Από απεργιακή κινητοποίηση του ΠΑΜΕ
άρθρο του Γιάννη Ζαχαρόπουλου
στο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ 12/13 Μάρτη 2016
Καθώς το γαϊτανάκι της διαπραγμάτευσης κυβέρνησης - κουαρτέτου μπαίνει στην τελευταία φάση, με στόχο το σχέδιο - λαιμητόμος για το Ασφαλιστικό να φτάσει μέσα στο μήνα στη Βουλή, όλα μαρτυρούν ότι η αρχική απαράδεκτη πρόταση της κυβέρνησης γίνεται ακόμα χειρότερη για τα δικαιώματα ασφαλισμένων και συνταξιούχων.
Απ' αυτήν την άποψη, η ανάγκη για μαζική κινητοποίηση μισθωτών, μικρομεσαίων αυτοαπασχολούμενων και αγροτών, δημόσιων υπαλλήλων, συνταξιούχων, γυναικών και νέων, όλων αυτών που τα δικαιώματά τους ενταφιάζονται οριστικά από τα νέα μέτρα, γίνεται άμεση και επιτακτική. Μετά και την τελευταία συνάντηση των εκπροσώπων του κουαρτέτου με την κυβέρνηση την περασμένη Τετάρτη, δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια ούτε για αυταπάτες περί «βελτιωτικών προτάσεων» από την κυβέρνηση, ούτε για αναμονή.
Αποδείχτηκε ότι στις βδομάδες που μεσολάβησαν από τη δημοσίευση του αρχικού σχεδίου, κυβέρνηση και «θεσμοί» έστησαν τη «διαπραγμάτευση» με βασική επιδίωξη να κερδίσουν χρόνο, να «κουράσουν» τους εργαζόμενους και το λαό που κινητοποιήθηκαν μαζικά τους προηγούμενους μήνες, να αποσπάσουν την ανοχή του κόσμου, να καλλιεργήσουν την αυταπάτη ότι μπορεί να γίνει «κάτι καλύτερο», ενώ στην πραγματικότητα αυτό που μεθοδευόταν ήταν το βάθεμα των ανατροπών.
Προκρούστης για ό,τι έχει απομείνει
Το έτσι και αλλιώς απαράδεκτο για τα δικαιώματα των ασφαλισμένων και συνταξιούχων κυβερνητικό σχέδιο, γίνεται ακόμα πιο βάναυσο, ακόμα πιο αφόρητο σε όλες τις βασικές παραμέτρους του. Στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης έχουν τεθεί πρόσθετα μέτρα σε αυτά που προβλέπει η πρόταση της κυβέρνησης και συγκεκριμένα:
Η δραματική μείωση σε σχέση με το ισχύον καθεστώς των νέων συντάξεων, αλλά και του εισοδήματος των ήδη συνταξιούχων. Αυτό επιχειρείται να γίνει μέσα από την παραπέρα μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης του τμήματος της σύνταξης που θα προέρχεται από τις εισφορές των ασφαλισμένων (ανταποδοτικό μέρος).
Ετσι, ενώ στην κυβερνητική πρόταση το ποσοστό αναπλήρωσης έχει οριστεί π.χ. στο 29% για τα 30 χρόνια Ασφάλισης (αντί του 60% στο ισχύον καθεστώς) ή στο 38% για τα 35 χρόνια Ασφάλισης (αντί για 70% στο ισχύον), τώρα ακόμα και αυτό το μίζερο ποσοστό αναπλήρωσης, που οδηγεί σε μειώσεις μέχρι και στο μισό, συζητείται να είναι ακόμα μικρότερο.
Το δεύτερο σημείο που συζητείται για να συρρικνωθούν ακόμα περισσότερο οι συντάξεις με το νέο σύστημα - πάντα σε σχέση με την αρχική κυβερνητική πρόταση - αφορά στη λεγόμενη «εθνική σύνταξη», το ύψος της, αλλά και τις προϋποθέσεις απόδοσής της. Ετσι, έχει τεθεί ζήτημα αν η ανταποδοτική σύνταξη θα δίνεται γενικά σε όσους θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης ή αν θα τεθούν εισοδηματικά ή περιουσιακά κριτήρια. Σε μια τέτοια περίπτωση, εννοείται ότι ο αριθμός των δικαιούχων θα μειωθεί και δεν θα αφορά όλους τους μελλοντικούς συνταξιούχους.
Επιπλέον, εξετάζεται αν η «εθνική» σύνταξη θα δίνεται στη βάση της 15ετίας ή αν θα οριστεί η συμπλήρωση της 20ετίας ως προϋπόθεση για την καταβολή ολόκληρου του ποσού των 384 ευρώ (6.000 ημέρες Ασφάλισης, αντί των 4.500 ημερών Ασφάλισης).
Σε μια τέτοια περίπτωση, πέραν της μείωσης του ποσού της εθνικής σύνταξης, δηλαδή του ενδεχόμενου ένας συνταξιούχος με 15ετία να λαμβάνει μόλις τα 15/20 της εθνικής (288 ευρώ αντί για 384 ευρώ της αρχικής κυβερνητικής πρότασης), υπονομεύεται και η 15ετία, αφού πλέον οι ασφαλισμένοι θα εξαναγκάζονται να εργάζονται τουλάχιστον 20 χρόνια αντί για 15, προκειμένου να κατοχυρώσουν δικαίωμα συνταξιοδότησης.
Με τον τρόπο αυτό, γίνεται ένα γενναίο βήμα στην κατάργηση της 15ετίας, βήμα που αργότερα μπορεί να πάρει και υποχρεωτικό χαρακτήρα και η 20ετία να γίνει γενικά όρος για την απόδοση σύνταξης.
Μια τέτοια εξέλιξη θα δημιουργήσει νέα δεδομένα, καθώς όσοι ασφαλισμένοι - με δεδομένες τις εργασιακές σχέσεις - φτάνουν στο τέλος του εργάσιμου βίου τους χωρίς να έχουν συμπληρώσει 20 έτη Ασφάλισης, θα βρίσκονται μπροστά στο τραγικό ενδεχόμενο να μην λαμβάνουν καθόλου σύνταξη και να ωθούνται προς την Πρόνοια.
Πρόκειται για κρίσιμη παράμετρο του Ασφαλιστικού, η οποία θα αλλάξει άρδην την κατάσταση των ασφαλισμένων, καθώς ελλοχεύει ο κίνδυνος ένας μεγάλος αριθμός αυτών, μετά το τέλος του εργάσιμου βίου τους, να μην μπορούν να λαμβάνουν καμία σύνταξη και ούτε να έχουν κάλυψη υγειονομική ως νόμιμο και κατοχυρωμένο δικαίωμα από τις εισφορές τους.
Η μείωση των ήδη καταβαλλόμενων συντάξεων. Πολιορκητικό κριό προς αυτήν την κατεύθυνση θα αποτελέσει η λεγόμενη «προσωπική διαφορά», η οποία θα προκύψει από τον επανυπολογισμό των συντάξεων που ήδη καταβάλλονται. Από την πρώτη στιγμή, είχε επισημανθεί ότι ο επανυπολογισμός των συντάξεων που αποδίδονται μόνο «αθώος» δεν είναι.
Ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι οι συντάξεις θα υπολογιστούν εξαρχής με το νέο σύστημα, αλλά δεν θα περικοπούν, αφού τα νέα ποσά που θα προκύψουν θα συνεχίσουν να δίδονται ως «προσωπική διαφορά» τουλάχιστον έως το 2018, δεν έπεισε τότε και το ίδιο ισχύει και τώρα. Πολύ περισσότερο που μετά το 2018 η «προσωπική διαφορά» οδεύει προς εξαφάνιση, καθώς δεν υπάρχει καμία ασφαλιστική δικλίδα, ούτε στην αρχική πρόταση της κυβέρνησης.
Τα πράγματα όμως εξελίσσονται προς το χειρότερο, με δεδομένο ότι η δέσμευση της κυβέρνησης για περικοπή της συνταξιοδοτικής δαπάνης κατά 1,8 δισ. φέτος και με πρόσθετα ποσά για τη διετία 2017 - 2018, είναι αυτή που τελικά θα καθορίσει και την τελική απόφαση για τις σημερινές συντάξεις.
Μαχαίρι σε συντάξεις πάνω από 1.300 ευρώ
Η επιμονή για «πιο στενή σύνδεση εισφορών και παροχών», που η κυβέρνηση για ευνόητους λόγους την αποδίδει στους «σκληρούς δανειστές», δεν μπορεί να κρύψει τις δικές της ευθύνες, καθώς αυτή τη σύνδεση την συμπεριέλαβε ως βασικό χαρακτηριστικό στο νέο Ασφαλιστικό. Η συχνή επίκληση από τα κυβερνητικά στελέχη της «ισονομίας» και της «δικαιοσύνης» και πως δεν πρέπει δήθεν οι νέες γενιές «να πληρώσουν» για τους συνταξιούχους, είναι ακριβώς αυτό το προπαγανδιστικό υπόβαθρο για να επιβληθούν μειώσεις και στους σημερινούς συνταξιούχους, αφού, σύμφωνα με τον επανυπολογισμό, αυτές δεν τις δικαιούνται.
Αυτό ακριβώς επιβεβαιώνει και η δήλωση του ίδιου του υπουργού Εργασίας στο ραδιοσταθμό «Στο Κόκκινο», προχτές Πέμπτη, λίγες δηλαδή ώρες μετά τη συνάντηση με το "κουαρτέτο", ότι δεν θα υπάρξει προστασία για ποσά συντάξεων (αθροιστικά κύριων και επικουρικών) άνω των 1.300 ευρώ. Οπως χαρακτηριστικά είπε ο Γ. Κατρούγκαλος, «δεν θα κοπούν συντάξεις, που είναι αθροιστικά, κύριες και επικουρικές κάτω των 1.300 ευρώ!» Δηλαδή, όταν ο συνταξιούχος έχει αθροιστικά εισόδημα άνω των 1.300 ευρώ θα πέσει και πάλι μαχαίρι. Μάλιστα, ο υφυπουργός Εργασίας Τ. Πετρόπουλος με δηλώσεις του την Πέμπτη κατέβασε αυτό το όριο στα 1.200 ευρώ!
Να λοιπόν τι εννοεί η κυβέρνηση όταν λέει ότι τα συμφωνηθέντα με το 3ο μνημόνιο «θα τηρηθούν μέχρι κεραίας» κι ας προσπαθεί να αποδώσει τις πιο επώδυνες αλλαγές στην επιμονή της τρόικας, για τον επιπλέον λόγο ότι θέλει να διασκεδάσει και να στρέψει αλλού τις λαϊκές αντιδράσεις.
Αυτό αποδεικνύεται και στην περίπτωση των «βελτιωτικών προτάσεων», που διατύπωσε για τη δρακόντεια αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, η οποία προβλεπόταν στο αρχικό σχέδιο της κυβέρνησης για τους αγρότες, όπως και για τους αυτοαπασχολούμενους και μισθωτούς επιστήμονες. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται τώρα ότι οι προτάσεις της αυτές, με τις οποίες προσπάθησε να ελιχθεί απέναντι στη λαϊκή δυσαρέσκεια, απορρίπτονται από την τρόικα, όταν είναι γνωστό ότι έχει συμφωνήσει με το μνημόνιο στην αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών αυτών των ομάδων στο 20% του εισοδήματός τους για την κύρια σύνταξη, κατά τα πρότυπα των μισθωτών του ΙΚΑ.
Επίσης, η ίδια η κυβέρνηση συχνά - πυκνά κάνει λόγο για «προστασία των κύριων συντάξεων», αλλά όχι αυτών που η ίδια θεωρεί «υψηλές». Γι' αυτό έχει προεξοφλήσει την παραπέρα περικοπή των επικουρικών, με μόνο ζητούμενο το βάθος αυτής της περικοπής. Γι' αυτό έχει ως «εφεδρεία» τη μείωση των εφάπαξ, τα οποία έχουν παγώσει και δεν αποδίδονται εδώ και 2,5 χρόνια, ενώ εξετάζει και τη μείωση των μερισμάτων στους δημόσιους υπαλλήλους μέχρι και την εξάλειψή τους. Γι' αυτό και σκοπεύει να μειώσει και τα υφιστάμενα πλαφόν στις συντάξεις. Και όλα αυτά, παράλληλα με την πρόβλεψη - πρόταση για αύξηση των εισφορών στις επικουρικές συντάξεις σε εκατομμύρια ασφαλισμένους.
Ολοι στη 48ωρη απεργία!
Τι επιβεβαιώνουν όλα αυτά; Οτι η κυβερνητική πρόταση για το Ασφαλιστικό, μόνο χειρότερη μπορεί να γίνει μετά την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης. Γι' αυτό, η κατάθεση και η απόπειρα να ψηφιστεί το νομοσχέδιο πρέπει να απαντηθούν με καθολική συμμετοχή στη γενική απεργία, σε συνέχεια και κλιμάκωση του μαζικού αγώνα, που προκάλεσε η δημοσιοποίηση των αντιασφαλιστικών σχεδίων της κυβέρνησης τον περασμένο Οκτώβρη με την καθοριστική συμβολή του ΠΑΜΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου