Πλήρη επιβεβαίωση ότι η δρομολόγηση της σχετικής διευθέτησης με την ΠΓΔΜ δεν αφορά τίποτα παραπάνω από τα επικίνδυνα σχέδια «ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης» της περιοχής έδωσαν η ανακοίνωση όσο και το περιεχόμενο της συμφωνίας Τσίπρα - Ζάεφ για το ονοματολογικό της γείτονος την περασμένη Τρίτη, που αναμένεται να υπογραφεί αυτό το Σαββατοκύριακο σε φιέστα στις Πρέσπες από τους ΥΠΕΞ των δυο χωρών, παρουσία των δυο πρωθυπουργών και υψηλόβαθμων ευρωενωσιακών και Αμερικανών αξιωματούχων.
Η συμφωνία, που αποτελεί «συστατική επιστολή» για την ένταξη της ΠΓΔΜ σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, φέρει ξεκάθαρα τη σφραγίδα ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Επιτεύχθηκε, άλλωστε, με την απροκάλυπτη παρέμβασή τους και υπογράφηκε με βάση τις προθεσμίες και τα χρονοδιαγράμματα που καθόρισαν για να «τρέξει» η ευρωατλαντική ενσωμάτωση των Δυτικών Βαλκανίων, στο φόντο και των ανταγωνισμών που φουντώνουν με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και ισχυρά καπιταλιστικά κράτη όπως η Ρωσία.
Το ευρωατλαντικό «μεδούλι»...
Το ευρωατλαντικό «διά ταύτα» της διευθέτησης αποτυπώνεται εξάλλου ολοκάθαρα στο γεγονός ότι η διαδικασία για την ένταξη της ΠΓΔΜ σε ΝΑΤΟ και ΕΕ αποτελεί - «με το νι και με το σίγμα» - κομμάτι της ίδιας της συμφωνίας.
Συγκεκριμένα, ήδη από το άρθρο 2 του 20σέλιδου κειμένου, ξεκαθαρίζεται ότι η Ελλάδα θα στηρίξει την ένταξη της ΠΓΔΜ σε «διεθνείς οργανισμούς», καθώς και ότι «το πρώτο μέρος (σ.σ. Ελλάδα) συμφωνεί να μην αντιταχθεί στην υποψηφιότητα ή την ένταξη του δεύτερου μέρους (σ.σ. ΠΓΔΜ), υπό το όνομα και τις ορολογίες του άρθρου 1 της παρούσας συμφωνίας, σε διεθνείς, πολυμερείς και περιφερειακούς οργανισμούς και θεσμούς όπου το πρώτο μέρος είναι μέλος».
Γίνεται ακόμα σαφές πως «το δεύτερο μέρος θα επιδιώξει ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ υπό το όνομα και την ορολογία του άρθρου 1...», ενώ καταγράφεται αναλυτικά και το χρονοδιάγραμμα της διαδικασίας, όπως αυτό καθορίζεται ώστε να μη χαθούν οι επερχόμενες Σύνοδοι της ΕΕ στα τέλη Ιούνη και του ΝΑΤΟ στις αρχές Ιούλη. Οπως λέγεται, «με τη λήψη της γνωστοποίησης της κύρωσης της παρούσας συμφωνίας από το Κοινοβούλιο του δεύτερου μέρους, το πρώτο μέρος χωρίς καθυστέρηση: i) Θα γνωστοποιήσει στον πρόεδρο του Συμβουλίου της ΕΕ ότι υποστηρίζει την έναρξη των ενταξιακών στην ΕΕ διαπραγματεύσεων του δεύτερου μέρους (...) ii) Θα γνωστοποιήσει στον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ ότι υποστηρίζει να απευθυνθεί από το ΝΑΤΟ προς το δεύτερο μέρος πρόσκληση ένταξης», υπό την αίρεση των συνταγματικών αλλαγών στη γείτονα.
...και το «σπέρμα» του αλυτρωτισμού
Ταυτόχρονα, και παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να εστιάσει στον γεωγραφικό προσδιορισμό που περιέχει το όνομα («Βόρεια Μακεδονία»), η συμφωνία διατηρεί το «σπέρμα» του αλυτρωτισμού, με την παραπομπή μιας σειράς ζητημάτων στο απώτερο και αβέβαιο μέλλον, όσο και με την αποδοχή από την ελληνική κυβέρνηση (στο άρθρο 1) των θέσεων περί «μακεδονικής ιθαγένειας» και «μακεδονικής γλώσσας».
Η ουσία αυτή δεν αλλάζει από την προσπάθεια που γίνεται να διασκεδαστούν οι τέτοιες εντυπώσεις (στο άρθρο 7) με διαχωρισμό των όρων από την αρχαία ιστορία της Μακεδονίας.
Ταυτόχρονα, η συζήτηση μιας σειράς ζητημάτων που άπτονται της ουσίας των αλυτρωτισμών παραπέμπεται σε μεταγενέστερο στάδιο. Π.χ. στο άρθρο 8 σημειώνεται ότι «εντός ενός μηνός από τη θέση σε ισχύ της παρούσης Συμφωνίας, τα μέρη θα συγκροτήσουν (...) μία Κοινή Διεπιστημονική Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων σε ιστορικά, αρχαιολογικά και εκπαιδευτικά θέματα, για να εξετάσει την αντικειμενική, επιστημονική ερμηνεία των ιστορικών γεγονότων (...) Θα εξετάσει και, εφόσον θεωρήσει κατάλληλο, θα αναθεωρήσει οιαδήποτε σχολικά εγχειρίδια και βοηθητικό σχολικό υλικό, όπως χάρτες, ιστορικούς άτλαντες, οδηγούς διδασκαλίας που χρησιμοποιούνται σε έκαστο από τα μέρη» κ.ά.
