ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ: Πανάκριβη πολεμική επιχείρηση τα μέτρα ασφαλείας

Κάτι λιγότερο από μια εβδομάδα πριν την επίσημη έναρξη των φετινών Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου και πλέον για μια ακόμη φορά όπως συμβαίνει... παραδοσιακά τα τελευταία χρόνια ο τομέας της ασφάλειας της διοργάνωσης αποτέλεσε το μεγαλύτερο θέμα ενδιαφέροντος. Από τις αρχές του 2000, τα μέτρα ασφάλειας στην εκάστοτε διοργάνωση αποδείχθηκαν το νέο...φρούτο και μάλιστα ιδιαίτερα επικερδές για τις πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στο χώρο, αφού με μια σειρά από αιτίες (κυρίως ο φόβος τρομοκρατικής επίθεσης) οι οικονομικές δαπάνες για το συγκεκριμένο τομέα έχουν ραγδαία αύξηση μέχρι σήμερα. Και, βέβαια, δεν είναι μόνο το οικονομικό θέμα, αφού η συγκεκριμένη υπόθεση αποδείχθηκε μέχρι σήμερα πως έχει αρκετό ...ζουμί και σε μια σειρά άλλων ζητημάτων.

Για παράδειγμα, η παρουσίαση (....σχεδόν διαφήμιση) νέων συστημάτων ασφαλείας ή μέσων καταστολής, τα οποία πωλούνται αργότερα από τις εταιρείες παραγωγής φυσικά σε διόλου ευκαταφρόνητες τιμές, ορισμένα μέτρα που εφαρμόζονται την περίοδο των αγώνων και μένουν...παρακαταθήκη στη διοργανώτρια χώρα να τα χρησιμοποιήσει σε άλλους τομείς (π.χ. λαϊκές κινητοποιήσεις) - όπως π.χ. οι χαφιεδοκάμερες της Αθήνας κληρονομιά από το 2004 - είναι μερικά από τα «καλά και αναγκαία» των Ολυμπιακών Αγώνων.

Ετσι και φέτος, το Λονδίνο δε θα μπορούσε να μείνει έξω από το χορό. Παρά τα όποια προβλήματα φαίνεται να έχουν προκύψει με την εταιρεία σεκιούριτι που είχε αναλάβει το μεγαλύτερο μέρος της ασφάλειας των φετινών Ολυμπιακών Αγώνων, το σίγουρο είναι ότι στο Λονδίνο εδώ και κάποιες ημέρες και μέχρι τα μέσα Αυγούστου θα στηθεί μια ολόκληρη αλλά συνάμα και πανάκριβη πολεμική επιχείρηση. Σεκιουριτάδες, μυστικοί πράκτορες εγχώριοι και ...εισαγωγής, όργιο φακελώματος, αλλά και απόβαση επαγγελματιών στρατιωτών, συστοιχίες πυραύλων, πολεμικά αεροπλάνα ακόμα και πλοία που θα σταθμεύσουν στον Τάμεση συνθέτουν το σκηνικό πολέμου που έχει στηθεί στην αγγλική πρωτεύουσα με αφορμή τη φετινή διοργάνωση.

Μπάχαλο με τους σεκιούριτι

Σε ένα ατελείωτο μπάχαλο, παρά τα λεφτά που έχουν ξοδευτεί (με το λογαριασμό φυσικά να μεταβιβάζεται μελλοντικά στους πολίτες της Αγγλία) έχει εξελιχθεί το τελευταίο διάστημα η ιστορία με τις εταιρείες σεκιούριτι που είχαν αναλάβει το μεγαλύτερο μέρος της επιχείρησης ασφάλειας της διοργάνωσης.

Η οργανωτική επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων ξόδεψε περισσότερες από 550 εκατ. λίρες Αγγλίας (περίπου 700 εκατ. ευρώ) σε δύο εταιρείες σεκιούριτι για τον έλεγχο των Αγώνων. Ομως φαίνεται πως η μία εξ αυτών, η οποία είχε και τη μερίδα του λέοντος, δεν μπόρεσε να έχει έτοιμους και εκπαιδευμένους 10.000 άνδρες και γυναίκες όπως αναφέρεται στο συμβόλαιο των 300 εκατ. λιρών (380 εκατ. ευρώ), δημιουργώντας έναν έντονο πονοκέφαλο στη βρετανική κυβέρνηση.

Σύμφωνα με τις αρχικές εκτιμήσεις στρατός και σεκιούριτι θα έφταναν σε αριθμό τις 23.500 δυναμικό, εκ των οποίων οι 13.500 θα ήταν στρατιωτικό προσωπικό. Oμως, μόλις δύο βδομάδες πριν από την τελετή έναρξης αποφασίστηκε ο αριθμός των στρατιωτών να αυξηθεί κατά 3.500 άνδρες, για να φυλάξουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις 30 εγκαταστάσεις των Αγώνων, τα 70 «μη αγωνιστικά» κτίρια, αλλά και γενικότερα την πόλη με κύριο φόβο την αποτροπή κάποιας τρομοκρατικής ενέργειας. Αύξηση θα υπάρχει και στις δυνάμεις από τα Σώματα Ασφαλείας της χώρας.

Μια κίνηση που σαφώς έχει φέρει αναστάτωση στη βρετανική κοινωνία όχι απαραίτητα για τον αριθμό των στρατιωτών που θα χρησιμοποιηθούν (οι οποίοι δεν είναι κληρωτοί, αλλά ουσιαστικά επαγγελματίες), αλλά για το γεγονός πως παρά τα χρήματα που ξοδεύτηκαν, θα πρέπει να δοθούν κι άλλα από τον κρατικό κορβανά, για να καλυφθούν οι απαιτήσεις.

Πανάκριβο σκηνικό ....«D DAY»

Πέρα όμως από τους σεκιούριτι και τα όσα στραβά και ανάποδα έγιναν, εκεί που φαίνεται τα πράγματα να πήγαν μέχρις στιγμής ρολόι είναι στους τομείς της ασφάλειας που ανέλαβαν εξ ολοκλήρου δυνάμεις του Στρατού, της Αστυνομίας, αλλά ακόμα και της αντικατασκοπίας της χώρας. Εκεί όχι μόνο δεν έχουν υπάρξει προβλήματα, αλλά αντίθετα τα πάντα μοιάζουν έτοιμα για το σκηνικό τύπου «D DAY» του Λονδίνου που θα παιχθεί τις επόμενες μέρες.

Για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων έχει αναπτυχθεί ένας μηχανισμός ασφάλειας πρωτοφανής για τη χώρα σε περίοδο ειρήνης, που πρόκειται να μετατρέψει τη βρετανική πρωτεύουσα σε πραγματικό φρούριο, που θα προστατεύεται από ένα πολεμικό πλοίο στον Τάμεση και συστοιχίες πυραύλων στις σκεπές των κτιρίων. Πάνω από 40.000 στελέχη του στρατού και πολίτες θα βρίσκονται σε επιφυλακή, επικουρούμενοι από έναν εντυπωσιακό μηχανισμό πληροφόρησης, για να φρουρούν τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις, τους αθλητές και τα εκατομμύρια των επισκεπτών που θα εισρεύσουν στο Λονδίνο. Το μεγαλύτερο τμήμα του μηχανισμού των 40.000 στελεχών αποτελούν οι 13.500 στρατιώτες από τα τρία όπλα - αριθμός μεγαλύτερος από τους 9.500 οπλίτες του εκστρατευτικού σώματος στο Αφγανιστάν - ενώ σε 12.500 στελέχη θα ανέρχεται ο αριθμός των αστυνομικών που θα περιπολούν σε καθημερινή βάση.

Από την πλευρά της, η υπηρεσία αντικατασκοπίας ΜΙ5 δε μένει αμέτοχη, αφού θα διαθέσει 3.800 στελέχη της, καθώς έχουν ακυρωθεί όλες οι καλοκαιρινές άδειες. Εκτός της ετοιμότητας στους αγώνες, οι Βρετανοί μυστικοί πράκτορες έχουν επιφορτιστεί με την εξέταση των προσωπικών φακέλων των σχεδόν 500.000 αθλητών, προπονητών, μελών αποστολών και ανδρών ασφαλείας, δημοσιογράφων και άλλων αιτούντων τουριστικής βίζας από τις περίπου 200 χώρες που θα συμμετάσχουν. Ο εντυπωσιακός αυτός μηχανισμός, που θα στοιχίσει 662 εκατ. ευρώ (553 εκατ. λίρες) έχει σχεδιασθεί για να αντιμετωπίσει μια ευρεία γκάμα υποθέσεων, από τη δράση ενός ατόμου έως μίας εκτεταμένης ηλεκτρονικής επίθεσης, με ενδιάμεσα ενδεχόμενα την αντιμετώπιση διαδηλώσεων, ταραχών, μιας βλάβης στο δίκτυο μετακινήσεων, ακόμη και την ακραία περίπτωση των ακραίων καιρικών φαινομένων.

Ο φόβος του πλήθους

Και βέβαια εκτός του ...πιθανού εξωτερικού εχθρού από ένα τέτοιο σκηνικό δε θα μπορούσε να μείνει έξω από το σχεδιασμό και ο φόβος για έναν πιθανό εσωτερικό εχθρό!!! Αυτός έχει να κάνει με την παρακολούθηση και τον έλεγχο των χιλιάδων τουριστών και θεατών των Ολυμπιακών Αγώνων που θα βρεθούν στην αγγλική πρωτεύουσα τις επόμενες μέρες. Το κύριο βάρος αυτής της επιχείρησης πέφτει στις αστυνομικές και αντίστοιχες μητροπολιτικές δυνάμεις. Μάλιστα, για τη συγκεκριμένη πλευρά της επιχείρησης, πρόσφατα εγκρίθηκε νέο κονδύλι περίπου 23 εκ. ευρώ για μέτρα που αφορούν τον έλεγχο και διαχείριση του πλήθους. Και μπορεί οι διοργανωτές να πρόταξαν όσον αφορά το νέο κονδύλι το θέμα της παροχής υπηρεσιών (π.χ. πληροφορίες κ.τ.λ.) για τους τουρίστες ωστόσο το μεγαλύτερο μέρος του ποσού αυτού θα πάει σε νέα ιδιαίτερα μέτρα που θα έχουν σκοπό τον καλύτερο έλεγχο του πλήθους.

ΜΠ. ΤΣ.

Ο " αριστερός ψάλτης " της Ε.Ε.και η αντικομμουνιστική επίθεση στην Ευρώπη

Το περασμένο Σαββατοκύριακο, την ώρα που στην Εσθονία όλα ήταν έτοιμα για τον ποδοσφαιρικό τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος νέων, η χώρα αυτή έβγαζε προς τα έξω και το δεύτερο «πρόσωπό» της. Συγκεκριμένα, σε επίσημη εκδήλωση, ο υπουργός Αμυνας της Εσθονίας, Ούρμας Ρεϊνσάλι, εξέφρασε την εκτίμησή του προς τη λεγόμενη «Ενωση Αγωνιστών της Ελευθερίας», που ενώνει στις γραμμές της τους βετεράνους της 20ής εσθονικής μεραρχίας των SS, που πολέμησαν στο πλευρό της ναζιστικής Γερμανίας και τους απογόνους τους. Ο στρατηγός δήλωσε πως «η συνεισφορά τους έσωσε την τιμή του εσθονικού λαού».

Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που οι αρχές της Εσθονίας, όπως κι άλλων χωρών της ΕΕ, εκδηλώνουν την προσπάθειά τους να διαστρεβλώσουν την Ιστορία και να δικαιώσουν τους ναζί. Αλλωστε, όσοι παρακολουθούν τις εξελίξεις γνωρίζουν πως πρόκειται για μια ολοκληρωμένη πολιτική της ίδιας της ΕΕ, που στηρίζει τη συνολική αντικομμουνιστική διαστρέβλωση της Ιστορίας. Πρόκειται για πολιτική με «αρχή» (την ταύτιση του φασισμού με τον κομμουνισμό), «μέση»

(την απαγόρευση των κομμουνιστικών συμβόλων) και «τέλος» (την ηρωοποίηση των ναζί και τα εμπόδια στη δράση και την απαγόρευση των ίδιων των ΚΚ στην Ευρώπη, με στόχο τη συντριβή κάθε φωνής που αντιστέκεται στην καπιταλιστική βαρβαρότητα). Ηδη σε 7 χώρες της ΕΕ τα ΚΚ είναι απαγορευμένα ή αντιμετωπίζουν σοβαρά εμπόδια στη δράση τους (Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Πολωνία, Τσεχία).

Αυτή η πολιτική της ΕΕ είναι διατυπωμένη τα τελευταία χρόνια σε αρκετά ψηφίσματα κι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, της Κομισιόν και προωθείται αποφασιστικά, ιδιαίτερα εκεί που το κομμουνιστικό κι εργατικό κίνημα έχουν υποχωρήσει σημαντικά, ως αποτέλεσμα των αντεπαναστατικών αλλαγών της δεκαετίας του '90.

Είναι άξιο απορίας το πώς ακόμη αυτό δεν το έχουν συνειδητοποιήσει ο ΣΥΝ και τα άλλα κόμματα, που συμμετέχουν στο λεγόμενο «Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς» (ΚΕΑ). Κι αυτό γιατί το ΚΕΑ σε ανακοίνωσή του καλεί την ηγεσία της ΕΕ να επέμβει στη Μολδαβία, ώστε να αρθεί η πρόσφατη απαγόρευση των συμβόλων (του σφυροδρέπανου), που χρησιμοποιεί και το Κόμμα των Κομμουνιστών της Μολδαβίας (ΚΚΔΜ), που 'ναι και μέλος του Προεδρείου του ΚΕΑ. «Ο έρωτας τυφλώνει», λέει μια ρήση κι εδώ, πράγματι, βλέπουμε την τύφλωση του ΣΥΝ και των άλλων κομμάτων του ΚΕΑ, εξαιτίας των «τρυφερών αισθημάτων» που τρέφουν για την ιμπεριαλιστική ΕΕ, την οποία επιδιώκουν, εκτός των άλλων να ... εξανθρωπίσουν!

