλλωστε ολόκληρη η Ευρώπη , κάτω από τη γερμανική κατοχή. Ο Γερμανός Διοικητής, αποφασίζει πως θα ήταν πολύ καλό για το ηθικό των στρατιωτών του να διοργανωθεί, ένας ποδοσφαιρικός αγώνας ανάμεσα σε ντόπιους και σε επαγγελματίες Γερμανούς ποδοσφαιριστές που υπηρετούν τη θητεία τους στη Βέρμαχτ. "Η ανωτερότητα της Άριας Φυλής έναντι των υπανθρώπων ρωσο-ουκρανών Σλάβων είναι εμφανής σε όλους τους τομείς και φυσικά και στο ποδόσφαιρο" έλεγε.

Στις 9 Αυγούστου όλα ήταν έτοιμα για τον αγώνα. Από τη μια πλευρά η ελίτ της Βέρμαχτ και από την άλλη 11 ποδοσφαιριστές της Ντιναμό Κιέβου, και της Λοκομοτίβ Κιέβου οι οποίοι ήταν αιχμάλωτοι στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Ντάρμιτσα και τους οποίους οι Γερμανοί λίγες ημέρες πριν τον αγώνα, τους επέτρεψαν να τρώνε κανονικά και να προπονούνται. Την ομάδα συμπλήρωναν κάποιοι εργάτες Ουκρανοί, από ένα φούρνο που ήταν κοντά στο γήπεδο.

 

Η ομάδα ονομάστηκε f.cStart και την αποτελούσαν 8 παίκτες της Ντιναμό και 3 της Λοκομοτίβ. Ο Γερμανός διοικητής της πόλης, έβλεπε προσωπικά τους 6 αγώνες που έπαιξε η ομάδα των Ουκρανών, πριν αντιμετωπίσει την γερμανική ομάδα των επιλέκτων. Ο τρόπος που έπαιζαν , ο τρόπος που άλλαζαν μπαλιές στο γήπεδο, και η ταχύτητα τους τον έκαναν να αισθάνεται λίγο άβολα. Σε 6 αγώνες με στρατιώτες από συμμαχικές χώρες των Γερμανών (Ούγγρους, Ρουμάνους, Γερμανούς) η Start, δεν κέρδιζε κάτω από 5-0.

"Με τους επίλεκτους μας τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Οι Σλάβοι υπάνθρωποι, θα βιώσουν την ανωτερότητα μας" έλεγε σε άλλους ανώτατους αξιωματικούς. Έτσι και έγινε. Στον τελευταίο αγώνα τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Η Start φιλοδώρησε τη Flakelf, την ομάδα των επιλέκτων που τόσα στήριζε πάνω της ο Διοικητής του Κιέβου, με 5 γκολ. Start- Flakelf: 5-1. Η τιμή και το ηθικό του στρατεύματος του κρεμόταν από μια κλωστή. 


 

Σε έξαλλη κατάσταση ζήτησε επαναληπτικό αγώνα και στις 9 Αυγούστου, τρεις ημέρες μετά όλα ήταν έτοιμα για το ματς που έμεινε στην ιστορία σαν "Ματς Θανάτου".

Ο αγώνας έγινε στο στάδιο της Zenit. Στις 5.00 το απόγευμα. Εκείνο το καλοκαίρι στην Ουκρανία έκανε πολύ ζέστη. Θεατές ήταν μόνο Γερμανοί φαντάροι και Ουκρανοί δοσίλογοι αστυνομικοί ενώ στρατιώτες με τεράστια Γερμανικά λυκόσκυλα, έδιωχναν πίσω όσους ουκρανούς ήθελαν να δουν τον αγώνα και να υποστηρίξουν την Start. Για διαιτητής "ορίστηκε" ένας αξιωματικός των Ες Ες.!!!! Λίγο πριν αρχίσει ο αγώνας ο αρχηγός της Start που έπαιζε με κόκκινες φανέλες και λευκά σορτσάκια (επιστρατεύτηκαν άρον άρον οι εμφανίσεις της Σπάρτακ γιατί δεν είχαν ρούχα) μίλησε στους συμπαίκτες του:

"Παίζουμε με κόκκινες φανέλες που δεν είναι το χρώμα της Ντιναμό ούτε της Λοκομοτίβ. Σας καλώ σήμερα όμως να παίξουμε για αυτό το χρώμα, που είναι το χρώμα της σημαίας μας της Σοβιετικής Ένωσης και να τους δείξουμε ότι αυτή η σημαία δεν χάνει ποτέ", είπε ο τερματοφύλακας και αρχηγός της Ντιναμό, Mykola Trusevych.


ο αρχηγός της ομάδας και τερματοφύλακας Mykola Trusevych.

Την ώρα που τελείωσε τον λόγο προς τους συμπαίκτες του, ο αρχηγός των Ουκρανών, μπήκε στα αποδυτήρια ο Γερμανός διαιτητής: "Ξέρω πως είστε μια πολύ καλή ομάδα, με πολύ καλούς παίκτες. Πρέπει όμως να ακολουθήσετε τους κανόνες και να χαιρετίσετε την γερμανική ομάδα με τον Ναζιστικό τρόπο πριν τον αγώνα." Μια φωνή από το βάθος του απάντησε και τον έκανε να εγκαταλείψει τον χώρο εξοργισμένος. "Το μοναδικό πράγμα που θα χαιρετίσουμε, θα είναι τα στρατεύματα σας όταν θα φεύγετε"



Πραγματικά όταν οι ομάδες συγκεντρώθηκαν στο κέντρο του γηπέδου, οι 11 Ουκρανοί δεν σήκωσαν το χέρι τους να χαιρετίσουν ναζιστικά. Την ίδια στιγμή το γήπεδο έβραζε σαν καζάνι, γεμάτο από Γερμανούς με το χέρι υψωμένο να φωνάζουν "Χάιλ Χίτλερ"... Αντίθετα, οι παίκτες της Start μόλις τελείωσε ο Ναζιστικός ύμνος, έσφιξαν τις γροθιές τους σήκωσαν το χέρι τους και μετά το έφεραν στην καρδιά τους και φώναξαν τον χαιρετισμό του Κόκκινου Στρατού: " Fizcult Huraaa", δηλαδή "Πάμε δυνατά, Ουράαα"
Ο αγώνας ξεκίνησε με τους Ουκρανούς να μαγεύουν με την μπάλα, αλλά αυτή τη φορά οι Γερμανοί ήξεραν τι θα αντιμετωπίσουν. Οι κλωτσιές, οι αγκωνιές, τα κλαδέματα, τα τραβήγματα της φανέλας , έπεφταν σύννεφο. Ο διαιτητής δεν έβλεπε το παραμικρό. Κάποια στιγμή ένας Γερμανός επιθετικός κλωτσάει στο κεφάλι τον τερματοφύλακα των Ουκρανών και τον αφήνει αναίσθητο. Τότε βάζουν οι Γερμανοί το πρώτο τους γκόλ. Ο γιος του Makar Gonacharenko ενός από τους 3 παίκτες που τελικά επέζησαν θυμάται τι του έλεγε ο πατέρας του για τον συγκεκριμένο αγώνα: "Ξύλο... πολύ ξύλο. Σε κάθε επαφή με την μπάλα σε κάθε τρέξιμο μας κλωτσούσαν παντού. Νιώθαμε τα κόκαλα μας να πονάνε, έτοιμα να βγουν από τις κλειδώσεις τους"
Το ημίχρονο έληξε 3-1 και αφού ο μέσος των Ουκρανών Goncharenko , χόρεψε όλη τη γερμανική άμυνα και στη συνέχεια κεραυνοβόλησε τον τερματοφύλακα.



Στο ημίχρονο οι Ουκρανοί παίκτες δέχτηκαν και νέα επίσκεψη στα αποδυτήρια. Ήταν ο Γερμανός διοικητής της πόλης. Με ένα προσποιητό χαμόγελο και σφιγμένα δόντια εισέβαλε συνοδευόμενος από αξιωματικούς των Ες Ες και είπε: "Εντάξει μπορείτε τώρα να τα παρατήσετε. Δείξατε σε όλους τι αξίζετε, αλλά μέχρι εδώ. Είστε φανταστική ομάδα με απίστευτες ικανότητες και μας έχετε εντυπωσιάσει όλους, αλλά όπως καταλαβαίνετε, δεν μπορείτε να κερδίσετε. Δεν υπάρχει καμία τέτοια περίπτωση. Μέχρι εδώ. Σκεφτείτε τις συνέπειες των πράξεων σας..." Οι Ουκρανοί παίχτες ήταν προκλητικά αδιάφοροι όσοι ώρα μιλούσε ο ανώτατος Γερμανός αξιωματικός. Άλλος έδενε τα παπούτσια του, άλλος έπινε νερό, άλλος έκανε διατάσεις και κρατούσε το σώμα του ζεστό, άλλος έφτιαχνε τα μαλλιά του... Κανείς δεν του έδινε σημασία.



Στο δεύτερο ημίχρονο η κάθε ομάδα σκόραρε από 2 φορές και 5 λεπτά πριν τη λήξη, ενώ το σκορ ήταν 5-3 υπέρ των Ουκρανών, ο Klimenko, ένας κεντρώος που έπαιζε όμως στα μπακ με την ομάδα της Start, πήρε την μπάλα, κατέβηκε αλλάζοντας με απίστευτη ταχύτητα πάσες με τους συμπαίκτες του, προς την Γερμανική περιοχή και εκεί ξεφτίλισε ολόκληρη την ομάδα επίλεκτων της Βέρμαχτ. Ο Klimenko, πέρασε με ντρίμπλες πέντε παίκτες της Γερμανικής άμυνας, και βρέθηκε τετ α τετ με τον Γερμανό τερματοφύλακα. Μια , δυο προσποιήσεις ο τερματοφύλακας πέφτει αριστερά και ο Ουκρανός τον περνάει από δεξιά. Όμως δεν σουτάρει προς το άδειο τέρμα, κάνει μια στροφή και ξαναπερνάει άλλη μια φορά τον τερματοφύλακα, ο οποίος ζαλίζεται και πέφτει κάτω. Ο Klimmenko φτάνει στην γραμμή του άδειου τέρματος χαμογελάει, γυρίζει την πλάτη του και σουτάρει επιδεικτικά με δύναμη προς το κέντρο του γηπέδου.



Ο Γερμανός διαιτητής έξαλλος σφυρίζει την λήξη του αγώνα στο 85. Οι Γερμανοί επίσημοι άφριζαν από το κακό τους και αποχώρησαν αμέσως. Οι Ουκρανοί σαν μικρά παιδιά αγκαλιάζονταν και έκλαιγαν στο κέντρο του γηπέδου... Έξω από το γήπεδο οι Ουκρανοί πολίτες παραληρούν, ουρλιάζουν από χαρά, ζητωκραυγάζουν. Οι Γερμανοί για να τους αναχαιτίσουν αμολάν τα λυκόσκυλα...



Μια εβδομάδα μετά, το βράδυ της 16ης Αυγούστου όσοι παίκτες της Start, συμμετείχαν στον αγώνα, συνελήφθησαν από τους Γερμανούς. Η κατηγορία ότι ήταν μέλη της NKVD (μυστική αστυνομία της Σοβιετικής Ένωσης) ήταν βαριά και η ποινή ήταν μόνο μια: Θάνατος. Οι 11 παίκτες της Start κατηγορήθηκαν σαν κατάσκοποι. Και αμέσως οδηγήθηκαν στα κρατητήρια. Το πρώτο βράδυ στα κρατητήρια της Γκεστάπο ο Mykola Korotkykh το αριστερό εξτρέμ της Start, πέθανε από τα βασανιστήρια. Την επόμενη μέρα (ύστερα από ολονύχτιο ξύλο και βασανισμούς) έστειλαν τους υπόλοιπους στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Syrezky, λίγα χιλιόμετρα έξω από το Κίεβο στην περιοχής Babi yar.



Μέχρι τον Φεβρουάριο του 1943, οι περισσότεροι παίκτες εκτελέστηκαν ή πέθαναν από της κακουχίες στο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ανάμεσα τους οι Ivan Kuzmenko, Oleksey Klimenko, και ο αρχηγός Mykola Trusevich.
Το τέλος του πολέμου, βρίσκει ζωντανούς μόνο τρεις από τους 11 παίκτες της Start. Τους Fedir Tyutchev, Mikhail Sviridovskiy και Makar Honcharenko...



Το 1971, έξω από το στάδιο της Zenit όπου έγινε ο αγώνας στήθηκε ένα τεράστιο μνημείο για τους 11 ήρωες. Δέκα χρόνια αργότερα το 1981, το στάδιο της Zenit μετονομάστηκε σε Start. Την ίδια χρονιά γυρίστηκε και η ταινία με τον Σταλόνε..

Δείτε το βίντεο από την ταινία του 1981 με τους Πελέ, Αρντίλες, Κέιν, Σταλόνε αλλά και το τρέϊλερ ταινίας απο την Ουκρανία με θέμα τον αγώνα θανάτου

 

Χρήσιμοι σύνδεσμοι πηγη: OnAlert

Τα μέτρα, η εκταμίευση και ο εμπαιγμός του λαού

Το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού που κατατίθεται στη Βουλή τις προσεχείς μέρες προβλέπει την παραπέρα όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης, με την εκτιμώμενη βύθιση του παραγόμενου ΑΕΠ για το 2013 να διαμορφώνεται σε 4%. Η ανεργία, οι συνθήκες απόλυτης και σχετικής φτώχειας και εξαθλίωσης θα εξαπλωθούν σε ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού. Σε αυτό το κατάμαυρο για το λαό φόντο έρχεται η συγκυβέρνηση να δρομολογήσει την ολομέτωπη επίθεση με ασήκωτα χαράτσια, απέναντι σε μισθωτούς, συνταξιούχους, αυτοαπασχολούμενους, αγρότες. Στο σφαγείο προνοιακά - κοινωνικά επιδόματα, διάλυση κρατικών κονδυλίων για συντάξεις, μισθούς, ασφάλιση, Υγεία κ.ά.

Το νέο πακέτο με τα 13,5 δισ. ευρώ, στο οποίο έχουν συμφωνήσει με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Στα 10,5 δισ. ευρώ φτάνει η πρόσθετη διάλυση των κρατικών κονδυλίων που έχουν να κάνουν με τις λαϊκές ανάγκες και σε τουλάχιστον 3 δισ. ευρώ υπολογίζονται (για την ώρα) τα φρέσκα χαράτσια και οι φόροι που θα κλιμακώσουν στα επόμενα χρόνια.

Η συμφωνία των εταίρων της συγκυβέρνησης για την επιβολή των εξοντωτικών μέτρων ύψους 13,5 δισ. ευρώ, κατά τη διάρκεια της τελευταίας σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών, συνοδεύτηκε από μια καταιγιστική προπαγάνδα των αστικών επιτελείων, με στόχο τον αποπροσανατολισμό και τελικά την ενσωμάτωση των λαϊκών αντιδράσεων, για την εκταμίευση των 31 δις ότι δήθεν θα πάνε,  για ανάπτυξη, για θέσεις εργασίας, για μισθούς, συντάξεις και άλλα τέτοια αποπροσανατολικά) .

 Από τη δόση των 31 δισ., όποτε κι αν εκταμιευθεί, τα 25 δισ. ευρώ θα καταλήξουν απευθείας στα θησαυροφυλάκια των τραπεζιτών για την «ανακεφαλαιοποίηση» των ελληνικών τραπεζικών ομίλων και τα υπόλοιπα 6,5 δισ. ευρώ θα πάνε για αποπληρωμή των ληστρικών τοκοχρεολυσίων προς τους πιστωτές και την ενίσχυση άλλων τμημάτων του κεφαλαίου. Ούτε ένα ευρώ από τη συγκεκριμένη δόση δε θα δοθεί για μισθούς και συντάξεις, για τη στήριξη αυτοαπασχολούμενων και αγροτών, για την κάλυψη αναγκών στην Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια. Αντίθετα, η αποπληρωμή της συγκεκριμένης δόσης, όπως και του συνόλου των δανείων της τρόικας, θα φορτωθεί στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων.

ΑΛ.ΤΣΙΠΡΑΣ: Σχέδιο Μάρσαλ για να ...."σωθεί η Ελλάδα

Πρόσφατα, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, σε συνέντευξη του χρησιμοποίησε το παράδειγμα της μεταπολεμικής Δυτικής Γερμανίας και του χρέους της ως παράδειγμα σήμερα και για τη χώρα μας. Ανέφερε συγκεκριμένα πως «το 1953 διαγράφηκε το 50% του γερμανικού χρέους με ρήτρα ανάπτυξης για την αποπληρωμή του υπόλοιπου χρέους. Αυτό προτείνουμε να γίνει και εμείς στην περίπτωση της Ελλάδας». Σε επίσκεψή του μέσα στη βδομάδα στη Γερμανία, κάλεσε για «ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ για να ανακάμψει η Ευρωζώνη», δίνοντας εξετάσεις στο κεφάλαιο, γιατί ουσιαστικά για την ανάκαμψη των καπιταλιστών δόθηκε αυτή η ενίσχυση με κυρίως αμερικανικά κεφάλαια, ώστε μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο να στηριχτεί ο καπιταλισμός και στη Γερμανία και αλλού στην αντιπαράθεση με την ΕΣΣΔ και το σοσιαλιστικό στρατόπεδο.

Ας δούμε, όμως, πιο αναλυτικά σε τι αφορούν οι ...ρηξικέλευθες προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Πρώτα για το χρέος της Γερμανίας: Το 1953 έγινε η Συμφωνία του Λονδίνου για το Γερμανικό Χρέος, γνωστή ως Συμφωνία Χρέους του Λονδίνου, ανάμεσα στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας από τη μία και τις συμμαχικές δυνάμεις (Βέλγιο, Καναδάς, Κεϊλάνη, Δανία, Γαλλία, Ελλάδα, Ιράν, Ιρλανδία, Ιταλία, Λιχτενστάιν, Λουξεμβούργο, Νορβηγία, Πακιστάν, Ισπανία, Σουηδία, Ελβετία, Ενωση της Νότιας Αφρικής, Ηνωμένο Βασίλειο, Βόρεια Ιρλανδία, ΗΠΑ, Γιουγκοσλαβία, κ.ά.). Οι συνομιλίες ξεκίνησαν στις 27 Φλεβάρη του 1953 και ολοκληρώθηκαν στις 8 Αυγούστου του ίδιου χρόνου.

Η συγκεκριμένη συμφωνία κάλυπτε μεγάλο αριθμό διαφορετικών ειδών χρεών της χώρας, τόσο πριν όσο και μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ετσι, η γερμανική κυβέρνηση, υπό τον καγκελάριο Κόνραντ Αντενάουερ, ανέλαβε τη δέσμευση να ξοφλήσει τα χρέη που δημιουργήθηκαν την περίοδο 1919 - 1945. Το σκεπτικό που έγινε δεκτό στη Συνθήκη του Λονδίνου ήταν ότι «το ύψος της εξυπηρέτησης του χρέους δεν πρέπει να είναι τέτοιο, ώστε να θέτει σε κίνδυνο, άμεσα μεν την ευημερία των πολιτών της χώρας, μακροπρόθεσμα δε την ανοικοδόμηση της οικονομίας της». Ετσι, αποφάσισαν το προπολεμικό αλλά και το μεταπολεμικό γερμανικό χρέος να «κουρευτεί» κατά τουλάχιστον 50% (για την ακρίβεια, από τα περίπου 30 δισεκατομμύρια μάρκα του χρέους, το γερμανικό δημόσιο περιόριζε τις υποχρεώσεις στα 11 δισ. και άλλα 3,5 δισ. θα καταβάλλονταν από εμπορικές γερμανικές τράπεζες), ενώ παράλληλα επεκτεινόταν η αποπληρωμή σε πάνω από 30 χρόνια.

Ο ΣΥΡΙΖΑ διατείνεται ότι η συγκεκριμένη συμφωνία έδωσε την ώθηση στην εκρηκτική μεταπολεμική ανάπτυξη της Γερμανίας και λίγο - πολύ υπόσχεται μια ανάλογη πορεία για τη χώρα μας εάν υπάρξει μια αντίστοιχη συμφωνία με την τρόικα.

Η λαθροχειρία του βρίσκεται στο γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποκρύπτει πως ο καθοριστικός παράγοντας για τη Δυτική Γερμανία μεταπολεμικά ήταν η στήριξη μέσω του γνωστού, αμερικανικών κεφαλαίων, «σχεδίου Μάρσαλ». Με αυτό ανορθώθηκε το νέο αστικό κράτος. Και όταν μιλάμε για ανόρθωση εννοούμε κυρίως την ολόπλευρη στήριξη του κεφαλαίου, δηλαδή των ίδιων μονοπωλιακών ομίλων που στήριξαν προπολεμικά την άνοδο του Χίτλερ. Το «σχέδιο Μάρσαλ» χρηματοδότησε το 40% των επενδύσεων στην εξόρυξη το 1949-'50, το 20% των επενδύσεων σε ηλεκτρισμό το 1949-'51 και το 15% των επενδύσεων στον κλάδο του μετάλλου το 1950-'51. Δηλαδή, πριν από τη συμφωνία του '53 η οικονομία της Γερμανίας ήταν ήδη σε τροχιά αλματώδους ανάπτυξης. Το 1951 το δυτικογερμανικό ΑΕΠ είχε πιάσει τα προπολεμικά επίπεδα (1938), καθώς και η παραγωγικότητα ήταν ήδη στα επίπεδα του 1936. Ενδεικτικά, το 1950 η βιομηχανική παραγωγή αυξήθηκε με ρυθμό 20%, ενώ το 1951 αυξήθηκε με ρυθμό 18,1%.

Σε αυτό θα πρέπει να προστεθεί ο συνολικός σχεδιασμός των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στη διαπάλη με το σοσιαλιστικό στρατόπεδο που είχε δημιουργηθεί με την πάλη των λαών μετά την ήττα του φασισμού. Στο ίδιο το γερμανικό έδαφος, παρά τη συνθήκη του Πότσνταμ, των δυνάμεων που νίκησαν τον Χίτλερ, που προέβλεπε ενιαίο γερμανικό κράτος, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις προχώρησαν το Μάη του 1949 στην ίδρυση της ΟΔΓ, που αξιοποίησε τα πρώην ναζιστικά στοιχεία και αξιοποιήθηκε ως το σύνορο των δύο κόσμων, του καπιταλισμού και του σοσιαλισμού. Τον Οκτώβρη του ίδιου χρόνου στα ανατολικά εδάφη που έλεγχε η ΕΣΣΔ, δημιουργήθηκε ένα σοσιαλιστικό κράτος, η Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία, με τη θέληση του λαού της. Η θωράκιση της καπιταλιστικής Δυτικής Γερμανίας ήταν δηλαδή μετά τον πόλεμο υπόθεση συνολικά του ιμπεριαλισμού. Το συμπέρασμα από την ανάγνωση των μεγεθών δεν αφήνει και πολλά περιθώρια παρερμηνειών: Δεν ήταν τα «κουρέματα» και η επιμήκυνση του χρέους που την οδήγησαν στην ανάπτυξη, αλλά ακριβώς η ιμπεριαλιστική στήριξη για να γίνει ο πολιορκητικός κριός για το νέο κοινωνικοοικονομικό σύστημα που οικοδομούνταν. Η καπιταλιστική ανάπτυξη έδωσε τη δυνατότητα στους δανειστές της Γερμανίας να χαλαρώσουν τους όρους αποπληρωμής των δανείων τους. Οι όποιες δε κατακτήσεις των Γερμανών εργατών αξιοποιήθηκαν κυρίως στον ανταγωνισμό με τις σοσιαλιστικές χώρες που έπαιρναν μέτρα υπέρ των εργαζομένων. Απόδειξη γι' αυτό είναι ότι όταν ανατράπηκε ο σοσιαλισμός ξεκίνησε και η μεγάλη ρεβάνς κατά των εργατικών δικαιωμάτων στις δυτικές καπιταλιστικές χώρες.

Αρα αν δεν παρθούν υπόψη αυτά τα στοιχεία, δεν μπορούμε να βγάλουμε ολοκληρωμένα συμπεράσματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πρόεδρός του συνειδητά αποπροσανατολίζουν τα λαϊκά στρώματα, και ειδικά για το νέο «σχέδιο Μάρσαλ», που το παρουσιάζουν ως σωτηρία του λαού, ενώ είναι σωτηρία μόνο για το κεφάλαιο. Αλλά αυτό θέλουν οι «αριστεροί» διαχειριστές, να εγκλωβιστεί ο λαός στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος. Θέλουν ο λαός να βλέπει τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΕΕ, ΝΑΤΟ) όχι όπως πραγματικά είναι, δηλαδή μια λυκοσυμμαχία καπιταλιστών κατά των λαών, αλλά σαν μια ένωση ισότιμων ...εταίρων. Η διέξοδος που προτείνουν δεν είναι η ανατροπή του καπιταλισμού και η δημιουργία μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση, αλλά η ανάπτυξη (βεβαίως καπιταλιστική) που θα γίνει τάχα φιλεργατική με την υιοθέτηση κάποιων «έξυπνων» διαχειριστικών προτάσεων χωρίς σύγκρουση με το κεφάλαιο και τους μηχανισμούς του. Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι απλά μια πρόταση εκτός πραγματικότητας, αλλά είναι μια πρόταση επικίνδυνη για το λαό.

Κ. Χ "Ρ¨30092012

ΤΙ ΗΤΑΝ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΜΑΡΣΑΛ ΚΑΙ ΤΙ ΕΞΥΠΕΡΕΤΟΥΣΕ!!!!!!!!

Στις 12 Μαρτίου του 1947 ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν, αγορεύοντας στο Κογκρέσο, δεσμεύθηκε ότι η χώρα του θα παρείχε γενναία οικονομική ενίσχυση στα κράτη που θα επιθυμούσαν και θα «αντιστέκονταν σε απόπειρες καθυπόταξης από οπλισμένες μειοψηφίες ή από ξένες πιέσεις».Οι θέσεις, αυτές, της αμερικανικής εξουσίας εκδηλώθηκαν στην Ευρώπη δια μέσου του Σχεδίου Μάρσαλ. Επρόκειτο για οικονομική βοήθεια που χορηγήθηκε σε χώρες της Ευρώπης. Αποσκοπούσε αφενός στην τόνωση των οικονομιών τους, (που με σημαντικά δάνεια χρηματοδότησαν έτσι τις κατεστραμμένες από τον πόλεμο αγορές τους) και αφετέρου, εξυπηρετούσε άμεσα την αμερικανική εξωτερική πολιτική, που επιθυμούσε να αποφευχθεί ο κίνδυνος να περιέλθουν οι χώρες αυτές, εξαιτίας ανέχειας, στη σφαίρα επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης. Η χορηγία της βοήθειας αυτής δεν έγινε με διμερείς διαδικασίες αλλά, με όρους που τέθηκαν από την Ουάσιγκτον. Αυτοί περιλάμβαναν την καταστολή των κομουνιστικών απειλών και την έμμεση περιστολή της ανεξαρτησίας των δικαιούχων κρατών, μιας και με όπλο το μπλοκάρισμα των πιστώσεων η αμερικανική ηγεσία μπορούσε να πιέσει τις κυβερνήσεις σε περίπτωση που αρνούνταν να ανταποκριθούν στις επιθυμίες της. Τον Ιούλιο του 1947 ιδρύθηκε η «Επιτροπή για την Ευρωπαϊκή Οικονομική Συνεργασία» (OEEC), που αποσκοπούσε στη διαχείριση του Σχεδίου Μάρσαλ, ενώ το 1949 ακολούθησε η ίδρυση από τους Σοβιετικούς του «Συμβουλίου Αμοιβαίας Οικονομικής Βοήθειας (COMECON).

Πρώτοι παραλήπτες της βοήθειας που παρείχε το σχέδιο Μάρσαλ, ήταν οι χώρες που κατά τη γνώμη της Αμερικανικής ηγεσίας κινδύνευαν άμεσα από την εξάπλωση του κομμουνισμού δηλαδή, της Ελλάδας και της Τουρκίας. Ήδη την ίδια περίοδο, δηλαδή αμέσως μετά το τέλος του πολέμου, στην Ελλάδα, κομμουνιστές αντάρτες είχαν έρθει σε ένοπλη αντιπαράθεση ενάντια στην φιλομοναρχική κυβέρνηση η οποία υποστηριζόταν από τους Βρετανούς που διατηρούσαν σημαντικές στρατιωτικές δυνάμεις στην χώρα. Στις 21 Φεβρουαρίου του 1947, όμως, η βρετανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα διέκοπτε κάθε βοήθεια στην Ελλάδα, αδυνατώντας να επωμιστεί το βάρος. Η αμερικανική κυβέρνηση αντέδρασε άμεσα, θεωρώντας ότι αν η Ελλάδα έπεφτε στα χέρια των κομμουνιστών, τότε όλη η Μέση Ανατολή και ένα μέρος της Βόρειας Αφρικής θα υπαγόταν στον έλεγχο της Μόσχας. Oι Αμερικανοί αντικατέστησαν τους Βρετανούς και η παρέμβαση τους αυτή κατέληξε στην επικράτηση της μοναρχικής κυβέρνησης τον Αύγουστο του 1949.
Με τον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο έχουμε την απαρχή ενός αμερικανικού παρεμβατισμού που με πρόσχημα τον κομμουνιστικό κίνδυνο «πρόσφερε» την πλήρη συμπαράσταση, οικονομική και στρατιωτική σε οποιαδήποτε χώρα κινδύνευε να συμπεριληφθεί στη σφαίρα επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης. Ο παρεμβατισμός αυτός καθόρισε, την αμερικανική εξωτερική πολιτική για τα επόμενα είκοσι χρόνια, ενώ παράλληλα αποτέλεσε και τον ακρογωνιαίο λίθο του Βορειοατλαντικού Συμφώνου (North Atlantic Treaty Organization ή NATO) που ιδρύθηκε στις 4 Απριλίου του 1949.
Ο όρος "Σχέδιο Μάρσαλ" εδραιώθηκε ως μεταφορική έννοια, οποιουδήποτε μεγάλης κλίμακας κρατικού προγράμματος, που έχει ως στόχο να λύσει ένα κοινωνικό πρόβλημα. Χρησιμοποιείται κυρίως από τους Αμερικανούς φιλελεύθερους όταν ζητούν ομοσπονδιακή οικονομική κάλυψη για να διορθωθεί κάποια "αποτυχία" στον ιδιωτικό τομέα.
Δαπάνες
Η οικονομική βοήθεια του σχεδίου Μάρσαλ διαιρέθηκε ανάμεσα στις συμμετέχουσες χώρες, βασισμένη στο "κατά κεφαλήν" εισόδημα. Περισσότερη ενίσχυση δόθηκε στις μεγάλες βιομηχανικές δυνάμεις, καθώς επικρατούσε η άποψη ότι η αποκατάστασή τους ήταν στοιχειώδης για την γενική αναβίωση της Ευρώπης. Ακόμη, περισσότερη "κατά κεφαλήν" βοήθεια δόθηκε στους Συμμάχους του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ λιγότερη δόθηκε σε αυτούς που αποτελούσαν τις Δυνάμεις του Άξονα, ή σε αυτούς που απλώς παρέμειναν ουδέτεροι.

 Ο Ερευνητής της Βέροιας

 .

Ντοκουμέντο, αποκλειστικό, απόρρητο έγγραφο ( 29-09-2012)

ΕΛΛΗΝΟΦΡΕΝΕΙΑ
Η στήλη, επιβεβαιώνοντας και τον ενημερωτικό της χαρακτήρα, είναι στην ευχάριστη θέση να δημοσιεύσει κείμενο non paper, απόρρητον και διαβαθμισμένο, που έφτασε στα χέρια της, ύστερα από ενδελεχή έρευνα, μέσα στα πλαίσια του αποκαλυπτικού ρεπορτάζ, δηλαδή τυχαία! Το κείμενο φέρει ημερομηνία 30 Αυγούστου 2012,  είναι χαρακτηρισμένο ως «άκρως απόρρητο» και  αφορά τις άμεσες προτάσεις των επιτελών των τριών κομμάτων που στηρίζουν την τρέχουσα κυβέρνηση. Απευθύνεται προς το γραφείο της ανωτέρας διοίκησης της Τρόικας.

(Τα σχόλια σε παρένθεση είναι της ελληνοφρένειας, ύστερα πάντα από ενδελεχή μελέτη και έρευνα…)

Α. Προτάσεις άμεσης απόδοσης:

- Εκτέλεση δια τουφεκισμού συνταξιούχων άνω των 75 ετών, των ταμείων ΝΑΤ, ΟΓΑ και Δημοσίου. (με το συγκεκριμένο μέτρο διαφωνεί η ΔΗΜΑΡ, προτείνοντας να εξαιρεθούν οι συνταξιούχοι ΟΓΑ και αντί τυφεκισμού να προτιμηθεί απαγχονισμός)

- Μείωση μισθού σε όλους τους υπαλλήλους ΔΕΚΟ, (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ κλπ), σε ποσοστό 95%. (με το συγκεκριμένο μέτρο διαφωνεί το ΠΑΣΟΚ προτείνοντας αντί της περικοπής των μισθών, η οποία έχει επαναληφθεί στο παρελθόν,  να προτιμηθεί η περικοπή των ίδιων των εργαζομένων. Η ΔΗΜΑΡ ακόμη δεν έχει τοποθετηθεί με σαφήνεια επί του θέματος, μέχρις ότου διευκρινιστεί αν η περικοπή ανθρώπων θα είναι κάθετη ή οριζόντια).

- Καθιέρωση έκτακτου φόρου για τους Υδροχόους. (ο περίφημος «Ζωδιακός φόρος του Υδροχόου», σύμφωνα με τον οποίο, όλα τα ζώδια θα πληρώνουν 2% επί των ακαθαρίστων αποδοχών τους, πλην των υδροχόων, που θα πληρώνουν όσο οι Ζυγοί και οι Ταύροι μαζί. Με τον φόρο αυτό όπως καταλαβαίνετε, διαφωνεί κάθετα η ΔΗΜΑΡ, προτείνοντας να εξαιρεθούν και οι Κριοί, ή τουλάχιστον όσοι έχουν ωροσκόπο στον Παρθένο. Το τελευταίο είναι για τον Φ. Κουβέλη θέμα κόκκινης γραμμής).

- Έκτακτη εισφορά για όλους τους ανέργους. (το μέτρο αφορά όσους δεν εργάστηκαν τους τελευταίους 6 μήνες. Προβλέπεται η καταβολή από τους ίδιους τους ανέργους «μηνιαίου τέλους Ανεργίας», το οποίο θα είναι 50 λεπτά την ημέρα. Ο κάθε άνεργος θα πληρώνει το ποσό που του αναλογεί, στα ταμεία ανεργίας. Οι ποινές για τους παραβάτες θα είναι αυστηρές, πχ υποχρεωτικό άκουσμα επί 12ώρου, του νέου cd του Γιώργου Νταλάρα. Με το μέτρο διαφωνεί η ΝΔ, γιατί ακόμη δεν γνωρίζει κάτι σχετικό, αφού είναι μια κοινή μυστική πρόταση- έκπληξη του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ.

- Καθιέρωση του ουρομετρητή για όλους τους έλληνες και τις ελληνίδες, από 1^ης Οκτωβρίου. (πρόκειται για μια συσκευή, ανιχνευτής- μετρητής, που τοποθετείται στην λεκάνη της τουαλέτας και μετρά τα λίτρα ούρων των μελών της οικογένειας και  τις ημερήσιες επισκέψεις αυτών, στην τουαλέτα. Είναι μια ευρεσιτεχνία γερμανικής προέλευσης και αναμένεται να αποδώσει άμεσα ρευστό στα κρατικά ταμεία. Οι συσκευή του κάθε σπιτιού θα επικοινωνεί με ένα κέντρο καταγραφής και τεκμηρίωσης το οποίο θα καταμετρά τα λίτρα ούρων κάθε μέλους της οικογένειας και θα αποστέλλει εβδομαδιαίους λογαριασμούς. Με το μέτρο συμφωνούν και τα τρία κόμματα. Η ΔΗΜΑΡ, όμως έχει προτείνει να τοποθετηθούν ανάλογες συσκευές και στα WC, των σπιτιών, ώστε να παταχθεί και η ουροδιαφυγή των επισκεπτών).

- Θέσπιση φόρου Ξενίου Διός. (πρόκειται για έναν νέο φόρο, με το όνομα «Ξένιος Ζεύς». Ο τρόπος υπολογισμού του θα είναι πολύ απλός. Για κάθε έναν αλλοδαπό που θα συλλαμβάνουν οι αρχές, θα συλλαμβάνεται και ένας καθαρόαιμος έλληνας, που τυχαίνει να βρίσκεται στην περιοχή της σύλληψης. Εκτιμάται ότι με αυτό το μέτρο δεν θα υπάρξει απολύτως κανένα θετικό αποτέλεσμα στο δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας. Με το μέτρο διαφωνεί έντονα ο Γρηγόρης Ψαριανός, τις ζυγές μέρες.

- Καθιέρωση φόρου βαδίσματος πεζοδρομίων. (το μέτρο αφορά όσους βαδίζουν στα πεζοδρόμια της πόλης. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Τρόικας καθημερινά χρησιμοποιούν τα πεζοδρόμια της Αθήνας περίπου 3 εκ κάτοικοι. Προτείνεται λοιπόν ο ομώνυμος φόρος πεζοδρομίου, ο οποίος θα είναι 0,20 λεπτά για κάθε 10 μέτρα πεζοδρομίου που χρησιμοποιήθηκε. Το μέτρο αναμένεται να αποδώσει άμεσα 2 δις ευρώ, τα οποία θα ριφθούν και αυτά χωρίς αποτέλεσμα, στην ατέλειωτη τρύπα των ελλειμμάτων.  Τα επιτελεία των τριών κομμάτων είναι απολύτως σύμφωνα με το συγκεκριμένο μέτρο, ενώ απομένει να βρεθεί ο τρόπος υπολογισμού και καταμέτρησης των χρηστών των πεζοδρομίων. Η ΔΗΜΑΡ και ο Μανόλης Καψής πρότεινε το μέτρο να έχει αναδρομική ισχύ από την αρχή του χρόνου.

