Γιάννης Παναγόπουλος: Πιάστε το πληκτρολόγιο και αφήστε τους χώρους δουλειάς

Τον Παναγόπουλο της ΓΣΕΕ επέλεξε η «Εφημερίδα των Συντακτών» ως βασικό αρθρογράφο της ανήμερα της Πρωτομαγιάς! Ασχολίαστο... Οχι όμως και αυτά που γράφει ο πρόεδρος της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ με αφορμή την κορυφαία μέρα της παγκόσμιας εργατικής τάξης. 

Για παράδειγμα: Τι είναι για την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ο νόμος Χατζηδάκη και το φακέλωμα που επιχειρείται με το «Ηλεκτρονικό Μητρώο» των συνδικαλιστικών οργανώσεων; 

Σύμφωνα με τον Παναγόπουλο, τίποτα περισσότερο από «πρόχειρες παρεμβάσεις δίχως σχεδιασμό, στη λογική "κάνοντας και βλέποντας", υποκινούμενες πολλές φορές από ιδεοληψίες και δογματισμούς». 

Οχι βέβαια μια καλά σχεδιασμένη παρέμβαση κράτους και εργοδοσίας, για τον ακόμα μεγαλύτερο έλεγχο του συνδικαλιστικού κινήματος, που η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ τους προσφέρει - έτσι κι αλλιώς - απλόχερα. 

Τι άλλο μας είπε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ ανήμερα της Πρωτομαγιάς; Οτι τα συνδικάτα δεν μπορεί πλέον να λειτουργούν με τις «παραδοσιακές» δομές και ότι χρειάζονται «διαδραστικές ψηφιακές πλατφόρμες, μέσα από τις οποίες μπορούν να προωθούνται η ψηφιακή και η οικονομική δημοκρατία και η κουλτούρα του δημοκρατικού διαλόγου (...) θα ακούγεται και η φωνή των ασυνδικάλιστων εργαζομένων». 

Τι διαφορετικό προτείνει η κυβέρνηση με τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες και το Μητρώο που νομοθέτησε πρόσφατα; Απολύτως τίποτα! Φέρνει μάλιστα ο Παναγόπουλος και το παράδειγμα των social media, που «λειτουργούν ως τεράστιος μοχλός δυνάμεων και μπορούν να οδηγήσουν σε μποϊκοτάζ, να στηλιτεύσουν συμπεριφορές στελεχών εταιρειών, ακόμη και να προκαλέσουν την παρέμβαση της εκάστοτε κυβέρνησης».

Να λοιπόν πώς «οραματίζεται» η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ τα συνδικάτα, αξιοποιώντας πραγματικές δυσκολίες και εμπόδια που υπάρχουν σήμερα στην οργάνωση των εργαζομένων, για τα οποία όμως μοιράζεται τις ίδιες ευθύνες με την εργοδοσία και το κράτος της: Ως μια «λέσχη» καταγγελιών και «διαμαρτυρίας» του πληκτρολογίου, μακριά από την αναγκαία οργάνωση στους χώρους δουλειάς, όπου η τεχνολογία μπορεί να βοηθήσει καθοριστικά. 

Θέλουν ένα συνδικαλιστικό «κίνημα» - ανάχωμα στη σύγκρουση που είναι αναγκαίο σήμερα να δυναμώσει ανάμεσα στους εργαζόμενους, στην εργοδοσία και το κράτος της, στους οποίους η συνδικαλιστική πλειοψηφία απλώνει δίχτυ προστασίας, υιοθετώντας πλήρως τα επιχειρήματά τους: Εφόσον το «μοντέλο οργάνωσης της εργασίας» άλλαξε, πρέπει να αλλάξει και η δομή του συνδικαλιστικού κινήματος. 

Οχι βέβαια για να ανέβει ο πήχης της οργάνωσης και της διεκδίκησης, αλλά για να γίνει χυλός του διαδικτύου, «προφίλ» στα social media και ένας «θεσμός» πλήρως ενσωματωμένος στην κρατική πολιτική, εργαλείο που θα αξιοποιείται ακόμα και στους επιχειρηματικούς ανταγωνισμούς, χωρίς ζωντανή δράση και αντιπαράθεση, χωρίς γραμμή διεκδίκησης που διαμορφώνει προϋποθέσεις σύγκρουσης για σύγχρονους μισθούς και δικαιώματα. 

Ας αλλάξουν όμως πλευρό. Οι χιλιάδες που διαδήλωσαν την Πρωτομαγιά στο Σύνταγμα και στις άλλες μεγάλες συγκεντρώσεις των ζωντανών δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα δίνουν την καλύτερη απάντηση στα σχέδια κράτους και εργοδοσίας, που ανήμερα της Πρωτομαγιάς βρήκε την ευκαιρία να «πουλήσει» ο πλασιέ τους μέσα από τις σελίδες της ΕΦΣΥΝ.