«Είστε με την αστική τάξη και τα μονοπώλια και έχετε απέναντι σας την εργατική τάξη και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα» τόνισε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Νίκος Καραθανασόπουλος, στηλιτεύοντας την προσπάθεια των κυβερνητικών βουλευτών να δείξουν ότι ο προϋπολογισμός του 2016 είναι διαφορετικός από τους προηγούμενους.
Παρουσιάζοντας συγκεκριμένα στοιχεία, κατέδειξε ότι η δημοσιονομική προσαρμογή και τα μέτρα του κρατικού προϋπολογισμού θα επιμεριστούν αποκλειστικά στο λαό.
Ο προϋπολογισμός της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν περιλαμβάνει απλά και μόνο κάποια αντιλαϊκά μέτρα, δεν αποτελεί απλά και μόνο ακόμη έναν κρατικό προϋπολογισμό, ο οποίος αποτελεί εργαλείο στην υλοποίηση της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής και κάνει μια αναδιανομή σε βάρος των πολλών και προς όφελος των λίγων, αλλά σηματοδοτεί την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης. Γιατί ακριβώς τα νέα μέτρα τα οποία περιλαμβάνει, τα νέα μέτρα τα οποία προβλέπει, έρχονται να δράσουν σωρευτικά στα προηγούμενα μέτρα τα οποία σηκώνει από τα προηγούμενα χρόνια στις πλάτες του ο ελληνικός λαός.
Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της ...«σκληρής» διαπραγμάτευσης. Αυτό είναι και το αποτέλεσμα του τρίτου μνημονίου, του μνημονίου Τσίπρα, το οποίο αποτελεί την οργανική συνέχεια και την ολοκλήρωση - λέμε εμείς - των δύο προηγούμενων μνημονίων, υλοποιεί τις βασικές κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως άλλωστε καταγράφονται σε όλα της τα βασικά ντοκουμέντα και αναφέρεται ρητά και στο ίδιο το κείμενο. Και από την άποψη αυτή, τα αντιλαϊκά μέτρα είναι κοινός τόπος όλων των κρατών - μελών της ΕΕ.
Αντεργατικά μέτρα
Τα συνολικά νέα μέτρα για το τέλος του '15 και για το '16 ανέρχονται στα 7,3 δισεκατομμύρια ευρώ περίπου. Από αυτά, τα 4,2 δισεκατομμύρια είναι νέοι φόροι, η επιπλέον φορολογική επιβάρυνση. Ποιος πληρώνει αυτήν την επιπλέον φορολογική επιβάρυνση, αυτά τα 4,2 δισεκατομμύρια;
Το 41% από αυτά, δηλαδή τα 1,8 δισεκατομμύρια, είναι ΦΠΑ με τις αλλαγές στους συντελεστές που έχει κάνει η κυβέρνηση. ΦΠΑ είναι οι φόροι στην κατανάλωση και άρα οι πιο άδικοι και αντιλαϊκοί που καλούνται κατά κύριο λόγο να πληρώσουν τα λαϊκά στρώματα, γιατί αυτούς επιβαρύνουν. Προβλέπει 160 εκατομμύρια ευρώ νέα φορολογικά βάρη στους αγρότες και άλλα 114 εκατομμύρια ευρώ επιπλέον μέτρα φορολογικά για τους ελεύθερους επαγγελματίες.
Ομως, εκεί που είναι πολύ πιο αποκαλυπτικό, όσον αφορά το χαρακτήρα των μέτρων, είναι στο σκέλος των δαπανών. Από την περιστολή περίπου 3 δισεκατομμυρίων που είναι οι δαπάνες, αν εξαιρέσουμε τα 500 εκατομμύρια που είναι μείωση των αμυντικών δαπανών, όλα τα υπόλοιπα, δηλαδή περίπου 2,6 δισεκατομμύρια ευρώ, αφορούν μειώσεις στους μισθούς, στις συντάξεις και στη χρηματοδότηση της Πρόνοιας και των ασφαλιστικών ταμείων, της κοινωνικής περίθαλψης. Αυτό είναι το αποτέλεσμα, το βαθύ αντιλαϊκό και ταξικό αποτέλεσμα των νέων δημοσιονομικών παρεμβάσεων.