Σχέδια «διασύνδεσης» - «μαγνήτης» ανταγωνισμών
Επιπλέον, ανάμεσα στα στοιχεία που ξεχωρίζουν στη συμφωνία, επιβεβαιώνοντας και από μια ακόμα πλευρά το βασικό της περιεχόμενο, τα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή, είναι και αυτό της «περαιτέρω οικονομικής συνεργασίας σε όλους τους τομείς».
Στα σχετικά άρθρα της συμφωνίας, εύκολα διακρίνει κανείς ατόφιους τους σχεδιασμούς ΗΠΑ και ΕΕ για το πέρασμα από την περιοχή και τον έλεγχο των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων, στην αντιπαράθεση με τα σχέδια άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, βασικά της Ρωσίας και της Κίνας.
Χαρακτηριστικά είναι όσα καταγράφονται στο άρθρο 14, όπου τα δυο μέρη δεσμεύονται «να προσδώσουν ιδιαίτερη έμφαση στη συνεργασία μεταξύ εκατέρωθεν εταιρειών, επιχειρήσεων και βιομηχανιών», παίρνοντας μέτρα και για την άρση γραφειοκρατικών και άλλων εμποδίων.
Ξεχωριστές αναφορές υπάρχουν στα σχέδια για την ενεργειακή και μεταφορική «διασύνδεση» μεταξύ των δύο χωρών, με βάση τα αντίστοιχα σχέδια ΗΠΑ - ΕΕ.
Οπως λέγεται, «τα δύο μέρη θα αναπτύξουν και θα ενισχύσουν τη συνεργασία τους όσον αφορά στην Ενέργεια, ιδίως διά της κατασκευής, συντήρησης και χρήσης διασυνδεομένων αγωγών φυσικού αερίου και πετρελαίου (υφιστάμενων, υπό κατασκευή και σχεδιαζόμενων) και όσον αφορά στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, περιλαμβανομένων των φωτοβολταϊκών, της αιολικής και της υδροηλεκτρικής ενέργειας. Πιθανά εκκρεμή ζητήματα θα αντιμετωπιστούν χωρίς καθυστέρηση (...) λαμβάνοντας σοβαρά υπόψιν την Ευρωπαϊκή Ενεργειακή Πολιτική (...)».
Επίσης, η συμφωνία προβλέπει ότι «τα μέρη θα προωθούν, θα επεκτείνουν και θα βελτιώνουν συνέργειες στους τομείς των υποδομών και των μεταφορών, καθώς και (...) στους τομείς των οδικών, σιδηροδρομικών, θαλάσσιων, αεροπορικών και επικοινωνιακών διασυνδέσεων (...) Θα διευκολύνουν, επίσης, τη μεταξύ τους διαμετακόμιση αγαθών, φορτίων και προϊόντων...».
Σε ό,τι αφορά, τέλος, τις εμπορικές ονομασίες και τα εμπορικά σήματα, «τα δύο μέρη ενθαρρύνουν τις επιχειρηματικές τους κοινότητες να θεσμοθετήσουν έναν ειλικρινή και με καλή πίστη διάλογο για να βρουν αμοιβαίως αποδεκτές λύσεις».
Τα σχέδια αυτά υπηρετούν το όραμα της ελληνικής αστικής τάξης για αναβάθμιση του ρόλου της στην περιοχή, ανταγωνιστικά προς την Τουρκία και άλλα κράτη, ενώ κάνουν τους επιχειρηματικούς ομίλους να τρίβουν τα χέρια τους και να οραματίζονται τη μεγαλύτερη διείσδυση στην «οικονομική ενδοχώρα», όπως αντιλαμβάνονται τα Βαλκάνια και ιδιαίτερα την ΠΓΔΜ, όπου ήδη δραστηριοποιούνται μεγάλες εταιρείες ελληνικών συμφερόντων.
Κυρίως βέβαια αποτελούν αντικειμενικά πηγή μεγάλων κινδύνων για τους λαούς και «μαγνήτη» ανταγωνισμών, όπως δείχνει συνολικά και η κατάσταση στην περιοχή.
Το χρονοδιάγραμμα
Σε ό,τι αφορά το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης της συμφωνίας, προβλέπεται ότι με την υπογραφή της θα πρέπει να κυρωθεί από τη Βουλή της ΠΓΔΜ, στη συνέχεια η Ελλάδα θα στηρίξει την ένταξή της σε ΕΕ και ΝΑΤΟ, η ΠΓΔΜ «εφόσον το αποφασίσει, θα διεξαγάγει δημοψήφισμα» και θα ξεκινήσει τη διαδικασία των συνταγματικών τροποποιήσεων που θα ολοκληρώσει έως το τέλος του 2018, ενώ όταν ολοκληρωθεί η συνταγματική αναθεώρηση στην ΠΓΔΜ, η συμφωνία θα κυρωθεί από την ελληνική Βουλή.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 16062018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου