Τα ΣΥΡΙΖΑικα χρυσόψαρα δεν θυμούνται τους βομβαρδισμούς των ΗΠΑ!!!!!!!!!

 Μεγάλη χαρά κάνουν ορισμένοι για το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών, παρουσιάζοντας την κυβερνητική εναλλαγή ως απαρχή μιας «νέας εποχής», όπου ο κόσμος θα είναι πιο ειρηνικός και ασφαλής, επειδή θα εκλείψει ο «αστάθμητος παράγοντας» του «τραμπισμού» και επειδή τα ηνία της διακυβέρνησης περνάνε σε πιο «προοδευτικές» προσωπικότητες, λόγω και των φυλετικών τους χαρακτηριστικών, όπως για παράδειγμα η νέα αντιπρόεδρος του Μπάιντεν. 

Η αντιπρόεδρος Κάμαλα Χάρις, με Τζαμαϊκανό πατέρα και Ινδή μητέρα, έσπευσε να επισημάνει τη σημασία της εκλογής της λόγω εθνοτικής καταγωγής και φύλου, τονίζοντας πως είναι η πρώτη γυναίκα αντιπρόεδρος των ΗΠΑ «αλλά όχι η τελευταία». Βέβαια αυτό το «χαρτί», της Αφροαμερικανίδας ή Αμερικανοασιάτισσας (ειδικά σε μια περίοδο που η Ασία και ο Ειρηνικός είναι πεδίο σφοδρού ανταγωνισμού), έχει ξαναπαιχτεί, στην προσπάθεια του αμερικανικού ιμπεριαλισμού να προβάλει τον ...πλουραλισμό του, ένα εργαλείο χρήσιμο για να εγκλωβίζει λαϊκές μάζες. 

                               Ο πιο πολεμοχαρής πρόεδρος των ΗΠΑ τις τελευταίες δεκαετίες

Φαίνεται πως όλοι αυτοί - και ειδικά κάτι ΣΥΡΙΖΑίοι του διαδικτύου - έχουν μνήμη χρυσόψαρου ή κάνουν ότι δεν θυμούνται ότι: Η Μαντλίν Ολμπράιτ υπήρξε η πρώτη γυναίκα ΥΠΕΞ των ΗΠΑ επί προεδρίας Κλίντον, αλλά σε τίποτα δεν την εμπόδισαν το χρώμα του δέρματός της και το φύλλο της να αιματοκυλήσει τη Γιουγκοσλαβία. Ο Κόλιν Πάουελ υπήρξε επίσης ο πρώτος Αφροαμερικανός ΥΠΕΞ των ΗΠΑ επί προεδρίας Μπους, αλλά δεν δίστασε ούτε στιγμή να επέμβει στο Αφγανιστάν. Η Κοντολίζα Ράις υπήρξε η πρώτη Αφροαμερικανίδα γυναίκα ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, αλλά «έδωσε ρέστα», εγκαθιστώντας στρατό κατοχής στο Ιράκ. 

Και τέλος, ο Μπ. Ομπάμα, ο πρώτος Αφροαμερικανός Πρόεδρος των ΗΠΑ, συμμετείχε ενεργά στη διάλυση της Συρίας. Επίσης ενέκρινε αεροπορικούς βομβαρδισμούς στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, τη Σομαλία, την Υεμένη και τη Λιβύη σε έξι χρόνια.

Οι προσδοκίες επομένως που προσπαθούν να καλλιεργήσουν στο λαό δεν είναι μόνο φρούδες, αλλά και επικίνδυνες, σε μια περίοδο που οι αμερικανοΝΑΤΟικοί σχεδιασμοί κλιμακώνονται στην περιοχή και είναι αναγκαία όσο ποτέ η οργάνωση της πάλης, ανεξάρτητα από το ποιος βρίσκεται στο τιμόνι των ΗΠΑ.