Η Ιωάννα Καρατζαφέρη έγραψε ένα κείμενο-μνημόσυνο, όπως το χαρακτηρίζει η ίδια, για τον κομμουνιστή, σκηνοθέτη και κριτικό κινηματογράφου Νίκο Αντωνάκο, που «έφυγε» στις 3 Απριλίου το 2009, το οποίο, και δημοσιεύουμε.
Ιδού, σε ποιο σημείο με έφερνε με τις επιφυλλίδες του ο Νίκος Αντωνάκος, όπως εκείνη με τον τίτλο «παίξε μπάλα, ρε», που είχε δημοσιευτεί κάποια Κυριακή στη στήλη του στο «Ριζοσπάστη».
Να χρησιμοποιώ ένα ρε που δεν είναι του πεντάγραμμου αλλά του δρόμου, όπως αναζητείται στα σταυρόλεξα.
Βέβαια, όλες οι λέξεις που υπάρχουν στο ελληνικό λεξικό είναι προς χρήση αυτών που μιλάνε την ελληνική γλώσσα.
Ομως, μπαίνει στη μέση και η οικογενειακή συμπεριφορά ή η επιλογή του καθενός μας ποια χρήση της γλώσσας κάνει.
Υπάρχουν μέρες, αυτό είναι μια εξομολόγηση, που αρνούμαι να βγω από το σπίτι μου γιατί δε θέλω να ακούσω την κακοποίηση της γλώσσας από αυτούς που περνάνε δίπλα μου ή που με προσπερνάνε ή που κάθονται στις καρέκλες των καφέ της πλατείας και μιλάνε ανάμεσά τους ή στο κινητό τους κολλημένο στο αυτί τους.
Οχι, ρε, δε θα υπακούσω στην προτροπή σου και δε θα παίξω μπάλα,
Δε θα καθίσω χαζεύοντας απέναντι από την οθόνη της τηλεόρασης, άσχετα τι προβάλλει,
Δε θα ξαπλώσω στον καναπέ παρακολουθώντας τα σίριαλ της βωμολοχίας,
Δε θα βουλιάξω στην απάθεια,
Δε θα με καθηλώσει η αδράνεια ατενίζοντας τα προβλήματα με την έγγραφη ταινία να τρέχει κάτω από αυτά, με τον ύπουλο σκοπό να με τρομάξει και να με προδιαθέσει ότι τίποτε δεν μπορώ να κάνω για την ανατροπή τους.
Οχι, ρε, δε θα παίξω μπάλα.
Δε θα σου κάνω το χατίρι να γίνω μια μονάδα στο συρφετό,
Θα αντιδράσω,
Οχι μόνο στο να αφαιρέσω το ρε από την προτροπή σου ή να το προσθέσω στο προσωπικό μου λεξιλόγιο αλλά θα βγω στους δρόμους,
Θα ενωθώ με τους άλλους που βγαίνουν στους δρόμους επειδή ακριβώς έχουν αναγνωρίσει τα προβλήματα και επιζητούν τη λύση τους,
Θα φωνάξω μαζί τους, θα περπατήσω μαζί τους, θα συζητήσω μαζί τους, θα ταυτιστώ μαζί τους,
Και όταν γυρίσω σπίτι μου κουρασμένη, θα φτιάξω μια λίστα προβλημάτων
Κατά προτεραιότητα.
Μήπως, όμως, δεν είχα καταλάβει εντελώς την επιφυλλίδα του Νίκου Αντωνάκου και με τη δική του ειρωνική γραφή εννοούσε ακριβώς αυτό;
Δε θα επιτρέψω στους άλλους να με αλλοτριώσουν.
Θα παίξω μπάλα με τους από εδώ και θα προσπαθήσω να βάλω γκολ.
Να τους τρυπήσω τα δίχτυα.
Ναι, ρε, όλα τα πιο πάνω θα κάνω.
Δε θέλω πια να είμαι ένα ήσυχο και υπάκουο άτομο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου