ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΖΑΧΑΡΗΣ

Πολιτική εξαφάνισης της τευτλοκαλλιέργειας

Φέτος καλλιεργήθηκαν 90.000 στρέμματα με τεύτλα, όταν το 2005 είχαν καλλιεργηθεί 418.000 στρέμματα

Οι εξευτελιστικές τιμές στα τεύτλα που ανακοίνωσε η διοίκηση της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, απέτρεψε για μια ακόμα χρονιά τους παραγωγούς να καλλιεργήσουν. Φέτος σπάρθηκαν 90.000 στρέμματα, όταν για να καλυφθεί η εναπομείνασα ποσόστωση των 158.000 τόνων ζάχαρης απαιτείται η καλλιέργεια 220.000 στρεμμάτων περίπου, ενώ το 2005 είχαν καλλιεργηθεί 418.000 στρέμματα και η παραγωγή ήταν 320.000 τόνοι περίπου.

Η διοίκηση της ΕΒΖ έδωσε φέτος 10% αύξηση σε σύγκριση με πέρυσι, αλλά και η τιμή αυτή παραμένει κατά πολύ μικρότερη και από την τιμή του 2005! Από την άλλη, από φέτος δεν υπάρχει και η λεγόμενη συνδεδεμένη στρεμματική ενίσχυση και με αυτά τα δεδομένα η τευτλοκαλλιέργεια είναι ασύμφορη. Προκειμένου να σπείρουν τεύτλα οι αγρότες άρχισαν διαδόσεις ότι θα δοθεί επιδότηση για ολοκληρωμένη διαχείριση μέχρι και 40 ευρώ το στρέμμα. Ομως, μέχρι τώρα δεν έχει ανακοινωθεί τίποτα επίσημα και παραμένει πάντα ανοιχτό το θέμα αν τελικά η Κομισιόν δώσει τη σχετική έγκριση. Ομως, ακόμα και αν εγκριθεί αυτό το πρόγραμμα, η διάρκειά του θα είναι για τρία χρόνια. Δυστυχώς η όλη πολιτική που ακολουθείται στο πλαίσιο της ΚΑΠ, δεν ενισχύει την ανάπτυξη της τευτλοκαλλιέργειας, σε όφελος των παραγωγών και της χώρας. Το αντίθετο μάλιστα.

Η πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ οδήγησαν την τευτλοκαλλιέργεια στη δραματική συρρίκνωση, αφού ξεπουλήθηκε η μισή εθνική ποσόστωση ζάχαρης στην ΕΕ και έκλεισαν δύο από τα πέντε εργοστάσια της ΕΒΖ. Τώρα στο πλαίσιο του μνημονίου προωθείται το ξεπούλημα και των υπολοίπων τριών εργοστασίων της ΕΒΖ και της εναπομείνασας ποσόστωσης ζάχαρης. Η τευτλοκαλλιέργεια και ο τομέας παραγωγής της ζάχαρης αποτελούν άλλο ένα παράδειγμα για το πώς πλήττονται από την ακολουθούμενη αντιλαϊκή - αντιαγροτική πολιτική η αγροτιά, η εργατιά, η αγροτική παραγωγή και η αυτάρκεια σε αγροτικά προϊόντα. Οσο ακολουθείται η ολέθρια πολιτική της ΚΑΠ και του ευρωμονόδρομου, το πρόβλημα διατροφικής εξάρτησης της χώρας μας όλο και θα επιδεινώνεται και θα μεγαλώνουν κι άλλο τα ελλείμματα στο εμπορικό αγροτικό ισοζύγιο, αφού θ' αυξηθούν ακόμα περισσότερο οι εισαγωγές σε ζάχαρη. Η Ελλάδα από πλεονασματική σε ζάχαρη είναι ήδη ελλειμματική και θα γίνει πλήρως ελλειμματική, πληρώνοντας πολλά στις πολυεθνικές, ενώ οι Ελληνες τρώνε και θα τρώνε ξένη ζάχαρη, που αποδεδειγμένα είναι κατώτερης ποιότητας από την ντόπια.

Η απάντηση σ' αυτή την ολέθρια πολιτική βρίσκεται στο δυνάμωμα του κοινού μετώπου πάλης για την ανατροπή της ακολουθούμενης αντιλαϊκής - αντιαγροτικής πολιτικής και την εφαρμογή μιας άλλης, φιλολαϊκής - φιλοααγροτικής πολιτικής, που θα οδηγεί σε ένα διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης της αγροτικής παραγωγής, με κριτήριο την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού, και θα υπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων, της φτωχομεσαίας αγροτιάς και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Η φτωχομεσαία αγροτιά καλείται επίσης να αγωνιστεί ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ και της ΕΒΖ και να απαιτήσει: Στήριξη του κρατικοσυνεταιριστικού χαρακτήρα και της παραγωγής των μεταποιητικών μονάδων όπως η ΕΒΖ. Πολιτική μείωσης του κόστους παραγωγής και απαγόρευση εισαγωγής προϊόντων που παράγουμε στη χώρα μας, για τη στήριξη της εγχώριας παραγωγής, σε σύγκρουση με τις κατευθύνσεις ΕΕ και ΠΟΕ. Θεσμοθέτηση ικανοποιητικών κατώτερων εγγυημένων τιμών και επιδοτήσεων για όλα τα γεωργικά και ζωοκομικά προϊόντα, που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να διασφαλίζουν αξιοπρεπές εισόδημα.