Του Γιώργου Σαρρή
Τι χειροκρότημα!
Πριν καν δούμε τι σόι σχέδιο-γέφυρα είναι αυτό που ετοιμάζεται;
Πριν καν αρχίσει η κυρίως συζήτηση ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους "εταίρους" της δηλαδή τους εχθρούς του λαού.
Τέτοια καλοπιστία;
Και μάλιστα μετά από τόσες δεκαετίες κοροιδία και τελικά σφαγή της ίδια μας της ζωής;
Και μάλιστα ενώ ήδη η υπόσχεση για 751 κατώτατο μισθό πάει για αργότερα(και να δούμε πως θα είναι η τελική διατύπωση) κι ας έλεγαν ότι θα ήταν χωρίς άλλο ο πρώτος τους νόμος, ενώ το 70% του μνημονίου(που ήταν καταστροφή...) και των μεταρρυθμίσεων κρίνεται ως θετικό και αναγκαίο, ενώ ήδη ψηφίσαμε τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, ενώ οι "κακοί" Γιούνκερ, Σόιμπλε, Ολάντ, Κάμερον κ.α. έγιναν "καλοί", φίλοι και εταίροι στο κοινό ευρωπαικό μας σπίτι...
 |
| Γελοιογραφία: Κώστας Μητρόπουλος |
Ε λοιπόν όχι! Εμείς δεν θα χειροκροτήσουμε ό,τι κι αν λένε εναντίον μας, όσο κι αν το θέλουν κάποιοι που δε θέλουν το λαό στα πόδια τους.
Αυτό που ζητούν άλλωστε, δεν είναι η σιωπή και το χειροκρότημα του ΚΚΕ. Ειναι ο συμβιβασμός και η σιωπή του λαού!
Ο λαός πρέπει να σταματήσει επιτέλους να πιστεύει σε υποσχέσεις και να καθορίζει τη στάση του μόνο σε σχέση με το τι λένε και τι κάνουν άλλοι γι αυτόν.
 |
| Γελοιογραφία: Κώστας Μητρόπουλος |
Ας βγούμε επιτέλους σαν λαός από τη γωνία!
Φτάνει πιά!
Ας σταματήσουν επιτέλους να απαιτούν τη σιωπή του ΚΚΕ και όποιου άλλου αρνείται να σταματήσει να ζητάει όσα είναι δικά του, αρνείται να είναι καλόπιστος δίνοντας την άδεια να τον τσακίσουν και πάλι.
Ας σταματήσουν να ζητάνε τη σιωπή του λαού που υποφέρει.
Ας πάψουν πιά τη θλιβερή τους απαίτηση να βάλουμε πλάτη, εμείς ο λαός, για μια ακόμη φορά.
Έχουμε υποχρέωση στην ίδια τη μία και μοναδική ζωή μας να διεκδικήσουμε όλα όσα μας αξίζουν!
Το πρόβλημά μας δεν είναι κάποια κυβέρνηση, αυτή ή όποια άλλη.
Το πρόβλημά μας είναι η απαίτηση των μεγάλων επιχειρήσεων να συνεχίσουν να αυξάνουν τα κέρδη τους για να αντέξουν στον μεταξύ τους ανταγωνισμό. Η απαίτησή τους να συνεχίσουν να συσσωρεύουν αμύθητο πλούτο κλέβοντας τη δουλειά μας, τον κόπο των εργαζόμενων, τον πολύτιμο χρόνο τους, τη μόρφωση, την υγεία, την ευτυχία και τη ζωή τους.
Αυτούς πολεμάμε και σ'αυτό δεν θα κάνουμε βήμα πίσω!
Κατηγορούν το ΚΚΕ ότι είναι προκλητικά αρνητικό και πάλι.
Λένε ψέματα!
Το ΚΚΕ αντίθετα είναι προκλητικά θετικό υπέρ των συμφερόντων του λαού!
Είναι αρνητικό το ότι ζητάμε δουλειά για όλους;
Είναι αρνητικό το να ζητάμε εδώ και τώρα τον κατώτατο μισθό εκεί που ήταν πριν την κρίση;
Είναι αρνητικό το ότι ζητάμε δωρεάν υγεία και φάρμακα για όλους τους εργαζόμενους και τους ανέργους;
Είναι αρνητικό το ότι ζητάμε σχολεία σύγχρονα και δωρεάν για όλους;
Είναι τελικά αρνητικό να ζητάει ένα Κομμουνιστικό Κόμμα ανθρώπινη ζωή για τους ανθρώπους αντί να τους πει να περιμένουν την ανάκαμψη της οικονομίας, δηλαδή των κερδών των επιχειρήσεων μήπως και στάξει και σ' αυτούς καμιά στάλα φτηνής ζωής;
Μιλάνε όλοι. πλήν ΚΚΕ φυσικά, για το "κοινό συμφέρον", για την περίφημη "κοινωνική συνοχή", για το "κοινό ευρωπαϊκό μας σπίτι" και άλλα τέτοια.
Ε λοιπόν όχι!
Εμείς δεν θα ρίξουμε στάχτη στα μάτια του λαού.
Κανένα κοινό συμφέρον δεν έχουν οι εκμεταλλευόμενοι με τους εκμεταλλευτές τους, οι πλούσιοι και οι επιχειρήσεις τους με το λαό.
"Κοινωνική συνοχή" σημαίνει να σωπάσουμε, να κάνουμε ειρήνη μ' αυτούς που μας αρπάζουν προκλητικά τη ζωή, σημαίνει να δεχτούμε σιωπηλά και ειρηνικά τη λεηλασία των δικαιωμάτων μας για να μην προκληθεί κάποια βλαβερή "κοινωνική αναταραχή" που "θα βλάψει την πορεία του τόπου".
"Κοινό ευρωπαικό μας σπίτι" απλά δεν υπάρχει. Η ΕΕ, η "Ευρώπη" των μονοπωλίων δεν είναι το σπίτι μας. Είναι το στρατηγείο του εχθρού μας και όποιος το κρύβει ας σκεφτεί σοβαρά τι ζημιά κάνει στη ριζοσπαστικοποίηση της συνείδησης του λαού που τόσο είναι αναγκαία.
Δικό μας σπίτι είναι μια Ευρώπη δουλειάς, ειρήνης και ευτυχίας για τους λαούς που δεν θα έχει Θεό της τα κέρδη των επιχειρήσεων.
Ας σταματήσουν το παραμύθι λοιπόν. Η ταξική πάλη δε σταμάτησε επειδή εκλέχτηκε κάποια κυβέρνηση που ισχυρίζεται πως είναι Αριστερή.
 |
| Γελοιογραφία: Κώστας Μητρόπουλος |
Ο πόλεμος εκεί έξω μαίνεται ακόμη εναντίον μας και το ερώτημα είναι ένα και μόνο.
Θα πολεμήσουμε;
Πηγή: giorgossarris.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου