«Είναι καιρός να πάμε μπροστά. Και θα πάμε!» έλεγε ο Κυρ. Μητσοτάκης, καταχεριάζοντας όσους απεργούσαν και διαδήλωναν στις 2 Οκτώβρη ενάντια στο αντεργατικό «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο.
Βέβαια, το «πάμε μπροστά» δεν αφορά το λαό και τα δικαιώματά του, όπως το παρουσίασε ο ίδιος, καταγγέλλοντας «τις μειοψηφίες» που διαδηλώνουν σε βάρος της «πλειοψηφίας».
Το «πάμε μπροστά» το απηύθυνε στους εκπροσώπους των επιχειρηματικών ομίλων, για τους οποίους η κυβέρνηση ψηφίζει το ένα νομοσχέδιο μετά το άλλο: «Αναπτυξιακό», φορολογικό, προσεχώς ασφαλιστικό και πάει λέγοντας.
Και επειδή το αναγκαίο συμπλήρωμα αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής είναι η κλιμάκωση της καταστολής και της τρομοκράτησης του λαού, η κυβέρνηση ψήφισε την κατάργηση του ακαδημαϊκού ασύλου, έβαλε νέα εμπόδια στην κήρυξη απεργιών και τώρα ετοιμάζεται να επιβάλει νέους περιορισμούς στις διαδηλώσεις, ενώ υπουργοί και άλλοι παρατρεχάμενοι προειδοποιούν ότι τα ΜΑΤ θα σαπίζουν στο ξύλο όποιον αντιδρά στην αντιλαϊκή πολιτική.
Οσο για εκείνους που ανακάλυψαν τώρα την κρατική καταστολή, θέλουν μάλλον να ξεχάσουν ότι η προηγούμενη κυβέρνηση δεν δίστασε να χτυπήσει με ΜΑΤ και χημικά φοιτητές, εργαζόμενους, ακόμα και συνταξιούχους.
Ασε που όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, θα βρεις από κάτω κατασταλτικούς νόμους που είτε διατήρησε ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε τους εμπλούτισε και τους επέκτεινε, όπως αυτόν για την απεργία, την «προεργασία» για την κατάργηση του ασύλου και πάει λέγοντας.
Ολο αυτό το αντιδραστικό πλαίσιο είναι σύμφυτο με το κράτος του κεφαλαίου και επομένως εχθρικό για το λαό, έτοιμο για χρήση κάθε φορά που οι περιστάσεις επιβάλλουν την εναλλαγή από το καρότο στο μαστίγιο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου