Μια ατελείωτη λίστα δεκάδων σελίδων, με τα «έργα και τις ημέρες» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, δόθηκε τη Δευτέρα στη δημοσιότητα από το υπουργείο Οικονομίας, εν είδει «απολογισμού» για το πώς «η αναπτυξιακή στρατηγική γίνεται πράξη».
Πρόκειται για μια λίστα - αληθινό «μνημείο» για τα όσα η κυβέρνηση αυτή έχει καταφέρει για λογαριασμό του κεφαλαίου, υιοθετώντας ένα προς ένα όλα τα μέτρα που έχουν καταδείξει οι επιχειρηματικοί όμιλοι, ως απαραίτητα για τη θωράκιση της κερδοφορίας τους και την προσέλκυση ξένων επενδύσεων.
Στις σελίδες αυτού του «απολογισμού» μπορεί να βρει κανείς κάθε πιθανό και απίθανο πεδίο όπου το αστικό κράτος γίνεται «αρωγός» στην επιχείρηση ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Από τα πακέτα των δισεκατομμυρίων, τα ταμεία και τα «χρηματοδοτικά εργαλεία», με τα οποία η κυβέρνηση «ταΐζει» την καπιταλιστική κερδοφορία, μέχρι την «άρση των εμποδίων» για τη σύσταση επιχειρήσεων, ώστε το κεφάλαιο να μη «δίνει λογαριασμό» για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων και την προστασία του περιβάλλοντος.
Και από τον «αναπτυξιακό νόμο», το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, τις φοροαπαλλαγές και εισφοροαπαλλαγές, μέχρι τις ιδιωτικοποιήσεις, τις ΣΔΙΤ, τις υποδομές για κλάδους όπως της Ενέργειας και των Μεταφορών, τα μέτρα για τη στήριξη του «εξαγωγικού προσανατολισμού» και τις παρεμβάσεις σε Ερευνα και Παιδεία.
Ακόμα και όσα με θράσος η κυβέρνηση παρουσιάζει περίπου ως «φιλολαϊκές» παρεμβάσεις, στην ουσία τους δεν αφορούν τίποτα παραπάνω από στόχους του κεφαλαίου.
Για παράδειγμα, στην ενότητα περί «προστασίας των καταναλωτών», πέρα από τις γνωστές αστειότητες περί «παρατηρητηρίων τιμών» (παρατηρούν προφανώς το πώς η αντιλαϊκή πολιτική εκτοξεύει τις τιμές για τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες), περιλαμβάνονται κατά βάση μέτρα για την αντιμετώπιση του λεγόμενου «παρεμπορίου», όπως και «ρυθμίσεις» που γονατίζουν επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους, μέσα από απελευθερώσεις τομέων της οικονομίας και μέτρα για την παραπέρα συγκέντρωση.
Ενώ για τα «υπερχρεωμένα νοικοκυριά», ως μέτρο ανακούφισης προβάλλονται τα διάφορα γραφεία που έχει στήσει η κυβέρνηση, ως «μεσάζοντες» για να προσέλθουν οι οφειλέτες στα γκισέ των τραπεζών.
Στον ίδιο απολογισμό αποτυπώνεται επίσης με συγκεκριμένο τρόπο το πώς η πολιτική προς όφελος του κεφαλαίου διαπερνά ενιαία την «εσωτερική» και την εξωτερική πολιτική.
Ετσι, ανάμεσα στα άλλα καταγράφονται οι πρωτοβουλίες που παίρνει η κυβέρνηση ώστε οι επιχειρηματικοί όμιλοι να βρουν νέα πεδία κερδοφορίας σε Μέση και Απω Ανατολή και στην Αφρική. Αλλά και τα σχήματα που στήνει με άλλα καπιταλιστικά κράτη στα Βαλκάνια (τετραμερείς, «Οργανισμός Ανάπτυξης και Ενίσχυσης της Συνεργασίας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης» κ.ά.), προωθώντας τους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς στην περιοχή.
Τα σχέδια αυτά, που θυμίζουν ανάλογες προτάσεις από αστικά επιτελεία των ΗΠΑ και της ΕΕ για μια «περιφερειακή ένωση», στην πορεία προς την ένταξη όλων των χωρών της περιοχής σε ΕΕ και ΝΑΤΟ, δείχνουν πως τα επιχειρηματικά σχέδια πάνε χέρι - χέρι με την επικίνδυνη εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς.
Ολα τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν στα αντιλαϊκά «κατορθώματα» της κυβέρνησης, στα αντεργατικά μέτρα που ψήφισε και ήρθαν να «κατοχυρώσουν» νομοθετικά την ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, δηλαδή τον «νούμερο 1» παράγοντα για τη θωράκιση της κερδοφορίας και την «προσέλκυση επενδυτών».
Η σχετική λίστα επιβεβαιώνει και με το παραπάνω το ταξικό - προς όφελος του κεφαλαίου - «πρόσημο» της κυβερνητικής πολιτικής. Απέναντι σ' αυτήν την αντιλαϊκή στρατηγική, που υπηρετούν κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, οι εργαζόμενοι χρειάζονται να προβάλουν και να διεκδικήσουν τη δική τους «ατζέντα»: Αυτή για την ανάκτηση των απωλειών που είχαν στα χρόνια της κρίσης, για τη διεκδίκηση των δικών τους σύγχρονων αναγκών.
Από τη στήλη η Αποψη μας του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου