Οσο περνάνε οι μέρες, τόσο περισσότερο ξεχωρίζει το θέμα των τραπεζών ως ένα από αυτά που «βαραίνουν» στην τρίτη «αξιολόγηση».
Με διάφορους τρόπους και αφορμές, κυβερνητικοί παράγοντες και αξιωματούχοι της ΕΕ και του ΔΝΤ υπενθυμίζουν τη μεγάλη σημασία που έχει να «εξυγιανθεί» το τραπεζικό σύστημα από τα «κόκκινα» δάνεια, είτε μιλάμε για τα επιχειρηματικά, είτε για τα στεγαστικά και τα καταναλωτικά.
Πάνω εκεί «οικοδομούνται» τα διάφορα σενάρια για τους πλειστηριασμούς, που θα αυξηθούν τους επόμενους μήνες, στοχοποιώντας ακόμα περισσότερο το κεραμίδι της λαϊκής οικογένειας που αδυνατεί να αποπληρώσει το δάνειο.
Στο ίδιο έδαφος, όμως, αναπτύσσονται και σενάρια για πιθανή νέα ανακεφαλαιοποίηση, ακόμα και «κούρεμα» καταθέσεων.
Γιατί όλα αυτά;
Τα επιτελεία δεν κρύβουν λόγια: Η μεγάλη τους ανησυχία είναι αν θα καταφέρει το τραπεζικό σύστημα, με τόσο μεγάλο «άνοιγμα» σε παλιά δάνεια, να χρηματοδοτήσει την καπιταλιστική ανάκαμψη.
Αν δηλαδή ο «αιμοδότης» της καπιταλιστικής ανάπτυξης θα μπορέσει να παίξει με επάρκεια το ρόλο του, ή θα μπλοκάρει από τις αρρυθμίες που προκαλούν στη ρευστότητα τα τεράστια χρέη από παλιότερα δάνεια σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά.
Σε κάθε περίπτωση, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, αυτός που θα κληθεί ξανά να πληρώσει τη «νύφη» είναι ο λαός.
Μια ματιά μόνο στα σχέδια που διαρρέονται για τους πλειστηριασμούς το επόμενο εξάμηνο - εννιάμηνο είναι ενδεικτική, και απαιτεί να τεθούν σε επιφυλακή και εγρήγορση τα συνδικάτα και οι άλλοι φορείς του κινήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου