Τα """αντισταθμιστικά""". Η νέα εξαπάτηση του λαού από τον Τσίπρα.

Τα «αντισταθμιστικά» μέτρα είναι ο όρος που επανέκαμψε τις τελευταίες μέρες στο λεξιλόγιο της κυβέρνησης και των «θεσμών», καθώς συνεχίζεται η διαπραγμάτευση για την ολοκλήρωση της δεύτερης «αξιολόγησης».

Παρά την αίσθηση που καλλιεργείται από διάφορα κέντρα και επιτελεία ότι τα πράγματα κινούνται με αργούς ρυθμούς, η αλήθεια είναι πως η κυβέρνηση και το κουαρτέτο, μέσα από ευρύτερες κόντρες και συμβιβασμούς, προετοιμάζουν μεθοδικά και σχεδιασμένα το επόμενο αντιλαϊκό πακέτο μέτρων, που επεκτείνεται και μετά το 2018.

Μόνο τη μείωση του αφορολόγητου να πάρει κανείς, αντιλαμβάνεται το μέγεθος της κλοπής που ετοιμάζουν στα λαϊκά στρώματα, με την επιβολή φόρου ακόμα και σε νοικοκυριά όπου ο ένας και μοναδικός μισθός είναι στο ύψος του κατώτερου.

Το τελευταίο, λοιπόν, επεισόδιο στο σίριαλ της διαπραγμάτευσης είναι τα «αντισταθμιστικά». «Από το ούτε ένα ευρώ νέα μέτρα», που έλεγε στις αρχές της βδομάδας ο πρωθυπουργός, περάσαμε στο «ούτε ένα ευρώ περισσότερη λιτότητα», όπως έγραφε το πρωτοσέλιδο της κυβερνητικής «Αυγής» την περασμένη Πέμπτη.

Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει στην προληπτική νομοθέτηση νέων αντιλαϊκών μέτρων, όχι επειδή κάνει «την ανάγκη φιλοτιμία» κάτω από την πίεση εταίρων και δανειστών, αλλά επειδή αντιλαμβάνεται την ανάγκη με αυτά τα μέτρα να υπηρετήσει το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης και το γενικό συμφέρον του κεφαλαίου.

Το «τέχνασμα» της κυβέρνησης με τα «αντισταθμιστικά» (για το οποίο να μην αμφιβάλλει κανείς ότι ...εισάγει τεχνογνωσία από αυτούς με τους οποίους διαπραγματεύεται) υπηρετεί πολλαπλές σκοπιμότητες και δεν πρέπει να παγιδέψει το λαό, να παραλύσει τα αντανακλαστικά του μπροστά στο νέο γύρο της επίθεσης που κλιμακώνεται.

Με τα «αντισταθμιστικά» η κυβέρνηση προσπαθεί να δημιουργήσει την αίσθηση ότι τα νέα μέτρα δεν θα πλήξουν παραπέρα το εισόδημα της λαϊκής οικογένειας. Κρύβει ότι στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης βρίσκονται και σ' αυτήν τη φάση μέτρα πέρα από τα δημοσιονομικά, που αθροιστικά στοχεύουν και συντελούν στην παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης.

Ενα άλλο μέρος των «αντισταθμιστικών» αφορά ψευτοπαροχές για το λαό, όπως το επίδομα που μοίρασε πριν τα Χριστούγεννα η κυβέρνηση στους χαμηλοσυνταξιούχους, ως 13η σύνταξη - μαϊμού. 

Επί της ουσίας, προσπαθούν με εφάπαξ και στοχευμένα επιδόματα σε μερίδα του λαϊκού πληθυσμού να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις, από τις μόνιμες περικοπές που υφίστανται στο σύνολό τους οι συνταξιούχοι. 

Αυτό κι αν είναι προσπάθεια εξαπάτησης του λαού.