Οι εξελίξεις στη Μολδαβία

Την περασμένη βδομάδα, 53 βουλευτές, σε σύνολο 101, που διαθέτει το μολδαβικό κοινοβούλιο, ψήφισαν υπέρ του αντικομμουνιστικού νομοσχεδίου, που απαγορεύει τη χρησιμοποίηση του σφυροδρέπανου. Οι εμπνευστές του νομοσχεδίου, όπως ο επικεφαλής του φιλοευρωπαϊκού Φιλελεύθερου Κόμματος, Μιχάι Γκίμπου, στήριξαν τη νέα αυτή απόφαση με ανιστόρητες αναφορές στο παρελθόν, του είδους: «Το 1940, ο κομμουνισμός ήρθε με τανκς και ξιφολόγχες. Χιλιάδες υπήρξαν τα θύματα αυτού του εγκληματικού καθεστώτος. Πυροβολήθηκαν, μεταφέρθηκαν στη Σιβηρία, φυλακίστηκαν στα γκούλαγκς. Οι περισσότεροι ποτέ δεν επέστρεψαν». Στην πραγματικότητα, βέβαια, το 1940 μια σειρά εδάφη, που η Ρουμανία είχε καταλάβει το 1918, απελευθερώθηκαν από τον Κόκκινο Στρατό κι ενσωματώθηκαν στην ΕΣΣΔ, δημιουργώντας μαζί με άλλα εδάφη τη Μολδαβική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία.

Για την ιστορία, να θυμίσουμε πως οι εργαζόμενοι της Μολδαβίας συμμετείχαν στις ρωσικές επαναστάσεις του 1905 - 1907, στην επανάσταση του Φλεβάρη το 1917 και στη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, τον Οκτώβρη του 1917. Το Γενάρη του 1918, η Σοβιετική εξουσία επικράτησε σε όλο το έδαφος της Μολδαβίας. Ακολούθησε η στρατιωτική επέμβαση της μοναρχικής Ρουμανίας και η κατάληψη των εδαφών της Βεσσαραβίας, ενώ τα εδάφη στην αριστερή πλευρά του Δνείστερου (η σημερινή Υπερδνειστερία) διατήρησαν το σοβιετικό καθεστώς και εντάχθηκαν ως Αυτόνομη Δημοκρατία στη σύνθεση της Σοβιετικής Ουκρανίας. Στις 28/6/1940 η ΕΣΣΔ επανεκατέλαβε τη Βεσσαραβία και στις 2/8/1940 ιδρύθηκε η Σοβιετική Μολδαβία. Οσοι επιχείρησαν να πολεμήσουν τη σοβιετική εξουσία, κυρίως ναζιστικές οργανώσεις, που δρούσαν στη Ρουμανία εκείνη την περίοδο, συντρίφτηκαν από τη λαϊκή εξουσία.

Η προσπάθεια των σημερινών αρχών της Μολδαβίας να απαγορεύσουν το σφυροδρέπανο είναι μόνο μια «πινελιά» στο «έργο» τους, αφού διοργανώνουν αντικομμουνιστικές εκδηλώσεις για τα «θύματα του σταλινισμού», βραβεύουν ως «ήρωες» εκείνους που συνεργάστηκαν με τους ναζί κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ με προεδρικό διάταγμα το 2010 ήδη επιχείρησαν ανεπιτυχώς να απαγορεύσουν τη χρήση του τίτλου «Κομμουνιστικό Κόμμα». Το διάταγμα χαρακτηρίστηκε αντισυνταγματικό από το ανώτατο δικαστήριο της χώρας.

Φέτος, οι ίδιοι «δημόσιοι άρχοντες» εστίασαν στο σφυροδρέπανο. Δεν πρόκειται, λοιπόν, για κάποια «παραξενιά» τους, αλλά για συστηματική κι επεξεργασμένη προσπάθεια ιδεολογικού και πολιτικού ελέγχου της συνείδησης του λαού της Μολδαβίας.

Οπως οι ίδιοι αναφέρουν, η όλη επιχείρηση στηρίζεται στο αντικομμουνιστικό Μνημόνιο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, που καλεί στην «εξάλειψη της κληρονομιάς των κομμουνιστικών ολοκληρωτικών καθεστώτων» και στην «καταδίκη» τους. Στηρίζεται στις αποφάσεις και στα ανάλογα ψηφίσματα των αρχών της ΕΕ.

Οταν, λοιπόν, το ΚΕΑ καλεί την ΕΕ να αντιδράσει στην απαγόρευση του σφυροδρέπανου στη Μολδαβία είναι σαν να ζητά από ... «το λύκο να φυλάξει τα πρόβατα».

Οι ευθύνες του ΚΕΑ

Ωστόσο, η βασική ευθύνη του ΚΕΑ και του ΚΚΔΜ δεν είναι ότι απλώς σπέρνουν αυταπάτες στους λαούς για τη φύση και το ρόλο της ΕΕ. Η κύρια ευθύνη τους είναι πως πρωτοστάτησαν και συνεχίζουν να πρωτοστατούν στην αμαύρωση του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε. Επιχείρηση που συντονίζεται στα πλαίσια της ΕΕ. Το ΚΕΑ έχει εδώ και χρόνια αναλάβει το ρόλο του «αριστερού ψάλτη» στην αντικομμουνιστική κι αντισοβιετική καμπάνια, που βρίσκεται σε εξέλιξη, κάτω από τη σημαία του «αντισταλινισμού», για να αμαυρώσουν τα επιτεύγματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και την καθοριστική συμβολή της Σοβιετικής Ενωσης στη συντριβή του φασισμού στο Β` Παγκόσμιο Πόλεμο.

«Η απόρριψη του σταλινισμού ανήκει στην πολιτική μας ταυτότητα», έχουν δηλώσει κατά καιρούς στελέχη του ΚΕΑ, που στο Καταστατικό του δηλώνει την «ανεπιφύλακτη αντιδιαστολή με αντιδημοκρατικές, σταλινικές πρακτικές».Ετσι και το ΚΚΔΜ, για να ενταχθεί στο ΚΕΑ και να αναδειχτεί στα ηγετικά του κλιμάκια, παραιτήθηκε από τη μαρξιστική - λενινιστική θεωρία και τις βασικές νομοτέλειες της σοσιαλιστικής επανάστασης και οικοδόμησης, αποκήρυξε το σοσιαλισμό στη Σοβιετική Ενωση. Κι όπως λέει ο λαός μας: «Με στραβό σαν κοιμηθείς, το πρωί θ' αλληθωρίζεις» κι αυτό το απέδειξε, όταν τα προηγούμενα χρόνια διαχειρίστηκε τον καπιταλισμό στη Μολδαβία, (όπως επιδιώκει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα), καλλιεργώντας το όραμα της αστικής τάξης της χώρας, που δεν είναι άλλο από την ένταξη της Μολδαβίας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Στο τελευταίο συνέδριο του ΚΚΔΜ ο Πρόεδρός του, Β. Βορόνιν, κατήγγειλε το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε τον 20ό αιώνα ως «δικτατορική μετάλλαξη». Την ίδια ώρα, ως γνήσιος οπορτουνιστής (βλέπε καιροσκόπος), προσπάθησε για άλλη μια φορά να επιπλεύσει πάνω στα φιλοσοβιετικά αισθήματα του λαού της Μολδαβίας λέγοντας πως: «Από την κοινωνική άποψη εκείνο το σύστημα σου επέτρεπε να ζήσεις, κι όχι απλώς να επιβιώσεις. Μπορούσες να σχεδιάσεις τη ζωή σου για τα επόμενα χρόνια, να έχεις μια καλή δωρεάν παιδεία και καλή δωρεάν ιατρική περίθαλψη, να χεις μια ζωή πολύ ελκυστική για τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού, κι όχι μόνο για τη Μολδαβία».

Παλιό το «παραμύθι». Τόσο παλιό που διαβάζεται πάντα επίκαιρα η επισήμανση του Λένιν πως: «Οι "κοινωνικοί" παπάδες και οι οπορτουνιστές είναι πάντα έτοιμοι να ονειροπολήσουν έναν ειρηνικό σοσιαλισμό, αλλά διαφέρουν από τους επαναστάτες σοσιαλδημοκράτες, ακριβώς γιατί δε θέλουν να σκέπτονται και να συλλογίζονται τη σκληρή ταξική πάλη και τους ταξικούς πολέμους για την υπεράσπιση αυτού του θαυμάσιου μέλλοντος».

Πού οδηγεί η υποχώρηση

Οι εξελίξεις στη Μολδαβία αποδεικνύουν, για άλλη μια φορά, το πού οδηγεί η σύγχρονη «δήλωση μετανοίας», δηλαδή η λεγόμενη «καταδίκη του σταλινισμού», η απόρριψη των αρχών της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και της συνεισφοράς του σοσιαλισμού που οικοδομήθηκε στην ΕΣΣΔ. Κάτι που έκαναν το προηγούμενο διάστημα τόσο το ΚΕΑ όσο και το ΚΚΔΜ, «ανοίγοντας την όρεξη» στις αστικές αντικομμουνιστικές πολιτικές δυνάμεις της Μολδαβίας. «Αν δεν γονάτιζε η καμήλα, δεν θα την φορτώνανε», λέει εύστοχα για την παραπάνω περίπτωση μια παροιμία.

Σήμερα, που ο καπιταλισμός βιώνει μια μεγάλη οικονομική κρίση, που οξύνει τα τεράστια λαϊκά προβλήματα, οι αστικές πολιτικές δυνάμεις προσπαθούν με κάθε τρόπο να χτυπήσουν το κομμουνιστικό κίνημα. Είτε να το υποτάξουν στη γραμμή του συμβιβασμού, της διαχείρισης, (που στην Ευρώπη πρεσβεύει το ΚΕΑ), είτε να το συρρικνώσουν και να το εξαφανίσουν. Στόχος τους είναι η συντριβή της επαναστατικής στρατηγικής του κομμουνιστικού κινήματος, για να «θωρακίσουν» έτσι το μέλλον του καπιταλιστικού συστήματος. Βασικό εργαλείο στα σχέδιά τους είναι η αμαύρωση της συνεισφοράς του σοσιαλισμού. Ο αντικομμουνισμός πάει χέρι - χέρι με τις επιθέσεις που δέχονται σήμερα οι εργαζόμενοι που καλούνται να πληρώσουν τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης.

Το ΚΚΕ ήταν και θα είναι σταθερά και μαχητικά στο πλευρό των κομμουνιστών της Μολδαβίας, της Εσθονίας και των άλλων χωρών της Ευρώπης, όπου λαμβάνονται κι εφαρμόζονται αντικομμουνιστικά μέτρα. Η απόκρουση του αντικομμουνισμού αποτελεί προτεραιότητα όσων αγωνίζονται για το δίκιο και την προοπτική της εργατικής εξουσίας.

Του Ελισαίου ΒΑΓΕΝΑ

ΟΙ "ΑΘΑΝΑΤΟΙ" ΤΗΣ ΔΟΕ!!!!!!!!!!

Προσθήκη λεζάντας

Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) «μια μαφία μαρκησίων, κόμητων, δισεκατομμυριούχων και λευκών»(Φιντέλ Κάστρο). Ιδρύθηκε, στο Παρίσι, στις 23 Ιούνη του 1894. Ακόμα και η πρώτη σύνθεσή της «φωτογραφίζει» όχι μόνο τις συνθήκες μέσα στις οποίες... γεννήθηκε, αλλά - κυρίως - τον ελιτίστικο και ταξικό χαρακτήρα της. Απαντα τα μέλη της ήταν εύποροι πολίτες, αρκετά από αυτά και κάτοχοι αστικών τίτλων ευγενίας...

Η Επιτροπή - όπως θα επιβεβαιωθεί περίτρανα και στο διάβα του χρόνου - πάντα εξυπηρετούσε, παρά τις περί του αντιθέτου διακηρύξεις, συγκεκριμένα (πολιτικά, οικονομικά κ.ά.) συμφέροντα. Με τη σύνθεση του «ιερατείου», τον τρόπο λειτουργίας, τις αποφάσεις του. Η ΔΟΕ στηρίζεται σε παπικές δομές και λογικές (άβατο, αλάθητο κλπ) με στεγανά και επιβολή συνθηκών «ομερτά».

Η συντριπτική πλειοψηφία των μελών της αποτελεί το... αφάν γκατέ, διαφόρων πυλώνων, του καπιταλισμού. Η δε μεγαλομανία των «αθανάτων» - όπως αποκαλούνται τα μέλη της, αφού ουσιαστικά διατηρούν την ιδιότητα (και κυρίως τα προνόμιά τους...) σχεδόν ισόβια - είναι διαχρονική και «παροιμιώδης».

Ενδεικτικό (ιδεολογικών και άλλων παραμέτρων) παράδειγμα το γεγονός ότι ο εκάστοτε πρόεδρος της ΔΟΕ αποκαλείται «η Αυτού Εξοχότητα»... Και βάσει πρωτοκόλλου (καθορίζεται από το άρθρο 72 του Καταστατικού Χάρτη της) - σε κάθε διοργάνωση - τίθεται αμέσως μετά τον «πρώτο πολίτη» (π.χ. πρόεδρο της Δημοκρατίας) στη φιλοξενούσα χώρα και πριν τον πρωθυπουργό. Τα δε μέλη της ΔΟΕ πολύ πριν τους υπουργούς...

«Με το δεξί χέρι υψωμένο, ο Σάμαρανκ αφιερώθηκε με πάθος στην εκμετάλλευση του αθλητισμού για την επιτυχία τόσο του εαυτού του όσο και του κινήματος. Το ίδιο έκανε και με τους Ολυμπιακούς Αγώνες».

Στην Αθήνα το 2004 στην 4η θέση ήταν ο επίτιμος πρόεδρος της ΔΟΕ, Χ. Α. Σάμαρανκ, και μέχρι την 8η θέση (δήμαρχος Αθηναίων) υπήρχαν διάφοροι «αθλητοπατέρες». Ο υπουργός Πολιτισμού ήταν 16ος και τα υπόλοιπα μέλη της κυβέρνησης προτελευταία (18α). Προηγούνταν κάθε είδους και τίτλου «ταγοί» των... ολυμπιακών ιδεωδών, μεταξύ των οποίων ο Κίσινγκερ και ο Γλύξμπουργκ... (ΤΟ ΒΗΜΑ, 11/2003).

Φασιστικές καταβολές

«Η ΔΟΕ ποτέ δεν υποστήριξε ότι αποτελεί δημοκρατικό οργανισμό. Βασίζεται στο σύστημα των αγγλικών λεσχών. Είναι κλειστή για όλους τους απ' έξω, μέσα όμως λειτουργεί εντελώς δημοκρατικά!»^*... Σύμφωνα με την περιγραφή (ενός από τους αξιωματούχους της, πρώην «δελφίνου» για την πρωτοκαθεδρία της) τουΝτικ Πάουντ.

Για τη δημοκρατία στο εσωτερικό της μπορούν πολλές ενστάσεις να παρατεθούν. Αντίθετα, για τον αντιδημοκρατικό χαρακτήρα της δύσκολα μπορεί κάποιος να διαφωνήσει βάσιμα. Και μόνο η 21χρονη παρουσία του Χ. Α. Σάμαρανκ στον προεδρικό της θώκο, αρκεί να αποδομήσει κάθε αντίθετο ισχυρισμό.

Διετέλεσε βασικό στέλεχος στο φασιστικό κίνημα («Μοβιμιέντο») του δικτάτορα Φράνκο. Ο οποίος (μεταξύ άλλων) εκτέλεσε 200.000 πολιτικούς του αντιπάλους και ανάγκασε πάνω από 1.000.000 ανθρώπους να εγκαταλείψουν την Ισπανία. Ανάμεσά τους δεν ήταν ο Σάμαρανκ. Οταν επιβλήθηκε η δικτατορία «φόρεσε το γαλάζιο φασιστικό πουκάμισο και παρέλασε στους δρόμους χαιρετώντας φασιστικά. Εγινε βουλευτής του φασιστικού κόμματος, μέλος του φασιστικού συμβουλίου στο Δήμο της Βαρκελώνης, πρόεδρος του φασιστικού καταλανικού συμβουλίου και, για λίγο, υπουργός Αθλητισμού του τελευταίου φασιστικού κράτους στην Ευρώπη.Η άθληση δεν αποτελούσε πηγή ωφελειών για τους νέους και απόλαυσης για τους ηλικιωμένους. Ηταν διαφήμιση των μυών, η εικόνα των οποίων αντιπροσώπευε την ισχύ του δικτατορικού καθεστώτος»^*.

Μέσα λοιπόν (και από) εκεί δημιούργησε την άποψη περί του τι είναι αθλητισμός και Ολυμπιακοί Αγώνες και αργότερα επέβαλε το αντίστοιχο μοντέλο. «Με το δεξί χέρι υψωμένο και φορώντας τη γαλάζια στολή του "Μοβιμιέντο", ο Σάμαρανκ αφιερώθηκε με πάθος στην εκμετάλλευση του αθλητισμού για την επιτυχία τόσο του εαυτού του όσο και του κινήματος. Το ίδιο έκανε και με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Μετέτρεψε το τιμητικό αξίωμα του ηγέτη του Ολυμπισμού σε καθαρά επαγγελματικό πόστο. Ακόμα το αξιοποίησε για να αναδημιουργήσει την εικόνα του»^*.

Επιφανή μέλη, πράκτορες

Δεξί του χέρι («είναι ο πιο αξιόπιστος σύμβουλός μου»), ως αντιπρόεδρος, ήταν για πολλά χρόνια ο Κιμ Ουν Γιουνγκ. Βασικό στέλεχος της διεκδίκησης και διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων στη Σεούλ το 1988. Είχε εμπλακεί στην υπόθεση διαφθοράς του Σολτ Λέικ Σίτι και φυλακίστηκε για διασπάθιση χρήματος (περισσότερα από 3 εκατ. δολάρια), δωροληψίες και κατάχρηση, ως πρόεδρος στην Ολυμπιακή Επιτροπή Ν. Κορέας και στην Παγκόσμια Συνομοσπονδία Τάε Κβο Ντο. Οι... αρετές του - που προφανώς εκτιμήθηκαν δεόντως - δεν ήταν μόνο αυτές. Είχε και άλλα προσόντα, τα οποία βέβαια δεν αναφέρονταν στο βιογραφικό του «αθάνατου», αλλά μάλλον μέτρησαν περισσότερο...

«Κάποτε, παραδέχτηκε ότι ήταν υποδιοικητής των δυνάμεων της προεδρικής ασφαλείας. Φήμες τον ήθελαν ανώτερο πράκτορα της CIA. Σε μια συνεδρίαση (1991) της ΔΟΕ, στην Ατλάντα των ΗΠΑ, οι οργανωτές ξαφνιάστηκαν όταν τον άκουσαν να λέει ότι θα φύγει για να περάσει τη μέρα «με τους φίλους του» στο στρατόπεδο του Φορτ Μπένινγκ. Ο πρώην αξιωματούχος της CIA, Φίλιπ Λίστι, που υπηρέτησε στην Κορέα (τέλη της δεκαετίας του '60), ανέφερε για τον Κιμ:

«Πρέπει να καταλάβετε τι είδους άνθρωποι γίνονται δεκτοί στην προεδρική φρουρά, την προσωπική σωματοφυλακή του Παρκ. Το πιο σημαντικό είναι ότι ο άνθρωπος που προστατεύει τον πρόεδρο μιας χώρας, όπως η Ν. Κορέα, πρέπει να αποδείξει πως είναι έτοιμος να σκοτώσει χωρίς δισταγμό για χάρη του αφεντικού του και να κάνει οτιδήποτε του ζητούσε και πως πιστεύει ότι εκείνος ήταν το πιο πολύτιμο αγαθό για τη χώρα. Δε γνωρίζω προσωπικά, αλλά πιστεύω ότι πρέπει να είχε πολύ στενές σχέσεις με την κορεατική υπηρεσία πληροφοριών εκείνα τα χρόνια, είτε ως δραστήριο στέλεχος, είτε - τουλάχιστον - ως άτομο με ιδιαίτερα φιλικές επαφές μαζί της. Λαμβάνοντας υπόψη τις πληροφορίες που έχει δώσει για τη θητεία του στην κορεατική πρεσβεία των ΗΠΑ, τις σπουδές του στα αμερικανικά πανεπιστήμια, την ίδρυση της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας Τάε Κβο Ντο και τη θέση του στην προεδρική φρουρά, θα έλεγα ότι δε μένει καμιά αμφιβολία για τη δράση του στο εξωτερικό για λογαριασμό της κορεατικής υπηρεσίας πληροφοριών. Αυτός είναι ο πιο ανώδυνος τρόπος για να εκφράσω την άποψή μου αναφορικά με το παρελθόν του»^*.

Και οι... συμπτώσεις συνεχίζονται. «Προκάτοχός του Κιμ στη ΔΟΕ ήταν ο Τσονγκ Κιου Παρκ. Γνωστός ως «πιστολέρο Παρκ» - επειδή ήταν αντιπρόεδρος στη Διεθνή Συνομοσπονδία Σκοποβολής. Ηταν διοικητής του Κιμ στην προεδρική φρουρά και πρόεδρος της νοτιοκορεατικής ΟΕ. Σύμφωνα με τον Λίστι, «ήταν πολύ επικίνδυνος άνθρωπος, πρώτος μαχαιροβγάλτης της Κορέας. Και αυτόν τον πρότεινε για τη ΔΟΕ ο Σάμαρανκ»^*...

Επιτροπή υπηρέτης του καπιταλισμού

Η... ποιότητα των «υλικών» εξηγεί λοιπόν τις (διαχρονικά) ημέρες και τα έργα της ΔΟΕ. Επί 43 χρόνια, δε συγκλήθηκε κανένα συνέδριο. Από το 1930 έως το 1973 αποφάσιζαν εν κρυπτώ οι «αθάνατοι». Η απόφαση της ΔΟΕ του 1922 να διοργανώνει τακτικά Ολυμπιακά Συνέδρια ξεχάστηκε μετά το Συνέδριο του Βερολίνου το 1930. Η σχετική διάταξη διαγράφηκε μάλιστα από το Καταστατικό της ΔΟΕ.

Τα παραπάνω (ενδεικτικά) γεγονότα εξηγούν λ.χ. γιατί ανατέθηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του '36 στο καθεστώς του Χίτλερ. Οταν ήδη από το 1935 είχε επισημοποιηθεί η ρατσιστική ναζιστική νομοθεσία. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί «αθάνατοι» κατηγορήθηκαν για φιλοφασιστικές/φιλοναζιστικές θέσεις και σχέσεις με τους Ναζί, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου πολέμου.

Μέχρι το 1932 μέλος της ΔΟΕ από τη Ρωσία ήταν ακόμα ο πρίγκιπας Ουροσόνοφ... Ανύπαρκτη ήταν η τοποθέτηση της ΔΟΕ στη διαμαρτυρία της Ομοσπονδίας στίβου της ΕΣΣΔ για τους διαβόητους αγώνες στίβου του 1969, υπό την αιγίδα της αντίστοιχης Ομοσπονδίας της ΟΔ Γερμανίας, όπου συμμετείχαν εκπρόσωποι ανύπαρκτων περιοχών, όπως η Ανατολική Πρωσία, η Πομερανία, η Σιλεσία (!), ενώ στα διπλώματα των νικητών εμφανιζόταν ο χάρτης της Γερμανίας με τα σύνορα του 1937...

Αντίθετα τοποθετήθηκε με πυγμή, το 1963, απαιτώντας να αποκαλείται η Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας ως Βόρεια Κορέα. Αφαίρεσε τα μετάλλια των δυο μαύρων Αμερικανών Ολυμπιονικών το 1968, όταν αυτοί διαμαρτυρήθηκαν για τη στάση της χώρας τους, των ΗΠΑ, απέναντι στους ομοφύλους τους. «Χαιρέτισε» τη δολοφονία 400 διαδηλωτών από τη μεξικανική κυβέρνηση παραμονή των Αγώνων.

Και αν κάποιος θεωρήσει ότι αυτά είναι «περσινά ξινά σταφύλια», ας το ξανασκεφτεί. Ο νυν πρόεδρος της ΔΟΕ (εκλεκτός του Σάμαρανκ...) Ζαγκ Ρογκ, ήταν μεταξύ των προσκεκλημένων του 34ου Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, στο Νταβός, με θέμα την ανοικοδόμηση του Ιράκ...

* «Τα αφεντικά των Ολυμπιακών Αγώνων», εκδόσεις ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ, 1992.

Γ. Κ.

 

ΓΣΕΕ-ΣΕΒ και....... διαπραγμάτευση !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Σύγκρουση κόντρα στις αυταπάτες

Οι τοποθετήσεις των κυβερνητικών στελεχών κατά τη διάρκεια της συζήτησης των προγραμματικών δηλώσεων αναδεικνύουν ότι σχεδιάζονται νέες ανατροπές στο ασφαλιστικό και στις συντάξεις. Οι αναφορές τους στη δήθεν «σπατάλη» δισεκατομμυρίων ευρώ στις κύριες συντάξεις, «στις υψηλές συντάξεις των ευγενών επικουρικών ταμείων» δεν αφήνουν αμφιβολία ότι δρομολογούνται νέες μειώσεις σε κύριες και επικουρικές, που μπορούν να γίνουν και μέσω νέας συγχώνευσης Ταμείων. Ταυτόχρονα στο στόχαστρο μπαίνουν και τα κοινωνικά επιδόματα που θα συρρικνωθούν δραματικά με πρόσχημα τον «εξορθολογισμό» τους. Τα νέα μέτρα σε συνάρτηση με τις δραματικές εξελίξεις στο χώρο της παροχής υπηρεσιών Υγείας, διαμορφώνουν ένα ζοφερό περιβάλλον για εργαζόμενους και συνταξιούχους. Τίθεται θέμα επιβίωσης για εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους και ασθενείς.

Παράλληλα, κυβέρνηση και εργοδότες σε συμφωνία με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ανοίγουν και πάλι ζήτημα εργασιακών σχέσεων και συμβάσεων. Οι εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου δεν κρύβουν ότι επιδιώκουν να συρρικνώσουν ακόμα περισσότερο τους μισθούς, να τύχουν νέων απαλλαγών και επιδοτήσεων, να εξασφαλίσουν ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας στην πλάτη των εργαζομένων. Η επίθεση στις κλαδικές συμβάσεις τις επόμενες εβδομάδες και μήνες θα ενταθεί, καθώς μετά τη μείωση των κατώτερων μισθών, οι μέσοι κλαδικοί μισθοί για την εργοδοσία θεωρούνται απαράδεκτα υψηλοί. Το νέο γαϊτανάκι των διαλόγων που στήθηκε, δεν προοιωνίζεται τίποτα καλό για τους εργάτες και τις εργάτριες. Και εδώ αποκαλύπτεται για άλλη μια φορά ο καταστροφικός ρόλος της ΓΣΕΕ, που επί της ουσίας προπαγανδίζει και απαιτεί από τους εργάτες προσαρμογή στην πραγματικότητα, δηλαδή αποδοχή των όρων που υπαγορεύουν οι κεφαλαιοκράτες.

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις θα ήταν τουλάχιστον αφέλεια να πιστέψουν οι εργάτες, ότι με διαπραγματεύσεις, σε διάλογο με τους εργοδότες θα μπει τέλος στον κατήφορο. Ο δρόμος αυτός θα αποδειχτεί και πάλι δρόμος που θα μετράμε μόνο απώλειες και ήττες. Δεν πρέπει να υπάρχει η παραμικρή αυταπάτη. Γιατί πίσω από τα χαμόγελα και τους διαλόγους του ΣΕΒ, κρύβεται η ίδια διαχρονική επιδίωξη: Το τσάκισμα των εργατικών δικαιωμάτων, η δραστική συρρίκνωση της τιμής της εργατικής δύναμης. Για το κεφάλαιο δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να πετύχει την ανταγωνιστικότητα που θέλει, παρά να στείλει στα Τάρταρα την εργατική τάξη. Και όσοι τάζουν στους εργάτες ότι αυτή η ανταγωνιστικότητα μπορεί να έρθει και με άλλους «ενάρετους» τρόπους, ότι μπορεί να έχουν και το σκύλο (το κεφάλαιο) χορτάτο και την πίτα (μισθοί) ολόκληρη, τους παίζουν άσχημο παιχνίδι.

Η υπεράσπιση των μισθών, η υπεράσπιση των συντάξεων και της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης, η κατοχύρωση των εργατικών δικαιωμάτων μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την ταξική πάλη. Οι κεφαλαιοκράτες είναι λύκοι. Το νιώθουν στο πετσί τους χιλιάδες εργάτες μέσα στους τόπους δουλειάς. Μόνο σε σύγκρουση με το κεφάλαιο, την κυβερνητική πολιτική, συνολικά τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης μπορούν οι εργάτες να κρατήσουν κάποια δικαιώματα, να πάρουν έστω μια ανάσα. Βρισκόμαστε σε πόλεμο. Πόλεμο ταξικό, ανελέητο. Και στον πόλεμο απαντάς με πόλεμο. Με οργάνωση και ταξική αλληλεγγύη. Με καθαρή στρατηγική και στόχους. Αυτό το δρόμο δείχνει και πάλι στους εργάτες το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο. Σε αυτή την υπόθεση υποτάσσει όλες του τις δυνάμεις. Μόνο με έναν τέτοιο αγώνα υπάρχει ελπίδα.

Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Αστικός τύπος και τα .........παπαγαλάκια του !!!!!!!!!!!!!!!!

Μια μια οι αυταπάτες τελειώνουν

Χειροκροτεί ο αστικός Τύπος την εξαγγελία για το νέο φοροκυνήγι. Θα μείνει στο χειροκρότημα. Δεν μπορούν να πάρουν τίποτα από αυτούς που δεν έχουν να πληρώσουν.

***

Αυταπάτες τέλος για όσους πίστεψαν πως αρκεί να υπάρχει κυβέρνηση για να μπουν σε μια σειρά τα πράγματα: Τα νέα χαράτσια έρχονται με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, με νέο κόψιμο μισθών, με πρόσθετους φόρους μαζί με το γνωστό εκβιασμό για την επόμενη δόση του δανείου.

***

Αυταπάτες τέλος και για τον ΣΥΡΙΖΑ. Μετά το μνημόνιο που «ξέχασε» να ζητήσει την κατάργησή του, τώρα κάνει εποικοδομητική κριτική και για τις ιδιωτικοποιήσεις. Με τη γνωστή διγλωσσία: ο πρόεδρός τους πετάει κορόνες σαν σε προεκλογική περίοδο και οι υπόλοιποι προτείνουν λύσεις εντός των πλαισίων της εφαρμοζόμενης πολιτικής .

***

Μ' αυτά τα δεδομένα δεν εκπλήσσει η υποκρισία των φιλανθρώπων.

Αυτοί που το πρωί εκμεταλλεύονται εργάτες το βράδυ καταγράφουν τη φτώχεια. Για να ζητήσουν από το κράτος να κάνει κάτι για να κρυφτεί το πρόβλημα κάτω απ' το χαλί.

***

Το τσάκισμα των εργατών που συντελείται πριν απ' όλα μέσα στους χώρους δουλειάς, είναι αποτέλεσμα και της πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου. Κι αυτό σημαίνει ότι εκεί πρέπει να συγκεντρωθεί η αντίδραση. Ομως, ήδη υπάρχουν σημάδια που δείχνουν πως επιχειρείται ξανά η συγκάλυψη της αιτίας και η ανάδειξη στη θέση της μιας πλαστής αντιπαράθεσης για τα σκάνδαλα.

***

Το παράπονο των μεγαλεμπόρων όπως διατυπώθηκε χτες σ' ένα ακόμα επεισόδιο της φάρσας «κοινωνικός διάλογος»: διαπιστώνουν ότι όσο κι αν πέφτουν οι μισθοί, οι ίδιοι δεν μπορούν να ξεφύγουν από τις επιπτώσεις της κρίσης. Είναι υποχρεωμένοι να πιουν το πικρό ποτήρι ότι τα πάντα καθορίζονται από τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου. Κι αυτές οι ανάγκες καθορίζουν τόσο το τσάκισμα των εργατών, όσο και την καταστροφή μέρους των καπιταλιστών.

***

Δύο μέρες μετά το άρθρο του Καψή στην «Καθημερινή» που όριζε ότι η συγκρότηση της σύγχρονης κεντροαριστεράς περνά μέσα από την επιτυχία του κυβερνητικού έργου, το ΠΑΣΟΚ έσπευσε να δείξει ότι έχει πάρει το μήνυμα. Πήρε πάνω του την κόντρα με τον Φωτόπουλο για την ολοκλήρωση της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ.

Το παιχνίδι είναι στημένο από την αστική τάξη που βάζει απέναντι έναν αντίπαλο του χεριού της για να περάσει εύκολα την ολοκλήρωση τής ιδιωτικοποίησης.

Ηδη ο Καρατζαφέρης έσπευσε να δηλώσει: «δεν θα σωθεί η Ελλάδα αν δεν αποκομμουνιστικοποιηθεί. Ο Φωτόπουλος είναι ο νεοκομμουνισμός».

Η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ. Πρέπει να αντιμετωπιστεί από όλους όσους έχουν συμφέρον να είναι η ηλεκτρική ενέργεια δημόσιο αγαθό. Αν η αντιπαράθεση αφεθεί να εξελιχθεί σαν κόντρα Φωτόπουλου - κυβέρνησης η μάχη θα χαθεί πριν ακόμα δοθεί. Ηδη από χτες ο αστικός Τύπος δείχνοντας τον Φωτόπουλο σαν μπαμπούλα επιχειρεί να περάσει τη θέση ότι κανείς δεν πρέπει να κινητοποιείται όταν «η πατρίς κινδυνεύει».

***

Το κάλεσμα του ΚΚΕ προς τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, να αξιοποιήσουν την πείρα τους, να θυμηθούν τις δήθεν δεσμεύσεις αυτών που σήμερα κυβερνάνε αλλά κι εκείνων που παριστάνουν την αντιπολίτευση, ισχύει στο ακέραιο. Και οι δυο συγκροτούν ένα δίπολο με κέντρο αναφοράς την αστική διαχείριση της κρίσης, υπερασπίζουν το κεφάλαιο, την ΕΕ, κρατούν το λαό υποταγμένο σε μια πολιτική εχθρική για τον ίδιο, γεγονός που καθιστά το κάλεσμα του ΚΚΕ για ανασυγκρότηση του κινήματος μονόδρομο για να μπορούν οι εργαζόμενοι να σηκώσουν κεφάλι.

Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ : Το καλό παράδειγμα για την Ευρωζώνη

Η δήλωση της κυρίας Μέρκελ, κατά τη διάρκεια της χτεσινής της επίσκεψης στην Ινδονησία, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη.

Οχι, γιατί προέρχεται από την «κακή» Γερμανίδα καγκελάριο. Αλλά γιατί αποτυπώνει την πολιτική, το πνεύμα, τους στόχους και τον προσανατολισμό του ευρωενωσιακού κεφαλαίου στο σύνολό του.

Είπε η κυρία Μέρκελ:

*

«Πιστεύω ότι η Ινδονησία μπορεί να αποτελέσει ένα πολύ καλό παράδειγμα μιας οικονομίας που γνωρίζει διαρκή ανάπτυξη, καθώς (...) το δημόσιο χρέος, το οποίο είχε φτάσει στο 80% του ΑΕΠ, έπεσε στο 24%.

Πιστεύω - συνέχισε η καγκελάριος - ότι είναι ένα παράδειγμα γι' αυτό που μπορεί να γίνει και που η Ευρώπη οφείλει να κάνει,κυρίως αν λάβουμε υπόψη μας ότι η Ινδονησία μπόρεσε να το κάνει σε πολύ μικρή χρονική περίοδο, σε μερικά χρόνια»...

*

Και πράγματι:

Η πολύπαθη από ΔΝΤ, δικτατορίες, ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις Ινδονησία είδε το δημόσιο χρέος της από 82% του ΑΕΠ το 2002 σήμερα να έχει πέσει στο 24% και το δημόσιο έλλειμμα να έχει μειωθεί κάτω από 2%.

Μήπως, επομένως, οι λαοί της Ευρώπης θα πρέπει να αρχίσουν να ζηλεύουν το λαό της Ινδονησίας για την «πρόοδό του» και για το «θαύμα» που συντελέστηκε στη χώρα του;

Η απάντηση θα ήταν «ναι», αλλά μόνο στην περίπτωση που συμφωνήσουμε ότι «πρόοδος» και «θαύμα» (σ.σ.: πάνω στο οποίο συντελέστηκε η «πρόοδος») είναι:

*

1) Ο μισθός των εργαζομένων να κινείται στα 100 ευρώ το μήνα και το 1/3 του πληθυσμού των 250 εκατομμυρίων κατοίκων να λιμοκτονεί...

*

2) Η Ινδονησία να αποτελεί μια χώρα που εκτάσεις της διπλάσιες από το μέγεθος της Γερμανίας έχουν καταπατηθεί από την εκεί εγχώρια και διεθνή πλουτοκρατία - με συνέπεια η Ινδονησία να κατέχει την τρίτη θέση παγκοσμίως στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου - για να προμηθεύονται οι πολυεθνικές τις πρώτες ύλες τους, όπως για παράδειγμα η «Nestle» το φοινικέλαιο...

*

3) Οι δυνάμεις καταστολής που επιτίθενται στους διαδηλωτές και στους απεργούς, όταν δεν αφήνουν πίσω τους νεκρούς, εκτελεσμένους με εξ επαφής βολές και δεκάδες τραυματίες, να επιδίδονται, εκτός από τα χτυπήματα με τα γκλομπ και σε μαστίγωμα με καλάμια...

*

4) Οταν οι εργαζόμενοι ζητούν αυξήσεις στους μισθούς πείνας, οι αμερικάνικες πολυεθνικές που ελέγχουν ορυχεία της χώρας, όπως η «Freeport-McMoRan Copper & Gold Inc», να φροντίζουν να πυροβολούνται οι εργαζόμενοι κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεών τους...

*

5) Η κυβέρνηση, σε μια χώρα όπου περίπου 100 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε συνθήκες οικτρής φτώχειας να αποφασίζει σε ένα βράδυ - και για λόγους... δημοσιονομικής προσαρμογής - την αύξηση της τιμής των καυσίμων κατά 33%...

*

6) Το ένα στα πέντε παιδιά κάτω των 5 ετών να είναι υποσιτισμένα, τα μεγαλύτερα παιδιά που κατά εκατομμύρια εγκαταλείπουν το σχολείο από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση να δουλεύουν στις φυτείες έναντι 0,6 δολάρια τη μέρα, τα 2/3 των αγροτικών νοικοκυριών να μη διαθέτουν εγκαταστάσεις υγιεινής και το AIDS να σκοτώνει κατά χιλιάδες...

*

7) Να φτάνουν στο σημείο οι αρχές να προτρέπουν τον πληθυσμό και ειδικότερα τους δημόσιους υπαλλήλους να προχωρούν (έναντι «πριμ» 83 ευρώ...) σε στείρωση (!) και αυτό - σύμφωνα, πάντα, με τις αρχές - να είναι «μέρος των προσπαθειών μας για την καταπολέμηση της φτώχειας», αφού «με μια μικρή οικογένεια οι άνθρωποι ζουν καλύτερα»...

*

8) Να βασιλεύουν οι κραυγαλέες κοινωνικές ανισότητες, με το λαό έρμαιο της εκμετάλλευσης, χωρίς δημόσιες παροχές Υγείας και Παιδείας, και με μια πολιτική τάξη - όπως συνέβη το 1998, όταν η Ινδονησία, ελέω ΔΝΤ, βρισκόταν σε έναν αντίστοιχο με το δικό μας «μηχανισμό στήριξης» - που, όταν οι πολίτες ζητούσαν φαγητό, λόγω της αύξησης της τιμής των τροφίμων, εκείνη τους απαντούσε ότι έπρεπε να νηστεύουν δύο φορές τη βδομάδα...

 πηγη: 'Ρ"

Ο ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ και η διαπραγμάτευση!!!!!!!!!!!!!!!

O κ. Στουρνάρας, ο υπουργός Οικονομικών, αυτός που... «επαναδιαπραγματεύεται» το μνημόνιο, αμέσως μετά το τέλος του προχτεσινού Εκοφίν, ενημέρωσε τους δημοσιογράφους ότι

α) «το πρόγραμμα (σσ: μνημόνια) έχει καθυστερήσει σημαντικά σε πολλές πτυχές»

και

β) ότι στην απαίτηση των εταίρων για«υλοποίηση το 2012 των μέτρων που έχουμε δεσμευτεί» εκείνος - για λογαριασμό της κυβέρνησης - δεσμεύτηκε ότι «μέσα στις επόμενες εβδομάδες πρέπει να ληφθούν μέτρα ύψους περίπου 3 δισ. ευρώ που είναι οι απαιτήσεις του (περασμένου) Μαρτίου»...

*

Συμπέρασμα πρώτο: Η προσήλωση του κυρίου υπουργού στο πνεύμα της υλοποίησης του μνημονίου, είναι παραπάνω από φανερή και - φυσικά - εξόχως «επαναδιαπραγματευτική»...

(σσ: Εδώ παρακαλούμε την προσοχή σας:

Τον κ. Στουρνάρα πολύ τον έχει στεναχωρήσει το γεγονός των «καθυστερήσεων» του μνημονίου «σε πολλές πτυχές» του». Το γεγονός αυτό, όπως λέει, τον δυσκολεύει να το... «επαναδιαπραγματευτεί». Επομένως τι έχει επιλέξει; Μα τη - «φιλολαϊκή - τακτική πρώτα να εφαρμόσει το μνημόνιο, ώστε μετά να έχει όλη την ελευθερία κινήσεων για να το... «επαναδιαπραγματευτεί» - τόμπολα!)...

*

Συμπέρασμα δεύτερο: Οι «επαναδιαπραγματευτικές» επιτυχίες του κ. Στουρνάρα, όπως το νέο «κουστούμι» μέτρων ύψους 3 δισ. ευρώ που ανακοίνωσε, είναι τόσο δεδομένες, που έχουν αρχίσει να εγγράφονται στο ενεργητικό του πριν ακόμα και από την έναρξη της «επαναδιαπραγμάτευσης». Φανταστείτε τι έχει να γίνει όταν ξεκινήσει, δηλαδή, η... «επαναδιαπραγμάτευση»...

*

Κατόπιν αυτών:

Ο κ. Στουρνάρας και οι πολιτικοί του προϊστάμενοι αν έχουν να προσφέρουν κάποια υπηρεσία στον ελληνικό λαό είναι τούτη: Να σταματήσουν εδώ και τώρα τη... σκληρή τους «επαναδιαπραγμάτευση». Ηδη από τις δυο πρώτες παρουσίες τους στα «κέντρα της διαπραγμάτευσης», στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ και στο Εκοφίν, το τρίτο (και μακρύτερο) συμπέρασμα που προκύπτει είναι σαφές:

«Φτάνει»!

Φτάνει κύριε υπουργέ και κύριοι της συγκυβέρνησης.

Οχι άλλη «επαναδιαπραγμάτευση»!

 Ν.ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