ΓΕΡΜΑΝΙΑ: ΘΕΣΜΟΣ ΜΕ "ΜΙΝΙ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ"

«Χρυσωρυχείο» για τους εργοδότες η «μίνι απασχόληση»

Οι εξαθλιωμένοι άνθρωποι πολλαπλασιάζονται στη Γερμανία της ...ευημερίας

ΒΕΡΟΛΙΝΟ.--

Οι συνέπειες είναι καταστροφικές για τους εργαζόμενους από την εφαρμογή του θεσμού της «μίνι απασχόλησης» ή mini jobs όπως είναι γνωστός, σύμφωνα με την έκθεση του γερμανικού Ιδρύματος Κοινωνικών Ερευνών Hans-Βoeckler, αλλά χρυσωρυχείο για τους εργοδότες. Γι' αυτό εξάλλου και θεσπίστηκαν.

Σύμφωνα με τα πορίσματα της έκθεσης, η εφαρμογή αυτού του μέτρου του πακέτου μεταρρυθμίσεων του Hartz IV, μεταρρυθμίσεις που προώθησε η κυβέρνηση του πρώην σοσιαλδημοκράτη καγκελάριου Γκέρχαρντ Σρέντερ, έχει ως αποτέλεσμα η συντριπτική πλειονότητα των -90%- θέσεων εργασίας να ανήκουν στην κατηγορία των χαμηλόμισθων ή πολύ χαμηλόμισθων. Ως συγκεκριμένο παράδειγμα η έκθεση αναφέρει, σύμφωνα με την εφημερίδα «Die Welt», ότι οι απασχολούμενοι σε mini jobs το 2009 ελάμβαναν μόλις το 88% του ωρομισθίου ενώ πλέον έχει διολισθήσει και υπολογίζεται ότι κατώτερο κατά ένα τρίτο από το μέσο ωρομίσθιο. Την άνοιξη του 2011, περίπου 7,3 εκατομμύρια εργαζόμενοι απασχολούνταν σε mini jobs με μηνιαίες αποδοχές που δεν ξεπερνούν τα 400 ευρώ, που σημαίνει ότι ένας πέντε εργαζόμενους έχει τέτοιου είδους εργασιακή σχέση ενώ μεταξύ αυτών για 4,8 εκατομμύρια εργαζόμενους, συμπεριλαμβανομένων 3,2 εκατομμυρίων γυναικών, ήταν και η μόνη τους εργασιακή απασχόληση. Παράλληλα δε, η έκθεση υπογραμμίζει ότι παρά το γεγονός ότι ως θεσμός «χρησιμοποιείται», δήθεν ως ενδιάμεσο ή μεταβατικό στάδιο για τους ανέργους στην ανεύρεση μίας θέσης πλήρους απασχόλησης, μόλις το 9% το κατορθώνει.

Τέλος, σύμφωνα με την Ντοροτέα Βος, ειδική στην αγορά εργασίας, τα mini jobs έχουν πολλά πλεονεκτήματα για τους εργοδότες καθώς είναι σχεδόν εντελώς απαλλαγμένα από δαπάνες κοινωνικής ασφάλισης και, αν και οι ίδιοι οι υπάλληλοι δε συνεισφέρουν, δεν έχουν δικαίωμα για τη λήψη κανενός επιδόματος υγείας ή ανεργίας. Επίσης, κατά κανόνα τα mini jobs σημαίνουν πολύ περισσότερες ώρες εργασίας για τους εργαζομένους, ειδικά στους τομείς των ξενοδοχοϋπαλλήλων και της εστίασης, του λιανικού εμπορίου ή των εταιρειών σέρβις, υπερωριακός χρόνος που φυσικά ούτε αναγνωρίζεται και έτσι συσσωρεύουν πλούτο οι κεφαλαιοκράτες. Σε αυτή βεβαίως την κατάντια τεράστια ευθύνη έχουν και οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που είναι το δεξί χέρι των εργοδοτών.