Το μεγάλο κεφάλαιο θα πληρώσει - αν πληρώσει - οι μονοπωλιακοί όμιλοι, μόνο 589 εκατομμύρια ευρώ. Δηλαδή το 8% μόνο των νέων μέτρων θα επιβαρυνθεί - αν επιβαρυνθεί - το μεγάλο κεφάλαιο. Το υπόλοιπο 92% ποιος;
Μόνο ανέκδοτο, λοιπόν, μπορεί να θεωρηθεί ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι πρόκειται για μια δίκαιη κατανομή των βαρών.
Σε αυτά τα μέτρα να προσθέσουμε και τα υπόλοιπα τα οποία σχεδιάζετε, όπως για παράδειγμα το νέο Ασφαλιστικό το οποίο φέρνετε, που θα έχει ως αποτέλεσμα να ολοκληρώσετε - εσείς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ - το ξήλωμα που είχαν κάνει στην Κοινωνική Ασφάλιση τις προηγούμενες δεκαετίες και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Αυτό θα οδηγήσει επί της ουσίας στην κατεδάφιση του όποιου κοινωνικού χαρακτήρα είχε η Κοινωνική Ασφάλιση στη χώρα μας. Στόχος που αποτελούσε μόνιμη επιδίωξη της αστικής τάξης στη χώρα μας. Δηλαδή, να ξεμπερδεύει με τον κοινωνικό χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος, να μην την επιβαρύνει, αυτό που έλεγε «το μη μισθολογικό κόστος».
Στόχοι της κυβέρνησης οι στρατηγικές επιλογές της αστικής τάξης
Συνολικά προωθούνται όλοι οι στόχοι της αστικής τάξης. Συγκεκριμένα, περαιτέρω απελευθέρωση της αγοράς σε μια σειρά τομείς και κλάδους, στην Ενέργεια, τις Μεταφορές, τις ιδιωτικοποιήσεις τομέων και πλευρών της οικονομίας, αλλά ακόμη και η αναμόρφωση του αστικού κράτους, για να μπορέσει ακριβώς να ανταποκρίνεται στις νέες απαιτήσεις, στις νέες ανάγκες του κεφαλαίου και των μονοπωλιακών ομίλων, να είναι πιο ευέλικτο και να παραχωρεί νέους τομείς, νέα πεδία για τη δράση των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων και τη στήριξη της κερδοφορίας τους.
Η θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και η στήριξη της επιχειρηματικής δράσης των επιχειρηματικών ομίλων. Ετσι, λοιπόν, έχουμε τα διάφορα αναπτυξιακά κίνητρα. Ετοιμάζεστε να φέρετε ένα νέο αναπτυξιακό νόμο, που θα δίνει νέα κίνητρα επενδυτικά στους επιχειρηματικούς ομίλους, αύξηση δηλαδή της κρατικής χρηματοδότησης συμπληρωματικά στην ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Σε αυτή την αύξηση της χρηματοδότησης στα μονοπώλια στοχεύουν και τα μειωμένα πρωτογενή πλεονάσματα.
Σε αυτήν τη λογική εντάσσεται η όποια συζήτηση γίνει για την αναδιάρθρωση του κρατικού χρέους. Η μείωση, δηλαδή, των βαρών εξυπηρέτησης του κρατικού χρέους δε θα σημάνει μείωση και της αντιλαϊκής επίθεσης, αλλά αντίθετα η όποια αναδιάρθρωση έχει ως προϋπόθεση την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης, όπως τουλάχιστον έχει επιβεβαιωθεί και στο παρελθόν και από το πρώτο «κούρεμα» που έγινε το 2012.
Αυτά προωθούνται παράλληλα με τη φορολογική ασυλία στο μεγάλο κεφάλαιο. Και εδώ πέρα έχετε πάρα πολλούς πρόθυμους, από τη Χρυσή Αυγή μέχρι οποιονδήποτε άλλο, που σας λέει «φορολογείτε το κεφάλαιο, φεύγουν οι επιχειρήσεις».
