2014: Χρονιά αγωνιστικής ανάτασης!!!!!

Αποχαιρετήσαμε το 2013, στα γκισέ της εφορίας ή των τραπεζών προκειμένου να πληρώσουμε τους αβάστακτους φόρους που μας επέβαλαν. Γνωρίζουμε ότι το 2014 θα είναι το ίδιο βάρβαρο, γιατί μια σειρά μέτρα που ψηφίστηκαν από την κυβέρνηση, τώρα θα αρχίσουν να εφαρμόζονται, παρά την προπαγάνδα ότι μετά το πρωτογενές πλεόνασμα (που «ματώσαμε» γι’αυτό)  θα δούμε δήθεν «φως στο τούνελ». Το ζήτημα είναι εάν αυτή τη χρονιά, αξιοποιώντας και την πείρα των προηγούμενων χρόνων, γίνουμε «σοφότεροι». Πρώτα-πρώτα θα πρέπει να μην παγιδευτούμε στη ψεύτικη ελπίδα ότι «έρχεται ανάπτυξη». Η όποια «ανάκαμψη» και εάν έρθει θα είναι αναιμική και προσωρινή και κυρίως θα «πατήσει» στα αποκαΐδια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, που θα συνεχίσουν να δέχονται επίθεση , από κυβέρνηση, Ε.Ε και ΔΝΤ. Ο λαός στο σύνολό του δεν πρόκειται να ανακουφιστεί ουσιαστικά, ούτε πρόκειται να αμβλυνθούν οι συνέπειες που είχε στη ζωή του η κρίση.

Ανεξάρτητα από τις υπαρκτές διαφορές στο μείγμα διαχείρισης που υπερασπίζεται ο καθένας, τόσο τα κόμματα της συγκυβέρνησης  όσο και κόμματα της αντιπολίτευσης, έχουν κοινή στρατηγική. Κοροϊδεύουν το λαό ότι η σωτηρία του θα έρθει μέσα από μια καλύτερη τάχα διαπραγμάτευση εντός της ΕΕ και ότι η λαϊκή ευημερία μπορεί να συνυπάρξει με  την κερδοφορία και την ανάπτυξη του  μεγάλου κεφαλαίου. Ποτέ και πουθενά στον κόσμο δε συμβιβάστηκε το κέρδος των λίγων με τα λαϊκά δικαιώματα, και την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Κάποιοι θα πουν ότι τη χρονιά αυτή με τις δύο (τουλάχιστον) εκλογικές μάχες, αυτές των ευρωεκλογών και των τοπικών εκλογών (για Δήμους και Περιφέρειες) , μας δίνεται η δυνατότητα να «τιμωρήσουμε» αυτούς που μας έχουν φτάσει μέχρι εδώ. Σίγουρα είναι μία καλή ευκαιρία. Όμως το ζήτημα είναι αυτή τη φορά να σκοπεύσουμε σωστά και να μην παρασυρθούμε από πλαστά διλήμματα ή ψεύτικες υποσχέσεις. Να μην γίνουμε δηλαδή με την ψήφο μας «ιδανικοί αυτόχειρες». Φυσικά να μην έχουμε και αυταπάτες για τα «όρια» της ψήφου μας. Εάν αυτή δεν συνοδεύεται από την ενεργοποίηση μας στους διάφορους μαζικούς φορείς, εάν κυρίως δεν συνοδεύεται από την αγωνιστική μας ανάταση, τότε τα όποια μηνύματα σταλούν θα είναι «μισά».

Χρειάζεται να πιστέψουμε επιτέλους στις δυνάμεις μας. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Ως πότε θα είμαστε σε τούνελ ψάχνοντας απεγνωσμένα για το φως; Αν ορθώσουμε επιτέλους το ανάστημα μας, αγωνιστικά,  τότε υπάρχει ελπίδα. Για να έρθει όμως η ελπίδα και η διέξοδος από το βούρκο του τούνελ τους δεν είναι εύκολος ο δρόμος. Θέλει αντοχή και θυσίες πολύ λιγότερες όμως (και κυρίως προσωρινές) σε σχέση με αυτά που ζούμε καθημερινά. Και ας μην ξεχνάμε την προτροπή του ποιητή: «Αν δεν καώ εγώ/ Αν δεν καείς εσύ/ Αν δεν καούμε εμείς/ Πώς θα γενούν τα σκοτάδια λάμψη» Καλή χρονιά λοιπόν, με ψηλά το κεφάλι!
η άλλη άποψη