Το 2015 επιβιβάστηκε στο καπιταλιστικό όχημα με αριστερές πινακίδες, αριστερούς καθρέφτες, δεξιά αντανάκλαση, κιβώτιο πολλαπλών ταχυτήτων ψεμάτων. Στη θέση του οδηγού έκατσε με πολλές αξιώσεις η οδηγάρα, ο Βαρουφάκης, επί μήνες, η παρέα του αφεντικού στα μπροστινά καθίσματα έδινε οδηγίες για γκαζιές κι ύστερα απότομα φρεναρίσματα κι η Ζωή με τον Λαφαζάνη και τη δικιά τους παρέα στα καλά φωτισμένα τους καθίσματα, μοίραζαν αφειδώς οδηγίες για την αριστερή ναυτία και τις χαρούλες κάθε που το όχημα βούταγε σε δεξιούς λάκκους για ν' αποδείξει τη διαπραγμάτευση ως οδήγηση σε συμφωνημένα σκληρό δρόμο.
Υστερα, στα μισά της διαδρομής το όχημα στουκάρησε σε μια πρόχειρα στημένη πινακίδα καταμεσής του δρόμου και να τα αίματα και οι ψευδείς συγκινήσεις. Πλάκωσαν κι οι Ευρωπαίοι ελεγκτές πάντα και πανταχού παρόντες, ζήτησαν πίσω τα εισιτήρια τ' ακριβοπληρωμένα και μαζί με τον αρχηγό κάλεσαν τους επιβάτες Πασόκους, Δημαρίτες, Νεοδημοκράτες, κεντρώους και φασισταριά να κατεβούν να σπρώχνουνε μόνο με τ' αριστερό χέρι ή μόνο με το δεξί, στην κλασική μοίρα των κοψοχέρηδων.
Τα κάπιταλ κοντρόλς των τραπεζών έγιναν κοντρόλς των κεφαλών κι όσοι ξαναμπήκαν στο λεωφορείο άλλαξαν την ταμπελίτσα του ναι με το όχι, κοιταχτήκανε, μετρηθήκανε, βρεθήκανε λειψοί και φτου ξανά μανά να πάρει το όχημα την ορθή πορεία δεξιά, με το φλας να δείχνει χαλασμένο αριστερά, το συνοδηγό - συναρχηγό Καμμένο να τάζει στα μισά του δρόμου πηλίκια - bonus και τη λεβέντικη παρέα να φωνάζει «πάρε φόρα οδηγέ και θα σε κεράσουμε κι έναν κουραμπιέ».
Κι ενώ οι Ποταμίσιες παρέες διαμαρτύρονταν για τα κουρτινάκια του οχήματος, οι λακκούβες γέμισαν πτώματα παιδιών, οι Βρυξέλλες πτώματα κρατών κι έλαβε οδηγίες να πιάσει τιμόνι κι ο Κατρούγκαλος, να πετάει τους συνταξιούχους από τα παράθυρα για να γλυτώσει το όχημα από την υπερφόρτωση. Σε κάποια στάση, όπου παρκάρισαν τις φιλοδοξίες τους οι τέως λαμπεροί, κάποιοι φωνάζανε πως χτες παραμονή Πρωτοχρονιάς «του χρόνου στα σπίτια σας», χωρίς να διασαφηνίζεται αν πρόκειται για κατάρα προς κυβερνητικούς ή ευχή προς τις ουρές των απελπισμένων της πρώτης κατοικίας των «κόκκινων» δανείων...
Το 2016 φαντάζει εξ ορισμού καλύτερο, αφού φέρει μόνο το πρόσημο νέο έτος, το πιο ωραίο ψέμα και το πιο πειστικό των εορτών που καταφτάνουν βουερά, καθώς η τουρμπίνα της εμπορευματοποίησης σπρώχνει τα όνειρα αλλά και τις ανάγκες στις συσκευασίες δώρων. Κι αποπνέει αισιοδοξία το 2016. Οχι ως όχημα. Ως πορεία. Αν χρειαστεί και ποδαράτη και πάντα σφυροδρεπανάτη. Γιατί μυρίζει το τέλος των ψεμάτων. Κι είναι πια ορατά στα ρείθρα του δρόμου τα ξεχαρβαλωμένα πακέτα των ψευδών υποσχέσεων, των μεγάλων λόγων και των δεξιών φιόγκων.
Είναι κι εκείνη η παρέα των κουκουέδων που δε γελάστηκε, δεν κουράστηκε, δεν χαριεντίστηκε με τον εαυτό της, δεν απελπίστηκε και δεν προσαρμόστηκε τόσο ώστε να επιβιβαστεί στο όχημα. Αυτή μένει στο δρόμο και μετά το στουκάρισμα για να συνεχιστεί οργανωμένα το βάδισμα για έναν καλύτερο κόσμο, βαστάζοντας όρθιους κι όσους τραυματίστηκαν κι όσους αηδίασαν απ' το στουκάρισμα κι όσους πλήρωσαν κι όσους δεν πλήρωσαν το εισιτήριο της άθλιας διαδρομής. Για να 'ναι το '16 καλύτερο απ' το '15 η κάρτα δεν έχει ευχές. Είναι πρόσκληση για απεργία, αντίσταση και νέα για το κίνημα το εργατικό πορεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου