Αν στο 13ο Συνέδριο εκλέγονταν στη θέση του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ο Γιάννης Δραγασάκης, και όχι η Αλέκα Παπαρήγα / Αν κυριαρχούσε η αντεπαναστατική, αντικομμουνιστική λογική των λεγόμενων «ανανεωτικών» / Αν εκλέγονταν να ηγηθεί του ΚΚΕ αυτός ο απίθανος τύπος, ο σημερινός αντιπρόεδρος της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ / Αυτό θα ήταν το εφιαλτικό σενάριο / Που, ευτυχώς, για το ΚΚΕ, για την εργατική τάξη της χώρας, δεν έγινε πράξη. Και το ΚΚΕ δεν εκφυλίστηκε όπως τα περισσότερα ευρωπαϊκά κομμουνιστικά κόμματα.
Γιατί ο Δραγασάκης εκπροσωπεί κάτι που οι κομμουνιστές σιχαινόμαστε / Εκπροσωπεί τον οπορτουνισμό, του χειρότερου είδους, που μεταλλάχθηκε σε σοσιαλδημοκρατία / Ο Δραγασάκης εκπροσωπεί τη γενιά εκείνη των «δούρειων ίππων» που επιχείρησαν να αλλώσουν το Κόμμα από "τα μέσα" / Αλλά ευτυχώς δεν το κατάφεραν.
Μικρή ανθολογία Γ. Δραγασάκη, 2012:
«Η έννοια της καταγγελίας είναι ένας πολιτικός όρος. Τι θα πει καταγγέλλω;
Υπάρχουν αρκετές συγχύσεις. Στη σκέψη τη δική μας δεν υπάρχει η έννοια της μονομερούς πράξης. Δηλαδή, να βγούμε και μονομερώς να πούμε διαγράφουμε το χρέος, καταγγέλλουμε κ.λπ. Δεν είναι και λογικό να το πει κανείς αυτό. Αυτό που θα γίνει είναι μία επαναδιαπραγμάτευση, ένα πλαίσιο διαφορετικό μέσα στο οποίο θα θέσουμε τους δικούς μας στόχους.Από εκεί και πέρα (...) άλλο το τι θέλουμε να κάνουμε κι άλλο το πώς θα γίνει αυτό».
«Πρέπει να διευκρινίσω ότι δεν έχουν κατανοηθεί πλήρως οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς δεν μιλάμε για μονομερείς ενέργειες. Αντιθέτως, αναγνωρίζουμε ότι έχουμε μια δομική αλληλεξάρτηση στην ΕΕ και γι' αυτό δεν μιλούμε για μονομερείς ενέργειες, αλλά για επαναδιαπραγμάτευση των πάντων, εκτός και αν υποχρεωθούμε σε μονομερείς ενέργειες».
«Τα 50 δισ. ευρώ που προβλέπεται να καταβληθούν για την ανακεφαλαιοποίηση και διάσωση του τραπεζικού συστήματος, με το έναν ή τον άλλον τρόπο, θα επιβαρύνουν το δημόσιο χρέος και εξ αντικειμένου τίθεται θέμα για δημόσιο έλεγχο των τραπεζών. Πρέπει να συζητήσουμε τον τρόπο που θα γίνει ο δημόσιος έλεγχος, ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα του παρελθόντος. Εμείς προκρίνουμε κάτι κοντά στο σουηδικό μοντέλο, όταν η χώρα κρατικοποίησε τις τράπεζες, τις τροφοδότησε με κεφάλαια, τις εξυγίανε, τις κατέστησε κερδοφόρες και τις πούλησε σε ιδιώτες».
Γιάννης Δραγασάκης speaking, 2013:
«Εμείς δεχόμαστε τη συνέχεια του ελληνικού κράτους, αλλά όχι τη συνέχεια της πολιτικής. Ολα τα κράτη αλλάζουν πολιτική. Η πολιτική Ομπάμα είναι διαφορετική από την πολιτική Μπους».
«Τι θα κάνουμε με το χρέος; Το αυτονόητο. Αυτό που προτείνει το Διεθνές Ταμείο για όλον τον κόσμο».
Δραγασάκης in 2014:
«Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχτηκε άτρωτος από την κριτική του ΚΚΕ. Διότι δημιουργήθηκε πάνω στη διπλή άρνηση τόσο της σοσιαλδημοκρατίας (...) όσο και του δογματικού κομμουνισμού, που πήρε τη μορφή των αυταρχικών καθεστώτων του "υπαρκτού σοσιαλισμού" που χρεοκόπησαν (...) είναι η διπλή υπέρβαση αυτών των δύο ιστορικών ρευμάτων που σημάδεψαν τον 20ό αιώνα. Κι ενώ τίποτε δεν έχει κριθεί οριστικά ακόμη, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει όλες τις δυνατότητες να αποδειχτεί η νέα σύνθεση των θετικών εμπειριών του παρελθόντος, η σύγχρονη απάντηση της Αριστεράς στις προκλήσεις της εποχής μας, η νέα Αριστερά του 21ου αιώνα. Το ΚΚΕ μπορεί να μας κάνει όση κριτική θέλει, και την έχουμε ανάγκη αν είναι ουσιαστική. Δεν μπορεί όμως να είναι απέναντι από τον ΣΥΡΙΖΑ. Διότι αν είναι απέναντι από τον ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι δίπλα στον Σαμαρά, και ο αριστερός κόσμος αυτό δεν το αντέχει».
Πάμε λίγο πίσω στο 2002 και στο σχέδιο Ανάν...
«Οι έως τώρα εξελίξεις βεβαιώνουν ήδη πως η σχεδόν ομόθυμη αποδοχή του σχεδίου Ανάν από τους Ελληνοκυπρίους ως βάση διαπραγματεύσεων ήταν μια σωστή, από τακτική άποψη, επιλογή, αφού αφαιρεί κάθε επιχείρημα σε όσους θα ήθελαν να θέσουν προσκόμματα στην ενταξιακή πορεία της Κύπρου» - Γιάννης Δραγασάκης, ΣΥΝ.
Και αφήνουμε το καλύτερο για το τέλος... Δραγασάκης για την Συνθήκη του Μάαστριχτ.
«Η Συνθήκη του Μάαστριχτ έθεσε τις βάσεις για μία αρχιτεκτονική της ΕΕ, που ευνοούσε τις δυνάμεις του κεφαλαίου σε βάρος των δυνάμεων της εργασίας. Ετσι, ό,τι εξυπηρετούσε τις τράπεζες, τους ευρωπαϊκούς επιχειρηματικούς ομίλους και την κεφαλαιαγορά, σε γενικές γραμμές προωθήθηκε. Αντίθετα, στο κοινωνικό πεδίο, όχι μόνο δεν είχαμε βήματα στην κατεύθυνση μιας κοινωνικής Ευρώπης, αλλά αντίθετα, η ΕΕ έχει μετατραπεί σε ένα πεδίο άγριου κοινωνικού και φορολογικού ανταγωνισμού...».
Revolution Now!
ένας άπό τούς πουλημένους προδότες τού ΚΚΕ...πού ή πορεία του άπέδειξε πώς ήταν άπό τούς μεγαλύτερους οπορτουνιστές ένάντια στό Κομουνιστικο κόμμα !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆθλιος τίποτα άλλο .
ΑπάντησηΔιαγραφή