Μπάρακ Ομπάμα: Μαστίγιο και καρότο στα θέματα της Συρίας.

Κουνώντας το δάκτυλο» στη Συρία, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, κατά τη διάρκεια μακροσκελούς ομιλίας του στις εργασίες της 68ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, που ξεκίνησαν χτες στη Νέα Υόρκη, εξέφρασε την ετοιμότητα των ΗΠΑ να χρησιμοποιήσουν «κάθε δυνατότητα, συμπεριλαμβανομένης και της στρατιωτικής ισχύος, για να εξασφαλίσουν τα ζωτικά τους συμφέροντα στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής» και να διασφαλίσουν τάχα την «ελεύθερη ροή της Ενέργειας για όλο τον κόσμο».

«Θα αντιμετωπίσουμε εξωτερική επίθεση κατά των συμμάχων και εταίρων μας, όπως κάναμε στον Πόλεμο του Κόλπου. Θα εξασφαλίσουμε την ελεύθερη ροή Ενέργειας από την περιοχή στον κόσμο. Μολονότι η Αμερική μειώνει σταθερά την εξάρτησή της από το εισαγόμενο πετρέλαιο, η υφήλιος εξακολουθεί να εξαρτάται από τα ενεργειακά αποθέματα της περιοχής και μία σοβαρή διακοπή στη ροή της Ενέργειας θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει όλη την παγκόσμια οικονομία», σημείωσε χαρακτηριστικά...

Ισχυρίστηκε δε εντελώς κυνικά ότι «ο κίνδυνος για τον κόσμο δεν προέρχεται από την εμπλοκή των ΗΠΑ αλλά από το γεγονός ότι η δικαιολογημένη ανησυχία της Αμερικής για τις εσωτερικές δυσκολίες μπορεί να δημιουργήσει κενό εξουσίας που καμία άλλη χώρα δεν είναι έτοιμη να καλύψει». Παρ' όλα αυτά, ισχυρίστηκε ότι οι ΗΠΑ δεν παίζουν κάποιο «μεγάλο παιχνίδι» που προσπαθούν να κερδίσουν.

Κατά τ' άλλα, πέταξε το «καρότο» της διπλωματίας για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα λέγοντας ότι «θα πρέπει να δοκιμαστεί η διπλωματική οδός» και σημειώνοντας ότι τα συμφιλιωτικά λόγια του Ιρανού νέου Προέδρου «θα πρέπει να συνοδεύονται από πράξεις ξεκάθαρες και επαληθεύσιμες».

Δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο Μεσανατολικό με αφορμή τις νέες «διαπραγματεύσεις» Ισραηλινών - Παλαιστινίων, υποστηρίζοντας την ανάγκη μιας λύσης δύο κρατών, με δεδομένη όμως τη στήριξή του στην ισραηλινή κατοχή.

Υπεραμύνθηκε της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Λιβύη, λέγοντας ότι τάχα τα πράγματα είναι καλύτερα χωρίς τον Καντάφι, παραδέχθηκε όμως τα προβλήματα που προκάλεσε η επίθεση των ΗΠΑ στο Ιράκ προσπερνώντας τα με τη φράση πως στη συγκεκριμένη περίπτωση «απεδείχθη πως η δημοκρατία δεν μπορεί να επιβληθεί διά της βίας».

Απέρριψε τις αιτιάσεις πως οι ΗΠΑ προσπαθούν να «εξάγουν δημοκρατία δυτικού τύπου» σε αραβικές και μουσουλμανικές χώρες, λέγοντας ότι η δημοκρατία δεν είναι αντίθετη με τα ιδεώδη του ισλάμ ή του αραβικού κόσμου. Για χώρες όπως η Τυνησία και τη λεγόμενη «αραβική άνοιξη» δεν έκρυψε τη στήριξη των ΗΠΑ, που την εμφάνισε ότι είναι δήθεν στήριξη... «σε όσους επιζητούν την αλλαγή στη βάση της δημοκρατίας και της διαφάνειας». Για τον Αιγύπτιο πρώην Πρόεδρο Μ. Μούρσι είπε πως εξελέγη δημοκρατικά «αλλά αποδείχθηκε απρόθυμος ή ανίκανος να κυβερνήσει» αποτελεσματικά, ότι η μεταβατική κυβέρνηση υποστηρίζεται «από μεγάλο αριθμό Αιγυπτίων» αλλά «έχει αναλάβει μη δημοκρατική δράση με την επιβολή νόμου έκτακτης κατάστασης και τους περιορισμούς στον Τύπο, στα πολιτικά δικαιώματα και στα κόμματα της αντιπολίτευσης». Ετσι έκανε φανερό ότι για τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό είναι ανοιχτό το ζήτημα πώς θα καταλήξει η ενδοαστική διαμάχη στην Αίγυπτο που εκφράζεται με τον στρατό από τη μία και τους «Αδελφούς Μουσουλμάνους» από την άλλη.

"Ρ" 25092013