Αισχρός αντικομμουνισμός από την ΕΡΤ

Αυτές τις μέρες στην ΕΡΤ (στην ΕΡΤ1) προβάλλεται το ντοκιμαντέρ «Την ημέρα που…», σε επανάληψη.  Πρόκειται για τον ορισμό της παραχάραξης της Ιστορίας, με τους πιο χυδαίους όρους και με «υλικά» αντικομμουνισμού παλιάς κοπής. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος παρουσιάζεται «ανάποδα» και (σε 5 επεισόδια) οι τηλεθεατές παρακολουθούν κάτι σαν… σίριαλ με κουτσουμπολιό! Κι όλα αυτά για μια περίοδο που σημάδεψε την ανθρωπότητα, εξοντώθηκαν και θυσιάστηκαν εκατομμύρια άνθρωποι. 

Το ντοκιμαντέρ έχει τη σφραγίδα του «ιστορικού», παρόλο που η αυθαίρετη καταγραφή γεγονότων είναι αυτή που κυριαρχεί. Για την ακρίβεια, παρουσιάζεται η προσέγγιση των ΗΠΑ και της Βρετανίας με τον πιο ωμό και άθλιο αντικομμουνισμό. Ο στόχος είναι προφανής: Η αναπαραγωγή της θεωρίας των δύο άκρων, δηλαδή η εξύψωση του ρόλου των Αμερικανών και των Άγγλων απέναντι στους «κακούς» της ναζιστικής Γερμανίας και της Σοβιετικής Ένωσης, που εξομοιώνονται!

Ο οπορτουνισμός είναι η νιότη του κόσμου – Το Documento, το “ΚΚΕ που γερνάει” και ο πέτρινος Κουτσούμπας

Αν ακολουθούσε κανείς την Πασοκιά των Συριζαίων, θα έλεγε πως σπαράζει η ψυχή του από τον “αριστερό εμφύλιο” και τα άπειρα βέλη που εξαπολύουν εναντίον του ΚΚΕ -λες και αυτό κυβερνά- αντί να χτυπάνε την επάρατο Δεξιά. Αλλά η Πασοκιά είναι δεύτερη φύση του ΣΥΡΙΖΑ. Μπορείς να την τρολάρεις, να την παρακολουθείς στωικά, είναι μάταιο όμως να περιμένεις πως θα αλλάξει.

Από την άλλη, το γέλιο βγαίνει δύσκολα στις μέρες μας. Και είναι κρίμα να μην αναγνωρίζουμε την κωμική φλέβα τη γελοιότητα κειμένων σαν τη στήλη στην προτελευταία σελίδα του Documento, που παρουσιάζει το ΚΚΕ σαν ένα κόμμα που γερνάει και τον Κουτσούμπα σαν τον αγέλαστο άνθρωπο από πέτρα -που μπορεί να είναι κάποιο είδος υπερήρωα. 

Η ΝΔ υλοποιεί ότι ψήφισαν μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ

Η «συνέχεια» στη νέα φάση της αντεργατικής επίθεσης, όπως αυτή καταγράφηκε και στις προγραμματικές δηλώσεις στη Βουλή, δεν θα μπορούσε παρά να αφορά όλους τους παράγοντες που παίζουν ρόλο για την προώθησή της. 

Κι αν η κυβέρνηση ΝΔ, σε ό,τι αφορά τα Εργασιακά, έπιασε το νήμα από την απεργοκτόνα διάταξη Αχτσιόγλου που ψήφισε πέρσι μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ, για να αναγγείλει σήμερα νέες αντιδραστικές αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο, η συνδικαλιστική μαφία στην ηγεσία της ΓΣΕΕ έπιασε το νήμα... από τον εαυτό της! 

Οπως ακριβώς η πλειοψηφία στην ηγεσία της ΓΣΕΕ κατάπιε αμάσητη την απεργοκτόνα νομοθετική διάταξη που ψήφισαν μαζί ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ τον Γενάρη του 2018, αρνούμενη ακόμα και να κηρύξει απεργία, έτσι ακριβώς και τώρα, σε μια ανακοίνωση 800 λέξεων για τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης δεν βρήκε ούτε μια λέξη να πει για το νέο χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα που προανήγγειλε ο Γ. Βρούτσης, ούτε βέβαια και για τις άλλες αντιδραστικές αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο και τη νέα κλιμάκωση της επίθεσης στο Ασφαλιστικό. 

Σαρωτικός Παφίλης στη Βουλή - “Αλήθεια ποιον δουλεύετε;”

Τα φληναφήματα περί “νέας αρχής”, “επιστροφής στην κανονικότητα”, “ελευθερίας να κανονίσουμε τα τα του οίκου μας” και άλλα τινά παρόμοια που ακούγονται κατά κόρον με αφορμή τη συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης, σχολίασες ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Θανάσης Παφίλης. Θέτοντας το ρητορικό ερώτημα: “Έχουμε νέα αρχή, αλλαγή σελίδας ή εναλλαγή στην κυβέρνηση ενός άλλου κόμματος που θα πάρει τη σκυτάλη, θα συνεχίσει την αντιλαϊκή πολιτική και μάλιστα με μεγαλύτερη ένταση γιατί τώρα το κεφάλαιο σκληρά απαιτεί πειθαρχία για να αυξήσει τα κέρδη του;” υπογράμμισε πως το μόνο που γίνεται είναι αλλαγή σελίδας στο ίδιο βιβλίο που είναι “Ευαγγέλιο” για όλα τα αστικά κόμματα, και γράφει καπιταλισμός, ΕΕ, μνημόνια και βαρβαρότητα.

Μεγάλοι κίνδυνοι

Η όξυνση της κρίσης στον Περσικό Κόλπο φέρνει πιο κοντά τους κινδύνους που γεννά για το λαό μας η ενεργή συμβολή των ελληνικών κυβερνήσεων στην υλοποίηση των σχεδιασμών ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή, όπου οξύνεται ο ανταγωνισμός τους με τη Ρωσία και την Κίνα.

Οι τελευταίες εξελίξεις στα Στενά του Ορμούζ, οι ενέργειες και οι απειλές, συνέπεια της απόσυρσης των ΗΠΑ από τη Συμφωνία για το Πυρηνικό Πρόγραμμα του Ιράν, καθώς και η πρόθεση των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ για «στρατιωτική συνοδεία» των δεξαμενόπλοιων και των εμπορικών πλοίων στον Περσικό Κόλπο δείχνουν τον κίνδυνο πολεμικής εμπλοκής. Στόχος των σχεδιασμών των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην περιοχή είναι η μείωση της ισχύος των ανταγωνιστών τους και πρώτα απ' όλα ενός σημαντικού συμμάχου της Ρωσίας, του Ιράν. Είναι προφανές ότι μια πολεμική εμπλοκή δεν θα έχει στενά περιφερειακό χαρακτήρα...

Πρασινίζει ο ....ΣΥΡΙΖΑ!!!!!!!!!!!

Μιλώντας σε πολιτικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλ. Τσίπρας πρέπει να προκάλεσε αγωνία ανάμεσα σε δύο κουβέντες του, όταν είπε πως το νέο κόμμα στο οποίο θα μετασχηματιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να φέρει και πράσινες εκτός από κόκκινες (μοβ) σημαίες. 

Αμέσως μετά, πραγματοποιώντας ένα μεγάλο «plot twist» (ανατροπή σεναρίου), είπε πως το πράσινο δεν έχει να κάνει με το ΠΑΣΟΚ - «ούτε το ΠΑΣΟΚ θέλει να είναι ΠΑΣΟΚ», είπε - αλλά με την ισχυρή αναφορά σε άλλο πράσινο, αυτό της οικολογίας. 

Ισως να ένιωσε την ανάγκη να κάνει τούτη τη διευκρίνιση, καθώς πρωτύτερα είχε πει πως το νέο κόμμα που θα δημιουργηθεί θα εκφράζει και κεντροαριστερούς και σοσιαλδημοκράτες... 

Ισως από την άλλη να το είπε κοιτάζοντας τη στρατιά στελεχών που έχει συλλέξει από το ΠΑΣΟΚ, πριν ακόμα αρχίσει το «μεγάλο άνοιγμα» που εξήγγειλε... προφανώς για να μαζέψει κι άλλους.

45 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ : Γ. Παπανδρέου: «Η Ελλάς σήμερον αναπνέει με δύο πνεύμονας, του μεν αγγλικού, του δε αμερικανικού, και δι' αυτό δεν μπορεί λόγω του Κυπριακού να πάθη ασφυξίαν»

Το Κυπριακό ζήτημα και πώς άνοιξε ο δρόμος για την εισβολή...

Σαν σήμερα (Σάββατο), στις 20 Ιούλη του 1974, τουρκικά στρατεύματα αποβιβάζονταν στην Κύπρο ανοίγοντας μια νέα σελίδα στο δράμα του κυπριακού λαού, με το 38% του νησιού να παραμένει υπό στρατιωτική κατοχή έως τις μέρες μας. Είχε προηγηθεί πραξικόπημα στην Κύπρο για την ανατροπή του Μακαρίου.

Τα γεγονότα του 1974 ήταν ο πιο δραματικός και αιματηρός κρίκος στην αλυσίδα της μόνιμης ιμπεριαλιστικής επιβουλής των ΗΠΑ - Μ. Βρετανίας, του επεκτατισμού της τουρκικής άρχουσας τάξης, καθώς και των ελληνικών αστικών κυβερνήσεων.

Κανένας από τους υπεύθυνους της τραγωδίας δεν δικάστηκε, ευθύνες δεν αποδόθηκαν ποτέ. Εμεινε να αιωρείται ένα γενικό ανάθεμα στη δικτατορία, στη χούντα του Ιωαννίδη ιδιαίτερα, στους πραξικοπηματίες αξιωματικούς σε Κύπρο και Ελλάδα.

Εκτοτε κατά καιρούς καλλιεργούνται διάφορες προσδοκίες για δίκαιη και βιώσιμη λύση από την κυπριακή και από την ελληνική κυβέρνηση, προσδοκίες που δεν πηγάζουν από πραγματικά στοιχεία.