- Επέκταση του μέτρου των διοδίων. (πρόκειται για ένα εκτεταμένο πρόγραμμα είσπραξης χρημάτων μέσω διοδίων. Έτσι προτείνεται να κατασκευαστούν σταθμοί διοδίων, στις εισόδους πολυκατοικιών, πλατειών, πάρκων, καταστημάτων, σπηλαίων και νοσοκομείων. Με αυτό το τελευταίο διαφωνεί η ΔΗΜΑΡ, η οποία αναδεικνύοντας το αριστερό της προφίλ, αρνείται την τοποθέτηση διοδίων στα νοσοκομεία, αφήνοντας όμως ανοικτό το ενδεχόμενο τοποθέτησης διοδίων στα χειρουργεία. Ύστερα από πρόταση του ΠΑΣΟΚ, θα προβλέπεται έκδοση εκπτωτικής κάρτας, από την οποία θα συλλέγονται πόντοι για  αγορά ομπρελών.

- Έκτακτο τέλος άλλης ζωής. (πρόκειται για έναν φόρο που αφορά τους πάντες γιατί έχει να κάνει με τον θάνατο, που επίσης αφορά τους πάντες. Ο υπολογισμός του είναι λίγο περίπλοκος και γίνεται με ένα μαθηματικό τύπο, ο οποίος υπολογίζει τον φόρο του καθενός, ανάλογα με τα χρόνια ζωής και τα προβλήματα υγείας. Για παράδειγμα, ηλικιωμένος με καρδία, θα πληρώνει φόρο διπλάσιο από κάποιον νέο χωρίς πρόβλημα υγείας, ο οποίος όμως θα πληρώνει και αυτός  φόρο, ίσο με τα χρόνια που του απομένουν μέχρι να πάθει το πρώτο έμφραγμα. Η ιδέα ανήκει στον Φίλιππο Σαχινίδη και τιμήθηκε γι αυτή του την πατέντα, από το μορφωτικό ίδρυμα Ελασσόνας και το ίδρυμα εφαρμοσμένων οικονομικών της Μινεσότα).

Καλή σχολική χρονιά!

Καλά σαράντα τους!

Θύμιος Καλαμούκης.

(Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο τεύχος 9 του Unfollow.)

ΕΚΚΛΗΣΙΑ: Ου κάνεις......στοματικό έρωτα ή μην αυνανιστής!!!!!!!!!!

Ανακοίνωση με την οποία καταδικάζει (μια ημέρα μετά το επεισόδιο Μεϊμαράκη - Παυλόπουλου όπου ο πρώτος έλεγε στον δεύτερο "να του γλείψει τον π...") τον στοματικό έρωτα τον οποίον χαρακτηρίζει «χυδαία πράξη», εξέδωσε ο Μητροπολίτης Πειραιώς, Σεραφείμ.

Το πόσο χαίρομαι, που ο κλήρος καταπιάνεται με το «εθνικό θέμα» του στοματικού έρωτα δεν περιγράφεται. Επιτέλους! Κάποιος να ασχοληθεί με τα φλέγοντα, τα σοβαρά προβλήματα σ’ αυτόν τον τόπο. 

Με τι να ασχοληθεί η εκκλησία; Με την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο; Με την αναλγησία των πολιτικών και την αλαζονεία; Με την τεράστια κοινωνική ανισότητα, όπου το 1% γίνεται πλουσιότερο εις βάρος του 99%, το οποίο πεινάει;  Με τις ρατσιστικές δολοφονικές επιθέσεις; Με τη μείωση των μισθών; Αυτά είναι πταίσματα μπροστά στην ύψιστη «αμαρτία» του στοματικού έρωτα και του αυνανισμού.

Αφορμή, λένε κάποιοι, ήταν αυτό που είπε η Προεδράρα της Βουλής στον Πάκη. Λίγο πολύ τον κάλεσε… να φάει το γλειφιτζούρι του. Εδώ που τα λέμε, το να σου κάνει κάτι τέτοιο…  ο Πάκης, είναι άρρωστο. Α, εδώ έχει δίκιο ο...
Παπάς.

Βέβαια, ο Πρόεδρος της Βολής (με κεφαλαίο το Π), ξέρει ότι ο έρμος ο Πάκης δεν φταίει. Άλλος, που είναι ψηλότερα, του έβγαλε τα άπλυτα. Το γιατί, το ξέρει καλά κι ο ίδιος. Είναι ένας ωραίος τρόπος να ξεγελάσεις τα γίδια για τη σούβλα με τα μέτρα και να υπενθυμίσεις στους βουλευτές, ότι αυτός που κυβερνά, έχει για τον καθένα ράμματα για τη γούνα του...

Πίσω όμως στο μεγάλο μας θέμα.

Παππούλη, εντάξει, να συμφωνήσω για τον αυνανισμό, ότι βλάπτει.Πως όμως θα πείσετε όλους, όσους ψηφίσαν το Μνημόνιο, να κάνουν τόσες μέρες νηστεία και τόσες μετάνοιες; Αμ το άλλο;Είστε πολύ πίσω Σεβασμιότατε. Ο αυνανισμός δεν γίνεται  πια μόνο με τους τρόπους που αναφέρατε. Έχουν βγει και καινούριοι. Με μηχανές πχ. Θα μπορούσα να σας παραπέμψω σε ιστοσελίδες, για να δείτε και μόνος σας αλλά… πιστεύω ότι πολλοί πιστοί και καλοί χριστιανοί, που τα ψάχνουν αυτά μανιωδώς (για να τα καταδικάσουν βεβαίως – βεβαίως), θα σας έχουν ενημερώσει σχετικώς...   

Επίσης, είναι ευρέως διαδεδομένος στη χώρα μας «ο αυνανισμός δια της κάλπεως» ή «μπροστά στην κάλπη». Το ποιοι κυβέρνησαν και κυβερνάνε, είναι απόδειξη, ότι πράγματι κάποια πράγματα τυφλώνουν...

Είμαι χαρούμενος όμως Πάτερ, επειδή είμαι άθεος. Φανταστείτε τώρα κάθε φορά, που θα έκανα διάφορες «αμαρτίες» με τη σύντροφο μου, να αρχίζαμε τις μετάνοιες και τις νηστείες. Πάντως για τη νηστεία, φροντίζει η κυβέρνηση, να είναι μακροχρόνια. Κι αναρωτιόμουν γιατί τη στηρίζει η Εκκλησία. Είναι θεολογικό το ζήτημα...

Ξέρετε Σεβασμιότατε, από εδώ και κάτω θα σταματήσω τη σάτιρα, καθόσον έχω καταλάβει, ότι δεν σηκώνετε αστεία. Μην την πατήσω σαν τον 27χρονο. Τι κρίμα να μην είναι οι παλιές καλές εποχές της Ιεράς Εξέτασης, ε Αγιότατε; Θα τον βάζατε στο φούρνο τον αμαρτωλό. Παστίτσιο για κυριώς πιάτο...

Θα ρωτήσω όμως σοβαρά: Η Εκκλησία τι γνώμη έχει για τα χαράτσια, τη βία, την ανεργία, τη φτώχεια, την ακρίβεια, το να στερείς από αρρώστους τα φάρμακα, από τα παιδιά βιβλία, από τους πεινασμένους φαί, να κάνεις αστέγους, να δηλητηριάζεις με χημικά; Α! Μάλιστα. Εκεί πληρώνουμε για τις αμαρτίες μας. Καλά, αλλά γιατί να πληρώσουμε και για τις αμαρτίες των κηφήνων, που έκαναν αυτό το χάλι; Αυτοί πότε θα πληρώσουν; Πως είπατε; Στην άλλη ζωή; Τώρα ησύχασα…

Θα μου πει κάποιος, το να κλέβεις τη σύνταξη και το μισθό είναι αμαρτία και μάλιστα χειρότερη. Ου κλέψεις, λένε στις δέκα εντολές. Όχι, ου κάνεις στοματικό έρωτα ή μην αυνανιστείς. Εδώ όμως, μάλλον, μπαίνουμε σε κάποια «μυστήρια» της πίστεως. Να θεωρείται δηλαδή κακό ο έρωτας, η έκφραση αγάπης κι όχι το να επιτεθείς με μίσος στον αλλοδαπό, ή να κλέψεις από τον πλησίον σου φτωχό το σπίτι του.

Και λέτε μετά για τους Ισλαμιστές και το ότι επιβάλουν φερετζέδες… Εδώ, εσείς μας λέτε τι να κάνουμε στο κρεβάτι μας! Εντάξει είναι δόγματά σας. Σεβαστά. Αλλά εκείνο που με νευριάζει δεν είναι αυτά που πιστεύετε, εσείς οι άγιοι, αλλά αυτά που δεν πιστεύετε, ενώ λέτε ότι τα πιστεύετε.

Θα περίμενα να ακούσω πχ να μιλάτε ως χριστιανός, εναντίον των ΜΑΤ που χτύπησαν ΑΜΕΑ, ΑΜΕΑ Σεβασμιότατε, και να το καταδικάζετε αυτό.  Ή για το ότι τσάκισαν τον κόσμο στο ξύλο, επειδή ζητούσαν οι διαδηλωτές καλύτερη ζωή.  Ή ότι θα πάρετε πρωτοβουλίες τηρώντας αυτά που ΕΣΕΙΣ λέτε, να δώσετε πχ φαί και στέγη στους άστεγους. Ότι θα ανοίξετε την αγκαλιά σας στους φτωχούς πρόσφυγες και να πείτε στους ρατσιστές, ότι όλοι είμαστε αδέρφια, όπως λένε οι Γραφές σας. Αλλά φευ!

Αντ’ αυτού μου λέτε σήμερα για αυνανισμό! Έλεος…

αν.sibilla

Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ : Να οι........ φοροφυγάδες. ΠΙΑΣΤΕ ΤΟΥΣ!!!!!!

Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2012, που συνέταξαν, ψήφισαν και εφαρμόζουν οι «σωτήρες»,

το σύνολο των φορολογικών εσόδων,

που το συντριπτικό τους μέρος είτε με τη μορφή των άμεσων είτε με τη μορφή των έμμεσων φόρων, των χαρατσιών κ.λπ. πέφτει πάνω στις πλάτες εργαζόμενων, συνταξιούχων, ανέργων, ημιαπασχολούμενων, αυτοαπασχολούμενων βιοπαλαιστών,

ανέρχεται στα 53,301 δισ. ευρώ.

Προσέξτε τώρα το απίθανο, όπως αποτυπώνεται στον ίδιο τον προϋπολογισμό τους (πίνακας 3.5 του προϋπολογισμού του 2012):

Ενώ το σύνολο των φορολογικών εσόδων του κράτους (άμεσοι και έμμεσοι φόροι) ανέρχεται στα 53,301 δισ. ευρώ,

ενώ το σύνολο μόνο των άμεσων φόρων έχει υπολογιστεί στα 24,213 δισ. ευρώ,

από αυτά πόση λέτε θα είναι η επιβάρυνση των δεκάδων χιλιάδων μεγάλων επιχειρήσεων που λειτουργούν στη χώρα με τη μορφή της άμεσης φορολογίας;

Μόλις 2,157 δισ. ευρώ!

*

Δηλαδή, στη χώρα του Σαμαρά, του Βενιζελου και του Κουβέλη,

στη χώρα της τρόικας και των MEGA-κυνηγών της φοροδιαφυγής,

οι άμεσοι φόροι που έχουν προϋπολογιστεί να εισπραχτούν από τους κεφαλαιοκράτες,

δεν ξεπερνούν το 9% της συνολικής άμεσης φορολογίας και

δεν ξεπερνούν το 4% του συνόλου των άμεσων και έμμεσων φόρων!

***

Ομως, όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, υπάρχει συγκλονιστικότερο στοιχείο και από το προηγούμενο.

Συγκεκριμένα:

Αν ανατρέξει κανείς στον προϋπολογισμό του 2009 (πίνακας 2.3 του προϋπολογισμού του 2009) θα διαπιστώσει ότι τότε το ποσό των άμεσων φόρων που είχε προϋπολογιστεί να εισπράξει το κράτος από τις εταιρείες των κεφαλαιοκρατών, με τη μορφή της άμεσης φορολογίας των νομικών προσώπων,

ανερχόταν, επί συνόλου άμεσων και έμμεσων φόρων 61,565 δισ. ευρώ, στο

(έτσι κι αλλιώς αστείο) ποσό των 5,520 δισ. ευρώ.

Ποιο είναι το συμπέρασμα;

Πολύ απλό:

Στα τρία χρόνια που έχουν περάσει από τότε, κι ενώ ο λαός έχει υποστεί τα πάνδεινα, όταν η φοροληστεία για τα λαϊκά στρώματα έχει γυρίσει σε εποχές... «τουρκοκρατίας», όταν οι αυξήσεις στους φόρους πέφτουν σαν το χαλάζι,

για τις πολυεθνικές, για τα μονοπώλια, για τις μεγάλες ανώνυμες εταιρείες κ.λπ., οι άμεσοι φόροι

μειώθηκαν (!)

από 5,520 δισ. ευρώ το 2009

στα 2,157 δισ. ευρώ το 2012!

*

Δηλαδή, κατά την περίοδο που η φορολόγηση όλων των υπολοίπων έχει μετατραπεί σε θηλιά στο ικρίωμα της λιτότητας και των μειώσεων σε μισθούς και συντάξεις,

για τους πλουτοκράτες,

η άμεση φορολογία μειώθηκε κατά 61%!

*

Αλλά, προς Θεού, αυτό δε συνιστά φοροδιαφυγή.

Οχι, πρόκειται για νόμιμη και ηθική πολιτική...

ΚΚΕ: Στήριξη στους ένστολους .