Τα μέτρα τα οποία περιλαμβάνονται στον κρατικό προϋπολογισμό, έχουν προσωρινό χαρακτήρα, εξαιτίας της ύπαρξης του μηχανισμού δημοσιονομικής πολιτικής, που αποτελεί τον κόφτη, τον ημιαυτόματο δηλαδή μηχανισμό, ο οποίος παρεμβαίνει άμεσα. Οποτε υπάρχει απόκλιση από τους στόχους του προϋπολογισμού στην υλοποίηση, προτείνει συμπληρωματικά μέτρα. Νέα μέτρα, λοιπόν.
Ο μηχανισμός δημοσιονομικής πολιτικής δεν είναι ελληνική ιδιομορφία. Είναι τμήμα της συνολικότερης πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στο πλαίσιο της ενιαίας οικονομικής διακυβέρνησης και του νέου Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, που επιβάλλει μηχανισμούς εποπτείας για όλα τα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Ομως, το κυρίαρχο είναι η φτηνή εργατική δύναμη. Δημιουργείτε δηλαδή νέους μόνιμους μηχανισμούς αναπαραγωγής μίας πολύ φτηνής εργατικής δύναμης, χωρίς συγκροτημένα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Ανατρέπετε τις εργασιακές σχέσεις, απελευθερώνετε την αγορά εργασίας, κατεδαφίζετε την Κοινωνική Ασφάλιση.
Στόχος που έχει η αστική τάξη στη χώρα μας είναι και η προσπάθειά της, η αγωνία της να αναβαθμιστεί ο ρόλος των εγχώριων μονοπωλιακών ομίλων στην ευρύτερη περιοχή και να μετατραπεί η Ελλάδα σε ενεργειακό - μεταφορικό κόμβο.
«Ολοκληρώνετε τη βρώμικη δουλειά»
Αυτοί δεν είναι στόχοι του λαού. Είναι στόχοι της αστικής τάξης. Σε αυτούς ακριβώς τους στόχους της αστικής τάξης εσείς συμμετέχετε ενεργά, τους έχετε αποδεχτεί και γι' αυτόν ακριβώς το λόγο και διαπλέκεστε όλο και περισσότερο στο κουβάρι των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Και μάλιστα, ενεργά δραστηριοποιείστε σε αυτή τη νέα ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, όπως εκφράστηκε με πρόσχημα ή εξαιτίας της τρομοκρατικής επίθεσης η οποία έγινε στο Παρίσι.
Το συμπέρασμα είναι ότι η «δεύτερη φορά Αριστερά» στην κυβέρνηση έρχεται να ολοκληρώσει τη βρώμικη δουλειά, τη δουλειά δηλαδή που δεν ολοκλήρωσαν τα προηγούμενα χρόνια τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ. Και επειδή ακριβώς έχετε να κάνετε τη βρώμικη δουλειά, απαιτείτε και τη συναίνεση των υπόλοιπων κομμάτων, για να γίνει ένα πλατύ μέτωπο πολιτικών δυνάμεων, των δυνάμεων που στηρίζουν και εξυπηρετούν τα συμφέροντα της αστικής τάξης και ως οδοστρωτήρες να πέσετε πάνω στο λαό. Γιατί η χρησιμότητά σας είναι ακριβώς ότι λόγω του «αριστερού» σας χαρακτήρα θέλετε να επιβάλλετε την ταξική συνεργασία, δηλαδή την υποταγή και τη χειραγώγηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος για να μην αντιδρά σε αυτήν την πολιτική.
Από αυτή την άποψη, αν κάτι επιβεβαιώνεται, είναι ότι ο καπιταλισμός δεν αλλάζει το χαρακτήρα του. Επιβεβαιώνει ότι όσο αυξάνονται τα πλούτη μιας χούφτας κεφαλαιοκρατών, μιας χούφτας εκμεταλλευτών, τότε την ίδια ακριβώς στιγμή γεννά τις κρίσεις, γεννά τα κοινωνικά προβλήματα, γεννά τον πόλεμο, μέσα από τον οποίο προσπαθεί να αντιμετωπίσει την πτώση του ποσοστού κέρδους, γεννά την προσφυγιά με οδυνηρές συνέπειες για εκατομμύρια λαούς.
Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι η οικονομία θα σταθεροποιηθεί - βέβαια είναι ορατά τα σημάδια μιας νέας συγχρονισμένης καπιταλιστικής κρίσης - οι θυσίες του λαού δε θα έχουν τέλος. Δε θα έχουν τέλος, γιατί ακριβώς θα θυσιάζονται καθημερινά οι ικανοποιήσεις των λαϊκών αναγκών στο βωμό της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου και της ανταγωνιστικότητάς του.
Κι όμως υπάρχει διέξοδος προς όφελος του λαού
Υπάρχει διέξοδος προς όφελος του λαού από αυτή την κατάσταση; Εμείς λέμε ότι βεβαίως υπάρχει, γιατί ακριβώς υπάρχουν πλούσιες πλουτοπαραγωγικές δυνάμεις στον τόπο που δεν έχουν καταστραφεί ή που αντίθετα, αν κάτι καταστρέφει αυτές τις πλουτοπαραγωγικές δυνατότητες στη χώρα μας, είναι η δράση των καπιταλιστών, είτε σε συνθήκες κρίσης είτε σε συνθήκες καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη, όμως το ζητούμενο είναι προς όφελος ποιανού. Θα είναι προς όφελος του καπιταλιστικού κέρδους; Δηλαδή, τα κλειδιά της οικονομίας θα τα κρατούν οι κεφαλαιοκράτες ή θα είναι προς όφελος της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών και τα κλειδιά της οικονομίας θα τα έχει η εργατική τάξη και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα;
Το ζητούμενο είναι, δηλαδή, να ξεμπερδεύουμε με την καπιταλιστική ανάπτυξη, να υπάρξει κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός και εργατικός έλεγχος, έτσι που θα μπορέσεις να έχεις μια ισομερή ανάπτυξη των κλάδων και των περιφερειών, έτσι που θα οδηγήσει στην εξάλειψη της ανεργίας. Ολο αυτό πρέπει, βεβαίως, να συμπληρωθεί έχοντας ως αναγκαία προϋπόθεση την αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ενωση, το ΔΝΤ, το ΝΑΤΟ και τους υπόλοιπους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και τη μονομερή διαγραφή του κρατικού χρέους.
Και γι' αυτό ακριβώς χρειάζεται σήμερα να αλλάξει χέρια η εξουσία. Αυτό είναι το βασικό που πρέπει σήμερα να απασχολήσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα, το ποιες είναι οι προϋποθέσεις γι' αυτή τη μεγάλη ανατροπή και ρήξη.
Είναι η συγκέντρωση ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων που πλήττονται από αυτή την πολιτική, που στενάζουν από τη δράση των μονοπωλιακών ομίλων και που προσπαθείτε εσείς να την αντιμετωπίσετε με τη λογική του «διαίρει και βασίλευε».
Είναι η οργάνωση και η κλιμάκωση της πάλης, αλλά και των μορφών πάλης με βάση την επίθεση που δέχεται ο λαός και να περάσει επί της ουσίας σε πολιτική αντεπίθεση, όπου στο επίκεντρο θα μπει ο πραγματικός αντίπαλος και όχι απλά και μόνο το υπαλληλικό προσωπικό, που κάθε φορά έχει την ευθύνη της αστικής διαχείρισης, όπως λένε για παράδειγμα τα διάφορα αντιμνημονιακά υπολείμματα - πολιτικά μορφώματα - που έχουν μείνει.
Είναι η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, γιατί ακριβώς η ιστορική του αποστολή συμβαδίζει με την πρόταση διεξόδου που σήμερα ωφελεί το λαό, που ανταποκρίνεται στις ανάγκες, είναι ρεαλιστική, είναι και αναγκαία.
"Ρ" 06122015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου