Τα
στοιχεία είναι αμείλικτα. Το 31% των κατοίκων της Ελλάδας το 2011 βρίσκονταν
αντιμέτωπο με το φάσμα της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, σύμφωνα με
τη Eurostat, ποσοστό το οποίο σήμερα αναμένεται να έχει αυξηθεί ραγδαία, αν
λάβουμε υπόψη την ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης το 2012 και το 2013. Συνολικά
119 εκατ. κάτοικοι της ΕΕ (το 33% του συνολικού πληθυσμού) το 2011 ζούσαν σε
συνθήκες φτώχειας. Τα κριτήρια που χρησιμοποιεί η Eurostat για να χαρακτηρίσει
κάποιον φτωχό είναι το χαμηλό εισόδημα, η στέρηση στοιχειωδών μέσων διαβίωσης
και η υψηλή ανεργία. Στην Ελλάδα βρίσκονται οι 4 από τις 5 περιοχές της ΕΕ με
τη μεγαλύτερη μείωση του ΑΕΠ τη δεκαετία 2000 - 2010 (Κορινθία, Βοιωτία, Ημαθία
και Καστοριά).
Το
στοιχείο αυτό δεν είναι αυθαίρετο. Θα πρέπει να ερμηνευτεί. Γιατί για
παράδειγμα βασικές-παραδοσιακές αγροτικές καλλιέργειες έπαψαν να υπάρχουν στο
νομό μας; Γιατί «παραδοσιακές» βιομηχανίες-βιοτεχνίες (π.χ κλωστοϋφαντουργία,
ιματισμός) έκλεισαν ή μεταφέρθηκαν σε βαλκανικές χώρες; Προφανώς οι αιτίες
είναι πολιτικές. Ηρθαν δηλαδή ως αποτέλεσμα των κατευθύνσεων της Ε.Ε, των
αντιλαϊκών πολιτικών των κυβερνήσεων που πέρασαν, των επιλογών των μεγάλων επιχειρηματιών
για μεγαλύτερο κέρδος. Να σημειώσουμε ότι η «κατηφόρα» δεν ξεκίνησε την περίοδο
της κρίσης, αλλά πριν από αυτήν, απλά τα τελευταία χρόνια κορυφώθηκε.
Εδώ
φυσικά υπάρχουν και οι ευθύνες των τοπικών αρχών που έχουν περάσει
(Δήμαρχοι-Νομάρχες). Όχι μόνο δεν αντιστάθηκαν καθόλου ή όσο έπρεπε στην
ακολουθούμενη πολιτική, αλλά συχνά εμφανίστηκαν και ως κήρυκες της πιστής
εφαρμογής της! Τις ευθύνες αυτές δεν μπορούν να τις ξεπεράσουν με πιθανές
«εκθέσεις ιδεών» που θα εκφωνήσουν κατά την προεκλογική περίοδο, υποσχόμενοι
την «ανόρθωση του τόπου μας» εάν τους ψηφίσουμε...
Τα
στοιχεία θα πρέπει να σημάνουν συναγερμό για τους μαζικούς φορείς της περιοχής.
Η αναστροφή της πορείας θα είναι αποτέλεσμα μαζικών αγώνων με στόχευση την
ανάγκη ριζικών αλλαγών στην οικονομική πορεία της χώρας μας. Κόντρα στις
επιλογές-επιταγές κεφαλαίου και Ε.Ε. Και φυσικά απαραίτητες για τον δρόμο αυτό
είναι αλλαγές στους υπάρχοντες συσχετισμούς δυνάμεων στους μαζικούς φορείς,
συνδικάτα, τοπική διοίκηση, Βουλή!
Αλ. Χατζηκώστας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου