Διαπραγμάτευση ή πάλη για αποδέσμευση από την Ε.Ε.

Η αντιπαράθεση για το νέο πακέτο βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων, με τις απολύσεις, τα χαράτσια στα ακίνητα, τους πλειστηριασμούς που ετοιμάζει η κυβέρνηση με την τρόικα, αποκάλυψε πως, όπως κι αν ονομαστούν αυτά τα μέτρα - διαρθρωτικά ή δημοσιονομικά - υπηρετούν την κερδοφορία του κεφαλαίου και τις πολιτικές της ΕΕ. Οι επιμέρους διαφωνίες δεν αφορούν στο στόχο, αλλά στο χρόνο και τον τρόπο εφαρμογής των μέτρων που ήδη έχουν συμφωνηθεί και οδηγούν στο παραπέρα τσάκισμα της λαϊκής οικογένειας. Ο καβγάς για τη «διαπραγμάτευση» με την τρόικα ήταν εξαρχής υπονομευμένος, καθώς από τον ίδιο τον αστικό Τύπο ομολογήθηκε ότι «το δίχτυ της οικονομικής επιτήρησης από τις Βρυξέλλες γίνεται από φέτος πυκνότερο (...) Οσοι πιστεύουν ή ελπίζουν ότι η "μνημονιακή πολιτική" στην οικονομική διακυβέρνηση της Ευρώπης φθάνει στο τέλος της - ιδιαίτερα για χώρες όπως η Ελλάδα ή η Πορτογαλία - μάλλον "πλανώνται πλάνην οικτράν"».

 Ομολογία που ενίσχυσε την εκτίμηση  ότι ο αντιδραστικός χαρακτήρας της ΕΕ, που έχει να κάνει με το γεγονός ότι είναι ένωση καπιταλιστικών κρατών, δεν αλλάζει ούτε με κάποια διαπραγμάτευση ούτε με εναλλαγή των αστικών κυβερνήσεων. Μόνη διέξοδος για τους λαούς είναι η αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική πάλη σε κάθε χώρα, που θα οδηγήσει στην αποδέσμευση από την ΕΕ με το λαό στην εξουσία. Στο πλαίσιο της ΕΕ μπορούν να γίνουν και μερικά παζάρια, αλλά το μόνο που θα βάλει εμπόδιο στην αντιλαϊκή επίθεση είναι η οργάνωση, σε καθημερινή βάση, της εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης, και η πάλη για αλλαγή συσχετισμών σε συμπόρευση με το ΚΚΕ