Φεστιβάλ ΚΝΕ: Τι σήμαινε να είσαι φοιτητής στην Ε.Σ.Σ.Δ.!!!

Ο Δ. Κοιλάκος μιλάει στο πολυπληθέστατο φοιτητικό κοινό

Η συζήτηση για τις ανώτατες σπουδές στο σοσιαλισμό και το τι σήμαινε να είσαι φοιτητής στην ΕΣΣΔ, που έγινε στο χώρο ΑΕΙ - ΤΕΙ δεν επιδίωκε μόνο να αναδείξει την ανωτερότητα του σοβιετικού πανεπιστημίου και τα θαυμαστά επιτεύγματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης σε αντιπαραβολή με την πραγματικότητα που βιώνουν σήμερα οι χιλιάδες σπουδαστές στη χώρα μας. Αλλά και να αναδείξει το έδαφος στη βάση του οποίου πραγματοποιήθηκαν όλα αυτά τα επιτεύγματα, απαντώντας στο ερώτημα πώς μπορούν όλα αυτά να γίνουν πράξη και να αλλάξει η σημερινή κατάσταση.

Ο Δημήτρης Κοιλάκος, μέλος του Τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ του ΚΚΕ, μίλησε για τις σοσιαλιστικές βάσεις της σοβιετικής ανώτατης εκπαίδευσης, όπου χάρη στον κεντρικό σχεδιασμό και την αλματώδη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων μέσα από τις κομμουνιστικές σχέσεις παραγωγής, η Παιδεία και η Επιστήμη γνώρισαν μια πρωτόγνωρη στην ιστορία της ανθρωπότητας άνθιση.

Φοιτητές σε δωμάτιο μέτρησης ραδιενέργειας κάνουν υπολογισμούς μετρήσεων (ΕΣΣΔ, Οκτώβρης 1974)

Για πρώτη φορά στην Ιστορία, οι πόρτες των πανεπιστημίων άνοιγαν για τον εργαζόμενο λαό. Τα δίδακτρα καταργήθηκαν, όπως και όλα τα προνόμια για τις πρώην εύπορες τάξεις, καθώς και όλοι οι εθνικοί περιορισμοί. Οι γυναίκες απέκτησαν ίσα δικαιώματα με τους άνδρες για ανώτατη μόρφωση. Ηδη, το 1938 φοιτούσαν στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της ΕΣΣΔ περισσότεροι φοιτητές απ' ό,τι σε Αγγλία, Γερμανία, Ιταλία και Ιαπωνία μαζί! Το 1959 ο αριθμός των φοιτητών είχε φτάσει τα 2,15 εκατομμύρια! Αυτά τα εντυπωσιακά αποτελέσματα οφείλονταν στην οργάνωση του εκπαιδευτικού συστήματος σε μια ενιαία κλίμακα, από τον παιδικό σταθμό μέχρι το πανεπιστήμιο.

Το θέμα της εκδήλωσης μόνο τυχαία δεν επιλέχθηκε. Οι θαυμαστές κατακτήσεις και τα επιτεύγματα της ανώτατης εκπαίδευσης στην ΕΣΣΔ δείχνουν τις τεράστιες δυνατότητες που μπορεί να απελευθερώσει προς όφελος του λαού η εργατική τάξη παίρνοντας την εξουσία στα χέρια της. Δείχνουν ταυτόχρονα και το δρόμο που πρέπει να βαδίσουμε.Αναλύοντας ο Δ. Κοιλάκος τη φοιτητική μέριμνα στη Σοβιετική Ενωση, επισήμανε μεταξύ άλλων: Η φοίτηση ήταν απολύτως δωρεάν. Ο Σοβιετικός σπουδαστής δεν πλήρωνε τίποτα για τα μαθήματα, τα εργαστήρια, τα βιβλία, τα αναλώσιμα κ.ά. Η συντριπτική πλειοψηφία των σπουδαστών έπαιρναν από το σοβιετικό κράτος επίδομα τέτοιο ώστε να μπορούν να καλύπτουν τις ανάγκες τους χωρίς να επιβαρύνουν τις οικογένειές τους ούτε με ένα ρούβλι.

 Ριζοσπάστης 20092013