Το ΚΚΕ στηρίζει τα δικαιώματα των ένστολων, των αποστράτων, των συνταξιούχων στις ένοπλες δυνάμεις και τα σώματα ασφαλείας για αξιοπρεπή διαβίωση, όπως και για κάθε εργαζόμενο. Σε συνθήκες κρίσης και ενώ πυκνώνουν τα σύννεφα του πολέμου στην περιοχή μας γίνονται πιο εμφανείς οι ψεύτικες και παραπλανητικές, χρόνια τώρα, κυβερνητικές υποσχέσεις, για ευημερία. Αποκαλύπτεται ο αντιλαϊκός χαρακτήρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως και η βαθύτερη κοινή ρίζα των προβλημάτων του εργαζόμενου λαού. Σήμερα η ζωή τραγικά επιβεβαιώνει ότι υπάρχει η Ελλάδα των λίγων που διαχρονικά θησαυρίζουν με την εκμετάλλευση και υποτίμηση της ανθρώπινης εργασίας, που ζει σε απερίγραπτη χλιδή, που συσσωρεύει αμύθητο πλούτο στις τράπεζες και σ' άλλους οικονομικούς παραδείσους. Απέναντι σ' αυτή τη ληστρική μειοψηφία υπάρχει η πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων μαζί των ένστολων, ιδιαίτερα αυτών που προέρχονται από φτωχές λαϊκές και αγροτικές οικογένειες. Υπάρχει η Ελλάδα του 1,5 εκατομμυρίου ανέργων, των 3,5 εκατομμυρίων εργαζομένων με μισθούς πείνας κάτω από 700 ευρώ, των 2,5 εκατομμυρίων συνταξιούχων που φυτοζωούν με ψίχουλα, των φτωχών αγροτών, των καταχρεωμένων μικροεπαγγελματιών, των απελπισμένων νέων. Αυτοί που μας κλέβουν τον ιδρώτα και θησαυρίζουν από το μόχθο μας, δε διστάζουν να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τα βάσανα που οι ίδιοι μας προκαλούν και κυρίως μας κοροϊδεύουν με διάφορα προσχήματα και μας φορτώνουν την ευθύνη πως εμείς οι ίδιοι οδηγήσαμε τη χώρα στη σημερινή κρίση. Τόσο στο παρελθόν αλλά και σήμερα ακούμε πολλά για τα «προνόμια των εργατών», τις «σπατάλες των μισθοσυντήρητων, των συνταξιούχων, των φτωχών αγροτών». Για τη φοροδιαφυγή των μικροεπαγγελματιών, για το σπάταλο κράτος, τους αντιπαραγωγικούς στρατιωτικούς. Με τέτοια παραμύθια μαζί με τις απαράδεκτες γενικεύσεις ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε», ότι «όλοι οι πολιτικοί είναι κλέφτες» ουσιαστικά επιχειρούν να βγάλουν λάδι το καπιταλιστικό σύστημα, που από τη φύση του γεννά τις κρίσεις, τη διαφθορά και τα βάσανα του λαού. Η πλουτοκρατία για να κρύψει τις ευθύνες της, για να έχει την ησυχία της, θέλει ο άνεργος να τα βάζει με τον εργαζόμενο, ο εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα με τον εργαζόμενο στο δημόσιο, ο ένας κλάδος με τον άλλο. Η ουσία είναι ότι όσο η φτώχεια και η εξαθλίωση θα επεκτείνονται στα πλαίσια της ΕΕ, με τις διάφορες μορφές - συνταγές διαχείρισης, τόσο η οργή, η αγανάκτηση, οι λαϊκοί αγώνες και οι αγώνες των ένστολων, μπορεί να δυναμώνουν με προσανατολισμό τη διέξοδο από την κρίση υπέρ του λαού, για την κατάκτηση της κοινωνικής και λαϊκής ευημερίας. Τότε η υποκριτική συμπόνια της αστικής τάξης και των πολιτικών εκπροσώπων της για τη δύσκολη ζωή μας θα υποχωρεί και αντίστοιχα θα δυναμώνει ο αυταρχισμός της κρατικής καταστολής μαζί με τις προβοκάτσιες των διάφορων μηχανισμών που θα της δίνουν το αναγκαίο άλλοθι νομιμοποίησης. Αυτό μας διδάσκει η ιστορία του λαϊκού κινήματος στη χώρα μας και όχι μόνο. Η ιδιαιτερότητα στην περίπτωση των ένστολων είναι πως η κυβέρνηση, η αστική τάξη, η ΕΕ, ενώ οδηγούν αυτούς και τα παιδιά τους στη λιτότητα, θέλουν ταυτόχρονα να τους έχουν στο ρόλο του σκληρότερου θύτη σε βάρος του αγωνιζόμενου λαού. Το κλίμα προετοιμάζεται καιρό τώρα πολύμορφα και μεθοδικά. Έτσι καλλιεργείται η άποψη ότι η άμυνα της πατρίδας, στην πράξη, δεν είναι υπόθεση του λαού, των στρατευμένων παιδιών του, αλλά των επαγγελματιών του πολέμου, που ευθυγραμμίζονται με το ΝΑΤΟ και τους σχεδιασμούς του. Οι ένοπλες δυνάμεις με την καθοδήγηση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ τείνουν να πάρουν όλο και περισσότερο χαρακτήρα μηχανισμού καταστολής για δράση μέσα κι έξω από τη χώρα, με συμμετοχή στις δυνάμεις κατοχής άλλων χωρών, ενώ τα σώματα ασφαλείας αποκτούν νέες δυνάμεις και μηχανισμούς, δανειζόμενα οπλισμό, μεθόδους και οργάνωση των ειδικών στρατιωτικών δυνάμεων. Καλλιεργείται από ορισμένες πλευρές η «ιδιαιτερότητα» των ένστολων να τύχουν ειδικής μεταχείρισης και λένε: «Οι φύλακες της πολιτείας πρέπει να είναι χορτάτοι για να μάχονται». Από άλλες πάλι πλευρές προβάλλεται η άποψη «οι ένστολοι δεν εργάζονται για οικονομικό αντάλλαγμα, αλλά για τη δόξα της προσφοράς στην πατρίδα. Γι' αυτό και δεν επιτρέπεται να διεκδικούν τα δικαιώματά τους». Κανένας ένστολος δεν πρέπει, στο όνομα οποιασδήποτε κολακείας, να βοηθήσει τους πλούσιους να γίνουν πλουσιότεροι, χτυπώντας τους αγώνες των εργαζομένων. Έχουμε πείρα, χρόνια τώρα, από υποσχέσεις και επιδόματα κοροϊδίας και την τακτική του διαίρει και βασίλευε και δεν υπάρχει δικαιολογία για ανοχή απέναντι στις υποσχέσεις και τη δήθεν ευαισθησία τους για τον κλάδο. Καιρό τώρα συστηματικά καλλιεργείται η άποψη, ότι η αστυνομία πρέπει να απελευθερωθεί από ενδοιασμούς και ευαισθησίες για συνταγματικά δικαιώματα και ελευθερίες, να προωθήσει πιο αποφασιστικά το δόγμα της μηδενικής ανοχής απέναντι στους λαϊκούς αγώνες που υπονομεύουν δήθεν την «προσπάθεια» της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ για οικονομικό νοικοκύρεμα, που στη συνέχεια θα φέρει και την ανάκαμψη από την κρίση. Ταυτόχρονα, βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων, προβάλει την ανάγκη αξιοποίησης του στρατού απέναντι στις δήθεν επικίνδυνες κινητοποιήσεις των εργαζομένων.  Χρόνια τώρα επιστρατεύονται από μηχανισμούς η προβοκάτσια, οι γνωστοί άγνωστοι όπως και η δράση της ναζιστικής Χρυσής Αυγής για το χτύπημα του λαού που είναι φυσικό να αγωνίζεται ιδιαίτερα τις σημερινές συνθήκες. Κατανοούμε τη διαφορά ανάμεσα σ' ένα θεσμό - μηχανισμό, από τη φύση του αντιλαϊκό, και στους ανθρώπους που εργάζονται σ' αυτόν. Γι' αυτό και οι ένστολοι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να σταθούν απέναντι στο λαό που αγωνίζεται σε συνθήκες κρίσης για την επιβίωσή του. Είναι φανερό ότι κανένας εργαζόμενος ή κλάδος δεν θα μπορέσει να λύσει τα προβλήματα μόνος του, πολύ περισσότερο σε αντιπαράθεση με τους άλλους. Η λύση βρίσκεται στον προσανατολισμό, τη συμπαράταξη με το λαϊκό κίνημα που αντιστέκεται, διεκδικεί, παλεύει για καλύτερες μέρες. Την κρίση και το χρέος δεν τα δημιούργησε ο λαός. Η μόνη διέξοδος υπέρ του λαού βρίσκεται στη μονομερή διαγραφή του χρέους, την κατάργηση των δανειακών συμβάσεων, όλων των εφαρμοστικών νόμων και την απαλλαγή της χώρας από τις δεσμεύσεις και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Κανένας δεν είναι πάνω από τον κυρίαρχο λαό κι αυτός έχει κάθε δικαίωμα να αλλάζει κάθε τι που μπαίνει εμπόδιο στην ευημερία του, με την υπεροχή της πλειοψηφίας που θα διαθέτει και με τη δύναμη του αγώνα του.